SA BAWAT araw na dumaraan na lagi silang magkasama ni Jacob sa tuwing papasok at sa pag-uwi ay marami na rin ang nakakapansin ng palagian nilang magkasama. Ang iba ay nagtatanong kung may relasyon ba sila o kung nililigawan ba siya ng binata.Ang iba naman ay may konklusyon na sila ay magkasintahan na mariin namang itinanggi ni Michaela. Aniya, mabait lang sa kanya ang binate kaya isinasabay siya nito sa pagpasok maging sa pag-uwi.At kung may relasyon mang namamagitan sa kanila, pagiging magkaibigan lang at wala ng iba. Marami ang naiinggit sa kanya na katrabaho dahil sa dinami-rami nilang empleyado ng binata ay siya lang daw ang namumukod tanging isinasabay nito sa sasakyan.May mga natutuwa naman para sa kanya at mayroon namang hindi. Karamihang hindi natutuwa sa kanya ay iyong mga babaeng may lihim na gusto sa binata.Isang umaga ay maaga muli siyang dinaanan ng binata kaya maaga rin silang nakarating sa restaurant. Alas siete pa lang ay nandoon na sila, at may isang oras pa siyan
MATYAGANG naghihintay si Jacob sa loob ng sasakyan sa paglabas ng dalaga. Balak niya ulit itong yayain sa tabing dagat dahil may importante siyang ibibigay dito. Maya-maya lang ay nakita na niya itong palabas ng restaurant.Hinintay muna niya itong makalapit sa sasakyan bago siya lumabas para pagbuksan ito ng pinto. Pagkapasok nito ay agad din siyang umikot papuntang sa driver’s seat. Sa tabi niya kasi ito palaging pinapaupo.Pagkaupo niya ‘y masigla niya itong kinausap.“Ano? Tabing dagat ulit tayo? Ganda nang panahon, oh!” pambungad niya rito.“Talaga? Si-sige, gusto ko ‘yan! Pero dapat may street foods, ha?”“Oo naman! Hindi mawawala ‘yang paborito natin!”Sabay pa silang nagkatawanan dahil sa sinabi niya.“Teka, ano bang nakain mo at bigla ka na lang nagyayang tumambay ngayon sa tabing dagat?”“Wala lang, gusto ko lang mag unwind. Medyo marami lang kasi akong iniisip nitong mga nagdaang araw.”“Oo nga naman, gamot daw talaga ang tanawin sa tabing dagat sa mga taong problemado. Hal
BIGLA na lang siyang sinunggaban ng yakap ni Michaela kaya ang nangyari, ay natumba siya sa buhanginan habang nasa ibabaw niya ito. Nawalan kasi siya ng panimbang dahil wala siyang ideya na gagawin iyong ng dalaga.Maging ito ay nagulat din sa nangyari, kaya hindi agad ito nakaalis sa ibabaw niya. Dikit na dikit ang pagkakapatong nito sa kanya kaya nakaramdam siya ng kakaibang init sa katawan. Kapag hindi pa ito umalis sa ibabaw niya ‘y baka makalimot na talaga siya.Ngunit sa halip na umalis, ay yumakap pa ito ng mahigpit sa kanya, hindi alintana kung ano man ang nararamdaman niya sa ilalim nito. Hindi na niya kaya pang pigilan ang lumalalang init na nararamdaman kaya pinagpalit niya ang kanilang posisyon.Ito na ngayon ang nasa ilalim at siya naman ang nasa ibabaw. Wala siyang sinayang na sandali, agad niyang sinunggaban ng halik ang mga labi nitong medyo nakaawang pa, siguro ‘y dahil nabigla ito nang pagpalitin niya ang posisyon nila.Halatang wala pa itong alam at karanasan sa pak
MUKHANG mapapakwento ng kanyang talambuhay si Jacob dahil sa kagustuhan ng dalagang may malaman man lang na iba tungkol sa buhay niya, maliban sa mga nabaggit nito.Tumikhim muna siya para alisin ang bara sa lalamunan bago nagsimulang magkwento.“Solong anak ako nina mommy at daddy. Hindi na nila ako nagawang sundan pa dahil siguro sa sobrang dami ng negosyong hinahawakan, ayon na rin sa kwento nila no’ng minsang tanungin ko sila kung bakit wala akong kapatid. At isa pa, maselang magbuntis si mommy. Noong ipinagbubuntis niya raw ako, hindi raw talaga siya nagtrabaho hanggang nine months sa sobrang takot niyang baka lumabas daw ako ng maaga.”Tumigil muna siya saglit, at pagkatapos ay muling nagpatuloy.“Pure Filipino ang mom ko, while my dad is pure American.”“Sabi ko na nga ba, eh! May lahi kang foreigner, hindi maitatangi sa hitsura mo.”Napangiti na lang siya sa biglaang pagsabat nito. Muli niyang ipinagpatuloy ang pagkukwento.“Mahal na mahal nila ako pareho to the point na lahat
NAALIMPUNGATAN si Michaela nang maramdaman niyang parang may dumampi sa mga labi niya. Nakahinto na ang sasakyan sa tapat ng staff house nang magmulat siya ng mga mata. Nakatulog pala siya ng hindi niya namamalayan.Hindi malinaw sa kanyang diwa kung talaga bang may dumampi sa mga labi niya, o baka nanaginip na siya sa gano’n kaikling oras. Isinawalang bahala na lang niya ang nasa isip at agad na inayos ang sarili bago nagpaalam sa binata.“Jacob, mauna na ‘ko. Salamat nga pala sa paghatid, at mag-iingat ka sa pag-uwi,” sambit niya sa binata.“Wala bang kiss diyan? Baka hindi ako makatulog kapag wala kang pabaon,” pilyong tugon nito sa kanya.Nawala tuloy ang panghihina niyang nararamdaman gawa ng antok dahil sa kung anu-anong kapilyuhan ang pinagsasasasabi nito sa kanya.“Hay naku, Jacob! Puro ka ganyan! Tigil-tigilan mo nga ‘yan! Sapak gusto mo?!” iniamba pa niya rito ang isa niyang kamao.“Ito naman, hindi na mabiro. Sige na, ba-bye na. Daanan na lang ulit kita rito bukas. At salam
HINDI pa man nagtatagal sa kanyang pagtulog si Michaela, nang bulabugin siya ng malakas na tunog ng isang bagay na hindi niya alam kung saan nanggagaling. Isasawalang bahala na sana niya ang naririnig dahil baka sa kabilang silid lang ito nanggagaling, pero may kalakasan kasi ito at parang nasa malapit lang niya.Sobrang inaantok pa naman siya kaya itinakip na niya ang dalawang unan sa magkabilang tainga dahil sa nakakarinding tunog na naririnig. Napilitan tuloy siyang kumilos at lulugo-lugong bumangon para hanapin ang pinagmumulan nito kahit na nakapikit pa siya.“Istorbo naman, eh! Inaantok pa nga ‘yong tao!” naiinis na sambit niya kahit wala namang kausap.Ngunit nahimasmasan na lang siya ay naririnig pa rin niya ang tunog. Hihinto lang ito sandali at muling tutunog. Bumuntong-hininga muna siya bago patamad na naglakad papunta sa shoulder bag na palagi niyang dala-dala sa trabaho para tingnan ang oras sa de keypad niyang cellphone.Pero nanlaki ang mga mata niya nang makita roon an
PALABAS na si Jacob ng kanyang opisina nang maisipan niyang tawagan ang dalaga. Naalala niyang dadaanan nga pala niya ito dahil kailangan niyang iabot dito ang business attire na ipapasuot niya kinabukasan.Problemado na nga siya kanina kakaisip kung ano ba ang ipapasuot niya sa dalaga,mabuti na lang at may kaibigan siyang nangmamay-ari ng boutique,at ito ang naisipan niyang lapitan.Kaso lang, hinihingi nito sa kanya ang sukat nang katawan ng dalaga, pero dahil hindi niya alam, ay picture na lang nito ang ibinigay niya kahit na alam naman niyang hindi naman makukuha ang tamang sukat doon. Mayroon kasi siyang mga stolen shots nito no’ng nasa mansyon sila.Mabuti ‘t kahit sa larawan lang ay sinabi nang kaibigan niya na ito na ang bahala at alam nito ang mga sukat ng gano’ng klase ng katawan. Ito na rin mismo ang pumili ng design at kulay na susuotin ng dalaga.Nang ma-ideliver nga ito sa kanyang opisina ay hindi na siya nag-abala pang buksan ito para sana ma-check man lang niya kung pa
NAGULUHAN si Jacob sa inasal ng dalaga. Bigla na lang kasi itong nawalan ng imik pagkatapos niyang sagutin ang tanong nito kung siya ba ang pumili nang mga gamit na ibinigay niya rito.May sinabi rin ito na hindi malinaw sa kanyang pandinig, nang tanungin niya kung ano, ay bigla na lang sinabing magpahinga nan ga. Siya na nga ang kusang pumatay nang tawag dahil parang iniwanan na lang nitong nakabukas ang cellphone.“Haaays, mga babae nga naman! Ang hirap intindihin,” nawika na lang niya sa sarili.Kasalukuyan siyang nasa second floor ng kanyang bahay at nakatayo sa may terrace, habang nakatanaw sa harapang bahagi. Nasa isang exclusive subdivision ito kaya maganda ang mga nakikita niya sa labas.Mga malalago at naglalakihang punong kahoy na nagbibigay ng preskong hangin sa kapaligiran, mga bulaklak na matitingkad ang kulay, at malinis na kapaligiran. Iyan ang mga dahilan kung bakit dito niya napiling magpatayo ng bahay.Isa rin ito sa mga stress reliever niya lalo na kapag may sunod-s
TUWANG-TUWA si Michaela at lihim na kinikilig dahil sa ginagawang pagsisilbi sa kanya ni Jacob. Siguro kaya naging mainitin ang ulo niya dahil sa tagal na hindi ito nakita. May ideya na siya kung bakit ganoon ang kanyang pakiramdam, at nakumpirma niya iyon nang aksidente niyang marinig ang usapan ng tatlo sa kusina.Balak kasi niyang hilahin si Jacob pabalik sa kwarto dahil gusto niya itong masolo kaya bumalik siya, pero iyon na ang eksenang narinig niya. Akala ng mga ito ay wala siyang ideya sa nangyayari sa kanya at nararamadaman niya.Kaya nga nakokonsensiya siya sa nagawang hindi pagimik minsan kay nanay Minerva at pagsusungit kay Claire. Inaasahan naman talaga niya na mabubuntis siya dahil hindi gumagamit ng proteksyon si Jacob kapag may nangyayari sa kanila.Inaakala pa ng mga ito na baka hindi niya matanggap kung sakali mang buntis siya dahil lang sa bata pa siya. Hindi lang alam ng mga ito kung gaano siya kasaya kung totoo mang buntis siya dahil handa siyang maging isang ina la
TAKANG-TAKA si Jacob kung bakit ganoon ang inaasal ni Michaela. Parang may nagbago rito dahil hindi naman iyon ganoon dati.“Claire, kailan pa siya naging ganiyan?” tanong niya sa kaibigan nito na hanggang ngayon ay naroroon pa rin sila sa kusina.“Siguro po, mga one-week na po, Sir. Kahit nga po ako ay nagtataka na rin sa mga ikinikilos niya. Hindi naman siya dating ganyan, eh. Halos araw-araw palagi nga siyang excited gumising para maglakad-lakad kami sa tabing-dagat. At saka dati, ayaw niya ng may natitirang pagkain kasi nasasayangan siya. Pero ngayon nag-iba na siya, eh. Kahit nga ang dating biruan namin kapag ginagawa ko sa kanya ngayon, galit na galit na siya at bigla na lang hindi iimik. Minsan naman, bigla na lang mag wa-walk out at saka iiyak sa kwarto ng mag-isa. Kaya hindi ko na rin po mahulaan, eh,” mahabang litanya nito.“Sige-sige, salamat. Kakausapin ko na lang siya mamaya,” sagot niya.“Hijo, palagay ko ‘y buntis si Michaela,” wika ni nanay Minerva na bigla na lang pum
NAGTATAKA na si Michaela kung bakit halos isang buwan na ang nakalilipas pero hindi pa rin bumabalik si Jacob sa isla. Miss na miss na niya ito at hindi niya maintindihan ang sarili kung bakit labis-labis ang pagnanais niya na makita ito.Naiinis siya at nagagalit sa tuwing naiisip niya na dapat ay nasa tabi niya ito ngayon. Lalo na ngayong hindi maganda ang kanyang pakiramdam. Madalas siyang mahilo at humihilab din ang kanyang sikmura.Kaninang umaga nga ay sumuka siya ng sumuka sa banyo pero parang wala namang lumalabas. Matamlay din siya at walang ganang kumain. Ang tanging gusto lang niya sa mga sandaling ito ay ang presensiya ni Jacob.“Hoy, Be. Pinapatawag ka ni nanay Minerva, kumain ka na raw kasi hindi ka raw kumain ng maayos kanina,” wika ng kaibigan niya.Kasalukuyan siyang nasa terrace habang nakapangalumbaba, na wari ‘y ang tanawin na lang doon ang nakapagbibigay sigla sa kanya.“Wala nga akong ganang kumain, eh. Ang gusto ko, si Jacob. Kailan ba ulit darating iyong tauhan
“HOY BABAE! Ipaliwanag mo nga sa ‘kin kung bakit ang sungit-sungit mo kagabi? At saka, ang sabi mo, baka matagalan ka lang doon, eh buong gabi kang naroon, eh! Tsk!” bungad agad sa kanya ng kaibigang si Claire pagkapasok niya ng silid.Maaga siyang nagising kaya nagpasya siyang bumalik na sa sariling silid para maligo. Pakiramdam kasi niya ‘y nanlalagkit ang buo niyang katawan dahil pinagpawisan sila kagabi ni Jacob dahil sa nakakapagod at nakakaantok na ginawa nila.“Ano ka ba, wala lang iyong pagtataray ko sa ‘yo kahabi, ‘no? Nainis lang talaga kasi ako kay Jacob dahil sa maling akala ko. Nadamay ka pa tuloy sa inis ko,” paliwanag niya.“Bakit hindi ka na nakabalik dito kagabi? May ginawa kayo, ‘no?” mapang-asar nitong tanong.“Eh ano naman sa ‘yo kung may ginawa kami? Bakit, inggit ka?” pang-aasar din niya rito.“Ako, maiinggit?” turo pa nito sa sarili. “Hindi kaya! Sapat na sa ‘kin sina nanay at tatay, pati na rin si kuya para maging masaya at kontento ako sa buhay.”Bigla siyang
NANG MAKABAWI si Jacob mula sa panghihina dulot ng ginawang pagpapaligaya sa kanya ni Michaela, ay ito naman ang pinahiga niya sa kama. Magmamatigas pa sana ito pero wala rin itong nagawa dahil mas malakas siya rito.“Ang sarap ng ginawa mo, ha? Saan mo ba iyon natutunan?” tanong niya rito habang kinakagat-kagat ang punung tainga nito.“Bakit, lahat naman ng bagay ay kayang matutunan kapag gusto, ‘di ba?” may himig pamimilosopo sa tinig nito.“Ang ibig kong sabihin, paano? Saan? Eh, ngayon mo lang naman ito ginawa sa ‘kin?”“Sa mga kaklase kong babae sa eskwelahan. Madalas silang manood ng p*rn kapag vacant period namin. At saka, nagkukwento rin sila ng mga karanasan nila sa sex dahil karamihan sa mga kaklase ko ay may mga asawa ‘t anak na,” paliwanag nito.“Akala ko, may ibang lalaki ka nang pinagpraktisan.”“Ang kapal mo, ha? Ikaw lang ang lalaking nakasiping ko, ‘no? Wala nang iba!” inis na sagot nito.“Bakit ka nagagalit? Akala ko lang naman ‘yon,” pagkatapos ay dumausdos ang halik
GULAT NA GULAT si Jacob nang pagbukas niya ng pintuan ng banyo dahil katatapos lang niyang maligo, ay nakatayong si Michaela ang nabungaran niya. Seryoso itong nakatingin sa kanya, at nararamdaman niyang may bahid iyon ng galit.“Ela, sweetheart. May…problema ba? Ginulat mo naman ako,” wika niya rito.“Sabihin mo nga sa ‘kin ang totoo, naaawa ka ba at nakokonsensiya kay Vanessa kung makukulong man siya?” seryosong tanong nito. Sinundan pa siya nito hanggang sa walk-in closet.Kahit na tinanggal na niya ang tuwalyang nakapulupot sa katawan niya, ay hindi man lang ito natinag. Patuloy pa rin ito sa pagsasalita.“Sagutin mo ang tanong ko, Jacob!” galit na sambit nito.Kunut-noo siyang napalingon dito dahil parang kakaibang Michaela ang kaharap niya ngayon. Iba yata ang galit na pinapakita nito.“Sweetheart, ano ba ang nangyayari sa ‘yo? ano ba ang ikinagagalit mo? Bakit ka nagkakaganyan?” malumanay na tanong niya at sinubukang yakapin ito ngunit mabilis itong lumayo sa kanya.“Jacob, aya
MASAKIT sa kalooban ni Michaela na parang ang dami-daming excuses ni Vanessa para lamang makaligtas ito sa pagkakakulong. Talagang pati ang pagbubuntis ay ginamit na rin nitong dahilan, may maidahilan lang.Hindi siya papayag na hindi ito magbayad sa ginawa nitong kasalanan sa kanya, pasalamat na nga ito at pinatawad na ito ni Jacob. Pero para sa kanya, nararapat lang na makulong ito. Hindi magbabago ang isip niya kahit anong gawing pakiusap nito.Tuso ito at mapanlamang, alam niya ‘yan. Gagawa at gagawa ng paraan ang babaeng iyon huwag lang makulong. Pero pasensiyahan na lang, dahil nawalan na siya ng konsensiya at pagkaawa para rito.Isang katok ang narinig niya mula sa labas ng pintuan ng kanyang silid. Kasalukuyan siyang nagsusuklay ng buhok habang nakaharap sa salamin.“Be, ako ito,” wika ng kaibigan niya sa labas.“Pasok ka, Be,” sagot niya.Pumasok ito at umupo sa paanan ng kanyang kama habang pinagmamasdan siya sa pagsusuklay ng buhok.“Be, alam ko kung ano ang nararamdaman mo
MASAYANG naghahanda si Michaela para sa lulutuin niyang dinner katulong ang kaibigan niyang si Claire. Kahit na wala sa tabi niya si Jacob, ay hindi siya nakakaramdam ng pangungulila at pagkabagot dahil sa presensiya ng kaibigan niya at kay nanay Minerva na rin.Kasalukuyan siyang naghahalo ng niluluto niya nang bigla na lang may mga brasong pumupulot sa baywang niya. Kahit hindi niya ito lingunin, alam niyang si Jacob iyon sa amoy pa lang nito at tigas ng katawan.Kaya pala kanina pa siya daldal nang daldal, ay walang Claire na sumasagot. Iyon pala’y naroroon na ang binata.“Ang bango naman niyang niluluto mo, sweetheart,” wika nito sa tapat ng tainga niya, bahagya pa nito iyong kinagat na siyang nagpatayo sa mga balahibo niya sa katawan.“Ja-Jacob, nakakahiya! Baka makita tayo nina nanay Minerva at Claire!” kinakabahang wika niya.“Ngayon ka pa ba mahihiya? Eh alam naman nila na magkarelasyon tayo, kaya walang masama sa ginagawa natin ngayon kahit na makita pa man nila tayo,” sagot
ABALA si Jacob sa pagpipirma ng mga papeles sa loob ng kanyang opisina sa kompanya niya sa Maynila. Pinili niyang personal na pumunta roon para naman kahit paano, ay masilayan man lang niya ang mga nangyayari sa loob nito dahil sa sobrang dalang niyang makapunta roon.Tambak pa ang mga pipirmahan niya. Katatapos niya lang sa isang patong, at kinabig niya palapit sa harapan niya ang isang panibagong patong upang ito naman ang pirmahan. Habang kasalukuyan siyang nagpipirma ay biglang nag-ring ang kanyang cellphone. Nakita niyang si Ethan ang tumatawag.“Yes, Mr. Baltazar?” bungad niya sa kabilang linya.“Busy ka ba, Mr. Perkins?” tanong nito.“Yes! I’m here in Manila, sa Perkins Autocar, in my company. Why?” sagot niya habang abala pa rin sa pagpipirma.“Gusto lang sana ulit kitang makausap ng personal. Pero maghihintay ako kung kailan ka may libreng oras.”“About what?” kunot-noong tanong niya.“Hindi ko masasabi sa ‘yo rito, eh. Personal talaga.”“Okay. Bukas, free ako ng umaga, puntah