Kabanata 01: Contract Marriage

**************TWO MONTHS AGO************

Sa gitna ng magarbong bulwagan, ang malaking chandelier na kristal ay nagbigay ng isang maputlang liwanag sa paligid ng silid. Nakatayo si Azriel sa tabi ng wine area, ang kanyang mamahaling suit ay nagbibigay ng isang aura ng kapangyarihan. Panay ang tingin niya sa kanyang relo, tila ba may hinihintay. Kasama naman niya ang matalik niyang kaibigan na si Dylan.

“Sa loob ng 3 years hindi ka talaga nagkaroon ng feelings sa kanya?” tanong ni Dylan, bahagyang nakakunot ang noo.

“Paano naman ako magkaka-feelings sa babaeng ‘yun, bro? Eh halos ayaw nga magpatalo. Akala mo laging nakikipag-kompetensya. Isa pa, hindi ko kasi talaga type ang mga gaya ni Zephyrine. Masyado siyang matapang para sa akin, magka-clash at magka-clash lang kami. Aside from that, alam mo naman, bro, na wala akong time sa mga love life na ‘yan. Sakit lang sa ulo,” tugon naman ni Azriel, bahagyang napailing. Para sa kanya, pera lang at ang pamangkin niya ang mahalaga at wala ng iba.

“Pre, you’re not getting any younger. 34 years old ka na kaya,” saad ni Dylan, bahagyang natatawa. Alam niyang pinagti-tripan na naman siya ng kaibigan niya.

“Alam mo namang ang company lang ang mahalaga sa akin. Mula nang mamatay si Ate at iniwan niya sa akin ang kompanyang ito, I decided na gagawin ko ang lahat para mas maging successful pa ito.” Para sa kanya, ang kompanyang ito ang huling alaalang iniwan sa kanya ng kanyang ate at kailangan niyang protektahan.

“And you’re already a billionaire, bro. Napaka-successful mo na,” dagdag ni Dylan.

“It’s not enough, bro,” sagot ni Azriel, ang mga mata niya ay nakatuon sa isang punto sa malayo. Hindi pa rin siya kuntento sa kung anong meron siya. Gusto pa niya ng higit pang kapangyarihan.

Biglang nagsalita si Dylan, “Oh, andyan na pala yung beloved wife mo.” Sabay turo sa maganda at sexy na babaeng naglalakad papunta sa kanila. Napatingin naman siya sa itinuturo ng kaibigan. Nakita niya ang kanyang asawa na nakasuot ng isang eleganteng gown. Ang kanyang mga mata ay nag-iwas sa mga nakatingin sa kanya

Samantala, si Zephyrine ay nagmamadali ng maglakad, ang kanyang napakataas na stilettos ay tumatama sa marmol na sahig.

“Nakakainis!” bulong ni Zephyrine sa sarili, ang kanyang mukha ay nakakunot sa inis. Nahihirapan siyang maglakad nang mabilis dahil sa mermaid gown na suot niya. Napatingin siya sa malaking orasan na nakakabit sa dingding ng hotel. Ilang minuto na rin pala siyang late. Iniisip niyang siguradong nanggagalaiti na si Azriel sa galit dahil sa pagiging late niya.

Nang makarating na siya sa venue, dalawang lalaki ang bumukas ng magkabilang pinto para makapasok siya. Isang engrandeng party ang bumungad sa kanya.

Ang mga mata ni Zephyrine ay mabilis na naglakbay sa paligid, hinahanap si Azriel sa gitna ng maingay na karamihan. Nakita niya ito sa may wine station, nakikipag-usap sa isang lalaki. Ngunit agad ding umalis ang lalaki, at naiwan si Azriel na nakatayo doon na nakasimangot.

“Hon,” bati niya kay Azriel. Napalingon naman ang lalaki sa kanya at nang magkatitigan sila, isang malamig na hangin ang tila dumaan sa pagitan nila. Nakita niya ang inis at pagkadismaya sa mga mata ni Azriel. Sanay na siya sa mga tingin at trato sa kanya ng lalaki. Tatlong taon na rin mula nang makilala niya ito; sa loob ng tatlong taon, walang pagbabago sa trato sa kanya ng lalaki. Malamig at walang pakialam.

Pilit siyang ngumiti, para maipakita niyang matapang siya; hindi siya natatakot kay Azriel. Kailangan niyang magpakita ng kumpyansa, hindi siya pwedeng kayan-kayanan lamang ng lalaking ito.

Tinitigan niya ito nang diretso, ang puso niya ay halos tumigil sa lakas ng titig ni Azriel. “Why are you so late, Zephyrine?” tanong ng lalaki, ang boses ay malamig na parang yelo. Kunwari itong humalik sa pisngi niya, pero ramdam niya ang distansiya nito. Alam niyang pagpapakitang-tao lamang ang lambing na ikinikilos ng lalaki sa kanya.

“I had an extended meeting, Azriel,” sagot niya, ang ngiti niya’y pilit, hindi umaabot sa kanyang mga mata. Agad niyang binaling ang tingin sa mga taong nagkakasiyahan sa party, naghahanap ng kahit anong distraction. Kung pwede nga lang umalis na lamang sa party na iyon ay gagawin niya pero alam niyang kailangan niyang mag-stay roon dahil iyon ang utos ng kanyang ama.

“You should know your priorities,” sabi ni Azriel, ang kamay nito ay mahigpit na nakakapit sa bewang ni Zephyrine. Pero ang mga mata nito ay nakatingin sa mga bisita, parang hindi siya ang kausap. Napairap na lamang si Zephyrine dahil sa malamig na kilos ng lalak

“And my company is my priority, not you,” bulong ni Zephyrine nang hindi ito tinitingnan, ang boses niya ay malamig at may bahid ng pang-iinsulto. Parang gusto niyang laging gantihan si Azriel sa malamig na pakikitungo nito sa kanya.

“Tsk, smile at the people. You’re being a brat again,” bulong ni Azriel, parang nang-aasar. Nagbulungan sila, nagpapanggap na masaya sa harap ng mga tao.

Halos tatlong taon na ang nakakalipas simula nang ikasal sila. Nagpakasal sila dahil sa negosyo. Kinailangan kasing mag-combine force ang kompanya ni Zephyrine at ang kompanya ni Azriel upang matalo ang katunggali nila sa negosyo. Ayon sa kasunduan, magiging malaya na sila sa isa’t isa pagkatapos ng tatlong taon.

“Tatlong buwan na lang…” bulong ni Zephyrine sa sarili, ang mga mata niya ay nakatuon sa malayo, gustong-gusto na niyang matapos ang tatlong taong kontrata nang sa gayon ay makawala na siya sa parang yelong lalaking ito.

Nag-peke lamang sila ng ngiti habang naglalakad sila papunta sa dance floor. Parang gusto na ni Zephyrine na umalis na. Tumitigas ang panga niya dahil sa inis. Ipinatong niya ang kamay niya sa matigas na balikat ni Azriel. Hinawakan nito ang kanang kamay niya, ang kanilang mga daliri ay nagsalubong, pero walang init na nararamdaman. Diretso niyang tinitigan ang mala-abong mga mata nito. Hindi siya pwedeng magpatalo sa kanya.

“Hindi na ako makapaghintay na matapos ang 3 months,” bulong ni Zephyrine kay Azriel habang nagsasayaw, ang boses niya ay naglalabas ng isang mapaglarong tono.

“Can’t wait to ditch me and run off to your little flings, can you?” sarkastikong sagot ni Azriel, nakangisi ng mapang-uyam.

“Bakit? Nagseselos ka na?” pang-aasar naman ni Zephyrine, ang mga mata niya ay naglalabas ng isang matalim na tingin.

“Jealous? In three years, I haven’t felt a single spark of attraction for you. So who cares who you’re with now, it’s almost over anyway. As long as the company’s making money, that’s all I care about,” malamig na tugon nito.

Nakaramdam siya ng inis dahil pakiramdam niya, hinamak na naman siya ng asawa. Pero hindi naman kaila kay Zephyrine na wala talagang interes si Azriel sa kahit kaninong babae dahil ang kompanya lamang nito ang mahalaga sa kanya. Ang pagpapakasal niya kay Zephyrine ay purong negosyo lamang.

“Well, I’m not exactly heartbroken to see you go either,” ganting sagot naman ni Zephyrine, ang mga mata niya ay matalim na parang kutsilyo, handa nang sumugod sa anumang hamon