Chapter Three

Pinatawag ko ang Driver at Helpers ng Marikina Area na naka-assign sa Truck number five at kinuha ko rin ang hawak nilang Manifest. Humingi rin ako ng copy sa Marketing's Manifest at saka ipinagkumpara ito.

The Manifest is a document where orders of clients stated on it. Names, address, volume of orders and parts of the product they ordered. Si Marketing Staff ang gumagawa ng Manifest at dini-distribute lang sa mga crew. Ang mga crew ay ang mga Driver at Helper. While, the Sales Booking Representative job is to booked orders from our active customers to different wet markets and hotel and restaurants around NCR, Bulacan and other provinces in Philippines.

We have Twenty SBR na nagtutungo sa kani-kanilang designated area para doon ay magpa-book. Lahat ng naipapa-book nila ay isini-send nila sa Viber Sales Group at iyon ang basis ni Marketing Staff para makagawa ng isang Manifes, na basis naman ng mga Driver at Helper upang ibagsak ang mga ordered products ni client. Kapag may mali, Drivers at Helpers ang kawawa lagi dahil sila ang may hawak ng produkto. Pero hindi sa lahat ng pagkakataon ay sila talaga ang mali, katulad ngayon.

Malakas kong naibagsak sa desk ang hawak kong Manifest matapos kong maipagkumpara ang copy ng Marketing Staff at copy ng Drivers at Helpers.

"Nakakagulantang ka naman, mi!" reklamo ni Martha.

"Pupunta lang ako kay Red," sabi ko at lumakad na.

Doon rin sa second floor ang office ng Operations Manager, katabi ng office ng Logistics Manager. I knocked first and slide the glass door. Dire-diretso akong umupo sa bakanteng upuan na nakaharap sa kaniya. "Look at the Manifest. This one is to our Marketing Staff and this one is to our Crews."

He then looked at it. "I can't see wro-"

"Hindi pareho!" Kinuha ko ang Manifest ng Marketing Staff at iminuwestra sa kaniya ang Column Information ng Customer number 10 na si Aida. "May nakalagay na orders which is Two bags of Whole Chicken, Three bags of Rib Wings at Two bags of Proben. Pero dito sa Manifest ng Crew.." Kinuha ko ang Manifest ng Crew at muling iminuwestra sa kaniya ang Column Information ng Customer number 10 na si Aida. "Blangko!" dagdag ko.

Muli akong humarap sa kaniya ngunit agad na lumayo nang kaunti dahil sa sobrang lapit ng mukha namin sa isa't isa. "It's our Marketing Staff's fault at hindi sa Crew. For your information, may mga pangyayari talagang ganiyan. Minsan kasi ay hindi nado-double check ng Marketing Staff ang Manifest na ipini-print nila. 'Yong Manifest na ibinigay sa iyo at copy nila ay pareho, pero ang sa Crew ay mali."

"Really? Nagkakamali pa sila rito? Number of Prints na lang ang gagawin nila hindi pa nagagawa nang tama?" kunot-noo niyang tanong.

"Ilang beses na 'yang nangyari. Minsan kasi ay may mga changes na order si customer tapos ay na-print na ni Marketing Staff, ang ending ay edit then print ulit tapos ay maghahalo-halo ang documents."

"Sino ang Marketing Staff sa Marikina Area?" tanong niya.

"Si Sabrina."

"Call her and tell to come here with you."

Agad akong lumabas sa office niya at taas-noong humarap sa mga staff ng Marketing. Ang mga tinginan ay mabibigat na naman. " Miss Sabrina?" tawag ko rito kung kaya't ang atensyon ng karamihan ay napunta sa kaniya.

Lumingon siya sa akin. "Po?" tugon nito.

Muntik na akong matawa sa pag-opo niya. Akala mo naman talaga ay maayos makitungo. Kanina ay nauuna pa siyang tumatawa nang mag-eskandalo si Red.

"Operations Manager wants to see you. Come to his office now."

Agad naman siyang tumayo at sinundan ako. Pinauna ko na siyang pumasok habang ako ay nasa likuran niya lang. 

"G-good afternoon, Sir Von," she uttered. Umupo siya sa kaliwang bakanteng upuan habang ako naman ay sa kanan.

"Check your work," malamig na sabi ni Redric at padabog na inilagay ang Manifest sa tapat ni Sabrina.

She then looked and analyzed her work. "S-sir, s-sorry," mangiyak-ngiyak nitong dispensa habang nakayuko.

"Ikaw ang pagdedeliver-in ko rito sa Marikina. Galit na galit ang customer kanina  dahil ang akala niya ay may maititinda siya ngayon, pero dahil dyan sa kapabayaan mo ay mawawalan tayo ng isang active customer."

"S-sir, I'll try to convince her po na tanggapin ang order niya kahit late po."

"Sino'ng magdedeliver? Ikaw? Sige, pabor naman sa akin 'yon."

"'Y-yong SBR po sana, sir."

"From Marikina up to here in Valenzuela, papabalikin mo para kumuha ng order ni Client diyan sa Warehouse? Sagot mo ang Gas Allowance?" sarkastiko nitong tanong. "Your suggestions are stupid! Hindi ka nag-iisip, Sabrina!" dagdag pa nito.

Malalim akong bumuntong hininga at humarap kay Sabrina na ngayon ay nakayuko pa rin. "Well, mukhang mawawalan talaga tayo ng isang active customer ngayon. Try to contact some in-active customers at baka sakaling makabawi ka roon," mahinahon kong sabi kay Sabrina na ngayon ay angat na ang ulo at diretsong nakatingin sa akin.

"Y-yes, Ma'am Aria."

"Get out now, Sabrina!" mariing sabi ni Redric.

Nagsimula na siyang maglakad pero bago pa siya tuluyang makalabas ng office ni Red ay muli akong nagsalita. "Next time, double check your work. Manifest is a very sensitive document dahil diyan nakapaloob ang lahat ng orders ni customer. Iyan ang sinusunod ng mga crew. Huwag maging pabaya sa mga dokumentong hawak ninyo."

"Y-yes, Ma'am Aria. Pasensya na po," she said and left the office.

Humarap ako kay Redric. "Sir, next time ay huwag masyadong paiiralin ang init ng ulo lalo na kung kaya namang masolusyunan agad. Basic problem pa lang iyon pero stress ka na, paano kung sa mga susunod na araw ay mahawakan mo na ang heavy problem? Baka bigla ka na lang mag-resign," nakangisi kong sabi.

He gave me a smirk. "But at least I am concern with a basic problem. E, kayo ni Trey? Inuuna niyo pa ang pakikipag-landian bago reply-an ang message ni Boss."

I also gave him a smirk. "Naglalandian is not an appropriate term, Mister Wong. Kinuha ko lang ang stapler ko sa kaniya."

He laughed before he speak. "Aakyat ka pa talaga para lang sa isang stapler? Wala bang stapler ang mga kasama mo sa office? Pathetic reason, Karrie. Kaya hindi kayo makahanap ng suppliers dahil puro kayo chismis," natatawa niyang sabi habang umiiling. "Mabuti na lang talaga at sinabi sa akin ni Miss Dianne na nagtungo ka riyan sa office ni Trey para makipag-kwentuhan lang."

Dianne, the accounting head. Kahit kailang talaga ay bida-bida iyon, e. Palibhasa ay may gusto kay Hanz kaya inggit na inggit sa akin.

"Wala akong mapapala sa'yo kung patuloy pa kitang kakausapin. Wala ka pang masyadong alam sa Operations kaya hahayaan na muna kitang maging ganiyan."

Tumayo na ako at lumabas sa kaniyang office. Nang madaanan ang Accounting ay malakas kong inilalapat sa tiles ang heels na suot ko upang makalikha ng ingay.

Its been one week since Redric became our Operations Manager. Okay naman ang flow at nadagdagan kami ng Three Suppliers. Kung dati ay pitong truck lang ang pinapalabas namin, ngayon ay sampu na. I must say na medyo nag-grow ang company in just a week. SBR's target quotas always hitted. In-active customers finally became an active again. Crews finely do their jobs.

Nasa pantry na kami ngayon, hindi na ito katulad ng dati na kami lang ang kumakain rito. Nagsisiksikan na kami ngayon dahil magmula nang malaman ng mga kababaihan na dito kumakain si Redric ay tine-take out na lang nila ang binibili nilang pagkain sa labas at saka dito na sa pantry kakainin.

"Good afternoon, Sir Von," bati nilang lahat nang makitang nandito na ito. Ang ilang mga kababaihan ay kinikilig-kilig pa.

Agad naman itong umupo sa tabi ni Martha. "Trey, nakabalik na ba ang Truck nila Salvador?" tanong nito kay Hanz nang hindi binabalingan ng tingin. Nilalantakan na niya ang kaniyang pagkain.

"Pabalik na sila ng warehouse," sagot ni Hanz.

"May return daw ba sila?" balik na tanong ni Red. Ang ibig niyang sabihin ay kung may manok na ibabalik dito sa warehouse. Maaari kasing tanggihan ng customer iyon once na hindi maganda ang quality ng manok.

"Wala. All goods ang quality."

"Goods 'yan. Maganda ang takbo ngayon. Tito Harri are satisfied, sana magtuluy-tuloy."

Hindi na siya nagsalita pa. Matapos niyang kumain ay agad siyang lumabas. Its 12:30 pm, mayroon pa kaming thirty-minutes para kumain ng kwek-kwek sa labas.

"Inuman mamaya, oh, G!" pag-aaya ni Martha at saka isinubo ang buong kwek-kwek. Sanay na sanay yan siya kahit mainit pa.

"P'wede! Saturday night is the best!"Pag-sang ayon ni Hanz.

"G lang ako, saan ba? Around Valenzuela, Manila or QC?"

"Somewhere in Timog."

"G!" saad naming pareho ni Martha.

Kasalukuyan na kaming naglalakad patungo sa office nang mamataan ko si Redric sa gilid, nagyoyosi habang may kausap sa phone. Ipinagsawalang bahala ko na lamang iyon at tuluyan nang pumasok sa office. Nang mag-uwian ay agad kaming sumakay ni Martha sa kotse ni Hanz.

"Ria, uuwi ka pa o hindi na?"

Pinasadahan ko ng tingin ang suot ko. Naka-sleeveless lang ako pero may coat naman, naka-skirt lang din ako at heels ang suot sa paa. Mukha akong galing talaga ng office. Bahala na. Kapag umuwi pa ako ay baka tamarin na ako.

"Laban na 'to!"

"Okay."

Mabilis na pinaandar ni Hanz ang kaniyang sasakyan. We already reserved a good spot since tropa naman ni Hanz ang may-ari ng bar. As usual, crowded agad ang bar dahil saturday night ngayon. 6:00 pm pa lang pero punong-puno na agad. Hays, bakit kasi hindi na lang sila magsipag-inuman sa kani-kanilang bahay, e.

We preferred to drink beers dahil iyon lang naman ang kaya ko. Isa iyon sa dahilan kung bakit kami magkakasundo. We really love to drink especially when we're being productive on our work.

Hanz opened Three Stallion Red Horse and filled our glasses. Nagsimula na kaming mag-inuman at magkwentuhan.

"Buti na lang at hindi nagagawi rito ang mga katrabaho natin," saad ni Martha at saka tumagay ng alak.

"Maybe not that alcoholic like us," natatawa kong sabi at lumagok na rin ng alak.

"Is that Von?" tanong ni Martha na ngayon ay naniningkit ang mata dahil sa kaniyang tinatanaw.

Lumingon ako at saka ko nakumpirmang si Redric nga ang nakita ni Martha. Pinasadahan ko ng tinginang katabi ko ngayon na si Hanz. "Bakit nandito 'yon?" kunot-noo kong tanong.

"Tambay kami rito dati. Actually, mas maraming tropa 'yan dito dahil mas suki siya kesa sa akin."

"Look who's here," natatawang sabi nito habang nakatingin sa akin. He's with his Three Friends, all male. Mukhang mga tipsy na. "Is that really you, Karrie?" tanong niya at saka umupo sa tabi ko. Hindi pa siya tumigil, inilapit niya pa ang mukha niya sa akin dahilan upang magitgit ko si Hanz sa gilid. "Umiinom ka na pala sa mga ganitong klase ng lugar. Nag-upgrade ka na talaga," dagdag pa nito at saka lumagok ng alak na kanina niya pa hawak. 

Umupo sa kaharap namin na couch ang mga tropa ni Redric. Minamanyak nila si Martha pero tuwang-tuwa lang ito. Maya-maya pa ay biglang umalis si Red, mukhang naghanap na naman ng babae.

"Trey, girlfriend mo?" tanong ng isang kasama ni Red kay Hanz. Ako ang tinutukoy kung girlfriend ba.

"Nope, friend and co-worker only," sagot naman ni Hanz.

I felt awkward. Magkakakilala silang lahat at ako lang ang nag-iisang babae. Nakita kong nag-ayos ng buhok ang lalaking nagtanong at binasa ang kaniyang ibabang labi.

"By the way, Aria, he's Chester," pagpapakilala ni Hanz at saka itinuro ang lalaking nagtanong kanina kung girlfriend daw ba niya ako. Sumunod ay ang lalaking humaharot kay Martha ngayon na si Ryle. Martha are on the verge of getting tipsy. Mababa ang tolerance niya pagdating sa beer kumpara sa akin. Mas malakas siya sa Tequila at ako naman ang mahina roon.

Ang huling ipinakilala niya sa akin ay si Kidd. Among three of them, Kidd is the coolest and the most good-looking. Siya rin ang sa tingin kong may pinaka-matinong utak sa kanila. Lowkey lang siya sa gilid habang nagyoyosi. Ang angas ng dating!

Maya-maya pa ay biglang tumayo itong si Chester at tumabi sa akin. He's getting drunk. Umusog ako papunta kay Hanz ngunit umusog din itong kolokoy na 'to. "How's your day?" nakangisi nitong tanong sa akin.

"F-fine," I uttered.

"That's good," wika pa nito.

Pinasadahan niya ng tingin ang buong katawan ko dahilan upang mas igitgit ko pa ang sarili sa tabi ni Hanz. Damn. Sobrang manyak ng tinginan niya. Pasimple kong kinurot si Hanz at nakuha ko naman ang atensyon niya. Inginuso ko ang nasa kaliwang katabi ko at sumenyas ng iling, hudyat na hindi ko nagugustuhan ang pakikitungo nito.

"Chester, stop," said Hanz.

Chester just grinned at him. "Stop from what, Trey?" natatawang tanong nito at muling umusog palapit sa akin.

"From being pervert! Putangina, tropa ko 'tong minamanyak mo, e," hiyaw ni Hanz sa kaniya. Tatayo na sana si Hanz ngunit pinigilan ko ito.

"Ano'ng manyak pinagsasabi mo?" natatawa niya pa ring tanong. Miski ako ay naiinis sa patawa-tawa niya.

"Chester, you're drunk," kalmado kong sabi.

"Nope," sambit nito. Papikit-pikit na ang mata dulot ng tama ng alak.

He was about to tap my left leg but a guy suddenly pulled him and threw him at the couch in front of us. Then a guy sat behind me. It was Kidd. "Tumigil ka na! Kupal ka talaga kapag lasing!" sabi nito at saka tumungga ng alak.

Nanahimik na lang si Chester doon at hindi na nagtangkang makipag-argumento kay Kidd. Tila naestatwa naman ako kay Kidd na ngayon ay nakatingin lang sa kawalan.

"What?" tanong nito.

Bigla akong natauhan. Kinuha ko ang baso ko na may laman at itinaas sa ere. "Ch-cheers," tanging sambit ko na ikinatawa niya nang bahagya. Binangga niya ang bote sa aking baso at saka muling tumagay. Muli na naman akong naestatwa sa kaniya, pinanood ko kung paano niya lagukin ang alak.

Oh God! His adam's apple that kept moving upward and downward while he's drinking make him more manly. It's damn attractive. Damn it. Aria. Damn it. Muli na naman niya akong nahuling nakatingin sa kaniya, pero this time ay natawa na lang siya habang umiiling. My God! Nakakahiya.

Nagpatuloy kami sa pag-iinom at pagku-kuwentuhan ni Hanz. May kaniya-kaniya kaming mundo. Sina Ryle at Martha ay patuloy lang sa paghaharutan. Si Chester ay hindi ko alam kung nasaan na. Si Kidd naman ay tamang tingin lang sa kawalan habang umiinom. Kapag kasi isasali ko siya sa kuwentuhan namin ni Hanz ay tipid lang ang pagsasalita niya, parang may pinag-iipunan.

Bigla ay dumating sina Redric at Chester. May mga kasama na itong babae at doon sila umupo sa kaharap namin na couch. Napangiwi naman ako sa itsura ng mga babae nila, as usual bitches aura. Magaganda naman kaso plakadong-plakado ang make-up. 'Yong mga suot nila ay luwang-luwa ang kani-kanilang dibdib.

"What about the both of you, Hanz and Kidd?" Una kong tiningnan si Hanz, sumunod ay si Kidd. Pareho naman silang kunot-noong tumingin sa akin. "Hindi ba kayo hihila ng mga babae?" dagdag ko at saka tumungga ng alak.

Sheeeesh! Nahihilo na ako. Alcohol now reaching my brain to get my sanity out.

"I don't think I need them," sagot ni Hanz na ngayon ay nakapilig na ang ulo sa sandalan ng couch.

"I don't like bitches," sagot naman ng lalaking nasa kaliwang bahagi ko. 

Nilingon ko siya ngunit nakatingin pa rin ito sa kawalan. He's more attractive on his side view look. His eyes, pointed nose, kissable lips, his whole face are perfect. The way he combs his undercut low fade hair, ang angas! Everything he does are so mean to me. Punong-puno siya ng kaangasan sa sarili which make him more attractive. Mayroon din siyang earring sa kaliwang tainga at full sleeve tattoo sa kanang bahagi ng braso.

"Napapadalas na 'yang pagtitig mo sa akin, ah. Sa susunod may bayad na 'yan," natatawa nitong biro.

Natauhan ako at napanguso na lang. Bakit ba kasi ang angas at ang gwapo niya? Ang hirap namang hindi tingnan. Napasapo na lang ako sa noo ko at muling humarap kay Hanz na kasalukuyang nakahalik na sa couch habang ang mata ay pikit na.

Muli akong humarap kay Kidd at nakipag-cheers pero this time ay ibinaba niya ang baso ko. "You're already drunk."

"I'm not, Kidd," sagot ko naman at muli sanang iaangat ang baso ngunit mabilis niya 'yong kinuha at itinagay.

"Magpahinga ka na lang," malambing niyang sabi kung kaya't mabilis akong napatango.

Fuck! I think I had a crush on him. I leaned my head at the couch and started to close my eyes. Oh God! It's hard. Umiikot ang paningin ko at umiinit ang buong paligid ko.

Umayos ako ng upo at saka hinubad ang coat na suot ko. Now, I am only wearing sleeveless na naka-tucked in sa aking skirt. Finally, I felt relief.

"Ohhh!" rinig kong hiyaw nina Redric at Chester nang makitang naghubad ako ng coat.

"You really upgrade a lot, Karrie. What a good body," wika nito at saka lumagok ng alak.

Pinakyu ko lang siya at muling sumandal sa couch. Ipinikit kong muli ang aking mga mata.

"Aria, isuot mo 'tong blazer mo."

"Ayaw, mainit."

Muli akong napamulat ng mata dahil pilit na isinusuot ni Kidd sa akin ang coat ko. Mistula niya akong yakap ngayon at para bang nakakaramdam ako ng daloy ng kuryente. Mula sa posisyong iyon ay naisubsob ko na lang ang sarili sa dibdib ni Kidd dahil gusto na talagang bumagsak ng ulo ko. Suddenly, I felt his arms wrapping my body.