Kabanata 1

SIERRA

"ANAK, akala ko ba ay magbo-board exam ka na pagkatapos mong gumraduate? Bakit magtatrabaho ka?" 'Yan agad ang bumungad sa akin sa lamesa ng makita ako ni Mama at Papa na naka-uniform na pang-7/11. 

Kaya nginitian ko muna sila at nagsandok muna ng kanin bago sila sagutin. "Magpapahinga po muna ako sa pag-aaral, Ma. Napagod ang utak ko," pagbibiro ko na lamang kaya mabilis akong umiwas ng makita kong hahampasin niya ako sa braso. 

"Ikaw talagang bata ka, matripan mo. Sabagay, para na rin makapaghanda ka. Basta anak, kapag handa ka ng magboard exam bilang Psychologist ay sabihan mo lang kami, susuportahan ka namin." Nakangiting saad ni Mama kaya napangiti naman ako at tumango. 

"Opo, sa ngayon ay magpart time muna ako sa 7/11. Huwag kayong mag-alala, Ma. Baka pumasok din akong sekretarya ni Mayor Caleb since naghahanap naman ulit sila." Paalam ko kaya napangisi naman si Papa sa narinig. 

"Mukhang tatlong buwan yata ang natiis ng dating secretary ni Mayor. Kapag ikaw kaya ang nakapasok doon Sierra, makakatagal ka kaya?" Pagtatanong ni Papa kaya lakas loob naman akong tumango na ikinatawa nila. 

"Oo naman, Pa. Ako pa ba? Si Mayor lang 'yan, baka siya ang gawin kong pasyente pa." Saad ko na lamang at nagpatuloy na kami sa pagkain. 

Since graduate na ako ng BS Psychology ay napagdesisyunan ko munang magtrabaho para makapag-ipon sa board exam ko. Ayoko na rin naman kasing gamitin ang pera ng mga magulang ko. Ang gusto ko ay sariling pera ko ang magamit. 

Hindi naman kami gaanong mayaman, kumbaga middle class ang pamilya namin pero kahit ganun ay kailangan ko rin magsikap dahil may sarili na rin akong buhay. 

At saka naniniwala naman ako na may tamang oras sa lahat ng bagay, ako kasi yung tipo ng tao na naghihintay muna ng tamang pagkakataon para gawin ang mga bagay na kailangan kong matamasa. 

Kaya napag-isipan ko munang magtrabaho at magpahinga, siguro sa isang taon na ako magte-take ng board exam at paniguradong may sapat na ipon na ako niyan. 

Pagkatapos kong kumain ay umakyat na ako sa kwarto ko para magpalit na ng uniporme. Nang maayos na ang lahat ay sinuklay ko na ang buhok ko at kinuha ang bag. 

Umaga hanggang gabi lang naman ang shift ko kaya hindi ako mahirapan, pag-uwi ko naman ay mga dokumento naman sa pagaapply ko sa pagiging secretary ni Mayor Caleb ang aasikasuhin ko. 

Sana ay matanggap ako dahil medyo malaki raw ang pasahod kaso nga lang ay ang ugali ni Mayor Caleb ang magiging problema. Siguro naman ay matitiis ko hangga't maging ayos na ang lahat. 

"Good morning, Sierra." Bungad sa akin ni Manager kaya nginitian ko siya at nagpunta na sa counter. 

"Good morning po, Manager. Last day ko na ngayon kaya maaga ako," nakangiti kong tugon kaya mahina naman siyang natawa at tinapik ako sa balikat. 

"Kaya pala, sige pagbutihin mo lang. May iche-check lang ako." Paalam niya kaya tumango lang ako at sinuot na ang apron. 

Habang inaayos ko ang mga item at pera dito sa cashier ay napatingin naman ako sa mga pumasok na tatlong kabataan na ngayon ay nagkukwentuhan.

"'Diba taga-sainyo ang napaalis na secretary ni Mayor Caleb? Ano bang nangyari? Balita ko ay sobra ang galit ni Mayor sa secretary na napaalis." Ani ng isa kaya saglit akong napatigil dahil nacurious ako sa nangyari. 

Ayun din ang pagkakarinig ko sa mga kapitbahay ko, sobra raw ang galit ni Mayor Caleb sa dating secretary nito kaya mabilis itong napaalis at ngayon ay nagha-hire na naman. 

"Ay oo, nagkagusto raw kasi 'yon kay Mayor Caleb. Eh 'diba kilala naman natin ang Mayor natin at sa kanya pa mismo nanggaling na pagdating sa trabaho ay ihiwalay ang personal na nararamdaman. Tapos parang hindi na yata napigilan, nag-alok ng you know what  I mean kay Mayor Caleb. Ang ending napaalis dahil hindi ito nagustuhan." Mahabang litanya niya kaya sabay ng pagngiwi nila ay napangiwi naman ako.

Valid din naman ang galit ni Mayor, dapat ngang isinantabi ng babaeng yon ang nararamdaman niya at hindi niya dapat sinabi dito ang ganoong bagay. Kung ako ‘yon ay magagalit din ako dahil professional ako sa trabaho tapos ang kasama ko ay hindi.

“Ayun naman pala, dapat ay hindi na lang sinabi ‘yon. Napag-uusapan tuloy siya,” sambit ng isa at tipid naman akong ngumiti nang ibigay nila sa akin ang order nila at napakamot na lamang sa tungki ng ilong ko ng mawala na sila sa paningin ko.

Aminin ko man o hindi ay hindi ay kinakabahan na ako para bukas, pakiramdam ko ay kay Mayor Caleb magsisimula ang delubyo ko once na ipinasa niya ako bilang secretary. Kailangan ko lang talaga ng pasensya at lakas ng loob kapag nagtrabaho na ako sa kanya.

NANG matapos na ang shift ko ay nagpaalam na ako kay Manager at hinubad na ang apron na suot ko, nakita kong kumuha siya ng sobre at nakangiting ibinigay sa akin na masaya ko namang kinuha.

“Nalulungkot ako dahil umalis ka na pero nagpapasalamat ako sa sipag at tiyaga mo sa trabaho, Sierra. Sana ay magtagal ka sa ating Mayor sa kabila ng ugali niya,” habilin ngunit natatawang saad ni Manager kaya mahina naman akong natawa.

“Salamat din, Manager. Sige po, alis na po ako.” Paalam ko na at malungkot na kumaway sa kanya. Paglabas ko ng store ay napatigil ako sa pagtawid ng makitang red light ang lumabas. Kaya pinagkrus ko muna ang braso ko para maghintay.

Habang nililibot ko ang paningin ko ay napatigil ito sa katapat na kotse sa harapan ko. Saglit ko lang itong pinagmasdan at muling bumalik ang paningin ko sa traffic lights at ng makita kong green light na ay mabilis akong tumawid. 

Habang naglalakad ako ay naramdaman kong nagring ang cellphone ko kaya kinuha ko ito sa bulsa at sinagot ng makita kong si Mama ang tumatawag. 

"Hello Ma, bakit?" Sagot ko habang namimili ng pasalubong sa kanila. 

"Pauwi ka na ba, nak?" Pagtatanong nito kaya nagpasalamat muna ako sa Ale bago sagutin si Mama na ngayon ay bakas ang pag-aalala sa boses kaya natawa naman ako. 

"Pauwi na ako, Ma. Bakit po ba?" 

"Wala lang, nag-aalala lang kasi ang Papa mo na may aksidenteng nangyari dyan malapit sa pinagta-trabahuhan mo kaya napatawag siya," aniya kaya napatango naman ako dahil 'yun pala ang dahilan ng pag-aalala niya. 

"Ah ganon po ba? 'Wag kayong mag-alala, pauwi na rin ako. Nakasakay na ako sa tricycle."

"Sige, ingat sa paguwi." Pagkatapos niyon ay pinatay niya na ang tawag at napsandal naman ako sa kinauupuan ko. 

Malakas akong bumuntong hininga dahil ramdam ko ang pananakit ng likod at katawan ko sa maghapon na pagtayo. 

Makalipas ang 30 minutes ay nandito na ako sa amin kaya nang makapagbayad na ako ay binuksan ko na ang gate at sumalubong sa akin si Papa na nakangiti kaya niyakap ko siya.

"Pasalubong ko sa inyo, Pa." Saad ko at kinuha naman niya ito. Nang makita ko si Mama sa kusina ay kinulbit ko siya at binigyan ng limang libo mula sa sahod ko. 

"Ma dagdag gastos sa bahay natin," saad ko ng makaupo sa lamesa kaya tiningnan niya muna ito bago magsalita. 

'Huwag na, Sierra. Pandagdag mo na lang yan sa ipon mo." 

"Ma, huwag mo ng tanggihan. Sige ka, baka wala ng dumating na pera sa'yo," pananakot ko pa kaya napailing na lamang siya at sa wakas ay kinuha na rin ito. 

"Bukas ang interview mo kay Mayor Caleb, nak?" 

"Opo Pa. Nakaayos na po lahat." 

KINABUKASAN ay maaga akong nagising at nagpasalamat dahil hindi traffic papuntang munisipyo. Lunes ngayon at alam kong rush hour, akala ko nga ay male-late ako pero sakto lang pala ang dating ko para sa interview. 

Habang inaayos ko naman ang mga dokumento dito sa kinauupuan ko ay napatingin naman ako sa babaeng tumigil sa tapat ko. Nang iangat ko ang mukha ko ay nakangiting mukha niya ang bumungad sa akin. 

"Ikaw na," tipid niyang ani kaya nagulat naman ako at napaturo sa sarili ko. Teka, nasaan yung nauna sa akin? Bakit ang bilis naman? 

"A-ako agad?" 

"Oo, hindi agad tinanggap ni Mayor ang nauna sa'yo dahil sa suot niya. Hindi formal attire." Aniya kaya tumayo na ako at sumunod sa kanya. 

Nakita ko naman na pumasok siya kaya hindi na ako nakasilip dahil mabilis rin niya itong sinaraduhan. Grabe, suspense lang? Charot. 

Maya-maya lamang ay lumabas na rin ito at ako na ang pinapasok. Pagpasok ko ay bumungad sa akin ang itim na itim na  mata ni Mayor Caleb at ang malamig na aircon sa opisina niya. 

"Have a seat, Ms Madrigal." Malalim ang boses na utos niya na mabilis ko namang sinunod. Nakita kong tiningnan niya ang resume ko habang ako naman ay pinagmasdan siya. 

Mas gwapo nga si Mayor ng malapitan. Medyo makapal ang kilay, katamtaman ang tangos ng ilong at wala man lang pimples sa mukha. Bakit hindi na lang kaya siya nagmodel at pinili niya ang maging Mayor? 

Ang chismosa mo naman, Sierra.

"Graduated ka ng BS Psychology, why did you apply to me?" Una niyang tanong kaya mabilis kong iniwas ang paningin sa mukha niya at tumingin sa mga mata niya. 

"To sustain my needs when I get a chance to have a board exam in Psychology, aside from that it helps me to be familiar in the near future if my job will be like this. This will be one of my experiences." Agap kong sagot at napatango siya na para bang nagustuhan niya ang sinagot ko. 

"Can you handle my attitude?" 

Ang sumunod niyang tanong ay nakapagpatigil sa akin. Kitang-kita so mga mata niya na hinihintay niya ang sagot ko. Kaya napahinga ako ng malalim at tumango. 

"I will try my best to handle you, Mayor."