Mag-log inShare
Chapter 25 (Part 2/2)
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56“Shaelza, where are you?” tanong ko kay Shaelza ng sagutin niya ang tawag ko. Narito ako ngayon sa balkonahe nagpapahangin habang may hawak na isang beer in can.
Maingay ang background ni Shaelza kanina ng sagutin niya ang tawag ngunit habang patagal nang patagal ay humihina.
“Hello, Friend? Ano'ng sabi mo?” habol-hininga niyang tanong kaya napakunot-noo ako.
“Saan ka ngayon?” ulit kong tanong.
“Ahh... narito kami ngayon sa club. Birthday celebration ng kakilala kong model. Nagmadali ako palabas para masagot ang tawag mo,” sagot niya sa kabilang linya.
Napatango ako sa sagot niya na tila ba nasa harapan ko lang siya. Kaya pala.
“Bakit napatawag ka?” tanong niya.
“Nothing. Nevermind,” pagtalima ko.
Napainom ako ng beer at tumayo papuntang barandilya.
“Okay ka lang ba? If you need me I'll take you there.” Nahihimigan ko ang pagbago ng kaniyang boses. Bigla siyang nag-alala.
“No, Shaelza. I’m okay. Napatawa
Kaugnay na kabanata
The Monster CEO's Twins Chapter 26 (Part 1/2)
Ava’s P.O.V “Hello?” sagot ko matapos kong ilagay sa tapat ng aking tainga ang cellphone nang may tumawag na hindi naka-register na numero mula rito. “Miss Astrid Ramirez,” isang boses ng lalaki ang sumagot sa kabilang linya at binanggit pa nito ang pekeng pangalan ko kaya nagtaka ako. “Who’s this?” “Miss Ramirez, this is Salazar Samson, the secretary of Mr. Fonteverde. I call you because Mr. Fonteverde want to meet you today on his office.” Napaawang ang bibig ko dahil sa gulat hindi lamang dahil sa narinig ang pangalan ng Fonteverde na iyon kundi na rin sa naging sadya ng tawag sa akin sa araw na ito. “Excuse me, Mr. Samson. But today is Sunday. Sabihin n’yo nga sa a
The Monster CEO's Twins Chapter 26 (Part 2/2)
“Sir, this is not a game. But since I need the job I will play with it,” pagkatapos ko iyong sabihin ay tila nagtimbangan kami ng aming mga titig. Muli ay umangat ang gilid ng kaniyang labi. Ang kaniyang mga matang matalim kung makatitig ay tila minamata ako ngayon. “You ad—” Naputol na lang ang dapat niyang sabihin nang may nagsalita mula sa aking likod. “Daddy?” Kahit nakatalikod ay napahinto ako sa aking kinatatayuan. Waring hinaplos ang puso ko at mas lalong nanabik nang marinig ang maliit na himig na iyon. Dahan-dahan akong humarap sa kaniya. May isang pintong nakabukas mula sa loob ng opisina at hindi ko alam kung saan ito nakakonekta at hindi ko na iyon pinansin pa. Dahil doon ay nakita ko siyang nakatayo at nakat
The Monster CEO's Twins Chapter 27 (Part 1/2)
“Ava, are you okay?” Napabaling ako kay Eliza nang tawagin niya ako. Hindi ko namalayan na natuliro pala ako. “A-ah... oo naman,” ngiti ko. Naningkit ang kaniyang mga mata at mukhang hindi kumbinsido sa naging sagot ko. “Anong nangyari at tila malalim ang iniisip mo? Nauna ka pa sa akin dito pero nauna pa akong nakabihis sa ’yo.” Ipinagsalikop pa niya ang kaniyang mga braso. Binilisan ko na lamang ang pagbubutones ng aking uniporme at isinara ang locker. “Hindi. Ayos lang talaga ako.” Humarap ako sa kaniya. “Maliit na bagay lamang ito. Tara na, hinihintay na tayo ni Sir Roque.” Napataas-kilay siya nang tapikin ko ng ilang beses ang kaniyang balikat at ngumiti bago naunang lumabas ng kuwartong iyon.
The Monster CEO's Twins Chapter 27 (Part 2/2)
Nang imulat ko ang aking mga mata’y malabo at purong puti ang naaaninagan ko hanggang sa unti-unting lumilinaw ito. Isang puting kisame ang sumalubong sa aking paningin. Muli akong napapikit at hinawakan ang aking ulo nang kumirot ito. Napansin ko na tila may kung anong bagay sa kamay ko. Doon ay nakita kong may nakakabit ng dextrose dito. Iniikot ko ang aking paningin. Kung hindi ako nagkakamali ay nasa hospital ako. Ang tanong lang ay paano ako nakarating dito? Inisip ko ang huling nangyari pero hindi ko ito matandaan. Sa tuwing pinipilit ko ito ay mas lalong kumikirot ang aking ulo. Napapikit ako dahil sa sakit. Pagmulat ko ay napabaling ako sa kaliwang bahagi kung saan hindi ko nadaanan ng tingin kanina. Napakunot-noo ako. Hindi ko inaasahan ang taong ngayon ay nakikita ko. Nakasandal siya sa di-kahabaan at malambot na sopa. Nakapikit ang mga mata habang
The Monster CEO's Twins Chapter 28 (Part 1/2)
Naging mabilis ang mga araw. Walang humpay ang trabaho mapa-araw man o gabi. Naging magaan ang trabaho ko sa Fonteverde Corporation dahil sa tulong ng mga katrabaho ko. Mahirap ngunit sobrang 'laking bagay talaga ang naitulong nila para sa akin. Sa gabi naman, walang humpay na paroroon at parito sa loob ng club at sabayan pa ng mga toxic na mga customer. Aaminin ko, mahirap gawin. Hindi lang masakit sa paa at katawan maging sa ulo dahil sa mga pasaway na customers. Habang tumatagal din ay maraming nagpapapansin sa akin. Karamihan pa ay puro matatanda. Nanginginig na lang ako sa sobrang inis at minsan ay hindi ko mapigilan ang sariling mapairap sa hangin. Sa kabila noon, naging madalas na rin ang pagkikita namin ni Mr. Fonteverde. Minsan ay napapadaan siya sa departamento namin o hindi kaya ay naabutan ko ang likod niyang papaalis na. Minsan ko rin siyang nahu
The Monster CEO's Twins Chapter 28 (Part 2/2)
Sunod-sunod kaming pumasok sa loob ng isang kuwarto kung saan ginaganap ang bawat pagpupulong. Nauna ang babaeng sinundo pa kami kanina, na akala ko ay bagong sekretarya ni Mr. Fonteverde, ngunit ng makita na naroroon si Mr. Salazar Samson na nakaupo sa gilid ay baka kung kanino lang sekretarya ito’t pinasundo lang kami. Isa-isa rin kaming bumati sa mga malalaking taong naroroon pagkapasok. Ang iba sa kanila ay gumaganti rin ng ngiti na aming ibinabahagi sa kanila. Ang iba naman ay tila walang pakialam sa presensya namin na kahit tumambling pa kami ay walang epekto. Iilan pa lamang ang nasa loob ngunit tumungo pa rin ako sa gitna para hintayin ang iba pa. Wala rin ang C.E.O ng kumpanya. Akala ko ba'y naghihintay na ang lahat? Kibit-balikat na lang ako sa isiping iyon. Umupo na rin sa gilid ang mga kasamahan ko kasama ang magandang babae na may salamin. Nakahanda na ang laptop at projector maging ang mga gamit na kakailanganin katulad ng mga printed papers. Napunta an
The Monster CEO's Twins Chapter 29 (Part 1/2)
Sa bawat pagbuka ng bibig ko ay ang pagtango ng lahat. Lumalawak na rin ang mga ngiti ng mga kasamahan ko. Ngunit ang mas binibigyan ko ng pansin sa lahat ay ang ekspresyon, kilos at reaksyon ni Mr. Fonteverde. Mula sa paghawak niya sa kaniyang baba, pagpatong ng siko sa table at pagsalo ng ipinagpatong niyang mga kamay sa baba hanggang sa paglapag niya ng kaniyang kaliwang kamay sa table kung saan ang mga daliri niya sa kamay ay kaniyang binababa-taas na tila nagpapatugtog ng piyano. Kung minsan ay napapasingkit na lang ang kaniyang mga mata. Minsan naman ay binubuklat ang folder pagkatapos ay titingin sa akin. Sa lahat ay siya talaga ang kakaiba na hindi ko makuha-kuha ang ekspresyon at kilos. Blanko ito’t walang ipinagbago. Hindi ko alam kung nagustuhan niya ba o hindi. Na tama lang ba? Sakto? O puros nonsense lamang ang lahat para sa kaniya. “I believe people will patronize our product when it is what
The Monster CEO's Twins Chapter 29 (Part 2/2)
“No, Sir! Sir!” Pagpupumiglas ko ngunit malakas ang matanda. Hindi ko alam kung bakit mas malakas pa ito sa akin. Kung pagbabasehan nga naman ang katawan ay mukhang nagbabatak ito ng katawan. Nang muli akong magpumiglas ay nagulat ang lahat sa mabilis na nangyari. Napasinghap ang lahat ng nakasaksi gayon din ako nang biglang may tumamang kamao sa mukha ng matanda at bumulagta siya sa konkretong sahig. Napahawak ako sa aking bibig ng makita ang dugo sa gilid ng kaniyang labi at kamay pagkatapos niya itong hawakan. Halos ang lahat ay nakatingin sa bahagi ko, ngunit hindi sa akin kundi sa taong katabi ko. Kaya ng ibaling ko sa kaniya ang aking tingin ay mas namilog ang mga mata ko nang tuluyang makita ang taong hindi ko inaasahan na sasaklolo sa akin sa mga manyakis na matatandang ito. Napakadilim ng kaniyang mga mata na ang hirap basahin. Hindi ko inaakala na sa lahat ng tao rito ay siya ang tutungo sa kinaroroonan ko upang ipagtangg
Pinakabagong kabanata
The Monster CEO's Twins Chapter 83.3: Ang Pagwawakas
Nagulat ako nang mapansin ang pagliwanag ng sahig na kinaaapakan ko. May liwanag na hugis palaso na tila ba nais akong sundan ang guhit na iyon. Pakiramdam ko ay tila ba nasa loob ako ng isang malaking silid na computer-based ang sahig dahil sa biglang paglitaw ng liwanag nito. Pinaglalaruan ba ako ng kung sino? Sinundan ko ang naturang arrow at tumigil iyon sa isang hugis bilog. Nang tingnan ko ang naturang liwanag ay may mga letra na biglang lumitaw roon. ‘Thank you for making me smile everytime I frown...’ Muli ay lumitaw ang arrow na liwanag sa sahig at tinuro na naman ako sa panibagong daan. Tila wala sa sarili na sinundan ko ang liwanag na iyon at tumigil sa liwanag na tatsulok ang hugis. Gaya ng unang hugis ay may mga letra ring lumabas doon. ‘Thank you for being a strength at my weakest...’ Muli ay lumitaw ang liwanag na arrow at muling gumuhit ang kahabaan niyon sa sahig na sinundan ko naman. Dinala ako niyon sa hugis parisukat na sahig. Muli
The Monster CEO's Twins Chapter 83.2: Ang Pagwawakas
“Maraming salamat din sa ’yo,” tugon ko.Mula sa malayo ang tingin ay inilipat niya ito sa akin at ngumiti.“You are special to me, Ava. Kaya ingatan mo rin ang sarili mo. Alam kong matapang kang babae at matalino. Kaya alam kong kaya mong ipagtanggol ang sarili mo. Pero sana minsan turuan mo rin ang sarili mong sumandal sa iba. Hindi ka nag-iisa sa laban.”“Bawasan din ang pagiging kampante sa sarili na kaya mo, minsan matuto ka ring sumuko at tanggihan ang mga bagay na mahirap gawin. Hindi kasi lahat ng bagay ay kaya at kakayanin mo, minsan kaya mo nga pero masakit na.”“Narito naman kasi kami na handa kang tulungan pero binabalewala mo. Pinapamukha mo sa amin na wala kaming silbi para sa ’yo para akuin ang lahat ng pasanin na bitbit mo. Bilang kaibigan, nakatatampo. Pero dahil kinaya po nga, binabati kita. Ngunit sa susunod sana ay kumatok ka na. Ang kaibigan ay hindi lang maaasahan sa purong
The Monster CEO's Twins Chapter 83.1: Ang Pagwawakas
“Salamat po.”“You’re welcome,” nakangiti at magkasabay na tugon nina Hera at Herald sa batang ulila nang bigyan nila ito ng isang set na gamit pang eskuwela, na may kasamang laruan na naaayon sa kasarian ng bata kung ito ba ay babae o lalaki.Sunod-sunod na nakapila ang sari-saring mga bata sa kanila na mayroong malawak na ngiti sa kanilang mga labi at hindi na makapaghintay pa na tanggapin ang para sa kanila. Samantala ang mga nakakuha na ay nakaupo na sa kani-kanilang upuan at pinapakita sa kasama ang mga gamit na natanggap nila kahit na pare-pareho lang ay tila ba pinapasikat pa rin nila sa isa’t isa. Nakatutuwang tingnan.“Marami po talagang salamat, Mr. at Mrs. Fonteverde sa tulong ninyo sa mga bata at sa donasyon po ninyo sa ampunang ito. Malaking bagay po ito sa mga bata.” Pagkuha sa aming atensyon ng Senior Sister na siyang namumuno ng bahay-ampunan na napili ng kambal na lugar pagdarausan para sa kanilang
The Monster CEO's Twins Chapter 82
Isang mahigpit na yakap at dampi ng mga labi ang nagpaputol sa akin mula sa mahimbing na pagkakatulog. Napangiti ako nang manuot sa aking ilong ang natural niyang amoy. Simula nang maamoy iyon noon ay ito na ang naging paborito kong amoy. Nang imulat ko ang aking mga mata’y tumama sa akin ang sinag ng araw na nagmumula sa salaming dingding. Naalala kong hinayaan lang pala namin itong nakabukas kagabi para mapanood ang di-mabilang na mga tala na kumikislap sa kalangitan. Hanggang sa tumungo na nga kami sa bagay na kalimitang ginagawa ng mag-asawa. “Good morning, Love. I love you,” bulong niya sa aking tainga dahilan upang dumaloy sa buong sistema ko ang init ng kaniyang hininga nang dumampi ito sa leeg ko. Hindi ko napigilang mapapikit dahil sa sensasyon na bumubuhay ulit sa aking katawang-lupa. Naalala ko tuloy ang ginawa namin kagabi at ngayon nga’y gu
The Monster CEO's Twins Chapter 81.2
“Love, tutal ay naging bukas na rin tayo sa isa’t isa para pakinggan ang sarili nating mga dahilan at doon ay nagkaroon tayo ng pagkakaunawaan. Bakit hindi natin hayaang pakinggan din ang iyong tiyo sa kaniyang mga sasabihin para naman maunawaan din natin ang bahagi niya? Love, kasi kung puro na lang galit ang nasa puso natin, hinding-hindi tayo uusad. Magiging ganito tayo habang-buhay.” Napayuko ng ulo si Alas dahil sa mga sinabi ko.“Please, hayaan natin siyang magsalita para sa sarili niya at doon na lang tayo huhusga. Ang hirap kasing humusga na lang na wala naman tayong alam sa mga pinagdaanan niya.” Tumingin ako kay Jemuel na kagaya rin ni Alas ay nakayuko na.“Wala akong magandang rason o dahilan na magsisilbing depensa sa sarili dahil mga mali naman ang ginawa ko.” Napatingin ako kay Mr. Segundo sa sinabi niya.“Mr. Segundo, hindi ako naniniwala na wala lang lahat ng mga ginawa mo. Alam kong may pinag
The Monster CEO's Twins Chapter 81.1
Dahil sa mga katotohanang naihayag ay walang sino man ang naglakas-loob na kumibo. Binalot kaming tatlo ngayon ng nakabibinging katahimikan. Isang tao lang pala ang siyang puno’t dulo ng mga ito. Dahil sa kaniya ay halos magdusa kaming lahat.Tiningnan ko si Alas na ngayon ay nakayuko lang at nakatuon sa tasa ng kape ang atensiyon. Sa aming dalawa ay siya itong tunay na nabilog at naloko ng taong iyon. Buong buhay niya ay ang taong iyon na ang kaniyang tinatakbuhan at pinagkakatiwalaan. Nakaramdam ako ng awa sa aking asawa. Naaawa ako sa kaniya sapagkat pinaglaruan lang siya ng mga taong nasa paligid niya at iyong mga taong kinakapitan pa niya.“Kung alam n’yo lang kung gaano kaganda ang relasyon ng mga magulang ninyo noon. Kaya nga hindi ko alam kung bakit nadala sila sa panunukso ng isang Segundo. Napakagahaman talaga ng taong iyon. Kahit noon pa man ay may nararamdaman na akong hindi maganda sa kaniya. Hindi nga ako nagkamali, nagtagumpay nga siyan
The Monster CEO's Twins Chapter 80
“HAPPY BIRTHDAY!” sabay-sabay naming sigaw pagkabukas ng pintuan ng bahay. Pagkatapos niyon ay bumungad sa aming paningin ang naka-wheelchair na si Jemuel. Sumabog din ang confetti na pinaputok namin at nagsiingay ang mga bata gamit ang torotot na humahaba ang dulo sa tuwing hinihipan. Namilog ang mga mata ni Jemuel dahil sa labis na pagkagulat. Samantalang ang kaniyang ina na nasa likod niya, at may hawak ng hawakan ng wheelchair na sakay niya, ay malawak ang pagkakangiti. “W-What the...” hindi niya halos mabigkas ang mga katagang iyon. Maya-maya’y isang liwanag ang kumislap sa harapan niya. “Hey, Kheil. You look handsome on your photo,” komento ni Alas sa larawang nakuha roon sa kamera na hawak-hawak niya habang naglalakad papalapit sa pinsan.
The Monster CEO's Twins Chapter 79.2
HAWAK-HAWAK ni Alas ang kamay ni Jemuel habang nasa loob ng isang silid sa pribadong ospital na iyon. Ilang araw na ang nakalipas matapos ang kaguluhang iyon ngunit hindi pa rin nagigising ang isa man kina Ava at Jemuel. Sabi naman ng doktor ay ligtas na mula sa kapahamakan ang dalawa ngunit hindi pa rin maintindihan ni Alas kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin nagigising ang mga ito.Si Segundo Fonteverde ay sumailalim sa isang operasyon dahil sa natamo nito ngunit ligtas na rin naman daw ito sa kapahamakan. Ang importante ay buhay pa rin ang demonyong tiyuhin at anumang oras ay pupuwede pa rin niyang singilin. Wala siyang balak na singilin ang matanda sa sarili niyang mga kamay. Batas na mismo ang naghahanap dito at mas mabuti iyon dahil mararanasan nito ang bunga ng kasamaang ginawa nito sa buong buhay ng tiyuhin.Si Jemuel ang unang nais niyang makausap upang makipag-ayos rito. Sa dinami-dami ng kasalanan at sakit ng loob na ginawa sa kaniya ng pinsan ay tila
The Monster CEO's Twins Chapter 79.1
“HULI KAYO! DITO lang pala kayo nagtatago, ha,” sigaw ng isang armadong lalaki. Halos mapasinghap sa gulat sina Shaelza at ang kambal nang makita ang lalaki sa kanilang likuran. Naroroon pa rin kasi sila at nagtatago sa likod ng naglalakihang bakal. Natatakot silang lumabas dahil baka mahagip ng ligaw na bala ang isa man sa kanila. Bukod doon ay wala rin silang dalang anumang armas upang ipanlaban sa mga armadong kalalakihan. May mga bata pa siyang kasama kung kaya’y limitado lang ang bawat galaw niya. Napasigaw silang tatlo nang tutukan sila ng baril ng lalaking iyon. Kasunod ng isang nakabibinging pagputok ng baril ay ang pagkakatumba sa sahig ng armadong lalaking may balak na bumaril sa kanila. “Ayos lang ba kayo? Ang mga bata, okay lang ba?” tanong ni Jemuel mula sa likuran ng natumbang lalaki. Siya pala ang bumaril sa taong iyon kaya bumulagta sa konkretong sahig ang lalaki. Iniligtas ni Jemuel ang buhay nila. “Maraming salamat, Jemuel. Oo, ayos
