Ngayon ay kasama ko si Kuya Andrei at papunta kami ngayon sa ospital kung saan naka confine si Kuya Argel. I want to ask him some question at sana ay malaman ko ang totoo kung bakit siya binugbog ni Ash at ng mga tauhan ni Tito Wilbert.Pagkarating namin sa ospital ay pinuntahan kaagad namin ang confine room ni Kuya Argel at nang makapasok na kami sa loob ay nakita ko siyang nakahiga sa hospital bed na may benda sa kaniyang ulo at mga paa. Nakita ko rin ang iilang sugat at pasa niya sa katawan. Naawa naman ako sa kalagayan niya."You came here, Andrei and Bliss," Nakangiting sabi ni Kuya Argel nang makita niya kami.Lumapit ako sa kanya. "Maayos na ba ang pakiramdam mo, Kuya Argel?" I asked.He nodded. "Yeah. I was here for two days and I'm feeling a bit better now so don't worry." He said.I bit my lower lip. "Si Ash ba ang may kagagawan nito sa'yo?" Tanong ko.Napahinto si Kuya Argel sa tanong ko pero 'di kalaunan ay tumango siya."Yes. He did this to me." Sabi niya."Pero bakit? Da
Para akong lantay gulay nang pumasok ako sa school. Expected ko nang hindi ako ihahatid ni Ash dahil sa mga nangyari kahapon.Nakipaghiwalay na ako sa kanya at nalulungkot lang ako dahil umabot kaagad kami sa ganoong punto. This is my decision dahil kung magpapatuloy pa rin ang pagseselos at pananakit niya sa ibang tao ay hindi ko na matitiis iyon.I'm 30 minutes early at sinadya ko talaga iyon para mapag-isa. Pumunta muna ako sa school field at umupo sa may bermuda grass saka isinandal sa puno ang likuran ko.Napapikit ako at huminga ng malalim. Kaagad naman akong napamulat ng mga mata nang maramdaman kong may umupo sa tabi ko.I saw him staring at me and his usual emotionless face was still there."Kale," Mahinang banggit ko sa pangalan niya.Tumingin naman siya sa malayo."Why are you alone? Where is your boyfriend?" Tanong niya nang hindi nakatingin sa akin."We already broke up." Mahinang sabi ko at napayuko nalang.Hindi ko alam. Nasasaktan ako sa nagawa ko kahapon kay Ash pero
Warning: SPG/ForcedKasama ko ngayon si Kuya Argel papunta sa bahay nila kung saan doon gaganapin ang birthday party niya. Pagkatapos kong umuwi galing ng school ay naabutan ko kaagad siya sa bahay namin at hinihintay akong makauwi.Hindi naman ngayon makakasama sa amin si Kuya Andrei dahil may gagawin pa itong special exam sa school nila bilang pagiging isang Varsity Player niya kaya sinabi nalang niya na ako na lang muna ang magpunta sa birthday party ng best friend niya.Kuya Argel looks so fine right now at wala na rin ang benda nito sa kaliwang braso niya. I'm glad that he's already okay.Nakasakay ako ngayon sa kotse ni Kuya Argel at kanina pa ako naiilang dahil napapatingin siya sa akin habang nagmamaneho ito."Kuya Argel, stop looking at me. Baka mabangga tayo!" Nahihiya kong sabi sa kanya.Natawa naman siya sa sinabi ko. "You're adorable, Bliss. You look so gorgeous that's why hindi ko mapigilang hindi mapatingin sa'yo." Sabi naman niya na ikinapula ng buong mukha ko."S-syem
Pagkamulat ko ng aking mga mata ay bumungad sa akin ang nag-aalalang mukha nina Mama at Papa. Bigla ay niyakap nila ako nang magkaroon na ako ng malay."Thank God! You're awake, my princess..." Naluluhang sabi ni Mama pagkatapos nila akong yakapin ni Papa.Iginala ko ng tingin ang buong paligid ko at napagtanto ko na nasa ospital pala ako. I'd still remember how Kuya Argel was going to rape me. Takot na takot ako at halos magmakaawa ako sa kanya huwag lang niyang ituloy ang binabalak niya sa akin but he still did that.Hindi ko naman napansin na nasa sulok lang pala si Kale habang pinagmamasdan niya ako.I know he was the one who saved me and I don't really know kung bakit nalaman niyang nandoon ako sa bahay nina Kuya Argel at kung paano niya ako nailigtas doon."May masakit pa ba sa'yo? Do I need to call a doctor, Bliss?" Tanong sa akin ni Papa na bakas rin ang pag-aalala sa mukha niya."Okay na po ako, Mama at Papa." Nakangiting sabi ko sa kanila para hindi na sila mag-alala pa.The
Ngayon ay kakalabas ko lang ng ospital at hindi na rin ako nakapasok sa school. Nadischarged na ako dahil mabuti na ang lagay ko at nakakahiya pa dahil hindi rin nakapasok si Kale kakabantay sa akin.Hindi pa siya nakakauwi sa kanila at ngayon ay nandito siya sa bahay namin. My parents insisted that he needs to eat lunch at alam kong nagugutom na rin siya kaya pumayag nalang ito."Hijo, maraming salamat talaga sa pagbabantay mo kagabi kay Bliss, ha?" Pagpapasalamat ni Mama kay Kale habang kumakain kami ng hapunan.Hindi pa rin namin kasama si Kuya Andrei dahil sinabi nila Mama at Papa na naging abala ito sa pagkompronta kay Kuya Argel sa Police Station at pagkatapos nun ay dumiretso na ito kaagad sa school nila."Wala po 'yon, Tita. Gusto ko rin naman pong bantayan si Bliss." Sabi naman ni Kale.Napangiti naman ako sa sinabi niya.My parents already knew that Ash and I already broke up. Hindi sila nag-oopen up sa akin kung bakit ba kami naghiwalay at alam kong naghihintay lang sila ng
"Bliss!"Lumingon ako sa tumawag ng pangalan ko at si Kevin iyon kasama si Loen na mukhang kakauwi lang galing sa bakasyon nito sa kanilang probinsya. Umiwas naman ng tingin si Kale sa kanila nang makalapit na sila sa amin.Sinundo ako ni Kale kanina sa bahay namin at bilang isa na raw siyang manliligaw ko ay kailangan niya na akong ihatid at sunduin sa bahay maging sa pagpunta sa school. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na nanliligaw na siya sa akin dahil parang napakabilis nang lahat ng ito."Kevin, Loen kayo pala," Sabi ko saka muling sinulyapan si Kale na tumiim-bagang bigla.Nakita ko naman ang pagtataka sa mukha nina Kevin at Loen dahil kasama ko si Kale."Bakit kasama mo 'yan?" Tanong sa akin ni Kevin at itinuro nito si Kale."Ah, kasi-""I'm courting Bliss from now on." Sagot ni Kale na ikinagulat naman nina Kevin at Loen."P-papaano nangyari 'yon? Hindi ba't boyfriend mo si Ash?" Nagtataka namang tanong ni Loen sa akin.Napakagat-labi ako. Hindi ko alam kung
Warning: SPGNgayon ay nasa presinto ako kasama si Kuya Andrei at dahil ako ang nag-request na makausap ko si Kuya Argel ay walang nagawa ang kapatid ko kundi ang pagbigyan ako sa kagustuhan ko. Ayaw niya akong dalhin dito pero nagpumilit ako kaya napapayag ko rin siya sa huli.Sinabi ko muna kay Kuya Andrei na iwanan kami ni Kuya Argel para makapag-usap kami nang kaming dalawa lang. Tinitigan niya muna ng masama si Kuya Argel bago siya umalis at sinabi niyang hihintayin niya nalang ako sa labas ng presinto. Tumango naman ako bilang sagot.Kaharap ko ngayon si Kuya Argel na pilit iniiwas ang tingin niya sa akin. Bakas pa ang mga sugat at pasa niya sa katawan sa ginawa sa kanyang pambubugbog ni Kale. Hindi ko aakalain na sa tinagal-tagal na namin siyang kakilala ni Kuya Andrei ay magtatangka siyang pagsamantalahan ako. Masyado kaming nagtiwala sa kanya."Why did you do that?" Malungkot kong tanong kay Kuya Argel.Huminga naman siya ng malalim bago sagutin ang tanong ko."Nandito ka la
Habang natutulog si Kale sa tabi ko ay sinimulan ko nang suotin ang mga damit ko at nagmadali na akong umalis sa bahay nila hangga't hindi pa siya nagigising.Nang makasakay na ako sa isang taxi ay doon ko na ibinuhos ang luhang gustong kumawala sa mga mata ko.Masyado akong nadala sa pangyayari at alam kong mali iyon dahil wala pa kami sa tamang edad at hindi pa kami kasal. Pagkarating ko sa bahay namin ay kaagad akong dumiretso sa loob ng kwarto ko at doon ay umiyak ako ng umiyak.Masyado kong inaalala iyong nangyari sa amin ni Kale saka ko naisip ang mararamdaman ni Ash kapag nalaman niyang may nangyari sa amin ni Kale.Napakatanga ko talaga! Wala na akong ibang ginawa kundi ang saktan ang damdamin niya. Habang patuloy pa rin ako sa pag-iyak ay bigla nalang tumunog ang cellphone ko at nagulat ako nang si Tito Wilbert ang tumatawag. Kaagad ko naman itong sinagot."H-hello, Tito?" sabi ko sa kabilang linya.(Bliss, I'm begging you.. balikan mo na ang anak ko. He's in the hospital rig
KALE'S POINT OF VIEWI didn't even know that my life would changed because of her. My life before was like an awful and sad story from a mysterious and silent type of boy who suddenly went to a school for commoners.When I met her at first, she was kind of annoying to me. She's always following and chasing me and that's the reason why I hate her.No one wants to befriend me because everyone in my previous school was blaming me for the death of my father. They are scared and hate me for that reason that's why my life was always in the dark.But when the time that I threw the food that she gave to me, I realized that I'd already love her.Sino bang lalakeng hindi magugustuhan ang isang babaeng katulad niya? She's pretty, happy-go-lucky, very intelligent and kind girl.I was so damned lucky because I'm the one who she likes at first at maling-mali na pinagtabuyan ko siya noon nang dahil lang sa hindi ako sanay na may taong nandiyan para sa akin na mamahalin ako sa kung sino o ano ako.Je
Nag-iimpake ako ng ilang mga gamit para sa pagpunta namin ni Kale sa Bangladesh dahil doon raw kami ikakasal. Isa iyon sa mga bansa kung saan legal ang minor age wedding. Ilang beses na akong napapabuntong-hininga dahil may pakiramdam ako na may hindi magandang mangyayari ngayon pero siguro ay dahil marami lang akong iniisip nitong mga nakaraang-araw.Masyado nang pagod ang puso ko para isipin pa ang mga pinagdadaanan ko. Tanggap ko na ang kapalaran ko at siguro ay kailangan ko nalang itong harapin."Christian, okay ka lang ba? Parang kanina ka pa tahimik dyan, ah?" Tanong ko kay Christian na kasama ko dito sa loob ng kwarto ko.Napansin ko kasi na kanina pa siya tahimik. Sasama rin siya sa Bangladesh sa kasal na gaganapin sa amin ni Kale.Tumingin naman sa akin si Christian. "Bliss, sigurado ka na bang pakakasalan mo si Kale? Hindi ba't hindi mo naman siya mahal at si Ash ang mahal mo? Papayag ka nalang bang matali sa isang relasyon na alam mong hindi ka magiging masaya?" Nag-aalala
Sa sinabi sa akin ni Kale ay pinag-isipan ko iyon nang buong araw. Pinunasan ko ang mga luha ko habang tinitignan ang apat na pregnancy kit na hawak ko.I'm pregnant.Mahal ko si Ash pero.. magkakaanak na ako at ang ama nun ay si Kale. I'm too young to get pregnant pero nangyari na ito at kailangan ko na sigurong tanggapin ang kapalaran ko.Maybe the destiny was not meant for me at kahit gaano mo pa kamahal ang isang tao ay hindi rin pala kayo ang magkakatuluyan sa huli.Ang pagmamahal nga ay pagsasakripisyo at ngayong alam kong buntis na ako ay hindi deserve ni Ash ang isang katulad ko na walang ibang ginawa kundi ang saktan siya.Tinignan ko si Kale na nakangiti habang nakatingin sa mga hawak kong pregnancy kit. He hugged me at nakikita kong masaya siya na magkakaanak na kami."I'm so happy, Bliss. I'm going to make sure na aalagaan at mamahalin ko kayo ng magiging baby natin. You know how much this means to me." Sabi niya nang kumalas na siya mula sa pagkakayakap sa akin.Wala akon
Pagkapasok namin ni Ash sa loob ng Southern Academy ay kaagad naming natanaw sila Kevin, Yesha at Lucas na naglalakad papalapit sa amin.Kaagad naman akong niyakap ni Yesha pagkakita niya sa akin."Are you okay, cous? Nabalitaan namin 'yung ginawa nung Kale na 'yon sa'yo. How dare he is to abduct you? He's such a crazy man to do that!" May pag-aalala niyang sabi habang naiiling ito.Nginitian ko naman si Yesha at kumalas na mula sa pagkakayakap niya."I'm now okay. Mabuti nalang at may tumulong sa akin noong tumakas ako kay Kale." I said and sighed after.Yesha just nodded."Pero parang mas lalo ka yatang gumanda after two weeks, Bliss? Hmm.. dahil ba sa inspired ka sa lalakeng katabi mo?" Nakangisi namang tanong ni Kevin at inginuso nito si Ash na namulang bigla sa sinabi niya."Can you stop that, Kevin? Nakakahiya kay Bliss!" Mahinang sabi ni Ash na narinig naman namin.Kevin just laughed. "Sus! Nahiya ka pa but we're already know na mahal ka rin pala ni Bliss so you don't need to b
Marahang hinahagod ni Christian ang likod ko habang pinapatahan niya ako sa pag-iyak ko. Nang kumalma na ako ay binigyan niya ako ng isang basong tubig at ininom ko naman iyon.It's already 11pm in the evening at nandito ako ngayon sa veranda ng kwarto ko kasama si Christian. Sinasamahan niya ako sa matinding pag-iyak ko magmula pa kanina.Kanina pa nakauwi sina Kale at si Tita Josephine. Sina Mama at Papa naman ay nasa trabaho na nila sa kompanya namin at overnight sila doon habang si Kuya Andrei ay bigla nalang umalis at hindi ko alam kung nasaan siya nagpunta.Alam kong maging pati siya ay tutol rin sa desisyon ni Papa na ipakasal ako kay Kale at masama ang loob niya doon."Christian, bakit ganon si Papa? Bakit pinagtutulakan niya akong pakasalan si Kale? Hindi ba niya naiisip 'yung nararamdaman ko?" Puno ng hinanakit kong sabi.Inakbayan naman ako ni Christian at pinunasan niya ang mga luha ko. "Alam mo Bliss, naiintindihan ko 'yung Papa mo kung bakit naging ganoon ang desisyon ni
Sobrang sama ng titig ni Kuya Andrei kay Kale habang kaharap namin siya kasama si Tita Josephine. Pinatawag sila ng pamilya ko para komprontahin tungkol sa ginawa ni Kale sa akin.Hindi ko na muna binanggit na may nangyari na sa amin dahil panigurado na mas lalo lang madadagdagan ang galit nila lalo na si Ash. Hindi pa ako handang sabihin iyon sa kanya at kung pwede nga lang ay itatago ko nalang ang pagkakamali kong iyon."Ang kapal naman ng mukha mo para kidnappin ang kapatid ko at itago siya sa amin. Sino ka ba para gawin 'yon, ha?" Sigaw ni Kuya Andrei at dinuro niya si Kale na kanina pa tahimik at walang halos imik.Pilit namang pinapakalma ni Mama si kuya at si Papa naman ay tahimik lang habang pinagmamasdan kami. Si Ash ay katabi ko habang nakahawak siya sa isang kamay ko at si Christian naman ay nasa tabi lang namin.Hindi pa rin sumasagot si Kale sa sinabi ni Kuya Andrei kaya mas lalo lang nadagdagan ang galit ng kapatid ko sa kanya.I've never seen my brother would be so mad
Mahigit isang linggo na akong nandito sa probinsya ng San Alfonso kasama sina Christian at Inay Felicia. Sa loob ng mga panahong iyon ay mas lalo ko pa silang nakilalang dalawa lalo na si Christian. Sinabi niya kay Inay Felicia ang tungkol sa scholarship program na inaalok ni Papa para sa mga teenagers na gustong makapag-aral at pumayag naman si Inay Felicia doon basta ay pagbutihin lang ni Christian ang pag-aaral niya.Sinabi naman ni Christian na dadalawin niya every weekends si Inay Felicia dito sa San Alfonso kung sakali mang sa Maynila na siya mag-aaral ng kolehiyo.Sinabi ko na rin sa kanila kung ano ang dahilan kung bakit ako napadpad dito sa San Alfonso. Naawa sila sa sinapit ko at dapat raw ay hindi ko dinanas iyon. Nakikita ko ang sobrang pag-aalala ni Christian doon at natuwa naman ako dahil concern siya sa akin.He's really my true friend.Naisipan ko nang i-contact sina Ash at ang pamilya ko sa Maynila at natuwa sila nang malaman na maayos lang ang kalagayan ko. Nang sin
Nagising ako at kaagad kong tinignan ang nakasabit na wall clock sa kwartong tinutulugan ko. It's already 6am in the morning. Bumangon ako mula sa pagkakahiga ko sa kama at lumabas sa loob ng kwarto.Nakita ko kaagad si Christian na nakaupo sa sala at umiinom ito ng kape. Ngumiti naman siya nang makita niya ako. Ngumiti rin ako sa kanya at umupo sa upuang nasa tabi niya."Good morning, Bliss." Bati niya sa akin."Good morning din, Christian." Bati ko."Gusto mo ba ng kape o gatas? Ipagtitimpla kita. May pandesal din dito, kumain ka na." Pag-aalok niya."Thank you. Nasaan na pala si Inay Felicia?" Tanong ko."Nauna na siya sa bukid. Ako naman ay pupunta sa kabilang bukid para magbuhat ng mga troso. Sayang rin ang kikitain ko doon kaya tutulong ako." Sabi niya pagkatapos niyang humigop ng kape."Hmm.. pwede ba akong tumulong sa'yo sa bukid?" Nakangiting tanong ko na ikinagulat niya."Sigurado ka ba? Mainit doon at baka masunog lang 'yang balat mo. Napakaputi mo pa naman at hindi maganda
Nang iminulat ko ang mga mata ko ay kaagad bumungad sa akin ang isang matandang babae at isang lalake na mukhang kaedad ko lang. Napangiti sila nang makita nilang nagising na ako."Salamat sa Panginoon at nagising ka na rin, hija." Sabi nung matandang babae at hinaplos niya ang mukha ko.Inilibot ko ng tingin ang paligid ko at nakahiga ako sa isang kama at ang paligid naman ng bahay ay gawa sa kahoy.Nagpapasalamat ako at nakaligtas ako mula sa mga kamay ni Kale nang dahil sa pagtakas ko. Kung magtatagal pa ako sa poder niya ay hindi ko na alam kung ano ang mangyayari sa akin.Bumangon ako mula sa pagkakahiga ko at humarap ako sa mga taong nagligtas sa akin."Maraming salamat po at iniligtas niyo ako." Sabi ko at napayuko nalang."Wala iyon, hija. Hindi ka muna namin tatanungin sa kung anuman ang dahilan kung bakit napadpad ka dito sa lugar namin. Ang kailangan mo lang muna ay ang magpahinga." Nakangiting sabi naman ng matandang babae.Tumingin ako sa kanya at ngumiti. "Salamat po tal