Narinig ni Helen ang malamig niyang tono. Ang kaninang sigla sa kanyang tinig ay unti-unting naglaho, at may bahagyang hinanakit siyang sinabi, โAustin, nakalimutan mo na ba? Nangako kang sasamahan mo ako sa transplant.โ Saglit na natahimik si Austin. Bahagyang nagkunot ang kanyang noo bago sumagot, โHindi ko naman nakalimutan.โ Itinuro niya ang kanyang secretary na linisin ang kanyang iskedyul. โAnong oras ang operasyon?โ โMamayang alas-dos ng hapon.โ May bahagyang kaba at pag-asa sa boses ni Helen . โPero kailangan ko nang ma-admit sa ospital para sa pagsusuri ngayong umaga. Pwede mo ba akong samahan?โ โNgayong umaga?โ Muling nagkunot ang noo ni Austin. โAnong oras na ba?โ โAlas-diyes, pupuntahan kita sa opisina mo, okay lang ba?โ Ngayong mas malapit na ang kanilang usapan sa isang mahalagang sandali, naging mas maingat ang boses ni Helen. Napaisip si Austin, sandaling tumigil bago tuluyang magpasya. โDumiretso ka na sa ospital, magkikita na lang tayo roon.โ โSige, hihintayin
Si Helen ay may ahente na nagngangalang Ellery, na inirekomenda ni Austin. Akala ni Ellery na magiging Mrs. Buenaventura si Helen, kaya sumunod siya rito sa loob ng dalawang taon. Hindi lang basta alalay si Elleryโtodo suporta siya para magtagumpay si Helen. Si Rowena, ang donor, ay si Ellery mismo ang nakahanap para kay Helen. Nang malaman ni Ellery na itinago ni Helen si Rowena, natakot siya. Agad siyang pumunta kay Helen para pag-usapan kung paano aayusin ang gulo. Kasi naman, pag nadala ni Cailyn si Rowena sa pulis, tapos na ang maliligayang araw ni Helen. Hindi puwedeng malaman ng ibaโlalo na ni Austinโna gumastos si Helen ng pera para bumili ng matris mula sa isang buhay na tao. Pero dahil hawak ni Cailyn si Rowena, sigurado, hindi siya titigil hanggaโt hindi nabubulgar ang lahat kay Austin. Ramdam ni Helen ang pagbabago sa tono ni Austin nang magkausap sila. Parang may alam na siya. Kaya naman, natakot siya nang husto. "Anong gagawin ko kung malaman ni Austin na gumasto
"Ma'am, anong nangyayari?" Narinig ni Ellery ang ingay at dali-daling lumapit para pakalmahin si Helen. Namumugto ang mga mata ni Helen, galit siyang nagsalita. Napairap siya nang may paghamak, "Kung wala si Austin, wala siyang kwenta, ni hindi siya isang pirasong dumi." "Oo, oo, tama!" Dali-daling hinagod ni Ellery ang kanyang likod para pakalmahin siya at tumango bilang pagsang-ayon, "Siyempre, hindi maikukumpara si Cailyn sa iyo, kahit pa ginugol mo ang lahat ng pera ni Austin nitong mga nakaraang taon. Pero ngayon, ikaw ay isang tanyag na Cello Queen sa buong mundo, samantalang si Cailyn ay isa lamang maybahay na marunong lang maglaba at magluto. Paano siya maikukumpara sa iyo, ni hindi man lang siya kasing halaga ng iyong daliri sa paa." Nang marinig ito, biglang naging mas malamig ang ekspresyon ni Helen, nagngitngit siya at mariing nagsalita, "Tatawag ako kay Cailyn, at ang batang nasa sinapupunan niya, hindi niya dapat ipanganak." "Siyempre, kung ipapanganak niya ang bata
Magaling magluto si Aunt Lani, at walang mintis sa panlasa niya ang kahit anong ihain niya. โNakita mo na ba ang boyfriend niya? Kamusta siya?โ tanong ni Cailyn habang kinukuha ang sopas sa mesa. Kakatapos lang maghugas ng kamay ni Aunt Lani, kaya walang pag-aalinlangang nagtanong siya. Diretsong sumagot si Aunt Lani, โMukhang hindi siya mabuting tao.โ Nagkatinginan si Cailyn at ang kasintahan ni Rowena, pero agad na umiwas ng tingin ang lalaki. parang batang nahuli sa akto ng pagnanakaw. โMiss Cai, hindi mo na dapat bigyan ng isa pang kalahating milyon si Rowena,โ muling paalala ni Aunt Lani. Ngumiti si Cailyn ng bahagya. โMaliit lang โyang halaga na โyan sa akin, pero para kay Rowena, malaking bagay โyun. Hindi lang pera โto, kumpiyansa โto. Umaasa ako na sa hinaharap, lalaban siya para sa sarili niya at mamumuhay nang maayos kasama ang kinakasama niya.โ Napabuntong-hininga si Aunt Lani. Hindi na lang nagsalita pa. Matapos kumain, binuklat ni Cailyn ang Book of Changes at nagb
โIkaw, walang pusong babae! Para lang masira si Miss Helen, inaresto mo ang anak ko at pinilit siyang siraan, sinasabing gumastos si Miss Helen ng pera para bumili ng matres mula sa anak ko. Paano mo nagawang mag-imbento ng ganitong kasinungalingan? Nakakatawa ka!โ Hindi pa man nakakapagsalita si Rowena, biglang tumayo ang kanyang ina, itinuro si Cailyn, at sinermonan siya. โKita mo, ito ang kalahating milyon na binili niya para sa anak ko. Lahat ito ay itim na pera, hindi namin kayang tanggapin ang ganitong uri ng maruming pera. Ayaw naming mahulog ang kidlat mula sa langit at mamatay!โ Galit na galit ang ina ni Rowena, itinapon ang kalahating milyon na ibinigay ni Cailyn sa kaniya, at nagkalat ito sa sahig. Si Austin, na datiโy kalmado at tahimik lamang, nilingon ang mga perang nagkalat sa sahig. Biglang lumamig ang kanyang mukha. Tumingin siya kay Cailyn nang may matalim na tingin at tinanong, โCailyn, ikaw ba ang nagbigay ng kalahating milyon na โyan?โ Hindi tumingin si Cailyn
Umakyat si Jasper sa ika-38 palapag at marahang pinitik ang noo ni Cailyn bilang paraan ng pagtuturo. โCailyn, huwag kang masyadong mabait sa hinaharap. Hindi ka pwedeng palaging maging isang mabuting tao, tapos sa huli, ikaw rin ang masasaktan. Para kang โyung kwento ng magsasaka at ng ahas.โ Tumango siya, tinanggap ang payo nang taos-puso. โOpo, susubukan ko sa susunod.โ Napaismid si Jasper. โSusubukan mo lang?โ Tumango ulit si Cailyn, mas determinado ngayon. โI promise.โ Napatingin sa kanya si Jasper at saka naupo sa tapat niya. โBukas na bukas din, ilulunsad natin ang bagong produkto. Gusto mo bang sumama at ipakita sa kanila na kaya mong lumaban?โ Umiling si Cailyn. โHindi pa rin hamak na mas malakas ang Buenaventura Corp. kaysa sa atin.โ Malamig na ngumiti si Jasper. โSino may sabi niyan?โ โBakit? Ilang taon pa lang naman ang business niya.โ Tumigil saglit siya, saka tumuloy. โAt kung hindi lang dahil sa limang henerasyon ng pamilya niya na sumusuporta kay Austin, sa ting
Tahimik na sumandal si Cailyn sa kama, mahimbing na nakatulog sa wakas, malayo sa mga pangalang ayaw na niyang marinig: Helen at Rowena. Pero alam naman nating lahatโฆ minsan, kahit gusto mong kalimutan, may mga bagay na kusang bumabalik. Kinabukasan, habang nakaupo siya sa dining table, nakatitig sa malamig na kape at hindi na masarap na almusal, biglang tumunog ang phone niya. Isang tawag. Pagtingin niya sa screen, si Rowena. Napasinghap siya nang bahagya. Ang kapal din ng mukha, โno? Sinagot niya ito, walang gana. โHello?โ Isang hagulgol ang agad na bumungad sa kabilang linya. โMaโam Caiโฆ patawad po!โ garalgal ang boses ni Rowena, parang sinasakal ng guilt at takot. โHindi ko po gustong sabihin โyung mga bagay kahaponโฆ pero wala akong choice! Kung hindi ko ginawa, bababuyin ako ng pamilya ko ng nanay ko, ng kapatid ko! Atโฆ at iiwanan ako ng boyfriend ko!โ May pa-boyfriend pang nalalaman. Nanatiling kalmado si Cailyn, pero ramdam sa bawat salita niya ang lamig. โRowena, wala
Ang social media ay nagngingitngit sa mga spekulasyonโisang daang libong komentaryo sa loob lamang ng ilang minuto.At ang pinaka-maingay sa lahat?โMr. Jasper at ang girlfriend! Kailan nโyo gagawing opisyal?!โSa kanyang loob, isang malamig na pakiramdam ang lumukob kay Austin.Hindi pa kami nakakapag-divorce...Mula sa kanyang mga mata, isang matinding dilim ang bumalot.Pero kung ito ang gusto niya...Unti-unting lumitaw ang isang mapait na ngiti sa kanyang labi.Mukhang oras na para gawin ko ang isang opisyal na anunsyo kay Jasper.Gusto ko nang matapos ang lahat. Gusto kong mawala siya sa buhay ko at hayaan siyang sumama kay Jasper. Isang pangarap na lang ito na kailangang maging totoo.Hindi mapigilan ni Austin ang bugso ng galit sa kanyang dibdib. Mabilis niyang dinukot ang kanyang telepono, hinanap ang numero ni Cailyn, at tinawagan ito.Sa kalagitnaan ng press conference, tahimik na uminom si Cailyn mula sa bote ng tubig na binuksan ni Jasper. Sa mga sandaling iyon, tumunog at
Cambridge CityKakatapos lang ng malaking klase ni Cailyn at paalis na sana siya papunta sa lab ni David para ipagpatuloy ang experiment nila kahapon. Pero bago pa siya makasakay sa kotse, tumawag si Mariel.โCailyn, may nangyaring problema sa bagong gamot natin.โ'Yun agad ang bungad ni Mariel, diretsong diresto. Hindi talaga siya mahilig sa paikut-ikot. Alam niyang mahal ang oras ni Cailyn, kaya kapag tumatawag siya o nag-uulat, wala nang paligoy-ligoy."Ano'ng nangyari?"Sumakay na si Cailyn, sinuot ang Bluetooth headset, binaba ang phone, sabay fasten ng seatbelt at start ng makina. Kalma lang ang itsura niya.Alam niya kung anong gamot ang tinutukoy ni Mariel โ 'yung bagong gamot ng Rux, pang-prevent at panggamot ng cervical at breast cancer sa mga babae. Kakagawa lang nito last month at ngayon nasa clinical trial stage na.Pag pumatok 'to sa trial, mapapabilis ang approval at mabebenta na sa market. Malaking kita 'to para sa Rux. At ito rin ang unang gamot na ilalabas simula nan
Tumango si Emelita, kinuha ang chopsticks at tinikman ang lahat ng ulam sa mesa.Kitang-kita na hindi ito ganoon kasarap."Tita, first time ko po magluto. Magpapractice pa ako, hihingi ng gabay sa mga master chefs, at sisiguraduhin kong magluluto ako ng mga putaheng babagay sa inyo, kay Tito, at kay Austin."Nakita ni Dahlia na hindi nagustuhan ni Emelita ang luto niya, kaya dali-dali siyang nag-explain.Oo, pinaghirapan niyang gawin ang dalawang putahe ngayong gabi, pero kung hindi dahil sa matiyagang paggabay ng chef, siguradong hindi ito magiging presentableโlalo na sa lasa.Napangiti nang bahagya si Emelita sa sinabi ni Dahlia. Tumingala ito at tumingin sa kanya. "Sige, umupo ka na at kumain."Pinapatawad na siya.Napa-pigil ng luha si Dahlia, sobra siyang natuwa. Bago tuluyang umupo, nagbigay pa siya ng ilang pambobola kay Emelita, bago sa wakas ay naupo na sa mesa.Pero bago pa siya makakuha ng pagkain, dumating si Lee.Mabilis silang tumayo at sinalubong ito."Akala ko ba hindi
Sa nakaraang kalahating buwan, hindi nagkaroon ng payapang araw si Emelita.Maraming bagay ang bumabagabag sa kanya, pero ang matinding sakit ng ulo na ilang buwan nang bumabalik ay muling umatake.Noong nandoon pa si Cailyn, tuwing sumasakit ang ulo niya, ito ang naghahanda ng gamot para sa kanya at marunong din magmasahe. Napakakomportable ng paraan ng pagmamasahe nitoโisang beses lang siya mahilot, halos hindi na bumabalik ang sakit ng ulo niya.Kaya nang paalisin niya si Cailyn, nakalimutan niyang ito pala ang may pinakamabisang paraan para maibsan ang kanyang sakit.Ngayon, kahit uminom siya ng gamot at matulog, wala nang bisa.Sa nakaraang dalawang linggo, halos pumuti na ang kalahati ng kanyang buhok dahil sa matinding pahirap ng sakit ng ulo. Pumayat na rin siya nang husto.Nang iulat ng mayordoma na naroon si Dahlia, agad siyang sumigaw sa galit, โPalayasin mo siya!โNaguluhan ang mayordoma, hindi alam kung bakit nagbago ang ugali ni Emelita kay Dahlia. Nanginginig nitong sag
โPasensya na.โ Napakamot sa noo si Cailyn. โHindi ko dapat hinayaang makatulog ako.โโHindi ka ba nakatulog nang maayos kagabi?โ tanong ni David habang patuloy na nagre-record ng data at tinatanong siya.โAyos lang, hindi ko rin alam kung paano ako nakatulog.โ Sabi ni Cailyn habang tumatayo.Pagkabangon niya, agad na nahulog ang blazer ni David na nakapatong sa kanya.Mabilis niya itong pinulot at tiningnan.Walang duda, pagmamay-ari talaga ito ni David.โSalamat sa coat mo, bakit hindi mo na lang ito isuot?โโIkaw na muna, susuotin ko na lang mamaya.โ Sabi ni David nang hindi man lang tumitingin.Sunud-sunuran si Cailyn at isinabit ang coat sa sandalan ng upuan. Saka niya iniabot ang kamay niya rito.โTara na.โโMay limang minuto pa bago tayo umalis, linisin mo na ang gamit mo para makakain na tayo.โ Sabi ni David.Tumingin si Cailyn sa data na naitala niya, saka ngumiti at masunuring nag-ayos ng gamit niya.Nang mailigpit na niya ang mga gamit na kailangang kolektahin, napatingin si
Sakto namang may klase nang hapon at si Sophia ang professor.Pagkatapos ng klase, sinubukan siyang habulin ni Cailyn para kausapin.Pero tinapunan lang siya ni Sophia ng matalim na tingin, sinabihan ng "p*ta" nang pabulong, at dire-diretsong naglakad palayo na parang walang nakita."Uy, Professor Sophia, alam mo ba kung bakit mas pinili ng Dean na ikaw ang umalis kesa ako ang matanggal?" patuloy na habol ni Cailyn habang tinatanong ito.Napakunot-noo si Sophia.Huminto rin siya sa wakas, at malamig na tumitig kay Cailyn. "Hindi ba dahil nakatulog ka na kina Adonis at David? Syempre, ipagtatanggol ka nila."Napangiti si Cailyn. "Ah, so ganun pala ang tingin mo kay Professor David? Kung ganyan, bakit mo pa siya gusto?"Napahiya si Sophia, hindi alam ang isasagot."'Yung halaga na naibibigay ko sa university, hindi mo kayang ibigay. Walang Dean na tatanggi sa isang malaking donasyon mula sa mga sponsors para lang protektahan ang isang professorโlalo na kung may baho ang professor na โyo
Hindi napigilan ni Uncle Wade ang mapabuntong-hininga. โSi Cailyn ay napakabuting babae. Bakit hindi kayo magkasundo? At bakit mo siya iniwan?โMatanda na si Uncle Wade, pero ilang dekada siyang naglingkod sa pamilya Tan. Kahit pinalaya na siya at bumalik sa probinsya, hindi niya kailanman nakalimutan ang mga nangyari sa pamilya Tan.Isang taon na ang nakalipas mula nang pumutok online ang love triangle nina Austin, Helen, at Cailyn. Natural lang na umabot rin sa kaalaman ni Uncle Wade ang eskandalo.โUncle Wade, kasalanan ko ang lahat. Ako ang may mali.โ Napayuko si Austin, ramdam ang bigat ng konsensya at guilt. โPinabayaan ko si Cailyn. Sinaktan ko siya. Hindi ko siya pinahalagahanโฆโKung may pagkakataon lang sanang ulitin ang lahatโฆPero nakakalungkot. Walang rewind button ang buhay.Matapos ang hapunan nila ni Uncle Wade, sinigurado muna ni Austin na makakauwi nang maayos si Uncle Wade at ang kanyang apo.Iniutos din niya kay Felipe na magpadala ng โฑ500,000 bilang pasasalamat kay
Sa loob ng itim na Maybach, tahimik na nagbabasa ng mga dokumento si Austin habang ang driver na si Kristopher ay nakatutok sa daan. Biglang may humarang sa harapan ng sasakyanโisang bodyguard na halatang nagmamadali. Agad na inapakan ni Kristopher ang preno.Mabuti na lang at kalalabas pa lang nila ng garahe, kaya hindi ganoon kabilis ang takbo ng sasakyan. Ngunit ramdam pa rin ang biglaang paghinto.Hindi nag-angat ng tingin si Austin, ngunit bahagyang gumalaw ang kanyang talukap at tumingin sa windshield.โBoss, bodyguard ni Dahlia.โ Agad na iniulat ni Felipe, na nasa passenger seat.Napatingin si Austin sa harapan. Bumaba mula sa isang kotse si Dahlia at mabilis na lumapit, halatang hindi niya intensyong umalis hanggaโt hindi siya kinakausap nito. Bahagyang sumikip ang kanyang mga mata at malamig na inutusan si Kristopher, โHuwag mong pansinin, patakbuhin mo.โWalang tanong-tanong, tinapakan ni Kristopher ang accelerator. Umungol ang makina ng sasakyanโisang mabangis na paalala na
Sa Opisina ng Buenaventura Group.Abala si Austin sa pagbabasa ng mga dokumento nang biglang may kumatok. Pumasok si Felipe."Hindi ba kita pinapasok?" tanong ni Austin nang hindi man lang tumitingin.Nanatiling tahimik si Felipe, halatang may gustong sabihin pero nag-aalangan.Hindi siya pinansin ni Austin at tinapos muna ang binabasa. Matapos pirmahan ang huling pahina, saka lang siya napatingin kay Felipe at doon niya napansin ang kaba at takot sa mukha nito."Sabihin mo na," malamig na sabi niya, pero ramdam na niya ang hindi magandang balita.Ibinaling ni Felipe ang tingin sa sahig. "Bossโฆ kagabi sa engagement party, may pinadalang โregaloโ si Raven para saโyo."Napakunot ang noo ni Austin sa narinig.Si Raven?Hindi sila magkaibigan. Wala silang anumang koneksyon.Kahit may kaunting pakikisama si Lee sa pamilya Tan noon, alam nilang ang pamilya Buenaventura ang may utang na loob sa mga Tanโhindi baliktad.Kaya anong dahilan ni Raven para regaluhan siya? Malamang, may mas malalim
Maya-maya, lumapit ang butler at sinabing handa na ang hapunan. Lahat ay agad na tumuloy sa dining area, kung saan nakahain na ang napakaraming masasarap na pagkain sa bilog na mesa."Wait lang, 10 minutes lang, magluluto pa ako ng dalawang side dish," sabi ni Cailyn bago pa sila makaupo.Dahil nangako siya kay Prof. David na siya mismo ang magluluto para sa kanya, hindi niya ito pwedeng balewalain."Ang dami nang pagkain, sapat na โto," sabat ni Yllana.Ngumiti si Cailyn, parang pamilya na ang turing niya sa Tan family at hindi na nagdalawang-isip na sabihin, "Pinangako ko kay Prof. David na ako mismo ang magluluto para sa kanya, at hindi ko pwedeng baliin โyon."Hindi kalayuan, nakatayo si Mario at tahimik na pinagmamasdan ang usapan. Napatingin siya kay David nang may bahagyang pagbabago sa kanyang ekspresyon.Ngumiti si David, bakas sa mukha ang banayad na pag-aalaga. "Tama siya, sobra-sobra na ang pagkain ngayon. Kung magluluto ka pa, masasayang lang."Tiningnan muli ni Cailyn an