Mag-log inShare
Chapter 50. "Forever with my Prince"
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Chapter 50. "Forever with my Prince"
Elyse’ POV
"We are now live to interview one of the trending issues about her and her famous father politician. Please welcome, Ms. Elyse Anne Villasis-Montes." nagpalakpakan ang mga tao at naglakad ako palapit sa hoset. "Welcome to the show." bati sa akin ng host ng isang sikat na TV show.
"Hello po." balik kong bati habang masaya at masiglang nakangiti saka naupo.
"Hindi na ako magpapatumpik-tumpik pa, Elyse totoo bang ikaw ay anak sa labas in Gov. Montes other woman?" direktang tanong sa akin ng host. I didn't expect her to be this straightforward. I smile as I turn my eyes on them, nandoon sila sa audience, kasama ko at pinapanuod ako.
I took a deep breath and smile sincerly as I turn my eyes back to the host
"Yes, but there is a reason why my father hide the truth." sagot ko at tumingin sa camera. "Just like how he run this amazing province, he did tha
Kaugnay na kabanata
The Painting Who Walks At Night Chapter 1. “The Mysterious Girl”
Chapter 1. “The Mysterious Girl”Elyse’ POV Maganda ang sikat ng araw ngayon, isang araw na maganda ring mamasyal sakto sa aming field trip mamaya. Nasa harap ako ng whole body mirror ko habang tinitingnan kung ano ba ang magandang suotin ngayon. Pagkatapos kong mamili ng susuotin at tingnan ang full-pack OOTD ko sa salamin, today I am wearing a stripe loose blouse and a skinny jeans pair with my white sneakers.“Perfect!” Masigla kong sabi at nag-thumbs up pa.Pagtapos kong tiningnan ang sarili ko sa salamin ay lumabas na ako ng kwarto ko para pumunta sa kusina. Pagdating ko sa kusina, sinuot ko ang apron at inihand na ang almusal ko. And for today’s breakfast, gagawa ako ng French toast at grape juice. Pagtapos kong ihanda ang breakfast ko ay nagtungo ako sa sala para doon kumain habang nanunuod ng balita.
The Painting Who Walks At Night Chapter 2. “The Painting She Left”
Chapter 2. “The Painting She Left”Elyse’ POV “Okay ka na ba talaga, Elyse?” tanong ni Ma’am habang nasa bus kami. Tumango-tango ako at naupo na lang sa upuan ko. Ang sabi nila nawalan daw ako ng malay at nakita nilang nakahandusay kanina sa museum. Mabuti na lamang at tinawag ni Emerald si Ma’am. “Elyse, dito na lang muna itong painting na ito ha? Hindi kakasya ‘to dyan sa compartment.” sabi ni Ma’am na pinagtaka ko. Napatayo ako sa sinabi ni Ma’am. “Painting po?” Naguguluhang tanong ko. “Yes, ito oh.” Sabi ni Ma’am saka pakita ng bagay na &l
The Painting Who Walks At Night Chapter 3. “Caught in the act”
Chapter 3. “Caught in the act”Elyse’ POV Mabilis kaming naglalakad ni Emerald papunta sa cafeteria. Venice again? Is this really how shallow she is? “Bakit naman may mga pulis?” tanong ko. “Sinisisi niya ‘yong worker sa cafeteria na nag-upload nong video niya sa internet to gain symphathy. Tapos pinapahuli siya sa mga pulis for cyber-bullying.” Emerald explained. Pagdating sa cafeteria ay maraming students ang nagkukumpulan. Sumingit kami ni Emerald to face Venice, at doon ko nakita siya na may kasamang dalawang pulis at nakaharap sa kanya ang isang babae na worker sa cafeteria.&nb
The Painting Who Walks At Night Chapter 4. “The Man in the Painting”
Chapter 4. “The Man in the Painting”Lee Yu-Jun’s POVKasabay ng paglubog ng araw ay siya namang kasiyahan sa akin dahil nagkakaroon ako ng oras upang kumawala sa mala-kulungan na ipinintang larawan na ito. Tanda ko pa rin ang pangyayari sa nakaraan kung bakit ako nakulong sa larawang ito.“Suk-jeong, hindi! Wag mo akong iiwan!” Sigaw ko sa aking tagapag-bantay. Hingal na hingal kami sa pagtakbo upang makatakas sa mga nais kumitil sa akin.“Kamahalan, kailangan niyo pong mabuhay. Kailangan niyong makatakas!” Sagot niya sa akin. “Soo-hyun, dali na samahan mo ang kamahalan. Magtago na kayo, ako ang haharap sa mga kalaban.”Hinawakan ako sa braso ni Soo-hyun. “Kamahalan, kailangan na po nating magtago.” Sabi sa akin ni Soo-hyun. Hindi ko man gustong iwan si Suk-jeong pero sumama ako kay Soo-hyun para magtago.
The Painting Who Walks At Night Chapter 5. “The Resemblance”
Chapter 5. “The Resemblance”Elyse’ POV Kinabukasan ay nagising ako dahil sa pangangalay ng aking leeg. Bumangon na ako at kita ko ang mga nakalatag na kutsilyo at iba pang matulis na gamit sa center table ng aking sala. Dito na rin kasi ako natulog sa sofa dahil hindi ako palagay na matulog sa kwarto ko pagkatapos ng mga nangyari kagabi. Niligpit ko ang mga kutsilyo at gunting at saka pumasok sa kwarto ko. Pagpasok ko, napatingin ako agad sa painting. Matagal ko itong pinagmasdan at habang pinagmamasdan ko ito ay naalala ko ang mga nangyari kagabi. Hindi ito panaginip, totoo ito. Totoong buhay ang lalaki sa painting. “Hoy, lumabas ka nga diyan!” Sigaw ko sa harap ng pa
The Painting Who Walks At Night Chapter 6. “Thank you for saving me”
Chapter 6. “Thank you for saving me”Elyse’ POV “Hello, sister.” Bati sa akin ni Venice habang maangas na nakangiti at nakataas ang kilay. “I told you, we’re not over yet.” Seryoso ko siyang tiningnan at ang mga kasama niyang lalaki na tumatawa habang nakatingin sa akin. Natakot ako at nanlaki ang mga mata nang makita ko ang mga hawak nilang maso at martilyo. Ito na nga ba ang sinasabi ko, I know Venice will do this after what I did to her. This is her revenge. Hindi ako nagsalita at tiningnan lang sila ng seryoso. Hindi rin naman ako makakahingi ng tulong dito sa parking dahil wala gaanong tao. I should prepare myself for this. I didn’t expect na ngayon sila at
The Painting Who Walks At Night Chapter 7. “Dealing and Teasing with the Prince”
Chapter 7. “Dealing and Teasing with the Prince”Elyse’ POV Pasado alas-onse na ng gabi nang umakyat ako sa rooftop ng condo. Nakamasid lang ako sa buong syudad habang nilalasap ang malamig na simoy ng hangin. Nakasanayan ko na, na kapag may malalim akong iisipin o hindi naman kaya hindi ko na kayang magtago ng nararamdaman ay pumupunta ako dito sa rooftop. Habang pinagmamasdan ang nagkikislapang mga ilaw mula sa iba’t ibang gusali at sasakyan, muli ay sumagi sa isip ko ang mga nangyari kanina. Noong dumating si Venice at sirain niya ang sasakyan ko. Noong dumating si Yu-jun para iligtas ako kay Venice. Sa mga nangyaring ‘yon, muli kong naaalala ang malungkot na kahapon. Kung paano kami ipagtabuyan. Kung paano nagmakaawa si Mommy sa kanya. At kung paano niya
The Painting Who Walks At Night Chapter 8. “Prince in Shining Armor”
Chapter 8. “Prince in Shining Armor”Elyse’ POV Habang nasa biyahe kami para akong may kasamang batang bagong silang sa mundo. Panay ang silip at dungaw niya sa bintana ng taxi. Napapapikit na lamang ako dahil hiya at inis sa kanya. Nakita ko namang panay ang tingin ni Manong Driver sa kanya at saway na huwag ilabas ang ulo niya sa bintana ng taxi. “Saang probinsya ba galing ‘yang nobyo mo hija.” Halata ang pagkadismaya sa boses ni Manong. “Pasensya na po—“ hindi ko natapos ang sasabihin ko nang mapagtanto ko ang sinabi niya. “Hindi ko po siya boyfriend.” Sabi ko kay Manong. Tumawa lang si Manong at umiling-iling.Sinamaan ko n
Pinakabagong kabanata
The Painting Who Walks At Night Chapter 50. "Forever with my Prince"
Chapter 50. "Forever with my Prince"Elyse’ POV"We are now live to interview one of the trending issues about her and her famous father politician. Please welcome, Ms. Elyse Anne Villasis-Montes." nagpalakpakan ang mga tao at naglakad ako palapit sa hoset. "Welcome to the show." bati sa akin ng host ng isang sikat na TV show."Hello po." balik kong bati habang masaya at masiglang nakangiti saka naupo."Hindi na ako magpapatumpik-tumpik pa, Elyse totoo bang ikaw ay anak sa labas in Gov. Montes other woman?" direktang tanong sa akin ng host. I didn't expect her to be this straightforward. I smile as I turn my eyes on them, nandoon sila sa audience, kasama ko at pinapanuod ako.I took a deep breath and smile sincerly as I turn my eyes back to the host"Yes, but there is a reason why my father hide the truth." sagot ko at tumingin sa camera. "Just like how he run this amazing province, he did tha
The Painting Who Walks At Night Chapter 49. "Losing you…my Prince"
Chapter 49. "Losing you…my Prince"Elyse’ POV"Hindi! Yu-jun!" malakas kong sigaw nang bumuhos ang ulan at mabasa si Yu-jun. Hindi maaari, mabubura siya!Malakas na humalakhak si Arkin habang naliligo sa ulan at pinapanuod si Yu-jun. Masama siyang tiningnan ni Yu-jun. Napatingin naman ako sa mga makukulay na pumapatak galing kay Yu-jun na parang pintura.Napaluhod si Yu-jun dahil unti-unti na siyang nalulusaw ngunit matalim pa rin ang tingin niya kay Arkin na walang tigil pa rin sa pagtawa habang ako ay lumuluhang nakatingin kay Yu-jun at kinakalag ang pagkakatali ko."Totoo nga! Ulan lang ang makakapaslang sayo!" galak na galak na sabi ni Arkin.Tiningnan ko si Yu-jun at nahihirapan na siya. Unti-unti na siyang nabubura. Unti-unti na siyang nawawala."Ayos nang mawala ako dahil sa sumpa ng larawan, huwag lang matapos ang aking buhay sa iyong mga walang kasing samang mga kamay."
The Painting Who Walks At Night Chapter 48. "This will be the end"
Chapter 48. "This will be the end"Arkin’s POV"I need it now, Dad! Do something!" sigaw ko sa kabilang linya.I am holding the wheel while having a conversation with Dad. I ask him if they can do the generation right now to make a damn rain. Kainis! That damn Yu-jun escaped!"It is not that easy, Arkin! What is the hell are you planning to do?" sigaw din niya sa kabilang linya."I said do something!" I drive faster as I could to find Yu-jun. I actually don't know where to go. I am really pissed off!"Tell me, what is your plan first?" muling sigaw ni Dad.I smirked. "Kapag wala kang ginawa, Dad. I am telling you; I will spill everything you planned about Montes." Banta ko. I heard him sighed."What?""Just do what I am asking, Dad." Utos ko."Fine! Fine! I'll ask them!" he shouted. Napangisi ako sa pagpayag niya.As I was driving, I saw a familiar face
The Painting Who Walks At Night Chapter 47. "Destined to meet and to be apart"
Chapter 47. "Destined to meet and to be apart"Elyse’ POV"You know what? When I see that guy, I promised that he will experience madness!" inis na sabi ni Venice. It's been I don't know how mang days had past and until now, I don't know where to find Yu-jun.Venice is in the home now but she still needs medical assistance to fully recover. May dalawang nurse na nag-aalaga sa kanya. Actually, dapat nasa hospital pa siya but she insisted to be home."Will you please stop thinking about him, kapag iniwan ka, edi iniwan ka." dagdag pa niya at halata nang iritable. Narito kami sa veranda and she is sitting in her wheel chair. Hinarap ko siya nang salubong ang kilay."Hindi ba dapat kapag umalis, hanapin? Kapag iniwan, habulin?" pagtatama ko. She raised her brows and rolled her eyes on me."That's what stupid people are doing. Bakit mo hahanapin ang isang taong ayaw ngang magpakita sayo? He left period. Hindi niya sinabi na
The Painting Who Walks At Night Chapter 46. "Don’t want to go back"
Chapter 46. "Don’t want to go back"Lee Yu-jun’s POVKanina pa ako naglalakad habang tulala. Kanina ko pa rin pansin ang tinginan ng mga taong nakakakita sa akin at kanina ko pa rin iniisip ang huling pag-uusap namin ni Elyse. Galit siya sa akin at ayaw na niya akong makita. Tama naman siya, kasalanan ko ito. Ako ang pakay at nais na kitilin ni Arkin ngunit nadamay pa iyong salbaheng babae. Kaya galit na galit sa akin si Elyse."Sabi ko umalis ka na! Umalis ka na, ayoko nang madamay pa sa gulo niyo ni Arkin o ng Suk-jeong na 'yon. Umalis ka na, iwan mo na ako.""Elyse..." malungkot kong sambit sa kanyang pangalan at napatingala sa kalangitan.Habang nakatingala sa kalangitan ay mas nalungkot ako dahil sa dami ng nagkikislapang bituin. Ang dapat ay maging masaya ako dahil maganda ang mga bituin at ibig sabihin din nito na magiging maganda ang araw ngunit malungkot ako. Batid ko ang sakit at kiro
The Painting Who Walks At Night Chapter 45. "What your heart says"
Chapter 45. "What your heart says"Elyse’ POV"Venice!" malakas kong sigaw habang tulala at hindi makapaniwala sa nakikita ko. Ramdam ang mainit na luhang umaagos sa pisngi ko.Nabitawan ko ang hawak kong canvass at tumakbo papunta kay Venice."Venice, no...please no." humahagulgol kong sabi habang hagkan si Venice na nakahiga sa hita ko. Tinakpan ko naman ng palad ko ang tama ng baril sa bandang gilid ng kanyang tiyan upang pigilan ang pag-agos ng dugo."Suk-jeong!" malakas na sigaw ni Yu-jun saka sinugod si Arkin.Nanginginig ang kamay ko habang umiiyak at kita ang dugo. When I see the blood dripping from Venice and in my hands, the memories of the accident with my mother suddenly flash in my head. Iyong panahon na tulala ako kay Mama habang bukas ang kanyang mata at tumutulo ang maraming dugo mula sa kanyang ulo habang ako ay umiiyak lang at sumisigaw ng Mama.Nanginginig man ang aki
The Painting Who Walks At Night Chapter 44. "We need to save Him"
Chapter 44. "We need to save Him"Arkin’s POV"What are you going to do with that, son?" inis at takang tanong ni Dad. As I search the weather forecast today, there is less possibility of rain! And I need a damn rain now!"Just do my request, Dad." mariin kong sabi kay Dad. "Bayad na lang din sa mga ginawa ko para sa inyo.""Okay, son. I'll make a way." sabi ni Dad.Hindi na ako nagtagal pa sa study room niya at dali-daling lumabas. What I have requested is if he can request the weather department to generate a rain clouds now.Hindi na nahanap ng mga kawal kong anino sila Yu-jun at Elyse. Hindi ko rin alam kung paano sila nakatakas. Bigla na lang naglaho silang dalawa kanina.Pumasok na ako sa kotse ko pero napatigil ako nang makita ko siya. Ano naman ang kailangan nito? Hindi ko na sana siya papansinin pero humarang siya sa daanan ko. Inis ko siyang tiningnan at lumabas ako ng kotse k
The Painting Who Walks At Night Chapter 43. "Escape from the Shadows"
Chapter 43. "Escape from the Shadows"Elyse’ POVNagising ako na nakabusal ang bibig at nakatali ang kamay ko mula sa likod. Nilibot ko ng tingin ang buong lugar. Nasa isa akong kwarto, kwarto ni Arkin. Ngunit ang mas kinabigla ko ay ng makita ko ang painting ni Yu-jun na puno ng kadenang nakabalot."Yu-jun!" Sinubukan kong sumigaw ngunit hindi ko magawa dahil nakabusal ang aking bibig. Bigla namang lumabas ang mukha ni Yu-jun sa painting."Elyse!" tawag niya sa akin. Hindi ko mapigilan na umiyak nang makita ko ang mukha niya. "Elyse, huwag kang umiiyak, gagawa ako ng paraan upang makalabas dito. Ililigtas kita." aniya.Subukan ko mang kumalma pero paano ko gagawin? Nakatali ako dito at hindi alam kung ano ang gagawin. Bakit ba nagagawa ni Arkin ang mga ganitong bagay? At ano ba ang plano niyang gawin?Napatingin ako sa pinto nang bigla itong bumukas at doon ay pumasok na si Arkin hawak ang is
The Painting Who Walks At Night Chapter 42. "A Father’s Wept"
Chapter 42. "A Father’s Wept"Elyse’ POV"Po?" hindi makapaniwalang tanong. Huminga siya ng malalim at napaiwas ng tingin sa akin."Ang Mommy mo ang una kong naging kasintahan at ang tanging babaeng minahal ko." sabi niya at muling huminga ng malalim. I saw his sincerity and compassion with his voice and his face."But I was so scared and coward." pagpapatuloy niya. "I was just starting my career that time as a Mayor of this province and Veronica's family and my family agreed for an arrange marriage. At first, tumanggi ako, pero nagalit noon ang Lolo mo sa akin dahilan para atakihin pa siya sa puso. I was so scared and guilty so I obeyed ans accept your grandfather proposal and married Veronica."Hindi ko alam ang kwento ng buhay nilang tatlo. Mon didn't even told me about this maybe because I was still a child that time."Then, your Lola in your Mommy's side went to our house. Nag
