PAGKATAPOS ng commercial shoot ni Reina the other day ay tinawagan ulit siya ni Camille kinabukasan at sinabing simula na ng shooting nila para sa 16 episodes series nila na siya ulit ang supporting actress, kaya naman maaga siyang gumising at tinawagan na rin si Alexis na magkita na lang sila sa set.
"Aalis ka rin?" tanong ni Reina kay Art na ngayon ay kumakain sa dining.
"May pasok ako sa martial arts center remember?" sagot nito ng hindi man lang siya nililingon.
"I'll use the car," aniya at akmang kukunin ang susi sa tabi ng vase, but Art was faster than her kaya mas nauna pa ito sa kaniya.
"I'll use the car," desisyon nito. Sinamaan niya ng tingin ang lalaki saka namewang sa harap nito.
"That's my car Art, in case you've forgot?" sarcastic na sabi niya.
"You need a car?" tumango si Reina. "I need a car too, then let's play it fair
"What are you doing?" tanong ni Reina kay Art nang maabutan niya ito sa kusina."I'm cooking," sagot nito at itinuro ang kaserola na may lamang soup."You know how to cook?" manghang tanong ni Reina."Tinuruan ako ng nanay ko noong nabubuhay pa s'ya," kwento nito habang hinahalo ang niluluto.Kinuha ni Reina ang bowl na nasa lalagyan at ini-abot kay Art."Tikman ko," nakangiting tinanggap ni Art ang lalagyan na inabot niya."Ang totoo I'm not sure if this taste good, pero baka naman edible," pinanood lamang ni Reina si Art habang nagsasalin ng soup sa kaniyang lalagyan. Wala sa sarili siyang napangiti, whatever is Art doing, palagi itong gwapo sa paningin niya."Hindi ka papasok sa trabaho mo? Baka pagalitan ka ni Tito," tanong niya sa lalaki."Nope, nagpaalam ako sa Tito mo. Sabi ko I'll
(𝙽𝚊𝚗𝚊𝚒𝚜𝚒𝚗 𝚖𝚘 𝚋𝚊𝚗𝚐 𝚖𝚊𝚐𝚒𝚗𝚐 𝚒𝚖𝚖𝚘𝚛𝚝𝚊𝚕 𝚊𝚝 𝚖𝚊𝚛𝚊𝚗𝚊𝚜𝚊𝚗 𝚊𝚗𝚐 𝚋𝚞𝚑𝚊𝚢 𝚗𝚊 𝚠𝚊𝚕𝚊𝚗𝚐 𝚔𝚊𝚝𝚊𝚙𝚞𝚜𝚊𝚗?)Sa loob ng apat na raan at apat na pu't pitong taon ko nang nabubuhay sa mundong ito, nasaksihan ko ang iba't ibang uri ng pagbabago hindi lamang sa Pilipinas pati na rin sa buong mundo. Nasaksihan ko kung paano pinaglaban ni Ama ang kan'yang nasasakupan sa mahabang panahon laban sa mga dahuyang mananakop.Nasaksihan ko ang pagpanaw ng mga mahal ko sa buhay. Gayon din ang pagpanaw ng mga taong aking kinagisnan sa naturang panahong iyon.Nasaksihan ko ang pagbabago ng bansang Pilipinas. Mula sa pagsulat ng baybayin ay napalitan ng alpabeto. Hanggang sa tuluyan ng nakalimutan ang makalumang sistemang ito sapagkat hindi hamak na mas madaling isulat ang alpabeto, dagdag pa dito ang mas kumpletong letra kung kaya't mas naging maayos ang pagkakasulat ng bawat salita kumpara sa bay
KUNG mayroong hari ng sablay, malamang sa malamang ay si Reina San Agustin ang reyna nito. Mula sa trabaho at sa pag-ibig tila sinusundan siya ng kamalasan. Nagtataka na nga rin siya sa sariling apelyido. Mas maganda at angkop siguro kung 'Reina Kamalasan' ang kan'yang pangalan."Ayoko na talaga!" nagsisigaw siya sa pinakatuktok ng gusaling pagmamay-ari ng kaniyang mga magulang.Kalat-kalat na ang eyeliner niya at nagmimistula na siyang aswang na nakasuot ng kulay puting bestida."Magpapakamatay na talaga ako!" buong pusong sigaw ng dalaga habang lumuluha.Humakbang siya ng isa papunta sa pinaka-dulong bahagi ng gusali."Ms. Reina!" nanigas si Reina sa kan'yang kinatatayuan dahil sa gulat nang marinig ang boses na sumigaw sa di kalayuan.MULA sa tinitigilan niyang maliit na himpilan ay natanaw ni Obet ang anak ng amo na si Reina, ila
SA tanang buhay ni Reina, ngayon lamang niya tatawaging swerte ang kaniyang sarili. Matapos ang aksidente noong nakaraang buwan at buhay pa rin siya, sapat na iyon para matawag siya na swerte."Ms. Reina," mabilis pa sa alas kwatrong nahiga si Reina sa kama niya at nagpanggap na tulog."Ms. alam ko po na gising kayo, nakapalit na kayo ng damit at may make-up na po kayo sa mukha," anang nurse na pumasok sa kaniyang silid."Umalis ka muna, iwan mo na ako masakit ang ulo ko," katuwiran niya sa nurse, hindi man lang ito tinapunan ng tingin."Pinapauwi na po kayo ni Doc. Ilagan," halos araw-araw na niya iyong naririnig sa lahat ng nurse at doktor na tumitingin sa kaniya."Masakit nga ang ulo ko kailangan ko magpa CT-scan," palihim na irap niya, wala namang nagawa ang nurse at iniwan na lamang ang makulit na pasyenteng wala namang kahit na anong kumplikasyon.
"WAG kang umuwi, don't leave me here Cams please," nag puppy eyes si Reina sa kaibigan habang hinihila ang laylayan ng damit nito. Dinalaw ulit siya ni Camille sa ospital at gaya noon ay kinukulit siya nitong umuwi.Pero dahil mas matigas pa sa hallow blocks ang kaniyang ulo ay hindi nanaman nanalo si Camille sa kaniya. Nungkang umuwi siya at pag piyestahan ng mga reporter."Rei, kailangan kong mag beauty rest dahil may photoshoot ako bukas!" pilit nitong tinatanggal ang pagkakahawak niya sa laylayan ng dress na suot."Cams wag kang umuwi ngayong gabi," paki-usap niya sa kaibigan. "Natatakot akong mag-isa dito.""At ngayon ka pa natakot kung kailan halos gawin mo na itong tirahan?" sarcastic na anito."Pakiramdam ko kasi may multo dito," nahihiya niyang tugon, ngunit hindi pa rin niya binibitawan ang pagkakahawak sa laylayan ng dress ng kaniyang best friend.
A/N: This chapter is unedited. Beware of typos. Enjoy and thank you in advance 🥰HANGGANG ngayon ay hindi pa rin mahanap ng binata ang dahilan kung bakit bumibilis ang tibok ng puso niya sa tuwing malapit siya sa babaeng nagligtas sa kaniya sa tiyak na kamatayan. Sigurado siya na hindi siya inlove sa babae, maganda ito, maputi, matangkad, ang kulay mais at natural na kulot na buhok nito ay nakadagdag lamang sa gandang taglay ng dalaga. Maging ang malalim at kulay itim na mga mata nito na tila palaging nang-aakit ay sadyang nakakahipnotismo. Kung sa iba-ibang lalaki ay tiyak na mahuhumaling na ang mga ito, unang pagkikita pa lamang. Effortless ang ganda ng babaeng iyon. Ngunit hindi siya ibang lalaki lamang. Alam niya ang pakiramdam ng umiibig, at wala namang senyales na nagsasabing inlove siya sa dalaga, ang mabilis na pagtibok ng puso niya lamang, hindi naman siya nagiging mapusok, wala siyang nararamdamang pagkasabik sa dalaga ni y
SHE was still standing at the stage, waiting for the right timing. Ngayon ang araw ng kaniyang pag popropose kay Lazaro; her boyfriend, and best friend. Some may think that her idea was absurd, pero wala siyang paki-alam, she loves Laz and she want him to be her husband. Kaya sa harap ng mga script writer, producer, director, camera man and PA's, she asked."Laz, you know how much I love you and I know that you feel the same way. I just want to ask you," huminga siya ng malalim bago lumuhod sa harap ni Lazaro. Kita sa mukha ng binata ang gulat.He must be surprised! sa isip-isip ni Reina."Will you marry me?" Malawak ang ngiting tanong niya rito.Halos mahulog si Laz sa kaniyang kinatatayuan nang marinig ang katagang iyon mula sa bibig ni Reina. Nang natauhan ay agad itong lumapit sa kaniya."Stand up Rei," saway nito. Nakangiti siyang tumayo."Ar
DALAWANG beses kumurap si Reina nang matauhan siya sa sinabi ni Art. Mabilis siyang tumakbo at sumunod kay Art na ngayon ay prenteng nakaupo sa mahabang sofa."Y-You... I-Ikaw?" hindi mahanap ni Reina ang tamang salita na nais niyang sabihin sa binata kung kaya dali-dali siyang pumunta sa study table na nasa sala at kinuha ang litratong binigay sa kaniya ni Leo noon sa ospital. Si Art naman ay nanatiling nakatuon ang tingin sa news paper na hawak nito."I-Ikaw 'to?!" ipinakita ni Reina ang lumang litrato ng lalaki halos hindi na makilala ang nasa larawan dahil sa kalumaan nito. Bahagyang napangiwi si Art nang makita ang ayos ng larawan."That's ugly," he commented. Tumawa si Reina at muling tiningnan ang larawan. Panget nga."Is this you? Ibinigay ni Leo iyan sa akin sa ospital, sabi n'ya iyan daw ang dormant body na hinahanap n'ya at subject ng experimental research nila ni Prof. A
"What are you doing?" tanong ni Reina kay Art nang maabutan niya ito sa kusina."I'm cooking," sagot nito at itinuro ang kaserola na may lamang soup."You know how to cook?" manghang tanong ni Reina."Tinuruan ako ng nanay ko noong nabubuhay pa s'ya," kwento nito habang hinahalo ang niluluto.Kinuha ni Reina ang bowl na nasa lalagyan at ini-abot kay Art."Tikman ko," nakangiting tinanggap ni Art ang lalagyan na inabot niya."Ang totoo I'm not sure if this taste good, pero baka naman edible," pinanood lamang ni Reina si Art habang nagsasalin ng soup sa kaniyang lalagyan. Wala sa sarili siyang napangiti, whatever is Art doing, palagi itong gwapo sa paningin niya."Hindi ka papasok sa trabaho mo? Baka pagalitan ka ni Tito," tanong niya sa lalaki."Nope, nagpaalam ako sa Tito mo. Sabi ko I'll
PAGKATAPOS ng commercial shoot ni Reina the other day ay tinawagan ulit siya ni Camille kinabukasan at sinabing simula na ng shooting nila para sa 16 episodes series nila na siya ulit ang supporting actress, kaya naman maaga siyang gumising at tinawagan na rin si Alexis na magkita na lang sila sa set."Aalis ka rin?" tanong ni Reina kay Art na ngayon ay kumakain sa dining."May pasok ako sa martial arts center remember?" sagot nito ng hindi man lang siya nililingon."I'll use the car," aniya at akmang kukunin ang susi sa tabi ng vase, but Art was faster than her kaya mas nauna pa ito sa kaniya."I'll use the car," desisyon nito. Sinamaan niya ng tingin ang lalaki saka namewang sa harap nito."That's my car Art, in case you've forgot?" sarcastic na sabi niya."You need a car?" tumango si Reina. "I need a car too, then let's play it fair
As promised Reina woke up early the other day dahil sasamahan niya si Art na mag-apply sa martial arts center ng tito niya. Sabay silang nag-almusal, si Reina ang naghanda ng kanilang pagkain habang si Art naman ang naglinis ng kanilang pinagkainan."Don't squeeze the toothpaste at the middle Reina. Tingnan mo ang pangit tuloy tingnan," inayos nito ang toothpaste na pinisil ni Reina kanina."Kapag gagamit ka ng toothpaste, squeeze it here at the end then push it upward," pinakita nito ang toothpaste na binawasan. "See maayos tingnan hindi kagaya kanina na parang na dislocate at na massacre ng walang awang tulad mo iyong toothpaste," anito bago muling sinarhan ang toothpaste. Naiiling na lamang na lumabas si Reina ng banyo matapos magsipilyo."You drive," ibinigay niya ang susi ng kotse na bigay sa kaniya ni Lazaro, his break-up gift."Cool," pumasok ito sa driver seat ng hindi
DALAWANG beses kumurap si Reina nang matauhan siya sa sinabi ni Art. Mabilis siyang tumakbo at sumunod kay Art na ngayon ay prenteng nakaupo sa mahabang sofa."Y-You... I-Ikaw?" hindi mahanap ni Reina ang tamang salita na nais niyang sabihin sa binata kung kaya dali-dali siyang pumunta sa study table na nasa sala at kinuha ang litratong binigay sa kaniya ni Leo noon sa ospital. Si Art naman ay nanatiling nakatuon ang tingin sa news paper na hawak nito."I-Ikaw 'to?!" ipinakita ni Reina ang lumang litrato ng lalaki halos hindi na makilala ang nasa larawan dahil sa kalumaan nito. Bahagyang napangiwi si Art nang makita ang ayos ng larawan."That's ugly," he commented. Tumawa si Reina at muling tiningnan ang larawan. Panget nga."Is this you? Ibinigay ni Leo iyan sa akin sa ospital, sabi n'ya iyan daw ang dormant body na hinahanap n'ya at subject ng experimental research nila ni Prof. A
SHE was still standing at the stage, waiting for the right timing. Ngayon ang araw ng kaniyang pag popropose kay Lazaro; her boyfriend, and best friend. Some may think that her idea was absurd, pero wala siyang paki-alam, she loves Laz and she want him to be her husband. Kaya sa harap ng mga script writer, producer, director, camera man and PA's, she asked."Laz, you know how much I love you and I know that you feel the same way. I just want to ask you," huminga siya ng malalim bago lumuhod sa harap ni Lazaro. Kita sa mukha ng binata ang gulat.He must be surprised! sa isip-isip ni Reina."Will you marry me?" Malawak ang ngiting tanong niya rito.Halos mahulog si Laz sa kaniyang kinatatayuan nang marinig ang katagang iyon mula sa bibig ni Reina. Nang natauhan ay agad itong lumapit sa kaniya."Stand up Rei," saway nito. Nakangiti siyang tumayo."Ar
A/N: This chapter is unedited. Beware of typos. Enjoy and thank you in advance 🥰HANGGANG ngayon ay hindi pa rin mahanap ng binata ang dahilan kung bakit bumibilis ang tibok ng puso niya sa tuwing malapit siya sa babaeng nagligtas sa kaniya sa tiyak na kamatayan. Sigurado siya na hindi siya inlove sa babae, maganda ito, maputi, matangkad, ang kulay mais at natural na kulot na buhok nito ay nakadagdag lamang sa gandang taglay ng dalaga. Maging ang malalim at kulay itim na mga mata nito na tila palaging nang-aakit ay sadyang nakakahipnotismo. Kung sa iba-ibang lalaki ay tiyak na mahuhumaling na ang mga ito, unang pagkikita pa lamang. Effortless ang ganda ng babaeng iyon. Ngunit hindi siya ibang lalaki lamang. Alam niya ang pakiramdam ng umiibig, at wala namang senyales na nagsasabing inlove siya sa dalaga, ang mabilis na pagtibok ng puso niya lamang, hindi naman siya nagiging mapusok, wala siyang nararamdamang pagkasabik sa dalaga ni y
"WAG kang umuwi, don't leave me here Cams please," nag puppy eyes si Reina sa kaibigan habang hinihila ang laylayan ng damit nito. Dinalaw ulit siya ni Camille sa ospital at gaya noon ay kinukulit siya nitong umuwi.Pero dahil mas matigas pa sa hallow blocks ang kaniyang ulo ay hindi nanaman nanalo si Camille sa kaniya. Nungkang umuwi siya at pag piyestahan ng mga reporter."Rei, kailangan kong mag beauty rest dahil may photoshoot ako bukas!" pilit nitong tinatanggal ang pagkakahawak niya sa laylayan ng dress na suot."Cams wag kang umuwi ngayong gabi," paki-usap niya sa kaibigan. "Natatakot akong mag-isa dito.""At ngayon ka pa natakot kung kailan halos gawin mo na itong tirahan?" sarcastic na anito."Pakiramdam ko kasi may multo dito," nahihiya niyang tugon, ngunit hindi pa rin niya binibitawan ang pagkakahawak sa laylayan ng dress ng kaniyang best friend.
SA tanang buhay ni Reina, ngayon lamang niya tatawaging swerte ang kaniyang sarili. Matapos ang aksidente noong nakaraang buwan at buhay pa rin siya, sapat na iyon para matawag siya na swerte."Ms. Reina," mabilis pa sa alas kwatrong nahiga si Reina sa kama niya at nagpanggap na tulog."Ms. alam ko po na gising kayo, nakapalit na kayo ng damit at may make-up na po kayo sa mukha," anang nurse na pumasok sa kaniyang silid."Umalis ka muna, iwan mo na ako masakit ang ulo ko," katuwiran niya sa nurse, hindi man lang ito tinapunan ng tingin."Pinapauwi na po kayo ni Doc. Ilagan," halos araw-araw na niya iyong naririnig sa lahat ng nurse at doktor na tumitingin sa kaniya."Masakit nga ang ulo ko kailangan ko magpa CT-scan," palihim na irap niya, wala namang nagawa ang nurse at iniwan na lamang ang makulit na pasyenteng wala namang kahit na anong kumplikasyon.
KUNG mayroong hari ng sablay, malamang sa malamang ay si Reina San Agustin ang reyna nito. Mula sa trabaho at sa pag-ibig tila sinusundan siya ng kamalasan. Nagtataka na nga rin siya sa sariling apelyido. Mas maganda at angkop siguro kung 'Reina Kamalasan' ang kan'yang pangalan."Ayoko na talaga!" nagsisigaw siya sa pinakatuktok ng gusaling pagmamay-ari ng kaniyang mga magulang.Kalat-kalat na ang eyeliner niya at nagmimistula na siyang aswang na nakasuot ng kulay puting bestida."Magpapakamatay na talaga ako!" buong pusong sigaw ng dalaga habang lumuluha.Humakbang siya ng isa papunta sa pinaka-dulong bahagi ng gusali."Ms. Reina!" nanigas si Reina sa kan'yang kinatatayuan dahil sa gulat nang marinig ang boses na sumigaw sa di kalayuan.MULA sa tinitigilan niyang maliit na himpilan ay natanaw ni Obet ang anak ng amo na si Reina, ila