Share

Kabanata 1

Author: yklareyy
last update Huling Na-update: 2024-10-29 19:42:56

Kabanata 1: Set-up

"Where's your mommy?" Bungad na tanong ni Daddy no'ng nakita niya akong nakaupo rito sa sofa.

"I don't know." Sagot ko.

Napatingin ako sa gawi niya no'ng bigla nalang niyang nilapag ang attaché case sa lamesa kaharap sa inuupuan ko. Palinga-linga ang tingin niya na para bang may hinahanap sa loob ng bahay. Hindi na nga niya halos maayos ang necktie na suot dahil sa pagmamadali niya.

Napabuntong-hininga ako at tumayo para ayusin ang tie niya. Natigil siya sa kakalinga dahil sa ginawa ko. Narinig ko ang pagbuntong niya ng hininga at niyakap ako.

"Dapat ang Mommy mo ang gumagawa nito." Bulong niya sa akin.

Hinagod ko ang likod niya at pagkatapos kumalas sa pagkakayakap para ayusin muli ang suot niya na suit.

"Bakit mo pa ba hinahanap iyong mga taong wala rito?" Tanong ko.

"Ina mo siya Sienna, huwag kang magsalita ng ganyan." 

"She's not my Mom dad, and you know that." Ani ko.

"Mag-aaway na naman ba tayo dahil lang dito? Kailan mo kaya matatanggap ang bagong ina mo? Come on sweetie, mabait naman si Mommy Cassandra mo." Sabi niya.

Binatones ko na ang pang-ibabang parte sa suit niya bago sumagot. "If you are around, yes, they're kind to me. But if you're not around? Hell daddy, lumalabas ang tunay na kulay ng mag-ina na iyon." Sabi ko.

"Good morning love!" Sigaw ni Cassandra galing sa labas na ikinairap ko.

Nakita iyon ni Daddy kaya masama na naman ang tingin niya sa akin. "Be nice Sienna. Kaya ka sinusungitan ni Cassandra dahil diyan sa ugali mo." 

"How about her daughter? Kaya rin ba sinusungitan ako dahil sinusungitan ko rin siya?" Inosenteng tanong ko.

"Shut up Sienna. Kapatid mo iyon. Treat her as one and don't disappoint me." Madiin niyang sagot at iniwan ako sa pwesto ko para salubungin niya ang bago niyang asawa.

Simula no'ng namatay si Mommy, limang buwan ang nakakalipas, pinalitan kaagad ito ni Daddy ni Cassandra. Noong una, hindi ako pumayag kasi gusto ko pa i-treasure ang alaala ng ina ko kasama ang ama ko kahit maliit lang na alaala iyon. Bata pa lang ako, hindi na ako malapit sa pamilya ko lalong-lalo na sa ama ko. Nagising kasi ako sa mundo na dapat nirerespeto ko sila, sinusunod at hindi kaagad nanghihingi ng kung ano-ano kahit afford namin iyon kung hindi ko naman masyadong gamit. 

Pero ang pagkawala ni Mommy sa amin, para lang iyong wala kay Daddy. Ambilis niya lang pinalitan si Mommy na ikinagulat ko. Ayaw kong pag-isipan ng masama si Daddy pero minsan naiisip ko na baka may relasyon na si Daddy at Cassandra bago pa namatay si Mommy. Sa sobrang bilis ng mga pangyayari, sobrang bilis lang din nagbago ang lahat... at isa ako doon sa naapektuhan.

Noong buhay pa si Mommy, siya ang sumusuway kay Daddy sa mga utos niya sa akin. Kagaya no'ng arranged marriage na sana matagal ng nangyari, pinigilan iyon ni Mommy dahil hindi raw iyon tama. Kaya no'ng namatay si Mommy at pinipilit ako ni Dad na pakasalan ang anak ng kaibigan nila, wala na akong choice kun'di ang magmukhang masama sa harapan nila para sa sarili kong kaligayahan.

Hindi ko na iyon naisip na selfish, buong buhay ko, sinusunod ko sila. Wala akong sinuway simula no'ng bata pa ako. Hindi naman siguro masama kung iisipin ko naman ang sarili ko ngayon. May sariling desisyon na ako at gusto ko naman iyon na ang magiging daan ko para sa sarili ko.

No'ng natapos mag-usap si Daddy at si Cassandra kasama si Cassidy na anak niya, lumapit sa akin ang ama ko at h******n ang pisngi ko.

"Magpa-kabait ka. Sundin mo ang inuutos ng Mommy Cassandra mo para hindi na kayo mag-away. Pinagbigayan na kita sa kahilingan mo na hindi ikasal kaya don't disappoint me, Sienna." Matigas na ani ni Daddy bago umalis at sumakay sa sasakyan niya patungong opisina.

Napabuntong-hininga ako at napaupo ulit sa sofa kung saan ako umupo kanina. Sinandal ko ang ulo ko sa headrest ng sofa at ipinikit ang mata ko para naman ma-relax ang katawan ko.

Nakarinig ako ng kaluskos kaya napamulat ang mata ko para tingnan iyon. Si Cassidy lang pala na tumabi ng upo sa akin.

"Alam mo, mas swerte ka kasi may Ama ka pa. Ako nga, buong buhay ko, wala akong nasilayan na Ama. Gusto ko lang naman na magkabati tayo, Sienna. Alam ko sa sarili ko na hindi mo kami tanggap ng Mommy ko pero ginagawa talaga namin ang lahat Sienna para magkabati tayo." Sabi niya.

I chuckled and look at her in the eyes. "Stop pretending Cassidy. Alam kong may attitude ka rin kagaya ng Mommy mo. Mabait lang naman kayo kapag may ibang tao, lalo na kapag si Daddy, pero kapag tayo lang tatlo, lumalabas ang tunay na ugali niyo." Hindi ko na napigilan ang bibig ko dahil sa matinding emosyon.

Totoo naman talaga iyon. Bago pa lang silang dating dito, nakikitaan ko na sila ng attitude. Bumabait lang kapag nandito si Daddy, pero kapag wala, bumalik ang sungay. Hindi naman ako basta-basta nagsasabi kapag hindi ko iyon napatunayan. Kitang-kita ko sa sarili kong mga mata ang ginagawa nila at naranasan ko iyon mismo sa kanila.

Lahat ng disgusto sa mukha, panglalait at panliliit, makikita mo iyon. Hindi naman ako pinanganak ng huli para hindi ko malaman na wala rin silang gusto sa akin. Alam ko rin na pareho lang kaming tatlo ng nararamdaman.

"Eh ano iyong sinabunutan mo ako dahil hindi kita pinapapasok sa kwarto ko? Anong tawag mo roon?" Tanong ko kay Cassidy.

Nakita kong natigilan siya sa sinabi ko kaya ngumiti ako sa kanya para inisin pa siya lalo. "Friendly ba 'yon sa'yo, Cassidy? 'Yan ba ang gustong makipag-ayos sa akin?" Dagdag ko.

Lumunok muna siya bago sumagot sa akin. "Hindi mo kasi ako pinapasok kaya anong gagawin ko?" Nanunuyang ani niya.

Napailing ako sa sinabi niya at pagkatapos sinagot siya ulit. "Anong klaseng utak mayroon ka? Malamang kwarto ko iyon kaya hindi kita pinapapasok. Kwarto ko iyon kaya privacy ko iyon." 

Natahimik siya sa sinabi ko at hindi na makapag-salita kaya nagpatuloy ulit ako. 

"Gamitin mo rin minsan ang utak mo ha para umayos naman ang pang-iisip mo. Diyan ka na nga, nakaka-bobo ka naman kausap." Ani ko at pagkatapos iniwan siya doon sa sofa na nakaupo habang tulala.

Napailing nalang ako habang papaakyat ng sarili kong kwarto. Ang bobo niya kausap, legit. Sino ba naman kasing tanga ang papasok sa kwarto ko? Hindi pa naman kami basta close para mag feel at home siya sa kwarto ko. Nag feel at home na nga siya sa sarili kong pamamahay tapos dadamayin pa niya ang kwarto ko? Ang kapal ng balunbalunan ha.

Hindi pa nga ako nakakaupo sa swivel chair ko sa kwarto no'ng kay kumatok na naman doon. Napapikit ako at napabuntong-hininga para pigilan ang inis. Hindi pa ba klaro sa kanya ang lahat ng sinabi ko?! Kailangan pa ba i-elaborate ko para maintindihan niya?

Binuksan ko ang pintuan ng kwarto ko at sumalubong kaagad sa akin ang mukha ng babaeng nagpupumilit pumasok sa kwarto ko.

I greeted my teeth. "Gusto mo talagang pumasok sa kwarto ko?" Nilakihan ko pa ang bukas ng pintuan para makita niya talaga ang kwarto ko.

"Ayan na, pumasok ka na." Malamig na sabi ko pagkatapos ay umupo ulit sa swivel chair ko at binuksan ang laptop ko.

Nilingon ko siya sa likod at natagpuan ko siyang nakatitig lang sa akin at noong nakita ko siyang nakatitig sa akin, umiwas siya kaagad at ginala ang paningin sa kwarto ko.

"Pasok na." Ani ko.

Pumasok naman kaagad siya at pumunta sa gilid ko. "Actually, pumunta talaga ako rito para sabihin sa iyo na ikaw ang gustong makasama ni Mommy para i-meet ang investors sa kompanya niyo." Sabi niya.

Napatigil ako sa pagtitipa sa sinabi niya at hinarap siya. Umikot ako para magkaharap na talaga kami ng tuluyan.

"Bakit ako? Bakit hindi na ikaw?" Tanong ko sa kanya.

Maliit siyang ngumiti sa akin na ikinataas ng kilay ko. 

"Ikaw kasi ang inaya ni Mommy dahil wala naman daw akong ka-alam-alam doon. Kaya ikaw ang gusto niyang makasama kasi para raw mahingi ang opinyon mo." Paliwanag niya.

"Paano ako makakatulong kung wala rin naman akong alam diyan sa business? Baka nakalimutan mong creative arts ako, Cassidy." 

"Pero ikaw talaga ang gusto ni Mommy. Gawin mo nalang ito Sienna. Gusto lang naman ni Mommy na magkabati kayo." Pinalungkot pa niya ang boses niya.

"Shut up. Baka kung ano pa ang gawin ng Mommy mo sa akin." Sagot ko at ibinalik ang atensyon sa laptop ko.

Papaalisin ko na sana si Cassidy no'ng may narinig na naman akong nagsalita habang papalapit sa pwesto ko.

"Ikaw ang gusto kong makasama Sienna para naman may bonding tayo. Ayaw mo ba no'n?" Ani Cassandra na ikinalingon ko sa kanya.

How cliché are you, Cassandra. Ikaw ang gusto kong makasama my ass. Nagpapa-impress na naman siguro ito kay Daddy dahil may gustong makuha. 

"At anong makukuha ko diyan?" Nakataas ang kilay kong sagot.

"Kung hindi ka sasama, makakaabot ito sa Daddy mo and guess what? Anong magiging reaction niya?" Nag-smirk pa siya pagkatapos niyang sabihin iyon.

Natigilan ako sa sinabi niya at tiningnan siya ng masama.

"Don't you dare..." Sabi ko.

Tumaas ang sulok ng labi niya at itinaas ang cellphone niya. "Oh dear, I dare." Sabi niya at pagkatapos may pinindot sa cellphone niya at umalingaw-ngaw ang boses ni Cassidy pagkatapos ay boses ko naman.

Malamig akong tumitig kay Cassidy na ngayon ay nakangiti na sa akin. "You recorded our conversation in the sofa earlier?" Hindi makapaniwalang tanong ko.

Mas lumaki ang ang ngiti niya sa tanong ko. "Oh my dear sister, you lower your guards so easily." Aniya.

Nagtagis-bagang ako at pagkatapos tumingin kay Cassandra. "Why would you do this?" 

"Simple. To have a bonding with you? Matigas ang ulo mo kaya huhulihin kita sa paraan ko at sa paraan na makaka-panghina sa iyo." Sagot niya.

Matalim ang titig ko sa kanya at pagkatapos ay napabuntong-hininga. Kahit anong gawin kong palusot kay Daddy, hindi niya ako papaniwalaan dahil sarado ang utak niya pagdating sa dalawang bruha na ito. Kahit ako na sarili niyang anak, kaya niyang palayasin dahil lang sa dalawang ito. Ngayon, hindi na ako magtataka kung gagamitin na naman ng dalawang ito ang recording at ipaparinig ito kay Daddy para magalit na naman ito.

"Okay, I'll go with you but don't you dare give to Daddy that clips or else..." Pagbabanta ko.

Tumawa lang si Cassandra sa sinabi ko. "Of course, you can trust me. I'm your Mommy afterall." Aniya at umalis na sa kwarto ko at sumunod naman kaagad doon si Cassidy. Padabog pa na sinirado ni Cassidy ang pintuan na ikinakulo ng dugo ko.

Balang araw, makaka-ganti rin ako sa inyong mag-ina. Balang araw, kayo naman ang ib-black mail ko para maramdaman niyo ang nararamdaman ko ngayon. 

Wala akong magawa kun'di ang pumayag sa sinabi ni Cassandra kaya ngayon, nakaupo na ako sa kotse niya habang nakasuot ng dress na hanggang hita ko lang. Pormal na damit ang sinuot ko dahil pormal naman itong pupuntahan namin. Nakasama na ako sa mga business meetings dati kay Mommy at ganitong mga damit ang sinusuot ko.

"Bakit sa hotel?" Tanong ko kay Cassandra no'ng maaninag ako na papasok na kami sa parking lot ng hotel.

Hindi umimik si Cassandra sa sinabi ko at diretso baba lang ang ginawa niya. No'ng naramdaman niyang hindi ako bumaba, tiningnan niya ang gawi ko na nakataas ang kilay at pagkatapos sinenyasan akong bumaba na.

Wala akong nagawa kun'di ang bumaba sa kotse at sundan siya na papasok sa hotel. Diretso ang lakad niya roon sa dining ng hotel at iginala ang paningin niya. No'ng makita niya ang hinahanap niya, tumingin pa siya sa akin at hinila ang braso ko para mapalapit sa kanya.

"Bitawan mo nga ako." Sabi ko no'ng mairita ako sa pagkakahawak niya.

Mas hinigpitan pa niya ang pagkakahawak sa braso ko at pagkatapos bumulong. "Umayos ka or else, ipaparinig ko sa Daddy mo ang lahat ng sinabi mo." Aniya.

Napabuntong-hininga ako at tumahimik nalang. Baka mapahamak pa ako sa mga pinagsasabi ko kaya tumahimik nalang ako.

No'ng nandoon na kami sa table ng kikitain ni Cassandra, agad naman kaming binati roon at pagkatapos pinaghila pa ako ng upuan no'ng lalaking kasama no'ng investors. 

Dahil doon, tinukso kaming dalawa ng dalawang babaeng kasama namin.

"Ang gentleman naman ng anak mo Mrs. Reyes, pinaghila pa talaga itong daughter ko," Halatang lata ang pagkakasabi ni Cassandra roon.

"Of course, his Dad taught him well." Sagot ni Mrs. Reyes.

"By the way, Sienna, my daughter is single." Dagdag na sabi ni Cassandra.

Tumawa ang dalawa kaya napairap ako at nagkatagpo ang mga mata namin no'ng lalaki na malamig ang titig sa akin. Mas lalo akong umirap dahil sa paraan ng pagtitig niya.

Kailan ba matatapos itong trahedyang ito?

Ilang oras pa silang nagtatabil hanggang sa makaramdam ako ng uhaw kaya kinuha ko ang juice na nakahain na sa lamesa. 

"So, balita ko ipapakasal itong si Sienna sa kaibigan ni Dominick. Bakit wala pa akong invitation ngayon?" Tanong ni Mrs. Reyes kay Cassandra at pagkatapos tumingin din sa akin.

Cassandra chuckled before answering. "Naku, in-i-spoiled ni Dominick kaya walang kasalan na magaganap." Sagot ni Cassandra.

Ramdam ko na naman na uminit ang ulo ko kaya inubos ko na ang juice sa baso ko at pagkatapos mariin itong inilagay sa lamesa. Bakit ba nangengealam sila sa buhay ko? Wala pa sa utak ko ang mag-asawa! Gusto ko pang mag-aral!

Hindi ko alam kung ano ang nangyayari dahil bigla nalang akong napahawak sa ulo ko no'ng umikot ang paningin ko. Nakikita ko rin sa mga blurry vision ko ang pagka-aligaga ni Mrs. Reyes at ang paggising sa akin ni Cassandra. Nakapikit na ang mga mata ko dahil sa hilo at naramdaman ko na rin ang pag-angat sa akin galing sa pagkaka-upo. 

Wala na ako sa sarili ko para malaman pa ang nangyayari sa paligid ko. Naramdaman ko nalang na inilapag na ako sa malambot na parte at may naghubad na nang damit ko. Gusto kong magpumiglas at idilat ang aking mga mata pero hindi ko kaya... nawawalan ako ng lakas. Hanggang sa nilamon na ako ng kadiliman at nawalan na ako ng ulirat. 

Hindi ko na kayang gumising pa dahil sa hilo.

Na sana ginawa ko para hindi ganito ang nararamdaman ko ngayon. Na sana ginawa ko para hindi ganito ang nararamdaman ko ngayon.

Tumulo ang luha ko no'ng makita ko ang sitwasyon ko. N*******d ako at nagkalat ang mga damit ko pati ang undergarments ko sa sahig habang may katabi akong lalaking n*******d na nakaharap sa gilid niya.

Hindi ko alam ang gagawin ko. Natulala ako at nablangko ang isip ko. Wala akong naisip na paraan kung anong gagawin ko sa ganitong sitwasyon! Wala akong maisip kung ano ang tamang gawin para makaiwas ako sa ganitong sitwasyon!

Dala ng takot na baka kung ano ang gagawin sa akin nito kung magising ang lalaking katabi ko, dahan-dahan akong bumaba ng kama at pinulot ang mga damit ko na nagkalat at dali-dali iyong isinuot. Halos hindi ko na nga maayos ang dress kong nayupi dahil sa pagmamadali at pinulot ko nalang ang strappy sandals ko at sa labas ko nalang iyon isinuot. 

Hindi ako pwedeng magkamali, ito ang hotel kung saan nag meeting sila Cassandra at iyong Mrs. Reyes. 

Bakit ako nasa loob ng kwarto na ito? Bakit ako naumagahan? Bakit ako iniwan ni Cassandra at bakit ako n*******d kasama ang lalaki na iyon!

Pinahid ko ang luha na tumulo sa mukha ko at kaagad akong pumara ng taxi at nagpahatid sa bahay. Isa lang ang naiisip ko, kailangan malaman ito ni Daddy! Kailangan malaman niya ang ginawa sa akin ng Cassandra na iyon! 

Alam kong kagagawan niya ito. Malaki ang kutob ko na kaya niya ako pinasama doon sa hotel dahil gusto niyang mangyari ito! Ipapaalam ko ito kay Daddy! Hindi ako mapapalagay kapag hindi ito malalaman ni Daddy! Muntik na akong ma-rape dahil sa ginawa sa akin ni Cassandra!

Pagdating ko sa bahay, tahimik iyon kaya pumasok ako. Pagpasok ko, nakahinga ako ng maluwag no'ng makita ko si Daddy sa sala.

"Dad!" Tawag ko sa kanya.

Napatingin siya sa gawi ko at tiningnan ako mula ulo hanggang paa. Umigting ang panga niya at nagmamadaling pumunta sa gawi ko. 

Akala ko yayakapin niya ako pero nagulat ako no'ng bigla niya lang itinaas sa ere ang kamay niya at dumapo sa pisngi ko ang kamay niya dahilan kung bakit umalingaw-ngaw sa loob ng bahay ang tunog.

Natulala ako sa ginawa niya. Hindi ako makapaniwala na magagawa niya sa akin iyon.

Sinampal ako ni Daddy. Sinampal ako ng sarili kong ama. And God knows, how painful is it. Physically and Emotionally.

Natagilid ang mukha ko at napahawak ako sa parte ng mukha ko kung saan niya ako sinampal. Namamanhid iyon. Dahan-dahan kong pinisil pero hindi ko matago sa mukha ko ang dulot ng sakit dahil sa ginawa ng sarili kong ama. 

"I. am. so. disappointed!" Sigaw ni Daddy ang umalingaw-ngaw sa loob ng pamamahay namin.

"I am so disappointed at you Sienna Dominique!" Sigaw ulit niya na ikinaigtad ko. 

Naramdaman ko ang mariin niyang paghawak sa dalawang balikat ko at niyugyog iyon kaya napabitiw ako sa napuruhan kong pisngi.

"How could you do that to me!" Sigaw ulit niya at niyugyog na ang balikat ko.

Hindi ko na napigilan ang luha ko na nagraragasang tumulo pababa sa mukha ko. 

'I am so disappointed. I am so disappointed. I am so disappointed.' 

Parang sirang plaka na bumabalik sa pag-iisip ko ang sinabi sa akin ni Daddy. Hindi ko na alintana ang ginagawa niya sa akin dahil namanhid na ang katawan ko at ang emosyon ko sa mga sinasabi niya.

One word is enough for me to feel like this. To feel this shit. To feel like I am useless. That my existence is a fucking useless.

Disappointment. 

Eversince, I am so afraid if someone disappointed in me, especially my Dad. I believe I am born only to please him. Na ang ipa-feel sa kanya na swerte siya sa akin ang dahilan kung bakit nabuhay ako at humihinga sa mundo na ito. 

And now, nabigo ako. Ang kinakatakutan ko ay malayang nakikita ang reaction ng mukha ko kung gaano ako tumitiklop at natatakot sa kanya.

Kung disappointed si Dad sa akin, mas lalong disappointed ako sa sarili ko.

"Kaya pala hindi ka pumayag sa kasal dahil may kinakasama ka na! From now on, you are not my heir! You are such a disappointment! I am so ashamed to have you as my daughter!" Sigaw ulit niya.

"Ibabalik ko ang kontrata! I can't believe this! Niloko mo ako sa mga salita mo! Magpapakasal ka sa ayaw at sa gusto mo!" Dagdag niya.

Sa kabila ng pagtulo ng luha sa mukha ko, nakikita ko pa kung paano hinagod ni Cassidy ang likod ni Dad na para bang pinapakalma ito.

"From now on, Cassidy will be going to inherit my Company. Tinatakwil na kita sa pamamahay na ito at kinakahiya kita na maging anak ko." Aniya na mas lalong ikinahina ko.

Kaugnay na kabanata

  • The Runaway Fiancé   Kabanata 2

    Kabanata 2: Runaway"From now on, Cassidy will be going to inherit my Company. Tinatakwil na kita sa pamamahay na ito at kinakahiya kita na maging anak ko." Aniya na mas lalong ikinahina ko.Wala akong makitang emosyon kun'di ang pagkamuhi at disappointment. Wala akong nakita ni katiting na pagmamahal o pag-alala sa mukha niya. Ang emosyon niya ang nagpapa-alala sa akin na hindi ako naging mabuting anak sa kanya. Siya mismo na ama ko ay tinatakwil at kinamumuhian na ang sarili niyang anak.Napapikit ako at pinunasan ang sarili kong luha. Kung patuloy akong maging mahina, sa tingin nilay totoo ang mga pinaparatang nila sa akin. Kung patuloy akong tikom at hindi nagsasalita sa harapan ng sarili kong ama'y mas mananaig ang pag-iisip niya na ginawa ko ang bagay na iyon. Hindi niya ako binigyan ng pagkakataon na magpaliwanag kaya ako mismo sa sarili ko, ipapaliwanag ko sa mismong paraan na alam ko.Lumikh

  • The Runaway Fiancé   Kabanata 3

    Kabanata 3: Accusations"Sieme dito pa sa table 3, pakipunasan nalang din!" Narinig kong sigaw kaya mas binilisan ko ang pagpunas sa table 10.Pagkatapos kong punasan ang lamesa, binalik ko sa lalagyan ang pamunas at inayos ang upuan. Kasalukuyan akong nakatrabaho rito sa isang resort sa Cebu. Maliit lang ang kita pero sapat na iyon sa akin para sa pang araw-araw. Libre naman kasi ang tirahan dito at kailangan mo lang ay ang pagkain mo sa araw-araw.300 pesos ang araw rito at ang trabaho ko ay tagaligpit ng pinagkainan at tagapunas. Lima kaming tagalinis, lahat babae. Minsan nakatoka ako sa pag s-serve pero kadalasan talaga ay tagaligpit ako. Pagkatapos kong i-arrange lahat sa table 10, pinunasan ko na ang lamesa sa table 3. Kinuha na nang mga kasamahan ko ang mga pinggan kaya pinunasan ko na lang. Madali lang naman ang trabaho, at minsan din ay matumal dahil hindi naman lahat kakain sa restaurant ng resort. Pero kahit matumal ang benta, 300 pa rin ang araw namin kaya okay lang. Mins

  • The Runaway Fiancé   Kabanata 4

    Kabanata 4:Sa buhay na puno ng pag-asa sabi nila, parang wala na yata ako no'n. Sa bawat paghinga na dapat inaalala ang mga magagandang bagay na nangyari, mukhang hindi ko na makakaya iyon. Sa mga nangyayari sa akin, wala na akong dapat asahan pa kundi sarili ko lang. Wala na dapat akong hinihiling at binibigyan ng pagkakataon kundi ang mabigyan at mapatunayan na ako mismo sa sarili ko, magiging matatag kahit anong pilit nila akong hinihila pababa. Hanggang sa makarating kami sa resort, tulala pa rin ako at hindi makapaniwala. Hindi ko inaasahan na pati ang pangalan ko ay bibigyan nila nang marka. Akala ko okay na ang sarili ko, sapat na ang sarili ko pero hindi pa pala. Ngayon, feeling ko wala na akong mukhang maihaharap sa mga taong akala nilang mabait ako. Ang akala nilang hardworking lang ako para sa sarili ko. Ang akala nila na ang hinahangad ko'y kapayapaan lang. Nahihiya ako. Sa totoo lang. Oo at hindi ko ginawa pero malaki ang epekto nang iyon sa akin. Sa bawat paghakbang

  • The Runaway Fiancé   Kabanata 5

    Kabanata 5: Maayos akong nakarating sa resort kung saan ako ni-refer ng manager ko sa dating pinagtatrabahauan ko. May nag asikaso sa akin matapos nilang malaman na ako pala 'yong bagong dating na trabahante nila. Maayos ang accomodation nila rito kaya nagtataka ako kung bakit wala man lang katao-tao. Maganda rin ang resort, may hot spring, falls, at ilog kung saan dumadaloy ang tubig na galing sa falls. May mga cottages din na mukhang matibay naman at may mini hotel din sila. May nakatayong mga rooms na hindi aano kalaki pero pwede ka roon matulog kung gusto mo ng budget friendly na offer. Pagkatapos nila akong ilibot sa buong resort na im-m-manage ko, pumunta na ako sa lobby para hintayin ang may-ari ng resort para kami naman daw ang mag-usap. Staff lang kasi iyon kanina dahil wala naman silang manager kaya 'yon ang a-apply-an ko."Pakihintay na lang po si Mrs. Vasquez ma'am para kayo na mag-usap sa mga dapat pang ipaliwanag," Ani Cherry, isa rin sa trabahante rito sa resort.Tu

  • The Runaway Fiancé   Kabanata 6

    KABANATA 6"Miss Castillejo, This is Travis Vasquez, my son." Napatitig ako sa lalaki na ngayon ay nakatingin na rin sa akin. Mas lalo akong nanginig sa mga titig niyang parang ayaw akong bitawan. Kumunot ang noo niya at naniningkit ang mata sa akin pagkatapos ngumiti ng nakakaloko."Who is this beautiful lady, Ma?" Tanong niya.Napabaling ang tingin ko kay Ma'am Trisha na ngayon ay nakatingin na rin sa akin. Ngumiti siya bago tumingin sa gawi ng anak."Don't hit on her. Keep your distance because she is our new manager." May diing sabi ni Ma'am Trisha sa anak niya."Why would I hit on her Ma? I just said that she's beautiful, nothing else," He said before he turned his gaze on me.Ma'am Trisha chuckled, "Shut up Travis, I know you." Umiling lang si Travis sa sinabi ng kanyang ina bago ibinalik ang tingin sa akin. Dahan-dahan siyang humakbang papalapit sa akin habang ang dalawang kamay ay nasa bulsa ng kaniyang hoodie. Wala sa sariling napaatras ako kaya nakita ko kung paano siya ng

  • The Runaway Fiancé   Kabanata 7

    KABANATA 7"Oh, buti nandito ka na!" Salubong sa akin ni Ma'am Trisha.Niyakap niya ako at nagbeso na ikinagulat ko."Kanina ka pa namin inaantay!" Ngumiti ako sa kanya at hinawakan siya sa balikat. "Akala ko po kasi hindi na matutuloy. Pumunta lang po talaga ako rito para dalawin kayo," Ani ko."Ikaw naman! Oo naman ‘no! Tuloy na tuloy! Hindi ko nga alam kung ano ang nakain nitong anak ko at nagpaluto nang marami!" Maligayang ani niya.Giniya niya ako patungo sa lamesa at pinaghila pa talaga ako ng upuan. Nakangiti akong nagpasalamat sa kanya at bumati kay Sir Leonell Vasquez na ngumiti lang sa akin. Napatingin ako sa gawi ni Travis na ngayon ay tahimik lang na nakatingin sa ginagawa ng ina niya. Bigla siyang tumingin sa gawi ko kaya nagtama ang paningin namin na ikinasama ng tingin niya. Nakita iyon ni Ma'am Trisha kaya pinagalitan siya."Ayusin mo nga iyang pagmumukha mo Travis! Nasa harap ka ng pagkain tapos busangot ka," Sabi ni Ma'am Trisha na parang balewala lang kay Travis.N

  • The Runaway Fiancé   Kabanata 8

    KABANATA 8"Bakit mo ba ako palaging binabantaan?" Hindi siya sumagot sa tanong ko."Ganoon na ba ako ka-threat sa 'yo?" Napailing siya sa sinabi ko. "Bakit naman ako matatakot sa 'yo? Sino ka ba para katakutan? Alam mo, kung may dapat mang matakot, ikaw iyon," "Bakit naman ako matatakot sa 'yo? Wala naman akong ginawang masama para matakot sa 'yo," Sagot ko."Wala ba talaga? Bakit hindi ako kumbinsido sa sinabi mo?" Aniya."Kung hindi ka kumbinsido sa akin, hindi ko na iyon problema. Hindi naman ako nandito para kumbinsihin ka. Nandito ako para sa trabaho ko," Wika ko.Napabuntong-hininga ako at iniwas ang paningin sa kanya. Kung may dapat mang magpigil, ako dapat iyon dahil ako ang trabahante at anak siya ng boss ko. Ako dapat ang umiwas dahil ako ang nangangailangan ng trabaho. Kailangan kong kontrolin ang sarili kong emosyon dahil baka ano pa ang masabi ko. Aware ako sa sarili ko. Kung ano

  • The Runaway Fiancé   Kabanata 9

    KABANATA 9"Baka kapag magpatugtog ako ng gitara at kumanta sa harapan mo, hindi mo makayanan ang sarili mo't hagkan ako," Hambog na aniya.Hindi ko na napigilan ang sarili ko at sumabog na ako sa kakatawa. Nakita ko naman kung paano siya ngumisi sa reaksyon ko.Inasar na nga, ngumisi pa. Baliw."Patawa-tawa lang pero kinilig na pala," Sabi niya.Mas lalo akong humagalpak nang tawa at nakahawak na ako sa dibdib ko ngayon. Sumasakit na rin ang tiyan ko sa ginagawa ko.Tumawa muna ako. "Ang hangin mo! Hindi ka nga siguro marunong," Ani ko.Umiling-iling lang siya at nilapag ang gitara sa tabi niya. Binigay niya sa akin ang dala kong plate na wala nang laman. "Sama ako mamaya ha? Mag-aantay ako sa labas," Sabi ko.Nanatili siyang nakatayo habang nakapamewang na nakatingin sa akin."Kapag sinama kita mamaya, lalayo ka kay Syd ha? Kun'di kakaladkarin kita pauwi kahit hindi pa tapos ang gig ko," Striktong aniya.Umirap ako. "Paano ako matututong mag gitara kung pagbabawalan mo ako? At tsak

Pinakabagong kabanata

  • The Runaway Fiancé   Kabanata 10

    Kabanata 10"Paulit-ulit lang ito?" Tanong ko.Lumunok muna siya bago tumango at ibinalik ang tingin sa gitara. Inutusan niya akong ikasa na ang gitara habang nakaipit ang mga daliri ko sa mga frets na tinuro niya. Sinubukan ko ang tinuro niya, up and down na pagkasa at mas diniinan ang pagkakahawak sa mga strings.Mukhang natugtog ko naman iyon nang maayos dahil maganda naman ang kinalabasan kaya nakangiti akong lumingon kay Syd."Ayos ba?" Tanong ko.Natigilan siya. Napatitig muna siya sa akin bago ngumiti at sumagot. "O-Oo, maayos..." Aniya bago tumikhim.Maganda ba talaga ang tugtog ko or sadyang maganda lang talaga ang tunog ng kaniyang gitara? Nahihiya ba siyang aminin sa akin ang totoo na pangit talaga ang tugtog ko kaya nautal siya dahil sa pagsisinungaling niya?Nanatili ang titig ko sa kanya, hindi na inalintana kung gaano na kalapit ang mga mukha namin."Hindi ba maganda?" Tanong ko ulit.Napabalik ang tingin niya sa akin. "M-Maganda naman, not bad for beginners..." If tha

  • The Runaway Fiancé   Kabanata 9

    KABANATA 9"Baka kapag magpatugtog ako ng gitara at kumanta sa harapan mo, hindi mo makayanan ang sarili mo't hagkan ako," Hambog na aniya.Hindi ko na napigilan ang sarili ko at sumabog na ako sa kakatawa. Nakita ko naman kung paano siya ngumisi sa reaksyon ko.Inasar na nga, ngumisi pa. Baliw."Patawa-tawa lang pero kinilig na pala," Sabi niya.Mas lalo akong humagalpak nang tawa at nakahawak na ako sa dibdib ko ngayon. Sumasakit na rin ang tiyan ko sa ginagawa ko.Tumawa muna ako. "Ang hangin mo! Hindi ka nga siguro marunong," Ani ko.Umiling-iling lang siya at nilapag ang gitara sa tabi niya. Binigay niya sa akin ang dala kong plate na wala nang laman. "Sama ako mamaya ha? Mag-aantay ako sa labas," Sabi ko.Nanatili siyang nakatayo habang nakapamewang na nakatingin sa akin."Kapag sinama kita mamaya, lalayo ka kay Syd ha? Kun'di kakaladkarin kita pauwi kahit hindi pa tapos ang gig ko," Striktong aniya.Umirap ako. "Paano ako matututong mag gitara kung pagbabawalan mo ako? At tsak

  • The Runaway Fiancé   Kabanata 8

    KABANATA 8"Bakit mo ba ako palaging binabantaan?" Hindi siya sumagot sa tanong ko."Ganoon na ba ako ka-threat sa 'yo?" Napailing siya sa sinabi ko. "Bakit naman ako matatakot sa 'yo? Sino ka ba para katakutan? Alam mo, kung may dapat mang matakot, ikaw iyon," "Bakit naman ako matatakot sa 'yo? Wala naman akong ginawang masama para matakot sa 'yo," Sagot ko."Wala ba talaga? Bakit hindi ako kumbinsido sa sinabi mo?" Aniya."Kung hindi ka kumbinsido sa akin, hindi ko na iyon problema. Hindi naman ako nandito para kumbinsihin ka. Nandito ako para sa trabaho ko," Wika ko.Napabuntong-hininga ako at iniwas ang paningin sa kanya. Kung may dapat mang magpigil, ako dapat iyon dahil ako ang trabahante at anak siya ng boss ko. Ako dapat ang umiwas dahil ako ang nangangailangan ng trabaho. Kailangan kong kontrolin ang sarili kong emosyon dahil baka ano pa ang masabi ko. Aware ako sa sarili ko. Kung ano

  • The Runaway Fiancé   Kabanata 7

    KABANATA 7"Oh, buti nandito ka na!" Salubong sa akin ni Ma'am Trisha.Niyakap niya ako at nagbeso na ikinagulat ko."Kanina ka pa namin inaantay!" Ngumiti ako sa kanya at hinawakan siya sa balikat. "Akala ko po kasi hindi na matutuloy. Pumunta lang po talaga ako rito para dalawin kayo," Ani ko."Ikaw naman! Oo naman ‘no! Tuloy na tuloy! Hindi ko nga alam kung ano ang nakain nitong anak ko at nagpaluto nang marami!" Maligayang ani niya.Giniya niya ako patungo sa lamesa at pinaghila pa talaga ako ng upuan. Nakangiti akong nagpasalamat sa kanya at bumati kay Sir Leonell Vasquez na ngumiti lang sa akin. Napatingin ako sa gawi ni Travis na ngayon ay tahimik lang na nakatingin sa ginagawa ng ina niya. Bigla siyang tumingin sa gawi ko kaya nagtama ang paningin namin na ikinasama ng tingin niya. Nakita iyon ni Ma'am Trisha kaya pinagalitan siya."Ayusin mo nga iyang pagmumukha mo Travis! Nasa harap ka ng pagkain tapos busangot ka," Sabi ni Ma'am Trisha na parang balewala lang kay Travis.N

  • The Runaway Fiancé   Kabanata 6

    KABANATA 6"Miss Castillejo, This is Travis Vasquez, my son." Napatitig ako sa lalaki na ngayon ay nakatingin na rin sa akin. Mas lalo akong nanginig sa mga titig niyang parang ayaw akong bitawan. Kumunot ang noo niya at naniningkit ang mata sa akin pagkatapos ngumiti ng nakakaloko."Who is this beautiful lady, Ma?" Tanong niya.Napabaling ang tingin ko kay Ma'am Trisha na ngayon ay nakatingin na rin sa akin. Ngumiti siya bago tumingin sa gawi ng anak."Don't hit on her. Keep your distance because she is our new manager." May diing sabi ni Ma'am Trisha sa anak niya."Why would I hit on her Ma? I just said that she's beautiful, nothing else," He said before he turned his gaze on me.Ma'am Trisha chuckled, "Shut up Travis, I know you." Umiling lang si Travis sa sinabi ng kanyang ina bago ibinalik ang tingin sa akin. Dahan-dahan siyang humakbang papalapit sa akin habang ang dalawang kamay ay nasa bulsa ng kaniyang hoodie. Wala sa sariling napaatras ako kaya nakita ko kung paano siya ng

  • The Runaway Fiancé   Kabanata 5

    Kabanata 5: Maayos akong nakarating sa resort kung saan ako ni-refer ng manager ko sa dating pinagtatrabahauan ko. May nag asikaso sa akin matapos nilang malaman na ako pala 'yong bagong dating na trabahante nila. Maayos ang accomodation nila rito kaya nagtataka ako kung bakit wala man lang katao-tao. Maganda rin ang resort, may hot spring, falls, at ilog kung saan dumadaloy ang tubig na galing sa falls. May mga cottages din na mukhang matibay naman at may mini hotel din sila. May nakatayong mga rooms na hindi aano kalaki pero pwede ka roon matulog kung gusto mo ng budget friendly na offer. Pagkatapos nila akong ilibot sa buong resort na im-m-manage ko, pumunta na ako sa lobby para hintayin ang may-ari ng resort para kami naman daw ang mag-usap. Staff lang kasi iyon kanina dahil wala naman silang manager kaya 'yon ang a-apply-an ko."Pakihintay na lang po si Mrs. Vasquez ma'am para kayo na mag-usap sa mga dapat pang ipaliwanag," Ani Cherry, isa rin sa trabahante rito sa resort.Tu

  • The Runaway Fiancé   Kabanata 4

    Kabanata 4:Sa buhay na puno ng pag-asa sabi nila, parang wala na yata ako no'n. Sa bawat paghinga na dapat inaalala ang mga magagandang bagay na nangyari, mukhang hindi ko na makakaya iyon. Sa mga nangyayari sa akin, wala na akong dapat asahan pa kundi sarili ko lang. Wala na dapat akong hinihiling at binibigyan ng pagkakataon kundi ang mabigyan at mapatunayan na ako mismo sa sarili ko, magiging matatag kahit anong pilit nila akong hinihila pababa. Hanggang sa makarating kami sa resort, tulala pa rin ako at hindi makapaniwala. Hindi ko inaasahan na pati ang pangalan ko ay bibigyan nila nang marka. Akala ko okay na ang sarili ko, sapat na ang sarili ko pero hindi pa pala. Ngayon, feeling ko wala na akong mukhang maihaharap sa mga taong akala nilang mabait ako. Ang akala nilang hardworking lang ako para sa sarili ko. Ang akala nila na ang hinahangad ko'y kapayapaan lang. Nahihiya ako. Sa totoo lang. Oo at hindi ko ginawa pero malaki ang epekto nang iyon sa akin. Sa bawat paghakbang

  • The Runaway Fiancé   Kabanata 3

    Kabanata 3: Accusations"Sieme dito pa sa table 3, pakipunasan nalang din!" Narinig kong sigaw kaya mas binilisan ko ang pagpunas sa table 10.Pagkatapos kong punasan ang lamesa, binalik ko sa lalagyan ang pamunas at inayos ang upuan. Kasalukuyan akong nakatrabaho rito sa isang resort sa Cebu. Maliit lang ang kita pero sapat na iyon sa akin para sa pang araw-araw. Libre naman kasi ang tirahan dito at kailangan mo lang ay ang pagkain mo sa araw-araw.300 pesos ang araw rito at ang trabaho ko ay tagaligpit ng pinagkainan at tagapunas. Lima kaming tagalinis, lahat babae. Minsan nakatoka ako sa pag s-serve pero kadalasan talaga ay tagaligpit ako. Pagkatapos kong i-arrange lahat sa table 10, pinunasan ko na ang lamesa sa table 3. Kinuha na nang mga kasamahan ko ang mga pinggan kaya pinunasan ko na lang. Madali lang naman ang trabaho, at minsan din ay matumal dahil hindi naman lahat kakain sa restaurant ng resort. Pero kahit matumal ang benta, 300 pa rin ang araw namin kaya okay lang. Mins

  • The Runaway Fiancé   Kabanata 2

    Kabanata 2: Runaway"From now on, Cassidy will be going to inherit my Company. Tinatakwil na kita sa pamamahay na ito at kinakahiya kita na maging anak ko." Aniya na mas lalong ikinahina ko.Wala akong makitang emosyon kun'di ang pagkamuhi at disappointment. Wala akong nakita ni katiting na pagmamahal o pag-alala sa mukha niya. Ang emosyon niya ang nagpapa-alala sa akin na hindi ako naging mabuting anak sa kanya. Siya mismo na ama ko ay tinatakwil at kinamumuhian na ang sarili niyang anak.Napapikit ako at pinunasan ang sarili kong luha. Kung patuloy akong maging mahina, sa tingin nilay totoo ang mga pinaparatang nila sa akin. Kung patuloy akong tikom at hindi nagsasalita sa harapan ng sarili kong ama'y mas mananaig ang pag-iisip niya na ginawa ko ang bagay na iyon. Hindi niya ako binigyan ng pagkakataon na magpaliwanag kaya ako mismo sa sarili ko, ipapaliwanag ko sa mismong paraan na alam ko.Lumikh

DMCA.com Protection Status