Bumalik ako sa kama, dumapa ako at tsaka ko tinawagan si Shobe. Video call dahil wala naman akong new sim kaya wifi wifi lang nang sagutin niya âyon ay kumaway siya kaagad at may nginunguya.âKumusta?â Panimula niya.âOkay lang, gumala kami kanina. I have pasalubong for all of you.â Nakangiting sabi ko natawa siya at muli ay may kinain kaya naman tinanaw ko yung nasa likod niya.It was a man, âBoyfie mo?â Tanong ko.âYup, heâs sleeping over.â Ngumisi ako.âYou did the deed?â Kwestyon ko.âStupid, as if I will tell youâââSo you did? Gosh Iâm jealous. Mine is busy,â senyas ko pa.Natawa si Shobe. âHarot mo ha, umiilan ka na baka mabuntis ka diyan gaga ka yung pills huwag kaligtaan.â Ngumisi ako at tumango.âOf course sissy, ako pa ba?â Umirap siya sa akin.âOsya, tutulog na kamiâââTulog ba talaga? Baka gagawa bata.â Malakas na sabi ko na ikina-irap niya.âInggit ka sis? Gawa ka rin. Babye na! I miss you! Mwuahps!â Nag-flying kiss pa siya kaya ginawa ko rin âyon bago pinatay ang tawag.
âTake care!â Kumaway pa ako kaya naman kumaway siya pabalik yung simpleng kaway lang at bilang na bilang bago niya sinarado ang elevator.Pagkapasok ko sa condo ko ay halos mapamura ako sa pagsabunot at kinikilig na tili ni Espi at Savi habang si Shobe ay magkakrus ang braso.âChikinini mo pareh.â Natakpan ko ang namumula sa bahagyang taas ng leeg ko.âGago.â Bulong ko.âEnjoy na enjoy ang Paris ah,â asar ni Shobe kaya natawa ako.âMay pasalubong ako.â Sagot ko.âAy asan?!â Halos magwala silang tatlo at nagtatakang tinignan ang maleta ni Eros.âBaât âto nandito?â Tanong ni Savi.âWell, he needs to meet his parents.â Sagot ko.âBuksan niyo na yung maleta, may name yung mga paper bag hanapin niyo na lang yung sa inyo.â Tuwang tuwa nilang inilabas lahat ng paper bag kaya napailing iling ako at kinuha ko ang kutsara sa freezer at nilagay sa namumula kong parte ng leeg.âAng gaga, always ready.â Natatawang sabi ni Espi.âUy may Eiffel tower keychain oh!â Pinanood ko lang silang mag-enjoy s
âIf you canât do it, or you canât make it, just stay and work for our company. Wala ka ng problema, saâyong saâyo ang pera at kumpanya natin.â Ngumuso ako.âKaya ko dad, fine. Within this year, and after two years I will make it click.â Tumango siya bilang sagot.âI doubt.â Ngumuso ako ulit.âKaya ko dad,â sagot ko.âThen go for it, you only have two years and 4 months to make things work for you. If you didnât get to leave within this year it means you only have four months to leave and go to your passion.â Huminga ako ng malalim.âKaya ko dad.â Sagot ko ulit.âSa apat na buwan pag hindi ka nakaalis wala na.â Lumunok ako.âKaya ko dad,â ngumiwi siya at sumandal.âSure, be independent. I will only support you in our industry.â Tumango ako at tumayo na, yumuko ako sa harapan niya.âI will rest now dad,â tumango lang siya kaya ng makaalis ako ay nagmamadali akong pumasok sa kwarto.Shems!Pagkapasok ko sa kwarto ay tinawagan ko kaagad ang mga kaibigan na sinagot agad nila. âAno susundui
Savi has a different seat so weâre not together, my dad sat beside me that made me swallow hard. âIâm kind of a nervous dad,â bulong ko. âChill, Youâre just going to introduce yourself and smile often.â Tumango ako at inayos ang pagkakalagay ng bag ko not until they poured a wine on my glass. âThank you.â I thanked the crew and started staring at my glass. I swirled it and inhaled it a little bit, it smelled good huh. Tinikman ko âyon sa kaunting paraan lang bago ako lumingon lingon. ââNak, why donât you remove your cover?â Nalingon ko si mommy at tinutukoy niya ang nagtatago sa braso at likod ko. âI will, later mommy.â Nakangiting sagot ko, ngunit natigilan ako ng lumapit ang pamilyang Fuentabella sa table namin and to count it suitable nga ang available seats sa table namin. Hindi ko alam kung papaano titignan si Eros dahil may kasama siyang babae, sobrang sexy ng damit ng babae dahil see through ang damit nito at tanging dibdib niya lang ang hindi makikita bukod sa cleava
âEros?â Kwestyon ng mommy nila. âEros Dane? Totoo ba?â Tanong ng daddy nila na si Mr.Fuentabella kaya napalunok ako. âCan you just leave? Hindi ko naman kailangan ng escort na manloloko.â Mariing sabi ko kay Rhen. âLeave.â Gitil ko. âDid Eros dump you like I did?â Ayokong magalit si dad dahil sa maririnig niya na si Eros yung lalake na âyon. Baka mayari ako. âOr he knew that youâre a fashion designerââ âYes, she is my girlfriend. I already told my parents about it, yet they didnât listen. So if thatâs your concern Mr.Rhen you are free to leave âcause I am willing to escort my lady.â Napatingin ako kay Eros ng tumayo siya. âWhat?!â The lady beside him exclaimed. âOh.. I didnât know Iâm sorry, Mayella. I didnât know you are dating my son,â napalunok ako sa maayos sa paghingi nito ng pasensya yung daddy ni Eros. âN-Nako h-hindi po, huwag po kayo mag-sorry.â Mabilis na sabi ko natataranta. âIâm done with this!â Ma-attitude na sabi ng babae na katabi ni Eros kanina at
âAnd now, I introduce my one and only daughter. The heir of Z company once I retired, Mayella Zamora.â Nagpalakpakan ang lahat ng nandidito dahilan para tumayo ako at ngitian silang lahat. âEscort her, son.â Rinig kong sabi ni Mr.Fuentabella, tumayo naman si Eros at inalalayan ako papunta sa stage. âThank you,â bulong ko at umakyat na. Nang makalapit sa parents ko ay nginitian ko sila tapos ay hinarap ko ang buong nandidito. Tumayo ako sa harap ng microphone. âGood evening everyone, itâs a pleasure to meet you all. I am the daughter of Mr.Teodore Zamora and Mrs.Sha Zamora, the soon heir of Z company.â Iniiwas ko ang bibig sa mic ng tumikhim ako, dahil nagpalakpakan naman sila lahat. âIâm looking forward to working with you soon, bless us. Thank you.â I stepped back and bowed a little bit that made everyone clap and murmur. Pagkatapos noân ay bumaba na ako, hindi ko inaasahan na makikipagkamay at may sasabihin ang mga nandito lalo naât ngayon na nakilala na nila ako. âI hope
âAnything else?â He stated. âUhm I want someone who will pursue me to make my dream come true, even if it means Iâm leaving him. That even though we're apart heâs rooting for me because he loves me or he once loved me.â Huminga ako ng malalim, ang lalim naman ng gusto ko. âSomeone who will say, âgo and leave me, Iâll be proud of youâ not âdonât leave me, just give up on your dream and stay with meâ ganoon.â Mahinang natawa si Eros sa sinabi ko. âThatâs quite nice. You should stick to your dream before your love life. Because if he really loves you he can patiently wait.â Napangiti ako at tumango sa sinabi ni Eros. âTama.â âAnything else?â Kwestyon niya. âI actually donât aim for looks, I just want someone who will love me for who I am. Someone whoâs willing to do what he hates just because I love it.â Nang lingunin ko si Eros ay nakita ko siyang nakangisi na para bang ang lalim ng iniisip. âMabilis ako ma-distract, thatâs why I canât commit to love. I donât want to be b
Nang maibaba ako sa cafe ay naupo ako, halos isang linggo na kaming walang communication ni Eros at isang linggo na rin kaming hindi nagkikita dahil busy talaga siya sa case. Habang gumuguhit ay umorder na rin ako ng snacks ko, malapit sa window ang pwesto ko kaya nakakaganda sa mata ang mga puno na nagpapagitna sa kalsada. Sa pag guhit ay inabot ako ng tatlong oras at nakatulong nga ang labas sa akin, alas syete na nang maisipan kong lumabas ng cafe ngunit lalabas pa sana ako pero nakita ko si Eros na may kasamang babae na nakasuot rin ng suit. Napatakip ako ng mukha using the menu, pero naupo sila sa hindi kalayuan lang. âGive up the case, Eros. I am begging you,â nangunot ang noo ko ng marinig ang boses ng babae. âYou donât have to beg,â ang tinig ni Eros ay pinatibok ng mabilis ang puso ko sobrang hina ng usapan nila at malayo sila sa akin ngunit lumalabas ang pandinig ko. âThen give it up. Itâs been years, why canât you give up the case! Itâs obvious that it is a murde
=Aria Maeve Siennaâs Point of View= Hindi ko alam kung dahil ba sa paraan ng pagkakasabi niya o dahil sa titig niyang parang binabasa ang buong pagkatao ko, pero hindi ako mapakali sa sasakyan. Everything between us will change? Anong ibig sabihin niya roon? At bakit parang may alam siyang hindi ko alam? Huminga ako nang malalim at pilit na binalewala ang kung anong gulo sa dibdib ko. Ayoko nang bigyan ng kulay. Kung may binabalak siyang kalokohan, hindi ako papayag. âEnzo,â matigas kong sabi. âHmm?â Hindi man lang siya nag-abala na lingunin ako, pero naroon pa rin ang ngiti sa labi niya. âHindi ako pumayag. Hindi ako sasama sa gala.â Tila ba inaasahan na niya ang sagot ko dahil napailing na lang siya at napangisi. âOh, you will.â Nagtaas ako ng kilay. âAt paano mo naman nasigurado âyan?â âI sent an invitation to your hospitalâs board of directors.â Halos mapanganga ako. âYou what?!â âYeah. Your nameâs already on the guest list, and guess what?â Binalingan niya
=Aria Maeve Siennaâs Point of View= Pagkatapos ng pang-aasar niyang âyon, nagpatuloy kaming kumain, pero hindi ko na siya halos tiningnan. Baka kasi makita niya kung gaano ko na pinipigilan ang sarili kong hindi ngumiti. Lintek na Enzo. Kahit kailan hindi ko siya natalo sa mga asaran namin. Kahit noong mga panahong mag-best friends pa lang kami, laging siya ang may huling banat, laging siya ang may pang-aalaska na hindi ko masabayan. Akala ko ba, Aria, hindi mo na siya hahayaang makaapekto saâyo? Pero heto ako ngayonâhindi mapakali, hindi makatingin nang diretso, at parang may butteflies sa sikmura tuwing ngingisi siya. Damn it. âI feel like I deserve a reward,â biglang sabi niya habang inaayos ang manggas ng suit niya. Napasulyap ako sa kanya, pinipilit maging deadpan. âPara saan?â He smirked. âFor making you smile.â Napaigtad ako. âAnongâHindi ako nakangiti!â âTanggi ka pa,â natatawa niyang sabi. âKitang-kita ko kanina. Akala mo hindi ko nahuli âyung maliit na ngi
=Aria Maeve Siennaâs Point of View= Pagdating ko sa coffee shop na malapit sa ospital, halos kalahating oras na ang lumipas pero wala pa rin si Enzo. Hindi naman ako naiinip, pero bakit parang may kaunting kaba sa dibdib ko? Umorder ako ng cappuccino at umupo sa sulok kung saan hindi ako madaling mapansin. Hindi ko rin maintindihan kung bakit ako nag-aalalang makita ako ng ibang tao kasama si Enzo. Alam naman ng lahat na magkaibigan kami noon pa, hindi ba? Pero bakit parang may ibang pakiramdam ngayon? Ilang minuto pa ang lumipas nang biglang bumukas ang pinto at pumasok si Enzo. Suot pa rin niya ang itim niyang suit, bahagyang magulo ang buhok, at mukhang pagod. Pero kahit pagod siya, hindi pa rin nawawala ang presensya niyang kayang punuin ang isang buong silid. Dire-diretso siyang lumapit sa akin at walang sabi-sabing umupo sa harapan ko. âLate ka,â bungad ko, sinadyang gawing impit ang tono para hindi mahalata ang pang-aabang ko sa kanya. Tumaas ang isang kilay niya
=Aria Maeve Siennaâs Point Of View= Pagkapasok namin sa opisina niya, agad akong umupo sa sofa habang siya naman ay tumayo sa harap ng mesa, niluwagan ang tie niya at bumuntong-hininga. Ngayon ko lang talaga napansinâhe looked exhausted. Ang Enzo na kilala ko ay laging maayos, laging handa sa kahit anong laban, laging may pang-asar na ngiti sa mukha. Pero ngayon, para siyang may bitbit na buong mundo sa balikat niya. âYou sure youâre okay?â tanong ko ulit, mas mahinahon na ngayon. âIâm fine, doc.â Iyon lang ang sagot niya, pero halatang hindi siya okay. Pinagmasdan ko siya habang dumaan siya sa gilid ng mesa, kinuha ang basong may tubig at uminom. Ang bawat galaw niya ay parang mabigat, pero hindi niya ito ipinapahalata. Napansin yata niyang hindi ako natitinag sa pagtitig sa kanya kaya napangisi siya nang bahagya. âYouâre staring.â Napaayos ako ng upo. âWala kang pakialam.â âHmm, let me guess⊠you missed me?â tukso niya, pero halata sa tono niya na gusto lang niyang
=Aria Maeve Siennaâs Point Of View= Then suddenly, for a moment, I was reminded of the fiancĂ© heâs been hiding before. Are they married now? While we are eating, I suddenly wanted to ask him. âHow are you and your wife?â malumanay ang pananalita ko ngunit napahinto siya. âWife?â pag-uulit niya na tila ba nabingi siya sa aking inulat. Ang asul niyang mata ay nakatuon sa akin ngunit ang tingin niya ay nangengwestyon. âY-You had a fiance before I left,â pabulong na asik ko. Napahinto siya lalo at tila naunawaan ang sinabi ko. âOh, about that. My fiance left, so we didnât really got married.â On his remarks, napahinto ako. Iniwan rin siya? Is it because of me? Napatingin ako sa kanya, pilit iniintindi ang sinabi niya. âYour fiancĂ©e left?â mahinahon kong ulit, pero sa totoo lang, may kung anong bigat ang bumagsak sa dibdib ko. Tumango siya at muling sumubo ng pagkain, parang kaswal lang ang usapan na âto para sa kanya. âYeah. She left, just like that.â May bahagyang pait sa
=Aria Maeve Siennaâs Point of View= Putangina. Ang kapal talaga ng mukha ng lalaking âto. âAs if,â masungit kong sagot habang ibinaba ang folder sa mesa niya nang may diin. âNandito lang ako kasi baka kailangan mo âto sa kaso mo. Period.â Tumango-tango siya, pero halata sa ngisi niya na hindi siya naniniwala. âRight. And you just happened to pass by my law firm with those records in hand?â Nagtaas ako ng kilay. âExactly.â âAnd that totally doesnât sound like an excuse?â Huminga ako nang malalim at tumingala, pilit pinipigilan ang sarili ko na sipain ang lamesa niya. âEnzo, putangina ka talaga. If you donât need the records, Iâll leave.â âWoah, woah.â Pinatong niya ang siko niya sa mesa, nakangisi pa rin. âDonât be so defensive, doc. Youâre starting to sound guilty.â âGuilty saan?â âMissing me.â Binigyan ko siya ng deadly glare, pero mukhang mas lalo lang siyang na-eentertain. âAlam mo, attorney, gusto talaga kitang suntukin minsan.â âGo ahead. Pero baka lalo kan
=Aria Maeve Siennaâs Point Of View= Pagkatapos ng ilang segundong pagtititigan namin ni Enzo, ako na ang unang umiwas ng tingin. Hindi ko alam kung bakit, pero parang gusto kong umiwas sa paraan ng pagtitig niyaâmasyadong sigurado, masyadong kampante na kaya ko ang lahat, kahit ako mismo kanina lang ay muntik nang matalo ng kaba. Huminga ako nang malalim at naglakad papunta sa lounge. Pagod na pagod ako, pero alam kong hindi pa tapos ang araw ko. Saktong pag-upo ko pa lang sa couch ay naramdaman ko ang presensya ni Enzo sa tabi ko. Hindi ko na rin nagawang magulat. Pakiramdam ko, kahit saan ako magpunta, parang may radar siya pagdating sa akin. âStress reliever?â tanong niya sabay abot ng isang boteng tubig. Tinanggap ko iyon nang hindi siya tinitingnan. âHindi mo ba ako bibigyan ng energy drink? Alam mo namang hindi ko kailangan ng tubig lang.â âYouâre a doctor. Alam mong hindi maganda ang sobrang caffeine.â Napanguso ako at uminom ng tubig bago siya sinulyapan. Nakasa
=Aria Maeve Siennaâs Point Of View= Ilang araw ang lumipas, sinubukan kong ibaling ang atensyon ko sa trabaho, pero parang sinadya ni Enzo na guluhin ang sistema ko. Tuwing may meeting kami tungkol sa kaso, hindi ko alam kung paano niya nagagawang balansehin ang pagiging seryosong abogado at pagiging panggulo sa isipan ko. Katulad ngayon. Nakaupo kami sa isang pribadong restaurant kung saan niya ako dinala para pag-usapan ang magiging approach namin sa deposition. Ang kaso? Hindi ako makapag-focus dahil sa paraan niyang tumitig sa akinâparang may ibang agenda maliban sa kaso. âCan you stop looking at me like that?â iritable kong sabi habang binubuklat ang folder sa harap ko. Nag-angat siya ng tingin mula sa baso ng whiskey niya at ngumiti. âLike what?â Napairap ako. âLike youâre thinking of something other than work.â âHmm, guilty,â walang kahirap-hirap niyang inamin. âPero sino bang may kasalanan? Hindi ko naman ginustong maadik sa presensya mo, doc.â Napaat
=Aria Maeve Siennaâs Point Of View= Nagtagal pa kami sa opisina niya, hindi nagmamadaling tapusin ang usapan, hindi rin nagmamadaling umalis. Parang kahit wala kaming sinasabi, may sariling paraan ang hangin sa pagitan naming dalawa para magkaintindihan. âSo,â basag niya ulit sa katahimikan. âWhat now, doc?â Napakunot ang noo ko. âWhat do you mean?â Umayos siya ng upo, ini-cross ang isang paa sa ibabaw ng tuhod niya, all casual and confidentâEnzo Fuentabella in his natural state. âYouâre cleared from the case. Wala ka nang dapat ipag-alala. Pwede ka nang bumalik sa dati mong routine, wala nang istorbo na kagaya ko.â Nagkibit-balikat ako, nag-aalangan kung dapat ko ba siyang seryosohin. âThatâs good, right?â Ngumiti siya, pero hindi ito âyong usual na mapang-asar niyang ngiti. âRight.â Tumingin siya sa akin nang matagal, as if waiting for something. Nang hindi ako nagsalita, siya na ulit ang nagpatuloy. âPero tell me honestly, doc⊠did you really want me gone?â Napalunok a