TATLONG TAON ANG matuling lumipas. Kagaya ng napagkasunduan nilang mag-asawa. Hinayaan ni Gavin na tuparin ni Bethany ang naudlot niyang pangarap nang dahil sa kawalan ng sapat na pera. Nagtungo siya ng Canada at bumabalik lang ng bansa kapag mayroong oras. Hindi naman siya matiis ni Gavin na hindi makita kung kaya madalas ang paglabas nito ng bansa upang puntahan ang asawa kada buwan. Hindi naging balakid ang milya-milya nilang pagitan upang magkaroon ng lamat ang kanilang relasyon. Pinatibay pa nga noon ang kanilang samahang dalawa. Walang nagbago. Tuwing holidays uuwi ng bansa si Bethany o pupuntahan siya ni Gavin para lang magkasama sila.“Uuwi na ako ng Pilipinas bukas, Attorney!” palatak ni Bethany habang ka-videocall ang asawa, bakas sa kanyang boses at mukha ang excitement. Aminin niya man o hindi, na-miss niya ‘ring manatili sa piling asawa. “Okay na. Tapos na. Napagbigyan ko na ang sarili ko. Na-heal ko na ang inner child dreams ko kaya babalik na ako sa piling mo.”Kakatapo
SINUNDAN NA IYON nang mahina niyang mga hikbi na sa tunog ay parang sobrang aping-api. Napakurap-kurap si Gavin na agad niyakap nang mahigpit ang anak at binuhat mula sa pagkakaupo nito sa duyan. Dama niya ang bigat na dinadala nito sa kanyang puso. Marahan niyang hinagod ang likod nito upang aluin, ngunit mas lumakas pa ang hikbi.“Kailan ko ba makikita si Mommy sa personal? Hindi sila naniniwala kahit na pinakita ko sa kanila ang picture niyo ni Mommy na nasa cellphone ko. Gusto ko ng makita ang Mommy ko, Daddy. Ipakita mo na si Mommy sa akin...please?”Nawalan ng boses doon si Gavin. Ilang buwan na siyang kinukulit ng anak tungkol sa ina. Kung tutuusin ay pwede naman sana na makita na nila ang bawat isa, ngunit si Bethany naman ang kanyang inaalala. Sigurado siya na kapag sinabi niya ang tungkol kay Gabe dito, walang makakapigil na umuwi ito ng bansa. Sayang naman iyong ginawa nitong pag-aaral para lang makasama ang kanyang ama sa concert na pangarap. Kaya naman kahit gustong-gusto
HINDI NAMAN NI Gavin ipinagkait sa bata na makita ang ibang mga kamag-anak na updated din sa lagay ng kanilang anak. Hindi niya na iyon brinoadcast pa sa media dahil alam niyang pagkakaguluhan. Hindi lang iyon, tiyak na aabot ito sa kaalaman ng kanyang asawa na babad sa social media. Naging simple lang ang lahat. Itinago niya ang lahat. Madalas na bumisita sa villa sina Governor Bianchi at si Donya Livia, ganundin ang kanyang mga magulang. Alam nila ang plano niya. Naipaliwanag na rin ni Gavin ang dahilan kung bakit hanggang sa mga oras na iyon ay lihim pa rin sa kanyang asawa ang tungkol sa kanilang anak.“Hihintayin ko lang pong matapos ang concert nila ng Tito Drino,” napatingin siya kay Mr. Dankworth nang magtaas ito ng isang kilay, hindi pa rin siya sanay na tawagin ito sa iba. “I mean ni Papa bago ko sabihin kay Thanie ang tungkol kay Gabe. Sayang naman po kung bigla kong sasabihin at mababalewala ang pagod niya. Kilala niyo naman ang asawa ko pagdating sa anak namin. Pakiusap,
MATAMANG PINANOOD NI Bethany ang ginagawang paglalagay ni Gavin ng kanyang mga maletang dala sa compartment sa likod ng sasakyan kahit pa ilang beses na siyang sinabihan ng asawang pumasok na sa loob ng sasakyan at doon na lang niya ito hintayin. Nang makita niyang isasara na iyon ni Gavin ay saka pa lang siya pumasok sa passenger seat. Pinanood niya itong umikot patungo ng driver seat. Hindi niya pa noon sinusuot ang seatbelt. Mapanuri niyang pinupuna ang bawat pagbabago sa kanyang asawa na hindi nakita ng tatlong buwan. Walang kasamang driver si Gavin, nang dahil iyon sa una niyang plano na dalhin ang asawa sa kanilang villa para makita na niya ang anak. Sumilay pa ang pilyang mga ngiti ni Bethany nang buksan na ni Gavin ang pintuan ng sasakyan upang pumasok na siya sa loob nito nang makaalis na.“Thanie, what are you doing?!”Napalakas ang boses ni Gavin na sobrang gulat sa kanya. Napahawak pa ito sa kanyang dibdib.“I am sorry, hindi ko sinasadyang sumigaw.” anitong bumaba na agad
NAPAAHON SI BETHANY sa pagkakasandal niya sa balikat ni Gavin habang nagmamaneho ito. Hindi na rin sila nagtagal pa sa airport kanina. Ilang minuto lang silang nagpahinga matapos na may gawing kababalaghan sa loob ng sasakyan at tumulak na para umalis sa lugar. Ilang beses niyang nilingon ang asawa na diretso lang sa kalsada ang tingin na tila ba hindi napapansin ang ginagawa niyang pagsulyap. Nagtataka siya kung bakit lumiko ito sa halip na diretso upang magtungo ng kanilang penthouse. Hindi niya matandaan na may short cut doon banda o hindi niya lang alam dahil matagal siyang nawala sa bansa? Napansin niya man iyon ay hindi na siya nagtanong pa at baka ma-istorbo ito. Ang isipin pa lang na mababaling ang atensyon nito sa ibang bagay habang nagmamaneho baka maulit iyong noon.‘Baka may bagong shortcut.’ kumbinsi niya sa sarili kahit na kanina niya pa napapansin na may iba dito. Napansin iyon ni Gavin at hinintay siya nitong magtanong, ngunit pinili naman ni Bethany ang manahimik kay
SA MGA SANDALING iyon ay abala pa si Bethany sa pagmamasid sa buong paligid ng villa, tuwang-tuwa siya sa lugar ngunit nang marinig niya ang boses ng malayong bata na hindi niya pa nakikita ay hindi niya mapigilang kumalabog bigla ang kanyang puso. Ang buong akala niya ay guni-guni niya lang ang lahat ng iyon. Nilingon na niya si Gavin na nag-uunahan ng bumaba ang mga luha sa kanyang mukha. Puno ng pagtataka ang mga matang napakunot na ang noo ni Bethany sa ganitong reaction ngayon ng asawa. “Are you crying, Gavin? Bakit? Anong nakakaiyak sa surprise mo sa akin? Dapat ba iiyak ako ngayon?”Sinubukan pa ni Bethany na magtunog biro iyon ngunit naguluhan pa siya nang tumigil ang mga mata ni Gavin sa kanya. Lingid sa kaalaman niya kaya ito umiiyak sa mga sandaling iyon ay dahil narinig niya na si Gabe na papalapit sa kanilang banda ng asawa. Ilang sandali pa ay tiyak na makikita na rin ito ni Bethany.“Mommy! Gabe is here!” Lumingon si Gavin na sinundan naman ng agaran ni Bethany kung
TAHIMIK NA NAKAUPO si Gavin sa loob ng masterbedroom ng kanilang villa. Nakapatong ang dalawa niyang kamay sa mga hita. Hindi niya inaalis ang mga mata sa asawang si Bethany na may isang oras na yatang paroo’t-parito sa harap niya. Matalim na ang panaka-nakang mga titig nito sa kanya gamit ang namumugtong mga mata. Halata pa rin ang galit ngunit anong magagawa niya? Iyon naman dapat ang normal na reaction ng asawa at makailang beses na niyang na-imagine ang tagpong iyon. Nakahanda na ang mga sasabihin niya, ngunit hangga’t maaari ay mananahimik siya. Hahayaan niyang ilabas ni Bethany ang sama ng loob. Normal lang iyon. Ilang beses niyang kumbinsi sa kanyang sarili, ngunit hindi na niya natiis. Gusto niyang ipaintindi sa asawa na hindi niya ginawa iyon para lang sa sarili niya. Ginawa niya iyon para sa kanilang mag-asawa. Para mabuo ang kanilang pamilya. Iyon ang papanindigan niya pa rin.“Thanie, oo na. Aaminin kong intensyon kong itago sa’yo ang bagay na ito pero ang plano ko ay dapa
NATAMEME NA SI Bethany nang makita ang sakit na dumaan sa mukha ng asawa. Hindi lang iyon sa tagal na pagsasama nilang mag-asawa, noon lang siya nito tinawag muli sa kanyang pangalan. Madalas na ang tawag nito sa kanya ay Thanie, o kung hindi naman ay Mrs. Dankworth or Baby. Nakakapanibago iyong pakinggan para sa kanya. Dama niya rin ang galit nito na hindi niya mapunto kung para sa kanya ba iyon o sa mga desisyon nitong ginawa niya noon. Isa lang ang kanyang nasisiguro, nasagad na sa sukdulan ang pagtitimpi niya. Ang galit na mayroon ang asawa.“Please…” dagdag nitong animo ay sobrang nahirapan sa kanyang mga salitang naunang binitawan. Napansin naman ni Gavin ang pagkagulantang na rumihistro sa mga mata ni Bethany nang dahil sa pagsabog niya. Hindi niya iyon sinasadya. Sa mga sandaling iyon ay gusto niya itong yakapin, pero gusto niyang ipaintindi rin dito lahat. Ang lahat ng saloobin niya. Ang lahat ng nararamdaman niya dahil baka sakaling maintindihan siya ng asawa.“Thanie, hind
SA NARINIG NA dahilan ay bumaba na rin si Giovanni ng kama at hinagilap ang kanyang mga damit na hinubad. Mabilis niyang sinuot iyon. Nagtaka na doon si Briel. Ipinilig niya ang ulo nang maisip na bakit nagmamadali itong magbihis ng damit. Itinuon na lang niya ang pansin sa pamumulot ng mga damit na hinubad nito na kanyang planong labhan sana kanina na dalawang beses ng naudlot. Dadalhin niya muna iyon sa ibaba, siya na ang kusang magsasalang sa washing at babantayan na rin. Paniguradong tulog na ang mga maid at hindi na makatao kung gigisingin pa niya para utusan. Siya na lang ang gagawa noon. “Saan ka pupunta, Giovanni?” lingon na niya sa lalaki nang makita sa gilid ng mga mata ang pagsunod nitong ginagawa nang patungo na siya sa pintuan, “Nagugutom ka ba? Nauuhaw? Kukunan na lang kita ng tubig. Dito ka na lang. Dito mo na lang ako hintayin. O baka naman gusto mo ng kape? Titimplahan kita.”Umiling si Giovanni na hindi inaalis ang tingin kay Briel. Namumula na naman ang buong mukha
MALAPAD ANG NGISING iniiling ni Briel ang kanyang ulo na tila wala na rin sa tamang pag-iisip. Sa kabila ng lantarang warning ni Giovanni na malapit na siya ay hindi man lang siya kinabahan kahit na katiting. Lalo pa ngang na-excited doon si Briel na mas ginalingan ang paggiling sa ibabaw nito hanggang sa maramdaman niya sa kanyang loob ang mainit na katas nito na sinundan nang sabay at malakas nilang ungol na dalawa. Nanghihinang bumagsak ang katawan ni Briel na katawan ni Giovanni na agad namang niyakap ng Gobernador. Bumalatay ang masiglang ngiti sa kanyang labi na hindi makapaniwala na muling may nangyari sa kanilang dalawa ng dalaga. Ilang minuto ang lumipas at inalis niya si Briel sa kanyang ibabaw na halatang pagod at parang nanlalantang gulay ang katawan “Shower tayo, Baby…” bulong niya nang makita ang kalat ng kanyang katas na kumapit sa katawan. Umungol si Briel at umiling ngunit wala itong nagawa nang buhatin niya na ang katawan at walang imik na dalhin sa bathroom. Yakap
NAMUMULA ANG MAGKABILANG tainga na lumabi na si Giovanni na agaran ang naging pag-iling ng kanyang ulo. Natatawa siya sa reaction ni Briel at the same time ay napuno ng gigil ang kalamnan. Walang pasubaling hinugot niya ang kanyang sarili at muli pa iyong ibinaon nang mas malalim sa lagusan nitong sobrang dulas at basang-basa na. “No, Baby, it’s not that big at wala akong anumang ginamit. Kung ano ito noong huli mong natikman, siya pa rin ito hanggang ngayon. Your pretty pussy were just tight and of course you’d missed me.” paanas niyang tugon binasa na ng dila kanyang labi. Halos tumirik ang mga mata ni Briel na napahawak na sa buhok ng Gobernador nang mas bilisan niya pa ang pagbagyo at sunod-sunod na ang paglabas at pasok sa kanyang bukana. Dama na ng Gobernador na mas nag-init pa doon si Briel sa dami ng tubig na inilalabas ng pagkababae niya kaya mas ganado siya. “Ang sarap mo pa rin talaga!” puno ng gigil na turan pa ni Giovanni na patuloy sa ginagawa sa ibabaw. Sa tindi nam
PUNO NG PAGSUYONG iniiling ni Giovanni ang kanyang ulo upang pabulaanan ang binibintang na ni Briel. Hindi naman talaga iyon ang naiisip niya habang nakatingin sa katawan nito kung kaya marapat na itanggi niya. Upang pigilan na kumalat pa ang lumatay na sakit at pagkapahiya sa mukha ni Briel ay mabilis na umahon ng kama si Giovanni para lapitan siya. Sa loob ng isang kisap-mata ay walang kahirap-hirap na nagawa ng Gobernador na ikulong sa kanyang mga bisig ang hubad na katawan ni Briel na mabilis na dumiklap. Sa bilis ng mga pangyayari ay hindi na nagawa pang makapagbigay ng reaksyon ng babae na agad inangkin ni Giovanni ang labi matapos na hawakan nito ang kanyang baba upang mas magkaroon siya ng mas malawak na access. Nakapikit ang mga matang sinipsip na ng Gobernador ang labi ni Briel.“No, you never changed even a bit. You are still gorgeous, Briel like two years ago.” nanghihinang bulong pa ni Giovanni na mas ginaanan ang halik na ginagawa sa labi na sa sobrang gaan, pakiramdam n
HINDI NA MAPIGILAN ni Briel na manindig ang kanyang mga balahibo sa buong katawan lalo na sa may bandang kanyang batok nang maramdaman nito ang pagtama ng mainit na hininga doon ng Gobernador. Hindi niya maintindihan kung naiihi ba siya o natatae. Ngayon na lang siya ulit nakaramdam ng bagay na ito. Hindi pa nakatulong na nakayakap ito sa kanya kung kaya naman nararamdaman niya ang init ng katawan nito na malamang ay dala pa rin ng kanyang ininom na alak kanina. May kung anong pumipintig na sa may bandang puson ni Briel, at bilang batikan ay alam niyang init na rin iyon ng kanyang katawan na tumutugon sa binibigay ni Giovanni ngayon. Hindi na niya mapigilan ang pakiramdam na parang kinikiliti ang gitnang bahagi ng mga hita niya na mabilis niyang pinagdikit. Mariin na niyang naipikit ang kanyang mga mata. Pilit na humuhugot ng lakas upang labanan ang ginagawa ni Giovanni na alam niya saan sila hahantong kung hindi niya iyon mapipigilan nang maaga. Bago pa siya makaangal ay nahigit na n
HINDI NAGLAON AY nakatulog na si Brian na iginupo na ng antok. Papikit na rin sana noon ang mga mata ni Briel nang mag-vibrate ang cellphone niya. Si Giovanni iyon. Tinatanong kung tulog na raw ba siya. Para siyang binuhusan ng malamig na tubig na biglang nagising ang diwa sa message na natanggap niya dito.‘Ano naman kung gising pa ako? Gusto niya ba ng continuation doon sa ginagawa namin kanina?’Napakagat na ng labi niya si Briel nang maramdaman na may nag-iinit sa kanyang tiyan na para ba siyang kinikiliti. Ilang minuto niyang pinakatitigan ang message ng Gobernador na hindi na naman nadagdagan pa. Iniisip niya kung magre-reply ba siya o hindi na at hahayaan na lang niyang bukas ng umaga magkita? Kung pupuntahan niya ito, ano naman ang sasabihin niya? Hindi niya rin naman kailangan magpaliwanag.‘Baka naman gusto niya lang talagang mangumusta. At oo nga pala, iyong mga labahin niyang damit.’Nasapo na niya ang noo nang maalala ang hinubad nitong damit. Marahil ay nagtataka na rin
MARAHANG ITINANGO NI Gabe ang kanyang ulo na sumasang-ayon sa sinabi ng kanyang Lolo. Tiningnan ni Mr. Dankworth ang asawa sabay iling na halatang dismayado sa inasta nito kanina. Nakuha na niya kung bakit nagagalit si Briel sa ina. Gusto niya sana itong kausapin ng tungkol doon, pero ayaw niyang marinig ng apo at makadagdag pa sa emotional stress ng bata. Sinarili na lang niya muna ang mga sasabihin niya.“Kaya nga po Lolo nag-sorry na ako kay Tita Briel…”“Gabe, makinig kang mabuti sa mga sasabihin ng Lolo. Hindi lahat ng pagkakamali ay makukuha sa isang simpleng sorry lang natin lalo na kung involve ang emotions natin. Okay? Kagaya niyan. I am sure nag-sorry na rin ang Tita Briel mo habang umiiyak ka, di ba hindi mo pa rin siya pinakinggan kahit may sorry na siyang sinabi?”Hinintay ni Mr. Dankworth ang reaction ni Gabe na muli lang marahang itinango ang kanyang ulo.“Bakit kaya? Bakit kaya hindi mo siya pinakinggan? Kasi galit ka noon sa kanya at pinapairal mo ang baha ng emosyon
NAPAKURAP NA NG mga mata niya si Briel na hindi maitatangging naantig ang puso at nakuha na ni Gabe ang buong atensyon sa paghingi pa lang nito ng tawad. Hindi man niya sabihin ay bahagyang nabasa na ang bawat sulok ng mga mata niya. Ang makatanggap ng sorry sa isang batang paslit na nakagawa ng mali ay hindi naman big deal pero ang sincere noon at pure innocent sa pandinig niya. Ayaw niya na sanang pansinin pa ang pamangkin, pero hindi niya kaya na basta talikuran na lang ito. Mahalaga ito sa kanya. Mahal niya ito kagaya na lang ng pagmamahal niya sa kanyang kapatid. Biglang natunaw na ang inis niya sa paslit. Parang bulang naglaho at sumama iyon sa hangin. Seryoso pa rin ang kanyang mukha.“I want to sleep with you and Lolo Governor with Brian, tonight. Please let me do it, Tita Briel…”‘Tsk, nagmana talaga siya kay Kuya Gav! May gustong hilingin kaya kinakailangang mag-sorry.’Umikot si Briel upang harapin sila at sabihin ang laman ng damdamin niya. Hindi porket bata at mahal niya
SA HALIP NA tumigil at makinig ang mga bata ay mas lalo pang umiyak ang magpinsan na ang akala ay sila ang pinapagalitan ni Briel at pinagtataasan ng boses. Hindi na maikakaila ang pagkarindi ng babae sa mga nangyayari.“Oh my God naman! Bakit niyo ba ako pinapahirapan ng ganito? Gavina? Gabriano? Ayaw niyo talagang tumigil? Wala kaming ginagawang masama sa inyong dalawa ha? Kung makaiyak naman kayo para kayong minamaltrato!” Gulantang na tinitigan siya ni Giovanni na windang na windang na rin sa boses ng dalawang bata. “Briel—” “Ano? Wala ka bang maisip na gawin para patigilin sila o kunin ang isa sa kanila? Do something naman, Giovanni!”Napaawang na ang bibig ng Gobernador na pati siya ay biglang nadamay sa init ng ulo nito. Tinalikuran siya ni Briel na akmang patungo na ng pintuan ng silid nang biglang lumakas pa ang iyak ni Brian na nagwawala na sa ibabaw ng kama. Hindi siya pinansin ni Briel na sa mga sandaling iyon ay nais ng humingi ng tulong sa kanyang ina sa ibaba. “Momm