Bumalik ako sa kama, dumapa ako at tsaka ko tinawagan si Shobe. Video call dahil wala naman akong new sim kaya wifi wifi lang nang sagutin niya ‘yon ay kumaway siya kaagad at may nginunguya.“Kumusta?” Panimula niya.“Okay lang, gumala kami kanina. I have pasalubong for all of you.” Nakangiting sabi ko natawa siya at muli ay may kinain kaya naman tinanaw ko yung nasa likod niya.It was a man, “Boyfie mo?” Tanong ko.“Yup, he’s sleeping over.” Ngumisi ako.“You did the deed?” Kwestyon ko.“Stupid, as if I will tell you—““So you did? Gosh I’m jealous. Mine is busy,” senyas ko pa.Natawa si Shobe. “Harot mo ha, umiilan ka na baka mabuntis ka diyan gaga ka yung pills huwag kaligtaan.” Ngumisi ako at tumango.“Of course sissy, ako pa ba?” Umirap siya sa akin.“Osya, tutulog na kami—““Tulog ba talaga? Baka gagawa bata.” Malakas na sabi ko na ikina-irap niya.“Inggit ka sis? Gawa ka rin. Babye na! I miss you! Mwuahps!” Nag-flying kiss pa siya kaya ginawa ko rin ‘yon bago pinatay ang tawag.
“Take care!” Kumaway pa ako kaya naman kumaway siya pabalik yung simpleng kaway lang at bilang na bilang bago niya sinarado ang elevator.Pagkapasok ko sa condo ko ay halos mapamura ako sa pagsabunot at kinikilig na tili ni Espi at Savi habang si Shobe ay magkakrus ang braso.“Chikinini mo pareh.” Natakpan ko ang namumula sa bahagyang taas ng leeg ko.“Gago.” Bulong ko.“Enjoy na enjoy ang Paris ah,” asar ni Shobe kaya natawa ako.“May pasalubong ako.” Sagot ko.“Ay asan?!” Halos magwala silang tatlo at nagtatakang tinignan ang maleta ni Eros.“Ba’t ‘to nandito?” Tanong ni Savi.“Well, he needs to meet his parents.” Sagot ko.“Buksan niyo na yung maleta, may name yung mga paper bag hanapin niyo na lang yung sa inyo.” Tuwang tuwa nilang inilabas lahat ng paper bag kaya napailing iling ako at kinuha ko ang kutsara sa freezer at nilagay sa namumula kong parte ng leeg.“Ang gaga, always ready.” Natatawang sabi ni Espi.“Uy may Eiffel tower keychain oh!” Pinanood ko lang silang mag-enjoy s
“If you can’t do it, or you can’t make it, just stay and work for our company. Wala ka ng problema, sa’yong sa’yo ang pera at kumpanya natin.” Ngumuso ako.“Kaya ko dad, fine. Within this year, and after two years I will make it click.” Tumango siya bilang sagot.“I doubt.” Ngumuso ako ulit.“Kaya ko dad,” sagot ko.“Then go for it, you only have two years and 4 months to make things work for you. If you didn’t get to leave within this year it means you only have four months to leave and go to your passion.” Huminga ako ng malalim.“Kaya ko dad.” Sagot ko ulit.“Sa apat na buwan pag hindi ka nakaalis wala na.” Lumunok ako.“Kaya ko dad,” ngumiwi siya at sumandal.“Sure, be independent. I will only support you in our industry.” Tumango ako at tumayo na, yumuko ako sa harapan niya.“I will rest now dad,” tumango lang siya kaya ng makaalis ako ay nagmamadali akong pumasok sa kwarto.Shems!Pagkapasok ko sa kwarto ay tinawagan ko kaagad ang mga kaibigan na sinagot agad nila. “Ano susundui
Savi has a different seat so we’re not together, my dad sat beside me that made me swallow hard. “I’m kind of a nervous dad,” bulong ko. “Chill, You’re just going to introduce yourself and smile often.” Tumango ako at inayos ang pagkakalagay ng bag ko not until they poured a wine on my glass. “Thank you.” I thanked the crew and started staring at my glass. I swirled it and inhaled it a little bit, it smelled good huh. Tinikman ko ‘yon sa kaunting paraan lang bago ako lumingon lingon. “‘Nak, why don’t you remove your cover?” Nalingon ko si mommy at tinutukoy niya ang nagtatago sa braso at likod ko. “I will, later mommy.” Nakangiting sagot ko, ngunit natigilan ako ng lumapit ang pamilyang Fuentabella sa table namin and to count it suitable nga ang available seats sa table namin. Hindi ko alam kung papaano titignan si Eros dahil may kasama siyang babae, sobrang sexy ng damit ng babae dahil see through ang damit nito at tanging dibdib niya lang ang hindi makikita bukod sa cleava
“Eros?” Kwestyon ng mommy nila. “Eros Dane? Totoo ba?” Tanong ng daddy nila na si Mr.Fuentabella kaya napalunok ako. “Can you just leave? Hindi ko naman kailangan ng escort na manloloko.” Mariing sabi ko kay Rhen. “Leave.” Gitil ko. “Did Eros dump you like I did?” Ayokong magalit si dad dahil sa maririnig niya na si Eros yung lalake na ‘yon. Baka mayari ako. “Or he knew that you’re a fashion designer—“ “Yes, she is my girlfriend. I already told my parents about it, yet they didn’t listen. So if that’s your concern Mr.Rhen you are free to leave ‘cause I am willing to escort my lady.” Napatingin ako kay Eros ng tumayo siya. “What?!” The lady beside him exclaimed. “Oh.. I didn’t know I’m sorry, Mayella. I didn’t know you are dating my son,” napalunok ako sa maayos sa paghingi nito ng pasensya yung daddy ni Eros. “N-Nako h-hindi po, huwag po kayo mag-sorry.” Mabilis na sabi ko natataranta. “I’m done with this!” Ma-attitude na sabi ng babae na katabi ni Eros kanina at
“And now, I introduce my one and only daughter. The heir of Z company once I retired, Mayella Zamora.” Nagpalakpakan ang lahat ng nandidito dahilan para tumayo ako at ngitian silang lahat. “Escort her, son.” Rinig kong sabi ni Mr.Fuentabella, tumayo naman si Eros at inalalayan ako papunta sa stage. “Thank you,” bulong ko at umakyat na. Nang makalapit sa parents ko ay nginitian ko sila tapos ay hinarap ko ang buong nandidito. Tumayo ako sa harap ng microphone. “Good evening everyone, it’s a pleasure to meet you all. I am the daughter of Mr.Teodore Zamora and Mrs.Sha Zamora, the soon heir of Z company.” Iniiwas ko ang bibig sa mic ng tumikhim ako, dahil nagpalakpakan naman sila lahat. “I’m looking forward to working with you soon, bless us. Thank you.” I stepped back and bowed a little bit that made everyone clap and murmur. Pagkatapos no’n ay bumaba na ako, hindi ko inaasahan na makikipagkamay at may sasabihin ang mga nandito lalo na’t ngayon na nakilala na nila ako. “I hope
“Anything else?” He stated. “Uhm I want someone who will pursue me to make my dream come true, even if it means I’m leaving him. That even though we're apart he’s rooting for me because he loves me or he once loved me.” Huminga ako ng malalim, ang lalim naman ng gusto ko. “Someone who will say, ‘go and leave me, I’ll be proud of you’ not ‘don’t leave me, just give up on your dream and stay with me’ ganoon.” Mahinang natawa si Eros sa sinabi ko. “That’s quite nice. You should stick to your dream before your love life. Because if he really loves you he can patiently wait.” Napangiti ako at tumango sa sinabi ni Eros. “Tama.” “Anything else?” Kwestyon niya. “I actually don’t aim for looks, I just want someone who will love me for who I am. Someone who’s willing to do what he hates just because I love it.” Nang lingunin ko si Eros ay nakita ko siyang nakangisi na para bang ang lalim ng iniisip. “Mabilis ako ma-distract, that’s why I can’t commit to love. I don’t want to be b
Nang maibaba ako sa cafe ay naupo ako, halos isang linggo na kaming walang communication ni Eros at isang linggo na rin kaming hindi nagkikita dahil busy talaga siya sa case. Habang gumuguhit ay umorder na rin ako ng snacks ko, malapit sa window ang pwesto ko kaya nakakaganda sa mata ang mga puno na nagpapagitna sa kalsada. Sa pag guhit ay inabot ako ng tatlong oras at nakatulong nga ang labas sa akin, alas syete na nang maisipan kong lumabas ng cafe ngunit lalabas pa sana ako pero nakita ko si Eros na may kasamang babae na nakasuot rin ng suit. Napatakip ako ng mukha using the menu, pero naupo sila sa hindi kalayuan lang. “Give up the case, Eros. I am begging you,” nangunot ang noo ko ng marinig ang boses ng babae. “You don’t have to beg,” ang tinig ni Eros ay pinatibok ng mabilis ang puso ko sobrang hina ng usapan nila at malayo sila sa akin ngunit lumalabas ang pandinig ko. “Then give it up. It’s been years, why can’t you give up the case! It’s obvious that it is a murde
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= “Anong ginagawa mo dito?” malamig kong tanong habang sinusubukang huwag magpakita ng emosyon. “Legal counsel ako ng ospital na ‘to,” kalmado niyang sagot habang nakatingin sa akin nang diretso. “Looks like we’ll be seeing a lot of each other.” Halos mamilipit ang kamay ko sa inis. Gusto ko sanang tanungin kung bakit sa dami ng lugar ay dito pa siya napadpad, pero pinigilan ko ang sarili ko. Ayokong bigyan siya ng satisfaction na naiinis ako. “Kung nandito ka para manggulo, baka pwede kang humanap ng ibang ospital na abalahin,” sagot ko nang may bahid ng iritasyon. Umangat ang isang kilay niya. “Relax, Doc. I’m not here to ruin your day—well, not entirely. Trabaho lang. I take my job seriously, unlike some people who run away from their responsibilities.” Napasinghap ako sa sinabi niya. Alam kong may pinatatamaan siya, at ramdam ko ang sakit ng mga salita niya kahit pa anong pilit kong huwag pansinin. “If you’re implying something, just
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= After my mom made a heartfelt words to my dad, bumaba na sila ng stage at lumapit sa table namin. “My unica hija,” malambing na sabi ni mommy at yumakap sa akin ng mahigpit. “I missed you so much anak,” bulong niya. “I miss you too mommy.” “Will you stay with us for good?” bungad ni daddy pagkayakap niya sa akin. Napahinto ako bigla. Sa gilid ng mata ko ay pansin ko ang pag-aabang ni Enzo sa mga sagot ko. “I’ll think about it dad. The salary is good there,” mahinahon na sabi ko. “If you lack financial, I can handle it anak. Hindi mo na kinukuha ang allowance mo sa akin,” sabi ni daddy pagkaupo namin. “No dad, I have to be independent rin po ‘no. I’m old enough to be married,” kalmadong sabi ko. Napansin ko ang asul na mata ni Enzo na sumiring kaya naman napairap rin ako. ‘He’s really getting into my nerves…’ Then suddenly, I remember his case. Napanalo niya kaya? Pagkatapos ng dinner, nagkayayaan ang lahat na magpunta sa garden pa
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= 4 YEARS LATER… Halos madaliin kong tumakbo pababa ng airport hila-hila ang maleta ko. Male-late na ako sa wedding anniversary ni mommy at daddy! May tinapos pa kasi akong operation bago ang flight ko. Nang makalabas ay pumara agad ako ng taxi. Habang on the way sa venue ay napasandal ako sa taxi. Pagod na pagod ako eh. Halos 20 minutes rin ang byahe papunta sa venue galing sa airport. Pagkababa sa hotel ay inutos ko na sa tauhan nila daddy ang maleta dahil maayos naman na ang dress na suot ko. Halos lakad takbo ang ginawa ko para lang makahabol sa main event ng anniversary nila mommy at daddy. Habang tumatakbo ay halos hindi ko mapigil ang sariling katawan ma bumangga sa mataas na bulto na nasa harapan ko dahil sa bilis ko at madulas ang heels. “Oh my god! I’m sorry!” mabilis na sabi ko at lumayo, nang tingalain ko ito ay halos manlaki ng bahagya ang mata ko dahil nakilala ko kaagad ang may ari ng asul na pares na mga mata. ‘Damn, w
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Today was my last day here in Philippines. After our last conversation, I’ve never seen him, nor I even look for him. Kusa ko siyang nakikita sa kung saan-saan ngunit kahit tapunan ng tingin ay hindi niya ibinigay sa akin. I admit, I’m hurt. Ang sakit lang isipin na hanggang doon na lang talaga kami… Namimiss ko na siya… Sobra… Habang inaantay ang flight ko ay napatitig ako sa ticket at passport ko. ‘G-Gusto ko siyang makita at hilingin na balikan niya ako, but then he discarded me like I was nothing. G-Gusto ko magalit na lang sa kanya…’ Habang nakaupo ako sa departure area, ramdam ko ang bigat ng bawat segundo. Sa bawat tiktak ng orasan, parang may hinihila sa akin pabalik, pero pilit kong nilalabanan. Sinulyapan ko ang ticket at passport sa kamay ko. Ang mga ito na lang ang nagpapapaalala na may bagong simula akong naghihintay. Pero bakit ang bigat-bigat? ‘Gusto ko siyang makita… kahit sa huling pagkakataon.’ Napapikit ako at h
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= After drinking for another hour, naramdaman ko na ang hilo sa akin. Tumigil na ako dahil gusto ko na umuwi. “Lasing ka na beb?” tanong ng kaklase kong babae. Umiling naman ako. “Inaantok lang. Kailangan ko na rin umuwi pero,” sagot ko at bumuntong hininga. Later on lumipat yung kaklase kong lalake sa tabi ko. “Did you drive a car?” tanong niya kaya umiling ako. “I’ll just ride a taxi.” “Isasakay na kita mamaya,” suhestyon niya. “Kaya ko na.” After 15 minutes tumayo na ako at kinuha ang bag ko. Ako rin ang nagbayad ng nagastos namin. Pinilit ko maglakad ng deretso para lang hindi mahalata na lasing ako. Sa labasan ay naghintay ako ng taxi ngunit bago pa man pumaypay ang kamay ko ay may puntay sa kinatatayuan ko. Paglingon ko ay natigilan ako nang makita si Enzo. “I wanted to drive you home, but I know I drank a lot more than you did… I’ll just come with you,” mahinahon niyang sabi. “There’s no need, Enzo.” “I think I have to,”
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= It’s a week ago since Enzo and I last met each other… Nasa bahay ako at walang gana sa lahat. Akala ko okay na ako, okay na ang puso ko… Pero hindi pa pala. I was hurt… “M-Mommy,” mahinang tawag ko kay mommy na nasa kusina at naghahanda ng gabihan. “Oh anak?” tugon niya at nilingon ako. “M-Mommy… A-Ayoko na po dito,” mahinang bulong ko. Napahinto siya sa pagluluto at sumeryoso ang mukha. Pinatay niya ang kalan at nilapitan ako ngunit isang hawak niya lang at ayos sa mga buhok ko ay tumulo na ang luha ko. ‘Ang sakit…’ “W-Why anak? A-Ano ‘yon? Say it to mommy,” pag-aalo niya at niyakap ako. Panay ang hikbi ko sa kanyang nga balikat. “I-I can’t stay here, s-seeing Enzo… P-Parang pinapatay ang puso ko sa sakit mommy. Ang sakit… A-Akala ko…” “A-Akala ko a-ayos na ako…” panay ang hikbi ko at halos hindi ako makahinga kakaiyak. “A-Ano g-gusto mo gawin anak?” “M-Mommy… I-Ilayo n-niyo na po ako dito, k-kahit saang bansa b-bast
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= After a few days, sinubukan ko puntahan si Enzo sa kanyang condo. Kinakabahan ako at hindi maipaliwanag ang nararamdaman. ‘Itataboy niya kaya ako?’ I knocked on his door three times, my heart is thumping very hard and I cannot do anything… Nang marinig ko ang pagbukas no’n ay napasinghap ako. Pagbukas no’n ay tumambad sa akin ang bahagyang namumutla na mukha ni Enzo. “Can I come in?” pabulong na tanony ko, huminga siya ng malalim at tumango. Sumunod ako sa kanya sa sala at doon ko nakita ang kumpol kumpol na kable ng kanyang laptop, at mga papers and documents na nakakalat. Tila inaaral niya ang kaso… “H-How’s your shoulder?” pabulong na kwestyon ko matapos maupo sa parteng sofa na walang laman na papel. “Good,” malamig niyang tugon. Hindi naman ganito si Enzo noon, kahit seryoso siya at hindi siya ganito kalamig lalo na pagdating sa akin. Ngunit ngayon ay iba… “E-Enzo… About the case—” “It’s not something I can share… I’m sorry,
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Mabilis akong sumunod sa kanya, pinilit ko siyang habulin. “Enzo sandali!” Habol ko at lakad takbo ang ginawa. “Enzo!” Ngunit nang nasa pinto niya na ay mabilis niyang sinara ang pinto dahilan para maiwan ako sa labas. Panay ang katok ko. “J-Just rest!” rinig ko ang malakas niyang sigaw sa kabilang pinto kaya mariin akong napapikit. Wala akong nagawa. Alam ko ang password ng kanyang condo pero tingin ko ay may kailangan siyang gawin. ‘Ang bakal na ‘yon? I-Ibig bang sabihin no’n hindi pa siya magaling?’ Napabuntong-hininga ako habang nakatayo sa labas ng pinto ni Enzo. Pinilit kong kumalma, kahit na ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso ko. Bakit niya kailangang magtago? Ano ang ginagawa niya na ayaw niyang malaman ko? “Enzo, please… Open the door,” mahinang tawag ko, pero walang sagot. Tila lalo pang bumibigat ang bawat segundo na lumilipas. Alam kong dapat ko siyang intindihin, pero hindi ko maiwasang magtaka at mag-alala. Hinawakan k
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Huminga ako ng malalim. It’s been a month since I last saw Enzo who’s maybe busy with her new fiance or on a case? I don’t wanna know. I’m sure, ayoko na malaman. But there’s a part of me who's curious. I’m dying to know if he’s happy. Because I am not. “Hey… Malapit na, kaunting tiis na lang and you’ll be done with your hell week.” Pagpapagaan ni Marco sa loob ko kaya ngumiti ako. Sapilitan man ngunit mahalaga ay nagagawa ko. “Oo nga eh, after this, isang taon pa tapos pwede na ako mag-duty sa hospital. Ang bilis,” tugon ko at tinitigan ang libro ko. “Yes! Just wait 13 months, Aria…” “Ihatid na kita sa condo mo?” anyaya niya kaya ngumiti ako at tumango. Nang makababa sa condo ay kinawayan ko siya. “Thank you so much Marco!” “Hmm! Take care!” sigaw niya at kumaway. Dahil doon ay umakyat na ako sa condo ko mismo. Ngunit pagbukas ng elevator ay napahinto ako nang makaharap si Enzo. Unang sumalubong sa akin ay ang asul niyang mata, ang