Hindi mapakali si Farhisst sa kinauupuang kama. Nasa isang kamay niya ang kopitang may lamang wine. Katatapos lang ng kanilang kasal. Bahagya siyang napangiti nang balikan niya sa isip ang magandang mukha ni Odessa, ang mukha ng kaniyang magandang asawa.
Nagmukha itong diyosa sa lahat lalo na at engrandeang garden wedding ang binigay niya. Halos hindi siya makahinga kanina habang naglalakad ito sa isle na napapalibutan ng mga bulaklak.
Nagmistulang magical land ang malawak na bakuran sa mansion nang Philco kung saan ginanap ang kasal nila. Napuno ng mga halaman at naggagandahang bulaklak sa bawat tabi at pinaramdam niya sa dalaga kung ano ang salitang espesyal.
Inasar siya ng kaniyang mga kaibigan dahil umiyak siya sa harap ng magulang ni Odessa habang tinanggap ang kamay ng dalaga. Para siyang batang umiiyak sa sobrang saya na nakaharap sa babae. Tinapik pa ni Cuhen ang kaniyang likod at pinapakalma siya. Habang natatawa ang
“Mas lalong 'di ko 'yan kaya! Bukas na lang tayo mag—— ayy!”Dinaganan niya ang asawa at muling pinatigil ito. Naiwan lahat sa ere ang anuman sasabihin nito. Mag-usap sila sa kama at sa paraang gusto niya.Lihim siyang napangiti nang tumugon sa halik niya si Odessa. Malayang naglakbay ang kamay nito at pinisil-pisil ang kaniyang six pack abs. Hindi pa ito nakontento, bumaba pa ang kamay nito at hinawakan ang kaniyang alaga.“Odessa!”“Frahisto, ang laki-laki!”Nakagat niya ang labi. Bago pa siya lamunin ng kamunduhan, tinanggal niya ang kamay ni Odessa, na nanunuksong pinisil ang galit na galit niyang alaga. Kasunod na ginawa niya, nilapit niya sa bibig ng asawa ang alaga niyang ilang taon din nanabik dito.“Frahisto ang laki niya! Ang taba pa.” Muling pinisil nito ang kaniyang nangangalaiting pagkalalaki. “Shit! Nagtaas-baba pa! Automatic siya.”“Stop talking
Napatingin si Zerus sa wristwatch na suot. 5 more minutes, bago niya puputulin ang masayang sandali ng isang kilalang senator. Kapag napatay niya ito ng walang kahirap-hirap, hindi lang sampung milyon ang kaniyang makukuha. Natawa siya, masyado yatang minamaliit ang kaniyang kakayahan. Kung patayan lang ang basihan, hindi na mabilang ng binata kung ilang tao na ang kaniyang pinatumba, babae man o lalaki. Wala siyang awa, lalo na pag pera ang usapan.“3 minutes,” mahinang bulong niya habang inaayos ang sniper na dala. Nasa rooftop siya ng isang building, paharap sa kompaniyang pag-aari ng corrupt na senator.In point of fact, he doesn't even cared. Hindi lang mga demonyo at halang ang kaluluwa ang kaniyang mga pinatay, pati rin mga inosente. Hindi na bago sa kaniya 'yon, dahil ang totoo wala ng guilt at awa ang natira sa kaniyang pagkatao. He's the villain here, the killer and the miscreant.
SANDALING napabuntunghinga si Zerus nang dumating siya sa kaniyang penthouse. Nasa sofa na ang kaniyang kapatid na si Ramona at matamang umiinom ng wine. Maarteng nakaupo ito at bahagyang ngumisi."Hello brother!"He ignored it. He just went straight to the kitchen and brewed coffee. Kahit doblehin pa niya ang lock ng bahay at lagyan ng maraming security, nakakapasok at nakakapasok pa rin ang babae. Nasusunod lahat ng gusto nito. Maliban sa may ugali itong bossy, mahirap din pakisamahan ang init ng ulo ng dalaga. Dulo ng baril nito ang nakikipag-usap."Mainit yata ang ulo mo. palpak ka ba sa trabaho mo?"Natawa siya. Siya? Palpak? Wala siyang hinawakang trabaho na palpak. Lahat ng kliyente nila, masaya sa kaniyang performance lalo na kung paano siya pumapatay. Mapait ang timpla ng kaniyang brewed coffee pero hindi niya alintana iyon. Mas mapait ang sinapit ng buhay niya rati nung palaboy-laboy pa siya.
Wala siyang maramdaman kahit anong awa matapos patayin ang biktima sa gabing iyon. Sandali siyang bumuntunghinga bago tumalikod. Ngumisi siya ng nakakaloko at deritsong tinungo ang sasakyan. Saglit niyang sinulyapan ang bahay at parang walang nangyari na pinaharurot ang sasakyan.Bukas, pipilitin niyang dumaan sa bahay-ampunan. Hindi dahil bibisitahin niya ang mga kabataan, kundi para silipin ang kagandahan taglay ni Sister Blesy. Hindi niya pa matukoy kung ano itong nararamdaman niya para sa babaeng maglilingkod sa Diyos, kung meron man Diyos. Dahil para sa kaniya, walang Diyos. Isang malaking kasinungalingan lang 'yan na itinanim sa bawat utak ng tao. Pero nirerespito pa rin niya ang paniniwala ng mga taong nasa kaniyang paligid.Napangiti siya nang masilayan ang kagandahan ng babae. Masaya itong nakipaglaro sa mga bata sa maluwang na bakuran at sa guhit ng ngiti nito, may ginituang puso ito.Napakuyom siya ng ka
Nahigit ni Zerus ang kaniyang hininga nang simulan niyang tanggalin ang bala. Sa tabi niya, ang plangganitang may lamang tubig at alcohol.Fuck! Fuck!Napapikit siya ng mariin nang matanggal niya ang balang nakabaon sa kaniyang hita.Halos mapugto ang kaniyang hininga sa sakit pero ininda niya iyon. Sunod na kaniyang ginawa, binuhusan ang sugat ng maraming alcohol. Putangina! Hindi niya mapigilang magmura sa isip.Agad niyang pinunit ang suot na tshirt at tinali sa kaniyang hitang may sugat para maampat ang pagdugo. Sisiw lang ito kung tutuusin pero baka makalimutan ni Satanas ang kontrata nila at bigla siya nitong sunduin nang wala sa oras.Napasandal siya sandali sa malamig na tipak na bato nang tanggalin niya ang towel sa bibig. Pinipilit niyang habulin ang kaniyang hininga. May isang bala pa siyang tatanggalin sa gilid ng kaniyang tiyan.Sandali niyang pinikit ang m
NAPAIGIK si Zerus nang magmulat siya ng mata. Kumikirot ang kaniyang tagiliran pero hindi sapat na rason iyon para siya ay bumangon at muling tanggalin ang swerong nakatusok sa kaniyang kamay. Nababagot siya sa isiping nakahiga siya sa kama na parang taong masakitin. Ilang segundo siyang napatitig sa kawalan bago nagpasya siyag bumangon. Bumaling ang kaniyang tingin sa bintana at dinig niya ang mga boses ng mga kabataan.Walang emosyong tiningnan niya ang IV fluid, konti na laman nito. Hindi siya nagdalawang isip na tinanggal ang swero sa kamay at paika-ikang tinungo ang bintana. Wala siyang pakialam sa sugat niya sa kaniyang hita.Hinawi niya ang manipis na kurtinang nakatabing at mula sa kaniyang kinatatayuan, nakikita niya ang mga batang nasa edad lima hanggang sampo na masayang naglalaro ng habulan. Sa paligid, may dalawang mga babaeng Madreng nagbabantay.Nag-ikot siya ng tingin at hinanap ng kaniyang mata ang babae. Napa
NAGING normal ang buhay ni Zerus sa Baryo Felopina. Sa loob ng isang linggo niyang pananatili sa simbahan, kasama ang mga Madre at kabataang inabandona... Marami siyang napagtanto sa sarili. Pero sa ngayon, sa kaniya lang muna iyon.“Hijo...”“Kayo pala, Manong.” Napasulyap siya sa matandang lalaki na unang tumulong sa kaniya. Kung hindi dahil dito, nasa ilalim na siya ng lupa ngayon at inaagnas.“Lumalamig na ang kanin. Kanina pa kita hinahanap, andito ka lang pala sa talon malapit sa kweba.”Hindi na siya sumagot. Tumayo siya at kahit papaano, medyo gumagaling na ang kaniyang mga sugat. Wala siyang alalay nang humakbang siya papunta sa maliit na kubong pagmamay-ari ni Manong Ben. Mag-isa lang ito sa bahay at kakamatay lang ng asawa nito nung nakaraang taon. Hindi pinagpala ng anak kaya mag-isa lang sa buhay.“Kumusta na ang sugat mo? Hindi na ba masyadong masakit? Katakot-t
"Mr. Hearst? Tulog ba kayo?"Pinigilan ni Zerus ang sariling 'wag magmulat ng mata, kahit natutukso siyang buksan ang nakapinid niyang mata at pagmasdan ang inosenteng kagandahan ng babae. Mula sa malambing nitong boses na parang hinahaplos ang kaniyang malamig na puso at sa munting galaw nito na laging nagpapasinghap sa kaniya sa tuwing nasusulyapan ito.Sa ilang araw niyang pananatili, isa lang ang gusto niyang mangyari. Ang makaalis agad sa Baryo Felopina. Mahaba na ang dalawang linggong pananatili. Hindi rin siya sigurado kung safe at ligtas pa ba ang buhay niya sa mga araw na iyon. Hindi basta-basta ang kaaway niyang si Hayes at Fortocarrero pero mautak siya. Mas mautak siya pagdating sa ganitong bagay.“Mr. Fender Hearst...”“Nakita mo ba natutulog ang tao?” paasik na tanong niya. Gumuhit pagkainis sa kaniyang boses.“Mukhang hindi naman kayo natutulog. Nagsasalita kayo