--- After 3 years ---"Uyy! Dela Vega, may dalaw ka." Anang pulis habang tinatanggal ang pagkaka kandado ng selda nila Damon. Si Damon na naka higa sa kaniyang higaan ay nag mamadaling tumayo. Bakas sa mukha ang tuwa ng marinig ang sinabi ng pulis na mayroon siyang dalaw. Kailan nga ba ang huling beses na may dumalaw sa kaniya? matagal-tagal narin iyon. Sino nga kaya ang dalaw niya. 'Sana isa kanila Edmond o Ciara.' bulong niya sa kaniyang sarili. Alam niyang hindi naging maganda ang relasyon nila ng pinsan niya mag mula ng maipakulong siya ni Patricia. Huling dalaw naman ni Ciara sa kaniya ay iyong mga panahong pinag tutulakan niya ito. Sa itinagal-tagal niya sa kulongan marami siyang na realize. Mga pagkaka mali niya, mga kasalanang na gawa niya sa mga taong malalapit sa kaniya lalo na sa mag ina niya. Sa matagal na panahong lumipas na hindi niya nakikita ang mga ito ay mas lalo siyang nananabik na muling masilayan ang kaniyang mag ina. "Sino po ang dalawa ko?" Tanong niya sa
"Azariah! open this damn door" Rinig na sigaw ni Azariah sinamahan pa iyon nang pagkalampag nang pinto sa labas nang bahay. Pupungas pungas siyang bumangon mula sa pagkakahiga. Madilim ang buong sulok nang kwarto. Sinuot niya ang pambahay na tsenelas saka tinungo ang switch nang ilaw para buksan iyon. Kaagad na nag liwanag ang buong sulok. 'Anong oras na ba?' kausap niya sa sarili na sinulyapan ang wall clock na nakasabit sa ding ding. Napakunot noo siya dahil alas tres na pala nang madaling araw. "Azariah! ano ba? buksan mo ang pinto sabi" na rinig niya pang muli ang sigaw nang kaniyang asawa mula sa labas. Marahil ay galing na naman ito sa inuman dahil anong oras na at kakauwi pa lamang nito. Sa isiping iyon ay napapabuntong hininga na lang si Azariah na lumabas nang silid at tinungo ang pinto sa labas para pag buksan iyon dahil patuloy ang pag sisigaw at pag kalampag nang pinto na kulang nalang ay sirain na nito iyon. Nakakahiya sa mga kapit bahay. "Bakit ba ang tagal mo mag
Slight SPG!Pagkarating sa bahay ay nagulat si Azariah nang makitang naka bukas ang gate nila. Sa pagkaka alam niya she locked it before she leave the house. Ipinag sawalang bahala niya na lamang iyon. Tahimik na ipinarada niya ang sasakyan sa garahe pagkatapos ay kinuha ang mga pinamili niyang grocery.Ibinaba niya ang ibang grocery para buksan ang pinto. Nag taka siya nang pihitin niya ang seradora ay kaagad iyong bumukas. Na i lock niya rin iyon kanina. Papaanong bukas din ito.'Umowi na ba si Damon?' tanong niya sa isipan. Pero impossible kalimitan naman itong umuowi nang dis oras na nang gabi. Baka nga talagang nakalimutan niya lang na i lock iyon kanina.Pangungumbinse nito sa sarili sabay kuha nang mga grocery at tuloy tuloy siyang pumasok sa loob nang bahay. Dumiretso siya sa kusina, binuksan ang ref at inilagay ang mga pinamili roon ang iba katulad nang mga delata ay inilagay niya sa cabinet. "Hon, naman nakikiliti nga ako, ano ba" kumunot ang noo ni Azariah nang makarinig
"Uyy dhai bakit parang nangangayayat ka yata. Naku ha baka pinapabayaan ka nang asawa mo" nangingibabaw ang tinig nang kaibigan ni Azariah na si Paolo. Kasalukuyan silang nasa isang karenderya ngayon nang kaibigang bakla. Sa coffee shop sana sila ngayon pero napag pasyahan niyang sa karenderya na lamang sila kumain para mas maka tipid. Nag mumukmok siya sa kwarto nang biglang tumawag itong kaibigan niya at nag aya nang biglaang gala. Hindi na siya nag dalawang isip pa kundi mag ayos kaagad at puntahan ito. Lihim pa nga siyang natuwa nang ayain siya nitong gumala dahil na buburyo narin siya sa loob nang bahay at dumadagdag pa sa stress niya tuwing nakikita ang kabit nang kaniyang asawa. "Wala naman talagang pakialam sakin yun Pao" malungkot niyang ani rito na halos ibulong nalang ang mga salitang iyon. "Naku ha hindi maganda yan, asawa ka niya at may dinadala kang sanggol dapat lang alagaan ka niya anu ba naman yang asawa mo friend ha" Ngumiti lang si Azariah pero hindi i
Kita rin ni Azariah ang bubong ng kanilang bahay na halata ang kalumaan nito dahil sa kinakalawang na ito ay may iilan ilan naring butas na makikita sa yero nilang bubong. Hindi niya maiwasang makaramdam nang pagka habag dahil sa nakikitang sitwasyon ng kanilang bahay. Wala man lamang siyang nagawa para maipaayos maski ang bubongan lamang nila. Paniguradong nababasa ang ilan nilang kagamitan kapag sasapit ang tag ulan. Kaya nga siya lumuwas ng maynila noon para makapag hanap ng trabaho at nang maipa ayos niya ang kanilang bahay. Pero sa kasamaang palad ay na bulag siya sa isang pag ibig nang dahil lamang sa mga mabulaklak na mga salitang lumabas sa inaakala niyang totoong pag mamahal ng isang lalaki. Kita mo ngayon ang kalagayan niya. Even how difficult her situation is, she choosed to hide it to her family. Dahil ayaw niya nang dumagdag pa sa isipin ng mga ito. Umakyat siya sa itaas at tinungo ang dati niyang kwarto. Maayos parin naman ito halatang palaging nililinisan dahil wa
"Nakikita mo ba ang malawak na lupaing iyan Laurence? diyan ko sana balak na mag patayo nang bagong clinic. Nakikita ko kasing nahihirapan ang ilan naming mga ka baryo dahil sa layo nang hospital rito sa'min" Itinuro pa nito ang malawak na lupain na binili nito ilang buwan na din ang nakakaraan. Sinadya pa talaga nitong kontakin ang binata na nasa maynila na para ito ang humawak nang project na gusto nitong ipatayo para sa mga tao sa bayan nang Santa Monica. Bilang mayor ay isa ito sa kaniyang ipinangako sa mga na roon na pauunlarin ang munting bayan na tinitirhan. Kaya naman marami ang nakukuha niyang simpatya sa mga tao dahil mayroon siyang pag mamalasakit sa mga nakatira doon. "Kailan niyo ho, bang balak na ma simulan ang pag papatayo nang clinic?" Tanong naman ni Laurence. "Gusto kong masimulan na ito sa lalong madaling panahon. Nakahanda narin naman ang ilang mga materyales na gagamitin" napa tango tango naman si Laurence habang tinitignan ang malawak na lupain sa hindi nil
"Tay!, Nay!"Patakbong sumalubong ang kambal nang makita sila nitong bumababa sa sinakyang tricycle. Naka suot pa nang uniporme ang dalawa na animo'y kagagaling lamang sa skwela at hindi pa nakakapag palit nang pambahay na damit. Ngumiti naman si Lydia sa dalawang kambal habang inaalalayan nilang pareho ni Azariah ang asawa na iika-ika pang nag lalakad habang naka hawak sa tagiliran kong saan ito na taga."Bakit naman hindi pa kayo nag bibihis?" nakangiting tanong pa ni Lydia sa mga anak habang sumusunod ang mga ito sa kanila na binabagtas ang daan patungo sa kanilang bahay."Kadarating lang din ho namin inay" si Nica na ang sumagot. "Papunta po kami kanila Sofie para sa aming project sa English sakto namang nakita namin kayo" Saad naman ni Nico. "Naku, umowi muna kayo sa bahay at mag palit nang damit" suhestyon ni Azariah sa mga kapatid."Maayos na po ba ang kalagayan ninyo itay?" Tanong ni Nica na binalingan ang ama. "Medyo makirot pa ang sugat ko anak pero ilang araw lang din s
Napuno nang iyakan ang munting bahay nila Azariah nang mag paalam siya sa mga magulang na babalik na siya nang maynila. Halos magaling narin naman ang kaniyang ama buhat sa tinamo nitong sugat matapos itong tagain nang asawa nang kaniyang tiyahin. Bumalik narin ito sa pag tatrabaho sa kanilang malawak na bukirin. Bagamat medyo nahihirapan ang mga magulang sa pag de deliver nang kanilang mga na harvest na gulay. Dahil wala na ang kalabaw na siyang ginagamit nila para mag dala nang kanilang mga ani sa kalapit na bayan. Mas magastos kasi kong mag aarkila pa ang mga ito nang sasakyan para mag dala nang kanilang mga inani sa kalapit na bayan. Kaya malaki talaga ang gamit nang kalabaw para sa kanilang pamumuhay."Anak mag iingat ka doon ha? h'wag mo ring kalimutan na tumawag sa amin kapag may problema" ani nang kaniyang ina habang pinupunasan nito ang mga matang hilam sa sarili nitong luha. Natatawa namang niyakap ito ni Azariah at bahagyang hinagod hagod ang likuran. Pero siya man ay
--- After 3 years ---"Uyy! Dela Vega, may dalaw ka." Anang pulis habang tinatanggal ang pagkaka kandado ng selda nila Damon. Si Damon na naka higa sa kaniyang higaan ay nag mamadaling tumayo. Bakas sa mukha ang tuwa ng marinig ang sinabi ng pulis na mayroon siyang dalaw. Kailan nga ba ang huling beses na may dumalaw sa kaniya? matagal-tagal narin iyon. Sino nga kaya ang dalaw niya. 'Sana isa kanila Edmond o Ciara.' bulong niya sa kaniyang sarili. Alam niyang hindi naging maganda ang relasyon nila ng pinsan niya mag mula ng maipakulong siya ni Patricia. Huling dalaw naman ni Ciara sa kaniya ay iyong mga panahong pinag tutulakan niya ito. Sa itinagal-tagal niya sa kulongan marami siyang na realize. Mga pagkaka mali niya, mga kasalanang na gawa niya sa mga taong malalapit sa kaniya lalo na sa mag ina niya. Sa matagal na panahong lumipas na hindi niya nakikita ang mga ito ay mas lalo siyang nananabik na muling masilayan ang kaniyang mag ina. "Sino po ang dalawa ko?" Tanong niya sa
Nang maka balik na sa cottage sina Azariah at Laurence ay na roon na rin ang mga magulang nito. Napag pasyahan muna nilang kumain. Medyo marami-rami rin ang mga pagkaing in-order ni Laurence. Pagkatapos nilang kumain ay nag simula ng maligo ang dalawang kambal. "Doon ka sa pam bata kasi hindi ka naman marunong lumangoy." Ani Nico sa kakambal niyang si Nica na may halo ng pang-aasar. Iningosan lamang ito ni Nica bago nag dadabog na nag lakad papunta sa swimming pool kong saan may iilang toddlers ang naliligo kasama ang kanilang mga magulang. Tatawa-tawa naman si Nico na nag lakad papunta sa adult part ng naturang swimming pool. Nilingon pa ito ni Nica pagkatapos ay siniringan niya ang kambal kahit na hindi naman ito naka tingin sa kaniya. Na roon siya gilid ng swimming pool na para sa mga bata lamang. Gusto niya na talagang maligo kaso nakakahiya naman siguro kong makikisali siya sa mga bata. She's already fifteen. Sa huli ay napapa buntong hininga siya na nag tungo parin doon. Baha
Nang sumapit ang umaga, maagang na gising si Laurence. Naupo siya sa malambot na kama. Nang tumingin siya sa kaniyang tabi ay sumilay ang matamis na ngiti sa kaniyang mga labi ng makitang mahimbing parin na natutulog ang kaniyang mahal na asawa. Sa tabi naman ng kama nila ay nakalagay ang isang crib kong saan mahimbing din na natutulog ang kanilang anak. Kay ganda lamang nilang pag masdan. Dahan-dahan siyang bumangon mula sa pagkaka upo. Inayos niya muna ang pagkaka kumot kay Azariah kapagkuwan ay nilapitan niya ang anak at ma suyog ginawaran ito ng halik sa pisngi. "Ang cute naman ng baby, tulog na tulog parin ah" sambit niya pa habang may matamis na ngiting naka paskil sa kaniyang mga labi. Kapagkuwan lang ay lumabas siya sa kanilang silid at mabilis na nag tungo sa baba. Masyado pa namang maaga kaya naman lumabas muna siya ng bahay nila. Napag pasyahan niya na pumunta sa tabing dagat para mag abang ng mga mangingisda na dadaong sa mga oras na yun. Balak niyang bumili ng isda n
"Na ayos mo na ba lahat ng dadalhin?" Ani Azariah kay Laurence habang inilalagay nito ang kanilang mga gamit sa likod ng kotse. Siya naman ay kalong-kalong ang anak nila na mahimbing na natutulog. "Oo, sinigurado kong wala tayong naka limutan" sambit naman ni Laurence. "Rafael...yung isa ko pang maleta bitbitin mo" wika ni Cynthia sa asawa na nasa likuran naman nito bitbit sa magkabilang kamay ang dalawang maleta. "Bakit naman kasi ang dami-dami mong dinalang gamit. Pwede namang iwanan na lamang tong iba rito" reklamo naman ni Rafael habang hila-hila ang malalaking maleta. Para tuloy silang mag a abroad sa lagay na 'yun. Kaagad namang tinulongan ni Laurence ang ama na ilagay ang mga gamit ng mga ito sa likod ng kotse. Kapagkuwan ay muling bumalik sa loob ng bahay si Rafael para kuhanin ang isa pang maleta. Napapa iling na lamang si Laurence habang naka ngiti.Kasi kahit na anong iutos ng ina nito sa kaniyang ama, mag reklamo man ito ay susunod parin ito. Matapos masigurong wala n
Abala si Azariah sa pamimili ng ilang mga groceries na dadalhin niya sa probinsya nila dalawang araw mula ngayon. Mag isa lamang siya na pumunta para mamili ng mga pasalubong. Marami pa kasing inaayos sa kompanya si Laurence para wala na itong aalalahanin pa kapag nag bakasyon sila sa Santa Monica. Nasa mga chips section na siya ng biglang may bumangga sa push cart niya. "Ayy...sorry, hindi kasi ako tumitingin sa---" Napahinto sa pag sasalita ang babae ng mag tama ang kanilang mga mata. Hindi naman sukat akalain ni Azariah na mag ko cross ang landas nila doon. "Ciara?" Sambit niya sa pangalan nito. Ngumiti naman ang babae ngunit halata sa mukha nito ang pagka ilang. "Kamusta?" Sambit niya pa sa babae. "O-okay lang naman, ikaw kamusta? mukhang nasa maayos kanang kalagayan ngayon" aniya na para bang ang awkward niyon sabihin matapos ng mga ginawa nito sa kaniya noon. Ngunit wala na rin naman iyon kay Azariah. Matagal na yun and she already moved on. Napa tawad niya narin naman ang
Halos magka sabay lang na dumating sa presento ang patrol car ng nga pulis at ang sasakyan nila Edmond. Hila-hila ng mga pulis ang lalaki at si Damon papasok sa loob ng presento. Sa interrogation room kong saan ay na roon ang lalaki. Naka upo ito sa plastic na upoan, naka tungo ang ulo habang naka posas naman ang mga kamay nito. "Sino ang nasa likod ng pang ho hostage mo sa nag iisang anak ng mga Dela Vega?" Ma riing tanong ng pulis sa lalaki. "Hindi niyo ako mapapa amin" ma tigas na Saad ng lalaki habang naka tungo parin. Nagkatinginan naman ang mga pulis na naroon habang sina Patricia naman at Edmond ay nasa tabi lamang at tahimik na pinag mamasdan kong papaanong paaminin ng mga pulis ang lalaki sa kong sino ang master mind sa pag dukot kay Damon at kong ano ang motibo ng mga ito para gawin iyon. "Mag sasalita ka ba o hindi, kahit hindi ka mag salita makukulong ka parin" Sambit ng pulis. "Edi ikulong ninyo, wala kayong makukuhang sagot mula sa akin. Hindi ko sasabihin kong sino a
Kumikislap ang mga mata ni Laurence at matamis ang ngiti habang naka tingin sa maliit na sanggol na lalaki na kalong-kalong niya sa kaniyang braso. Masuyo nitong hinimas ang maliit na ulo ng sanggol. Matangos ang ilong nito at may natural na mapupulang labi."Ang gwapo naman ng baby na 'yan" masaya namang saad ng ina nito habang marahang kinukurot ang pisngi ng sanggol na mamula-mula pa ang balat. "Syempre naman mom, nag mana yata sa'kin to, gwapo din" ani Laurence na natatawa. Kaya natawa nalang din ang asawa at ang ina nito. "Hello, baby...ka mukha mo ang Daddy" naka ngiting ani Laurence habang nilalaro ang maliliit na daliri ng sanggol. Ngumiti naman ito kaya mas lalo siyang ng gigil lalo pa ng makitang may biloy ito sa magka bilang pisngi. "Hmm...'yan talaga ang napaka unfair ano? yung tipong tayo ang nag dala ng siyam na buwan tapos pag labas kamukha lang ng mga asawa natin" Kunwari ay inis na sambit ng ina ni Laurence na ikina tawa naman ni Azariah. "Oo nga po mom, subrang unf
Pagkarating nila sa hospital ay kaagad na binuhat papasok si Ciara ng driver na sinakyan nila. Kaagad naman din silang inasikaso ng mga nurses na naroon. Namimilipit na sa subrang sakit si Ciara ng ipasok siya ng mga ito sa Emergency Room. "Na kilala mo ba kong sino ang lalaki?" Tanong ni Patricia kay Edmond ng ikwento nito ang nangyare sa bahay nila kahapon. Hindi niya alam kong nakuha ba ng lalaking yun ang pinsan niya. "Hindi eh, ano sa palagay mo...may kaugnayan ba ang lalaking iyun tungkol sa nangyare kay Damon dati" "Siguro, baka napag alaman na nilang buhay ang pinsan mo at bigla siyang binalikan... para tuloyang burahin sa mundo" giit naman ni Patricia. "Mukhang may taong malaki ang galit sa pinsan mo" dagdag pa nito. "Ewan ko...na saan na kaya yun ngayon" Sa isang lumang bahay na malayo sa lungsod ay doon dinala si Damon ng lalaki. Hinila siya nito pababa ng sasakyan at itinulak sa isang maalikabok na sulok. Kaagad namang naka singhot ng alikabok si Damon bagay na ikina
"Nay, Tay. Mag iingat po kayo " naluluhang ani Azariah sa kaniyang mga magulang habang nasa labas sila ng airport. Ngayong araw kasi ay uuwi na ang mga ito sa Santa Monica dahil kailangan na ring mag enroll ng kambal. Ilang araw na lamang ay mag papasukan na at kailangan nilang humabol. Hindi naman napigilan ng ina ni Azariah ang maiyak dahil uuwi na sila at magkaka hiwalay na naman. Ilang buwan pa ang bibilangin bago sila muling magkita. "Kayo rin anak, mag iingat kayo" madamdaming Sambit nito habang pinupunasan ang mga luhang walang tigil sa pag bagsak. "Nay, naman bakit kayo umiiyak? na iiyak na rin tuloy ako" ani Azariah habang nag sisimula na ring manubig ang gilid ng kaniyang mga mata. Muli silang nag yakapan hanggang sa bumitaw na ang mga ito para pumasok sa loob. "Sige na po nay, tay baka ma Iwan kayo ng flight ninyo" Ani Azariah habang nag pupunas ng luha. Yumakap naman ang kambal sa kaniya, pati ang mga ito ay naiiyak na rin. "Ma mi miss ka namin ate" Sambit ni Nico. "M