Chapter 05

Since I feel bored, I decided to go home early. And when I say 'home' it's home then. Hindi ko alam kung bakit sa mansion namin ako dinala ng sasakyan ko, samantalang madalang pa sa eclipse kung umuwi ako rito- meaning limang beses lang sa loob ng isang taon. Minsan nga ay wala pa.

"Good evening Seniorito," magalang na bati sa akin ng isa sa kasambahay namin.

Nginitian ko lang siya at walang pakialam na nilampasan na. Dahil nga sa madalang akong umuwi rito, ni hindi ko na matandaan ang mga pangalan nila.

"What brought you here?"

Bungad naman sa akin ng ama ko na halos kabababa lang ng hagdan. Ngunit kumunot ang noo ko ng mapatingin sa hawak niya.

"Since when did you use a walking stick Dad?" Kunot noong tanong ko sa kaniya. Ganoon na ba talaga ako katagal na hindi umuuwi para hindi malaman ang mga nagaganap sa kaniya? Sa kanila ni Mama?

"Son, guwapo lang ako pero tumatanda rin naman," nakangiting sagot niya. "Kaya nga umaasa kami ng Mama mo na bago man lang sana ako pumunta sa langit ay makita ko ang magiging apo ko sa'yo," aniya pa na ikinailing ko na lang.

Malamang na mapupunta na naman sa kasalan ang usapan namin ng ama ko. I already lost count of how he asks  me 'kailan ka ba magpapakasal?' I always turned them down or sometimes refuse to answer.

Ilang beses ko na rin kasi silang sinabihan na hindi pa ako handa, at ayaw kong pinipilit ako sa taong hindi ko gusto. Sagrado para sa akin ang kasal. And once I'm in... there's no turning back. Kaya pinagsasawa ko na muna ang sarili ko sa mga babaeng kusang lumalapit sa akin, na ang tanging hangad lang naman ay matikman ako at mapaligaya sila.

"Where's Mom?" baliwalang tanong ko. Pilit na iniiwasan ang usaping kasal.

"She's with her amiga's," sagot niya naman. "Anyway, nakausap mo na ba ang C.E.O ng Branson Construction Services? The proposal is ready... ikaw na lang ang hindi."

That's it! Kahit na anong iwas ko ay doon at doon pa rin talaga pupunta ang usapan namin. I was arranged to marry their business partner's daughter for the merging of the two companies, the Branson and the Barcelona. Hindi naman namin kailangan ng lintek na ka merge dahil nangunguna pa rin sa industriya ang kompanya namin, at higit sa lahat... I don't do marriage for convenience!

"Dad we already talked about that right? Let me choose a woman that I wanted for myself. Isa pa, ni hindi ko nga alam ang pangalan ng anak ng business partner natin," mahabang paliwanag ko sa kaniya.

Gusto ko nga rin sanang sabihin na hindi ko naman gusto 'yong anak ng business partner namin. Bukod kasi sa hindi magandang lalaki si Mr. Branson, baka pati mamaya ay ganoon din ang anak niya. Ayaw kong mapangasawa ang babaeng hindi kaaya-aya ang itsura dahil ayaw kong pagsisihan ang paggissing ko sa umaga na ang hindi kanais-nais na mukha ang makikita ko.

"At ilang beses ko ring sinabi sa'yo na sa ayaw at sa gusto mo, pakakasalan mo ang babaeng napili namin para sa'yo." Ilang sandali na nagtagisan kami ng tingin bago ako bumaling sa taas. "That's all for tonight... Have a good night," giit niya pa bago ako iniwan na unti-unting nagpupuyos ang loob.

Ayaw ko namang makipagtalo pa sa ama ko dahil wala rin namang mangyayari. At the age of twenty-seven, I'm still controlled by my father. I'm not scared but I don't want to fight back, dahil may punto naman siya. Bukod sa may edad na sila ni Mama, baka atakihin pa siya sa puso which I don't want to happen.

Napabuntong hiningang umakyat na lang ako upang magpahinga na muna sa dati kong silid. Pero matapos ang gabing ito... hindi na nila ulit makikita ultimo ang anino ko saan mang sulok ng bahay na ito.

*🌷🌷🌷*

*

"WHAT ARE YOU GOING TO DO?" I asked my boyfriend Andrei while I purposely seduced him here in my unit.

Dahan-dahan kong tinanggal ang suot kong roba at hinayaan 'yon na bumagsak sa lapag. He was a bit drunk when he went here. He said they celebrate his cousin's birthday, but I doubt that. Paanong hindi ako magdududa kung mayroon akong nakitang bakas ng lipstick sa kuwelyo ng damit niya?!

"L-Love, what are you doing? Put your robes on, I just have to wash my face, I'm not drunk anyway... nakainom lang," aniya naman na para bang kinakabahan. "Uuwi rin ako kaagad, hindi ako magtatagal," giit niya pa.

"Don't you think it's about time to-"

"No Shaira," putol niya. "I respect you as a woman, we only have to do that the night after our wedding." I heard him sigh which made me frown my brows.

Does he respect me as a woman, not her girlfriend or fiance? And how about my sister? Ibig bang sabihin no'n ay wala siyang respeto sa kapatid ko kung kaya't kahit saan na lang sila naglalabas ng init ng katawan?

"Really Andrei? Do you respect me as a woman? Not your goddamn-for-nothing fiance?! Isang taon na tayong mahigit na magkasintahan, pero ni hindi mo man lang ako nagawang halikan sa labi. Tell me, is there anything wrong with me? O baka sa'yo?"

I don't feel bad because he doesn't want to kiss me or have sex with me, pero inaapakan niya na ang pagkababae ko! My pride! Magpapakita siya sa akin ng nakainom, sasabihin na nag celebrate sila ng birthday ng pinsan niya, but then may kiss mark ng lipstick ang kuwelyo niya. And hell, may mamula-mula pa ngang bakas ng halik sa leeg niya! Ni hindi niya man lang ako naisip na isama, or sinabihan man lang na pupunta siya sa kung saan mang empeyerno siya pupunta, putangina!

"What's wrong with you?" Kunot noong tanong niya. "Hindi ka naman ganyan dati ah. Now you're becoming so hard to handle," aniya pa na ikinangisi ko ng mapakla.

"Hindi ako aso para i-handle mo sa kung paanong paraan mo gusto," sagot ko at akmang lalabas na ng banyo ng bigla niya akong hilahin pabalik.

He pinned me to the wall and kiss my mouth. I was shocked for a moment but when I get back to my senses, I respond to his kisses.

It wasn't passionate like how X kissed me that night. The way Andrei kisses me is like an obligation. A responsibility. Gustuhin ko mang palalimin ang halik na pinagsasaluhan naming dalawa... siya ang kusang tumigil.

"This is wrong, you better suit yourself," he whispered, leaning his forehead on me.

"How does it become wrong? You're my boyfriend, my fiance to be exact. But kissing you or kissing me seems like were forbidden," I told him then left him inside the bathroom.

Siguro nga ay may mali na sa akin. Hindi na tamang ipinipilit ko ang sarili ko sa kaniya dahil iba ang gusto niya. Sa ibang babae niya nakukuha ang kaligayahan na kaya ko rin namang ibigay pero tinatanggihan niya. Is he in love with my sister? Or he was just respecting me... as a woman?

I smile a bittersweet smile when I thought of that. Pinagduduldulan ko na ang sarili ko sa kaniya pero dama ko ang pandidiri niya. Hindi ba ako masarap?!

"I'm going, see you again next time." I just nodded but I didn't bother giving him a look. Baka mamaya ay habulin ko pa siya at ako pa ang mag sorry.

Bakit ko ba kasi naisip na akitin siya ngayon? Para ano? Para malaman kung tatalab ba ang pang-aakit ko sa kaniya o hindi? O dahil gusto kong makalimutan ang isang gabi ng kapusukan na nangyari sa isla ng hindi sinasadya?

I closed my eyes tighter, but when I did that... tila isang pelikula na lumabas sa isipan ko ang gabing yon sa piling niya. Sa piling ni...

"Axel Barcelona," I whispered. How should I forget his name when I almost lost my voice shouting ang moaning for his name all night long?!

***

TO BE CONTINUED...