Chapter 3

Ayaw pa niyang mamatay. Ang kaisipang iyon ay namutawi sa isip ni Samantha at inubos niya ang kanyang huling lakas para hilahin ang sarili patayo. Matapos maramdaman na medyo bumuti na ang kanyang paghinga ay tumingin siya kay Logan na may galit na mga mata.

"Logan, kung... mamatay ako, mamamatay ako bilang asawa ng pamilya Vicente. Sa hinaharap, kapag namatay ka ang tanging maaalala sa'yo ay isa kang masamang damo," tiim ang bagang sabi niya.

Dahil sa sinabi niya muli siya nitong sinakal. "Sino ka sa tingin mo para ilibing sa sementeryo ng pamilya Vicente? If you die, I will have someone burn your body and throw your ashes into the garbage. Ang isang tulad mo ay dapat lamang sa basurahan!"

Napangiti bigla si Samantha.

Nanlisik ang mga mata ni Logan nang makita nito ang mga ngiti niya. "Anong tinatawa-tawa mo?"

"Kahit itapon mo ang abo ko sa basurahan, hindi nito mababago ang katotohanan na ako ang iyong legal na asawa. Kahit mamatay ako, hindi mo ako magagawang burahin."

Nanlilisik ang mga mata ni Logan na hinigpitan ang pagkakahawak nito sa leeg niya. Napaungol siya at pumatak ang kanyang mga luha dahil sa kawalan ng hangin sa kanyang lalamunan.

Nang halos hindi na siya makahinga biglang pumasok sa kanyang ala-ala ang mag-asawa sa kanyang nakaraang buhay at doon siya pinakawalan si Logan at galit siyang muling itinapon siya sa sahig.

Malakas na bumagsak si Samantha at nakaramdam siya ng sobrang sakit na para bang nabali lahat ng buto niya sa katawan.

Napaubo siya. Ibinuka niya ang kanyang mga labi at binawi ang mga hanging nawala sa kanya.

"Señorito, kasalanan ko ho kung bakit hindi agad naka alis si Señorita kaya kung sino man ang dapat na parusahan ay ako 'yun," sabi ni Emmanuel.

Si Erica naman ay natakot sa nasaksihan sa ginawa ni Logan sa kanya. "Logan, siguro kasalanan ko rin dahil hindi ko minadali ang pag-inspection sa mga gamit ni Ate Samantha."

Nakaramdam si Samantha ng matinding kirot sa kanyang dibdib at sunod-sunod na umubo.

"I didn't take your things," aniya na umuubo.

Inutusan ni Logan si Emmanuel na lumapit na agad naman nitong ginawa, at ipinunas ni Logan ang kamay na ipinangsakal sa kanya sa damit ni Emmanuel na para bang diring-diri sa pagkahawak sa kanya.

"Wala kang kinuha? Ang mga damit na dala mo ay galing sa pera ko!" si Logan.

Hindi nakapagsalita si Samantha. Noong araw na pinakasalan niya si Logan ay sinunog ni Erica ang mga damit niya sa kadahilanang hindi raw gusto ni Logan ang mga luma niyang damit.

"Take off her clothes and throw her out!" sigaw ni Logan bago umalis kasama si Emmanuel.

Nang wala na si Logan sa harapan nila, agad na nagbagong anyo si Erica at naglakad palapit sa kanya.

"Samantha, ano ano ulit 'yung sinabi mo noon? Walang masama kung ikasal ka kay Logan? Ano ngayon? Pinalayas ka sa huli! Inaasahan mo bang mamahalin ka ni Logan? Mangarap ka! Ang laki mong tanga nang sabihin ko sayong gusto ni Logan ang matabang babae. Sino ang satingin mong lalaki ang magkakagusto sa mataba at tanga na babae? Gusto ko lang na lalo kang kamuhian ni Logan at nangyari nga!"

Namutla ang mukha ni Samantha. Nakikinig siya sa mayabang at sarkastikong salita ni Erica. Nilingon niya ito na hindi man lang itinaas ang mga talukap ng mata at walang pakialam, na para bang nakikinig lang talaga siya sa tahol ng aso.

Nang makita siya nitong hindi siya nag-react, nagalit si Erica at nanggagalit ang kanyang mga ngipin. "Bakit ganyan ang tingin mo?"

"Nakakaawa ka, Erica." Tumawa si Samantha at sinubukang tiisin ang sakit.

Sigurado siyang nagkaroon siya ng malubhang pinsala sa loob ng katawan niya. Sa pagsasalita pa lang ay sumasakit na ang mga laman-loob niya na parang napilipit.

Ngunit hindi niya dapat ipakita kay Erica, dahil alam niyang sa oras na malaman nito ay lalo siya nitong pahihirapan.

"Anong sabi mo?" Nanlaki ang mga mata ni Erica sa sinabi niya.

"I said—" Huminga ng malalim si Samantha upang pigilan ang sakit sa kanyang dibdib. "Erica, namumuhay ka sa isang malungkot at nakakatawang buhay. Kinaiinggitan mo ang buhay na meron ako kaya't sinisikap mong agawin ang lahat sa'kin mula pa noong mga bata pa tayo. Bakit? Dahil ikaw ay hamak na anak lamang ng isang katulong!"

"Shut up!" parang sinundot ito ng masakit na katotohanan at sinigawan siya.

Tumaas ang sulok ng labi niya. "In the past two years, sinamantala mo ang tiwala ko sa'yo at sinamantala mo ang kagustuhan kong mapansin ni Logan para linlangin ako at udyukan akong gumawa ng mga kamalian sa harap niya, para sa simula pa lang ay kasuklaman na niya ako at pandirian. Masaya ka na ba na natupad lahat ng gusto mo?"

Kinuyom ni Erica ang kanyang mga kamao habang matalim ang tingin na ipinupukol sa kanya sabay ngiti. "Kasalanan mo iyan!"

"Indeed, I'm quite stupid." Tapat na umamin si Samantha. Matapos malaman ang tungkol sa ginawa ni Erica sa nakalipas na dalawang taon. Gusto niyang humanap ng butas at ibaon ang sarili doon.

Isang mayaman na babae, namumuhay na parang walang kwenta at nagsusunod-sunuran lang. Meron karanyaan, ngunit talo pa rin sa mga sitwasyong tulad nito.

"Alam mo 'yan sa sarili mo!" anito na tumawa. Tawa ng isang tagumpay.

"Muntik na akong mawalan ng buhay, kaya dapat kong ingatan na ito, hindi katulad mo." Gustong tiyakin ni Samantha kung meron ba siyang nga bali sa katawan at sinubukan niyang maupo habang nasa lupa ang mga kamay. Agad na sumidhi ang sakit at halos muntikan na siyang matumba.

Napa tiim ang mga bagang niya, at tumulo ang iilang butil ng pawis sa kanyang noo.

Biglang nagdilim ang mukha ni Erica. "You are about to die. Anong pinagsasabi mo? Baka nakakalimutan mo na hindi ka na kabilang sa pamilya Vicente. Patay na ang matandang babae kaya wala ng magpoprotekta sa iyo! Kung gusto mong pagbigyan kita ngayon lumuhod ka sa'king harapan at magmakaawa sa akin ngayon para pumayag si Dad na umuwi ka."

Nang marinig ang tungkol sa matandang ginang ng Vicente, siya ay sandaling natigilan.

Si Samantha ay pinili ng ginang upang maging asawa ni Logan. Hindi nagtagal pagkatapos niyang maikasal kay Logan, namatay ang matandang babae dahil sa sakit. Ang matandang babae ay higit na pinrotektahan si Samantha kay Logan. Sa panahong iyon, namuhay si Samantha ng payapa at nirerespeto sa pamilya pamilya Vicente.

"Erica, iniisip mo ba sa oras na hiwalayan ko si Logan, maaari ka na niyang magustohan at pakasalan. Tama ba?"

Taas ang noong tiningnan siya nito. "Kung kaya mo, bakit hindi ko kaya?"

"You just can't." Mahina ang boses ni Samantha, ngunit napakatigas ng tono niya. "Erica, saan ka kumukuha ng tiwala na pakakasalan ka ni Logan? Si Logan ay isang illegitimate child, kaya sa tingin mo ay karapat-dapat ka sa kanya? Ikaw ay anak ng isang maybahay, at ang iyong ina ay isang maybahay na sumisira sa pamilya ng ibang tao! Iba si Logan sayo. Bagama't isa siyang illegitimate child, ipinanganak siya noong walang asawa ang kanyang ama, at kahit kailan ay hindi sinira ng kanyang ina ang kasal ng iba! Dahil dyan, Erica, hindi ka karapat-dapat para sa kanya," sabi ni Samantha sa patuya na paraan.