Umuwi si Wilma mula sa gabing pinagsaluhan nila ni Joshua, at pagkapasok pa lang ng pinto, nakaabang na sa sala si Neil. Agad siyang nilapitan ni Wilma, naglalambing habang sinasabi, “Hon, sorry, nakitulog na ako kina Grace dahil nalasing ako ng sobra at nakalimutan kong sabihan ka.”Hinalikan niya si Neil sa pisngi at niyakap ito. Ngunit hindi naiwasan ni Neil na makaramdam ng pagdududa.“Talaga bang nalasing ka?” tanong niya na may halong panghihinala.“‘Di ba pumunta ka sa bahay ni Grace? Sorry, hindi kita natext or natawagan. Lasing kasi ako. Wag na magtampo at hindi na mauulit, hon,” sagot ni Wilma, ngunit sa kanyang isipan, may nag-aalangan na boses na nagsasabi ng iba.“Sana lang, Wilma, nagsasabi ka ng totoo,” mariing sabi ni Neil, ang kanyang mga mata ay puno ng pagdududa.Nagpanting ang tenga ni Wilma sa narinig. “Bakit mo ko tinatanong ng ganyan? Di ba nakipagkita ka pa kay Alona? Akala mo hindi ko alam?” galit na sagot nito, na tila pinilit na kontrolin ang kanyang emosyon
Habang yakap-yakap ni Neil si Wilma, nahulog ang kanyang cellphone sa sofa. Tumunog ito at nagpakita ng mensahe mula kay Joshua na nagtanong, “Kailan tayo makikita muli?”“Wala akong ibang nais kundi ang maging totoo sa’yo,” sabi ni Neil, nang makita ang nakahilig na cellphone.“Ano ‘yan?” tanong ni Neil, ang kanyang tono ay nagiging seryoso.“Wala, hon. Isang tao lang na kaibigan,” sagot ni Wilma, sinisikap na itago ang takot sa kanyang boses.“Kaibigan? Bakit parang hindi ako naniniwala?” tanong ni Neil, ang kanyang mga mata ay puno ng pagdududa.“Neil, please! Bakit hindi mo ako mapaniwalaan? Hindi ko na alam kung paano ko pa maipapaliwanag sa’yo!” bulalas ni Wilma, ang kanyang boses ay nanginginig sa sama ng loob.“Hindi kasi ito basta-basta, Wilma. Sa lahat ng sitwasyon na nangyayari sa atin, parang palagi kang may itinatagong lihim. Sabi mo, nakitulog ka sa mga kaibigan mo, pero bakit may mga text mula sa ibang tao?” tanong ni Neil, ang kanyang boses ay puno ng determinasyon.“B
Habang ang araw ay unti-unting bumababa sa likod ng mga skyscraper ng lungsod, ang opisina ni Neil ay puno ng katahimikan, maliban sa tunog ng kanyang keyboard habang siya ay abala sa paggawa ng mga report. Ngunit sa kanyang isipan, muling bumabalik ang mga alaala ng huling sandali nila ni Alona.“Alona…” bulong niya sa kanyang sarili, isang malalim na pag-sigh ang lumabas sa kanyang bibig. Hindi niya maalis ang mga alaala ng kanilang mga tawanan, ang mga simpleng pag-uusap at ang hindi maikukubli na koneksyon sa kanilang dalawa. Sa kabila ng kanyang kasalukuyang relasyon kay Wilma, mas mahal pa rin niya si Alona. Pero ang sakit na dala ng katotohanan na may nobyo na si Alona, si Ethan, ay tila isang puwersang bumabalot sa kanyang puso.“Hindi ko kayang isipin na may kasama siyang ibang lalaki, lalo na kung ito ay karelasyon niya,” bulong ni Neil sa kanyang isip. Ang pagnanasa at sakit ay nagsasanib, tila isang naglalabanang damdamin na hindi niya kayang ipakita sa sinuman.“Mukhang m
Nakatayo si Alona sa kanyang maliit na apartment, nag-aalab ang kanyang galit habang nakatingin sa kanyang telepono. Ang boses ni Neil ay patuloy na umaalingawngaw sa kanyang isipan. “Mahal pa rin kita…” Hindi niya alam kung paano umuusad ang kanyang puso, ngunit sa tuwing naiisip niya ito, parang may nakadagan na bato sa kanyang dibdib. Paano nakuha ni Neil ang number ko? Bakit niya ako ginugulo?Pagsapit ng mga oras, unti-unting nagpakita ang luha sa kanyang mga mata. Ngunit may asawa na siya. May pamilya na siya! Bakit pa rin siya nandito sa isip ko? Pinilit niyang umusad, ngunit tila hindi siya makalabas sa gulo ng kanyang damdamin.Pagkatapos ng tawag, nag-panic si Alona. Nagdesisyon siyang magpalit ng number. Baka malaman pa niya ang tungkol sa kambal, ang takot ay nag-uumapaw sa kanyang isip. Nag-log in siya sa kanyang online account at nag-request ng bagong number, kahit na ang puso niya ay tila napupunit.“Hey, Alona! Kamusta? Kumusta ang araw mo?” Tanong ni Ethan, na puno ng
Samantala, sa isang tabi, nagkukulong si Neil sa kanyang silid, ang kanyang isipan ay nag-uusap. May ibang lalaki si Wilma, bulong ng kanyang puso, habang nag-aalab ang galit sa kanyang dibdib. Bakit siya palaging wala? Bakit puro dahilan na lang? Ang mga tanong na ito ay patuloy na nag-uukit sa kanyang isipan.Mula nang nawalan siya ng time dahil sa business meetings sila ni Wilma, nag-iba na ang kanilang relasyon. Madalas na itong wala sa bahay, at sa tuwing nag-uusap sila, puro dahilan na lang ang sinasabi nito. Kaya’t nagdesisyon si Neil na imonitor ang kanyang asawa. Hindi siya papayag na mawala si Wilma sa kanya nang hindi siya lumalaban.Isang araw, nang umalis si Wilma na tila nagmamadali, nagpasya si Neil na sundan siya. Naglatag siya ng plano, nagmamasid mula sa isang sulok ng kanilang subdivision. Ang kanyang puso ay nag-aalab, puno ng takot at galit sa ideyang maaaring may ibang lalaki na kasama ang kanyang asawa.“Dapat hindi siya pumunta sa mga kaibigan niya,” bulong ni
Simula nang naganap ang kanilang pagkikita, ang unang pag-ibig ni Wilma na si Joshua, at ang pagkakahuli ni Neil, tila ba ang bawat araw ay napuno ng hidwaan at alingawngaw ng sigalot. Sa tuwing magkakasama sila, halos hindi na magkausap; ang mga salitang dapat sanang punung-puno ng pagmamahal ay napapalitan ng galit at pagkadismaya.Neil: “Kailangan ko bang ipaalala sa’yo kung gaano ako nasaktan nang makita kitang kasama siya? Tapat na relasyon ba ang tawag mo riyan, Wilma?” Ang bawat salita ni Neil ay tila punyal na humihiwa sa puso ni Wilma. Ang kanyang boses ay naglalaman ng matinding sama ng loob, at hindi niya maitago ang kanyang galit at pagkadismaya.Wilma: “Neil, ilang beses ko na bang sinabi sa’yo na walang namamagitan sa amin ni Joshua. Nagkamali ako sa hindi pagsabi agad, pero hindi kita niloloko.” Ang mga mata ni Wilma ay nag-uumapaw sa luha, tila nasasaktan sa patuloy na pagdududa ni Neil.Neil: “Walang namamagitan? Binalewala mo ang pagsasama natin! Araw-araw kitang ini
Malamig ang hangin sa isang malayong lugar kung saan nagtatago sina Wilma at Joshua, tila ba may sariling mundo sa kanilang lihim na pagtatagpo. Madalas, sinisikap ni Wilma na maging maingat, panigurado na walang makakahalata sa kanilang relasyon. Ngunit sa gabing iyon, sabik na sabik silang magkita, para bang wala nang bukas. Inakala ni Wilma na walang makakaalam ng tagpong iyon, na ang pagbabanta ni Neil sa private investigator ay salita lang na dala ng galit.Sa di kalayuan, nakapuwesto ang isang aninong nagmamanman sa kanila—si Leo, ang private investigator na tinanggap ni Neil upang alamin ang katotohanan. Mula sa kanyang taguan, dinig niya ang tawanan at bulungan ng dalawa, at bawat sandali ay kinukunan niya ng larawan. Napapangiti si Joshua habang hinalikan ang noo ni Wilma at mahigpit siyang niyakap. Samantalang si Wilma’y parang nahulog na rin sa lambing at mapang-akit na tinig ng kanyang dating pag-ibig."Huli ka, Wilma?" tahimik na bulong ni Leo habang ini-snap ang kamera.
Habang naglalakad palayo si Neil, naririnig pa rin niya ang bawat hikbi ni Wilma na tila punyal na humihiwa sa kanyang puso. Alam niyang sa puntong ito, hindi na kayang burahin ng kahit anong paliwanag ang naging sugat sa kanilang pagsasama. Huminto siya saglit sa may pintuan, ang isang bahagi ng kanyang puso ay nag-uumapaw sa pangungulila ngunit pinipilit niyang labanan ang sarili.Napabagsak si Wilma sa sahig, ang kanyang mga kamay ay nanginginig habang pilit na inaabot ang distansya na unti-unting lumalayo sa kanya. "Neil… hindi mo ba ako pwedeng pakinggan? Hindi mo ba ako pwedeng unawain kahit isang beses lang?" tinig niya'y mahina, tila ba nawawalan ng lakas habang nagmamakaawa.Ngunit nanatiling tahimik si Neil, hindi man lang nilingon ang kanyang asawa. Sa halip, napabuntong-hininga siya at binuksan ang pintuan. Hindi niya kayang balikan si Wilma, kahit pa alam niyang mahal na mahal niya ito. Ang bigat ng kanyang mga paa ay tila nagpapahiwatig ng kawalang pag-asa sa bawat hakba
Si Neil ay nakaluhod sa kanyang mga kamay at tuhod sa ibabaw ng kanyang asawa, hinahalikan siya at hinahawakan ang kanyang magandang mukha sa sandaling siya ay nilabasan. Nakatikim siya ng sarili niya sa kanyang mga labi at nagustuhan ito, sabik na pinapadulas ang kanyang dila sa kanyang mga labi at sa kanyang bibig upang makuha ang bawat patak. "Turn ko na?''tinatanong niya, umabot pababa at hinawakan ang harapan ng kanyang pantalon, hinawakan ang kanyang tigas na ari. "Gusto kong matikman ka ngayon." "Hindi"sagot niya "Kailangan ko ang puki mo, baby"Hindi siya magrereklamo, kahit na huwag kang magkamali, gustong-gusto niyang magbigay ng oral sex, pero pagkatapos ng trabaho ni Neil, kailangan niyang makantot, handa na siya. Ibinaba ni Neil ang kanyang pantalon at boxers, iniwan itong nakabundat sa kanyang mga bukung-bukong, hindi niya ito natanggal nang buo dahil sa kanyang mga sapatos. Inalis ni Alona ang panty na walang gitna (maganda at lahat pero nakakasagabal) at itinaas ang
Pagkatapos ng isang masayang gabi ng selebrasyon sa beach, handa na sina Neil at Alona para sa kanilang honeymoon—ang unang gabi nila bilang mag-asawa. Habang naglalakad sila papunta sa kanilang pribadong villa, ang dalampasigan ay tahimik, tanging ang alon ng dagat at ang malamlam na liwanag ng buwan ang naririnig.Sa bawat hakbang ni Alona, dama niya ang kakaibang init ng kagalakan na nagmumula sa puso. Tumingin siya kay Neil, at nakita niyang may kaligayahan din sa mga mata nito. “Hindi ko pa yata matanggap na tayo na,” sabi ni Alona, ang boses ay puno ng tuwa at konting kaba.“Talaga bang totoo na magkasama na tayo, Alona?” tanong ni Neil habang ipinapakita ang malalim na ngiti. “Naghintay ako ng matagal para sa araw na ito. At ngayon, magkasama na tayo—walang takot, walang pag-aalinlangan.”Habang papalapit sila sa kanilang villa, binuksan ni Neil ang pinto, at sumalubong sa kanila ang isang silid na puno ng mga rosas, kumikinang na ilaw, at ang bango ng mga pabango na bumabalot
Sa sandaling iyon, tahimik ang paligid. Tila ang lahat ng naroroon, maging ang alon sa dalampasigan at ang ihip ng hangin, ay naghintay sa bawat salitang binibigkas ni Alona.Napatingin si Neil kay Alona, at hindi niya mapigilang mapaluha sa sinseridad at lalim ng mga salitang kanyang naririnig. Ang pagmamahal na pinigilan niya noon ay ngayon ay malinaw na malinaw na naipadama ng babaeng nasa harap niya.Hinawakan ni Neil ang mga kamay ni Alona, at sa ilalim ng mainit na sikat ng araw, sinagot niya ito ng may kasiguruhan. "Alona, ikaw ang nagbigay ng kulay sa mundo ko. Sa mga panahon na akala ko'y wala nang halaga ang pagmamahal, dumating ka para ipakita sa akin na ang puso ay muling pwedeng magtiwala. Hindi ko alam kung paano ko magagawang ipakita sa'yo kung gaano kita kamahal, pero ang pangako ko ay bawat araw, gagawin ko ang lahat upang maging karapat-dapat sa'yo at sa ating pamilya."Nagpalakpakan ang mga bisita habang pinahid ni Neil ang luhang tumulo sa pisngi ni Alona.Sa kanil
Ang liwanag ng araw ay tila espesyal na handog ng kalangitan para sa araw na ito. Sa isang prestihiyosong beach resort na kilala sa taglay nitong kagandahan, ang buong paligid ay napuno ng ginto’t puting dekorasyon. Ang malamig na simoy ng hangin mula sa dagat ay tila nagdadala ng mensahe ng pag-ibig at kasiyahan habang ang mga bisita, bihis na bihis sa kani-kanilang mga magagarang kasuotan, ay nagtipon-tipon para saksihan ang engrandeng kasal nina Alona Adarna at Neil Custodio.Ang mga lamesa ay dinisenyo ng mga magagarang rosas, orchids, at eucalyptus leaves na lalong nagpa-elegante sa ambience. Sa gitna ng beach, itinayo ang isang mala-fairytale na altar na may arko ng mga bulaklak at kristal. Ang bawat detalye ng kasal ay maingat na pinlano—hindi lamang para maging isang selebrasyon, kundi isang simbolo ng pagmamahal na pinagtagumpayan ang lahat ng balakid.Isa-isang dumating ang mga espesyal na bisita. Si Ethan, ang pinakamatalik na kaibigan ni Alona, ay abalang kumukuha ng litra
"Neil... Salamat," sabi ni Alona, habang nararamdaman ang init ng kanyang mga luha na sumimot sa pisngi. "Hindi ko alam kung paano ko pasasalamatan ang lahat ng ginawa mo para sa amin... Para sa akin."Hinaplos ni Neil ang kanyang buhok at ngumiti. "Walang anuman. Kung anuman ang mangyari, ikaw at ang mga anak natin ang magiging dahilan ng lahat ng laban ko." Hindi na nagawang magsalita ni Alona, pero ang mga mata niya ay nagsasalita na. Sa bawat titig, damang-dama niya ang bigat at tamis ng pagmamahal ni Neil. Sa mga simpleng salitang iyon, tila isang buo silang dalawa. Magkasama silang haharapin ang lahat ng darating, ang mga pagsubok, ang mga tagumpay, at higit sa lahat, ang bagong yugto ng kanilang buhay bilang isang pamilya."Alona," patuloy ni Neil, habang dahan-dahang itinataas ang kanyang kamay upang punasan ang natirang luha sa mata ni Alona. "Hindi ko na kayang mawala ka pa. Lahat ng bahagi ng buhay ko, isasama ko na sa pagmamahal ko sa iyo."Ngumiti si Alona, isang ngiting
Sa mga salitang iyon, naramdaman ni Alona ang sakit at ligaya na nanatili sa loob ni Neil. Hindi na siya magtatanong pa o mag-iisip ng ibang bagay—alam niyang hindi madali ang proseso ng pagpapatawad at pag-move on. Ngunit sa kabila ng lahat ng ito, naramdaman niyang ang pinakamahalaga ngayon ay ang buhay nilang magkasama ni Neil—at ang magkasunod nilang pagharap sa mga bagong pagsubok at tagumpay.Habang nagpapaalam si Wilma at Joshua, napansin ni Neil na hindi na siya kasing bigat ng kanyang nararamdaman dati. Tumingin siya kay Alona at hinarap siya ng buo niyang puso. “Salamat, Alona,” sabi ni Wilma, ang mga mata niya ay puno ng pagpapahalaga at pagsisisi. “Kahit hindi tayo nagkaroon ng pagkakataon na makilala ang isa't-isa nang mas mabuti noon, masaya ako na makita kang masaya ngayon. Ang mga pagsubok at ang tunay na pagmamahal ang nagpapasaya sa atin.” Tumingin siya kay Neil, ang mga mata ay malalim, puno ng taimtim na kahulugan. “Masaya ako para sa inyo ni Neil. Ipinagdasal ko
Para kay Neil at Alona, ang sandaling iyon ay hindi lamang patunay ng kanilang pagmamahalan—ito ang kanilang pangako na hindi magwawakas ang ligaya nilang magkasama, anuman ang dumating na hamon sa buhay. Pagkatapos nilang magdesisyon tungkol sa mga detalye ng kanilang kasal at mag-usap sa wedding coordinator, nagdesisyon silang pumunta sa isang malapit na mall upang mamili ng grocery. Nais nilang mag-relax at mag-enjoy ng simpleng oras magkasama, malayo sa abala ng kasal at iba pang alalahanin.Habang naglalakad sila sa loob ng mall, masaya at abala sa kanilang pag-uusap, hindi nila inaasahan ang isang hindi magandang pagkikita. Sa isang sulok ng grocery store, napansin nila ang isang pamilyar na mukha—si Wilma, ang ex-asawa ni Neil. Kasama nito si Joshua, ang lalaki na naging dahilan ng kanilang paghihiwalay at ang kasalukuyan niyang asawa ngayon. Ang mas nakakagulat pa ay ang umbok ng tiyan ni Wilma—hindi maipaliwanag ang saya na nakabakas sa kanyang mukha. Walang ibang paraan kund
Bahagyang nag-isip si Alona. “Hmm… gusto ko sana ng maliit na lugar para sa intimate photoshoot kasama ang pamilya. Alam mo naman, gusto ko rin na espesyal ang moment na ‘yon para sa mga anak natin.”Napuno ng galak ang mga mata ni Neil. “Perfect. Gawin natin ‘yan.”Habang nakikinig ang wedding planner sa kanila, nakikita niya ang malalim na pagmamahalan ng dalawa. “Nakaka-inspire naman po kayong dalawa. Sir, Ma’am, kung may iba pa kayong requests, sabihin niyo lang po. Pero ngayon pa lang, sigurado akong magiging napakaespesyal ng araw na ito.”Napalingon si Neil sa kanyang magiging asawa. “Espesyal talaga, dahil ikaw ang pakakasalan ko.”Namula si Alona, pero hindi mapigilan ang ngiti. “Ikaw talaga, Neil. Hindi ka nauubusan ng paraan para mapangiti ako.”Nagtawanan sila, at ang wedding planner naman ay tahimik na iniwan sila pansamantala upang bigyan sila ng oras.Habang naghihintay, sinamantala ni Neil ang pagkakataon para magpasalamat kay Alona. “Alam mo ba, mahal, kung gaano ko k
Naging panatag na si Alona dahil ikakasal na sila ni Neil. Ito ang kanyang pangarap—makasal sa taong mahal niya. Wala na siyang hihilingin pa. Pagkatapos ng isang linggo, muling pumunta si Neil sa wedding events kasama si Alona. Ngayon, mamimili na sila ng tema ng kasal nila.Habang kausap ng wedding planner, tuwang-tuwa si Neil habang tinitigan si Alona. Ang saya sa kanyang mga mata ay hindi maikukubli. “Alona, anong kulay ang gusto mo?” tanong ni Neil, ang kanyang boses ay puno ng sigla.“Siguro, gusto ko ng pastel colors! Parang mapayapa at masaya,” sagot ni Alona, ang kanyang puso ay tumitibok nang mabilis sa saya. Ang kanilang mga ngiti ay nagsasalita ng labis na pagmamahal at pag-asa para sa kanilang hinaharap.Habang masiglang nag-uusap si Alona at ang wedding planner tungkol sa iba’t ibang wedding themes, hindi maiwasan ni Neil na titigan ang kanyang magiging asawa. Sa kanyang mga mata, si Alona ang perpektong babae—ang kanyang inspirasyon, lakas, at mundo. Tila napakabilis ng