Sa hindi mawari na dahilan ay nakahawak ang mga palad ko sa aking pisngi hanggang sa makarating sa condo ko, at sakto namang pagpasok ko ay nangunot ang noo ko ng makita na balisa ang mga kasama at ganoon na lang sila nagulat ng makita ako. “Gaga!” “Saan ka galing?!” “Bakit mo iniwan yung cellphone mo papaano kung may emergency?!” Bulyaw ni Shobe. “I-I didn’t leave the house because of my choice, I was abducted by an attorney.” I tried my best to explain and I’m glad they got it. “Grabe, akala namin lumayas ka na naman.” Napaupo pa si Espi sa sofa at napapikit na para bang pagod na pagod siya. “Kalma, ako lang ‘to.” Nagbibirong sabi ko pa. “Kumusta?” Biglang wika ni Savi. “Okay lang, I actually wanted to visit my dad so I could ask.” Sagot ko. “That would be great, you need company? Hatid na kita.” Nakangiting sabi niya kaya umiling ako at ngumiti. “I could ask for my father’s butler to fetch me, no worries. Kumain na kayo,” paalala ko at nginitian sila. “Gaga ku
Pagkatapos no’n ay pinalipas ko muna ang isang araw bago ako pasurpresang pumunta sa condominium ni Eros ngunit halos mangunot ang noo ko ng buksan ko ang pinto ay sobrang ingay ng parrot.“Sexy!”“Sexy.”“Sexyyyyyyy!”“Damn, can you please keep quiet for a minute?” Halatang pikon na pikon na si Eros sa kay Sexy kaya natawa ako at lumapit.“Pati ba naman pagbukas ng pinto automatic na?” Kwestyon ko ngumiti siya.“Sexy!” Ulit pa ng parrot.“Wear this,” natatawang turan ko at inabot ang shirt ni Eros, nang suotin niya ‘yon ay tumigil na ang parrot.“Ang gaga ni Sexy, mahilig sa abs.” Asar ko.“Shut up.” Mas natawa ako sa tugon ni Eros kaya naupo ako sa tabi niya.“Are you studying? Should I come back later?” Kwestyon ko, he stopped from staring at his book and tilted his head a little to glance at me.“Hmm this is actually important, give me 15 minutes. Go.” He said it in a bossy tone to the point that I rolled my eyes.“To my loft.” Itinuro niya ang taas kaya nanlaki ang mata ko at exc
“A-Ano bang nangyari? Sino ang nandoon ng maganap ito? Bakit siya nabaril? Wala bang body guards?” Malakas na tanong ni Isaiah. Ang lahat sa kaniya ay duguan, nang maabot ko ang kamay niya ay hinigpitan ko ang hawak rito kahit na sobrang madugo. “Ma’am excuse me po.” Mabilis nila akong inilayo at doon ko nakita ang bahagyang pagbukas ng mata ni Eros ngunit tila siya ay nahihilo dahilan para maliyo liyo ang tingin niya. Namumutla na rin ang kaniyang labi at mukha, nang mabitiwan ay derederetso akong umiyak at agad na umalalay ang kaibigan ko. “Mayi.. Kumalma ka y-yung trauma mo.” Paalala ni Espi ngunit umiling iling ako. “I-I think t-this is my fault.” Kusa akong napaluhod sa harapan ng magkakapatid na ikinagulat nila. “I’m sorry.” “M-Mayella.” Sambit ng kuya nila at pilit akong itinatayo. “Stand up..” “I-It’s because of my mom’s c-case..” Pabulong na sabi ko na ikinatigil nila, tinitigan nila ako. “Anong ibig mong sabihin?” Tanong ni Adrielle. Bago pa man ako magsali
Makalipas ang dalawang araw ay halos hindi ako tumayo sa kama at tanging asikaso lang mga kaibigan ko ang nagpapanatiling buhay sa akin. Hindi ko rin maaring makita si Eros dahil sa tingin ko ay galit ang pamilya niya sa akin. “Mayi, kumain ka na—“ “Hindi ako nagugutom.” Sagot ko at nagtalukbong ng kumot. “Mayi naman, dalawang araw na panay ka tubig.” Sermon ni Shobe. “Hindi nga ako gutom.” Gitil ko. “Eh kahit na hindi ka gutom kumain ka kahit kaunti.” “Ayaw ko nga!” Galit na sabi ko at tinakpan ang ulo ko gamit ang unan upang wala akong marinig. Paglipas ng isang araw ay nanatili akong nakaupo sa kama ko, kahit papaano ay kumakain na ako. Panay lang ako guhit at walang kinakausap sa kanila, hanggang sa dumating ang oras na pumasok sa kwarto ko si Shobe nakasuot pang-alis. “Maligo ka, aalis tayo.” Siya na mismo ang kumuha ng susuotin ko at tsaka ako ay nanatiling nakatitig sa kaniya. “Ayokong sumama—“ “Kahit pa kay Eros ang punta?” Nang sambitin niya ‘yon ay napata
“It’s not visiting hours anymore, it’s past 12 already.” Maayos niyang sabi, ngumuso ako at sinilip si Eros hanggang sa may lumapit na head nurse sa amin. “Ma’am no visitors allowed na po,” hinawakan ako nito sa braso. “Is he asleep?” Tanong ko. “Ma’am, I’m sorry pero mapapagalitan po kami at nakainom pa po kayo.” Pilit kong sinilip si Eros. “Sandali lang, sandali lang naman eh.” Pamimilit ko at sumilip, narinig ko ang matunog na paghinga ni Adrielle. “Tawag kayo ng guards, please.” Utos ng nurse kaya naman huminga ako ng malalim at naupo sa gilid ng pinto. “There’s no need to do that miss,” maayos na sabi ni Adrielle. “Pero ako talaga ang mapapagalitan sir, I’m sorry.” Pakiusap na sabi ng nurse. “She won’t make a scene.” Wika ni Adrielle. “Mayella.” Sakto namang sunod sunod na dumating ang nga kaibigan ko. “I’m really sorry for the inconvenience, we’ll take her.” Savi is wearing her nighties, a simple one halatang nagmadali sila dahil naka-indoor slippers kami.
“Wala pa akong kasong nahawakan na isinuko ko para lang sa kaligtasan ko, kung yung nararamdaman mo ang magiging hadlang sa lahat ng plano mo. Remove me from it,” sa pag-tayo niya ay napaatras ako. Naguguluhan. “Your feelings for me won’t make you the happiest person in the world, if I will be a hindrance I am willing to run away from you.” Ang asul niyang mata ay hindi ko maiwasan, sobrang seryoso na kahit pa simpleng salita ang mga sinasabi niya ay kitang kita ko ang paglabas ng ugat niya sa leeg. “So don’t you dare give up your plans for me, because I don’t want it.” Bumilis ang paghinga ko. “Hindi ko maintindihan,” wika ko. “Let the no strings attached be our barrier, You’ll regret saving me. Because that means giving up everything you wanted at first,” naupo na siya sa kama niya. “Pagbalik ni Adi, ipapahatid ko na kayo.” Naging seryoso siya, kaya naging malabo lahat. Hindi ako naka pag salita at saktong pagkabalik ni Adrielle ay ipinahatid niya kami sa condo ko, nan
Pumunta kami sa isang bar sa kung saan marami kaming nakilala na dating ka-eskwela at may mga models and artista rin na nandirito dahil exclusive ang bar. Naupo kaagad kami at agaran ay may alak na dumating hanggang sa matigilan ako ng makita si Isaiah at Aisley na nagsasaya. Ibig bang sabihin no’n, nandito rin siya ngayon? But he hates parties, right? Hindi ko sila pinansin at tahimik lang akong umiinom. Hanggang sa makalapit sa amin ang Fuentabella ay kusa akong tumayo na ikinataka nila. Napalunok ako at matipid na ngumiti lalo na ng makita kong papalapit na si Eros. “I’ll dance, you guys want to join me?” Nakangiting tanong ko, ipinakikitang ayos lang ako. Nagtama ang mata namin ni Eros kaya naman ngumiti ako. “Ayaw niyo?” Tanong ko. “I’ll join you!” Pahabol ni Shobe at humawak sa braso ko kaya nginitian ko sila at kinawayan, suot suot ko ang fitted dress na regalo sa akin ng step mother ko ay sapilitan akong sumayaw. Ngunit hindi ako natutuwa sa mga lalakeng dumidikit pa
Salubong ang kilay kong uminom ng alak. “Sup girls.” Tinignan ko ang kadarating lang na boyfriend ni Espi ngunit hindi ko siya binati pabalik. “Are you okay?” Pabulong na tanong ni Shobe sa akin. “Yeah.” Matipid kong sagot. “Is your boyfriend coming? When will you introduce him?” Tanong naman ni Savi kay Shobe kaya huminga ako ng malalim at hindi sila gaano pinansin. “Maybe next week, sa farewell party ni Mayi.” Hindi ako umimik at uminom lang. Nang medyo tipsy na ako ay tumayo ako at tsaka naglakad. “Mayi lasing ka na ba, hoy!” “Kingina, eto na naman kami sa habulan!” “Mayella!” “Mayi!” Habang naglalakad ay nahigit ko ang sariling hininga ng may humablot sa bewang ko, naningkit ang mga mata ko makita lang ang gumawa no’n hanggang sa makita ko ang seryosong mukha ni Eros. “What again?” Inis na tanong ko. “You’re running, lasing ka pa naman.” Gitil niya kaya umirap ako at pekeng tumawa. “Why are you stopping me? You don’t want me to sleep with another man?” Sum
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= “Anong ginagawa mo dito?” malamig kong tanong habang sinusubukang huwag magpakita ng emosyon. “Legal counsel ako ng ospital na ‘to,” kalmado niyang sagot habang nakatingin sa akin nang diretso. “Looks like we’ll be seeing a lot of each other.” Halos mamilipit ang kamay ko sa inis. Gusto ko sanang tanungin kung bakit sa dami ng lugar ay dito pa siya napadpad, pero pinigilan ko ang sarili ko. Ayokong bigyan siya ng satisfaction na naiinis ako. “Kung nandito ka para manggulo, baka pwede kang humanap ng ibang ospital na abalahin,” sagot ko nang may bahid ng iritasyon. Umangat ang isang kilay niya. “Relax, Doc. I’m not here to ruin your day—well, not entirely. Trabaho lang. I take my job seriously, unlike some people who run away from their responsibilities.” Napasinghap ako sa sinabi niya. Alam kong may pinatatamaan siya, at ramdam ko ang sakit ng mga salita niya kahit pa anong pilit kong huwag pansinin. “If you’re implying something, j
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= After my mom made a heartfelt words to my dad, bumaba na sila ng stage at lumapit sa table namin. “My unica hija,” malambing na sabi ni mommy at yumakap sa akin ng mahigpit. “I missed you so much anak,” bulong niya. “I miss you too mommy.” “Will you stay with us for good?” bungad ni daddy pagkayakap niya sa akin. Napahinto ako bigla. Sa gilid ng mata ko ay pansin ko ang pag-aabang ni Enzo sa mga sagot ko. “I’ll think about it dad. The salary is good there,” mahinahon na sabi ko. “If you lack financial, I can handle it anak. Hindi mo na kinukuha ang allowance mo sa akin,” sabi ni daddy pagkaupo namin. “No dad, I have to be independent rin po ‘no. I’m old enough to be married,” kalmadong sabi ko. Napansin ko ang asul na mata ni Enzo na sumiring kaya naman napairap rin ako. ‘He’s really getting into my nerves…’ Then suddenly, I remember his case. Napanalo niya kaya? Pagkatapos ng dinner, nagkayayaan ang lahat na magpunta sa garden pa
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= 4 YEARS LATER… Halos madaliin kong tumakbo pababa ng airport hila-hila ang maleta ko. Male-late na ako sa wedding anniversary ni mommy at daddy! May tinapos pa kasi akong operation bago ang flight ko. Nang makalabas ay pumara agad ako ng taxi. Habang on the way sa venue ay napasandal ako sa taxi. Pagod na pagod ako eh. Halos 20 minutes rin ang byahe papunta sa venue galing sa airport. Pagkababa sa hotel ay inutos ko na sa tauhan nila daddy ang maleta dahil maayos naman na ang dress na suot ko. Halos lakad takbo ang ginawa ko para lang makahabol sa main event ng anniversary nila mommy at daddy. Habang tumatakbo ay halos hindi ko mapigil ang sariling katawan ma bumangga sa mataas na bulto na nasa harapan ko dahil sa bilis ko at madulas ang heels. “Oh my god! I’m sorry!” mabilis na sabi ko at lumayo, nang tingalain ko ito ay halos manlaki ng bahagya ang mata ko dahil nakilala ko kaagad ang may ari ng asul na pares na mga mata. ‘Damn, w
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Today was my last day here in Philippines. After our last conversation, I’ve never seen him, nor I even look for him. Kusa ko siyang nakikita sa kung saan-saan ngunit kahit tapunan ng tingin ay hindi niya ibinigay sa akin. I admit, I’m hurt. Ang sakit lang isipin na hanggang doon na lang talaga kami… Namimiss ko na siya… Sobra… Habang inaantay ang flight ko ay napatitig ako sa ticket at passport ko. ‘G-Gusto ko siyang makita at hilingin na balikan niya ako, but then he discarded me like I was nothing. G-Gusto ko magalit na lang sa kanya…’ Habang nakaupo ako sa departure area, ramdam ko ang bigat ng bawat segundo. Sa bawat tiktak ng orasan, parang may hinihila sa akin pabalik, pero pilit kong nilalabanan. Sinulyapan ko ang ticket at passport sa kamay ko. Ang mga ito na lang ang nagpapapaalala na may bagong simula akong naghihintay. Pero bakit ang bigat-bigat? ‘Gusto ko siyang makita… kahit sa huling pagkakataon.’ Napapikit ako at h
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= After drinking for another hour, naramdaman ko na ang hilo sa akin. Tumigil na ako dahil gusto ko na umuwi. “Lasing ka na beb?” tanong ng kaklase kong babae. Umiling naman ako. “Inaantok lang. Kailangan ko na rin umuwi pero,” sagot ko at bumuntong hininga. Later on lumipat yung kaklase kong lalake sa tabi ko. “Did you drive a car?” tanong niya kaya umiling ako. “I’ll just ride a taxi.” “Isasakay na kita mamaya,” suhestyon niya. “Kaya ko na.” After 15 minutes tumayo na ako at kinuha ang bag ko. Ako rin ang nagbayad ng nagastos namin. Pinilit ko maglakad ng deretso para lang hindi mahalata na lasing ako. Sa labasan ay naghintay ako ng taxi ngunit bago pa man pumaypay ang kamay ko ay may puntay sa kinatatayuan ko. Paglingon ko ay natigilan ako nang makita si Enzo. “I wanted to drive you home, but I know I drank a lot more than you did… I’ll just come with you,” mahinahon niyang sabi. “There’s no need, Enzo.” “I think I have to,”
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= It’s a week ago since Enzo and I last met each other… Nasa bahay ako at walang gana sa lahat. Akala ko okay na ako, okay na ang puso ko… Pero hindi pa pala. I was hurt… “M-Mommy,” mahinang tawag ko kay mommy na nasa kusina at naghahanda ng gabihan. “Oh anak?” tugon niya at nilingon ako. “M-Mommy… A-Ayoko na po dito,” mahinang bulong ko. Napahinto siya sa pagluluto at sumeryoso ang mukha. Pinatay niya ang kalan at nilapitan ako ngunit isang hawak niya lang at ayos sa mga buhok ko ay tumulo na ang luha ko. ‘Ang sakit…’ “W-Why anak? A-Ano ‘yon? Say it to mommy,” pag-aalo niya at niyakap ako. Panay ang hikbi ko sa kanyang nga balikat. “I-I can’t stay here, s-seeing Enzo… P-Parang pinapatay ang puso ko sa sakit mommy. Ang sakit… A-Akala ko…” “A-Akala ko a-ayos na ako…” panay ang hikbi ko at halos hindi ako makahinga kakaiyak. “A-Ano g-gusto mo gawin anak?” “M-Mommy… I-Ilayo n-niyo na po ako dito, k-kahit saang bansa b-bast
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= After a few days, sinubukan ko puntahan si Enzo sa kanyang condo. Kinakabahan ako at hindi maipaliwanag ang nararamdaman. ‘Itataboy niya kaya ako?’ I knocked on his door three times, my heart is thumping very hard and I cannot do anything… Nang marinig ko ang pagbukas no’n ay napasinghap ako. Pagbukas no’n ay tumambad sa akin ang bahagyang namumutla na mukha ni Enzo. “Can I come in?” pabulong na tanony ko, huminga siya ng malalim at tumango. Sumunod ako sa kanya sa sala at doon ko nakita ang kumpol kumpol na kable ng kanyang laptop, at mga papers and documents na nakakalat. Tila inaaral niya ang kaso… “H-How’s your shoulder?” pabulong na kwestyon ko matapos maupo sa parteng sofa na walang laman na papel. “Good,” malamig niyang tugon. Hindi naman ganito si Enzo noon, kahit seryoso siya at hindi siya ganito kalamig lalo na pagdating sa akin. Ngunit ngayon ay iba… “E-Enzo… About the case—” “It’s not something I can share… I’m sorry,
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Mabilis akong sumunod sa kanya, pinilit ko siyang habulin. “Enzo sandali!” Habol ko at lakad takbo ang ginawa. “Enzo!” Ngunit nang nasa pinto niya na ay mabilis niyang sinara ang pinto dahilan para maiwan ako sa labas. Panay ang katok ko. “J-Just rest!” rinig ko ang malakas niyang sigaw sa kabilang pinto kaya mariin akong napapikit. Wala akong nagawa. Alam ko ang password ng kanyang condo pero tingin ko ay may kailangan siyang gawin. ‘Ang bakal na ‘yon? I-Ibig bang sabihin no’n hindi pa siya magaling?’ Napabuntong-hininga ako habang nakatayo sa labas ng pinto ni Enzo. Pinilit kong kumalma, kahit na ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso ko. Bakit niya kailangang magtago? Ano ang ginagawa niya na ayaw niyang malaman ko? “Enzo, please… Open the door,” mahinang tawag ko, pero walang sagot. Tila lalo pang bumibigat ang bawat segundo na lumilipas. Alam kong dapat ko siyang intindihin, pero hindi ko maiwasang magtaka at mag-alala. Hinawakan k
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Huminga ako ng malalim. It’s been a month since I last saw Enzo who’s maybe busy with her new fiance or on a case? I don’t wanna know. I’m sure, ayoko na malaman. But there’s a part of me who's curious. I’m dying to know if he’s happy. Because I am not. “Hey… Malapit na, kaunting tiis na lang and you’ll be done with your hell week.” Pagpapagaan ni Marco sa loob ko kaya ngumiti ako. Sapilitan man ngunit mahalaga ay nagagawa ko. “Oo nga eh, after this, isang taon pa tapos pwede na ako mag-duty sa hospital. Ang bilis,” tugon ko at tinitigan ang libro ko. “Yes! Just wait 13 months, Aria…” “Ihatid na kita sa condo mo?” anyaya niya kaya ngumiti ako at tumango. Nang makababa sa condo ay kinawayan ko siya. “Thank you so much Marco!” “Hmm! Take care!” sigaw niya at kumaway. Dahil doon ay umakyat na ako sa condo ko mismo. Ngunit pagbukas ng elevator ay napahinto ako nang makaharap si Enzo. Unang sumalubong sa akin ay ang asul niyang mata, ang