After taking a deep breath, Dave stood up to talk to Josephine. "Could you please call me or have one of my helpers assist you before entering the house next time?" Dave requested, trying to remain calm. "Why are you looking at me like I'm a thief now?" Josephine reacted defensively. "It's not like that, Josephine, but you're already in my room, and this is my privacy. I'm just letting you know so that you won't do it again next time," Dave explained. "Okay, I'm really sorry if you were upset. I won't do it again, so you don't have to worry," Josephine apologized. "That's good to hear," Dave replied. Josephine went downstairs feeling a bit embarrassed by Dave's reaction. Dave followed suit, joining her at the dining table. "Have you had breakfast?" Dave inquired. "Yes..." "Are you mad?" "No." "You don't seem mad, but I hope you understand why I corrected you. I hope you understand that," Dave said. "I've always understood you since Ellaine's passing, so you d
After taking a deep breath, Dave stood up to talk to Josephine. "Could you please call me or have one of my helpers assist you before entering the house next time?" Dave requested, trying to remain calm. "Why are you looking at me like I'm a thief now?" Josephine reacted defensively. "It's not like that, Josephine, but you're already in my room, and this is my privacy. I'm just letting you know so that you won't do it again next time," Dave explained. "Okay, I'm really sorry if you were upset. I won't do it again, so you don't have to worry," Josephine apologized. "That's good to hear," Dave replied. Josephine went downstairs feeling a bit embarrassed by Dave's reaction. Dave followed suit, joining her at the dining table. "Have you had breakfast?" Dave inquired. "Yes..." "Are you mad?" "No." "You don't seem mad, but I hope you understand why I corrected you. I hope you understand that," Dave said. "I've always understood you since Ellaine's passing, so you d
After taking a deep breath, Dave stood up to talk to Josephine. "Could you please call me or have one of my helpers assist you before entering the house next time?" Dave requested, trying to remain calm. "Why are you looking at me like I'm a thief now?" Josephine reacted defensively. "It's not like that, Josephine, but you're already in my room, and this is my privacy. I'm just letting you know so that you won't do it again next time," Dave explained. "Okay, I'm really sorry if you were upset. I won't do it again, so you don't have to worry," Josephine apologized. "That's good to hear," Dave replied. Josephine went downstairs feeling a bit embarrassed by Dave's reaction. Dave followed suit, joining her at the dining table. "Have you had breakfast?" Dave inquired. "Yes..." "Are you mad?" "No." "You don't seem mad, but I hope you understand why I corrected you. I hope you understand that," Dave said. "I've always understood you since Ellaine's passing, so you d
Sadyang mapagpala ang lahat nang tao na nabubuhay at masayang namumuhay sa mundong ibabaw kahit na ang dami raming pagsubok ang pinagdadaanan natin sa loob nang mahabang panahon ay lagi pa rin nating ipagpasalamat ang blessings na laging dumarating sa atin.Yan lagi ang mga katagang lagi kong tinatandaan lalo na't sinabi yan mula sa akin nang aking pinakamamahal na Ina't Ama.Kasalukuyan pa rin akong nakatalukbong nang kumot lalo na at sobrang lamig nang panahon yaong mga puno't halaman ay nagsisiyahan dahil sa lamig nang simoy nang hangin.Subalit natigilan ako bigla nang marinig ko ang boses nang aking Tita Susan na nasa labas nang aking silid kaya naman ay bahagya akong natigilan sa pagyakap ko sa aking malambot na unan."Ellaine wake up now! Its getting too late, You have to take your breakfast" bulalas nang aking Tita Susan na bakas sa kanyang boses ang pag aalalaHindi muna ako nag salita at saka marahang huminga nang malalim ngunit bago pa man bumuka ang aking bibig ay narinig
Sadyang mapagpala ang lahat nang tao na nabubuhay at masayang namumuhay sa mundong ibabaw kahit na ang dami raming pagsubok ang pinagdadaanan natin sa loob nang mahabang panahon ay lagi pa rin nating ipagpasalamat ang blessings na laging dumarating sa atin.Yan lagi ang mga katagang lagi kong tinatandaan lalo na't sinabi yan mula sa akin nang aking pinakamamahal na Ina't Ama.Kasalukuyan pa rin akong nakatalukbong nang kumot lalo na at sobrang lamig nang panahon yaong mga puno't halaman ay nagsisiyahan dahil sa lamig nang simoy nang hangin.Subalit natigilan ako bigla nang marinig ko ang boses nang aking Tita Susan na nasa labas nang aking silid kaya naman ay bahagya akong natigilan sa pagyakap ko sa aking malambot na unan."Ellaine wake up now! Its getting too late, You have to take your breakfast" bulalas nang aking Tita Susan na bakas sa kanyang boses ang pag aalalaHindi muna ako nag salita at saka marahang huminga nang malalim ngunit bago pa man bumuka ang aking bibig ay narinig
Sadyang mapagpala ang lahat nang tao na nabubuhay at masayang namumuhay sa mundong ibabaw kahit na ang dami raming pagsubok ang pinagdadaanan natin sa loob nang mahabang panahon ay lagi pa rin nating ipagpasalamat ang blessings na laging dumarating sa atin. Yan lagi ang mga katagang lagi kong tinatandaan lalo na't sinabi yan mula sa akin nang aking pinakamamahal na Ina't Ama. Kasalukuyan pa rin akong nakatalukbong nang kumot lalo na at sobrang lamig nang panahon yaong mga puno't halaman ay nagsisiyahan dahil sa lamig nang simoy nang hangin. Subalit natigilan ako bigla nang marinig ko ang boses nang aking Tita Susan na nasa labas nang aking silid kaya naman ay bahagya akong natigilan sa pagyakap ko sa aking malambot na unan. "Ellaine wake up now! Its getting too late, You have to take your breakfast" bulalas nang aking Tita Susan na bakas sa kanyang boses ang pag aalala Hindi muna ako nag salita at saka marahang huminga nang malalim ngunit bago pa man bumuka ang aking bibig ay nar
Sadyang mapagpala ang lahat nang tao na nabubuhay at masayang namumuhay sa mundong ibabaw kahit na ang dami raming pagsubok ang pinagdadaanan natin sa loob nang mahabang panahon ay lagi pa rin nating ipagpasalamat ang blessings na laging dumarating sa atin.Yan lagi ang mga katagang lagi kong tinatandaan lalo na't sinabi yan mula sa akin nang aking pinakamamahal na Ina't Ama.Kasalukuyan pa rin akong nakatalukbong nang kumot lalo na at sobrang lamig nang panahon yaong mga puno't halaman ay nagsisiyahan dahil sa lamig nang simoy nang hangin.Subalit natigilan ako bigla nang marinig ko ang boses nang aking Tita Susan na nasa labas nang aking silid kaya naman ay bahagya akong natigilan sa pagyakap ko sa aking malambot na unan."Ellaine wake up now! Its getting too late, You have to take your breakfast" bulalas nang aking Tita Susan na bakas sa kanyang boses ang pag aalalaHindi muna ako nag salita at saka marahang huminga nang malalim ngunit bago pa man bumuka ang aking bibig ay narinig
g lahat nang tao na nabubuhay at masayang namumuhay sa mundong ibabaw kahit na ang dami raming pagsubok ang pinagdadaanan natin sa loob nang mahabang panahon ay lagi pa rin nating ipagpasalamat ang blessings na laging dumarating sa atin.Yan lagi ang mga katagang lagi kong tinatandaan lalo na't sinabi yan mula sa akin nang aking pinakamamahal na Ina't Ama.Kasalukuyan pa rin akong nakatalukbong nang kumot lalo na at sobrang lamig nang panahon yaong mga puno't halaman ay nagsisiyahan dahil sa lamig nang simoy nang hangin.Subalit natigilan ako bigla nang marinig ko ang boses nang aking Tita Susan na nasa labas nang aking silid kaya naman ay bahagya akong natigilan sa pagyakap ko sa aking malambot na unan."Ellaine wake up now! Its getting too late, You have to take your breakfast" bulalas nang aking Tita Susan na bakas sa kanyang boses ang pag aalalaHindi muna ako nag salita at saka marahang huminga nang malalim ngunit bago pa man bumuka ang aking bibig ay narinig kong kumatok ang aki