Tulad ng dati, revealing night dress na naman ang kaniyang suot sa umagang iyon at halos exposed ang kaniyang buong katawan. Napabuntunghinga siya at nagdadalawang isip kung bababa ba siya at pakiharapan ang lalaki o hindi. Pero sa huli, pinili niyang huwag.
Biglang bumikas ang pintuan at niluwa ro'n ang lalaki. Wala itong suot pang-itaas at agad nagtama ang mata nila. Lumukso ang puso niya kaya mabilis siyang nagbaba ng tingin. Habang titig na titig naman sa kaniya ang lalaki lalo na sa kaniyang dibdib. Mabilis niya itong tinakpan ng kamay. Kahit ilang beses na siya nitong inangkin, hindi pa rin siya nito pagmamay-ari.
“Bakit di ka pa bumababa?”
Napasulyap siya sa kamay nitong hindi na nakabenda, “Hindi na ba masakit ang kamay mo?”
“Ang tanong ko ang sagutin mo.”
“L-late na akong nagising. Pasensya na.”
Hindi ito sumagot pero humakbang ito papalapit sa
Halos maluha siya nang ilapag siya nito sa picnic blanket na ngayon ay gitna ng bakuran at napapalibutan ng iba't ibang klaseng bulaklak. May punpon ng pulang rosas roon at isang cake na may nakaukit na Happy Birthday at pangalan niya.Nagsibagsakan ang mga luha sa kaniyang mata nang iabut nito sa kaniya ang boquet of roses sabay greet ulit sa kaniya ng maligayang kaarawan. Ang iyak ay napalitan ng hikbi. Paano na ang puso niya? Ano ba ang ibig sabihin ng bawat galaw nito? Masayang masaya siya pero nasasaktan siya sa kabilang banda. Nag-aaway ang kaniyang utak at puso.Mabilis siya nitong niyakap at sa dibdib nito siya hinayaang umiyak nang umiyak. Kaya lang ba ito naging mabait ng araw na ito dahil birthday niya?"May kulang ba? Cake, roses, gift..." naputol ang anuman sasabihin nito at tumingin sa kaniya, "What gift do you want? Hindi ko alam ang gusto mo kaya hindi ako makapagpasya."
Napapikit siya nang makitang malayo na ang kaniyang sinasakyang bangkang gamit sa pangingisda. Sa kakatakbo niya kanina, bumungad sa kaniya ang napakagandang paraiso ng beach resort. Napakaganda! Pero wala na siyang panahon para ro'n. Muntik pa siyang mapasigaw nang makita ang binata na galit na galit na pinagsisigawan nito ang mga crew at guard sa isla. Sa hitsura nito, alam niyang pinapahanap siya. Mapait siyang napangiti. Pinapahanap siya hindi dahil importante siya, kundi pinahanap siya para isunod sa kaniyang namayapang ama! Ang sakit naman ng tadhana.Kaya ng maghiwa-hiwalay ang mga ito papasok sa kagubatan, nagkaroon siya ng pagkakataon na tumakbo sa malalaking tipak na bato malapit sa dagat. Payuko-yuko siya sa para hindi mapansin ng ilan sa mga taong nandoon sa isla at busy sa paghahanap sa kaniya.“Ineng, anong ginagawa mo rito?”Kung hindi niya pa nahawakan ang bibig, sumigaw na siguro siya sa gulat. Sa harap niya,
KINANSELA ni Kleve ang kanilang kasal. Dinala siya nito sa States para magpagaling dahil sa matinding trauma ang nakuha niya. Nagigising siya bawat gabi na umiiyak. Sa panaginip niya, hinahabol siya ng binata.Pero isang araw, umalis ang binata at may ka-business meeting. Naiwan siyang mag-isa sa bahay na pagmamay-ari ng magulang ng lalaki.Napakislot siya nang may narinig siyang kaluskos sa kusina. Dali-dali siyang umakyat ng silid niya sa ikalawang palapag ng bahay.Simula nung nalaman niyang pinatay ni Cuhen ang kaniyang ama, naging matatakutin na siya at itong takot niya ang kaniyang nilalabanan ngayon. Gusto niya isang araw na maghaharap sila ni Cuhen, makukulong na ito at kaya niyang makipaglabanan ng ayon sa gusto nitong laro.Nakita niya sa online news ang mukha ng binata nung nakaraang araw. Madilim pa rin ang aura nito at handang lalapa ng tao anuman oras.“Mr. Malcogn nu
Pagod na pinagmasdan ng dalaga ang hitsura nila sa media ng gabing iyon. Kitang-kita sa hitsura ng lalaking kasama sa harap ng telebisyon ang pinipigil nitong galit dahil sa pagkasabay-sabay na pagbagsak ng mga negosyo nito. Ang pinagtataka lang niya ay kung bakit walang nakakaalam sa palibot na nawala siya pati ang kaniyang ama. Isa rin ba ito sa kapangyarihan ni Cuhen? Ang kontrolin bawat tao sa palibot.Iniwan siya ni Kleve sa mansyon nito sa Tagaytay. Pinasamahan siya ng halos labinlimang bodyguard para masigurado ang kaniyang kaligtasan. Inayos nito ng personal sa Manila ang mga negosyong bumagsak.Nagpasya siyang matulog at ipahinga ang isip pero bago no'n ay pumasok siya ng banyo. Wala sa sariling naligo at nakatuwalyang lumabas. Para na siyang walking zombie."Nice..."Napasigaw siya sa subrang gulat at hintakot na bumalik sa banyo pero hinarangan na siya ng lalaking walang iba kundi si Cuhen. Ngumisi
“Sabay-sabay na bumagsak ang Vergan's Chain of Hospital pati na ang Vergans Pharmaceutical Companies. Malaking pagsubok ang kinakaharap ni Doc. Kleve Vergan. Maraming pamilya ang umaasa sa Doctor at malaking dagok ito para sa mga taong nagtratrabaho sa kaniya.”Pinatay ni Cuhen ang malaking telebisyon at pinaikot-ikot sa kamay ang remote. Nasa loob siya ng kaniyang opisina nang tumawag si Herrence. That fucking asshole! May kasalanan pa ito sa kaniya at kating-kati siyang gilitan ang leeg nito.“What?” asik niya nang pindutin ang loudspeaker button.“Chill pare! Easy here, easy.” tumawa ito sa kabilang linya pero hindi siya natawa. Kung hindi lang niya ito matalik na kaibigan, pinatay niya na ito matagal na.“Last time you bothered me, she run away. Give me a reason now not to kill you, Doctor Hudson Herrence Hayes.”Agad naman nagseryuso a
Sandaling natigilan si Vraiellah nang makita niya ang kabuuan ng isla, maganda pero nababalot ng misteryo. Naramdaman niya ang pagsitaasan ng mga balahibo sa kaniyang katawan.Pagbaba nila, sinalubong agad sila ng maraming armadong tao. Yumukod ito ng bahagya sa kasama niyang Doctor at nagsalita sa ibang lenggwahe para hindi siguro niya maintindihan.Napakapit siya sa braso ni Kleve at biglang nakaramdam ng kakaibang takot. Hindi pa rin ito gaanong maayos pero kaya nito ang sariling tumayo. Ang mukha nitong laging soft spoken at tila anghel na laging nakatunghay sa kaniya ay biglang tumigas at nag-iba ang kislap ng mga mata.“No, I won't let him. Pinagbigyan ko lang siyang bugbugin ako pero ngayon, hindi na,” hindi mapigilang sagot nito sa lalaking may malaking tatto sa kabilang braso. Nakasabit ang malaking armas sa maskuladong katawan at may pilat ito sa gilid ng pisngi.“Kleve...” pa
Sabay na bumagsak ang kaniyang luha at papatay siya ng tao. Fuck! Fuck this! Hindi niya na kayang pakinggan ang sinabi ng matandang Don, nadudurog siya sa sobrang sakit.“Gusto kong sabihin sa'yo lahat ng nalalaman ko, pero naaawa ako sa'king anak.”“Fuck! Why you didn't tell me?!” Hinablot niya ang kwelyo ng coat nito at pilit pinantay sa kaniya. The hell!Mabilis naman umapila si Farhistt at inawat siya. “Let him finish, Cuhen.”Galit na binitawan niya ito. “Give the details to Farhistt and send it right to me dude,” baling niya sa lalaki at nangangalaiting umalis sa mansiyon na iyon.NAGISING si Ellah nang maramdaman may humaplos sa kaniyang pisngi. Namimigat ang matang nagmulat siya at unang nasilayan niya ang lalaking totoong pumatay ng kaniyang ama. Galit siyang bumangon at bago pa niya ito masampal, hinawakan na nito ang kaniyang pulsuhan at
Napaiyak siya nang ma-realized niyang nasa silid siya kung saan siya unang tumakas. Nasa isla siya na pag-aari ni Cuhen at hindi niya mapigilang humikbi.Dad please help me! Naguguluhan na ako...Hanggang sa panaginip, nakita niya ang katawan ni Kleve na bumagsak at naliligo sa sariling dugo. May tama ito sa noo at dilat ang matang nakatunghay sa kaniya. Asintado! Nasentro nito ang noo ng lalaki.Nakita niya mismo sa sariling mata na pinatay ito ni Cuhen. For God sake! Magkapatid ang dalawa pero nagawa pa rin itong patayin ng binata dahil sa galit.Dad alam kong nabibigyan hustisya na ang pagkamatay mo pero pakiramdam ko, ang hungkag ng puso ko. May kulang! Dad wala ka na... Wala na rin si Kleve na minsan naging sandalan ko. Wala na kayo, iniwan niyo na ako.“I'm glad you finally awake."” Mula sa labas ay pumasok si Cuhen. Nakapamulsa ang isang kam
“Ano? Okay na ba kayong dalawa? Mabuti naman at makakatulog na ako ng mahimbing nito. Hindi na ako susundutin ng konsensya ko.” nakahingang saad ni Magnar. Nakaharap sa mga ito ang phone niya at naka-live pa rin ang mga ito gamit sa Facebook niyang kagagawa lang kanina. Gamit niya ang pangalang 'Magnesiumʼ. “Mga ka-viewers, 'yan pala ang dalawang lovebirds. Nagkasakitan muna bago nagbalikan. Kita niyo ang dalawang 'yan? Parang mga tanga lang. Ayawan bago balikan. Kaya ayuko magmahal kasi ganiyan mangyayari sa'kin—— awts! Tangina mo nambato pa!” inis na lumayo siya sa mga ito. Vlogger siya ngayon. “Kilala niyo ang lalaking 'yan? Kaibigan ko 'yan na pinagselusan ako. Hahah. Bobo amputa! Anyways, maganda kasi ang Mariebabes pancakes honey loves so sweet niya kaya ganiyan siya kabaliw.”“Umalis ka nga rito!” asik sa kaniya ni Gallagher.“Masaya ka lang, eh. Taena mo ito na, aalis na!” mabilis niyang saad nang akmang batuhin siya nito ng prutas.Lumayo siya sa mga ito at nagtungo sa sala.
Sabay silang nagtawanan dalawa ng babaeng mahal niya at para mas lalong mapapasana all ang kaibigan, walang sabing tinawid niya ang pagitan ng labi nila ni Marie. Kung alam lang pala niya na sa ganitong paraan siya papatawarin ng dalaga, nag-live na siya sa facebook at nagkunwaring tumalon mula sa roof top ng building noon."Don't be mad at me Gal, Marie. Ang totoo niyan, buong mundo ang nakapanood sa inyo ngayon.""The hell?!""Ano!""Isang buong gabi lang ito." Humalakhak ito. "I'll delete it by morning, swear." Nagtaas ito ng kamayna parang nangangako.Hindi na sila umimik dalawa. Muli niyang hinarap ang dalaga at tinawid ulit ang pagitan ng kanilang labi at mariin itong hinalikan. Parang may fireworks ang kaniyang puso nang tugunin nito ang halik na binigay niya at mas marubdob na paraan. Halik na kay tagal nilang tinitimpi ang isa't isa at wala silang pakialam kung nasa live video sila ni Magnar. Maiinggit ito.Natigil lang sila nang tumunog ang kaniyan tiyan. Natawa siya nang du
Isang malakas na suntok ang tumama sa mukha ni Gallagher nang maiahon siya ni Magnar sa ilalim ng tubig. Galit itong nagsisigaw sa mukha niya habang sinuntok ulit ang kaniyang mukha at niyugyog ang kaniyang balikat."Stupid! Are you trying to kill yourself?! Gago ka na ba talaga, ha, Gal? Tangina mo! Tangina mo talaga!"Nagmulat siya ng mata at nakita niya si Magnar na galit na galit. Nakaupo na ito sa kaniyang tabi at basang-basa. Dahan-dahan siyang bumangon at napahawak sa kaniyang panga. Ngayon siya ulit nakatikim ng suntok mula sa kaibigan."Masakit," usal niya.Napasinghot naman ito at binatukan siya. "Tangina mo Gallagher!""Nasaan ang pinapakuha ko sa'yong beer?""Wala ka ng stock ng beer sa ref mo. May magdadala rito maya-maya lang at darating."Nagkibit siya ng balikat at pinunasan ang gilid ng labi. Nalasahan niya ang kaniyang sariling dugo na nagmula roon. Sa suntok marahil na binigay sa kaniya ni Magnar."Ano ba ang nasa isip mo?""I just wanna rest. Kahit isang gabi lang.
Limang buwan nagdaan. Walang nagbago sa pakikitungo sa kaniya ni Marie. Mas lalo itong naging malamig sa kaniya nung lumipat na ang mga ito sa Manila at sunod pa rin siya nang sunod. Nagmukha siyang aso sa kakasunod sa dalaga. Pinayuhan na rin siya ni YX pero hindi siya nakinig.Binigyan siya nito ng bakasyon at pinakiusapan ayusin niya ang kaniyang sarili pero mahirap yata gawin ang sinabi nito. Mabilis lang sabihin pero sa bawat gabing nagdaan, dahan-dahan siyang tinutupok ng sarili niyang kalungkutan.Tulad ngayon, nasa sariling penthouse siya sa Manila at mag-isang umiinom habang nakatingin sa kalawakan sa gabing iyon. Pang-ilang bote niya na ito ng beer at malakas-lakas na ang tama niya.Natatawa siya habang paulit-ulit na lumilitaw sa isipan niya ang magandang mukha ni Marie. Natatawa siya pero ang sakit na kaniyang naramdaman ay hindi kayang pawiin sa ilang bote ng beer na kaniyang ininom."Marie!!!" malakas siyang napasigaw. Nasa terasa siya at walang makakarinig kahit magwala
Ang lawak ng ngiti ni Gallagher nang maihanda niya ang adobo at dalawa pang niluto. Mabango pero ingat si Magnar, dahil may nilagay siyang pagsisihan nito ng buong buhay. Nagpipigil siyang humalakhak. Umarte siyang kalmado nang umakyat siya sa hagdanan. Susunduin niya lang ang kaibigan at ihatid ito sa kamatayan.Sinadya niya munang daanan ang silid ni Marie at nakita niyang nando'n pa rin ang pagkain sa labas kung saan niya iniwan. Napabuntunghinga siya. inuna niyang kunin ito at bumaba papuntang kusina. Naawa siya sa lutong pagkain niyang hindi man lang nagawang tikman.Nilagay niya sa hugasan ang tray nang magsalita na sa likuran niya si Magnar. Kasunod nito si Marie at mukhang giinawa nitong proteksyon ang babae laban sa kaniya. Ngumisi siya sa isip. Gano'n nga, hangga't nasa paligid ang dalaga hindi niya ito dadapuan ng daliri."Luto na ba Gal?"Huminga muna siya ng sama ng loob bago tumango. "Yeah.""Good! Kasi gutom na ako.""Kumain ka na bago ko ihampas lahat 'yan sa'yo."Ning
Mabilis pa sa kidlat ang naging pagtakbo ni Gallagher sa bintana ng sala para totoong silipin kung nandito nga ba ang walang hiyang kaibigan niya. napamura siya ng malakas nang makita itong nakangiti, umakyat sa bakod at nagwagayway ng puting bandila. May suot itong puting damit na may nakatatak na pangalan niya at peace sign. Nagdilim ang kaniyang mukha. May gana pa talagang umarteng kaibigan sila ngayon. Kung alam lang ni Magnar na nung nakaraan araw pa siya gigil na gigil na pilipitin ang leeg nito hanggang sa mangisay ng tuluyan at layuan ang babaeng mahal niya!"Tanginang gagong 'to! Nagpakita pa talaga—" Hindi niya natuloy ang iba pa na sasabihin nang marinig niya ang mga yapak na nagmula sa hagdanan.Paglingon ni Gallagher, ang walang emosyong mukha ni Marie ang kaniyang nakita. Deri-deritso itong nagtungo sa pintuan na hindi siya nakikita o sadyang ayaw lang siyang tingnan.Gusto niyang harangan ang pintuan para huwag itong lumabas at baka makita nito si Magnar pero hindi niya
Blangko ang mukha ni Marie nang tingnan siya nito at tanggap ni Gheron iyon. Siya ang gumawa ng bagay na ikakamuhi sa kaniya ng dalaga kaya hindi siya pwedeng magreklamo kung pahihirapan siya nito. Babalik siya sa una kung saan at kung paano siya nito kinausap pero mahihirapan siya ngayon."Fidel...""Oh?" mabilis na lumapit si Fidel kay Marie nang tawagin ito ng dalaga. Kakapasok lang nito sa pintuan at may dalang mga prutas na pinamili."Paalisin mo ang taong 'yan." Tumingin ito sa kaniyang gawi at tinuro siya."Marie..." Napatingin sa kaniya si Fidel."Ang pagkakaalam ko, ikaw lang ang tunay kong kapatid. Kung gano'n, anong ginagawa ng taong 'yan dito? Paalisin mo," muling sambit ng dalaga at blangkong tumingin sa kesame."Gheron?"Ngumiti siya sa lalaki. "Yeah, I understand. Sige, alis muna ako." Sandali siyang sumulyap sa dalaga at lihim na nabuntunghinga kahit ang totoo ayaw na ayaw niyang umalis.Mabigat ang balikat nang lumabas siya at nagpasyang sa loob ng kotse na lamang siy
"Putangina ka! Paano ka nakarating d'yan sa probinsya ni Marie?"Tiningnan lang ng masama ni Gheron si Magnar. Akala nito hindi siya babawi sa ginawa nito? Maghintay lang ito."Kung hindi ka panay sulpot at pangingialam sa buhay pag-ibig ko, Magnar, hindi ako magkakaganito!" napakuyom ang kaniyang kamao. Nag-uusap sila sa pamamagitan ng hologram watch niya."Bakit ako?"Nag-dirty sign siya sa lalaki. Hindi sila kaibigan ngayon. Magkaaway sila ng lalaki at tama na ang tatlong araw na parusa nito sa kaniya. Pinagbibigyan lang niya ang ginawa nito para sa kasalanan ginawa niya kay Marie. Pero nangangako siyang babawi. Babawi siya para kay Marie."Huwag mong ipakita sa'kin ang mukha mo Magnar kapag nagmahal ka rin! Dahil gagawin ko rin miserable ang buhay mo. Hayop ka! Alam mong ikaw ang pinagseselusan ko, panay ka pa rin lapit sa babaeng gustong-gusto ko. Hindi ka talaga totoong kaibigan!"Isang malakas na tawa naman ang ginawa nito na parang hindi siya nito binugbog at kinulong ng tatlo
Mabilis pa sa kidlat ang paglapit sa kaniya ng lalaking tinakasan niya sa Japan. Ayaw niyang makita ang mukha nito kaya anong ginagawa nito sa harapan niya? mabilis niyang iniwas ang sarili sa lalaki. Wala siyang pakialam sa walang ampat na paglabasan ng mga dugo sa kaniyang noo."Tangina! Anong ginawa niyo kay Marie?" boses iyon ni Fidel pero nanlalabo ang kaniyang mata dahil na rin siguro sa luha kaya hindi niya makita ito.Pilit siyang tinulungan ni Gheron pero pinapaalis niya ang kamay nito. Kahit ang paghawak lang sa kaniya ay hindi niya ito pahihintulutan."Marie...""Umalis ka na Gheron! Bakit ka pa nandito?!" Tinulak niya ang lalaki pero hindi ito natinag. "Bumalik ka na sa kung saan impyerno ka galing!" Binangga niya ito para padaanin lang siya at hindi naman siya nabigo, binigyan siya nito ng daan.Ang puso niya, tuluyang nawala. Nagkawasak-wasak. Hindi lang ang lalaki ang nanakit sa kaniya, pati na rin ang inakala niyang pamilya. Pamilya pero wala siyang halaga.Mabilis siy