EION’S POVNapakurap ako, nakatitig sa dingding ng walang laman, naramdaman ang pamilyar na amoy na pumapasok sa akin. Ini-scan ko ang aking mga mata sa paligid, hindi nagtagal para malaman ko kung nasaan ako.Damn. Ospital na naman.Hindi ko na mabilang kung ilang beses na akong nakapunta sa mga ganitong lugar dahil sa katangahang sakit na ito. Bakit dito pa ako sa una?Hinawakan ko ang pasa sa mukha ko, sumisingit ako sa matinding sakit. Ang huling naalala ko ay ang pagmamaneho ng aking sasakyan...Saka ko napagtanto, dahil sa katangahang sakit kong ito. Naaksidente ako...Maya-maya lang, may lumapit sa akin na nurse na naka-white uniform. Pumikit na lang ako, gusto ko nang matapos ito ng maramdaman ko ang matutulis na karayom na tumutusok sa balat ko.Palagi kong kinasusuklaman ang mga iniksyon noong bata pa ako, ngunit ngayon, parang nakagawian na sa lahat ng paggamot na naranasan ko.Oh, ngayon naalala ko na. Naaksidente ako...I muttered a curse.Sa wakas ay natapos na ang nurse
Lumipas ang mga araw at bisperas na ng Bagong taon at ako ay nasa tirahan ni Jackson, na pumayag si nanay na puntahan at, si Nathan. So now, we’re celebrating here at Luke’s place since andito si Tita Maggie and all their family.Pinagkrus ko ang aking mga braso sa aking harapan, hinihimas ang aking mga braso upang lumikha ng init habang ang malamig na hangin ay dumaan sa akin. Ngumuso ako, pinagsisisihan ang ginawa kong pagpili para sa pagsusuot nitong pulang damit na walang manggas na abot hanggang tuhod lamang at hindi nag-aalok sa akin ng sapat na init na kailangan ng aking katawan ngayong gabi.Ang tanging magandang bagay na nagpasuot sa akin ngayong gabi ay ang magandang pattern ng mga rosas na nakaburda nang eleganteng.Inilibot ko ang paningin ko sa buong sala ng tirahan ni Jackson, mas partikular, sa bahay ng magkapatid na Hannah at Luke. Inaamin ko na lagi akong nakapaligid dito sa bahay na ito na kahit ang mga kasangkapan ay nagsawa na nang makita ang aking mukha, ngunit ma
"Yeah..." napatigil ako. Lumunok ako, tumahimik ako para tanungin siya ng isang tanong na lagi kong insecure, "Luke magaling ba ako-""Tignan mo yun! Yung squad." Pinutol ni Luke, may tinuro. Gusto ko sanang tanungin si Luke kung maganda ba ang naging trabaho ko bilang girlfriend niya, lagi akong iniistorbo.Nagkibit-balikat ako, tumingin ako sa direksyon-ang itinuro niyang daan na hindi gaanong kalayuan sa amin ngunit sapat na para makita namin."Anong ginagawa nila?" Nagtaka siya ng malakas.Napatingin ako sa squad, nandoon silang lahat maliban kay Eion. Nakayakap si Dax kay Emma sa tabi niya at sumisigaw ng kung ano para kay Leroy at sinamaan siya ng tingin ni Leroy, lumapit para iligtas siya ni Hannah ngunit lumayo lang si Hannah sa kanya.Sumuko na lang si Leroy at huminto para maghanda. He then breaks into a dance-isang kakaibang sayaw na nagpatawa sa squad, kasama ako at si Luke na nanonood dito sa itaas."Baka natalo siya sa pustahan," pasigaw kong sabi."Malamang." Pumayag na
Dumating ang klase. And things were awkward, wala pa rin si Eion na nagpapakita ng sign kahit saan.Ang mga mag-asawa sa paligid namin ay napaka-sweet at gusto kong masuka sa nakikita.And after that conversation with Luke sa bahay nila last New Year’s Eve, iniiwasan na ako ni Luke. Sa tuwing magtatagpo ang aming mga mata ay agad siyang kumikilos na parang walang nangyari.Sa tuwing magku-krus ang landas namin, agad siyang tumalikod at tumakbo palayo sa akin sa pinakamabilis niyang makakaya.Well, I think it's better since wala naman akong karapatang harapin siya ngayon.Talagang tinamaan ako sa mga sinabi niya noong nakaraan. May punto siya. At binibigyan niya ako ng oras para mag-isip tungkol dito.Dahil ito ay totoo. Naguguluhan na talaga ako ngayon. Lahat ng tao ay nagsasabi sa akin na mahal ko si Eion, ngunit bakit hindi ko ito nararamdaman?hindi ko na alam.Dagdag pa, kakaiba ang kinikilos nina Emma at Hannah kamakailan. Noong tanghalian, kumakain ang squad sa usual table namin
Sa pagdaan ng mga araw, malapit na ang senior prom namin. Dahil hindi pa rin ako kinakausap nina Emma at Hannah, sa wakas ay nakapagdesisyon na ako.Dumiretso ako sa bahay nitong mga nakaraang araw.Tumayo ako para salubungin ang aking ina sa pintuan, na tuwang-tuwa na may malawak na ngiti sa kanyang mukha. "Hi mom, bakit ang saya-saya mo ngayon?" Tanong ko sabay kamot ng ulo.Hindi siya sumagot sa halip, isang malawak na ngiti at masamang ekspresyon ang iginawad niya sa akin.Gusto na pala niyang sukatin ang katawan ko. Kumuha siya ng tape measure at nagsimula kanina, ngayon lang natapos.Napatitig ako sa kanyang deadpan, now realizing it. "Mom, kung sa tingin mo pupunta ako sa prom, hindi. I won't. Never." Oo, napagdesisyunan kong hindi na lang ako pupunta sa prom. Wala naman akong partner eh. I'm fine enjoying myself sa bahay."Well, wag kang masyadong mapuno sa sarili mo. Kakakuha ko lang ng measurements mo para sa survey. Duh!" Sabi niya sabay flip ng buhok niya. Psh, hindi siya
Pagkatapos ay pumunta siya sa likod ng mga palumpong at naglabas ng isang bouquet ng bulaklak.Tulad ng sa mga bulaklak na pinalamutian sa paligid namin, iba't ibang uri ang mga ito tulad ng isang rosas, isang daisy, isang sampaguita, at marami pang iba sa iisang bouquet lang.Sa kabilang banda, may itinago siya sa likod niya na hindi ko makita sa aking paningin sa kabila ng katotohanang puno kami ng mga ilaw kung saan-saan.Lumapit siya sa akin at binigay sa akin ang mga rosas saka ipinakita ang isa niyang kamay para ipakita ang isang batya ng chocolate ice cream."Ano ito?" Itinanong ko.He cleared his throat, "Will you give me the chance and eat this with me there?" Tinuro niya ang comfy blanket at pillow setup.Nagkibit-balikat, tinawanan ko lang siya at tumango, medyo awkward. Sabay kaming pumunta sa setup at umupo doon. Tinanggal ko ang aking hello kitty na tsinelas at inilagay sa damuhan sa tabi namin dahil ayoko kunin ang kumot na inilagay niya para madumihan. Napakakomporta
"O...natatakot kang mag-oo sa sayaw na ito dahil naiinlove ka na sa akin?" sinabi niya.Nag-init ang tenga ko habang nakalapat ang labi ko. Hindi ko mailabas ang bibig ko para sagutin siya dahil sa kaibuturan ng puso ko alam na kung sino iyon. alam na ng puso ko....at tama siya."H-hindi ako natatakot," matapang kong sabi pero nauutal. Hindi ko alam kung saan ako kukuha ng lakas ng loob para sabihin iyon dahil nanghihina na ang mga tuhod ko na hindi ko masisigurong makakatayo pa rin ako ng maayos nang wala ang suporta niya."Say yes to me, then." Naglakas loob siya, at napalunok ako."Well damn it, Eion! Tapusin na lang natin to minsan!"Nasa bewang ko ang mga kamay niya at nasa leeg niya, sumayaw kami, dahan-dahang umindayog sa beat ng kanta. Parang may sarili kaming salita habang nag-aalay ng background song ang mga kuliglig sa paligid kasama ang kanta mula sa earphones. Ito ay hindi isang bagay na magarbong. Hindi na sana ako pumunta sa prom kung alam kong ganito niya ako susurpres
Tahimik siyang umiiyak ngayon, tumutulo ang luha at luha. Gusto kong punasan iyon at yakapin siya at sabihin sa kanya na magiging okay ito. Wala kasi siyang taong magsasabi sa kanya niyan, sila lang ng papa niya.Sobrang sakit ng nararamdaman ko, nadoble ito sa pagkamuhi sa sarili ko. Namuo ang isang bukol sa aking lalamunan nang lumabo ang aking paningin. Pinunasan ko ito agad. Naiinis ako sa sarili ko na ako ang dahilan kung bakit siya nagkakagulo.Ngayon na ang mga bagay ay dumating sa ito, walang pag-atras. It will be unfair kung siya lang magcoconfess. Kinailangan kong umamin din.I cleared my throat. "Alam mo, si Luke yung napansin ko that time kasi..""Dahil siya si Prince charming?" Tanong niya."Oo. Ganun. Gwapo, mabait, sweet, caring, at friendly." Sinamaan niya ako ng tingin at akmang aalis na. Hinawakan ko ang kamay niya para pigilan siya. "Hindi hindi Hindi." protesta ko. "Pakinggan mo muna ako please," pakiusap ko. Hindi siya sumagot kaya nagpatuloy ako."Nung magkasama