Kabanata 5:
Maayos akong nakarating sa resort kung saan ako ni-refer ng manager ko sa dating pinagtatrabahauan ko. May nag asikaso sa akin matapos nilang malaman na ako pala 'yong bagong dating na trabahante nila.Maayos ang accomodation nila rito kaya nagtataka ako kung bakit wala man lang katao-tao. Maganda rin ang resort, may hot spring, falls, at ilog kung saan dumadaloy ang tubig na galing sa falls. May mga cottages din na mukhang matibay naman at may mini hotel din sila. May nakatayong mga rooms na hindi aano kalaki pero pwede ka roon matulog kung gusto mo ng budget friendly na offer.Pagkatapos nila akong ilibot sa buong resort na im-m-manage ko, pumunta na ako sa lobby para hintayin ang may-ari ng resort para kami naman daw ang mag-usap. Staff lang kasi iyon kanina dahil wala naman silang manager kaya 'yon ang a-apply-an ko."Pakihintay na lang po si Mrs. Vasquez ma'am para kayo na mag-usap sa mga dapat pang ipaliwanag," Ani Cherry, isa rin sa trabahante rito sa resort.Tumango ako sa kanya, "Salamat,"Tumango lang siya bago nagpaalam na babalik na sa kanyang trabaho dahil may costumer pa raw siyang kailangan asikasuhin. Naghintay na lang ako rito sa lobby ng opisina at iginala ang paningin.Ilegante naman ang mga gamit at halatang pinag-gastusan. May mga muwebles sa loob, may mga cctv akong nakita kanina habang magaganda ang mga rooms. Overall, magiging patok ito pag na-discover na talaga. Kung matatanggap ako na mag manage dito sa resort nila, malaki ang kompyansa ko sa sarili ko na kilalanin ng marami ito. Kung papalarin, marami akong plano dito sa resort kung hihingin nila ang opinyon ko.Kaya nang tanungin na ako ng may-ari kung ano ba ang ma-suggest ko, nilahad ko na lahat ng ideas ko."Pwede po tayong maglagay ng mga activities dito sa resort niyo po. Nakita ko kanina na may falls sa bandang unahan, pwede natin iyon palagyan ng balsa para sa mga costumer na gustong sumakay. Pwede rin po natin pagandahin ang mga designs at maari po tayong maglagay ng mga pangalan na maaring maging thumbnail ng resort niyo,""Gaano ka kasigurado na papatok nga iyan, Miss Castillejo?" Tanong ni Ma'am Trisha, ang may-ari ng resort.Ngumiti ako sa kanya, "Ma'am, habang papunta po ako rito, may muntikan na po akong makaaway dahil lang sa tricycle. Pwede po tayong mag-offer ng services para makarating dito sa resort at maghatid sa kanila pabalik sa bayan. By doing that ma'am, pagsakay pa lang nila sa in-offer natin na services, may kita na po tayo." Paliwanag ko.Pwede naman iyon 'di ba? Mag offer ng masasakyan papunta rito sa resort para hindi na ganoon ka-hassle sa turista."Hindi ba tayo malulugi diyan, Miss Castillejo? ang bayad pa lang sa van, mukhang aayaw na sila,""Ma'am, we can just bundle the offer so that they can't feel a little bit expensive. Pwede tayong gumawa ng bundle na may kasamang sasakyan na susundo sa kanila sa terminal at maghahatid sa kanila pabalik sa terminal. Less hassle iyon ma'am at mukhang affordable dahil bundle." Paliwanag ko.Tumango-tango siya sa sinabi ko. "You have a point. Magandang idea nga ang mag-offer ng masasakyan sa turista,"Ilang segundo pa siyang nag-isip kaya hindi na ako dumagdag pa."Okay, from now on, you are hired..." Aniya na ikinaliwanag ng mukha ko.Mabilis akong tumango at tumayo. Yumukod ako ng kaunti at nakipag shake hands sa kanya. Halos mapunit ang labi ko kakangiti dahil natanggap ako sa trabaho. Worth it naman pala ang pagpunta ko rito sa liblib na lugar na ito. Wala na dapat pang ipag-alala dahil may trabaho na ako. Makakaipon na ako at makakabalik na sa pag-aaral ulit.Nakangiti pa rin akong bumalik sa cabin kung saan ako nag s-stay. Bukas pa ang start ng trabaho ko kaya napagplanuhan ko munang maligo sa kanilang falls. Pinagpahinga ko muna ang sarili ko sa lahat ng mga stress na humahabol sa akin. At tsaka, mabuti rin kung maranasan ko ang pakiramdam na maligo rito sa lugar kung saan ako magm-manage no... para alam ko mismo sa sarili ko kung ano ang pakiramdam na maligo rito.Ang bumabagsak lang na tubig ang naririnig ko habang nakasampa ako sa floater na kinuha ko roon sa loob. Maganda mag relax dahil hindi mainit at malamig ang simoy ng hangin na humahaplos sa balat ko. Kung ako mismo ang turista at gusto mag-unwind, dito ako mismo pupunta.Magandang lugar, malamig ang simoy ng hangin at tahimik. Wala ka nang hahanapin pa dahil complete package na.Hindi ko alam kung kailan ako nakatulog doon sa payapang lugar. Naalimpungatan lang ako nang may tumawag sa akin kaya tuluyan na akong nagising. Muntikan pa akong nahulog sa floater, mabuti na lang at na balance ko ito."Why?" Tanong ko kay Cherry. Si Cherry pala iyong nag gising sa akin kaya nasa harap ko na siya ngayon.She smiled a bit, "May ibinilin po si Ma'am Trisha na ipabibili sa bayan ma'am dahil uuwi raw po ang anak niya. Gusto niya pong ikaw ang bumili para raw po maging familiar kayo sa daan. May van naman po na maghahatid at maghihintay sa inyo kaya no worries po sa transportation,"Tumango ako sa sinabi niya, "Okay. I will. But, pwede ba akong maligo ulit? Ilang langoy lang ang gagawin ko,"Pumayag naman siya at iniwan ako rito. Gaya ng sinabi ko, lumangoy ako ng makailang ulit bago napagpasyahan na pumunta sa cabin ko para magbihis. Pagkatapos ko namang magbihis, pumunta na kaagad ako sa lobby para doon kunin ang budget at listahan kung ano ang bibilhin. Agad din namang binigay sa akin ni Cherry iyon at hinatid ako patungo doon sa parking lot ng resort.Okay lang naman sa akin na mautusan kahit manager ako rito dahil gusto kong maganda ang impression sa akin ng boss ko. Hindi naman pwede na hindi ko susundin ang mga pinapagawa nila dahil lang manager na ako. Syempre, kailangan kong kumayod nang kumayod para sa kinabukasan ko.Sucks for living alone.May pamilya pero mas piniling manirahan mag-isa kaysa sa tumira kasama sila. May pamilya na masasandalan pero piniling mapag-isa para sa sariling kapayapaan. Pinili kong umalis dahil sobrang toxic na sa bahay. Pinili kong maglayas dahil pinagtutulungan na ako ng lahat.Well, wala naman akong regrets sa ginawa kong paglalayas sa bahay. Kasiyahan ko ang pinili ko at tama iyon. Oo, nahihirapang mamuhay mag-isa pero kakayanin. Kailangan kumayod para may makain. Hindi naman kasi sa tanan mong buhay ay sumandal ka parati sa mga nakakatanda sa 'yo. Minsan, kailangan mo ring tumayo sa sarili mong mga paa para matuto."Sabi pala ni ma'am Trisha na pwede ka raw mamili ng sarili mong gamit kung gusto mo. Mamayang hapunan pa naman gagamitin ang bibilhin mo kaya kung gusto mo raw, pwede ka pang gumala," Sabi niya.Agad akong umiling. "Ah, hindi na. Wala na naman akong bibilhin," At isa pa, wala rin naman akong ipambayad sa mga bibilhin.Sumakay na lang ako ng van at nagpahatid doon sa supermarket. Mabuti na lang at naranasan ko ring mag grocery kaya hindi naging problema sa akin ang pamimili. Nakita ko rin kung paano namimili si Aless doon sa dating pinagtatrabahuan ko kaya may ideya na rin ako sa ganito.Hindi naman din naglaon ay natapos na ako sa pamimili. Mga ingredients ang pinamili ko at bumili rin ako ng mga gamot. Ang driver ang inutusan ko na bumili ng karne since hindi pa ako gano'n ka marunong. Hindi rin naman siya nagtanong kung bakit hindi ako ang bumili, pumayag na lang din siya sa gusto ko. At isa pa, kung magtatanong siya, nag-isip na ako ng magandang alibi para pumayag siya.Syempre, kung may gagawin kang kahina-hinala, kailangan mong mag-isip ng maraming rason para hindi ka paghinalaan.Siguro rason ang kulang sa akin kaya ako napagbintangan na magnanakaw sa kompanya ng tatay ko? Siguro kailangan ko ring mag-rason, para linawin na hindi ako? Na imposible iyon dahil hindi ko 'yon magagawa sa sarili kong pamilya.Pero naisip ko rin, na, paano kung hindi nila ako paniwalaan? Paano kung kahit anong rason ko, wala pa rin itong saysay sa kanila? Idagdag pa na umalis ako isang buwan ang nakakalipas mula nang mawala ang pera. Sobrang risky ng iyon para sa akin. Wala akong kasangga at karamay para harapin iyon.Lumipas ang ilang minuto at nag-antay na lang ako sa van sa parking lot since dito ang usapan namin na dito ako hihintayin ng driver. Wala pa ang van kaya ako muna ang naghintay. Hindi naman din nagtagal ay pumarada na ito sa aking harapan.Bumaba si Manong sa sasakyan at kinuha ang mga pinamili ko sa akin."Pasensya na Ma'am at natagalan ako. May sinundo po kasi ako sa terminal kaya medyo natagalan. Nabili ko na rin po ang mga ibinilin niyo kaya wala na pong problema," Paliwanag niya.Tumango naman ako. "Okay lang kuya. Saan na po pala ang pinamili niyo?" Tanong ko.Iginiya niya ang likuran ng kotse kaya napatingin ako doon. "Nando'n na po sa loob."Sabay kaming pumunta sa likuran ng kotse at pinakita niya sa akin ang pinamili niya. Ch-in-eck ko ang mga binili niya at tumango ako nang kompleto lahat ng iyon. Nilagay ko na rin ang mga pinamili ko roon bago iyon isinara ni kuya."Nasa loob nga po pala ng kotse si Sir, Ma'am. Sinabi ko lang baka magulat po kayo na may tao sa loob," Aniya.Tumango ulit ako bago dumiretso sa backseat. Hindi na ako nagulat nang makita kong may lalaki doon na nakahilig at natutulog. Naka mask siya at naka jacket kaya hindi ko makita ang mukha niya.Siguro turista or kaibigan ni kuyang driver.Napangiti ako. Kita mo na, hindi pa na-f-finalize ang plano ko pero may dumating na na turista sa resort gamit ang van. I'm pretty sure and confident na mag w-work out ang plano ko.Hindi ko na inabala ang turista at baka pagod sa naunang byahe. Tahimik kami pabalik sa resort dahil hindi rin naman nagsasalita si kuya. Baka ayaw niya madistorbo ang turista kaya gano'n na rin ang ginawa ko.Pagkarating namin sa resort, nauna akong bumaba at pumunta sa likuran ng sasakyan para kuhanin ang mga pinamili. Kaagad din naman iyong binuksan ni kuya at ibinigay sa akin ang ilang supot. Nag volunteer siya na siya na lang daw ang bibitbit sa iba."How about 'yong kasama mo kanina? 'Yong tourist? Nag book na ba siya ng room niya? Or should I book a room for him instead, kuya?" Tanong ko.Nakangiting umiling si kuyang driver. "Hindi na ma'am, may room naman po siya sa loob," Aniya.Tumango ako. Ah, may book na pala. Good then.Dahil sa sinabi bi kuya, hindi ko na inabala ang sarili ko na asikasuhin ang turista. Though alam ko naman na gawain ko 'yon pero nag insist kasi si kuya na siya na lang daw dahil kakilala na niya. Hindi rin naman ako nagpumilit pa at agad na namang pumasok sa loob para makapagbihis. Nakita pa ako ni Cherry sa daan kaya sinabihan niya ako na pinapatawag ako ng boss namin sa loob. Tumango naman ako at agad na nagpalit ng damit bago pumunta sa office ng boss ko.Kumatok muna ako bago pumasok. Naabutan ko roon si Ma'am Trisha na may binabasa habang may nakaupong lalaki sa sofa. Napatingin ako roon at nalaman ko na iyong kasabay ko kanina sa van iyon.Bakit siya nandito? Wala pa ba siyang room? Akala ko ba mayroon na? Kaya ba ako pinatawag dahil hindi ko siya na-book ng room?Tumikhim ako at hindi pinahalata na kinakabahan ako."G-Good afternoon po, pinatawag niyo raw po ako?"Ngumiti sa akin si Ma'am Trisha. Hindi ko mawari kung ano ba ang dahilan ng pag-ngiti niya. Good ba iyan or bad?"Travis," Tawag niya sa lalaki na nakaupo sa sofa.Napabuntong-hininga ako at pilit na pinapakita ang ngiti sa kabila ng kaba.Oh God, too much for this day.Tamad na tinanggal ng lalaki ang hood sa jacket niya at tumingin sa kay Ma'am Trisha. Halos lumabas ang kaluluwa ko nang makita ko kung sino iyon.Holy Moly... bakit siya nandito? Turista ba siya? Magsusumbong ba siya sa nagawa ko kanina? Nag exhale ako, relax Sieme... okay lang 'yan, baka 'di ka niya naalala.Ngumiti sa akin si Ma'am Trisha na ikinangiti ko rin. "Miss Castillejo, This is Travis Vasquez, my son."KABANATA 6"Miss Castillejo, This is Travis Vasquez, my son." Napatitig ako sa lalaki na ngayon ay nakatingin na rin sa akin. Mas lalo akong nanginig sa mga titig niyang parang ayaw akong bitawan. Kumunot ang noo niya at naniningkit ang mata sa akin pagkatapos ngumiti ng nakakaloko."Who is this beautiful lady, Ma?" Tanong niya.Napabaling ang tingin ko kay Ma'am Trisha na ngayon ay nakatingin na rin sa akin. Ngumiti siya bago tumingin sa gawi ng anak."Don't hit on her. Keep your distance because she is our new manager." May diing sabi ni Ma'am Trisha sa anak niya."Why would I hit on her Ma? I just said that she's beautiful, nothing else," He said before he turned his gaze on me.Ma'am Trisha chuckled, "Shut up Travis, I know you." Umiling lang si Travis sa sinabi ng kanyang ina bago ibinalik ang tingin sa akin. Dahan-dahan siyang humakbang papalapit sa akin habang ang dalawang kamay ay nasa bulsa ng kaniyang hoodie. Wala sa sariling napaatras ako kaya nakita ko kung paano siya ng
KABANATA 7"Oh, buti nandito ka na!" Salubong sa akin ni Ma'am Trisha.Niyakap niya ako at nagbeso na ikinagulat ko."Kanina ka pa namin inaantay!" Ngumiti ako sa kanya at hinawakan siya sa balikat. "Akala ko po kasi hindi na matutuloy. Pumunta lang po talaga ako rito para dalawin kayo," Ani ko."Ikaw naman! Oo naman ‘no! Tuloy na tuloy! Hindi ko nga alam kung ano ang nakain nitong anak ko at nagpaluto nang marami!" Maligayang ani niya.Giniya niya ako patungo sa lamesa at pinaghila pa talaga ako ng upuan. Nakangiti akong nagpasalamat sa kanya at bumati kay Sir Leonell Vasquez na ngumiti lang sa akin. Napatingin ako sa gawi ni Travis na ngayon ay tahimik lang na nakatingin sa ginagawa ng ina niya. Bigla siyang tumingin sa gawi ko kaya nagtama ang paningin namin na ikinasama ng tingin niya. Nakita iyon ni Ma'am Trisha kaya pinagalitan siya."Ayusin mo nga iyang pagmumukha mo Travis! Nasa harap ka ng pagkain tapos busangot ka," Sabi ni Ma'am Trisha na parang balewala lang kay Travis.N
KABANATA 8"Bakit mo ba ako palaging binabantaan?" Hindi siya sumagot sa tanong ko."Ganoon na ba ako ka-threat sa 'yo?" Napailing siya sa sinabi ko. "Bakit naman ako matatakot sa 'yo? Sino ka ba para katakutan? Alam mo, kung may dapat mang matakot, ikaw iyon," "Bakit naman ako matatakot sa 'yo? Wala naman akong ginawang masama para matakot sa 'yo," Sagot ko."Wala ba talaga? Bakit hindi ako kumbinsido sa sinabi mo?" Aniya."Kung hindi ka kumbinsido sa akin, hindi ko na iyon problema. Hindi naman ako nandito para kumbinsihin ka. Nandito ako para sa trabaho ko," Wika ko.Napabuntong-hininga ako at iniwas ang paningin sa kanya. Kung may dapat mang magpigil, ako dapat iyon dahil ako ang trabahante at anak siya ng boss ko. Ako dapat ang umiwas dahil ako ang nangangailangan ng trabaho. Kailangan kong kontrolin ang sarili kong emosyon dahil baka ano pa ang masabi ko. Aware ako sa sarili ko. Kung ano
KABANATA 9"Baka kapag magpatugtog ako ng gitara at kumanta sa harapan mo, hindi mo makayanan ang sarili mo't hagkan ako," Hambog na aniya.Hindi ko na napigilan ang sarili ko at sumabog na ako sa kakatawa. Nakita ko naman kung paano siya ngumisi sa reaksyon ko.Inasar na nga, ngumisi pa. Baliw."Patawa-tawa lang pero kinilig na pala," Sabi niya.Mas lalo akong humagalpak nang tawa at nakahawak na ako sa dibdib ko ngayon. Sumasakit na rin ang tiyan ko sa ginagawa ko.Tumawa muna ako. "Ang hangin mo! Hindi ka nga siguro marunong," Ani ko.Umiling-iling lang siya at nilapag ang gitara sa tabi niya. Binigay niya sa akin ang dala kong plate na wala nang laman. "Sama ako mamaya ha? Mag-aantay ako sa labas," Sabi ko.Nanatili siyang nakatayo habang nakapamewang na nakatingin sa akin."Kapag sinama kita mamaya, lalayo ka kay Syd ha? Kun'di kakaladkarin kita pauwi kahit hindi pa tapos ang gig ko," Striktong aniya.Umirap ako. "Paano ako matututong mag gitara kung pagbabawalan mo ako? At tsak
Kabanata 10"Paulit-ulit lang ito?" Tanong ko.Lumunok muna siya bago tumango at ibinalik ang tingin sa gitara. Inutusan niya akong ikasa na ang gitara habang nakaipit ang mga daliri ko sa mga frets na tinuro niya. Sinubukan ko ang tinuro niya, up and down na pagkasa at mas diniinan ang pagkakahawak sa mga strings.Mukhang natugtog ko naman iyon nang maayos dahil maganda naman ang kinalabasan kaya nakangiti akong lumingon kay Syd."Ayos ba?" Tanong ko.Natigilan siya. Napatitig muna siya sa akin bago ngumiti at sumagot. "O-Oo, maayos..." Aniya bago tumikhim.Maganda ba talaga ang tugtog ko or sadyang maganda lang talaga ang tunog ng kaniyang gitara? Nahihiya ba siyang aminin sa akin ang totoo na pangit talaga ang tugtog ko kaya nautal siya dahil sa pagsisinungaling niya?Nanatili ang titig ko sa kanya, hindi na inalintana kung gaano na kalapit ang mga mukha namin."Hindi ba maganda?" Tanong ko ulit.Napabalik ang tingin niya sa akin. "M-Maganda naman, not bad for beginners..." If tha
PROLOGUEWhen they started to scream, all I want to do is to keep running until I can't hear the noises again. When life gets hard, I definitely choose to runaway than being stuck in that chaos. I want my freedom alone. I want myself alone. I prefer being alone than to hear this disgusting scream, saying that I shouldn't be selfish and try to get along with others, especially to the man that they wanted to be my husband for the damn reasons."Diba sinabi ko sa 'yo na makipag-kita ka roon? Bakit hindi mo sinipot?!"Umalingawngaw ang sigaw ng Ama ko sa buong kwarto ko. Hindi pa siya nakuntento at pinatid pa niya ang lamesa ko kaya nagkalat ang lahat ng gamit ko sa sahig.Napatingin ako sa mga gamit ko na nagkalat sa sahig. Nabasag ang pinag-ipunan kong vanity mirror dahil sa pagkakapatid niya. Nagkalat ang lahat ng makeup at nabasag pa ang lalagyan ng cream ko.Nang-iin
Kabanata 1: Set-up"Where's your mommy?" Bungad na tanong ni Daddy no'ng nakita niya akong nakaupo rito sa sofa."I don't know." Sagot ko.Napatingin ako sa gawi niya no'ng bigla nalang niyang nilapag ang attaché case sa lamesa kaharap sa inuupuan ko. Palinga-linga ang tingin niya na para bang may hinahanap sa loob ng bahay. Hindi na nga niya halos maayos ang necktie na suot dahil sa pagmamadali niya.Napabuntong-hininga ako at tumayo para ayusin ang tie niya. Natigil siya sa kakalinga dahil sa ginawa ko. Narinig ko ang pagbuntong niya ng hininga at niyakap ako."Dapat ang Mommy mo ang gumagawa nito." Bulong niya sa akin.Hinagod ko ang likod niya at pagkatapos kumalas sa pagkakayakap para ayusin muli ang suot niya na suit."Bakit mo pa ba hinahanap iyong mga taong wala rito?" Tanong ko."Ina mo siya Sienna, hu
Kabanata 2: Runaway"From now on, Cassidy will be going to inherit my Company. Tinatakwil na kita sa pamamahay na ito at kinakahiya kita na maging anak ko." Aniya na mas lalong ikinahina ko.Wala akong makitang emosyon kun'di ang pagkamuhi at disappointment. Wala akong nakita ni katiting na pagmamahal o pag-alala sa mukha niya. Ang emosyon niya ang nagpapa-alala sa akin na hindi ako naging mabuting anak sa kanya. Siya mismo na ama ko ay tinatakwil at kinamumuhian na ang sarili niyang anak.Napapikit ako at pinunasan ang sarili kong luha. Kung patuloy akong maging mahina, sa tingin nilay totoo ang mga pinaparatang nila sa akin. Kung patuloy akong tikom at hindi nagsasalita sa harapan ng sarili kong ama'y mas mananaig ang pag-iisip niya na ginawa ko ang bagay na iyon. Hindi niya ako binigyan ng pagkakataon na magpaliwanag kaya ako mismo sa sarili ko, ipapaliwanag ko sa mismong paraan na alam ko.Lumikh
Kabanata 10"Paulit-ulit lang ito?" Tanong ko.Lumunok muna siya bago tumango at ibinalik ang tingin sa gitara. Inutusan niya akong ikasa na ang gitara habang nakaipit ang mga daliri ko sa mga frets na tinuro niya. Sinubukan ko ang tinuro niya, up and down na pagkasa at mas diniinan ang pagkakahawak sa mga strings.Mukhang natugtog ko naman iyon nang maayos dahil maganda naman ang kinalabasan kaya nakangiti akong lumingon kay Syd."Ayos ba?" Tanong ko.Natigilan siya. Napatitig muna siya sa akin bago ngumiti at sumagot. "O-Oo, maayos..." Aniya bago tumikhim.Maganda ba talaga ang tugtog ko or sadyang maganda lang talaga ang tunog ng kaniyang gitara? Nahihiya ba siyang aminin sa akin ang totoo na pangit talaga ang tugtog ko kaya nautal siya dahil sa pagsisinungaling niya?Nanatili ang titig ko sa kanya, hindi na inalintana kung gaano na kalapit ang mga mukha namin."Hindi ba maganda?" Tanong ko ulit.Napabalik ang tingin niya sa akin. "M-Maganda naman, not bad for beginners..." If tha
KABANATA 9"Baka kapag magpatugtog ako ng gitara at kumanta sa harapan mo, hindi mo makayanan ang sarili mo't hagkan ako," Hambog na aniya.Hindi ko na napigilan ang sarili ko at sumabog na ako sa kakatawa. Nakita ko naman kung paano siya ngumisi sa reaksyon ko.Inasar na nga, ngumisi pa. Baliw."Patawa-tawa lang pero kinilig na pala," Sabi niya.Mas lalo akong humagalpak nang tawa at nakahawak na ako sa dibdib ko ngayon. Sumasakit na rin ang tiyan ko sa ginagawa ko.Tumawa muna ako. "Ang hangin mo! Hindi ka nga siguro marunong," Ani ko.Umiling-iling lang siya at nilapag ang gitara sa tabi niya. Binigay niya sa akin ang dala kong plate na wala nang laman. "Sama ako mamaya ha? Mag-aantay ako sa labas," Sabi ko.Nanatili siyang nakatayo habang nakapamewang na nakatingin sa akin."Kapag sinama kita mamaya, lalayo ka kay Syd ha? Kun'di kakaladkarin kita pauwi kahit hindi pa tapos ang gig ko," Striktong aniya.Umirap ako. "Paano ako matututong mag gitara kung pagbabawalan mo ako? At tsak
KABANATA 8"Bakit mo ba ako palaging binabantaan?" Hindi siya sumagot sa tanong ko."Ganoon na ba ako ka-threat sa 'yo?" Napailing siya sa sinabi ko. "Bakit naman ako matatakot sa 'yo? Sino ka ba para katakutan? Alam mo, kung may dapat mang matakot, ikaw iyon," "Bakit naman ako matatakot sa 'yo? Wala naman akong ginawang masama para matakot sa 'yo," Sagot ko."Wala ba talaga? Bakit hindi ako kumbinsido sa sinabi mo?" Aniya."Kung hindi ka kumbinsido sa akin, hindi ko na iyon problema. Hindi naman ako nandito para kumbinsihin ka. Nandito ako para sa trabaho ko," Wika ko.Napabuntong-hininga ako at iniwas ang paningin sa kanya. Kung may dapat mang magpigil, ako dapat iyon dahil ako ang trabahante at anak siya ng boss ko. Ako dapat ang umiwas dahil ako ang nangangailangan ng trabaho. Kailangan kong kontrolin ang sarili kong emosyon dahil baka ano pa ang masabi ko. Aware ako sa sarili ko. Kung ano
KABANATA 7"Oh, buti nandito ka na!" Salubong sa akin ni Ma'am Trisha.Niyakap niya ako at nagbeso na ikinagulat ko."Kanina ka pa namin inaantay!" Ngumiti ako sa kanya at hinawakan siya sa balikat. "Akala ko po kasi hindi na matutuloy. Pumunta lang po talaga ako rito para dalawin kayo," Ani ko."Ikaw naman! Oo naman ‘no! Tuloy na tuloy! Hindi ko nga alam kung ano ang nakain nitong anak ko at nagpaluto nang marami!" Maligayang ani niya.Giniya niya ako patungo sa lamesa at pinaghila pa talaga ako ng upuan. Nakangiti akong nagpasalamat sa kanya at bumati kay Sir Leonell Vasquez na ngumiti lang sa akin. Napatingin ako sa gawi ni Travis na ngayon ay tahimik lang na nakatingin sa ginagawa ng ina niya. Bigla siyang tumingin sa gawi ko kaya nagtama ang paningin namin na ikinasama ng tingin niya. Nakita iyon ni Ma'am Trisha kaya pinagalitan siya."Ayusin mo nga iyang pagmumukha mo Travis! Nasa harap ka ng pagkain tapos busangot ka," Sabi ni Ma'am Trisha na parang balewala lang kay Travis.N
KABANATA 6"Miss Castillejo, This is Travis Vasquez, my son." Napatitig ako sa lalaki na ngayon ay nakatingin na rin sa akin. Mas lalo akong nanginig sa mga titig niyang parang ayaw akong bitawan. Kumunot ang noo niya at naniningkit ang mata sa akin pagkatapos ngumiti ng nakakaloko."Who is this beautiful lady, Ma?" Tanong niya.Napabaling ang tingin ko kay Ma'am Trisha na ngayon ay nakatingin na rin sa akin. Ngumiti siya bago tumingin sa gawi ng anak."Don't hit on her. Keep your distance because she is our new manager." May diing sabi ni Ma'am Trisha sa anak niya."Why would I hit on her Ma? I just said that she's beautiful, nothing else," He said before he turned his gaze on me.Ma'am Trisha chuckled, "Shut up Travis, I know you." Umiling lang si Travis sa sinabi ng kanyang ina bago ibinalik ang tingin sa akin. Dahan-dahan siyang humakbang papalapit sa akin habang ang dalawang kamay ay nasa bulsa ng kaniyang hoodie. Wala sa sariling napaatras ako kaya nakita ko kung paano siya ng
Kabanata 5: Maayos akong nakarating sa resort kung saan ako ni-refer ng manager ko sa dating pinagtatrabahauan ko. May nag asikaso sa akin matapos nilang malaman na ako pala 'yong bagong dating na trabahante nila. Maayos ang accomodation nila rito kaya nagtataka ako kung bakit wala man lang katao-tao. Maganda rin ang resort, may hot spring, falls, at ilog kung saan dumadaloy ang tubig na galing sa falls. May mga cottages din na mukhang matibay naman at may mini hotel din sila. May nakatayong mga rooms na hindi aano kalaki pero pwede ka roon matulog kung gusto mo ng budget friendly na offer. Pagkatapos nila akong ilibot sa buong resort na im-m-manage ko, pumunta na ako sa lobby para hintayin ang may-ari ng resort para kami naman daw ang mag-usap. Staff lang kasi iyon kanina dahil wala naman silang manager kaya 'yon ang a-apply-an ko."Pakihintay na lang po si Mrs. Vasquez ma'am para kayo na mag-usap sa mga dapat pang ipaliwanag," Ani Cherry, isa rin sa trabahante rito sa resort.Tu
Kabanata 4:Sa buhay na puno ng pag-asa sabi nila, parang wala na yata ako no'n. Sa bawat paghinga na dapat inaalala ang mga magagandang bagay na nangyari, mukhang hindi ko na makakaya iyon. Sa mga nangyayari sa akin, wala na akong dapat asahan pa kundi sarili ko lang. Wala na dapat akong hinihiling at binibigyan ng pagkakataon kundi ang mabigyan at mapatunayan na ako mismo sa sarili ko, magiging matatag kahit anong pilit nila akong hinihila pababa. Hanggang sa makarating kami sa resort, tulala pa rin ako at hindi makapaniwala. Hindi ko inaasahan na pati ang pangalan ko ay bibigyan nila nang marka. Akala ko okay na ang sarili ko, sapat na ang sarili ko pero hindi pa pala. Ngayon, feeling ko wala na akong mukhang maihaharap sa mga taong akala nilang mabait ako. Ang akala nilang hardworking lang ako para sa sarili ko. Ang akala nila na ang hinahangad ko'y kapayapaan lang. Nahihiya ako. Sa totoo lang. Oo at hindi ko ginawa pero malaki ang epekto nang iyon sa akin. Sa bawat paghakbang
Kabanata 3: Accusations"Sieme dito pa sa table 3, pakipunasan nalang din!" Narinig kong sigaw kaya mas binilisan ko ang pagpunas sa table 10.Pagkatapos kong punasan ang lamesa, binalik ko sa lalagyan ang pamunas at inayos ang upuan. Kasalukuyan akong nakatrabaho rito sa isang resort sa Cebu. Maliit lang ang kita pero sapat na iyon sa akin para sa pang araw-araw. Libre naman kasi ang tirahan dito at kailangan mo lang ay ang pagkain mo sa araw-araw.300 pesos ang araw rito at ang trabaho ko ay tagaligpit ng pinagkainan at tagapunas. Lima kaming tagalinis, lahat babae. Minsan nakatoka ako sa pag s-serve pero kadalasan talaga ay tagaligpit ako. Pagkatapos kong i-arrange lahat sa table 10, pinunasan ko na ang lamesa sa table 3. Kinuha na nang mga kasamahan ko ang mga pinggan kaya pinunasan ko na lang. Madali lang naman ang trabaho, at minsan din ay matumal dahil hindi naman lahat kakain sa restaurant ng resort. Pero kahit matumal ang benta, 300 pa rin ang araw namin kaya okay lang. Mins
Kabanata 2: Runaway"From now on, Cassidy will be going to inherit my Company. Tinatakwil na kita sa pamamahay na ito at kinakahiya kita na maging anak ko." Aniya na mas lalong ikinahina ko.Wala akong makitang emosyon kun'di ang pagkamuhi at disappointment. Wala akong nakita ni katiting na pagmamahal o pag-alala sa mukha niya. Ang emosyon niya ang nagpapa-alala sa akin na hindi ako naging mabuting anak sa kanya. Siya mismo na ama ko ay tinatakwil at kinamumuhian na ang sarili niyang anak.Napapikit ako at pinunasan ang sarili kong luha. Kung patuloy akong maging mahina, sa tingin nilay totoo ang mga pinaparatang nila sa akin. Kung patuloy akong tikom at hindi nagsasalita sa harapan ng sarili kong ama'y mas mananaig ang pag-iisip niya na ginawa ko ang bagay na iyon. Hindi niya ako binigyan ng pagkakataon na magpaliwanag kaya ako mismo sa sarili ko, ipapaliwanag ko sa mismong paraan na alam ko.Lumikh