Hindi kailanman naramdaman ni Jade na mas matapang at mas sexy siya kaysa sa dati, maliban ngayon. Dahil sa wakas ay nakapagdesisyon na siyang magpakatotoo sa kanyang sarili. And yes, Jade identified as a she from now on. She sashayed her way into the entrance of the forest where everyone was gathered for the next game tonight, wearing their uniform that she had specifically customize into a black short hoodie, gothic, punk pullover crop top, hooded sweatshirt long sleeves with alloy chain connected to the neckline that goes around her hips and backside, then she paired it with the women’s leggings uniform instead of the jogging pants assigned for the men.
Hindi dapat iyon ang uniporme niya. Binigyan ang mga lalaki ng itim na jogging pants at black hooded sweatshirt habang ang mga babae ay binigyan ng parehong black hooded sweatshirt na may itim na leggings.
Narinig niya ang malalakas na hiyawan mula sa karamihan pati na rin ang mga panunuya ng mga homophobic na lalaki sa ibang grupo na sinagot niya sa pamamagitan ng pagtataas ng gitnang daliri sa kanila.
“Wow! Mukha kang naligaw. Ang runway para sa fashion week ay nasa Paris." May sumigaw mula sa karamihan.
Nang marinig iyon, nag-pose siya na parang isang tunay na supermodel bago ipinagpatuloy ang kanyang pakembot-kembot na lakad patungo sa kanyang grupo. Marami pa siyang narinig na mga papuri, hindi pagsang-ayon at mga panlalait mula sa iba ngunit hindi niya na ito pinansin sa pagkakataong ito.
"Ang ganda mo." Sabi ni Yekaterina nang maabutan sila ni Jade.
"Sabi ko na nga ba. Halatang may pusong babae ka talaga." Blaize remarked, recalling that one-time that she laid her head on his chest when they fell from that hole for the first challenge.
"Sigurado ka bang ganyan ang suot mo?" Ipinahayag ni Zayden ang kanyang pag-aalala habang nakatingin sa nakalantad na tiyan ni Jade.
"Bakit? Dini-distract ba kita?" Pang-aasar sa kanya ni Jade at mapaglarong kumindat pa.
“Oo. Ang sakit mo sa mata. Layuan mo ako." ganti ni Zayden na may babala sa boses.
" Your exposed stomach will be the arrow’s aim " Ahrio said while making a gesture as if to shot her with an arrow straight into her belly button.
Si Andrik naman ay hindi nalang pinansin ang lahat at itinuon ang atensyon sa kagubatan. Nilingon niya si Yekaterina nang sabihin nito sa kanya, "Ang ganda niya, di ba?"
"No, you are." Wala sa sariling sagot niya na ikinamula ni Yekaterina at agad na umiwas ng tingin. Hindi niya dapat sasabihin iyon nang malakas ngunit ginawa niya.
Tunog ng palaso ang tumagos sa hangin, aiming Jade’s direction. Sa isang segundo ay agad bumagsak siya sa lupa nang itulak siya ni Zayden ng buong puwersa para maiwasan iyon. She cursed, wide-eyed then they all ducked down when a series of arrows were coming flying from every direction.
“Nagsimula na ang laro. Run into the forest!" sigaw ni Yekaterina.
Luminga-linga si Zayden at nakita niya ang mga taong tumatakbo papunta sa kagubatan at nakita niya kung paanong napaluhod at bumagsak ang mga tao nang tamaan sila ng palaso.
“Hindi tayo makatakbo! Masyadong delikado. Kailangan nating iwasan ang mga palaso! We might as well crawl!" Suggest ni Ahrio, nakikita niya na karamihan sa mga tao ay hindi na nakarating sa loob ng kagubatan bago tamaan ng palaso at mamatay.
Nagsimulang gumapang si Ahrio para makapasok sa gubat at sumunod naman ang iba.
“Jade! Look out!" sigaw ni Yekaterina. Agad na gumulong si Jade sa kanyang tagiliran at ang palaso ay tumama sa lupa kung saan siya naroon kanina. Marami pang mga pana ang muntik ng tumama sa kanila ngunit nagawa nilang bantayan and bawat isa at naiwasan ito.
Napaungol si Ahrio sa sakit nang bumagsak ang katawan ng isang tao sa kanyang likod, na nakatakip sa kanya, malamang tinamaan ng pana at ngayon ay patay na. Isa pang palaso ang tinira sa kanya at muli itong tumama sa bangkay ng tao sa likod niya. Itutulak na sana niya ito palayo sa kanya ngunit nakita niya ang isa pang palaso na lumilipad patungo sa kanya, kaya't muli niyang hinawakan ang katawan at ginamit na panangga upang takpan ang sarili.
"I’m sorry. Gagamitin ko nang mabuti ang iyong katawan." Bulong niya, tinutukoy ang patay.
"Siguraduhin mong ililibing mo iyan pagkatapos, Ahrio!" pang-aasar sa kanya ni Blaize nang makalapit siya sa likod ni Ahrio.
Sa wakas ay nakapasok na si Ahrio sa kagubatan, tumayo siya at mabilis na nagtago sa likod ng isang puno, saktong may isang palaso na dumaan sa puno.
“Gusto mo bang gamitin yan, Blaize? Sa tingin ko kailangan mo rin.” Binatukan naman siya ni Ahrio. Narinig niyang minura siya ni Blaize bago siya pumasok sa kagubatan, nagtago sa likod ng mga puno, at umiwas sa mga palaso.
Halos nasa loob na ng kagubatan si Yekaterina nang may lumipad na palaso patungo sa kanya, nakatutok sa likod ng kanyang ulo ngunit agad na tinakpan ni Andrik ang kanyang katawan.
“F*ck!” Napamura siya nang tumama ang palaso sa itaas ng braso niya. Tumingala si Yekaterina sa kanya at itinulak siya ni Andrik, making her hurry.
“Go! Poprotektahan kita." He instructed her.
Hindi na nagkaroon pa ng pagkakataong makipagtalo si Yekaterina kaya agad siyang tumakbo sa kakahuyan, at nagtago sa likod ng isang puno. Hindi nagtagal, silang anim ay nasa lilim na ng kagubatan habang lumilipad pa rin ang mga palaso lampas sa kanila ngunit ang mga puno ay nagbigay ng kalasag at proteksyon.
Biglang napasigaw si Jade dahil sa pandidiri at pagkakasuka nang may naapakan siyang malambot at madulas.
“Ewww! Yuck!” Napabusangot siya at tinakpan ang bibig nang tumingin siya sa ibaba at nakita niya ang natapakan niya. Ito ay ang nabubulok na katawan ng isang patay na hayop, kinakain ng mga uod ang laman nito.
Everyone gathered around her. Hindi lang iyon nag-iisa, nagkalat ang mga bangkay ng mga patay na hayop sa paligid ng kagubatan tulad ng mga usa at baboy-ramo. Ang ilan sa mga ito ay hindi nakilala dahil sa pagkabulok. Napakabaho ng amoy. Tinakpan nila ang kanilang ilong ngunit sa sobrang baho ay nanunoot parin ang amoy.
Pinunit ni Andrik ang manggas ng kanyang sweatshirt at ginamit ito bilang mask upang takpan ang kanyang ilong, pagkatapos ay ibinigay niya ang isa kay Yekaterina. Nagsalubong ang mga kilay niya nang mapansin ang pulang mantsa roon at napatingin sa braso ni Andrik.
Pagkatapos ay pinunit niya ang sariling manggas at lumapit sa kay Andrik para ibalot iyon sa sugat niya. Hindi mapigilan ni Jade na paikotin ang kanyang mga mata habang pinagmamasdan ang pangyayari, habang natatakpan ng kanyang balikat ang kanyang ilong.
"Masisira ang damit ko!" Reklamo ni Jade, ayaw niyang mapunit ang manggas gaya ng dalawa.
"Walang masisira kapag sira na." Sagot ni Zayden habang tinitingnan niya ang damit ni Jade na ngayon ay puno na ng dumi.
Pinunit ni Ahrio ang magkabilang manggas at tahimik na iniabot ang isa kay Jade dahilan para bahagyang mapatili ang huli sa tuwa.
"Salamat, lover boy." Malandi niyang sabi na ikinainis ni Ahrio.
Hinawakan din ni Blaize ang manggas at iniabot ang isa kay Zayden na walang ganang tinanggap ito, na-weirduhan sa matamis na kilos.
Ang buwan ay tumaas sa kalangitan, na nagbibigay liwanag sa kagubatan. May napansin si Yekaterina na kumikinang sakatawan ng patay na hayop ilang hakbang ang layo sa kanya. Naglakad siya palapit dito at pumulot siya ng sanga ng puno. Nang malapit na siya, ginamit niya ang sanga ng puno upang paghiwalayin ang nabubulok na laman sa makintab na bagay.Ito ay isang susi. Yumuko siya at pinulotito. Hindi paniya iyonnapagmasdan ng mabuti nang biglang may dumating na isa pang grupo ng mga manlalaro at isa sa kanila, isang lalaking mukhang normal ay tumakbo patungo sa kanya at marahas na hinablot ang susina ikinagulat niya.
Inabotni Zayden at hinampas ang ulo ni Ahrio, na nagpabalik nitosa realidad. “Gusto mo na bang mamatay? Bakit mo binibigay sa kanya ang lahat ng susi?"Sa puntong ito, natanggap na ng babae ang mga susi. Na-realize ni Ahrio ang kanyang pagkakamali ngunit hindi niya alam kung paano sasabihin sa kanya kaya dahan-dahan na lang niyang hinugot ang isang susi mula sa set habang pinagmamasdan siya ng babae, tuliro at iniisip kung ano ang nangyayari sa kanya.Agad na hinablot ni Zayden ang susi sa
Inihiga ni Blaize si Jade sa hospital bed nangmakabalik na silasa loob ng arena. Mayroong isang mini-hospital sa loob ng arena at lahat ng mga manlalaro ay binibigyan ng medical treatment isang beses lamang kung sila ay buhay pa pagkatapos ng matagumpay na pagkumpleto ng isang laro. “I need your assistance." Sabi ni Yekaterina habang sinusuot ang medical gloves. She had already checked Jade's pulse and she's still alive, buti na lang. Hindi gaanong malalim ang sugat at sa kabutihang palad, hindi ito umabot sa kanyang organs o anumang importantengugat.&nb
Nanginginig ang katawan ni Jade. Nakatulog siya ulit pagkatapos lang ng maikling minutong paggising. Marahang niyugyog siya ni Yekaterina para magising."Jade, okay ka lang?" Tanong niya, na sinagot naman ni Jade,“Oo”. Pagkatapos ay pumikit ang kanyang mga mata, nakatulog muli. Inayos ni Yekaterina ang kanyang kumot para matakpan ng maayos ang kanyang katawan.
Tumakbo si Blaize patungo kay Andrik habang naglalakad sila pabalik sa silid ni Jade, at inakbayan ito, sinadyangidiniin pababa ang kanyang nasugatang braso. Napaungol si Andrik at halos mawalan ng balanse sa gulat.“See? I told you you’re a pro at army crawling.He smirked tauntinglyand even raised his eyebrow up and down twice.“Yekaterina is super cool.” Zayden muttered like he was lost in a trance as he recalled something from his memory about Yekaterina,
Patuloy ang pagtulo ng mga luha ni Yekaterina sa kanyang mga pisngi habang pinagmamasdan sina Zayden at Ahrio na inililibing ang katawan ni Jade. Sumandal siya sa dibdib ni Andrik at niyakap siya nito ng patagilid na nagbibigay sa kanya ng labis na kaginhawaan.Saglit na walang nagsalita sa kanila at nanatiling nakatitig lang sa puntod ni Jade. Hanggang sa binasag ni Blaize ang malungkot na katahimikan na bumabalot sa kanila.“At least she’s free out there.”Nang marinig ang mga salit
Nagising sina Blaize, Zayden at Andrik na may matinding sakit ng ulo. Dumadaing habang nakahawak sa noo, napaupo si Zayden sa kama. Una niyang napansin si Yekaterina na tila hindi mapakali sa kama habang patuloy na bumibiling-biling ang ulo sa kaliwa't kanan. Pawis na pawis din siya at bakas sa mukha niya ang takot natakot na ekspresyon.Tumayo siya at lumapit sa dalaga,bahagya niyang niyugyog ang mga balikat nito para magising siya. . “Yekaterina. Wake up.”Nanlaki ang mga mata niya at agad siyang napabangon paupo sabay tinulak n
Kinalas ni Andrik ang lubid mula sa puno at itinali ito sa kanyang baywang, naghahanda na tumalon sa finish line kung saan nakatali ang kabilang dulo ng lubid. Habang hinahanda niya ang sarili sakanyang huling pagtalon, umalingawngaw ang malakas na sigaw sa paligid but he didn’t have the time to turn or even glance to see what was happening because the rope snaps and breaks.He fell down, he raised his hands up and luckily, Zayden caught his one hand and held on to it, saving him from being torn into pieces by the crocodiles below.Gumaan ang pakiramdam niya, ngunit sa isang iglap ay nawala iyon nang tumingala siya at nakita ang ekspresyon sa mukha ni Zayden na tila may malal
Sunud-sunod na maririnig ang malalaking pagsabog mula sa mga fireworks sa labas na nakikita sa glass wall. Lahat ay nakasuot ng magarang damit. Sa unang tingin at sa kumikislap, makintab na mga butil nito na malamang na katumbas ng taunang suweldo ng isang karaniwang manggagawa, hindi lang ito isang abot-kayang damit na madaling makakayang bilhin ng isang middle class.Ang bawat isa ay may glass wine sa kanilang mga kamay, ang malakas na hiyawan ay umalingawngaw sa buong lugar nang matapos ang mga paputok."Magandang gabi sa lahat." Isang host sa entablado ang nagsimula sa kanyang pambungad na talumpati. He wore a tuxedo, a gloomy grey color on it that drew something from him, a self-respecting pride and confidence that had been longing to emerge. Walang dudang siya ang host ngayong gabi. "I just want to congratulate all of us for another well-done 20th anniversary event. As expected, it was a well - crafted, breath-takingly jaw dropping and another remarkable event that will be writ
Ang katahimikan na namagitan sa kanila ay sapat na upang ipahayag ang kawalan ng pag-asa at paghihirap na kanilang nararamdaman. Nanalo sina Yekaterina at Andrik, pero parang natalo pa rin sila ng husto. Hindi nila nararamdaman na nanalo sila. Sa isang laro kung saan kailangan mong patayin ang iyong mga kaibigan at pamilya para lang manalo at mabuhay, wala talagang mananalo.“Gamitin mo, Zayden. Iligtas mo ang iyong sarili.” Sabi ni Yekaterina nang si Zayden ay nanatiling nakaugat sa kinauupuan niya. Para siyang nawawala sa sarili, hindi makagalaw. Inilapag niya ang katawan ni Blaize sa lupa sa tabi ni Minerva at naupo siya doon na nakasandal sa dingding, nakatitig sa hangin.Naglakad si Yekaterina palapit sa kanya, kinuha niya ang bola at inilagay sa kamay niya. “Kailangan mong gamitin ito. Nais ni Minerva at Blaize na mabuhay ka. Pinrotektahan at iniligtas ka nila sa abot ng kanilang kakayahan. Kaya, kailangan mo itong gawin para sa kanila. Kahit sobrang sakit na gawin mo ito. Kahit
Umalingawngaw sa kanyang tenga ang tunog ng pagkabasag ng kanyang ilong nang tumama ang kamao ni BGN1 sa kanyang mukha. Napaangat ang ulo ni Tradd habang nakapikit sa sakit. Napaatras siya ng ilang hakbang ngunit nanatili siyang nakatayo, kahit na ramdam na niya kung gaano karaming lakas ang kailangan para ayusin ang sarili matapos halos umikot ang kanyang mundo sa isang nakakahilo na aksis.He re-enforces his stance, lifting the arnis in front of him higher and readying for BGN1’s next attack. BGN1 snickered, thinking just how useless his choice of weapon was against his extremely, bulky muscular form.He flexes his biceps and his chest muscles after eyeing the arnis on both his hands. He then motioned for him to attack. Sinenyasan siya nito na umatake. Ang ego ni Tradd ay mas malaki kaysa sa katawan ni BGN1 kaya't bumangon siya sa kanyang hamon at sumugod patungo sa kanya at paulit-ulit na hinampas siya ng arnis stick sa kanyang mga braso, na sinundan ng kanyang mga pag-atake pabab
Kinasa ni Blaize ang baril at lumapit sa pinagtataguan ni Zayden ngunit wala na siya roon. Mula sa likuran, sinakal siya ni Zayden habang nakapulupot ang mga braso sa leeg. Binitawan ni Blaize ang baril at hinawakan ang kanyang mga braso para subukang tanggalin ito sa kanyang leeg.Pero mahigpit siyang hinawakan ni Zayden, hindi kumalas ang pagkakahawak sa kanya. Nagpupumiglas si Blaize na makawala, sinipa niya ang kanyang tuhod at siniko siya, tinamaan ang kanyang leeg at naging dahilan para mabitawan siya nito habang umuungol sa sakit."Ang lakas ng loob mong magsinungaling at sabihing kapatid kita!""Hindi ko rin pinangarap na maging kapatid mo." Yumuko siya para kunin ang baril sa lupa habang si Zayden ay umatras ng ilang hakbang. Nang hindi nakatingin si Blaize, inilabas niya ang taser gun na nakasukbit sa kanyang baywang at binaril ang likod ni Blaize gamit iyon.Sandaling nanginig ang kanyang katawan at napaungol siya sa gulat at sakit nang bumagsak siya sa lupa. Sinipa niya an
Dala-dala ang kani-kanilang mga armas, lumabas sila ng silid at nagpasyang sumakay sa elevator pababa upang makita kung ano ang nangyayari sa iba pang mga palapag. Napahinto sila at natigilan sa kanilang mga hakbang nang bumukas ang pinto ng elevator. Ang mga dingding at sahig ng elevator ay nababalot ng dugo. Hindi kakailanganin ng isang henyo upang masabi kung ano ang nangyari dito."The hunt has begun.” Bulong ni Yekaterina sa mahina at humihingal na boses.Grabe ang baho ng dugo habang papasok sila sa loob ng elevator. Pinindot ni Yekaterina ang ground floor at ilang minuto lang ay huminto ang elevator at bumukas ang mga pinto.Hindi pa man ganap na nahawi ang mga pinto nang mag-vibrate ang lahat ng kanilang mga bracelets. Glancing down on it, Yekaterina read the message, ‘TARGET LOCKED. DEFEAT THEM.’Nag-angat siya ng tingin nang tuluyan ng bumukas ang mga pinto ng elevator, bumungad sa kanya ang pagod at duguan na pangkat ng manlalaro. Tatlo sila kasama ang kanilang pinuno.“F*
Ang biglaang pagbabago ay hindi nila inaasahan at napaghandaan dahilan para malagay silang lahat sa isang estado ng kahinaan. Si Yekaterina at ang kanyang koponan ay palaging naglalaro nang patas, hindi alam ang laro maliban sa katatapos lang na laro kahapon.Knowing beforehand is cheating and it’s like a drug that enabled them to relax and put their guard down. But just like a drug, once its effect wears off, you’re left with an anxiety you’re unable to handle. Your fears come back stronger and this time, you crave the relief and fake bliss that the drug has offered.Ganyang-ganyan ang pakiramdam para kay Yekaterina, Jade at Minerva's team. Masyado silang naging kampante at ibinaba ang kanilang pag-iingat kaya ngayon ay labis na takot na ang bumabalot sa kanilang kaloob-looban na hindi pa nangyari noon.Ang ingay ng chopper ay nagpapataas ng kanilang pagkabalisa. Idagdag pa ang katotohanang wala pa ring announcement or instructions tungkol sa kung anong laro ang gaganapin. Nang sila
Pabiling-biling at dumadaing dahil sa sobrang sakit ng kanyang balikat, nagising si Blaize. Umupo siya sa kama at tumingin sa braso niyang nasugatan, napansin niyang mukhang nagka-infection ito. Nilalagnat din siya.Napanaginipan na naman niya ang nakaraan, na palaging nangyayari kapag siya ay may sakit. Nagsimula ito nang pumanaw ang kanyang lolo at nag-iwan sa kanya ng isang impormasyon at isang misyon. Ang mahanap at protektahan ang kanyang kambal na kapatid. Oo, tama. Si Zayden Jaxen Flynn ang kambal na kapatid ni Blaize.Hawak ang nakatiklop na larawan na sinabi ng kanyang lolo na kunin mula sa likod ng frame, umigting ang kanyang panga. Napatingin siya sa kanyang lolo na ngayon ay nakaratay at mahina. The strong, old man who trained him to be a fighter is now a fallen warrior.Bumaling ang tingin niya sa nakatiklop na picture niya noong bata pa siya at dahan-dahan niyang ini-unfold ang imahe ng isa pang batang lalaki na halos kasing edad niya. Pareho silang nakangiti ng malaki s
Nagising si Blaize sa sakit ng kanyang katawan. Katulad ng kanyang normal na araw, nag-training siya nang walang pahinga."Gising ka na pala?" Nakita niya ang kanyang lolo sa pintuan ng kanyang silid."Tara, jog tayo bago sumikat ang araw.""Lolo, pwede po bang magpass muna ngayon?""Hindi." Naglakad siya patungo sa kanyang kama at tinulungan siyang bumangon."Gusto mo tulungan kitang magpalit ng track suit mo?""Hindi. Hindi na ako bata.” Bumangon siya at nagpalit. Napatingin siya sa kanyang lolo na ngayon ay nakatitig sa isang litrato sa kanyang mesa."Let's go, lolo. Hindi ko na hahayaang mahuli ulit." Tumakbo siya palabas at huminto sa paghakbang niya sa hagdan." These stairs are enough to keep me in shape." Bulong niya sa sarili.Nag-unat muna sila at sumunod sa kanyang lolo nang magsimula itong mag-jogging.little 10-year-old Blaize trying to keep up his grandpa. After they made their turns in the lawn, his grandpa helps him wear the boxing clubs."Dapat nakatakip ang iyong mga
Sa halip na pag-aralan kung ano ang tungkol sa laro, namangha ang grupo ni Yekaterina sa setting ng laro, kung gaano ito pinaghandaan at detalyado. Kung hindi sinabi sa kanila ni Jade nang maaga kung ano ang larong ito, magiging abala silang lahat sa paghahanap at pag-unawa sa mga pahiwatig at ang pinakamasama ay may posibilidad na maeliminate sila.Taliwas sa kanilang katunggali para sa larong ito, ang kabilang grupo ay nakatutok ang atensiyon ng kanilang mga mata sa mga bola. Sinusuri kung ano ang magiging pinakamainam na bola na pipiliin para mabuhay."Wow, I can't with the effort even the small details of the design are all so uniformed." Nasabi ni Blaize ang kanyang pagkamangha."Of course, it will be. We're not playing a game where we will spot what's the difference or what's the odd one." Tinuya ni Tradd si Blaize."Hindi kita kinakausap Tradd." Sabi ni Blaize na ikinagulat ang panunuya ni Tradd."So, nakikipag-usap ka sa mga bola?" Tumawa si Tradd, iniisip na nakakatawa ang si