Chapter 115: Against The Odds.

“T-Tangina kasi,” rinig kong mura niya. Huminga siya ng malalim hanggang sa maya-maya ay umiiyak na dumating si Espiranza dala ang mga papel at folders. Binitiwan niya ‘yon sa kama at lumapit sa akin bago ako mahigpit na niyakap.

“H-How are you huh? N-Nasaktan ka ba? B-Buntis ka? Kailan pa Mayi? K-Kailan pa—” Umawang ang labi niya at malakas na humagulgol.

“P-Pùtangina ng mga Santiago na ‘yan!” galit na galit niyang bulyaw habang malakas na hunahagulgol. Basang-basa ang balikat ko sa grabeng pag-iyak niya. Habang si Eros ay napaiwas tingin at napapahid ng luha.

Wala akong nagawa kundi maiyak na lang rin, hanggang sa sunod-sunod na dumating ang mga kaibigan ko at lahat sila ay umiiyak. Galit na galit at higit sa lahat ang mga magulang ko ay hindi matanggap ang kalagayan ko.

“Putanginà! Nasa ospital ang anak ko ano’t naka-posas!” sigaw ni daddy at halos kwelyuhan ang pulis.

“Alisin niyo ang posas! Hindi kriminal ang anak ko!” bulyaw niya dahilan para mabilis siyang awatin