I have to think critically. They were all sorry for what happened. Syempre maliban kay Pisces. Lahat sila, hindi ginusto ang nangyari. Pati naman siguro si Pisces. Pero nangyari na ang mga nangyari. Hindi ko na naman maibabalik pa.
Besides, kailangan ko sila para makarating sa pamilya ko. 'Yon ang goal ko. Ang makita sila. Para maging maayos na ang buhay ko.
Kung mag-isa akong maglalakbay dahil sa galit ko kay Pisces, malamang ay mamatay ako sa gutom, makuha ng ibang squad, o maging zombie. I have no food to eat, water to drink, clothes to wear and weapons to defend myself.
But my anger towards Pisces is just too much. I can't even fathom his reasons and way of thinking.
Uunahin ko pa ba ang galit ko? O ang kailangan kong gawin?
"Collier, sasama ka na ba sa amin?" Celine asked almost entreatingly.
Kanina pa siya humihingi ng tawad dahil sa nangyari kahit wala naman siyang kasalanan. Hindi niya kasalanan na nabaril siya sa binti at mas lalong hindi niya kasalanan na traydurin ako ni Pisces.
"Sige," sagot ko. Tila nakahinga silang lahat nang maluwag.
"Salamat naman." Si Nate.
"Pero hindi ko kakausapin si Pisces along the way."
Nagsimula kaming maglakad. Nakakakalahati palang kami sa paglalakbay pero andami na kaagad nangyari. Kanina pa kami naglalakad pero iwas na iwas pa rin ako kay Pisces. Ni hindi ko siya gustong tingnan. Kada naman lilingon siya sa akin ay titingnan ko lang siya ng blangko na para bang sinasabing, 'anong tinitingin-tingin mo r'yan?'
Hindi ko pa rin maiwasang isipin si Kira. Naging malaki ang impact niya sa buhay ko dahil sa ginawa niyang pagsagip sa akin. Magsisinungaling ako kung sasabihin kong hindi ako nagalit sa kanya no'ng umpisa. Squadmate niya si Sasha syempre. But I learned that I shouldn't generalize people because life can take a turn very fast and you will never know whose help you will need.
Nang nag hapon ay nakakita kami ng isang abandonadong bahay. Mukha namang safe sa loob kaya pinasok na namin nang may pag iingat..
"May mga gamit at armas." Pansin ni Max.
"Kunin niyo," utos naman agad ni Pisces.
"Teka, baka patibong 'to," pag-aalalang saad ni Celine. "Baka iniwan talaga nila 'tong mga gamit nila bilang pain?"
"I guess not." Pinasadahan ni Pisces ng dalawang daliri niya ang lamesa. May dugo roon. Kaagad niyang inamoy at ipinahid din naman sa pader nang maigi.
"Naging zombie na sila." Si Nate naman ang nagsalita.
Hindi pa tapos magsalita si Nate ay may nakita na akong zombie na tumatakbo sa likod ni Pisces. Nanlaki ang mga mata ko dahil sa gulat.
"Yuko!" sigaw ko kay Pisces at sumunod naman siya kaagad. Binaril ko ang zombie na nakasuot pa ng leather at kaagad naman itong bumulagta sa sahig.
Pinagmasdan nila ang zombie. We walked through the hallway until we got into a room. Maximus slowly opened the door. There were five zombies inside. Maximus immediately slashed the head of the zombies that was about to bite him. Pinagbabaril naman ni Cedrick ang iba.
"Sa itsura ng pananamit nila, halatang squad sila at isa-isang naging zombie. Yung nabaril ni Collier kanina, mukhang siya ang nagkulong sa mga zombies na ito." Nate deducted.
"Kunin na natin ang mga gamit nila at umalis na tayo rito. Hindi natin teritoryo 'to. We can't risk our lives." Pisces said.
"Whose territory is this, then? They were all zombified and dead. Walang ligtas na lugar sa panahon ngayon pero mas delikado pa rin sa labas. We can't risk our lives." I shot back.
Mariin siyang tumingin sa akin dahil sa pagkontra ko sa sinabi niya. His jaw tightened and his looks sent shiver down my spine.
"May point si Collier, leader." Max agreed.
"Dito na muna tayo. May isa pang room doon, oh. Pwede namang share na tayong lahat!" Celine giggled.
"Dito na muna tayo, Pisces. Para makapaghanap maigi ng mga gamit." Cedrick suggested.
"Sige..." Walang nagawa si Pisces kundi sumang-ayon sa akin. Dumaan siya sa gilid ko para makarating sa kwarto. Ramdam ko ang hangin dahil sa pagdaan niya. Mabilis at mabango.
We're not on good terms. We will never be.
Nag-ikot ikot kami. Naghanap ng mga bagay na pwedeng gamitin. May mga pagkain din at mga bala ng baril. Kumpleto sila sa gamit.
"Malinis ang tubig nila rito. Naka purifier." Pansin ni Max.
"Mukhang mayaman ang squad na ito. Buti naman at namatay sila." Humalakhak si Cedrick ng malakas kaya agad siyang hinampas ni Celine sa braso.
"Baby!" Saway niya. "Never wish for someone's death! Bad 'yan!"
"Ano ka ba, Celine. Sa sitwasyon natin ngayon, tama lang ang hinihiling ni Cedrick. Kung hindi sila ang mamamatay, tayo ang papatayin nila." Sabat ni Max.
"Zombies are just an obstacle. Humans aren't humans anymore." Si Nate naman ang nakisali. "That's why you can't find any humanity anymore. Mas may unity pa nga yata ang zombies kaysa sa mga tao."
Tumawa ang mga kalalakihan dahil sa sinabi ni Nate. Pero para sa akin, katotohanan ang sinabi niya. Nakita ko ang kalagayan ng mga tao sa market. The girl holding the zombie's flesh. The way she thrust the zombie's shaft inside her mouth while totally disgusted. The guy electrifying her when she couldn't handle the abhorrence anymore. That's just inhumane.
I've learned a lot throughout my journey. I just don't like the way it was executed just to make me learn.
"Oh, guys! Ano 'to?" Tanong ni Celine at itinaas ang isang gold card na may halong black stripe sa bandang gilid. "F... Fcard?"
"Hindi ko rin alam, baby. Ano nga ba 'yan? Baka credit card?" sagot ni Cedrick habang magkasalubong ang kilay.
Mukhang walang nakakaalam sa kanila ah. Bago lang yatang patakaran ng Fascist ang Fcards.
"Galing sa Fascist yan. 63 Vanta ang isang card. I-iimplement daw nila sa isang linggo ang paggamit niyan. Isu-swipe mo raw 'yan sa mga stalls para makabili ka," paliwanag ko at halata namang gulat sila.
"63 Vanta? The hell with that! Aabutin tayo ng isang dekada para makabili ng card na 'yan!" sagot ni Celine.
"Sigurado ka bang 63 Vanta ang isang card, Collier?" mahinahong tanong ni Nate.
"Oo, no'ng dalhin ako sa S tier merchant, ipinaliwanag niya na 63 Vanta ang isa n'yan. Actually, even the Cerberus Squad couldn't believe."
"Edi napaka swerte natin kasi nakapulot tayo ng card!" Celine giggled. Cedrick hugged her tightly.
"Right, babe. Ang galing galing mo." He kissed her luscious lips. Ah, yeah. They started kissing and rubbing their noses to each other.
"PDA alert." Max shook his head in dismay.
"Cringe alert, you mean." Biglang dumating si Pisces galing sa kwarto. "May nahanap na ba kayo?"
"Yes, leader! Look what Celine have found. An Fcard!" masayang sabi ni Max.
Sinuri niya ang card. Lumingon ako para hindi siya makita. Naaalibadbaran ako sa itsura niya.
"Magluluto muna ako ng hapunan." Nagpaalam si Nate. "I checked the stove and it's working perfectly fine. Big time talaga ang squad na namatay," dugtong niya sabay tawa.
"Samahan na kita!" suhestyon ko. Basta ayaw ko sa kung saan malapit si Pisces.
"Beef Jerky lang naman ang lulutuin ko."
"A-ayos lang!" Nahiya tuloy ako. Paepal pa yata ang dating. "Tutulong lang ako." I smiled sheepishly.
"Sige..."
Pagkarating namin sa kusina ay may ilang mga pagkain sa mga drawer.
"Magsasaing muna ako rito sa kabila. Kung gusto mo ikaw na ang mag luto n'ong beef jerky. Gusto nilang luto 'yong may sauce kaya gawin mo nalang Afritada."
Uminit ang pisngi ko nang maalalang hindi pala ako marunong magluto. Wala akong maalala kung paano magluto ng Afritada. Pero marunong nga ba ako no'n?
"H-Hindi ako marunong magluto..."
Gulat siyang tumingin sa akin. "Gano'n ba? Then... just beat these eggs then put some seasonings."
Kaagad akong tumango.
"Pinakahilig mo ang magluto dati."
Napaangat kaagad ako ng tingin sa kanya.
"Talaga?"
"Yes. Masarap kang magluto pero the best 'yung cookies mo."
"Hoy! Kayong dalawa! Anong 'cookies ang the best' na 'yan, ha?" Halos mapatalon ako sa gulat nang biglang sumulpot si Celine. She laughed mockingly. "Kayo, ha!"
"Ano bang iniisip mo Celine?" iritadong tanong ni Nate.
"Ang cookies ni Collier ay napakasarap," pang-aasar niya.
"Hoy! kabastusan mo, Celine!" Saway ni Nate na namumula na ang tenga at leeg. "Pagluluto niya ang pinag-uusapan namin!"
"Oh, sandali lang, Nate. Kalmahan mo lang. Walang bastos sa sinabi ko." Humalakhak si Celine nang malakas. "Napagkakahalataang bastos ang utak mo."
"Bumalik ka na nga sa boyfriend mo at makipaghalikan." Kunot ang noo ni Nate. Halatang naaasar kay Celine. Si Celine naman, mas ginagalingan ang pang-aasar.
Pagtapos naming magluto ay kaagad rin kaming naghain.
"Geez, ang sarap nito! Ngayon lang ulit ako nakakain nang maayos. Feels like heaven." Halatang ninanamnam ni Celine ang bawat sandali ng pag kain niya.
"Ang sarap nga, sana ganito palagi. Mapapalaban ako ngayon ah." Si Max naman habang kinikiskis ang dalawang kamay.
"Kahit walang maalala 'tong si Collier, hindi pa rin nawawala ang skills sa pagluluto." Si Nate naman na ipinagmamalaki ako.
"Hindi naman. Tinulungan lang naman kita. Ikaw pa rin ang nagluto niyan."
Cedrick giggled. His dimples immediately appeared. "Pa-humble pa 'tong si Collier."
"You're showing your dimples again!" saway ni Celine. "Nakakaasar ka ha, napapadalas ang pagpapakita mo ng dimples kay Collier."
Napatawa kami nang malakas dahil sa pagseselos ni Celine na wala naman sa hulog.
"I told you, baby. That's inevitable."
I saw Pisces on my peripheral vision. His lips curved into a smile. Unlike us, na tawang tawa na kay Celine. May puso ba ang lalaking 'to? Di yata marunong tumawa.
"May naisip ako guys," sabi ni Celine pagtapos namin kumain. "Since, hindi pa tayo masyadong kilala ni Collier..."
Medyo kilala ko na naman sila!
"At hindi pa rin tayo inaantok. What if magkwentuhan muna tayo?"
"Nope, I want to sleep." Pisces immediately popped Celine's bubbles."Ang kill joy mo naman, leader." Angal ni Celine. Kunot-noo siyang tumingin kay Pisces. "Just for tonight, wag kang maging KJ, please?" Nagpaawa pa siya kay Pisces e halata namang hindi gagana."No.""Fine! But promise me! Next time mag-oopen forum tayo!""Whatever."Kahit natatakot ay nagawa kong makatulog no'ng gabing 'yon. Siguro ay dahil alam kong kahit papaano naman ay ligtas kami kumpara sa labas."Malapit na tayo sa north."Pagod na pagod na ako sa paglalakad
I'm sure I didn't hear it right."P-Po?""Ang sabi ko ay umalis ka sa bahay ko!" Ulit niya pa, mas mariin at mas galit."D-Dad..." Hindi ko na alam ang sasabihin ko. Bakit niya ako pinapaalis? Ang akala ko ay matutuwa sila sa pagbalik ko. Na hindi na nila ako kailangang hanapin dahil ako na ang kusang dumating."Paano ka nakarating dito?" Nanliliit ang mga mata ni Mom habang mariing nakatitig sa akin."S-Sinamahan po ako ng mga kaibigan ko papunta rito. I woke up in a building and I can't remember anything-""Napakaswerte mo naman kung gano'n! Na wala kang maalala sa kahit na ano!" sigaw ni D
I got tired of running. I don't even know where I am now. I saw a proud old tree standing on the side of the small road, keeping the sidewalk in darker shade. Raindrops are fewer because of the large green leaves of the tree.I walked towards the tree and sit on the large bulge on the tree's roots.I need to think critically. Here I am again. Thinking for my next move.Sina Pisces, sinamahan nila ako rito para makita ang pamilya ko kapalit ang armas at mga pagkain. Bakit ba hindi ko naisip na maaaring tumaliwas ang mga plano ko?! Why was I so proud that they would be happy to find out that their deceased daughter is still alive?Anong gagawin sa akin nina Pisces kapag nalaman nilang wala akong ibibigay sa kani
ANNUAL HUNTERS' TRICUPSawa ka na ba sa magulo mong buhay? Sawa ka na sa mga zombies na araw-araw sumusubok pumatay sa 'yo? Baka ito na ang pagkakataong mabago ang buhay mo!Ang Annual Hunters' TriCup ay nasa unang taon pa lamang. Ang lahat ng squad na gustong sumali ay haharap sa tatlong pagsubok.Matira ang matibay, Hunters!Prize: V1Million North wing Mansion One year supply of food One year supply of guns and weapons. Regular Job under The Fascist (optional)
"Excited na ako!" Lumawak ang ngiti ni Celine na para bang tuwang-tuwa talaga. Hindi ba siya nakakaramdam ng takot para sa maaaring kahantungan nito? "Pero kailangan natin ng squad name. Iyon ang sabi rito." Nakanguso siya sabay turo sa parte ng flyer na may nakasulat na requirements."Bakit nga ba wala kayong squad name?" Napa-angat nang bahagya ang kaliwa kong kilay."Masyado kaming abala sa pag -survive sa apocalypse na ito para mag-isip pa ng squad name," sagot ni Pisces.Sabagay, uunahin pa ba nila ang pangalan nila?"So guys, dapat badass naman ang pangalan natin para katakutan tayo ng mga kalaban kahit papa'no," komento ni Nate."Sa 'kin palang matat
Napapikit nalang ako at napangiti dahil sa iniisip ni Celine. Kahit kailan talaga!Pumasok kami sa kwarto na pinagkulungan sa mga zombies. Nalinis na ito at naitapon na ang mga zombies.He examined the room with his cat-like eyes.There is broken glass from a plain white frame that is scattered on the floor. He carefully picked up the picture on it.Sa larawan ay makikita ang pitong tao. Magkakamukha sila at parang sobrang saya nila sa picture. Nababahiran ng dugo ang larawan."Dito na talaga sila nakatira simula pa nang magsimula ang apocalypse. And it looks like they're relatives," he said out of the blue.
"Naku naman, Nate. Bakit mo ba kasi sinipa?" tanong ni Celine na may halong paninisi. "Mag-apply tayo ng hot compress. Gummy bear, magpakulo ka nga ng tubig. Baby, kuha ka nang towel sa bag ko."Kaagad namang sumunod ang dalawa."Hindi ko naman sinasadya, nagulat lang naman ako kasi tumatakbo siya papalapit sa amin." Napalingon sa malayong itaas si Nate. "That's just my instinct.""Naku, kawawa naman ang cute doggo na ito." Dahan-dahan niyang ginalaw ang paa ng aso at umiyak naman ito. "Mukhang masakit talaga ang pilay niya, ah.""Malayo ang narating niya noong nasipa siya, e," komento ko. Inilapag namin siya sa sofa at pinagmasdang mabuti."Kusa rin
Sobra ang saya ni Celine dahil sa sinabi nitong si Pisces. Medyo nabawasan naman ang inis ko sa kanya kahit papaano dahil sa desisyon niya.Magtatanghali nang makarating kami sa Center at mas marami ang tao ngayon kumpara no'ng unang punta ko rito. May mga nakasabit na kulay dilaw at green na mga banderitas para sa pagdiriwang ng Fascist Festival. Maaamoy rin mga iniihaw na karne ng baka, mais, at barbeque sa paglanghap mo pa lang ng hangin.Hinarang muna kami ng gwardya na nagbabantay. Ito rin yung gwardya na humarang sa amin nung kasama ko sina Sasha at Kira."Anong kailangan niyo?" Walang ekspresyon ang mukha nito at para bang buryong-buryo na sa trabaho niya.Itinaas ni Pisces ang Fcard niya. "Ano bang ginagawa
Dan. Meow-Meow. Carrot. Bolt. Huwanie. Zyrah. This story is for you. --- After three years of hardwork, we finally reached the end. I would like to thank all of those people who supported me. It took me a lot of time to finish this because deep inside myself, I never want this story to end. I want to cherish every moment with my very first story. I want to cherish all the lessons that I've learned throughout this journey. I would like to thank you for reaching this part. You made it. I hope I made an impact with your life. I hope that you've learned something from Collier and her friends. If ever you feel like there's no hope for you, always remember that living is really hard... Life is really unfair... Live through it and be happy. I love you so much.
They said that dying is easier than living. I used to think before that I never wanted to die too early. Everyone count on me and I am their only hope.Reminiscing those memories of the past... Those people that I lost... I think that dying for them could be peace.Yumuko ako para tingnan ang puntod niya. It’s been four years but the wounds are still fresh. I learned to forgive myself but I don’t think I’ll ever forgive fully.“Bago pa man magsimula ang lahat, kinaiinisan ko na siya... Hindi ko gusto ang aura niya.” Cedrick was beside me while holding a bouquet of flower. He is smiling but his eyes were never happy. “Makaka-move on kaya tayo?”I chuckled a little. “Hindi na yata.”
Tinuloy ko ang paglalakad. Every step I take feels so nostalgic. It’s as if I was back to the nightmare I entered... Just like before, I was the one who enter it to my doom.Nakarinig ako ng pag-uusap sa gitnang parte ng arena. Naaalala ko pang ito ‘yong parte ng arena na madamo. Tiningnan ko ang inaapakan at tuyong damo lang ang mga natatapakan ko. This place is a mess.“Aalis na ako, Sir. Nagawa ko na ang trabaho ko.” Mababa ang boses ng lalaki pero nakapaninindig ng balahibo.“Walang aalis! Sama-sama tayo rito! You entered Fascist and there’s no turning back!”“Hindi ko pa ho gustong mamatay, kung gusto niyo pong mamatay, hindi ako ang tamang tao na dapat niyong idamay.”
“We have no time for this...” Napaupo ako kahit na nanghihina. “Sabi niya ay pasasabugin niya ang buong bansa! We know his capabilities!”Kunot ang noo ni Apollo habang malalim na nag-iisip.“Matagal nang inihinto ang land bomb project dahil self-destruct ang plano na iyon kaya paanong-” Nanlaki ang mga mata niya sa iniisip na posibilidad.“He’s purposely doing it to self-destruct. Na kung mamatay man siya ay damay ang buong Coventry,” wika ni Nate sa isang malalim na boses.“We have to stop him, Harem.” Puno nang pag-aalala ang boses ko. Ang mga taong umaasa sa pag-uwi namin ay hindi ko maaaring biguin.Sumakay kami sa sasakyan namin upang ihanda na ang
I really don’t know what gotten into him but after that realization, he helped us... He probably thinks that he doesn’t want Celine to really die in vain.He told us all the possible places. Nakakagulat na sobrang dami niyang alam na kahit pasikot-sikot ay alam niya. Of course, it’s his job!There are three possible hideouts. First, his unit just near La Serpienta. His oil company on Sky Town, and the last one is their vacation mansion on the Isla Corvientos. Some of our men headed to his unit and some went to Sky Town. Kaming lima ay nagpasyang magtungo sa Isla Corvientos dahil iyon ang pinakamalayo.“Hindi kagaya sa Coventry, dito sa Naion ay may signal. Tawagan niyo kami sa kung anong balita. Ganoon din ang gagawin namin,” paalala ni Harem. Sila ang team na pupunta sa unit. Sina Apol
“He’s two cities away from Azteria. Ayaw niya rin talagang bumibisita ako dahil may naaalala raw siya. Kaya tinanong ko rin kayo kung sure ba talaga kayo... Lalo na si Collier...” Malapit na kami sa probinsiya ng La Serpienta at mas nadadagdagan lang talaga ang kaba ko sa tuwing maaalala kung kanino kami patungo.“Sigurado naman akong alam niya ang buong Naion dahil mahilig daw mamasyal ang mga amo niya,” dugtong pa ni Nate.Nagkabati rin sila ng fiancée niya kagabi. Nagselos lang daw dahil akala yata ay kinausap ako para sabihing mahal pa ako. Na kaya raw ako umiyak ay dahil mahal ko rin talaga si Nate kaso lang ay hindi na kami pwede. Gusto kong maiyak lalo sa katatawa pero alam ko ang pakiramdam ng nagseselos kaya hindi ko na ginawa pa.Kaya rin busangot kagabi si
I couldn’t believe it... Magician na siya? Agad akong tumakbo patungo sa kung saan nagkukumpulan ang mga tao at doon ko tuluyang nakita ang dating kaibigan. I almost cried and felt nostalgic to see Max right in front of me pero hindi ko na pinalampas pa ang pagkakataon.“Puntahan natin siya!” tawag ko kay Pisces.“He’s still performing... We don’t want to let this people get mad at us for ruining his performance.”“B-baka umalis siya...” wika ko habang patuloy na pinagmamasdan ang kaibigan.He changed a lot... mas tumangkad siya at mas nag-mature. Sa ganda ng ngiti niya ay para bang payapa na ang utak laban sa mga trahedyang pinagdaanan. I suddenly felt embarassed... dahil pumunta kami rito para lang
I never knew that I’ll be able to go to the Naion. Hindi ko iyon naisip kailanman at nadagdagan pa nga ang takot ko na pumunta roon nang malamang nadi-discriminate ang mga taga-Coventry dahil sa lumalaganap na zombie virus outbreak. Malamang ay kung malaman nila na ako ang pinakanaunang maging zombie ay hindi na sila mag-aksaya pa ng panahon para paalisin ako. They would probably stone me to death for the mischief I brought and what I can bring to their country.Well, that should be the least of my priority. Takot lang din siguro talaga ako dahil alam ko kung sino ang pupuntahan namin doon. Ang taong pinagkakasalaan ko ng malaki. Hindi ko alam kung handa na ba ako na makita sila dahil hanggang ngayon ay ikinahihiya ko pa rin ang nangyari dati.“Don’t worry... I know them.” Napansin yata ni Pisces ang kaba ko nang nasa eroplano na kami pa
After a long journey of searching for the remains of those people inside the helicopter, we found out that it was Vos Rockefeller, Crimson and Velvet Benchers’.Nahirapan pa kaming ma-identify and mga bangkay dahil sunog na sunog na ang mga ito but the accessories and jewelries gave it all.I’m happy that we eliminated three of them but still unsatisfied since Sid Rockefeller is still at large.“His first hideout would probably be Naion since they can enter it back and forth without any permission from the government.”Ngayong iniisip naming kung paano mapababagsak si Sid nang walang nasasaktan na taga-ibang bansa, alam ko na agad na mahihirapan kami. We don’t want to cause any bad image and the team wants to do it secretly.