Nag-iimpake ako ng ilang mga gamit para sa pagpunta namin ni Kale sa Bangladesh dahil doon raw kami ikakasal. Isa iyon sa mga bansa kung saan legal ang minor age wedding. Ilang beses na akong napapabuntong-hininga dahil may pakiramdam ako na may hindi magandang mangyayari ngayon pero siguro ay dahil marami lang akong iniisip nitong mga nakaraang-araw.Masyado nang pagod ang puso ko para isipin pa ang mga pinagdadaanan ko. Tanggap ko na ang kapalaran ko at siguro ay kailangan ko nalang itong harapin."Christian, okay ka lang ba? Parang kanina ka pa tahimik dyan, ah?" Tanong ko kay Christian na kasama ko dito sa loob ng kwarto ko.Napansin ko kasi na kanina pa siya tahimik. Sasama rin siya sa Bangladesh sa kasal na gaganapin sa amin ni Kale.Tumingin naman sa akin si Christian. "Bliss, sigurado ka na bang pakakasalan mo si Kale? Hindi ba't hindi mo naman siya mahal at si Ash ang mahal mo? Papayag ka nalang bang matali sa isang relasyon na alam mong hindi ka magiging masaya?" Nag-aalala
KALE'S POINT OF VIEWI didn't even know that my life would changed because of her. My life before was like an awful and sad story from a mysterious and silent type of boy who suddenly went to a school for commoners.When I met her at first, she was kind of annoying to me. She's always following and chasing me and that's the reason why I hate her.No one wants to befriend me because everyone in my previous school was blaming me for the death of my father. They are scared and hate me for that reason that's why my life was always in the dark.But when the time that I threw the food that she gave to me, I realized that I'd already love her.Sino bang lalakeng hindi magugustuhan ang isang babaeng katulad niya? She's pretty, happy-go-lucky, very intelligent and kind girl.I was so damned lucky because I'm the one who she likes at first at maling-mali na pinagtabuyan ko siya noon nang dahil lang sa hindi ako sanay na may taong nandiyan para sa akin na mamahalin ako sa kung sino o ano ako.Je
THE OBSESSED GUY BOOK 1:ALANIS POVIt's my first day here in YG Academy. Kakalipat lang ng family namin sa Maynila. Lumipat kami dahil dito nadestino si papa sa isang pinapasukan niyang bangko. Isa siyang Supervisor ng isang kilalang bangko sa Maynila. Nakakalungkot nga lang dahil marami akong naiwang mabubuting kaibigan at mga kakilala doon sa Masbate pero kailangan kong mapalayo sa kanila dahil sa trabaho ni papa.Kasa-kasama ko ang pinsan kong si Uste dahil nag-aaral siya sa YG Academy at para na rin matour niya ako sa bagong eskuwelahang papasukan ko."Aish! Bakit ka pa kasi pinalipat dito sa YGA? Tignan mo nga, halos lumuwa na ang mata ng mga lalakeng estudyanteng manyak dito kakatingin sa'yo!" Reklamo ni Uste habang nilalakad namin ang hallway patungo sa room na naka assign sa amin.Mabuti na nga lang at Room 405 siya at ako naman ay Room 406 kaya magkatabi lang ang room namin.Napatingin ako sa paligid ko at halos lahat nga ng mga lalakeng estudyante ay nakatingin sa akin sa ma
ALANIS POVHalos gusto ko nang magpakain sa lupa dahil sa mga tingin na ibinibigay sa akin ng mga kaklase ko dito sa loob ng classroom. Hinihintay pa namin ang unang adviser na magtuturo sa amin kaya hiyang-hiya na ako sa kinauupuan ko.Napagitla pa ako nang may tumabing lalake sa akin na magiging kaklase ko rin sa inuupuan ko sa dulo. Ang dalawa naman niyang kasamang lalake ay nakatayong pumwesto sa gilid niya."Hi, miss! Transferee ka?" Tanong sa akin nung lalake. Tumango ako.They wearing a Black and White Varsity jacket at sa tingin ko ay mga basketball players sila ng YGA dahil matatangkad rin sila at malalakas ang tindig."I see. Ngayon lang kasi ako nakakita ng napakagandang babae sa YGA." Banat nito at nginitian ako. Gwapo ito at may pagka chinito."Julian, dumadamoves ka kaagad kay Miss Ganda. Hinay-hinay lang bro baka mailang siya sayo," Natatawang sabi naman nang kaibigan niyang moreno pero gwapo rin."Bad shot yan, sige ka!" Banta nung singkit na lalakeng katabi lang ng la
ALANIS POV"Hi. Pwedeng makishare ng table?"Napakalas naman kami ni Uste sa yakapan namin at halos lumuwa na ang mga mata ko nang siya na naman ang nakita ko.Russel look at me then he smiled. Kaagad itong umupo sa upuan na katapat lang namin ni Uste at inilapag sa lamesa ang tray na may lamang mga pagkain niya."Dadaan ka ba sa gym mamaya, Russel? Magtatry out ka na ba sa basketball?" Tanong ni Uste na busy sa pagkain ng burger nito."Kapag sumali ako sa basketball team baka mawalan na ng alam mo na.. si Julian kaya 'wag na lang." Natatawa nitong sagot na ikinatawa rin ni Uste.Medyo nayabangan ako sa sinabi niya pero hindi ko na lang iyon ipinahalata."Kung sa bagay, ibalato mo na lang sa kanya ang Varsity Team." sabi pa ni Uste.Ngumiti si Russel doon at nagkibit-balikat na lang.Tahimik lang akong kumakain hanggang sa pansinin ako ni Russel na medyo ikinagulat ko pa."Alanis, mabuti at dito ka inilipat sa school namin ni Uste para naman may kakilala ka rin dito kahit papaano." sa
ALANIS POV"How was your first day in YGA, baby?" Mama asked me while we're eating our dinner."Okay lang naman po, Ma. Uste was taking care of me in our school kaya maayos naman po ako doon." sabi ko.Kahit medyo naweweirduhan ako at pinagtitinginan palagi ng mga estudyante doon."It's good to hear that. How about you, Travis?" Mama asked kuya Travis."Girls in our school are.. weird." Tanging nasabi ni Kuya Travis habang patuloy pa rin ito sa pagkain niya.I know what he meant. Pinagkaguluhan na naman siguro siya sa bagong school niya katulad rin sa amin sa Masbate. My kuya is very handsome and smart at minsan ay nagpapart-time model rin siya para may extra money siya.Marami talagang nagkakagusto sa kuya ko kahit nung nasa Masbate pa kami pero halata namang wala siyang interest magkalovelife dahil ang mahalaga lang sa kanya ay ang mga pinakamamahal niyang mga libro.Natawa naman si Mama dahil sa sinabi ni kuya. "Mag girlfriend ka na kasi anak, you're already 19 at hindi naman kita
ALANIS POVIt's my 2nd day here in YG Academy. Isang araw na naman para mag-aral at matuto sa mga lessons namin. Kasabay ko ulit si Uste papasok sa school. Akala nga yata ng iba ay magboyfriend/girlfriend kami dahil palagi na lang kaming magkasama. Hindi rin naman kasi kami magkamukha ni Uste kaya napagkakamalan talaga nila kami. Kung alam lang nila, pinsan ko ang lalakeng ito na inlove na inlove sa kaibigan ko."Shit." Rinig kong bulong ni Uste na nakatingin sa may harapan namin.Nang humarap naman ako sa tinitignan niya ay sila Julian ito kasama sina Neil at Denver na papalapit sa amin.Hindi sila naka proper uniform na required dapat sa YGA. Magtataka pa ba ako kung hindi sila mag-uniform ng naaayon sa rules ng school? Lolo ni Julian ang may-ari ng YG Academy kaya okay lang sa kanila na hindi magsuot ng proper uniform. Malakas ang kapit niya raw sa school na ito and he ruled it nga sabi ni Uste."Hi, Alanis! Nabalitaan ko na pinsan mo pala 'tong si Uste. Kung alam ko lang sana pal
ALANIS POVPakiramdam ko ay para akong nakuryente nang inakbayan niya ako. Bakit bigla na lang naging ganito ang apekto ni Russel sa akin?"Bilang Student School President ng YGA, I will tour you around here in our Campus. So, ang first stop muna natin ay sa soccer field." sabi niya na nakaakbay pa rin sa akin habang nilalakad namin ang patungong soccer field.Hindi ko na nga masyadong maintindihan ang mga sinasabi niya dahil sa kuryenteng nararamdam ko sa buong katawan ko ngayon.Nang makarating na kami sa soccer field sa wakas ay tinanggal na niya ang pagkaka-akbay niya sa akin at itinuro nito ang field na may mangilan-ngilang estudyante na nagpapractice ng soccer."They are YGA's Soccer Team. Every Wednesday to Thursday from 8:00am to 11:00am ay dyan sila nagpapractice ng soccer. They already won in different soccer competitions sa labas ng school natin. Their star player is your cousin, Uste. Alam mo na ba 'yon?" He asked. I nodded.Alam ko na si Uste ang star player ng YGA Soccer
KALE'S POINT OF VIEWI didn't even know that my life would changed because of her. My life before was like an awful and sad story from a mysterious and silent type of boy who suddenly went to a school for commoners.When I met her at first, she was kind of annoying to me. She's always following and chasing me and that's the reason why I hate her.No one wants to befriend me because everyone in my previous school was blaming me for the death of my father. They are scared and hate me for that reason that's why my life was always in the dark.But when the time that I threw the food that she gave to me, I realized that I'd already love her.Sino bang lalakeng hindi magugustuhan ang isang babaeng katulad niya? She's pretty, happy-go-lucky, very intelligent and kind girl.I was so damned lucky because I'm the one who she likes at first at maling-mali na pinagtabuyan ko siya noon nang dahil lang sa hindi ako sanay na may taong nandiyan para sa akin na mamahalin ako sa kung sino o ano ako.Je
Nag-iimpake ako ng ilang mga gamit para sa pagpunta namin ni Kale sa Bangladesh dahil doon raw kami ikakasal. Isa iyon sa mga bansa kung saan legal ang minor age wedding. Ilang beses na akong napapabuntong-hininga dahil may pakiramdam ako na may hindi magandang mangyayari ngayon pero siguro ay dahil marami lang akong iniisip nitong mga nakaraang-araw.Masyado nang pagod ang puso ko para isipin pa ang mga pinagdadaanan ko. Tanggap ko na ang kapalaran ko at siguro ay kailangan ko nalang itong harapin."Christian, okay ka lang ba? Parang kanina ka pa tahimik dyan, ah?" Tanong ko kay Christian na kasama ko dito sa loob ng kwarto ko.Napansin ko kasi na kanina pa siya tahimik. Sasama rin siya sa Bangladesh sa kasal na gaganapin sa amin ni Kale.Tumingin naman sa akin si Christian. "Bliss, sigurado ka na bang pakakasalan mo si Kale? Hindi ba't hindi mo naman siya mahal at si Ash ang mahal mo? Papayag ka nalang bang matali sa isang relasyon na alam mong hindi ka magiging masaya?" Nag-aalala
Sa sinabi sa akin ni Kale ay pinag-isipan ko iyon nang buong araw. Pinunasan ko ang mga luha ko habang tinitignan ang apat na pregnancy kit na hawak ko.I'm pregnant.Mahal ko si Ash pero.. magkakaanak na ako at ang ama nun ay si Kale. I'm too young to get pregnant pero nangyari na ito at kailangan ko na sigurong tanggapin ang kapalaran ko.Maybe the destiny was not meant for me at kahit gaano mo pa kamahal ang isang tao ay hindi rin pala kayo ang magkakatuluyan sa huli.Ang pagmamahal nga ay pagsasakripisyo at ngayong alam kong buntis na ako ay hindi deserve ni Ash ang isang katulad ko na walang ibang ginawa kundi ang saktan siya.Tinignan ko si Kale na nakangiti habang nakatingin sa mga hawak kong pregnancy kit. He hugged me at nakikita kong masaya siya na magkakaanak na kami."I'm so happy, Bliss. I'm going to make sure na aalagaan at mamahalin ko kayo ng magiging baby natin. You know how much this means to me." Sabi niya nang kumalas na siya mula sa pagkakayakap sa akin.Wala akon
Pagkapasok namin ni Ash sa loob ng Southern Academy ay kaagad naming natanaw sila Kevin, Yesha at Lucas na naglalakad papalapit sa amin.Kaagad naman akong niyakap ni Yesha pagkakita niya sa akin."Are you okay, cous? Nabalitaan namin 'yung ginawa nung Kale na 'yon sa'yo. How dare he is to abduct you? He's such a crazy man to do that!" May pag-aalala niyang sabi habang naiiling ito.Nginitian ko naman si Yesha at kumalas na mula sa pagkakayakap niya."I'm now okay. Mabuti nalang at may tumulong sa akin noong tumakas ako kay Kale." I said and sighed after.Yesha just nodded."Pero parang mas lalo ka yatang gumanda after two weeks, Bliss? Hmm.. dahil ba sa inspired ka sa lalakeng katabi mo?" Nakangisi namang tanong ni Kevin at inginuso nito si Ash na namulang bigla sa sinabi niya."Can you stop that, Kevin? Nakakahiya kay Bliss!" Mahinang sabi ni Ash na narinig naman namin.Kevin just laughed. "Sus! Nahiya ka pa but we're already know na mahal ka rin pala ni Bliss so you don't need to b
Marahang hinahagod ni Christian ang likod ko habang pinapatahan niya ako sa pag-iyak ko. Nang kumalma na ako ay binigyan niya ako ng isang basong tubig at ininom ko naman iyon.It's already 11pm in the evening at nandito ako ngayon sa veranda ng kwarto ko kasama si Christian. Sinasamahan niya ako sa matinding pag-iyak ko magmula pa kanina.Kanina pa nakauwi sina Kale at si Tita Josephine. Sina Mama at Papa naman ay nasa trabaho na nila sa kompanya namin at overnight sila doon habang si Kuya Andrei ay bigla nalang umalis at hindi ko alam kung nasaan siya nagpunta.Alam kong maging pati siya ay tutol rin sa desisyon ni Papa na ipakasal ako kay Kale at masama ang loob niya doon."Christian, bakit ganon si Papa? Bakit pinagtutulakan niya akong pakasalan si Kale? Hindi ba niya naiisip 'yung nararamdaman ko?" Puno ng hinanakit kong sabi.Inakbayan naman ako ni Christian at pinunasan niya ang mga luha ko. "Alam mo Bliss, naiintindihan ko 'yung Papa mo kung bakit naging ganoon ang desisyon ni
Sobrang sama ng titig ni Kuya Andrei kay Kale habang kaharap namin siya kasama si Tita Josephine. Pinatawag sila ng pamilya ko para komprontahin tungkol sa ginawa ni Kale sa akin.Hindi ko na muna binanggit na may nangyari na sa amin dahil panigurado na mas lalo lang madadagdagan ang galit nila lalo na si Ash. Hindi pa ako handang sabihin iyon sa kanya at kung pwede nga lang ay itatago ko nalang ang pagkakamali kong iyon."Ang kapal naman ng mukha mo para kidnappin ang kapatid ko at itago siya sa amin. Sino ka ba para gawin 'yon, ha?" Sigaw ni Kuya Andrei at dinuro niya si Kale na kanina pa tahimik at walang halos imik.Pilit namang pinapakalma ni Mama si kuya at si Papa naman ay tahimik lang habang pinagmamasdan kami. Si Ash ay katabi ko habang nakahawak siya sa isang kamay ko at si Christian naman ay nasa tabi lang namin.Hindi pa rin sumasagot si Kale sa sinabi ni Kuya Andrei kaya mas lalo lang nadagdagan ang galit ng kapatid ko sa kanya.I've never seen my brother would be so mad
Mahigit isang linggo na akong nandito sa probinsya ng San Alfonso kasama sina Christian at Inay Felicia. Sa loob ng mga panahong iyon ay mas lalo ko pa silang nakilalang dalawa lalo na si Christian. Sinabi niya kay Inay Felicia ang tungkol sa scholarship program na inaalok ni Papa para sa mga teenagers na gustong makapag-aral at pumayag naman si Inay Felicia doon basta ay pagbutihin lang ni Christian ang pag-aaral niya.Sinabi naman ni Christian na dadalawin niya every weekends si Inay Felicia dito sa San Alfonso kung sakali mang sa Maynila na siya mag-aaral ng kolehiyo.Sinabi ko na rin sa kanila kung ano ang dahilan kung bakit ako napadpad dito sa San Alfonso. Naawa sila sa sinapit ko at dapat raw ay hindi ko dinanas iyon. Nakikita ko ang sobrang pag-aalala ni Christian doon at natuwa naman ako dahil concern siya sa akin.He's really my true friend.Naisipan ko nang i-contact sina Ash at ang pamilya ko sa Maynila at natuwa sila nang malaman na maayos lang ang kalagayan ko. Nang sin
Nagising ako at kaagad kong tinignan ang nakasabit na wall clock sa kwartong tinutulugan ko. It's already 6am in the morning. Bumangon ako mula sa pagkakahiga ko sa kama at lumabas sa loob ng kwarto.Nakita ko kaagad si Christian na nakaupo sa sala at umiinom ito ng kape. Ngumiti naman siya nang makita niya ako. Ngumiti rin ako sa kanya at umupo sa upuang nasa tabi niya."Good morning, Bliss." Bati niya sa akin."Good morning din, Christian." Bati ko."Gusto mo ba ng kape o gatas? Ipagtitimpla kita. May pandesal din dito, kumain ka na." Pag-aalok niya."Thank you. Nasaan na pala si Inay Felicia?" Tanong ko."Nauna na siya sa bukid. Ako naman ay pupunta sa kabilang bukid para magbuhat ng mga troso. Sayang rin ang kikitain ko doon kaya tutulong ako." Sabi niya pagkatapos niyang humigop ng kape."Hmm.. pwede ba akong tumulong sa'yo sa bukid?" Nakangiting tanong ko na ikinagulat niya."Sigurado ka ba? Mainit doon at baka masunog lang 'yang balat mo. Napakaputi mo pa naman at hindi maganda
Nang iminulat ko ang mga mata ko ay kaagad bumungad sa akin ang isang matandang babae at isang lalake na mukhang kaedad ko lang. Napangiti sila nang makita nilang nagising na ako."Salamat sa Panginoon at nagising ka na rin, hija." Sabi nung matandang babae at hinaplos niya ang mukha ko.Inilibot ko ng tingin ang paligid ko at nakahiga ako sa isang kama at ang paligid naman ng bahay ay gawa sa kahoy.Nagpapasalamat ako at nakaligtas ako mula sa mga kamay ni Kale nang dahil sa pagtakas ko. Kung magtatagal pa ako sa poder niya ay hindi ko na alam kung ano ang mangyayari sa akin.Bumangon ako mula sa pagkakahiga ko at humarap ako sa mga taong nagligtas sa akin."Maraming salamat po at iniligtas niyo ako." Sabi ko at napayuko nalang."Wala iyon, hija. Hindi ka muna namin tatanungin sa kung anuman ang dahilan kung bakit napadpad ka dito sa lugar namin. Ang kailangan mo lang muna ay ang magpahinga." Nakangiting sabi naman ng matandang babae.Tumingin ako sa kanya at ngumiti. "Salamat po tal