Sa malaking bilugang hapag-kainan, may nakalaang upuan si Cailyn sa tabi ni Austin. Si Emelita naman, sa malinaw na intensyon, ay umupo mismo sa tabi ng kanyang anak at patuloy na nagsandok ng pagkain para kay Austin. âMedyo pumapayat ka nitong mga nakaraan, kumain ka pa nang marami.â Ani niya habang pinipitasan ng gulay si Austin. Alam din niya na sa napakaraming taon, mas nabuhos ang atensyon niya kay Ace, at tila napabayaan niya si Austin, ang bunso niyang anak. Ngayon, nais niyang bumawi, ngunit tila hindi siya pinapansin ni Austin. Noon, kapag sinusubukan niyang asikasuhin ito sa hapag-kainan, agad na lumalamig ang ekspresyon ng mukha ni Austin at hindi man lang niya ginagalaw ang pagkaing inihahain sa kanya. Ngunit ngayong gabi, hindi lamang hindi lumamig ang kanyang mukha, kundi kinain pa niya ang lahat ng pagkaing isinandok sa kanya. Si Emelita ay tila labis na natuwa, at hindi na nawala ang ngiti sa kanyang mukha. âCai, kumain ka pa.â Sa kabilang banda, dahil hindi pinap
Si Emelita ay nag-utos na butasin ang condom na ginamit ni Austin?! Napatingin si Cailyn kay Emelita nang may gulat! âNaiintindihan ko na.â Litong-lito na rin siya. Alam niyang matagal nang hindi gumagamit si Austin ng condom, kaya paano siya nabuntis? Lumabas na ang lahat ng ito ay kagagawan ni Emelita, isang tusong ina. Kung ganito lang din ang nangyari, bakit hindi na lang diretsong sinabi ni Emelita kay Austin? Dahil ba sa takot niyang isipin ni Austin na katulad siya ni Helen na minsang sumubok magpalaglag ng bata tatlong taon na ang nakalipas, at mas lalo lang tumigas ang puso ni Austin sa anak nito? Kaya itinago na lang niya ang lahat at hinayaan siyang magdusa? âKung ganoon, bakit hindi mo sinabi kay Austin at hinayaan mong si Cailyn ang magmukhang masama?â tanong ni Lee. âAnong pagdurusa ang naranasan niya? Saan siya nagdusa?â Hindi natuwa si Emelita sa tanong na iyon. âPara lang magkaroon ng anak si Austin, huli na para sa kanya kung ngayon pa siya magpapagamot. Pero
Nang magdala ng tsaa si Cailyn, masaya silang nag-uusap, at bawat pangungusap ay hindi maihiwalay sa pangalan ni Austin.Lumapit si Cailyn sa mesa ng kape, umupo, at ibinuhos ang isang tasa ng tsaa para sa bawat isa. May mahinahong ngiti sa kanyang mukha nang sabihin niya, "Miss Dahlia, ito na po ang tsaa mo."Tumigil sa pag-uusap ang dalawang masayang nagkukwentuhan at tumingin kay Cailyn."Thank you," sagot ni Dahlia.Tumayo si Cailyn, tumango na may bahagyang ngiti, saka tumingin kay Emelita at sinabing, "Ma, mag-aalas dose na, aalis na po ako."Nang marinig ito ni Emelita, itinaas niya ang kanyang paningin kay Cailyn, at ang dating nakangiting mukha niya ay biglang nagdilim. "May ipinangako akong salita sa mga kaibigan ko," sagot ni Cailyn, diretsahan ngunit walang yabang.Lalong pumangit ang ekspresyon ni Emelita. "Buntis ka ng anak ng ibang tao, paano kung iwanan ka at hindi ka panagutan?""Ma, huwag kang mag-alala, magiging maingat ako." Nanatiling mahinahon si Cailyn , at may
Halos nanginginig sa emosyon si Jasper habang tinitingnan siya, saka biglang hinawakan ang kanyang kamay nang mahigpit. "Sa hinaharap, iaasa ko na saâyo ang buhay ko!" Natawa si Cailyn nang marinig iyon. "Maliban kay Samantha, dalawa lang ang pinagkakatiwalaan ko sa mundong ito." Napangiti rin si Jasper. "Kung malalaman lang ng lahat na isa kang napakayamang babae, siguradong ikamamatay nila ang inggit!" "Kuya, may isa pa akong pabor na hihilingin saâyo." Muling nagsalita si Cailyn, biglang nagbago ang tono. "Ano 'yon?" "Kapag umabot na ako sa labindalawang linggong pagbubuntis, pupunta ako sa ospital para sa prenatal checkup. Pagdating ng araw na iyon, gagamitin ng pamilya Buenaventura ang dugo ko para sa isang paternity test. Gusto kong ikaw ang magsiwalat ng balitang ito kay Helen." Natigilan si Jasper. "Hayaan mo silang gawin iyon? Paano kung masaktan ka?" "Oo, pero sigurado akong wala siyang gagawin." Tumango siya. "Ibig mong sabihin..." Mukhang nahulaan na ni Jasper ang p
"Huwag kang mag-alala, hindi matatalo ang mga bituin." Pinawi ni Cailyn ang mga alalahanin sa kanyang puso habang sabay na ngumiti sina Samantha at Jasper. "Siguradong mananalo si Samantha, at balang araw, magiging sikat siya sa isang iglap, ang pinakabatang at pinakamainit na babaeng direktor sa Pilipinas." Tiningnan siya ni Jasper at agad na naunawaan ang ibig niyang sabihin. "Sa mundong ito ngayon, walang hindi kayang gawin ng pera." Mayaman si Cailyn, at kahit pa hindi ipalabas ang pelikula ni Samantha, gagastos siya ng daan-daang milyong dolyar para lang sa box office nito. "Baby, kilala mo pa rin ako!" tuwang-tuwang sigaw ni Samantha, sabay yakap kay Cailyn. Masaya nilang pinagsaluhan ang hapunan at naghiwa-hiwalay bandang alas-nuwebe ng gabi. Sa daan pauwi, nakatanggap si Cailyn ng tawag mula kay Mario. Alam na niya kung tungkol saan ito. "Cailyn, ang acquisition ng Cai Group sa YSK, gusto mo bang pabilisin ko na?" tanong ni Mario sa kabilang linya. "Salamat, Uncle Ma
Lalong dumilim ang mukha ni Austin, kitang-kita sa kanya ang inis. Mahigit kalahating buwan na siyang nasa business trip, pero parang hindi man lang siya nawala sa buhay ni Cailyn. Ni isang text o tawag, wala siyang natanggap mula rito. Samantalang sa lumang mansyon, wala itong ginawa kundi kumain, matulog, at makipagkulitan kay Jasper na parang wala lang. "Huwag mo siyang tawagan, wala akong gustong sabihin sa kanya." Malamig ang tono niya sa telepono. Narinig iyon ni Cailyn, at narinig niyang mabuti. Ngumiti lang siya nang bahagya at kalmadong sinabi, "Titingnan ko lang kung ano ang ulam." At diretsong umalis. Nagpanting ang tainga ni Austin. Ano âyon? Ibig sabihin ba, mas mahalaga pa ang pagkain kaysa sa kanya? Mainit ang ulo niya nang ibaba niya ang tawag. Ito ang unang beses na siya mismo ang tumawag para makipag-video call, pero dahil kay Cailyn, naputol ito agad. Maging si Emelita, na kanina'y masaya sa pagtawag ng anak niya, ay biglang napikon. "Cailyn, huminto ka diya
Ngayon, may oras at pagkakataon na siya. Simula nang umalis siya kay Austin, ang una niyang ginawa ay ipasa ang graduate school sa kursong gusto niya. Gusto niyang ipagpatuloy ang kanyang pag-aaral, hindi lang para sa sarili niya kundi para rin maging mabuting halimbawa sa dalawang anak sa kanyang sinapupunan. Tahimik lang siya sa annex building, pero sa main building, hindi mapakali si Emelita. Hindi siya galit. O, hindi niya inaaming galit siya. Nang marinig niya mula sa katulong na si Cailyn ay kalmado lang sa annex, tahimik na kumakain at nagbabasa, walang balak magmakaawa o humingi ng tawad, mas lalo lang siyang nainis. Sa totoo lang, kahit noon pa man, hindi niya gusto si Cailyn. Pero nang personal na lumapit si Dahlia para makipagkasundo sa kanya, mas lalo niya itong kinainisan. Sinubukan na niyang i-test si Dahlia. Kung matutuloy ang hiwalayan ni Austin at Cailyn, hindi raw isyu kay Dahlia na pakasalan si Austin, kahit na ikalawang beses na itong mag-aasawa at may dalawa
Sa harap ng galit na si Emelita, si Cailyn ay parang isang bundok, hindi matinag. "Cailyn, akala mo ba natatakot ako sa'yo at gusto kitang pauwiin? Kung hindi lang dahil kay Austin na natatakot na mailagay ka sa annex building, bitbit ang sama ng loob, at lumayas para hindi mapahiya ang pamilya niya, sa tingin mo ba papayagan kitang tumapak sa main building kahit isang hakbang?" Hinanap ni Emelita ang iniisip ni Austin, nang hindi nag-aalinlangan, at buong tapang na nagsalita. Paulit-ulit silang nag-aaway, kaya sumakit na lang ang ulo ni Cailyn. Ayaw na niyang makipagtalo pa kay Emelita. Sa harap ni Emelita, kinuha niya ang kanyang cellphone, tinawagan si Austin, at inilagay sa speaker. Sa loob lang ng ilang segundo, sinagot ni Austin ang tawag. Wala nang nagawa si Emelita para pigilan ito. "Hello." Malamig, mababa, at banayad ang boses ni Austin mula sa kabilang linya. May bahagyang pag-aalinlangan, pero hindi ito narinig ni Cailyn. Sumakit ang ulo niya, hinaplos ang sentido,
Sa nakaraang kalahating buwan, hindi nagkaroon ng payapang araw si Emelita.Maraming bagay ang bumabagabag sa kanya, pero ang matinding sakit ng ulo na ilang buwan nang bumabalik ay muling umatake.Noong nandoon pa si Cailyn, tuwing sumasakit ang ulo niya, ito ang naghahanda ng gamot para sa kanya at marunong din magmasahe. Napakakomportable ng paraan ng pagmamasahe nitoâisang beses lang siya mahilot, halos hindi na bumabalik ang sakit ng ulo niya.Kaya nang paalisin niya si Cailyn, nakalimutan niyang ito pala ang may pinakamabisang paraan para maibsan ang kanyang sakit.Ngayon, kahit uminom siya ng gamot at matulog, wala nang bisa.Sa nakaraang dalawang linggo, halos pumuti na ang kalahati ng kanyang buhok dahil sa matinding pahirap ng sakit ng ulo. Pumayat na rin siya nang husto.Nang iulat ng mayordoma na naroon si Dahlia, agad siyang sumigaw sa galit, âPalayasin mo siya!âNaguluhan ang mayordoma, hindi alam kung bakit nagbago ang ugali ni Emelita kay Dahlia. Nanginginig nitong sag
âPasensya na.â Napakamot sa noo si Cailyn. âHindi ko dapat hinayaang makatulog ako.ââHindi ka ba nakatulog nang maayos kagabi?â tanong ni David habang patuloy na nagre-record ng data at tinatanong siya.âAyos lang, hindi ko rin alam kung paano ako nakatulog.â Sabi ni Cailyn habang tumatayo.Pagkabangon niya, agad na nahulog ang blazer ni David na nakapatong sa kanya.Mabilis niya itong pinulot at tiningnan.Walang duda, pagmamay-ari talaga ito ni David.âSalamat sa coat mo, bakit hindi mo na lang ito isuot?ââIkaw na muna, susuotin ko na lang mamaya.â Sabi ni David nang hindi man lang tumitingin.Sunud-sunuran si Cailyn at isinabit ang coat sa sandalan ng upuan. Saka niya iniabot ang kamay niya rito.âTara na.ââMay limang minuto pa bago tayo umalis, linisin mo na ang gamit mo para makakain na tayo.â Sabi ni David.Tumingin si Cailyn sa data na naitala niya, saka ngumiti at masunuring nag-ayos ng gamit niya.Nang mailigpit na niya ang mga gamit na kailangang kolektahin, napatingin si
Sakto namang may klase nang hapon at si Sophia ang professor.Pagkatapos ng klase, sinubukan siyang habulin ni Cailyn para kausapin.Pero tinapunan lang siya ni Sophia ng matalim na tingin, sinabihan ng "p*ta" nang pabulong, at dire-diretsong naglakad palayo na parang walang nakita."Uy, Professor Sophia, alam mo ba kung bakit mas pinili ng Dean na ikaw ang umalis kesa ako ang matanggal?" patuloy na habol ni Cailyn habang tinatanong ito.Napakunot-noo si Sophia.Huminto rin siya sa wakas, at malamig na tumitig kay Cailyn. "Hindi ba dahil nakatulog ka na kina Adonis at David? Syempre, ipagtatanggol ka nila."Napangiti si Cailyn. "Ah, so ganun pala ang tingin mo kay Professor David? Kung ganyan, bakit mo pa siya gusto?"Napahiya si Sophia, hindi alam ang isasagot."'Yung halaga na naibibigay ko sa university, hindi mo kayang ibigay. Walang Dean na tatanggi sa isang malaking donasyon mula sa mga sponsors para lang protektahan ang isang professorâlalo na kung may baho ang professor na âyo
Hindi napigilan ni Uncle Wade ang mapabuntong-hininga. âSi Cailyn ay napakabuting babae. Bakit hindi kayo magkasundo? At bakit mo siya iniwan?âMatanda na si Uncle Wade, pero ilang dekada siyang naglingkod sa pamilya Tan. Kahit pinalaya na siya at bumalik sa probinsya, hindi niya kailanman nakalimutan ang mga nangyari sa pamilya Tan.Isang taon na ang nakalipas mula nang pumutok online ang love triangle nina Austin, Helen, at Cailyn. Natural lang na umabot rin sa kaalaman ni Uncle Wade ang eskandalo.âUncle Wade, kasalanan ko ang lahat. Ako ang may mali.â Napayuko si Austin, ramdam ang bigat ng konsensya at guilt. âPinabayaan ko si Cailyn. Sinaktan ko siya. Hindi ko siya pinahalagahanâĶâKung may pagkakataon lang sanang ulitin ang lahatâĶPero nakakalungkot. Walang rewind button ang buhay.Matapos ang hapunan nila ni Uncle Wade, sinigurado muna ni Austin na makakauwi nang maayos si Uncle Wade at ang kanyang apo.Iniutos din niya kay Felipe na magpadala ng âą500,000 bilang pasasalamat kay
Sa loob ng itim na Maybach, tahimik na nagbabasa ng mga dokumento si Austin habang ang driver na si Kristopher ay nakatutok sa daan. Biglang may humarang sa harapan ng sasakyanâisang bodyguard na halatang nagmamadali. Agad na inapakan ni Kristopher ang preno.Mabuti na lang at kalalabas pa lang nila ng garahe, kaya hindi ganoon kabilis ang takbo ng sasakyan. Ngunit ramdam pa rin ang biglaang paghinto.Hindi nag-angat ng tingin si Austin, ngunit bahagyang gumalaw ang kanyang talukap at tumingin sa windshield.âBoss, bodyguard ni Dahlia.â Agad na iniulat ni Felipe, na nasa passenger seat.Napatingin si Austin sa harapan. Bumaba mula sa isang kotse si Dahlia at mabilis na lumapit, halatang hindi niya intensyong umalis hanggaât hindi siya kinakausap nito. Bahagyang sumikip ang kanyang mga mata at malamig na inutusan si Kristopher, âHuwag mong pansinin, patakbuhin mo.âWalang tanong-tanong, tinapakan ni Kristopher ang accelerator. Umungol ang makina ng sasakyanâisang mabangis na paalala na
Sa Opisina ng Buenaventura Group.Abala si Austin sa pagbabasa ng mga dokumento nang biglang may kumatok. Pumasok si Felipe."Hindi ba kita pinapasok?" tanong ni Austin nang hindi man lang tumitingin.Nanatiling tahimik si Felipe, halatang may gustong sabihin pero nag-aalangan.Hindi siya pinansin ni Austin at tinapos muna ang binabasa. Matapos pirmahan ang huling pahina, saka lang siya napatingin kay Felipe at doon niya napansin ang kaba at takot sa mukha nito."Sabihin mo na," malamig na sabi niya, pero ramdam na niya ang hindi magandang balita.Ibinaling ni Felipe ang tingin sa sahig. "BossâĶ kagabi sa engagement party, may pinadalang âregaloâ si Raven para saâyo."Napakunot ang noo ni Austin sa narinig.Si Raven?Hindi sila magkaibigan. Wala silang anumang koneksyon.Kahit may kaunting pakikisama si Lee sa pamilya Tan noon, alam nilang ang pamilya Buenaventura ang may utang na loob sa mga Tanâhindi baliktad.Kaya anong dahilan ni Raven para regaluhan siya? Malamang, may mas malalim
Maya-maya, lumapit ang butler at sinabing handa na ang hapunan. Lahat ay agad na tumuloy sa dining area, kung saan nakahain na ang napakaraming masasarap na pagkain sa bilog na mesa."Wait lang, 10 minutes lang, magluluto pa ako ng dalawang side dish," sabi ni Cailyn bago pa sila makaupo.Dahil nangako siya kay Prof. David na siya mismo ang magluluto para sa kanya, hindi niya ito pwedeng balewalain."Ang dami nang pagkain, sapat na âto," sabat ni Yllana.Ngumiti si Cailyn, parang pamilya na ang turing niya sa Tan family at hindi na nagdalawang-isip na sabihin, "Pinangako ko kay Prof. David na ako mismo ang magluluto para sa kanya, at hindi ko pwedeng baliin âyon."Hindi kalayuan, nakatayo si Mario at tahimik na pinagmamasdan ang usapan. Napatingin siya kay David nang may bahagyang pagbabago sa kanyang ekspresyon.Ngumiti si David, bakas sa mukha ang banayad na pag-aalaga. "Tama siya, sobra-sobra na ang pagkain ngayon. Kung magluluto ka pa, masasayang lang."Tiningnan muli ni Cailyn an
Sa Cambridge City.Sa ika-100 araw nina Daniel at Daniella, dumating ang pamilya Tan sa Weston Manorâkasama si Yanyan.Handang-handa si Yllana para sa kanyang mga "apo." Apat na sasakyan ang puno ng mga regaloâmula sa pagkain, damit, laruan, at kung anu-ano pang mamahaling gamit. Halos lahat ay custom-made, walang tipid, walang kulang.Pero pagdating nila sa manor, wala roon si Cailyn. Abala ito sa kanyang research sa laboratoryo ni David.Walang nakakaalam sa pagdating ng pamilya Tan. Gusto nilang sorpresahin si Cailyn. Nang tanungin sila ng butler kung gusto nilang ipatawag ito, mabilis na sumagot si Raven, "Huwag. Hayaan natin siyang mag-focus muna."Kaya habang hinihintay nila si Cailyn, pinaglaruan muna nina Yllana at Yanyan sina Daniel at Daniella.Pero ang totoo, may mas malalim pang dahilan kung bakit naroon si Yanyan.Nais niyang humingi ng tawad kay Cailyn.Noon, bulag siya sa katotohananâpinaniwalaan niya si Yuna at muntik nang gumawa ng malaking pagkakamali. Nang ipagtangg
Nang mapagtanto ni Emelita ang sitwasyon, bigla siyang tila may naisip.Saglit siyang nag-alinlangan, pero sa huli, sinabi niya, âDahil wala si AustinâĶ mas mabuti sigurong ituloy na lang ang engagementâââHindi, Mommy.âBago pa matapos ni Emelita ang sasabihin niya, agad siyang pinutol ni Dahlia Song. Agad itong tumayo, halatang kabado pero determinado. âKaya kong mag-isa. Tulad ng sinabi ni Austin, kaya kong tapusin ang engagement kahit wala siya.ââOo, tama.â Mabilis ding sumang-ayon si Lydia, ina ni Dahlia, pilit na ngumingiti para mapanatili ang dignidad nila. âSiguradong may mas mahalagang dahilan si Austin kung bakit hindi siya nakadalo. Hindi natin siya masisisi.âAlam ni Emelita na ayaw ng mga Sevilla na matanggal ang engagement nila ni Austin, lalo na sa harap ng napakaraming tao. Dahil mukhang tanggap naman ng pamilya Sevilla ang nangyari, wala na siyang nagawa kundi hayaan ito.At sa ganitong paraan, ang dapat sanaây pinakamagandang engagement party ng dalawang prominenteng