Habang patuloy na namumuhay si Alona sa New York, natutunan niyang yakapin ang kanyang bagong buhay bilang assistant fashion designer sa YNK Styles. Sa kabila ng kanyang kalagayan bilang isang ina na nagdadala ng kambal, hindi siya nagpapatinag. Araw-araw ay puno ng mga bagong hamon at tagumpay sa kanyang trabaho. Naging matagumpay ang kanyang mga unang proyekto sa kompanya, at ang boss niyang si Penelope Ramsey ay labis na nasiyahan sa mga ideyang inilalapit niya."Alona, you're really something," papuri ni Penelope isang hapon, matapos nilang ipresenta ang bagong koleksyon. "I can see great potential in you. I’m glad I hired you.""Thank you, Penelope," tugon ni Alona, hindi maitago ang saya at kasiyahan. Para sa kanya, malaking biyaya na natanggap siya sa YNK Styles, lalo na't hindi niya inasahan na isang buntis na kagaya niya ay mabibigyan ng ganitong pagkakataon.Sa kabila ng mga bagong tagumpay at kasiyahan sa kanyang karera, may mga gabi pa rin na bumabalik ang alaalang iniwan
Anim na buwan na ang nakalipas. Samantala, sa New York, si Alona ay abala sa kanyang trabaho bilang assistant fashion designer sa YNK Styles. Naging matagumpay siya sa kanyang karera kahit na pinili niyang mamuhay na malayo sa Pilipinas at sa kanyang nakaraan. Hindi niya pinagsisisihan ang kanyang pag-alis, ngunit hindi rin madali ang lahat, lalo na’t malapit na siyang manganak sa kambal na kanyang dinadala.Habang tinitignan ni Alona ang kanyang mga ginawang disenyo sa isang presentation, naramdaman niya ang isang sipa mula sa kanyang tiyan. Napangiti siya at hinaplos ang tiyan, na para bang kinakausap ang kanyang mga anak. "Soon, you'll be out here with me," bulong niya sa mga ito.Bagamat masaya siya sa bagong buhay na kanyang binuo, hindi niya maiwasang maisip ang ama ng kanyang mga anak—si Neil. Minsan, sa kalaliman ng gabi, tinatanong niya ang sarili kung ano kaya ang magiging reaksyon ni Neil kapag nalaman nitong may kambal sila. Alam niyang hindi ito magiging madali, at ang
Si Wilma ay nakaupo sa dulo ng kanilang malawak na kama, ang mga kamay ay nakakrus sa kanyang dibdib habang tahimik na umaagos ang luha sa kanyang mga mata. Ilang gabi na siyang nag-iisa. Ilang gabi na niyang hinihintay ang pag-uwi ni Neil, ngunit lagi itong hatinggabi na kung dumating. At kung sakaling umuwi man ito nang maaga, tila wala na itong interes na makipag-usap o makipagkwentuhan sa kanya tulad ng dati. Nagiging malayo ang loob nito, at hindi niya maintindihan kung bakit. Sinasabi ni Neil na abala lang siya sa trabaho, sa pagmamanage ng Tropical Air, pero ramdam ni Wilma na hindi iyon sapat na dahilan.Pitong buwan na silang kasal, ngunit tila wala pa ring nangyayari sa kanilang pagsasama. Hindi lang ito tungkol sa kakulangan ng oras, kundi pati na rin sa kawalan ng anak. Si Wilma, tulad ng karamihan sa mga babae, ay nangangarap magkaroon ng sariling pamilya. Subalit sa bawat buwang lumilipas, lalo siyang napupuno ng pangamba—lalo na kapag naririnig niya ang mga pang-uusisa
Maagang nagising si Alona sa New York, hindi dahil sa lakas ng mga sikat ng araw, kundi dahil sa kanyang natutulog na kaba at pananabik. Magaganap ang isa sa pinakamalaking fashion show na kanyang sasalihan, at sa kabila ng kanyang lumalaking tiyan, determinado pa rin siyang tapusin ang lahat ng proyekto na ipinagkatiwala sa kanya ni Penelope, ang kilalang fashion designer at mentor niya.Naka-ready na ang kanyang damit at bag, ngunit bago siya lumabas ng silid, hinaplos muna ni Alona ang kanyang tiyan. “Mga babies, malapit na ang show. Maging mabait kayo kay mommy, okay?” bulong niya habang nakangiti. Kahit medyo mahirap na ang pagkilos dahil sa kanyang pagbubuntis, hindi ito hadlang sa kanya. Lumaki siya sa isang pamilya na laging hinaharap ang anumang pagsubok, at hindi niya hahayaang hadlangan ng kanyang sitwasyon ang kanyang mga pangarap.Pagdating niya sa event venue, agad siyang sinalubong ng mga kasamahan at assistants. Hindi maikakailang nagningning si Alona sa gitna ng lahat
Isang tahimik na gabi sa kanilang malawak na silid, nagmulat si Wilma habang nakikinig sa marahang paghinga ng kanyang asawang si Neil. Ilang buwan na ang nakalipas mula nang magsimula ang mga gusot sa kanilang pagsasama, at sa pagkakataong iyon, si Wilma ang higit na nasasaktan. Pitong buwan na silang kasal ngunit tila walang malinaw na direksyon ang kanilang relasyon. Sa tuwing umuuwi si Neil mula sa trabaho, halos hatinggabi na. Minsan ay natutulog na si Wilma nang makarating ito.Ilang ulit nang iniyakan ni Wilma ang sitwasyon. Hindi lamang ang kawalan ng anak ang bumabagabag sa kanya kundi pati na rin ang tila nawawalang panahon at atensyon ni Neil. Sapat ba ang pagmamahal ni Neil? Baka naman, unti-unti na itong lumalamlam.“Ito ba ang pinili kong buhay?” bulong ni Wilma sa sarili habang tinititigan ang kisame. Nasa punto na siya ng kanyang buhay na gusto niyang magka-anak, magkaroon ng buo at masayang pamilya. Pero bakit parang napakahirap para sa kanila ni Neil na magka-anak? S
Isang araw, habang magkasamang naglalakad si Wilma at Neil sa park, hinawakan ni Neil ang kamay ng kanyang asawa at ngumiti. “I promise you, Wilma, magiging mabuting ama ako. Hindi ko hahayaang masira ulit ang relasyon natin. This time, we’ll do it right.”Ngumiti si Wilma, at muling naramdaman ang kapayapaan sa kanyang puso. Alam niyang sa kabila ng lahat ng pinagdaanan nila, matagumpay nilang naayos ang kanilang pagsasama. Sa wakas, nahanap nila ang tamang balanse ng oras, pagmamahal, at pangarap—at sa darating na panahon, kasama ang kanilang anak, sisimulan nilang muli ang kanilang buhay na puno ng pag-asa at kaligayahan.Sa isang malamig na gabi, tahimik na nakahiga si Neil sa tabi ni Wilma, na kasalukuyang natutulog nang payapa. Nakangiti si Neil habang pinagmamasdan ang kanyang asawa. Ilang buwan na rin mula nang malaman nilang magkakaroon na sila ng anak. Halos hindi siya makapaniwala—sa wakas, mabubuo na rin ang kanilang pamilya. Lahat ng cravings ni Wilma ay agad niyang tinut
Sumikdo ang dibdib ni Neil. Hindi niya alam kung paano ipapaliwanag ang kanyang nararamdaman. Paano niya sasabihin na kahit nasa tabi siya ni Wilma, may bahagi ng puso niya na nakatingin sa isang taong matagal nang nawala—si Alona?“Wala, Wilma,” mahinang tugon ni Neil, pinipilit na ngumiti. “I’m just stressed with work, that’s all.”Hindi muling nagtanong si Wilma. Sa halip, iniwas nito ang mga mata at tahimik na umupo sa gilid ng kama. Walang salitang lumabas mula sa kanyang mga labi, ngunit ramdam ni Neil ang lamig ng katahimikan. Isang tahimik na pag-aalinlangan na bumabalot sa pagitan nila. Alam niya—unti-unti na siyang nawawala sa kanya. Lahat ng effort na ibinubuhos niya para maging mabuting asawa kay Wilma ay tila nawawala ng bisa. Parang nagiging mas mabigat ang mga oras na magkasama sila, at ang dating init ng pagmamahalan ay napapalitan ng alanganin at pagkakaila.Pagod si Neil. Pagod sa pagtatangkang maging perpekto sa mata ni Wilma habang pilit na hinahanap ang kapayapaan
Ipinagpatuloy ni Neil ang kanyang trabaho sa opisina. Habang tinitingnan ang mga ulat ng mga proyekto ng Tropical Air, hindi niya maiwasang isipin ang mga pangarap na nabuo para sa kanilang pamilya ni Wilma. Isang ngiti ang sumilay sa kanyang mga labi habang naaalala ang mga huling linggo na puno ng saya at pagmamahalan. Pero sa likod ng mga ngiting iyon, may takot na hindi niya kayang ipaalam kay Wilma.“Sir, may meeting tayo sa 3 PM,” pahayag ni Marco, ang kanyang katrabaho at kaibigan. “Nakaprepare na ang mga dokumento.”“Okay, salamat, Marco,” tugon ni Neil, ngunit ang kanyang isipan ay nasa ibang lugar—kay Wilma at sa kanilang magiging anak.Kahit abala sa trabaho, hindi maiwasang mag-alala ni Neil tungkol sa kondisyon ni Wilma. Pagsapit ng tanghali, tinawagan niya ito. “Wilma, kumusta ka? May mga kailangan ka ba?”“Okay lang ako, Neil,” masayang sagot ni Wilma. “Naghahanda ako ng lunch. Gusto mo bang magtakeout tayo mamaya?”“Sounds great! I’ll be home as early as I can,” sabi n