PINILING HINDI UMUWI ni Bethany sa penthouse ng gabing iyon hindi dahil masama ang loob niya kung hindi dahil mas lumakas pa kasi ang buhos ng ulan kagaya na lang ng walang patid na pagbuhos ng kanyang mga luha. Ayaw niya rin munang bumalik sa lugar na iyon at baka kung ano lang ang kanyang magawa kay Gavin. Itinigil niya ang kanyang sasakyan sa nadaanan niyang hotel pagkalabas niya ng highway. Basang-basa siya ng kanyang mga luha at ng malakas na buhos ng ulan, paglabas niya ng sasakyan. Nasa open space na ng hotel ang parking na kanyang nakuha dahil sa punuan ang mga customer na piniling doon magpalipas ng gabi, kung kaya naman wala siyang choice kung hindi ang tumakbo upang makapasok sa entrance ng hotel. Sinalubong naman siya agad doon ng mga staff ng hotel upang bigyan ng malinis na towel para maibalot sa nangangatal niyang katawan. Nagngangalit din ang ngipin ng dalaga sa sobrang ginaw. Idagdag pa ang sama ng loob niya na lumalamon sa buo niyang sistema. Napansin ng receptionist
BUONG-BUO NA ANG desisyon ni Bethany. Wala ng makakabali pa doon. Hinding-hindi siya papayag sa gustong mangyari ni Gavin anuman ang gawin nito sa kanyang harapan. Lumuha man ito ng dugo o hanggang umaga man itong lumuhod doon upang ipakitang nagmamakaawa siya at pinagsisisihan niya ang lahat. Ano ang tingin nito sa kanya martir pa rin? Ayos lang sa kanyang ulitin ang bagay na iyon? No way! Kung hindi lang dumating ang staff na may dala ng pinalabhan niyang damit, hindi niya hahayaang pumasok si Gavin sa loob ng silid. Nahiya kasi siya sa kanilang nakita at baka mamaya ay mag-cause pa iyon ng biglaang tsismis. Ayaw na ayaw pa naman niyang maging viral siya online at pag-usapan ng maraming taong hindi nakakakilala sa kanya dahil paniguradong mauungkat ang lahat sa pagkatao niya. Isa pa, iginagalang ang pamilya ni Gavin. Kahit ganun ang ginawa ng abogado sa kanya ay ayaw niya pa rin itong walanghiyain. May konsiderasyon pa rin naman ito sa pamilyang hindi siya itinuring na ibang tao, la
NABALOT SILA NG nakakabinging katahimikan sa ginawang pagsigaw ni Bethany ay paglalabas niya ng sama ng loob. Walang maapuhap na mga salita si Gavin upang mag-explain pa sa kanya. Para siyang bigla na lang naging blangko. Iyong tipong kanina ang dami niyang naiisip na dahilan, ngunit hindi niya na ito kayang bitawan sa mukha ni Bethany. Inunahan na rin siya ng invisible na matinding sakit sa kanyang dibdib. Nanatiling magkahinang ang kanilang mga mata. Sa paulit-ulit na pagkurap ng mga mata ni gavin ay halata sa kanya na naubusan na talaga siya ng ikakatwiran sa dalaga. Aaminin niyang magaling siyang abogado. Magaling siyang mangatwiran kahit ano pa ang pag-uusapan nila. Marami rin na kaso siyang naipanalo kahit pa alanganin iyong maipanalo ng pipitsuging abogado, kung kaya naman hindi niya maintindihan na pagdating kay Bethany kahit anong galing niyang mangatwiran parang hindi iyon papasa sa babae kahit na sobrang galingan niya pa. Hindi ito maniniwala sa kanyang mga sinasabi dahil i
AKMANG LALAPITAN NA si Bethany ni Gavin upang kunin ang pagkakataon na yakapin sana ng binata ang kasintahan nang biglang mabilis siyang umatras at patakbong pumasok ng banyo. Sinubukan siyang habulin ni Gavin ngunit agad namang naisara at na-lock ng dalaga ang pintuan. Magpapalit lang siya ng damit at iiwan niya na sa silid na iyon ang binata. Wala siyang panahon na makinig sa mga kasinungalingan niya. Sarado na ang isip ni Bethany. Maaari ngang nang dahil iyon sa selos pero hindi siya papayag na ulitin nitong saktan lang siya. Hindi siya magpapakamartir gaya ng ginawa niya noon kay Albert na kahit may nakita na siyang kakaiba, sige pa rin siya nang sigeng magpatawad dahil umaasa siyang magbabago ang lalaki. Isang pagkakamali na kanyang ginawa na hinding-hindi niya na uulitin. Nagtanda na siya. Hindi na siya papayag na muling mayurakan ang buong pagkatao niya. Hinding-hindi kahit mahal pa niya iyon. “Malaya na silang magsama. Tutal, iyon naman ang gusto niya!” patuloy na himutok ni
BINUHAY NIYA PA rin ang makina ng sasakyan at dahan-dahang umalis sa parking lot ng hotel. Lingid sa kanyang kaalaman na lihim siyang tinatanaw ni Gavin mula sa loob ng nilisan niyang hotel. Nais sana siyang sundan ng binata ngunit pinigilan niya ang kanyang sarili na gawin ang bagay na iyon dahil baka mas lalo pang magalit si Bethany kung desperadang hahabulin niya at pipigilan itong umalis. “Sir, sure po kayo na hindi na kayo magpapa-laundry? Ibinilin po ng kasama niyo sa amin na—” “Kapag sinabi kong hindi, hindi! Alin doon ang hindi niyo maintindihan?” anang binatang itinaas ang kamay upang pigilan ang kaharap na magsalita, pag-alis ni Bethany ay sumunod siya sa ibaba. Hindi alintana ang kanyang itsura. “Huwag kang makulit at paulit-ulit!”“S-Sige po…Sir...” Lumabas na rin si Gavin ng hotel nang makaalis si Bethany at nag-drive. Paglabas niya ng highway ay hindi niya na nakita pa kung saan nagtungo ang sasakyan ng nobya. Hindi niya na sinubukan pang tingnan ang tracker na lihim
ANG UNANG PINUNTAHAN ng dalaga ay ang kumpanya ni Patrick. Iyon kasi ang mas malapit sa lugar. Nasa meeting ang lalaki ayon sa front desk nang itanong niya kung nasaan ito. Iniwan na lang niya ang cheke, at ibinilin na ibigay iyon sa lalaki. Nang matapos ang meeting nito ay nakaalis na doon si Bethany. “Ipinapabigay po sa’yo ni Miss Guzman, Mr. Hidalgo.” magalang na saad ng receptionist.Nahulaan na ni Patrick kung ano iyon pero binuksan pa rin niya upang kumpirmahin. Mahina siyang natawa at kapagdaka ay kinuha ang kanyang cellphone upang tawagan ang dalaga at magreklamo dito. “Regalo ko ito sa’yo, bakit mo ibinalik? Alam kong kakailanganin mo ito eh.” “Patrick, I am good. Hindi ko kailangan ng pera ng iba. At saka ang laking halaga kaya niyan.” “Babayaran mo naman ito sa hinaharap eh, kumbaga pautang ko lang. Ipinahiram na walang interest.” “Kilala mo ako, ayokong magkaroon ng utang na loob sa ibang tao. At saka wala akong pagagamitan niyan. I am driving. Sa ibang pagkakataon na
PARA MATAHIMIK NA si Albert ay pinagbigyan na lang siya ni Bethany. Magkaharap silang naupo sa isang coffee shop sa loob ng kanyang kumpanya. Nakikita ni Bethany ang panaka-nakang tingin sa kanya ng mga empleyado na nakakakilala sa kanya ngunit hindi niya na lang iyon pinag-ukulan pa ng pansin. Siguro naman hindi na masama kung agad niyang iwanan. Ang mahalaga ay pinagbigyan niya kahit na hindi niya ubusin ang kanyang kape. “Ano pa bang kailangan natin pag-usapan?”Humalukipkip si Bethany at sumandal na ang likod ng upuan. Mataman niyang pinagmasdan si Albert na mas mukhang nabawasan pa yata ng timbang ang kanyang katawan. Kung dati, aligaga na siyang nagbabawas ito ng timbang nang dahil sa stress, ngayon ay balewala na lang iyon sa kanya. Parang normal na lang na tanawin at wala na siyang pag-aalalang nadarama pa.“Ilang cubes ng sugar ang gusto mo?” sa halip ay balik-tanong nito. “One.” Pinagmasdan ni Bethany na lagyan ni Albert ng sugar ang kanyang kape. Hinalo-halo niya ito. Ma
MALALAKI ANG MGA hakbang at halos magbuhol na ang mga binti na tinungo ni Bethany ang elevator upang agad siyang makaakyat ng penthouse ng binata. Para na siyang kakapusin ng hininga. Hindi niya na gusto ang kanyang nararamdaman ng mga sandaling iyon. May kakaiba sa tibok ng kanyang puso. Bumilis pa ang tibok nito na parang umaakyat na sa kanyang lalamunan habang lulan siya ng elevator. Itinipa-tipa na ng dalaga ang kanyang isang paa habang ang mga mata ay naktuon sa floor na kanilang dinadaanan. Inip na inip na siya. Kumabog pa ang puso niya habang papalapit siya nang papalapit sa palapag ng penthouse. Iyong tipong parang lalabas na iyon sa loob ng kanyang dibdib. Nanlamig na ang kanyang dalawang palad na makailang beses na ipinunas sa suot na damit. Tensyon na tensyon na siya.“Kalma, Bethany, e ‘di sana tatawagan ka na ng kapatid niya kung may masamang nangyari. Think positive. Masamang thoughts, layuan mo ang isip ko. Please lang, huwag ngayon.” kumbinsi niya pa sa sarili kahit na
SAGLIT NA NAPAISIP si Giovanni sa tanong ni Briel. Sinasabi na nga ba niya. Hindi siya kayang tiisin ni Gabriella. Magaan na siyang ngumiti at kapagdaka ay sunod-sunod na tumango. Mababanaag sa mga mata ng Gobernador ang excitement sa gagawin niyang first time na pagtulog sa tabi ng kanyang mag-ina. Gumalaw ang adams apple niya ng lumunok siya ng laway habang ang mga mata ay hindi niya pa rin magawang maalis sa mukha ni Briel na kaharap.“Kukunin ko lang iyong cellphone ko sa kwarto,” saad niyang itinuro pa ang pintuan ng katabi lang ng silid sa harap.Tumango lang si Briel at binigyan ng maliit na ngiti si Giovanni.“Pasok ka na lang sa loob ng kwarto matapos na makuha mo ang cellphone.” Tumalikod na si Briel nang muling tumango si Giovanni. Binuksan na ang dahon na pintuan ng kanyang silid kung saan mahimbing pa rin na natutulog ang kanilang anak na si Brian. Napahawak na siya sa kanyang dibdib matapos na maisara ang pinto. Naghuhuramentado na naman ang kanyang puso sa bilis ng tib
SA NARINIG NA dahilan ay bumaba na rin si Giovanni ng kama at hinagilap ang kanyang mga damit na hinubad. Mabilis niyang sinuot iyon. Nagtaka na doon si Briel. Ipinilig niya ang ulo nang maisip na bakit nagmamadali itong magbihis ng damit. Itinuon na lang niya ang pansin sa pamumulot ng mga damit na hinubad nito na kanyang planong labhan sana kanina na dalawang beses ng naudlot. Dadalhin niya muna iyon sa ibaba, siya na ang kusang magsasalang sa washing at babantayan na rin. Paniguradong tulog na ang mga maid at hindi na makatao kung gigisingin pa niya para utusan. Siya na lang ang gagawa noon. “Saan ka pupunta, Giovanni?” lingon na niya sa lalaki nang makita sa gilid ng mga mata ang pagsunod nitong ginagawa nang patungo na siya sa pintuan, “Nagugutom ka ba? Nauuhaw? Kukunan na lang kita ng tubig. Dito ka na lang. Dito mo na lang ako hintayin. O baka naman gusto mo ng kape? Titimplahan kita.”Umiling si Giovanni na hindi inaalis ang tingin kay Briel. Namumula na naman ang buong mukha
MALAPAD ANG NGISING iniiling ni Briel ang kanyang ulo na tila wala na rin sa tamang pag-iisip. Sa kabila ng lantarang warning ni Giovanni na malapit na siya ay hindi man lang siya kinabahan kahit na katiting. Lalo pa ngang na-excited doon si Briel na mas ginalingan ang paggiling sa ibabaw nito hanggang sa maramdaman niya sa kanyang loob ang mainit na katas nito na sinundan nang sabay at malakas nilang ungol na dalawa. Nanghihinang bumagsak ang katawan ni Briel na katawan ni Giovanni na agad namang niyakap ng Gobernador. Bumalatay ang masiglang ngiti sa kanyang labi na hindi makapaniwala na muling may nangyari sa kanilang dalawa ng dalaga. Ilang minuto ang lumipas at inalis niya si Briel sa kanyang ibabaw na halatang pagod at parang nanlalantang gulay ang katawan “Shower tayo, Baby…” bulong niya nang makita ang kalat ng kanyang katas na kumapit sa katawan. Umungol si Briel at umiling ngunit wala itong nagawa nang buhatin niya na ang katawan at walang imik na dalhin sa bathroom. Yakap
NAMUMULA ANG MAGKABILANG tainga na lumabi na si Giovanni na agaran ang naging pag-iling ng kanyang ulo. Natatawa siya sa reaction ni Briel at the same time ay napuno ng gigil ang kalamnan. Walang pasubaling hinugot niya ang kanyang sarili at muli pa iyong ibinaon nang mas malalim sa lagusan nitong sobrang dulas at basang-basa na. “No, Baby, it’s not that big at wala akong anumang ginamit. Kung ano ito noong huli mong natikman, siya pa rin ito hanggang ngayon. Your pretty pussy were just tight and of course you’d missed me.” paanas niyang tugon binasa na ng dila kanyang labi. Halos tumirik ang mga mata ni Briel na napahawak na sa buhok ng Gobernador nang mas bilisan niya pa ang pagbagyo at sunod-sunod na ang paglabas at pasok sa kanyang bukana. Dama na ng Gobernador na mas nag-init pa doon si Briel sa dami ng tubig na inilalabas ng pagkababae niya kaya mas ganado siya. “Ang sarap mo pa rin talaga!” puno ng gigil na turan pa ni Giovanni na patuloy sa ginagawa sa ibabaw. Sa tindi nam
PUNO NG PAGSUYONG iniiling ni Giovanni ang kanyang ulo upang pabulaanan ang binibintang na ni Briel. Hindi naman talaga iyon ang naiisip niya habang nakatingin sa katawan nito kung kaya marapat na itanggi niya. Upang pigilan na kumalat pa ang lumatay na sakit at pagkapahiya sa mukha ni Briel ay mabilis na umahon ng kama si Giovanni para lapitan siya. Sa loob ng isang kisap-mata ay walang kahirap-hirap na nagawa ng Gobernador na ikulong sa kanyang mga bisig ang hubad na katawan ni Briel na mabilis na dumiklap. Sa bilis ng mga pangyayari ay hindi na nagawa pang makapagbigay ng reaksyon ng babae na agad inangkin ni Giovanni ang labi matapos na hawakan nito ang kanyang baba upang mas magkaroon siya ng mas malawak na access. Nakapikit ang mga matang sinipsip na ng Gobernador ang labi ni Briel.“No, you never changed even a bit. You are still gorgeous, Briel like two years ago.” nanghihinang bulong pa ni Giovanni na mas ginaanan ang halik na ginagawa sa labi na sa sobrang gaan, pakiramdam n
HINDI NA MAPIGILAN ni Briel na manindig ang kanyang mga balahibo sa buong katawan lalo na sa may bandang kanyang batok nang maramdaman nito ang pagtama ng mainit na hininga doon ng Gobernador. Hindi niya maintindihan kung naiihi ba siya o natatae. Ngayon na lang siya ulit nakaramdam ng bagay na ito. Hindi pa nakatulong na nakayakap ito sa kanya kung kaya naman nararamdaman niya ang init ng katawan nito na malamang ay dala pa rin ng kanyang ininom na alak kanina. May kung anong pumipintig na sa may bandang puson ni Briel, at bilang batikan ay alam niyang init na rin iyon ng kanyang katawan na tumutugon sa binibigay ni Giovanni ngayon. Hindi na niya mapigilan ang pakiramdam na parang kinikiliti ang gitnang bahagi ng mga hita niya na mabilis niyang pinagdikit. Mariin na niyang naipikit ang kanyang mga mata. Pilit na humuhugot ng lakas upang labanan ang ginagawa ni Giovanni na alam niya saan sila hahantong kung hindi niya iyon mapipigilan nang maaga. Bago pa siya makaangal ay nahigit na n
HINDI NAGLAON AY nakatulog na si Brian na iginupo na ng antok. Papikit na rin sana noon ang mga mata ni Briel nang mag-vibrate ang cellphone niya. Si Giovanni iyon. Tinatanong kung tulog na raw ba siya. Para siyang binuhusan ng malamig na tubig na biglang nagising ang diwa sa message na natanggap niya dito.‘Ano naman kung gising pa ako? Gusto niya ba ng continuation doon sa ginagawa namin kanina?’Napakagat na ng labi niya si Briel nang maramdaman na may nag-iinit sa kanyang tiyan na para ba siyang kinikiliti. Ilang minuto niyang pinakatitigan ang message ng Gobernador na hindi na naman nadagdagan pa. Iniisip niya kung magre-reply ba siya o hindi na at hahayaan na lang niyang bukas ng umaga magkita? Kung pupuntahan niya ito, ano naman ang sasabihin niya? Hindi niya rin naman kailangan magpaliwanag.‘Baka naman gusto niya lang talagang mangumusta. At oo nga pala, iyong mga labahin niyang damit.’Nasapo na niya ang noo nang maalala ang hinubad nitong damit. Marahil ay nagtataka na rin
MARAHANG ITINANGO NI Gabe ang kanyang ulo na sumasang-ayon sa sinabi ng kanyang Lolo. Tiningnan ni Mr. Dankworth ang asawa sabay iling na halatang dismayado sa inasta nito kanina. Nakuha na niya kung bakit nagagalit si Briel sa ina. Gusto niya sana itong kausapin ng tungkol doon, pero ayaw niyang marinig ng apo at makadagdag pa sa emotional stress ng bata. Sinarili na lang niya muna ang mga sasabihin niya.“Kaya nga po Lolo nag-sorry na ako kay Tita Briel…”“Gabe, makinig kang mabuti sa mga sasabihin ng Lolo. Hindi lahat ng pagkakamali ay makukuha sa isang simpleng sorry lang natin lalo na kung involve ang emotions natin. Okay? Kagaya niyan. I am sure nag-sorry na rin ang Tita Briel mo habang umiiyak ka, di ba hindi mo pa rin siya pinakinggan kahit may sorry na siyang sinabi?”Hinintay ni Mr. Dankworth ang reaction ni Gabe na muli lang marahang itinango ang kanyang ulo.“Bakit kaya? Bakit kaya hindi mo siya pinakinggan? Kasi galit ka noon sa kanya at pinapairal mo ang baha ng emosyon
NAPAKURAP NA NG mga mata niya si Briel na hindi maitatangging naantig ang puso at nakuha na ni Gabe ang buong atensyon sa paghingi pa lang nito ng tawad. Hindi man niya sabihin ay bahagyang nabasa na ang bawat sulok ng mga mata niya. Ang makatanggap ng sorry sa isang batang paslit na nakagawa ng mali ay hindi naman big deal pero ang sincere noon at pure innocent sa pandinig niya. Ayaw niya na sanang pansinin pa ang pamangkin, pero hindi niya kaya na basta talikuran na lang ito. Mahalaga ito sa kanya. Mahal niya ito kagaya na lang ng pagmamahal niya sa kanyang kapatid. Biglang natunaw na ang inis niya sa paslit. Parang bulang naglaho at sumama iyon sa hangin. Seryoso pa rin ang kanyang mukha.“I want to sleep with you and Lolo Governor with Brian, tonight. Please let me do it, Tita Briel…”‘Tsk, nagmana talaga siya kay Kuya Gav! May gustong hilingin kaya kinakailangang mag-sorry.’Umikot si Briel upang harapin sila at sabihin ang laman ng damdamin niya. Hindi porket bata at mahal niya