Novels by Trinity

[Talitha's P.O.V]"Talitha? Bakit ka nagmamadali?" bungad sa akin ni tatay nang makita akong natataranda sa pag-aayos ng gamit at ng sarili."Tay, ma-le-late na po ako sa klase," mangiyak-iyak na sagot ko kay tatay.Mangiyak-iyak ako dahil ang first subject namin ngayong umaga ay Conceptual Framework at at ang mas malala, terror pa naman ang prof namin dito. Sobrang ayaw na ayaw niya sa mga na-le-late na estudyante."Kumain ka na muna, anak."Mabilis kong sinuot ang I.D ko at ganoon din ang medyas. Natutumba-tumba akong lumabas ng bahay habang minamadaling isuot ang sapatos ko."Hindi na po tay."Dali-dali akong tumakbo papuntang terminal ng jeep nang makapkap ko ang bulsa ko, napansin ko na wala pala akong pamasahi ngayon!"Kainis," bulong ko sa sarili ko."Manong, anong oras na po?" Natataranta kong tanong sa lalaking matandang kasabay kong naghihintay din ng jeep."7:40," sagot naman ni manong pagkatapos tumingin ng oras sa relo niya.Agad naman akong napasapo ng noo. 20 minutes n

[Adem's P.O.V]"Adem!" I heard my mom shouting outside of my bedroom.Hindi ko 'yon pinansin. Masyado akong pagod sa buong linggo namin sa school. Kaya ang gusto ko lang ay matulog nang buong araw."Adem! Isa pang tawag sa'yo!""Mom! Why!" sigaw ko habang may inis.Narinig kong bumukas ang pinto at paglingon ko ay bumungad sa akin si mom na naka-dress."It's Sunday, anak. Come with me. Wala akong kasamang magsisimba. Wala ang daddy mo, may appointment daw," abalang sabi niya habang kinakabit ang kaniyang mga hikaw."Mom, I wanted to sleep all day," nakasimangot na pagmamaktol ko.Huminto si mom sa ginagawa niya at masama na ang tingin sa akin. Hindi na ako natangkang magsalita pa at tumayo na nang kusa para maligo."Dalisan mo, ha!" Atsaka na lumabas ng kwarto ko si mom.Honestly, hindi ako talaga mahilig magsimba. Monday to Saturday ang klase ko at linggo na lang ang pahinga ko. Sina mom and dad nam

[Talitha's P.O.V]Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Hindi ako makatingin ng diretso sa mga kaklase kong masasama na ang tingin sa akin mula rito sa kinauupuan ko dahil hanggang ngayon ay nahihiya pa rin ako sa nangyari. Pagkatapos kasi akong yakapin ni Adem sa harap ng klase namin, sabay niya akong nginitian at kininditan na para bang sinadya niya ang mga nangyayari.“I didn’t expect to see those kinds of performance, class. Good job!” masayang puri sa amin ng aming prof. “I’ll announce now your grades. The group of Aerol got 97, while the group of Adem got 99.”Mabilis akong napatayo at napasigaw dahilan para lumingon sa akin ang mga kaklase ko. “Nanalo tayo…” mahinang bulong ko sa katabi kong si Adem. Nakita ko lang siyang napangiti at namula ang pisngi pero hindi ko na ‘yon pinansin. Mabilis kong binalingan ng tingin si Mark na masaya ring nakangiti sa akin.“Class dismisses.&r

[Talitha's P.O.V]Mabilis na dumating ang lunes. Wala kaming ibang ginawa ng mga ka-grupo ko kundi mag-usap-usap sa phone. Mabuti na lang talaga pinahiram sa akin ni Adem and kaniyang extra phone para sa group project na 'to. Naging mas madali para sa amin ang communication."Tay! Alis na po ako!" Atsaka mabilis na tumakbo palabas ng bahay. Ilan beses ko pa minememorize ang mga linya ko para sa reporting namin this day. Kailangan ma-perfect ko ang lahat para worth it lahat ng pinagpaguran namin ng kagrupo ko.Mabilis din akong nakarating sa terminal at nagabayad ng pamasahe. Kahit nasa-jeep ay wala pa rin akong tigil sa pagme-memorize kahit alam ko naman na memorize ko na. Habang papalapit nang papalapit ako sa school, pabilis naman nang pabilis ang tibok ng puso ko dahil sa kaba. 'Yong eksena pa lang namin ni Adem as a couple, kinakabahan na ako na baka imbis na magkaroon sila ng interest na makinig baka ituloy lang nila ang pambaba-bash sa akin.

[Talitha's P.O.V]"Kapag ako ang kausap mo, Tali. Do not be afraid to show who you really are."Paulit-ulit na nag-e-echo ang mga salitang 'yan na sinabi niya sa akin kanina. Hindi ko alam kung ano ang ibig niyang sabihin pero may part sa sistema ko ang naging masaya."Talitha!" bungad sa akin ni Mark nang tuluyan kaming makapasok ni Adem sa bahay nila.Halatang kumportable siya rito sa bahay nila Adem at kilalang-kilala na siyaHindi ako makapaniwala sa laki ng bahay nila. Ang daming babasagin, ni pati ang inaapakan ko ay gawa sa salamin. Ang taas ng bubong nila. Ang daming magandang mga paintings ang nakasabit sa dingding. Tapos ang ganda pa ng ilaw nila."Wow." Hindi ko na napigilan ang sarili ko na mamangha sa ganda ng bahay na 'to. Pakiramdam ko nasa palasyo ako na madalas kong nakikita sa T.V."Bahay niyo talaga 'to, Adem?" tanong ko sa kaniya habang abala ako sa pagmamasid sa paligid.

[Talitha's P.O.V]Nagtataka kong pinagmamasdan ang cellphone na hawak ko ngayon. Bagamat hindi ko alam ang dahilan ni Adem bakit pinahiram niya sa akin ang sarili niyang phone ay hindi ko mapigilang mamangha sa ganda at laki nito.May tatlong camera sa likod. Kulay itim naman ang case nito. Mas malaki pa ang phone na 'to kaysa sa mga palad ko.Napalunok pa ako nang mapagtanto kung gaano ito kamahal. Kaya imbis na gamitin ito, maingat kong inilagay sa bag ang cellphone niya. Mahirap na baka magasgasan at mawala ko pa, wala akong ipambabayad.Inabala ko na lang ang sarili ko sa paglalakad. Nagbabakasali akong makahanap ng isang lugar dito sa university na walang gaanong mga tao. Lunch time kasi namin ngayon at nahihiya akong kumain sa cafeteria baka pagtawanan nila ako dahil isang piraso lang ng tinapay ang dala ko habang sila masasarap ang mga kinakain.Umupo ako agad sa isang malapad na upuan malapit dito sa field at pasik