My Husband's Karma

"No dad!! Hindi ako magpapakasal kahit kanino! Si Alexa ang mahal ko at sya ang pakakasalan ko!!" galit na sigaw ni Hyder.

"Susunod ka sa kasunduan at wala ka ng magagawa pa! Mag-ayos ka na dahil darating na sila ngayon" galit na utos ng kanyang ama.

Hindi nagpatinag si Hyder.

"Ano bang karapatan mo dad para piliin ang babaeng pakakasalan ko? Hindi mo hawak ang isip ko lalo na ang puso ko!!!" diin na sagot ni Hyder sa kanyang ama.

Isang malakas na suntok ang pinadapo ng kanyang ama kaya napasadlak sa sahig si Hyder.

"How dare you? Hindi kita pinalaki para bastusin ako ng ganyan! Anak lang kita! Kung gusto mong masunod ang gusto mo, gawin mo pero wala kang makukuha kahit na isang kusing na pamana!!" ani na kanyang ama at dinuro pa ito.

Tumayo si Hyder habang hawak ang panga na sinuntok ng kanyang ama.

Masama nyang tinitigan ang kanyang ama na nanginginig na sa galit.

"Iyan lang naman ang panakot nyo sa akin eh! Edi sa inyo na ang kayamanan mo! Dalhin mo hanggang sa libingan mo!!" sagot ni Hyder sa ama.

Susuntukin pa sanang muli ni Senior Wilkerson si Hyder pero dumating na ang kanilang mga bisita.

"Hyder?" tawag ni Jihan. Pinagpalit palit nya ang tingin sa kanilang mag-ama.

Marahas na tumingin si Hyder sa mga bisita.

Hindi pa rin nawawala ang galit nya.

"Hinding hindi ako magpapakasal sa iba dad. Tandaan mo yan" wika ni Hyder at lumabas na ng mansion nila.

"Hyder!" sigaw ng kanyang ama.

"Ako na po ang kakausap sa kanya tito." wika ni Jihan. Nagpaalam sya sa kanyang magulang na susundan nya si Hyder.

Nag-aalala man pero pumayag naman sila sa kagustuhan ni Jihan.

Lumabas sya ng mansion at sumakay sa kotse na dala nya.

Alam nya kung saan pupuntahan si Hyder lalo pa sa ganitong sitwasyon na marami syang problema. Magkaibigan naman sila ni Hyder pero hindi nila alam na nagkaroon na pala ng kasunduan ang mga magulang nila na silang dalawa ang ikakasal. Hindi din nila alam na magkakilala pala ang mga magulang nila at ang isa pa ay hindi rin alam ng mga magulang nila na magkaibigan na sila ni Hyder.

Nagtungo si Jihan sa isang bar.

Nilibot nya ang paningin at hindi nga sya nagkamali. Agad nyang nilapitan si Hyder at umupo sa upuang katapat nito.

"Sabi ko na nga ba nandito ka eh" nakangiting wika ni Jihan.

"Yeah, sorry kanina at ganoon ang nadatnan mo" paumanhin naman ni Hyder.

"Hindi ko alam na ikaw pala ang pinagkasundo sa akin ng magulang ko" mahinahong wika ni Jihan.

Napabuntong hininga muna si Hyder at tinungga ang alak na hawak nito. Pinapanood lang sya ni Jihan.

"Jih, magkaibigan tayo diba at alam mong mahal ko si Alexa. Baka naman pwedeng kausapin mo ang magulang mo na huwag ng ituloy ang kasal natin o kaya ikaw na mismo ang tumutol." pakiusap ni Hyder sa dalaga.

Nakaramdam ng kirot sa puso si Jihan dahil sa sinabi ni Hyder.

"Su- susubukan ko" matipid na wika ni Jihan at isang pilit na ngiti ang ginawa nya..

May sumilay na luha sa mata nya na lihim nyang pinahid.

Alam nyang wala talagang pag-asa na mahalin sya ni Hyder . Hanggang kaibigan lang talaga ang turing sa kanya ng binata.

"Asahan ko yan ha" masayang ani ni Hyder.

"Hyder, Paano kung...??" ani ni Jihan pero hindi nya na itinuloy.

"Paano kung ano Jih?" kunot noong tanong ni Hyder.

"Wala, naisip ko lang na paano kung ituloy na lang natin yung kasal?" alinlangang wika ni Jihan.

"What?! Jih hindi pwede. No offense pero si Alexa ang mahal ko. Mahal kita Jih pero hanggang kaibigan lang" gulat na wika ni Hyder.

"Teka lang naman kasi.. Nagrereact ka kasi agad. Patapusin mo muna ako sa sasabihin ko. Wala naman akong sinabing magmahalan tayo haler?" pagpapanggap naman ni Jihan.

Bahala na, yan na lang ang naiisip na tanging paraan para matali sa kanya ang lalaking mahal nya.

Susugal sya sa larong walang kasiguruhan. Ang nasisigurado lamang ni Jihan ay ang sakit na titiisin nya habang kasama ang lalaking mahal nya.

"Ano bang sasabihin mo? Bakit bigla kang nagkainteres na pakasalan ako?" tanong ni Hyder kay Jihan.

Bumuntong hininga si Jihan pagkatapos ay inagaw ang beer na hawak ni Hyder at ininom ito bilang pampalakas ng loob.

"Ganito kasi yan, narinig ko na hindi ka makakakuha ng mana pag hindi ka sumunod sa kasunduan. Syempre bilang kaibigan mo ako Ayaw ko naman na mangyari iyon sa iyo. " panimula ni Jihan.

Tahimik lamang na nakikinig si Hyder at naghihintay sa mga susunod na sasabihin ni Jihan.

"Magpapakasal lang tayo para sa isang palabas. Pag kinasal tayo titira tayo sa iisang bubong pero magkahiwalay ang mga silid natin. Pag nasa public place tayo, we will act as a sweet couple. In short pagpapanggap lang ang lahat. Pag nakuha mo na ang mana mo then we can get divorce after two years" paliwanag ni Jihan kay Hyder.

Nagulat man pero nagdadalawang isip si Hyder sa suggestion ni Jihan. Oo nga. Bakit hindi nya naisip iyon tutal naman magkaibigan sila ni Jihan. Wala namang malisya kung ganoon ang gagawin nya.

"Sigurado ka ba? Okay lang ba iyon sayo? Ayaw kong makasakit Jih" ani ni Hyder.

(Hindi Hyder, hindi okay sa akin pero para sa iyo gagawin ko ito) wika ni Jihan sa isip nya.

"Oo naman. Ano ka ba magkaibigan tayo hindi ba? Ang kailangan lang nating gawin ay kausapin natin si Alexa at ipaliwanag sa kanya na set-up lang ang lahat at isa pa hindi ako maiinlove sayo no" dagdag pang muli ni Jihan. Salungat ang sinasabi ng kanyang bibig sa sinasabi ng puso nya.

Mabigat man sa dibdib pero kailangan nyang tiisin ang sakit.

Hindi na nya papayagan na makawala pa si Hyder sa kanya gayong may pagkakataon ng binigay sa kanya ang tadhana.

"Ako na ang magpapaliwanag kay Alexa. Maiintindihan naman nya iyon. Para rin naman sa amin ito. Maraming salamat sa Jih. Isa ka ngang mabuting kaibigan" nakangiting wika ni Hyder.

Nagpaalam naman na si Jihan kay Hyder dahil may aasikasuhin pa daw ito.

Pero ang totoo ay hindi na kinakaya ng puso nya ang naririnig na mga salita mula kay Hyder.

Hindi naman na sya makakaatras pa dahil nasimulan na nya ang plano nya.