BOOK 1: Chapter 1 - Cuhen x Ellah (Abducted)

“Please, don’t!” nanginginig ang boses ni Ellah nang bigkasin ang mga katagang iyon. Namumuo ang mga luha sa kaniyang mga inosenteng mata, kasabay niyon ang panginginig ng kaniyang katawan sa sobrang takot na nararamdaman.

“You need to pay for what your father did to me, sweetheart,” may diing anito.

Napakislot siya at biglang parang ulan na dumaloy mula sa mga mata niya ang mga luhang kanina pang nagbabadyang bumagsak. Hindi man niya lubos maaninag ang kabuuang mukha ng lalaki dahil sa kadilimang bumabalot sa bawat sulok ng silid na ang tanging pusyaw lamang ng lampshade ang nagbibigay liwanag sa naturang kwarto ay alam niyang may masama itong binabalak.

Napasiksik siya lalo sa headboard ng kama at niyakap nang mahigpit ang kumot pahapit sa kaniyang katawan na para bang kaya nitong takpan at pigilan ang binabalak ng lalaking nasa harapan niya ngayon.

Hindi niya paniniwalaan ang sinabi ng lalaki. Alam niyang gumagawa lamang ito ng kuwento laban sa kaniyang ama. Nagsisinungaling ito! Ang kaniyang ama ay kilalang businessman na may mabuting puso. Kailanman ay wala itong inapakang tao sa paligid, dahil alam nito ang makibagay at maging mabuti sa kapuwa. 

“You’re sick! Mabait na tao ang ama ko. H-how come you can tell that about my father from your baseless accusation?” Alam ni Ellah na walang lakas ang kaniyang boses dahil sa takot, pero nagawa pa rin niyang ipagtanggol ang minamahal na ama. 

Nakita niya ang pagtiim-bagang nito at pagmura nang malakas sa hangin. Halos atakehin siya sa puso lalo na’t pakiramdam niya ay nagdilim ang anyo nito kahit hindi niya nakikita ang mukha ng lalaki. Bakit ba hindi na lang siya nito pakawalan pa? Wala naman siyang kasalanan! 

“Ang patayin ang ama mo ang siyang kailangan ko. Pero nang makita kita – ang magandang anak niya – nagbago ang isip ko. Ipaparanas ko sa ama mo ang sakit na ginawa niya sa`kin.” 

“Demonyo ka!” nanggagalaiting sigaw niya. Isang lalaking baliw ang nasa kaniyang harapan. Gusto niya itong sugurin at paghahampasin, pero alam niyang wala itong magandang maidudulot. Mas lalo lamang niyang ipapahamak ang sarili kung nagkataon.

Ngumisi ito at namulsa. “Yes, I am, and hell is my territory.” Nagsimula itong humakbang papalapit sa kaniyang kinaroroonan.

No! 

Nanlamig ang kaniyang buong sistema. Mas lalong humigpit ang pagkakahawak niya sa kumot. Kung ano man ang binabalak nitong gawin ay hindi ito magtatagumpay! Mamamatay muna siya bago nito magagawa ang gusto nitong gawin. Nag-isip siya kung paano niya ito, tatakasanpero masayadong okupado ang isip niya sa mga sandaling iyon kaya nahihirapan siyang mag-isip nang tama.

Diyos ko! Tulungan N’yo ako!

“S-stay away from me . . .” 

Ngumisi lang nang nakakaloko ang lalaking nasa harap niya. Nasa paanan na ito ng kama at nahagip ng mga mata niya ang paghuhubad nito ng damit pang-itaas at itinapon nito sa kung saan. Nagsitayuan ang mga balahibo sa kaniyang katawan na hudyat ng paghuramintado ng kaniyang dibdib dahilan para atakehin siya sa sobrang takot sa kung anuman ang posibleng mangyari. Hindi siya tanga para hindi makuha ang ibig nitong sabihin – may gagawin itong masama laban sa kaniya! Kinakain na siya ng takot, pero mabilis niyang pinunasan ang mga luha sa kaniyang namumugto at basa pa ring mga mata. Agad siyang lumundag sa kama para takbuhin ang pintuan at makalabas sa impyernong iyon, pero walang pakundangang nahagip nito ang kaniyang bewang.

Nagmistula siyang papel nang hilahin siya nito. Napuno ang silid ng malakas na sigaw mula sa pagwawala niya. Ora-orada’y bumagsak ang kaniyang likuran sa malambot na kama. Hinawakan nito nang mahigpit ang kaniyang kamay sabay diin sa kaniyang ulohan. Muli ay hindi niya napigilang sumigaw dala ng pagyakap ng kakaibang kaba at takot; napakislot din siya sa sakit mula sa pagkakadiin nito sa kaniyang pulsuhan. 

God, no!

Pinilit niyang makawala sa pagkakahawak nito, pero halos nagamit niya na ang buong lakas ay wala pa rin ‘yong saysay. Naglandas ulit ang mga luha mula sa kaniyang mga mata.

“Yeah, scream! No one will notice you. You are in my territory,” anito na batid niyang may halong pananakot.

Pumikit siya habang walang tigil sa paglandas ang mga luha sa kaniyang mga mata. Ayaw niyang makita ang mukha ng estrangherong ito. Kahit anong gawin niyang pakiusap at panlalaban ay parang wala lang iyon sa lalaki. Ito na ba ang katapusan niya sa maling akusasyon nito laban sa kaniyang ama?

“Please, I’m begging you . . . Let go of me! Nag-aalala na ang ama ko—” Napaigik siya lalo sa sakit nang diinan nito ang pagkakawak sa kaniyang kamay.

Para napipipi sa bigat si Ellah niyon nang daganan siya nito.Inisip niyang hindi na iyon mahalaga sa kaniya, dahil ang tanging gusto lang niya ay makaalis sa impyernong ito. 

“Huwag kang mag-alala, hindi ka na babalik pa sa hayop mong ama.” 

Lalong tumindi ang takot sa buo niyang katawan sa isiping may ginawa itong masama sa kaniyang ama. Sa tulong ng lampshade ay malaya niyang napagmasdan ang mukha at ang kaguwapuhang taglay nito. Ilang segundo siyang natigilan at hindi makaimik na parang nahipotismo. Kung hindi pa gumawi ang mga mata niya sa mga mata nito na puno ng galit, pagnanasa, at paghihiganti ay saka pa siya natauhan!

“You?” gulat na sambit niya at biglang nagising ang galit sa puso niya nang tuluyang makilala ang lalaking nasa harapan niya ngayon.

Mapaglarong ngisi ang umukit sa mga labi nito, at walang pasabing hinalikan siya nito nang mariin sa labi. Napapikit siya at nagsimula na naman siyang manlaban. Hindi nito pwedeng angkinin ang kaniyang pagkababae, lalo pa’t ikakasal siya dalawang buwan mula ngayon.

Napaiyak na lamang siya sa isiping wala siyang magagawa man lang para patigilin ang lalaking ito. Naramdaman niyang bumaba ang labi nito sa leeg niya at tila libu-libong kuryente ang dumaloy sa kaniyang katawan sa ginawa nito.

Nagsisigaw siya ng tulong, pero agad nitong tinakpan ang kaniyang bibig para hindi makasigaw o makalikha ng ano mang ingay. Kahit ano yatang gawin niyang pagmamakaawa at pagpupumiglas sa pagkakahawak nito ay wala pa ring nangyayari, dahil isang demonyo ang nasa harapan niya ngayon at tila hayok na hayok sa lamanloob ng isang tao. Puro hikbi ang kumawala sa kaniyang lalamunan, at naghalo na halos ang sipon at luha sa kaniyang magkabilang pisngi.

“Ready?” nakangising saad nito.

No! 

Mas lalo siyang nag-hysterical nang pumasok sa isip niya ang binabalak nito,bagay na hindi niya matatanggap sa sarili kung nagkataon. Hanggang sa naramdaman niyang hinila nito ang suot niyang summer dress at napunit iyon. Gusto niya itong pigilan, pero hawak ng isang kamay nito ang kaniyang dalawang kamay. Kahit anong gawin niyang pagwawala ay wala pa ring nangyayari. Wala. Ito na yata ang katapusan niya.

 Inisip niyang pinatay na lang sana siya nito, pero hindi! Kailangan niyang ma-warning-an ang sariling ama laban sa lalaki. Sobrang mahal niya ang matandang don, at sa isipingmay masamang mangyayari sa matanda ay tiyak na ikababagsak iyon ng kaniyang mundo. Ang kaniyang ama lang ang tanging pamilyang meron siya, at walang pwedeng manakit dito!

Kasunod ng kaniyang naramdaman, sinira nito ang kakarampot na telang nakatabing sa kaniyang pribadong katawan. Gusto niyang pagtakpan ang mga ito gamit ang kaniyang sariling mga kamay, pero hindi niya magawa. Habang ang isang kamay nito ay malayang gumagala sa kaniyang katawan ay nagbibigay naman iyon ng di-matatawarang takot. Lumakas ang kaniyang paghikbi at pagsigaw. Bawat haplos na ginagawad nito ay hindi kayang tanggapin ng kaniyang sistema.

“N-no, please!” nanghihina na may kasamang panginginig na pagmamakaawa niya.Tila ginugupo siya ng mga halik na pinapakawalan nito sa katawan niya. Ang mga kamay nitong nagbibigay ng kakaibang init sa kaniyang sistema ay nagpapagulo sa matino niyang pag-iisip. Naguguluhan siya! 

Hindi ito nakinig sa kaniyang pakiusap. Nagpatuloy ito, at ang kasunod niyang narinig ay pagbaklas nito sa sinturon ng pantalon nito. Nanlaki ang nanlalabo niyang mga mata nang maramdamang iginapos nito nang sobrang higpit ang sinturon sa kaniyang pulsuhan.Sandali itong kumawala sa pagkakadagan sa kaniya at naghubad ito ng damit. Pinilit niyang makaalis sa kinahihigahang kama, pero wala na siyang lakas para gawin iyon – naubos sa kasisigaw at ka-hi-hysterical niya para lang pakawalan siya nito.

Bigla siyang natigilan at nahintakutang napailing-iling nang bumulaga sa kaniyang harapan ang pinagmamayabang nitong pagkalalaki. Mas lalo siyang nagwala sa kinahihigahang kama at nagpumilit na makabangon. Panay sipa ang ginawa niya rito, pero walang sabing hinawakan lamang nito ang kaniyang dalawang hita. 

“Done checking my body, swetheart?” Ngumisi ito na parang demonyo.

“T-tigilan mo na ito, maawa ka!” Sa kabila niyon ay hindi pa rin siya nawawalan ng pag-asa na pakiusapan ito, dahil baka magbago ang isip ng lalaki. Wala siyang pakialam sa six -pack abs nitong naka-display. 

Tumalim ang mga titig nito at puwersahang pinaghiwalay ang kaniyang hita. “I like it more when you beg, sweetheart.” Hindi niya napaghandaan ang galit nito nang bigla nitong ipinasok sa kaloob-looban niya ang pagkalalaki nito.

Napasigaw siya sa sakit at muling naglandas ang mga masaganang luha sa kaniyang mga mata. Wala na. Wala na ang pinaka-iingatan niyang virginity. Naglahong parang bula ang bagay na pinaka-iingatan niya sa loob ng twenty-three years! She is preserving it to her future husband as a gift, but because of this asshole making hard shots in her, everything would forever remain as an undevoted gift. Ilang sandali pa ay tila nahimasmasan ito nang makitang nasaktan siya. Napailing-iling ito at ilang beses na nagmura sa hangin saka biglang tumayo at iniwan siya sa kamang mag-isa. Sunod na narinig niya ay ang malakas na pagsara ng pinto.

Napahagulhol siya. Ano na lang ang mukhang ihaharap niya sa sarili at sa kaniyang mapapangasawa? Ilang minuto rin siyang humagulhol nang malakas saka niya naramdamang sinakop na siya nang tuluyan ng antok. Iinupo na siya ng mahabang katahimikan at nakatulog sa ganoong ayos – nakatali ang pulsuhan at walang saplot sa katawan. Pero bago pa siya tuluyang matangay ng antok ay inisip niyangsana’y panaginip na lang ang lahat ng ito at paggising niya kinabukasan ay wala siya sa loob ng silid na ito kung saan nagsilbi itong saksi sa mga pagmamakaawa at sigaw niya.