Kabanata 3

Hindi ko alam kung nakakailang shot na ba ako ng alak. Basta alam ko marami na akong nainom. Hindi ko rin alam kung anong oras na dahil hindi ko naman tinitignan ang cellphone ko kanina pa.

"Isang margarita pa nga," nakangiting sabi ko bago ko inilapag ang baso na kanina ko pa gamit.

"Ma'am, kaya niyo pa po ba?" narinig kong tanong nang bartender. Mabagal ko namang iniangat ang aking ulo mula sa pagkakayuko sa counter

"O-oo naman," sagot ko kahit hindi ko na halos maidilat pa ang aking mga mata.

Grabe ang epekto sa akin nang alak na 'yon, hilong-hilo ako at halos hindi ko na maiangat pa ang aking ulo.

Kinagat ko ang pang ibaba kong labi nang makaramdam ako nang pag-ikot ng sikmura ko.

"Shit," sabi ko bago ako napahawak sa bibig ko. Umiikot din ang paningin ko sa tuwing sinusubukan kong tumayo.

"Miss, ayos ka lang ba?" narinig kong tanong nang kung sino pero hindi na ako sumagot pa.

Naglakad na lamang ako sa kung saang parte nitong bar hanggang sa may makita akong pinto. Dali-dali ko 'yong binuksan at tumakbo sa banyo nito.

Hindi ko alam kung ilang minuto ang itinagal ko sa pagsuka. Dahil ang tanging iniinda ko ay ang sakit na nararamdaman ko sa mga oras na ito.

Matapos ko sa banyo ay mabagal akong lumabas doon.

Marahan kong iminulat ang aking mga mata bago ako natawa. Sa sobrang kalasingan parang nasa loob ako ng hotel. Lasing nga ata ako, nasa bar lang ako kanina ngayon para na akong nasa loob ng isang mamahaling hotel.

Mabagal kong inilibot ang aking paningin. Hindi ko na kaya pang pigilan ang antok, alam kong ano mang oras mula ngayon ay bibigay na ang katawan ko.

Lasing na talaga ako, parang totoong nasa loob nga ako nang isang hotel room. May kumikinang pang apat na chandelier sa kwartong 'to.

Tumawa ako, kailangan ko ng matulog dahil kung ano-ano na ang nakikita ko.

"Kama ba 'yon?" bulong ko bago ako natawa at saka ako naglakad papunta sa kama na nakikita ko. Umiikot pa rin ang paningin ko.

Agad akong humiga sa kama. Napakalambot nito, parang kamang pang mayaman.

Natawa ako sa sarili ko dahil sa naisip ko bago ko ipinikit ang aking mga mata.

----

"Ah, ang sakit," sabi ko sa sarili ko habang hawak ang ulo kong parang binibiyak.

Mabagal akong umupo mula sa pagkakahiga habang hinaharangan ang sinag ng araw na tumatama ngayon sa sarili kong mukha.

"Anong oras na ba?" tanong ko bago ko idinilat ang aking mga mata.

Para naman akong tinamaan ng kidlat nang makita kong wala ako sa kwarto ko.

"N-nasaan ako?" kinakabahang tanong ko bago ako napalingon sa paligid.

"S-si mommy!" sabi ko bago ako akmang tatayo. Ngunit nagulat ako nang may maramdaman akong kirot mula sa pang ibabang parte ng katawan ko. Napatingin ako roon at doon ko lamang napansin na wala akong suot na damit. Tanging kumot lamang ang tumatakip ngayon sa aking hubad na katawan.

"Ahh!" sigaw ko bago ako napalingon ulit sa paligid. Mabilis ang tibok ng puso ko.

N-nasaan ba ako? Sa huling pagkakaalala ko ay nasa bar ako kagabi.

Mabilis naman akong napalingon sa kanan ko nang makita kong marahang gumalaw ang kumot. Para naman akong binuhusan ng malamig na tubig nang ma-realize kong may tao sa tabi ko.

"Too fvcking loud," narinig kong untag nang isang boses lalaki.

Napako naman ako sa kinauupuan ko nang marahan niyang inalis ang pagkakataklob ng kumot sa kanyang ulo.

"S-sino ka?!" kinakabahang tanong ko.

Agad naman niya akong nilingon bago napakunot ang kanyang noo.

"Tss, insane," narinig kong bulong niya bago siya tumayo mula sa kama. Napaiwas naman ako nang tingin nang makita kong wala siyang suot na kahit isang saplot.

Nanlaki ang aking mga mata nang may maalala ako.

"Walang hiya ka!" sigaw ko bago ko siya tinignan. Kaagad naman niya akong nilingon nang nakakunot ang kaniyang noo.

"What did you say?" nakakunot noong tanong niya.

Mabilis ang tibok ng puso ko. May suot na siyang tuwalya na nakatapal sa ibaba niyang parte.

Hindi naman na ako sumagot pa at tumayo na lamang sa kama. Kaagad akong dumampot ng mga damit sa sahig at tumakbo sa banyo.

Nanginginig ang mga kamay kong sinuot ang mga damit bago ako lumabas ng banyo at tumakbo palabas ng kwarto.

Napatingin ako sa paligid ko. Walang kailaw-ilaw ang paligid, at nasa loob pa rin pala ako ng bar.

Nakakainis! Nakakainis dahil hindi ko alam kung paano ako nakapasok sa kuwartong 'yon kagabi! Wala akong maalala ni-isa matapos kong malasing! Kairita!

---

"Sis!" nakangiting tawag sa akin ni Aliah kasama ang dalawa kong kapatid.

Siya si Aliah Veroja, kaibigan ko siya since kindergarden dahil sa paupahan nila kami nakatira. Dahil matapos mamatay ni daddy ay umalis na kami sa dati naming bahay at nagpakalayo-layo dahil sa takot ni mommy na baka maulit ang nangyari noon.

"Sis," sabi ko bago ako ngumiti at sinalubong ang dalawa kong kapatid.

Nandito na ako ngayon sa hospital para silipin si mommy bago ako pumunta sa palengke.

"Ate!" pagbungad naman nang mga kapatid ko sa akin.

"Bakit nandito kayo?" nakakunot noong tanong ko.

Ngumiti naman si Aliah.

"Gusto kasi makita nitong mga bata si tita Jeraldine. Hindi naman ako makahindi. Tinatawagan kasi kita kanina 'di naman kita ma-contact, 'yon pala wala ka rito," sagot ni Aliah sa akin.

Napahinga naman ako ng malalim.

"Naiwala ko kasi ang phone ko pati wallet ko," sabi ko bago ako napahilamos ng mukha.

Hindi ko alam kung saan ko nailagay ang bag ko kagabi. Hindi ko rin alam kung naiwan ko ba 'yon sa kuwarto na 'yon kanina.

Hindi ko nga damit ang naisuot ko. Napansin ko na lang nang makauwi na ako sa bahay. Undergarments lamang ang tama sa mga naisuot ko. Mukhang ro'n sa lalaki ang mga damit na 'yon dahil wallet niya ang nasa loob ng bulsa nang pants na nasuot ko kanina.

"Huh? Saan napunta? At saan ka ba kasi galing?" nagtatakhang tanong ni Aliah.

Napahinga naman ako ng malalim. Hindi ko naman kasi pwedeng sabihin sa kanya na galing ako sa isang bar kagabi, at nagising akong wala ng saplot kaninang umaga habang may katabing estrangherong lalaki. Dahil knowing her, mag-hi-hysterical siya panigurado.

"D'yan lang. Naghanap lang ako nang mauutangan," sabi ko bago ako naupo sa upuan.

"Kumusta na raw si mommy?" malungkot na tanong ko.

Nakalimutan ko nga ang problema ko kagabi, pero ito na, balik na ako sa reyalidad.

Ang wallet nang lalaking nagngangalang Zeno Black ay may lamang pera. Pero hindi sa akin 'yon, kaya ibabalik ko 'yon sa kaniya.

Maaari ngang salat kami sa buhay, pero 'di naman ako masamang tao. Alam kong pagkakataon ko na 'to para makabayad sa hospital pero hindi ganitong pagkakataon ang gusto ko.

"Wala pa ring improvement," malungkot na saad ni Aliah. Napatayo naman ako mula sa kinauupuan ko at sinilip si mommy sa glass wall ng ICU.

Mommy, gumising ka na.

Malalim akong napahinga bago ko nilingon si Aliah.

"Sis, papasok na ako sa trabaho. Pakisuyo muna ulit ang mga bata. Mamaya 'pag uwi ko, dito na ako didiretso kay mommy," sabi ko kay Aliah bago ako ngumiti sa kanya.

Tumango naman siya bago ngumiti. Gano'n din naman ang ginawa nang mga nakababata kong kapatid.

Kailangan kong magtrabaho para makaipon at maipagamot si mommy.

×××