The unexpected presence of Josephine at Dave's house surprised her because she didn't expect to find her there at Dave's house.Since then, the two of them never spoke again, and Josephine's vacation plans turned into a permanent residence in Manila to win over Dave from her cousin. Due to her intense anger and jealousy towards her cousin, Josephine's evil plan emerged, where she asked for forgiveness to start her actions, leading to her malicious intentions. She sought forgiveness from Ellaine and began executing her plans, promising not to repeat her past mistakes, per the opportunity given by Ellaine.As their wedding approached, Josephine invited Ellaine for a hiking trip to Gayonan Falls. Upon reaching the falls, Josephine emotionally confronted Ellaine, revealing all her grievances. Unbeknownst to them, Dave had followed them out of concern for his fiancée. After Josephine disclosed her feelings, a man she had hired to kill Ellaine suddenly appeared from behind. Before they coul
After taking a deep breath, Dave stood up to talk to Josephine. "Could you please call me or have one of my helpers assist you before entering the house next time?" Dave requested, trying to remain calm. "Why are you looking at me like I'm a thief now?" Josephine reacted defensively. "It's not like that, Josephine, but you're already in my room, and this is my privacy. I'm just letting you know so that you won't do it again next time," Dave explained. "Okay, I'm really sorry if you were upset. I won't do it again, so you don't have to worry," Josephine apologized. "That's good to hear," Dave replied. Josephine went downstairs feeling a bit embarrassed by Dave's reaction. Dave followed suit, joining her at the dining table. "Have you had breakfast?" Dave inquired. "Yes..." "Are you mad?" "No." "You don't seem mad, but I hope you understand why I corrected you. I hope you understand that," Dave said. "I've always understood you since Ellaine's passing, so you d
After taking a deep breath, Dave stood up to talk to Josephine. "Could you please call me or have one of my helpers assist you before entering the house next time?" Dave requested, trying to remain calm. "Why are you looking at me like I'm a thief now?" Josephine reacted defensively. "It's not like that, Josephine, but you're already in my room, and this is my privacy. I'm just letting you know so that you won't do it again next time," Dave explained. "Okay, I'm really sorry if you were upset. I won't do it again, so you don't have to worry," Josephine apologized. "That's good to hear," Dave replied. Josephine went downstairs feeling a bit embarrassed by Dave's reaction. Dave followed suit, joining her at the dining table. "Have you had breakfast?" Dave inquired. "Yes..." "Are you mad?" "No." "You don't seem mad, but I hope you understand why I corrected you. I hope you understand that," Dave said. "I've always understood you since Ellaine's passing, so you d
After taking a deep breath, Dave stood up to talk to Josephine. "Could you please call me or have one of my helpers assist you before entering the house next time?" Dave requested, trying to remain calm. "Why are you looking at me like I'm a thief now?" Josephine reacted defensively. "It's not like that, Josephine, but you're already in my room, and this is my privacy. I'm just letting you know so that you won't do it again next time," Dave explained. "Okay, I'm really sorry if you were upset. I won't do it again, so you don't have to worry," Josephine apologized. "That's good to hear," Dave replied. Josephine went downstairs feeling a bit embarrassed by Dave's reaction. Dave followed suit, joining her at the dining table. "Have you had breakfast?" Dave inquired. "Yes..." "Are you mad?" "No." "You don't seem mad, but I hope you understand why I corrected you. I hope you understand that," Dave said. "I've always understood you since Ellaine's passing, so you d
Sadyang mapagpala ang lahat nang tao na nabubuhay at masayang namumuhay sa mundong ibabaw kahit na ang dami raming pagsubok ang pinagdadaanan natin sa loob nang mahabang panahon ay lagi pa rin nating ipagpasalamat ang blessings na laging dumarating sa atin.Yan lagi ang mga katagang lagi kong tinatandaan lalo na't sinabi yan mula sa akin nang aking pinakamamahal na Ina't Ama.Kasalukuyan pa rin akong nakatalukbong nang kumot lalo na at sobrang lamig nang panahon yaong mga puno't halaman ay nagsisiyahan dahil sa lamig nang simoy nang hangin.Subalit natigilan ako bigla nang marinig ko ang boses nang aking Tita Susan na nasa labas nang aking silid kaya naman ay bahagya akong natigilan sa pagyakap ko sa aking malambot na unan."Ellaine wake up now! Its getting too late, You have to take your breakfast" bulalas nang aking Tita Susan na bakas sa kanyang boses ang pag aalalaHindi muna ako nag salita at saka marahang huminga nang malalim ngunit bago pa man bumuka ang aking bibig ay narinig
Sadyang mapagpala ang lahat nang tao na nabubuhay at masayang namumuhay sa mundong ibabaw kahit na ang dami raming pagsubok ang pinagdadaanan natin sa loob nang mahabang panahon ay lagi pa rin nating ipagpasalamat ang blessings na laging dumarating sa atin.Yan lagi ang mga katagang lagi kong tinatandaan lalo na't sinabi yan mula sa akin nang aking pinakamamahal na Ina't Ama.Kasalukuyan pa rin akong nakatalukbong nang kumot lalo na at sobrang lamig nang panahon yaong mga puno't halaman ay nagsisiyahan dahil sa lamig nang simoy nang hangin.Subalit natigilan ako bigla nang marinig ko ang boses nang aking Tita Susan na nasa labas nang aking silid kaya naman ay bahagya akong natigilan sa pagyakap ko sa aking malambot na unan."Ellaine wake up now! Its getting too late, You have to take your breakfast" bulalas nang aking Tita Susan na bakas sa kanyang boses ang pag aalalaHindi muna ako nag salita at saka marahang huminga nang malalim ngunit bago pa man bumuka ang aking bibig ay narinig
Sadyang mapagpala ang lahat nang tao na nabubuhay at masayang namumuhay sa mundong ibabaw kahit na ang dami raming pagsubok ang pinagdadaanan natin sa loob nang mahabang panahon ay lagi pa rin nating ipagpasalamat ang blessings na laging dumarating sa atin. Yan lagi ang mga katagang lagi kong tinatandaan lalo na't sinabi yan mula sa akin nang aking pinakamamahal na Ina't Ama. Kasalukuyan pa rin akong nakatalukbong nang kumot lalo na at sobrang lamig nang panahon yaong mga puno't halaman ay nagsisiyahan dahil sa lamig nang simoy nang hangin. Subalit natigilan ako bigla nang marinig ko ang boses nang aking Tita Susan na nasa labas nang aking silid kaya naman ay bahagya akong natigilan sa pagyakap ko sa aking malambot na unan. "Ellaine wake up now! Its getting too late, You have to take your breakfast" bulalas nang aking Tita Susan na bakas sa kanyang boses ang pag aalala Hindi muna ako nag salita at saka marahang huminga nang malalim ngunit bago pa man bumuka ang aking bibig ay nar
Sadyang mapagpala ang lahat nang tao na nabubuhay at masayang namumuhay sa mundong ibabaw kahit na ang dami raming pagsubok ang pinagdadaanan natin sa loob nang mahabang panahon ay lagi pa rin nating ipagpasalamat ang blessings na laging dumarating sa atin.Yan lagi ang mga katagang lagi kong tinatandaan lalo na't sinabi yan mula sa akin nang aking pinakamamahal na Ina't Ama.Kasalukuyan pa rin akong nakatalukbong nang kumot lalo na at sobrang lamig nang panahon yaong mga puno't halaman ay nagsisiyahan dahil sa lamig nang simoy nang hangin.Subalit natigilan ako bigla nang marinig ko ang boses nang aking Tita Susan na nasa labas nang aking silid kaya naman ay bahagya akong natigilan sa pagyakap ko sa aking malambot na unan."Ellaine wake up now! Its getting too late, You have to take your breakfast" bulalas nang aking Tita Susan na bakas sa kanyang boses ang pag aalalaHindi muna ako nag salita at saka marahang huminga nang malalim ngunit bago pa man bumuka ang aking bibig ay narinig
Matapos ang emosyonal na pag-uusap sa opisina, hindi na napigilan ni Evalyn ang pag-alis nang may sama ng loob. Nakaramdam siya ng lungkot at pagkalungkot sa nangyari, na tila hindi pa kayang tibagin ng kanyang puso.Nang lumabas si Evalyn mula sa opisina, nararamdaman niya ang bigat ng kanyang damdamin. Ang sama ng loob at panghihinayang ay bumabalot sa kanyang puso, na tila hindi niya alam kung paano ito haharapin.Naglakad si Evalyn nang may pagkalumbay sa kanyang mga hakbang. Ang mga alaala ng nakaraan at ang mga saloobin ngayon ay nagdudulot ng kalituhan at lungkot sa kanyang puso.Sa bawat hakbang na kanyang tinatahak, unti-unti niyang naiisip ang lahat ng mga pangyayari at mga saloobin sa opisina. Ang pag-alis niya ay nagdulot ng lungkot at panghinayang sa kanyang puso, at tila hindi pa niya kayang maayos ang kanyang nararamdaman.Sa gitna ng kanyang paglalakad, naramdaman niya ang pag-asa at pangarap na sana balang araw ay magkakaroon ng linaw at katahimikan ang kanyang puso.
Nang biglang lumitaw sa harapan ni Angel ang isang matandang lalaki na may ngiti sa labi, hindi niya maiwasang mapahinto at mapangiti rin sa kanya."Angel, anak! Kamusta ka na? Napakalaki mo na pala!" bulalas ng matandang lalaki, na tila labis ang kasiyahan sa kanilang pagkikita."Wow, Lolo! Ikaw ba 'yan? Ang tagal na nating hindi nagkita. Namiss kita!" sagot ni Angel, na puno rin ng kasiyahan sa kanyang boses.Tumango si Lolo Wang, "Oo, anak. Namiss din kita. Salamat at dumalaw ka. At salamat sa pag-alalay mo sa akin. Napakabuti mong apo."Napangiti si Angel, "Walang anuman, Lolo. Gusto ko lang na maging masaya ka. At masaya rin ako na makita kang masaya."Nagpatuloy sila sa kanilang paglilibot sa garden, habang nagkukuwentuhan at nagtatawanan. Sa bawat sandali ng kanilang pag-uusap, lalo pang lumalim ang kanilang samahan at pagmamahalan bilang apo at lolo.Sa pagdating ni Angel sa mansion ng kanyang lolo, hindi lang siya natuwa sa kagandahan ng lugar kundi mas lalo pa siyang napalap
Nang biglang lumitaw sa harapan ni Angel ang isang matandang lalaki na may ngiti sa labi, hindi niya maiwasang mapahinto at mapangiti rin sa kanya."Angel, anak! Kamusta ka na? Napakalaki mo na pala!" bulalas ng matandang lalaki, na tila labis ang kasiyahan sa kanilang pagkikita."Wow, Lolo! Ikaw ba 'yan? Ang tagal na nating hindi nagkita. Namiss kita!" sagot ni Angel, na puno rin ng kasiyahan sa kanyang boses.Tumango si Lolo Wang, "Oo, anak. Namiss din kita. Salamat at dumalaw ka. At salamat sa pag-alalay mo sa akin. Napakabuti mong apo."Napangiti si Angel, "Walang anuman, Lolo. Gusto ko lang na maging masaya ka. At masaya rin ako na makita kang masaya."Nagpatuloy sila sa kanilang paglilibot sa garden, habang nagkukuwentuhan at nagtatawanan. Sa bawat sandali ng kanilang pag-uusap, lalo pang lumalim ang kanilang samahan at pagmamahalan bilang apo at lolo.Sa pagdating ni Angel sa mansion ng kanyang lolo, hindi lang siya natuwa sa kagandahan ng lugar kundi mas lalo pa siyang napalap
Matapos ang emosyonal na pag-uusap sa opisina, hindi na napigilan ni Evalyn ang pag-alis nang may sama ng loob. Nakaramdam siya ng lungkot at pagkalungkot sa nangyari, na tila hindi pa kayang tibagin ng kanyang puso.Nang lumabas si Evalyn mula sa opisina, nararamdaman niya ang bigat ng kanyang damdamin. Ang sama ng loob at panghihinayang ay bumabalot sa kanyang puso, na tila hindi niya alam kung paano ito haharapin.Naglakad si Evalyn nang may pagkalumbay sa kanyang mga hakbang. Ang mga alaala ng nakaraan at ang mga saloobin ngayon ay nagdudulot ng kalituhan at lungkot sa kanyang puso.Sa bawat hakbang na kanyang tinatahak, unti-unti niyang naiisip ang lahat ng mga pangyayari at mga saloobin sa opisina. Ang pag-alis niya ay nagdulot ng lungkot at panghinayang sa kanyang puso, at tila hindi pa niya kayang maayos ang kanyang nararamdaman.Sa gitna ng kanyang paglalakad, naramdaman niya ang pag-asa at pangarap na sana balang araw ay magkakaroon ng linaw at katahimikan ang kanyang puso.
Sa kabila ng mga emosyon at tensyon sa opisina, unti-unti nilang naunawaan ang bawat panig ng istorya. Naging mahalaga ang pagiging bukas at tapat sa pag-uusap upang maunawaan ang bawat damdamin at pananaw ng bawat isa."Evalyn, pinagsisisihan ko ang pagkakamali ko sa pag-iwas sa pag-uusap natin tungkol sa ating nakaraan. Mahalaga sa akin na maging tapat at bukas sa aming pamilya," pahayag ni Simon, na may pagpapakumbaba sa kanyang boses."Simon, alam mo ang hirap na dinanas ko sa paghihiwalay natin. Ngunit hindi iyon dahilan upang ikwento mo sa aming anak ang mga bagay na iyon," sagot ni Evalyn, na puno ng lungkot at panghihinayang.Nakiramay si Shaina sa sitwasyon at nagbigay ng suporta sa mag-asawa. "Evalyn, Simon, mahalaga ang pagtitiwala at pagbabahagi ng katotohanan sa pamilya. Hindi madaling mag-move forward kung may itinatago tayong mga bagay," sabi ni Shaina, na puno ng pang-unawa at suporta.Sa pamamagitan ng pag-uusap at pagsasama-sama, unti-unti nilang naunawaan ang kabigu
Ang desisyon na ipatira si Evalyn at Sophia sa mansion ay isang hakbang na ginawa para sa kapakanan at kaligtasan ni Sophia. Sa pamamagitan ng pagbibigay ng mas maayos at maayos na kapaligiran para sa kanilang anak, ipinapakita ni Shaina at Simon ang kanilang dedikasyon sa pag-aalaga at pagmamahal kay Sophia.Ang pagiging bukas at magaan ng loob nina Shaina, Simon, Evalyn, at Sophia sa sitwasyon ay nagdulot ng pagkakaisa at pagkakabuklod sa kanilang pamilya. Sa pamamagitan ng pagtanggap at pag-unawa sa bawat isa, nagsisimula silang maghilom ng sugat at magtulungan upang maging mas matatag at mas maayos ang kanilang relasyon.Ang pagpapatira sa mansion ay nagbibigay hindi lamang ng pisikal na proteksyon kundi pati na rin ng espasyo para sa kanilang pamilya na maghilom at magmahalan. Ito ay isang hakbang patungo sa pagbabago at pagpapagaling ng kanilang samahan, na nagsisilbing halimbawa ng kanilang pagmamahal at pagkalinga para sa isa't isa, lalo na para kay Sophia, ang pinakamahalagan
Ang hindi pag payag ni lea na makulong at mag hire ng attorney na magpapalabas sa kanya sa korteAng katotohanan sa kabet ni Daryl at ang labis na sakit na naramdaman ni lea ng sabihin ni Daryl sakanya ang totoo dahilan para masampal nya ito at pag bantaanAng katotohanan sa kabet ni Daryl at ang labis na sakit na naramdaman ni lea ng sabihin ni Daryl ang totoo dahilan para masampal sua"yea i know son pero iniisip lang namin yung sarili mo, sana maintindihan mo yun" sambit ng ina ni Dave sa kanya"and beside tignan mo nga naman yung babaeng yun kung umasta sa tingin mo ba karerespeto respeto yung ganong klaseng babae eh kulang na lang nga maghubad na sya sa harapan mo"bulyaw naman nang kanyang ama kaya bahagyang nainis na si Dave sa sinabi nito"Dad! respetuhin nyo naman sya""then tell her! sya ang pag sabihan mo at hindi kami"umalis na lamang si Dave dahil hindi nya na kaya pang pakinggan ang sasabihin nang kanyang amainis syang pumasok sa kanyang kwarto at saka natulog na lamangK
ito po ang gagawan nyo ng ganyanSa syudad at bayan ng Maynila ay doon nakatira ang mag asawang si Evalyn at Simon Alvarez,Mayaman at masagana ang kanilang buhay negosyo at masaya rin ang kanilang buhay mag asawa.Hindi pa man sila binibiyayaan ng anak ay labs pa rin nila itong ipinapanalangin sa diyos.Subalit isang dapit hapon noon ng kakauwi lamang ni Evalyn galing sa kanilang Company ng madatnan nyang magkausap si Don Armando Alvarez ang tatay ni Simon,nakita nyang kausap nito si Simon kaya naman pasimple syang nagtago sa may halamanan upang marinig ang pag uusap ng dalawa at ganon na lamang ang laking gulat nya ng malamang nais pala ng kanyang biyenan na magka apo ng lalaki dahil kung hindi ay mapipilitan syang ipaghiwalay silang dalawa ni Simon at ipakasal na lamang ulit ito sa ibang babae kaya naman dahil sa kanyang mga narinig ay nabuo sa kanyang isip ang masamang plano upang gawan ng sulusyon ang bagay na kanyang pinoproblema.Tumungo sya sa isang dating site at doon ay naki
Chapter 2: Ang Lihim sa Likod ng NgitiHabang naglalakad si Evalyn sa hardin, napansin niya ang isang liham na nakapatong sa isang mesa sa ilalim ng isang puno ng mangga. Ang liham ay nasa isang sobre na may eleganteng sulat-kamay. Kuryoso, kinuha niya ito at binasa."Mahal kong Evalyn," ang simula ng liham. "Alam kong hindi dapat ako magsulat sa iyo ng ganito, ngunit hindi ko na mapigilan ang aking damdamin. Ang aking pag-ibig para sa iyo ay lumalaki araw-araw, at hindi ko na kaya pang itago ito. Sana ay maunawaan mo ang aking nararamdaman."Nagulat si Evalyn. Hindi niya alam kung sino ang nagsulat ng liham na iyon. Sino ang nagmamahal sa kanya? Hindi ba sapat ang pag-ibig ni Simon para sa kanya?Nang makita ni Simon ang kanyang asawa na nagbabasa ng isang liham, lumapit siya at hinanap kung sino ang nagpadala nito."Sino ang nagsulat nito, mahal?" tanong ni Simon, ang kanyang boses ay may bahid ng pag-aalala."Hindi ko alam," sagot ni Evalyn, ang kanyang mga mata ay naglalak