[Adem P.O.V]
After the day when I saw a girl wearing a long sleeve and simple skirt while praying at the Blessed Sacrament, I could not have a chance to see her again. Lumipas na ang ilang araw na pagdaan-daan ko sa church na 'yon pero hindi ko na siya nakita ulit. But I tried to didn't pay too much attention to her pero lagi akong umaasa na makita siya.
Normal lang naman siguro itong nararamdaman ko, hindi ba? Once na ang isang lalaki nakakakita ng isang magandang babae?
Will I be going to? No way! Hindi ako pwedeng maging katulad ni Mark.
"Son? Are you okay?" My mom came into my room and placed the food on my table.
"He looks frustrated," my daddy added.
I gave my thumbs-down with sad face written to my thumb to tell them that I'm not okay. Gusto kong ikwento kina mommy and daddy na kakakita ako ng mala-anghel na dalaga malapit sa isang simbahan at bigla na lang nawala sa paningin ko pagkatapos kong magdasal doon.
"What happened, son?" Bagama't busy si mommy sa paglalagay ngayon ng mga natuping damit ko sa cabinet, sinikap pa rin ni mommy na bigyan ako ng pansin.
Nahihiya akong magkwento kina mom and dad. Ngayon ko lang kasi naramdaman ang ganitong pakiramdam. Masarp sa pakiramdam pero parang nakakatakot.
Sa huli kinwento ko nga kay mommy and daddy ang nangyari noong araw na'yon.
"And? Anong problema ro'n, Adem?" Napabuntong-hininga na lang ako kay moomy nang hindi niya makuha ang pino-point out ko.
I heared her laugh. "Crush mo?"
Napaisip naman ako sa sinabi ni mommy. In my eighteen years of existence, ngayon ko lang talaga 'to naramdaman. Kaya medyo nakakapanibago. It was like I am admiring someone na hindi ko naman talaga kilala. Ilang araw ko nang iniisip ang itsura niya at hindi talaga siya mawala sa isipan ko. I want to know her name, her life but suddenly napapaisip ako, how? How can I do that? If ni anino niya ay hindi ko makita.
"Crush mo nga," my mommy said while smiling at me.
"Love at first sight, my son," proud na sabi naman ni daddy. "Nagmana ka nga talaga sa akin," my daddy added.
Napabuntong-hininga na lamang ako. I didn't know about love at first sight because I didn't believe in that kind of love. First of all, I don't have time to fall in love pero why I feel this way?
Tinapik ni daddy ang balikat ko. "It's okay, son. Ganiyan din ako before sa mommy mo. Na love at first sight din ako. Pero believe me, gagawa ang destiny para magkita kayo ulit." Atsaka siya nakangiting lumabas ng room ko.
Destiny? Is that real? I feel like a new born baby. Ang dami kong hindi alam. Nalungkot ang mukha ko and I know my mommy noticed it.
"Next time kasi, huwag puro panonood ng Naruto ang atupagin ha," my mommy teased me.
After I ate my breakfast, I decided to prepare myself in going to school. It's our second week in school. Last week lang, ang dami nang pinagawa sa amin. Kung sino pa 'yong mga minor na subject namin sila pa 'yong maraming pinapagawa.
"Bye mom! Bye dad!" paalam ko sa parents ko. They are busy now preparing themselves in their works. Kaya naman agad-agad na akong lumabas ng bahay at naglakad papuntang terminal ng jeep. I was about to ride on a jeep when I noticed a familiar face.
It's her! It's her!
Pero bigla din siyang nawala sa paningin ko.
Iniling-iling ko ang aking ulo. Guni-guni ko lang siguro 'yon.
Habang abala ako sa paghihintay ng jeep na mahinto sa harap ng school namin, I received a text message from Aerol. Gusto niya sana akong daanan sa bahay para sana sabay kaming pumasok pero huli na dahil nakaalis na ako ng bahay at nakasakay na ng jeep. Kaya nag-reply na lang ako na magkita na lang kami sa harap ng campus gate ng school namin.
"Para po," sabi ko kay manong nang makarating na kami sa harap ng school. Agad naman naipara ni manong ang jeep at mabilis akong nakababa. Sumalubong na agad sa akin si Aerol na ang lakas ng dating na naghihintay. He was wearing our school uniforms while his right hand went into the pocket of his slacks at halatang naaagaw niya ang lahat ng atensyon ng mga nakakakita sa kaniyang mga estudyante.
"Bro!" tawag niya sa akin. I waved my right hand on him and I immediately ran to where he was.
"You're so handsome. Kamukha mo si Ian Nelson sa Hunger Games," puri sa akin ni Aerol.
"Yeah, I know," pagmamayabang ko naman na ikinatawa niya.
Mabilis niyang pinatong sa balikat ko ang kaniyang braso at sabay kaming naglakad papuntang classroom namin. Naroroon na naman ang mga tilian ng mga kaklase ko dahilan para maagaw ang atensyon ng mga estudyante na napapadaan sa harap ng room namin.
I dropped my bag on my chair and sat quietly while putting the earphones to my ears. I don't want to hear their noise.
Isang malakas na palo sa balikat ko ang nagpatigil sa akin para makinig ng musics. Masama kong binalingan ng tingin ang taong gumawa no'n. Nakangiti habang naka-peace sign itong si Mark nang makita ko. Sumunod na nakarating dito sa Augustin at tahimik na nagbabasa ng libro.
"Bro, bro," tawag sa amin ni Mark. "I have a good news," dagdag pa niya. Si Agustin na busy sa pagbabasa ay naging interesado sa sasabihin ni Mark. Lumapit naman kaming tatlo sa kaniya.
"May bagong transfeeree raw ang school. Sabi nila mala-anghel daw ang istura. Sana maging kaklase natin siya."
Napasapo na lang kaming tatlo sa aming mga noon sa ibinulong ni Mark. Akala pa naman namin kung ano na, ngayon pala tungkol lang naman pala sa babae.
"Bro, tigil-tigilan mo kami sa pagiging chickboy mo," asik ni Aerol sa kaniya. Pinalo naman nang marahan ni Agustin ang likurang balikat ni Mark para sabihin na huwag na niya ulit 'yon gagawin.
"Wait lang kasi! Patapusin niyo muna ako. Ang nakakamangha pa rito sa babae, napulot niya lang 'yong wallet nong may-ari ng school natin tas boom! Ayon, pinag-aral siya rito ng may-ari sa mamahaling school, hanep hindi ba? Kung ako lang 'yon, hindi ko na isasauli 'yong wallet."
Bigla naman siyang binatukan ni Aerol. "Hindi ka talaga honest and loyal, ano? Ts."
"Ano ka ba, bro. Hindi na uso ang pagiging loyal kung marunong ka naman magtago." Isang nakakalokong tawa ang ibinigay sa amin ni Mark. Pailing-iling na lang kaming tatlo dahil sa lalaking 'to. Bakit ba kaya namin 'to naging kaibigan?
"Sana makahanap ka ng karma mo," natatawang sabi ni Agustin. Pinandilatan lang siya ni Mark.
Maya-maya lang ay naagaw ng atensyon namin ang adviser namin na si Ma'am L na nakangiting pumasok sa aming klase. Inilapag niya ang book na hawak niya sa lamesa at nakangiti na naman siyang pinagmasdan kami isa-isa.
"Good morning, class," bati niya sa amin.
"Good mmorning. ma'am," we greeted her back.
"How are you, everyone? I hope you are doing well and nakapagpahinga kayo nitong weekends. By the way, I want to introduce to you, your new classmate. Ms. Garcia, you may enter to the classroom."
Lahat kami ay naging tahimik at biglang nag-slow motion ang aking paligid habang dahan-dahan na pumapasok ang isang babaeng tinawag ni Ma'am L.
Nang makapasok siya nang tuluyan sa classroom namin ay bigla na lang ako nahulog sa kinauupuan ko para maagaw ko ang atensyon ng mga kaklase ko pati na rin ang babaeng kapapasok lang sa klase namin.
Mabilis naman akong tumayo agad at umupo nang maayos. 'Yong mga kaibigan ko pinagtatawanan na ako nang palihim. Inismiran ko lang sila nang patago.
"Mr. Cruz, are you alright?" tawag sa akin ni Ma'am L.
Nahihiya naman akong tumango-tango sa kanila. Palihim din akong naiinis sa sarili ko.
Sinenyasan siya ni Ma'am L na magpakilala.
"Hello..." panimula niya sa malambing na boses. Sa hello pa lang niya pakiramdam ko hinehele na niya ako.
Sa boses niya pa lang naramdaman ko na agad na nagwawala na ang puso ko. Hindi ko inaasahan na dito lang pala kami ulit magkikita.
"Pero believe me, gagawa ang destiny para magkita kayo ulit." I remebered my dad. He's right! I love this destiny.
Hindi ko maiwasan na mapangiti habang pinagmamasdan siyang nakatayo sa harapan at nahihiyang nagpapakilala ng sarili.
"I'm Talitha Garcia, seventeen years old. Hmmm. Ano... taga Dolores, San Fernando po ako. Transfeeree. 'Yon lang po, ma'am," sabi niya.
"Look, bakit ganiyan ang suot niya? Mukha siyang manang," rinig kong sabi ng isa kong kaklaseng babae dahilan para matawa ang halos sa mga kaklase ko.
I looked at what she was wearing and how far away it was from our usual school uniform. Ang haba ng palda niya na aabot hanggang tuhod samantala ang usual na palda para sa mga babae ay maliit. Tapos ang manggas ng blouse niya ay naging 3/4 imbis na kasing haba lang dapat sa usual na blouse for girls.
Hindi na napigilan ng mga kaklase ko ang pagtawanan siya. Miski si Mark ay palihim na rin tumatawa. Si Agustin naman ay walang pakialam sa nangyayari basta nakatuon lang siya sa libro na kanina pa niyang binabasa. Si Aerol naman, nakikitaan ko sa kaniyang mata ang awa.
She's beautiful. I don't have anything to say about her physical looks except to her kind of fashion. She looks like an old lady.
"You may now take your seat, Ms. Garcia."
Bigla siyang nagpalinga-linga sa paligid para maghanap ng bakanteng upuan. Napansin ko na ang bakanteng upuan ay nasa kabilang side at nasa pinakadulo pa. Mag-vo-volunteer na sana ako para dito na lang siya maupo sa upuan ko nang biglang tumayo si Aerol at i-offer ang kaniyang upuan.
"Talitha! Dito ka na lang, ako na lang do'n sa sa dulo," nakangiting sabi ni Aerol doon sa Talitha.
'Yong mga babae tuloy naming mga kaklase nakaramdam ng inggit. Ang iilan sa kanila ay masama na ang tingin kay Talitha at ang iba naman ay napapa-sana all. Sino ba naman ang hindi maiinggit, sa gwapo ng kaibigan ko tiyak na marami siyang mapapaiyak unlike kay Mark na babaero.
"Salamat po," nahihiya niyang sabi kay Aerol. Ngumiti naman sa kaniya ang kaibigan ko at mabilis na naupo sa dulong bakanteng upuan.
Hindi ko mapigilan ang mainis. Hindi ko alam, bakit kailangan kong mainis, nag-volunteer lang naman ang kaibigan ko kay Talitha... pero kasi gusto ko ako ang gumawa no'n. Wala akong nagawa kundi ang isubsob na lang ang ulo ko sa armchair at napabuntong hininga nang malalim.
Habang nakasubsob ako ay gulat ako nang maupo siya sa bakanteng upuan sa tabi ko. Huli ko na ma-realized na katabi ko nga pala si Aerol kaya naman, pasikreto akong napapangiti at kinindatan si Aerol para matawa siya.
Natapos ang dalawang subjects namin this morning at ako hindi pa rin maka-move on dahil katabi ko si Talitha ngayon. Pero hindi ko 'yon pinapahalata kahit kanino.
Lunch time na namin. Mabilis na nag-alisan ang mga kaklase ko at nagpaunahan sa cafeteria dahil siguradong mahaba na naman ang pila.
"Bro."
Lima na lang kaming natitira sa classroom kasama na rito si Talitha. Mahinhin siyang nag-aayos ng gamit para mailagay sa bag niya. Hindi ko maiwasan na pagmasdan ang bawat galaw niya.
"Uy, bro!" Isang malakas na tawag ang umagaw ng atensyon ko.
"Kanina pa kita tinatawag, anong nangyayari sa'yo?" natatawang sabi ni Mark sa akin.
"Siguradong gutom na 'yan. Solving ba naman ang last sucject natin this morning," pag-aasar naman ni Aerol.
Nakita kong tahimik na lumabas ng classroom namin si Talitha. Gusto ko siyang sundan kaso nandirito ang mga kaibigan ko baka kung ano pa ang isipin nila sa akin.
"Let's go, bro," aya naman sa amin ni Agustin.
Wala akong nagawa kundi ang sumunod na lang sa kanila papuntag cafeteria. Habang naglalakad kami sa hallway, ayan na naman ang tingin mula sa mga estudyanteng nadadaanan namin. Para silang mga nakakita ng mga prince charming na nasa fantasy lang naman makikita.
"Be, may ganyan anghel pala rito sa school natin," rinig kong bulong ng isang babae habang kinikilig.
"Kyaaaaah! Ito na ata ang sagot sa akin ng Itaas!"
"Ay syet, senior high pa lang sila? Dami pala gwapo sa senior high, e," rinig ko naman galing sa isang college student.
Tuloy-tuloy lang kaming apat sa paglalakad. Itong si Mark akala mo naglalakad sa red carpet kung karirin ang mga naririnig sa mga kapwa namin estudyante.
"Ang gugwapo raw natin mga bro," natatawang sabi ni Mark.
"Hi, girls!" bati niya sa mga babaeng napapansin niya.
"Adem daw pangalan no'ng nasa gitna. Ang gwapo 'no? Gosh! Ang ganda ng mata tas ang ang ganda ng kutis. Lahi kaya nila 'yan? Or may skin routine sila? Rawr!"
Mas lalo kong binilisan ang paglalakad ko. Ganoon din naman ang ginawa ng mga kasama ko. Habang papalapit kami ng papalapit sa cafeteria. Naagaw ng atensyon namin ang mga estudyanteng nagkukumpulan.
"What's going on?" tanong ni Aerol sa amin.
Nagkibit-balikat naman si Agustin.
"I don't know either. Sabay-sabay lang naman tayong pumunta rito, bro," sabi naman ni Mark.
"You bitch, how dare you to hit my shoulder!" inis na rinig namin mula sa isang babaeng galit na galit.
Mabilis niyang kinuha ang basong may tubig atsaka niya 'yon tinapon sa dibdib no'ng babaeng nakatalikod sa gawi namin.
"Whoa!" sabi ni Mark na akala mo nanonood ng soap opera.
Kumunot naman ang noo ko.
"Natapon tuloy ang pagkain ko!" hirit pa nitong babaeng galit na galit, Pinagtatawanan naman ng iilang mga estudyante ang babaeng kasalukuyang nakaupo sa sahig.
Hindi ko na matiis ang panonood kaya naman naglakad na ako papunta sa mga nagkukumpulan. Nang makita ng mga estudyante ang paglapit ko ay binigyan nila ako ng daan para makita nang tuluyan ang babaeng nakaupo at ang babaeng nagbuhos ng tubig sa kaniya.
I was shocked when I saw this girl is crying. Parang napunit ang puso ko sa nakita.
"S-sorry... h-hindi ko naman s-sinasadya..." umiiyak na paghingi niya ng paumanhin.
"Sorry your face! My goodness! Argh!" Atsaka inis na umalis ang babae at padabog na itinapon ang tray sa daan. Muntik pang matamaan si Talitha mabuti na lang ay agad ko itong naharangan. Nabawasan na rin ang mga estudyanteng nakikisyoso.
Muli kong binalingan ng tingin ang babaeng kasalukuyang tumatayo sa kaniyang pagkakaupo sa sahig. Mabilis ko naman siyang tinulungan. Napatakip pa ako sa aking mukha nang makita kong bumakat ang bra niya sa kaniyang blouse dahil sa tinapunan siya ng tubig no'ng babae kanina. Naglakas loob akong iabot sa kaniya ang panyo ko para iyon ang itakip niya sa dibdib niya.
"Cover your chest," utos ko.
Nagulat siya nang makita niya ang dibdib niya kaya naman agad-agad niyang kinuha ang panyo sa kamay ko at tinakpan ito.
"Talitha!" sigaw na tawag ni Mark.
"Are you okay?" nag-aalalang tanong naman ni Aerol kay Talitha nang makalapit sa gawi namin.
Si Agustin naman ay pinagmamasdan lang niya si Talitha nang nagtataka. "What happened?"
Imbis na sagutin kami ni Talitha ay patakbo siyang umalis sa kinatatayun namin habang umiiyak.
>>>> to be continued....
[Talitha P.O.V] "Anak, sigurado ka ba'ng hindi na kita ihahatid sa school mo?" Bagamat nag-aalala sa akin si tatay ay hinid pa rin nawawala sa kaniyang mga mata ang saya. Hinawakan ko ang balikat ni tatay. "Opo tay. Okay na okay lang po sa akin. Huwag ka po masyadong mag-alala sa akin, tay." Pinatong ni tatay ang kaniyang kamay sa aking ulo at marahan niya itong hinaplos. "Nag-aalala lang ako sa'yo dahil baka awayin ka ng mga spoiled brat sa eskwelahan na 'yon. Alam ko ang galaw ng mga anak mayaman, anak." Hinalikan ko na agad sa pisngi si tatay. "Hindi ko po hahayaan na saktan nila ako, tay. Pangarap ko po na makapag-aral sa University na 'yon kaya hindi po nila ako mahahadlangan." Nakangiti kong s
[Adem P.O.V] I was so shocked when I saw her wet blouse stuck to her chest. I could not look directly at her that’s why I immediately took my handkerchief at my pocket and handed it to her. "Cover your chest,” I commanded her. Nagtataka naman niya akong tiningnan pero when she realized the reason why I commanded her to cover her chest, she was also shocked and grabbed it immediately and suddenly felt embarrassed. "Talitha!" Mark called her name when he finally reaches out in our place. “Are you okay?” Aerol asked with his worried eyes. “What happened?” Agustin asked. She stayed silent. Hindi niya nasagot ang mga sunod-sunod na tanong ng mga kaibigan ko. We are worried about her. Kita ko sa mga mata niya na gusto na niyang umalis sa kinatatayuan niya pero hindi niya alam kung paano. Unti-unti na rin niyang nakukuha ang atensyon ng iba pang mga studyante sa paligid. La
[Talitha P.O.V] “Here,” sabi sa akin ng may pangalang Adem. Nagtataka ko naman siyang tinitingnan habang papalit-palit ang tingin sa kaniya at sa paper bag na inaabot niya sa akin. Dito ko lang din napagmasdan na mayroon pala siyang napakagandang kulay abong mga mata. “Ano ‘yan?” Nagtakaka kong tanong. Kukunin ko na sana ang paper bag sa kaniya nang bigla niyang ipinatong ‘yon sa ibabaw ng waching machine. Natawa pa ako sa kilos niya dahil para syang natataranta at kinakabahan. “Kung hindi mo kasya, pwede mo siyang ipamigay,” sabi niya sa akin. Natawa naman ako ng mahina sa sinabi niya. Sinilip ko ang laman ng paper bag pero nananatili pa rin sa akin ang pagtataka. Narinig namin pareho na tumunog ang machine hudyat na tapos na itong malabhan. Mabilis naman kinuha ni Adem ang damit niya at naiwan ang akin atsaka lumabas ng laundry room.Teka? Gano’n lang ‘yon? Pagkatapos nito, okay na ‘yong damit? Wo
[Adem P.O.V] The class was ended and I can’t believe that Talitha will become my member. I am currently walking towards at the terminal, smiling under the sun. Paulit-ulit na nagrereply sa isip ko ang lahat ng mga nakita kong reaksyon sa kaniya. ‘Yong mga ngiti niya nang makita ko kung gaano siya kasaya na nakatanggap na regalo. ‘Yong pagtataka kung bakit kusa na lang ako napangiti kanina sa harapan niya, kahit ‘yong gulat niya nang bulungan ko siya. Ginawa ko ‘yon para madistract siya at para hindi niya magawang makapag-focus sa jack and poy. Mabuti na lang at pumabor ang tadhana sa akin. Bigla akong napalingon sa paligid ko at lahat ng mga kasama ko rito sa jeep, nagtataka sa akin. Napansin ko na lang bigla na nakangiti pala ako nang wala sa sarili kaya mabilis kong inayos ang sarili ko at pinigilan ko muna ang ngumiti pero at the end hanggang sa makababa ako ng jeep, nakangati pa rin ako. “Mom! Pa! I’m home!” I imm
[Talitha's P.O.V]Nagtataka kong pinagmamasdan ang cellphone na hawak ko ngayon. Bagamat hindi ko alam ang dahilan ni Adem bakit pinahiram niya sa akin ang sarili niyang phone ay hindi ko mapigilang mamangha sa ganda at laki nito.May tatlong camera sa likod. Kulay itim naman ang case nito. Mas malaki pa ang phone na 'to kaysa sa mga palad ko.Napalunok pa ako nang mapagtanto kung gaano ito kamahal. Kaya imbis na gamitin ito, maingat kong inilagay sa bag ang cellphone niya. Mahirap na baka magasgasan at mawala ko pa, wala akong ipambabayad.Inabala ko na lang ang sarili ko sa paglalakad. Nagbabakasali akong makahanap ng isang lugar dito sa university na walang gaanong mga tao. Lunch time kasi namin ngayon at nahihiya akong kumain sa cafeteria baka pagtawanan nila ako dahil isang piraso lang ng tinapay ang dala ko habang sila masasarap ang mga kinakain.Umupo ako agad sa isang malapad na upuan malapit dito sa field at pasik
[Talitha's P.O.V]"Kapag ako ang kausap mo, Tali. Do not be afraid to show who you really are."Paulit-ulit na nag-e-echo ang mga salitang 'yan na sinabi niya sa akin kanina. Hindi ko alam kung ano ang ibig niyang sabihin pero may part sa sistema ko ang naging masaya."Talitha!" bungad sa akin ni Mark nang tuluyan kaming makapasok ni Adem sa bahay nila.Halatang kumportable siya rito sa bahay nila Adem at kilalang-kilala na siyaHindi ako makapaniwala sa laki ng bahay nila. Ang daming babasagin, ni pati ang inaapakan ko ay gawa sa salamin. Ang taas ng bubong nila. Ang daming magandang mga paintings ang nakasabit sa dingding. Tapos ang ganda pa ng ilaw nila."Wow." Hindi ko na napigilan ang sarili ko na mamangha sa ganda ng bahay na 'to. Pakiramdam ko nasa palasyo ako na madalas kong nakikita sa T.V."Bahay niyo talaga 'to, Adem?" tanong ko sa kaniya habang abala ako sa pagmamasid sa paligid.
[Talitha's P.O.V]Mabilis na dumating ang lunes. Wala kaming ibang ginawa ng mga ka-grupo ko kundi mag-usap-usap sa phone. Mabuti na lang talaga pinahiram sa akin ni Adem and kaniyang extra phone para sa group project na 'to. Naging mas madali para sa amin ang communication."Tay! Alis na po ako!" Atsaka mabilis na tumakbo palabas ng bahay. Ilan beses ko pa minememorize ang mga linya ko para sa reporting namin this day. Kailangan ma-perfect ko ang lahat para worth it lahat ng pinagpaguran namin ng kagrupo ko.Mabilis din akong nakarating sa terminal at nagabayad ng pamasahe. Kahit nasa-jeep ay wala pa rin akong tigil sa pagme-memorize kahit alam ko naman na memorize ko na. Habang papalapit nang papalapit ako sa school, pabilis naman nang pabilis ang tibok ng puso ko dahil sa kaba. 'Yong eksena pa lang namin ni Adem as a couple, kinakabahan na ako na baka imbis na magkaroon sila ng interest na makinig baka ituloy lang nila ang pambaba-bash sa akin.
[Talitha's P.O.V]Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Hindi ako makatingin ng diretso sa mga kaklase kong masasama na ang tingin sa akin mula rito sa kinauupuan ko dahil hanggang ngayon ay nahihiya pa rin ako sa nangyari. Pagkatapos kasi akong yakapin ni Adem sa harap ng klase namin, sabay niya akong nginitian at kininditan na para bang sinadya niya ang mga nangyayari.“I didn’t expect to see those kinds of performance, class. Good job!” masayang puri sa amin ng aming prof. “I’ll announce now your grades. The group of Aerol got 97, while the group of Adem got 99.”Mabilis akong napatayo at napasigaw dahilan para lumingon sa akin ang mga kaklase ko. “Nanalo tayo…” mahinang bulong ko sa katabi kong si Adem. Nakita ko lang siyang napangiti at namula ang pisngi pero hindi ko na ‘yon pinansin. Mabilis kong binalingan ng tingin si Mark na masaya ring nakangiti sa akin.“Class dismisses.&r
[Talitha's P.O.V]"Talitha? Bakit ka nagmamadali?" bungad sa akin ni tatay nang makita akong natataranda sa pag-aayos ng gamit at ng sarili."Tay, ma-le-late na po ako sa klase," mangiyak-iyak na sagot ko kay tatay.Mangiyak-iyak ako dahil ang first subject namin ngayong umaga ay Conceptual Framework at at ang mas malala, terror pa naman ang prof namin dito. Sobrang ayaw na ayaw niya sa mga na-le-late na estudyante."Kumain ka na muna, anak."Mabilis kong sinuot ang I.D ko at ganoon din ang medyas. Natutumba-tumba akong lumabas ng bahay habang minamadaling isuot ang sapatos ko."Hindi na po tay."Dali-dali akong tumakbo papuntang terminal ng jeep nang makapkap ko ang bulsa ko, napansin ko na wala pala akong pamasahi ngayon!"Kainis," bulong ko sa sarili ko."Manong, anong oras na po?" Natataranta kong tanong sa lalaking matandang kasabay kong naghihintay din ng jeep."7:40," sagot naman ni manong pagkatapos tumingin ng oras sa relo niya.Agad naman akong napasapo ng noo. 20 minutes n
[Adem's P.O.V]"Adem!" I heard my mom shouting outside of my bedroom.Hindi ko 'yon pinansin. Masyado akong pagod sa buong linggo namin sa school. Kaya ang gusto ko lang ay matulog nang buong araw."Adem! Isa pang tawag sa'yo!""Mom! Why!" sigaw ko habang may inis.Narinig kong bumukas ang pinto at paglingon ko ay bumungad sa akin si mom na naka-dress."It's Sunday, anak. Come with me. Wala akong kasamang magsisimba. Wala ang daddy mo, may appointment daw," abalang sabi niya habang kinakabit ang kaniyang mga hikaw."Mom, I wanted to sleep all day," nakasimangot na pagmamaktol ko.Huminto si mom sa ginagawa niya at masama na ang tingin sa akin. Hindi na ako natangkang magsalita pa at tumayo na nang kusa para maligo."Dalisan mo, ha!" Atsaka na lumabas ng kwarto ko si mom.Honestly, hindi ako talaga mahilig magsimba. Monday to Saturday ang klase ko at linggo na lang ang pahinga ko. Sina mom and dad nam
[Talitha's P.O.V]Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Hindi ako makatingin ng diretso sa mga kaklase kong masasama na ang tingin sa akin mula rito sa kinauupuan ko dahil hanggang ngayon ay nahihiya pa rin ako sa nangyari. Pagkatapos kasi akong yakapin ni Adem sa harap ng klase namin, sabay niya akong nginitian at kininditan na para bang sinadya niya ang mga nangyayari.“I didn’t expect to see those kinds of performance, class. Good job!” masayang puri sa amin ng aming prof. “I’ll announce now your grades. The group of Aerol got 97, while the group of Adem got 99.”Mabilis akong napatayo at napasigaw dahilan para lumingon sa akin ang mga kaklase ko. “Nanalo tayo…” mahinang bulong ko sa katabi kong si Adem. Nakita ko lang siyang napangiti at namula ang pisngi pero hindi ko na ‘yon pinansin. Mabilis kong binalingan ng tingin si Mark na masaya ring nakangiti sa akin.“Class dismisses.&r
[Talitha's P.O.V]Mabilis na dumating ang lunes. Wala kaming ibang ginawa ng mga ka-grupo ko kundi mag-usap-usap sa phone. Mabuti na lang talaga pinahiram sa akin ni Adem and kaniyang extra phone para sa group project na 'to. Naging mas madali para sa amin ang communication."Tay! Alis na po ako!" Atsaka mabilis na tumakbo palabas ng bahay. Ilan beses ko pa minememorize ang mga linya ko para sa reporting namin this day. Kailangan ma-perfect ko ang lahat para worth it lahat ng pinagpaguran namin ng kagrupo ko.Mabilis din akong nakarating sa terminal at nagabayad ng pamasahe. Kahit nasa-jeep ay wala pa rin akong tigil sa pagme-memorize kahit alam ko naman na memorize ko na. Habang papalapit nang papalapit ako sa school, pabilis naman nang pabilis ang tibok ng puso ko dahil sa kaba. 'Yong eksena pa lang namin ni Adem as a couple, kinakabahan na ako na baka imbis na magkaroon sila ng interest na makinig baka ituloy lang nila ang pambaba-bash sa akin.
[Talitha's P.O.V]"Kapag ako ang kausap mo, Tali. Do not be afraid to show who you really are."Paulit-ulit na nag-e-echo ang mga salitang 'yan na sinabi niya sa akin kanina. Hindi ko alam kung ano ang ibig niyang sabihin pero may part sa sistema ko ang naging masaya."Talitha!" bungad sa akin ni Mark nang tuluyan kaming makapasok ni Adem sa bahay nila.Halatang kumportable siya rito sa bahay nila Adem at kilalang-kilala na siyaHindi ako makapaniwala sa laki ng bahay nila. Ang daming babasagin, ni pati ang inaapakan ko ay gawa sa salamin. Ang taas ng bubong nila. Ang daming magandang mga paintings ang nakasabit sa dingding. Tapos ang ganda pa ng ilaw nila."Wow." Hindi ko na napigilan ang sarili ko na mamangha sa ganda ng bahay na 'to. Pakiramdam ko nasa palasyo ako na madalas kong nakikita sa T.V."Bahay niyo talaga 'to, Adem?" tanong ko sa kaniya habang abala ako sa pagmamasid sa paligid.
[Talitha's P.O.V]Nagtataka kong pinagmamasdan ang cellphone na hawak ko ngayon. Bagamat hindi ko alam ang dahilan ni Adem bakit pinahiram niya sa akin ang sarili niyang phone ay hindi ko mapigilang mamangha sa ganda at laki nito.May tatlong camera sa likod. Kulay itim naman ang case nito. Mas malaki pa ang phone na 'to kaysa sa mga palad ko.Napalunok pa ako nang mapagtanto kung gaano ito kamahal. Kaya imbis na gamitin ito, maingat kong inilagay sa bag ang cellphone niya. Mahirap na baka magasgasan at mawala ko pa, wala akong ipambabayad.Inabala ko na lang ang sarili ko sa paglalakad. Nagbabakasali akong makahanap ng isang lugar dito sa university na walang gaanong mga tao. Lunch time kasi namin ngayon at nahihiya akong kumain sa cafeteria baka pagtawanan nila ako dahil isang piraso lang ng tinapay ang dala ko habang sila masasarap ang mga kinakain.Umupo ako agad sa isang malapad na upuan malapit dito sa field at pasik
[Adem P.O.V] The class was ended and I can’t believe that Talitha will become my member. I am currently walking towards at the terminal, smiling under the sun. Paulit-ulit na nagrereply sa isip ko ang lahat ng mga nakita kong reaksyon sa kaniya. ‘Yong mga ngiti niya nang makita ko kung gaano siya kasaya na nakatanggap na regalo. ‘Yong pagtataka kung bakit kusa na lang ako napangiti kanina sa harapan niya, kahit ‘yong gulat niya nang bulungan ko siya. Ginawa ko ‘yon para madistract siya at para hindi niya magawang makapag-focus sa jack and poy. Mabuti na lang at pumabor ang tadhana sa akin. Bigla akong napalingon sa paligid ko at lahat ng mga kasama ko rito sa jeep, nagtataka sa akin. Napansin ko na lang bigla na nakangiti pala ako nang wala sa sarili kaya mabilis kong inayos ang sarili ko at pinigilan ko muna ang ngumiti pero at the end hanggang sa makababa ako ng jeep, nakangati pa rin ako. “Mom! Pa! I’m home!” I imm
[Talitha P.O.V] “Here,” sabi sa akin ng may pangalang Adem. Nagtataka ko naman siyang tinitingnan habang papalit-palit ang tingin sa kaniya at sa paper bag na inaabot niya sa akin. Dito ko lang din napagmasdan na mayroon pala siyang napakagandang kulay abong mga mata. “Ano ‘yan?” Nagtakaka kong tanong. Kukunin ko na sana ang paper bag sa kaniya nang bigla niyang ipinatong ‘yon sa ibabaw ng waching machine. Natawa pa ako sa kilos niya dahil para syang natataranta at kinakabahan. “Kung hindi mo kasya, pwede mo siyang ipamigay,” sabi niya sa akin. Natawa naman ako ng mahina sa sinabi niya. Sinilip ko ang laman ng paper bag pero nananatili pa rin sa akin ang pagtataka. Narinig namin pareho na tumunog ang machine hudyat na tapos na itong malabhan. Mabilis naman kinuha ni Adem ang damit niya at naiwan ang akin atsaka lumabas ng laundry room.Teka? Gano’n lang ‘yon? Pagkatapos nito, okay na ‘yong damit? Wo
[Adem P.O.V] I was so shocked when I saw her wet blouse stuck to her chest. I could not look directly at her that’s why I immediately took my handkerchief at my pocket and handed it to her. "Cover your chest,” I commanded her. Nagtataka naman niya akong tiningnan pero when she realized the reason why I commanded her to cover her chest, she was also shocked and grabbed it immediately and suddenly felt embarrassed. "Talitha!" Mark called her name when he finally reaches out in our place. “Are you okay?” Aerol asked with his worried eyes. “What happened?” Agustin asked. She stayed silent. Hindi niya nasagot ang mga sunod-sunod na tanong ng mga kaibigan ko. We are worried about her. Kita ko sa mga mata niya na gusto na niyang umalis sa kinatatayuan niya pero hindi niya alam kung paano. Unti-unti na rin niyang nakukuha ang atensyon ng iba pang mga studyante sa paligid. La