"Ang pagkakaroon ng normal na buhay ay tila maihahalintulad sa isang luho para sa mga sikat na personalidad, tulad ko."Napapaligiran ng mga estranghero at ordinaryong tao, ito ay ang isa sa pinakanormal na experience para sa kanya. Naririnig ang mga kinakabahang tawa at usiserong bulungan habang hinihintay nilang tuluyang ihayag ng pinto ang kanilang kapalaran.Ang pinto ng arena ay dahan-dahang umangat at ipinakita ang isang pulutong ng mga tao na nagkukumpulan sa gitna. Ang mga reaksyon ng mga tao’y mabilis na nag-iba, mul
“Catch!” Ibinato ni Derrick ang susi kay Lenard na medyo may kumpiyansa at ngumisi, na nasalo naman ng huli gamit ang isang kamay.Naglakad sila patungo sa isang pasukan na patungo sa isang hagdanan na paakyat sa isang bulwagan na may linya ng mga pinto sa mga silid ng bawat manlalaro.Binuksan ni Lenard ang unang pinto at sunod-sunod silang pumasok. Agad na bumukas ang mga ilaw na nagpapakita ng dalawang bunker bed at isang single bed sa sulok ng kuwartong kumpleto sa mga unan at ku
Samantala, sa katabing pinto ay kakapasok lang ng isa pang team sa kanilang silid. Ang unang bagay na napansin ni Zayden ay ang center table sa gitna ng kwarto.Nagiging palaisipan sa kanya kung bakit ito naroroon dahil hindi naman ito bagay sa kabuuan sa disenyo ng kwarto. Nagpasya siyang itulak ito sa gilid at umupo sa ibabaw nito. Parang may napapansin siyang kakaiba habang nakatitig sa kinaroroonan ng mesa. Tumingin siya kay Andrik at sa iba pa na ngayon ay tinitingnan ang buong kwarto, determinadong subukin ang kanyang hinala.
“Please step on the square now.” Maririnig ang boses ng host sa pamamagitan ng mga speaker sa arena.Sinunod ng mga babae ang instruction na ibinigay sa kanila ng may bahagyang pag-aalinlangan.“Maghanda kayo! Bukas ang iyong unang laro at bilang leader ay meron kayong isang napakamahalagang papel. Ngunit bago iyon, ang ilan sa inyo ay hindi na magiging bahagi ng kaganapan bukas."
Nakatakda na ang lahat para magsimula ang unang laro. Ang leader ng bawat grupo ay nasa loob ng isang nakasaradongsampung talampakang salaming silindro habang naghihintay sa finish line. Medyo malakas ang alon habang tumatama ito sa salamin sa magkabilang gilid. Ang lebel ng tubig sa loob ng silindro ay nagsisimula sa ibaba at habang lumilipas ang oras ay tumataas ito. Kung hindi maabot ng mga miyembro ang finish line ay tuluyang malulunod ang leader.Ang lahat ng mga manlalaro ay nasa posisyon
Back to the yacht,ang mga manlalaro ay nakaupo lahat sa kani-kanilang mga mesa habang naghihintay sila sa mga waiter upang ihain ang kanilang hapunan pagkatapos nilang magpalit ng mga tuyong damit.Ang lugar ay nababalot nang malambot at melodic na musika, ang mga ilaw ay dimmed habang pinag-uusapan ng lahat ang tungkol sa larong katatapos lang nangyari habang humihigop ng kanilang inumin. Ang ilan ay tumatawa at humahagikgik kapag naaalala nila kung paano sila nagtagumpay sa kamakailang laro s
Hindi kailanman naramdaman ni Jade na mas matapang at mas sexy siya kaysa sa dati, maliban ngayon. Dahil sa wakas ay nakapagdesisyon na siyang magpakatotoo sa kanyang sarili. And yes, Jade identified as a she from now on. She sashayed her way into the entrance of the forest where everyone was gathered for the next game tonight, wearing their uniform that she had specifically customize into a black short hoodie, gothic, punk pullover crop top, hooded sweatshirt long sleeves with alloy chain connected to the neckline that goes around her hips and backside, then she paired it with the women’s leggings uniform instead of the jogging pants assigned for the men.
Ang buwan ay tumaas sa kalangitan, na nagbibigay liwanag sa kagubatan. May napansin si Yekaterina na kumikinang sakatawan ng patay na hayop ilang hakbang ang layo sa kanya. Naglakad siya palapit dito at pumulot siya ng sanga ng puno. Nang malapit na siya, ginamit niya ang sanga ng puno upang paghiwalayin ang nabubulok na laman sa makintab na bagay.Ito ay isang susi. Yumuko siya at pinulotito. Hindi paniya iyonnapagmasdan ng mabuti nang biglang may dumating na isa pang grupo ng mga manlalaro at isa sa kanila, isang lalaking mukhang normal ay tumakbo patungo sa kanya at marahas na hinablot ang susina ikinagulat niya.
Sunud-sunod na maririnig ang malalaking pagsabog mula sa mga fireworks sa labas na nakikita sa glass wall. Lahat ay nakasuot ng magarang damit. Sa unang tingin at sa kumikislap, makintab na mga butil nito na malamang na katumbas ng taunang suweldo ng isang karaniwang manggagawa, hindi lang ito isang abot-kayang damit na madaling makakayang bilhin ng isang middle class.Ang bawat isa ay may glass wine sa kanilang mga kamay, ang malakas na hiyawan ay umalingawngaw sa buong lugar nang matapos ang mga paputok."Magandang gabi sa lahat." Isang host sa entablado ang nagsimula sa kanyang pambungad na talumpati. He wore a tuxedo, a gloomy grey color on it that drew something from him, a self-respecting pride and confidence that had been longing to emerge. Walang dudang siya ang host ngayong gabi. "I just want to congratulate all of us for another well-done 20th anniversary event. As expected, it was a well - crafted, breath-takingly jaw dropping and another remarkable event that will be writ
Ang katahimikan na namagitan sa kanila ay sapat na upang ipahayag ang kawalan ng pag-asa at paghihirap na kanilang nararamdaman. Nanalo sina Yekaterina at Andrik, pero parang natalo pa rin sila ng husto. Hindi nila nararamdaman na nanalo sila. Sa isang laro kung saan kailangan mong patayin ang iyong mga kaibigan at pamilya para lang manalo at mabuhay, wala talagang mananalo.“Gamitin mo, Zayden. Iligtas mo ang iyong sarili.” Sabi ni Yekaterina nang si Zayden ay nanatiling nakaugat sa kinauupuan niya. Para siyang nawawala sa sarili, hindi makagalaw. Inilapag niya ang katawan ni Blaize sa lupa sa tabi ni Minerva at naupo siya doon na nakasandal sa dingding, nakatitig sa hangin.Naglakad si Yekaterina palapit sa kanya, kinuha niya ang bola at inilagay sa kamay niya. “Kailangan mong gamitin ito. Nais ni Minerva at Blaize na mabuhay ka. Pinrotektahan at iniligtas ka nila sa abot ng kanilang kakayahan. Kaya, kailangan mo itong gawin para sa kanila. Kahit sobrang sakit na gawin mo ito. Kahit
Umalingawngaw sa kanyang tenga ang tunog ng pagkabasag ng kanyang ilong nang tumama ang kamao ni BGN1 sa kanyang mukha. Napaangat ang ulo ni Tradd habang nakapikit sa sakit. Napaatras siya ng ilang hakbang ngunit nanatili siyang nakatayo, kahit na ramdam na niya kung gaano karaming lakas ang kailangan para ayusin ang sarili matapos halos umikot ang kanyang mundo sa isang nakakahilo na aksis.He re-enforces his stance, lifting the arnis in front of him higher and readying for BGN1’s next attack. BGN1 snickered, thinking just how useless his choice of weapon was against his extremely, bulky muscular form.He flexes his biceps and his chest muscles after eyeing the arnis on both his hands. He then motioned for him to attack. Sinenyasan siya nito na umatake. Ang ego ni Tradd ay mas malaki kaysa sa katawan ni BGN1 kaya't bumangon siya sa kanyang hamon at sumugod patungo sa kanya at paulit-ulit na hinampas siya ng arnis stick sa kanyang mga braso, na sinundan ng kanyang mga pag-atake pabab
Kinasa ni Blaize ang baril at lumapit sa pinagtataguan ni Zayden ngunit wala na siya roon. Mula sa likuran, sinakal siya ni Zayden habang nakapulupot ang mga braso sa leeg. Binitawan ni Blaize ang baril at hinawakan ang kanyang mga braso para subukang tanggalin ito sa kanyang leeg.Pero mahigpit siyang hinawakan ni Zayden, hindi kumalas ang pagkakahawak sa kanya. Nagpupumiglas si Blaize na makawala, sinipa niya ang kanyang tuhod at siniko siya, tinamaan ang kanyang leeg at naging dahilan para mabitawan siya nito habang umuungol sa sakit."Ang lakas ng loob mong magsinungaling at sabihing kapatid kita!""Hindi ko rin pinangarap na maging kapatid mo." Yumuko siya para kunin ang baril sa lupa habang si Zayden ay umatras ng ilang hakbang. Nang hindi nakatingin si Blaize, inilabas niya ang taser gun na nakasukbit sa kanyang baywang at binaril ang likod ni Blaize gamit iyon.Sandaling nanginig ang kanyang katawan at napaungol siya sa gulat at sakit nang bumagsak siya sa lupa. Sinipa niya an
Dala-dala ang kani-kanilang mga armas, lumabas sila ng silid at nagpasyang sumakay sa elevator pababa upang makita kung ano ang nangyayari sa iba pang mga palapag. Napahinto sila at natigilan sa kanilang mga hakbang nang bumukas ang pinto ng elevator. Ang mga dingding at sahig ng elevator ay nababalot ng dugo. Hindi kakailanganin ng isang henyo upang masabi kung ano ang nangyari dito."The hunt has begun.” Bulong ni Yekaterina sa mahina at humihingal na boses.Grabe ang baho ng dugo habang papasok sila sa loob ng elevator. Pinindot ni Yekaterina ang ground floor at ilang minuto lang ay huminto ang elevator at bumukas ang mga pinto.Hindi pa man ganap na nahawi ang mga pinto nang mag-vibrate ang lahat ng kanilang mga bracelets. Glancing down on it, Yekaterina read the message, ‘TARGET LOCKED. DEFEAT THEM.’Nag-angat siya ng tingin nang tuluyan ng bumukas ang mga pinto ng elevator, bumungad sa kanya ang pagod at duguan na pangkat ng manlalaro. Tatlo sila kasama ang kanilang pinuno.“F*
Ang biglaang pagbabago ay hindi nila inaasahan at napaghandaan dahilan para malagay silang lahat sa isang estado ng kahinaan. Si Yekaterina at ang kanyang koponan ay palaging naglalaro nang patas, hindi alam ang laro maliban sa katatapos lang na laro kahapon.Knowing beforehand is cheating and it’s like a drug that enabled them to relax and put their guard down. But just like a drug, once its effect wears off, you’re left with an anxiety you’re unable to handle. Your fears come back stronger and this time, you crave the relief and fake bliss that the drug has offered.Ganyang-ganyan ang pakiramdam para kay Yekaterina, Jade at Minerva's team. Masyado silang naging kampante at ibinaba ang kanilang pag-iingat kaya ngayon ay labis na takot na ang bumabalot sa kanilang kaloob-looban na hindi pa nangyari noon.Ang ingay ng chopper ay nagpapataas ng kanilang pagkabalisa. Idagdag pa ang katotohanang wala pa ring announcement or instructions tungkol sa kung anong laro ang gaganapin. Nang sila
Pabiling-biling at dumadaing dahil sa sobrang sakit ng kanyang balikat, nagising si Blaize. Umupo siya sa kama at tumingin sa braso niyang nasugatan, napansin niyang mukhang nagka-infection ito. Nilalagnat din siya.Napanaginipan na naman niya ang nakaraan, na palaging nangyayari kapag siya ay may sakit. Nagsimula ito nang pumanaw ang kanyang lolo at nag-iwan sa kanya ng isang impormasyon at isang misyon. Ang mahanap at protektahan ang kanyang kambal na kapatid. Oo, tama. Si Zayden Jaxen Flynn ang kambal na kapatid ni Blaize.Hawak ang nakatiklop na larawan na sinabi ng kanyang lolo na kunin mula sa likod ng frame, umigting ang kanyang panga. Napatingin siya sa kanyang lolo na ngayon ay nakaratay at mahina. The strong, old man who trained him to be a fighter is now a fallen warrior.Bumaling ang tingin niya sa nakatiklop na picture niya noong bata pa siya at dahan-dahan niyang ini-unfold ang imahe ng isa pang batang lalaki na halos kasing edad niya. Pareho silang nakangiti ng malaki s
Nagising si Blaize sa sakit ng kanyang katawan. Katulad ng kanyang normal na araw, nag-training siya nang walang pahinga."Gising ka na pala?" Nakita niya ang kanyang lolo sa pintuan ng kanyang silid."Tara, jog tayo bago sumikat ang araw.""Lolo, pwede po bang magpass muna ngayon?""Hindi." Naglakad siya patungo sa kanyang kama at tinulungan siyang bumangon."Gusto mo tulungan kitang magpalit ng track suit mo?""Hindi. Hindi na ako bata.” Bumangon siya at nagpalit. Napatingin siya sa kanyang lolo na ngayon ay nakatitig sa isang litrato sa kanyang mesa."Let's go, lolo. Hindi ko na hahayaang mahuli ulit." Tumakbo siya palabas at huminto sa paghakbang niya sa hagdan." These stairs are enough to keep me in shape." Bulong niya sa sarili.Nag-unat muna sila at sumunod sa kanyang lolo nang magsimula itong mag-jogging.little 10-year-old Blaize trying to keep up his grandpa. After they made their turns in the lawn, his grandpa helps him wear the boxing clubs."Dapat nakatakip ang iyong mga
Sa halip na pag-aralan kung ano ang tungkol sa laro, namangha ang grupo ni Yekaterina sa setting ng laro, kung gaano ito pinaghandaan at detalyado. Kung hindi sinabi sa kanila ni Jade nang maaga kung ano ang larong ito, magiging abala silang lahat sa paghahanap at pag-unawa sa mga pahiwatig at ang pinakamasama ay may posibilidad na maeliminate sila.Taliwas sa kanilang katunggali para sa larong ito, ang kabilang grupo ay nakatutok ang atensiyon ng kanilang mga mata sa mga bola. Sinusuri kung ano ang magiging pinakamainam na bola na pipiliin para mabuhay."Wow, I can't with the effort even the small details of the design are all so uniformed." Nasabi ni Blaize ang kanyang pagkamangha."Of course, it will be. We're not playing a game where we will spot what's the difference or what's the odd one." Tinuya ni Tradd si Blaize."Hindi kita kinakausap Tradd." Sabi ni Blaize na ikinagulat ang panunuya ni Tradd."So, nakikipag-usap ka sa mga bola?" Tumawa si Tradd, iniisip na nakakatawa ang si