Sinubukan ni Frank na aliwin si Helen, para lang itulak siya ni Helen palayo."Anong ginagawa mo dito, lowlife?!" Agad naman siyang binatukan ni Gina. "Ayaw kang makita ng anak ko! Umalis ka dito!"Hindi siya pinansin ni Frank at seryosong tumingin kay Helen. "Huwag kang mag-alala, Helen. It's no big deal—I have something that would remove even the scar."Si Helen, gayunpaman, ay tinakpan ang kanyang mga tainga at paulit-ulit na umiiling, tumatangging makinig o makita ang sinuman, pabayaan si Frank.Kasabay nito, patuloy na binatukan ni Gina si Frank, "Get out! My daughter doesn't need your help!"Agad namang sumama si Peter. "Hindi mo ba naiintindihan ang sinasabi ng iba?!"Kahit na ang doktor ay nangangatuwiran, "Sir, ang pasyente ay nabalisa. Dapat kang pumunta."Sa pagkakataong ito, walang sinabi si Frank dahil alam niyang tatanggihan si Helen na makinig.Tahimik siyang umalis, habang pinagmamasdan ang pag-alis ng ambulansya, nakakuyom ang kanyang mga kamao habang inilalaha
Ungol ni Finn, "Papatayin ko si Frank Lawrence, anuman ang mangyari!"Gayunpaman, nang huminahon siya, bigla siyang nagtanong, "Hindi ko akalain na magdadala siya ng ganoon karaming martial elites. Alam mo ba kung sino ang tumulong sa kanya?""Hindi po, sir..." sagot ng kanyang alipores."So parang may backing siya." Ngumuso si Finn sa paninisi sa sarili. "Mukhang minaliit ko siya."Pagkatapos ay sinabi ng alipores, "Sa totoo lang, ginoo, sa palagay ko ang priyoridad ay ang makaalis sa Riverton. Siguradong hinahanap tayo ng mga tao ni Frank Lawrence, at tila ayaw nilang umalis tayo. Dapat tayong bumalik sa Middleton sa ngayon. . Hindi pa huli ang lahat para planuhin ang pagkamatay ng lalaking iyon pagkatapos.""Oo." Tumango si Finn bilang pagsang-ayon at napabuntong-hininga. "Na-contact ko na si Uncle Jermain—may naghihintay siyang bangka sa atin."Nakahinga ng maluwag ang dalawang natitirang alipores niya dahil doon.Malinaw na hindi sila tugma para kay Frank dahil sa kanilang
Sinamaan ng tingin ni Frank si Finn ng masama at umungol, "Bumalik ka ngayon, at bibilisan ko ang pagpatay sa’yo."Sumimangot si Jermain at malamig na umungol, "Hindi mahalaga kung gaano ka kaimportante sa Riverton, brat! Lampas sa ilog na ito, nasa Middleton na tayo. Hindi ka na mag-strut!"Paano nagawa ng lalaking ‘yun na pagbantaan ang buhay ng pamangkin niya sa harap niya? Talagang minamaliit niya ang pamilya ng mga Chandler!Si Finn naman ay tumawa ng malakas. "Haha! Bakit hindi ka sumama kung may pares ka, Frank? Naghihintay ako dito! Matuto kang panindigan ang mga sinasabi mo bago mo pagbantaan ang buhay ng ibang tao!"Gayunpaman, nanatiling kalmado si Frank sa kabila ng kanyang panunuya.Dahil doon ay nadismaya si Finn dahil gusto niyang mag-init si Frank, kahit na may naalala siyang iba at natuwa siya, "Mas mabuting panoorin mo ang iyong babae—swerte siya sa pagkakataong ito, ngunit sisiguraduhin kong siya mismo ang magpapainit sa aking higaan kapag bumalik ako!""Yung a
Saglit na natigilan si Jermain, ngunit mabilis niyang sinabi, "Mr. Lawrence, walang away sa iyo ang pamilya namin. Hindi na kailangang humugot ng dugo para sa mababang buhay tulad ni Leo Grayson—""Leo Grayson? Talaga?" Galit na umungol si Frank. "Sinutol ng pamangkin mo ang mukha ni Helen! Babayaran niya ito ng buhay niya!""O-Dahil sa isang babae?" Naiwan namang naguguluhan si Jermain. "She's alive, isn't she? And you're demanding blood over something so frivolous?!""You should be rejoicing she's alive," ungol ni Frank. "Kung siya ay pinatay, ang bawat Chandler ay mamamatay kasama niya.""Ano..." Muling natigilan si Jermain at kinailangan niyang pakalmahin ang sarili sandali. "Tingnan mo, anak—ibibigay namin sa iyo ang anumang gusto mo bilang kabayaran. Ngunit hindi mo maaaring patayin si Finn, o pupunta kami para sa iyong ulo kahit na ito ang huling bagay na gagawin namin!"Kahit na si Finn ay isang bastard na walang katayuan o impluwensya, siya ay isang Chandler, at napakaram
Pinanood ni Trevor ang pag-alis ni Jermain, at nagtanong siya, “Mr. Lawrence, maimpluwensya ang mga Chandler sa Middleton. Dapat ba natin silang paghandaan?”Umiling si Frank. “Hindi na kailangan. Ano bang kaya nilang gawin? Hindi natin sila kalaban—bantayan niyo na lang ang mga kilos nila.”Tumango si Trevor—higit na mas nakakataas si Frank kaysa sa mga Chandler, at hindi niya sila kailangang alalahanin. “Kailangan mo ba ng masasakyan pabalik sa hotel, Mr. Lawrence?” Tanong ni Trevor. “Hindi, pupunta ako sa Flora Hall.”“Sa Flora Hall? Bakit?” Ang tanong Trevor. “Kailangan kong gumawa ng bago para gamutin ang mukha ni Helen.”“Kaya pala.” Tumango si Trevor at hinatid niya si Frank sa Flora Hall bago siya umalis. Bumungad ang matapang na amoy ng mga halamang gamot pagpasok ni Frank, at maraming mga customer ang nandoon upang bumili o kumonsulta sa mga manggagamot. Inilabas ni Frank ang kanyang phone upang tawagan si Dan Zimmer. Gayunpaman, hindi sumagot si Dan, kaya wal
Ni hindi man lang lumingon si Frank sa security guard nang ibinuka niya ang kanyang palad, at sinampal niya ang mukha ng security guard!Pakiramdam ng lalaki ay parang nabangga ng isang truck ang kanyang mukha, at bumagsak ang kanyang buong katawan sa sahig ng may malakas na kalabog!“Oof…” Nabigla ang lahat—ang lakas ng binatang ito!“P*ta…” Natulala ang maskuladong security guard ngunit hindi nagtagal ay nakatayo siya at tumingin ng masama kay Frank. “Sugurin siya!”Nagsimulang sumugod kay Frank ang iba pang mga security guard, noong biglang may isang taong sumigaw mula sa likod nila, “Anong nangyayari dito?”Lumingon si Frank at nakita niya ang isang babae na nasa limang talampakan ang taas, nakasuot ng puting coat at salamin na may gintong rim ang naglalakad papunta sa kanila. Maganda ang kutis ng kanyang balat, at ganun din ang hubog ng kanyang katawan—hindi pang world-class ang kanyang kagandahan, ngunit bihira ang isang gaya niya. Ito ay walang iba kundi si Janet Zimmer
Nakaupo si Frank sa loob ng tearoom, umiinom siya ng tsaa at iniisip kung kailan babalik si Dan. Di kalaunan, lumabas siya at nakita niya na abala ang lahat ng mga nurse sa iba't ibang mga silid. Noong sandaling iyon, umalingawngaw ang mga sigaw sa may pasilyo. Pinuntahan ito ni Frank at nakita niya na dinuduro ng isang malaking lalaki si Janet habang nagsasalita siya, “Alam mo ba kung anong ginagawa mo?! Kapag may nangyari sa boss ko, susunugin ko ang lugar na ‘to!” Pinupunasan ni Janet ang pawis sa kanyang mga kilay habang nagsasalita siya, “Huminahon ka. Sinusubukan ko siyang tulungan.”Tumingin si Frank sa pasyente sa may kama, na nangingitim na ang mukha at malinaw na nasa bingit ng kamatayan. Sa sandaling iyon, sinabi ni Janet sa nurse sa tabi niya na, “Lindsay, kumuha ka ng isang vigor pill mula sa pharmacy.”Tumango ng paulit-ulit ang nurse sa mga sinabi ni Janet, ngunit sumimangot si Frank at ginulo niya sila. “Hindi ‘yun gagana. Hindi ang kalusugan ng pasyente ang
Ayaw na ayaw talaga ni Frank sa mga taong walang alam na patuloy na nagsasalita habang sinusubukan niyang iligtas ang buhay ng isang tao. Hindi ito nakakatulong sa kalmadong isipan nq kailangan ng isang manggagamot. Sasagot sana ang malaking lalaki, ngunit napahinto siya sa malamig na tingin ni Frank, at kinilabutan siya. Agad din niyang pinigilan ang mga salitang nasa dulo ng kanyang dila, kahit na isa siyang beteranong miyembro ng nangungunang gang sa East City. May pakiramdam lang siya na hindi nagbibiro si Frank—kapag nagsalita pa siya, talagang papatayin siya ni Frank. Samantala, dahil tumigil sa pagsasalita ang malaking lalaki, tumalikod si Frank at inilabas niya ang mga karayom na ibinigay sa kanya. Itinusok niya ang unang karayom sa gitna ng tuktok ng ulo ng pasyente bago niya itinusok ang higit sa dalawampung karayom sa buong katawan ng pasyente, dahilan para magmukha siyang parang isang porcupine. Pagkatapos, idiniin ni Frank ang buong palad niya sa pusod ng lal