Kung talagang pinakanta ni Eder ang The Spades ng Bitch kay Willy at nagalit siya, sisisihin rin siya ni Willy…“Ano? Ikaw ang nagsabing palaging tama ang customer, di ba?” Bahagyang ngumiti si Frank, na bumalik sa upuan niya at dumekwatro nang may maliit na ngiti. “Ano, masyado bang mababa ang tip na'to para sa'yo?”“Oh—hindi, syempre hindi, sir.” Pinunasan ni Eder ang pawis sa noo niya nang medyo naiilang. Kahit na ganun, pinagngitngit niya ang ngipin niya at tinibayan ang sarili niya habang tinitigan ang gintong card sa pagitan ng mga daliri ni Frank. Sampung milyon, at lahat ng tip sa banda ay hahatiin sa dalawa sa pagitan ng bar at ng banda! Ibig sabihin nito ay makakakuha siya ng limang milyong—madadanyosan ang bar sa kahit anong ikalulugi nito!Ang mangangahas ang mananalo… Higit pa roon, wala siyang karapatang mangialam sa away ng mayayamang tao. Ang kailangan niya lang gawin ay maging kagamitan.“Narinig mo siya. Gusto niya ng isa pang kanta—kakanta ka ba o hindi?!”
Nagwala ang lahat sa alok ni Frank. “Isandaang milyon?!”“Puta, saan siya nanggaling? Nagtip siya ng isandaang milyon para lang paglaruan si Willy Sorano?!”“Ano?” Napanganga rin si Kat kay Frank mula sa stage at nagtanong nang may pagdududa, “Saan ka kukuha ng isandaang milyon, Master Lawrence?”“Wag kang mag-alala. Kumanta ka na lang,” sagot ni Frank. Umiral si Kat, pero nag-aalala pa rin siya. “Tumigil ka na lang. Sumosobra ka na.”“Ayaw ko.” Bahagyang ngumiti si Frank. “Hoy!” Sigaw ni Kat. “Kat… Sa tingin ko dapat umalis na lang tayo,” sabi ni Lily sa malapit nang sumasakit ang ulo. Gusto niya lang kumanta at sumikat, pagkatapos ay tulungan ang pamilya niya. Ang naramdaman niya lang ang ay sakit, pagkatapos masangkot sa away ng mamamayan. “Sa tingin ko wala tayong matatakasan, Lily,” sabi ni Rosa na tumuro sa isa sa 1.9 metro kataas na bodyguards na nakatayo sa malapit. Pagkatapos ay napansin ni Lily na hindi talaga pakakawalan ni Eder ang isang gintong gansang
“Hahaha…” Pumalakpak at nakaturo si Willy kay Frank habang tumawa siya nang walang katapusan. “Oh, akala ko pa naman talagang may ibubuga ka… Bobo at sinungaling ka lang!”“Oh, papatayin niya ko sa kakatawa… Limang sentimo sa account niya…”“Pero talagang ang tapang niya…”“Ibig kong sabihin, hindi ako magsisinungaling na meron akong isandaang milyon kung limang sentimo kang ang meron ako, at sa harapan pa nga ni Mr. Sorano!”Bagong mukha si Frank kaya hindi siya kilala ng mga panauhin at tumawa sila nang mabangis sa mukha niya. Gayunpaman, nakakunot ang noo ni Frank pagkatapos makita ang card na ibinato ni Eder sa kanya. Ibinato niya ito sa lapag habang kalmadong umiling. “Hindi ito ang card ko.”“Ano?” Nagtaka si Eder.Nagpatuloy lang si Soren sa pagtawa at tinapik si Frank sa balikat. “Haha! Alam kong ayaw mong mapahiya, pero wag mong isiping makakatakas ka sa ginawa mo. Kung ako sa'yo, tatakbo na ako!”“Nakalimutan mo na ba, Soren?” Suminghal si Mandy. “Sinubukan niya ri
Sumigla na naman ang bar pagkaalis ni Willy. “Puta, talagang napauwi ng kuyang yun si Willy Soriano! Wag na nating maliitin si Frank Lawrence ngayon!”“Baka may relasyon siya sa mga Lawrence, ang isa sa Four Families ng Morhen?”“Baka nga!”“Bwisit, tapos ang lakas pa ng tawa ko… Hindi naman siguro siya magtatanim ng galit, ano?!”Habang sabay-sabay na nag-usap ang lahat, magalang na lumapit si Eder kay Frank at naiilang at nambobolang ngumiti. “Sir, natanggap na namin ang bayad niyo… Ipapaalam ko sa bangko na ibalik ang natitirang 900 million sa account niyo.” “Mabuti.” Tumango si Frank at wala nang sinabi.Sa tabi nila, walang masabi si Soren habang nagpakumbaba si Eder kay Frank. Pinagpawisan ang noo niya habang kumabog ang dibdib niya. Bigla niyang naalala ang nabasa niya sa internet noon…‘Yan lang ang perang meron ka, pero barya lang yan para sa'kin.’Sa huli, si Soren ang payaso—ang lahat ng kayamanan ng ama niya ay walang binatbat sa barya ni Frank!Lalo na't isan
“Wag mo nang tanggihan ang pera—Wala namang pakialam si Master Lawrence sa pera na yun, di ba?” Sabi ni Kat, sabay taas ng kilay kay Frank. Sa gulat niya, umiling si Frank sa kanya. “Hindi, may pakialam ako.”“Ano?!” Nanlaki ang mga mata ni Kat. “Bakit ang damot mo! May isang bilyon ka sa account mo, tapos babawiin mo ang pera namin?!”“Hindi, hindi sila,” sabi ni Frank, sabay lumingon sa iba pang miyembro ng The Spaces bago bumalik kay Kat. “Yung sa'yo lang ang gusto ko.”“Ano?!” Galit na sigaw ni Kat. “Hindi patas yun! Pangit ba ang pagkakakanta ko? Hindi ko ba ginalingan?”"Urgh…"Hinimas ni Frank ang sentido niya at umiling. “Pag-isipan mo. Anong iisipin ng tatay mo kung bigla siyang nakahanap ng sampung milyon sa account mo?”Bago sila umalis sa cottage ni Kat, nakikita na ni Frank na nag-aalala si Nash Yego na baka kumilos si Frank sa anak niya. Wala talagang ganitong intensyon si Frank, pero magiging tanong pa rin kung bakit biglang lumitaw ang sampung milyon sa accoun
Natulala ang The Spades na hindi makapaniwala nang sinabi sa kanila ni Frank na nagmamay-ari siya ng isang showbiz company—at ang Lycoris Entertainment pa nga!Kahit ang mga estudyanteng kagaya nila ay narinig na ang tungkol dito dahil sikat ito sa buong East Coast, at hindi nila inasahang makakasali sila sa ganito kalaking kumpanya!Kahit na ganun, napalitan ng pagdududa ang tuwa nila. Si Kat, na madalas na pranka, ay direktang sumigaw, “Teka lang, Master Lawrence! Hindi ba masyado namang malabo yun?! Narinig kong si Noel York mismo ay nagtatrabaho sa Lycoris!”“Hmm, tama ka tungkol diyan.” Tumango si Frank. Tatawagan ko siya at irerekomenda ko kayo sa kanya.”Pagkatapos nito, kinuha niya ang phone niya at ginawa nga ang sinabi niya, habang magkapatong ang mga braso ni Kat sa dibdib niya at nagdududang nakasinghal. “Sige, magsalita ka lang. Ikaw, magiging kaibigan ka ni Noel York?”Hindi nagtagal, isang malinaw na boses ang nagsalita mula sa kabilang linya. “Hello, Mr. Lawrence
Tumango si Frank. “Kung ganun, kasado na ang lahat.”“Sandali…” Biglang nag-aalangang sabi ni Noel. “Ano yun? May mga isyu ba kagaya ng mga Sorano?” Tinaas ni Frank ang isang kilay niya at kampanteng nagsalita, “Wag kang mag-alala. Hindi sila banta.”“Hindi, syempre hindi ako nag-aalala hangga't nasa paligid ka, Mr. Lawrence.” Tumawa si Noel. “Ang pinag-aalala ko ay malapit na silang kumuha ng entrance exams, tama?”"Oh…"Habang hindi apektado ang iba sa The Spades, nakangiwi naman si Kat—malinaw na siya ang pinakamahina pagdating sa klase sa grupo nila. -Pagkatapos pumayag ng The Spades sa isang deal sa Lycoris Entertainment, umuwi silang lahat. At nang nakabalik sina Frank at Kat sa cottage, kaagad na bumalik si Kat sa kwarto niya. Hindi niya binulabog si Frank buong gabi. Pagkatapos ng isang gabi ng kapayapaan, nagsasanay si Frank kinaumagahan nang natanggap niya ang isang tawag mula kay Ned Janko.“Abel Loggins? Bakit niya ako hinahanap?”Lumalabas na hinahanap ni
“Ano?!”Naguluhan ang mga Turnbull pagkatapos ipasa ni Abel ang mensahe ni Frank. Mukhang natulala ang pangatlong kapatid ni Glen na si Zac Turnbull. “Sabi mo Lawrence ang apelyido ng mentor mo? Pero wala akong kilalang kahit na sinong manggagamot na may ganitong apelyido, lalo na ang nakatira sa Morhen…”“Kahit na ganun, kailangan nating mag-isip. Seryoso ang sakit ni Papa,” seryosong sabi ni Glen. “Magtanong-tanong ka. Alamin mo kung meron sa pamilya nating nakakakilala sa isang manggagamot na nagngangalang Lawrence… Siya nga pala, Mr. Loggins, alam mo ba kung anong buong pangalan ng mentor mo?”“Frank Lawrence,” matapat na sagot ni Abel.“Sige, magtanong-tanong ka tungkol kay Frank Lawrence—teka, Frank Lawrence?!” May napagtanto si Glen at hindi makapaniwalang tumingin kay Abel. “Isa ba siyang binatang nagmula sa Riverton?”Tumango si Abel. “Hindi ko alam kung mula siya sa Riverton… pero bata pa nga siya.”“Ano?! Si Frank Lawrence ba ang tinutukoy mo?!” Napatayo si Yonca Wel
Ang mga babae ay nakaramdam ng paghamak kay Winter habang hindi nila alam kung saan sila dapat mag-intern.Nang marinig ni Frank ang kanilang pag-uusap, nakita siya ni Jessica at nag-double take. "Hey, hindi ba't kapatid ni Winter 'yan?"Gayunpaman, hindi nagtagal ay siya'y nagbiro. "Talagang ginawa mo ang lahat para lang makakuha ng trabaho ang kapatid mo!""Oo nga, ipinadala mo siya na parang regalo sa kama ng isang matandang lalaki… Wala nang hihigit pa sa iyong tiyaga."Ang pang-aasar ay nag-iwan kay Frank na nalilito, bagaman agad niyang napagtanto na nagkamali sila ng pagkakaintindi habang patuloy silang nagkukwentuhan.Si Winter ay talagang may kakayahang maging pinuno ng Zamri Hospital—sa katunayan, sapat na sapat ang kanyang kasanayan sa medisina, at hindi niya kailangang gumamit ng anumang hindi kanais-nais na paraan.Habang nanatiling nagdududa ang mga babae sa kabila ng mga sinabi ni Frank, hinila lang sila ni Frank para makita si Winter upang siya na mismo ang magsab
May isa lamang porsyentong tsansa si Gus na mabuhay, pero may isang bagong graduate na inakalang kasintahan ni Gene na nagtagumpay sa tsansang iyon?!Grabe, kaya na ngang makipag-usap ng lalaki ngayon!Pakiramdam ni Paco na parang gumuho ang kanyang mundo, na parang ang mga dekadang kaalaman niya sa medisina ay walang halaga sa ilang mga bata.Sa paligid niya, ang kanyang mga katulong ay nakatitig sa gulat.Hindi nagawa ni Paco! Ano ang nagbigay sa kanilang dalawa ng karapatan na magtagumpay?Posible bang mas magaling pa ang kanilang mga kasanayan sa medisina kaysa kay Paco kahit na mas kulang sila sa karanasan?"Alam mo ba ang pangalan na Frank Lawrence?"Si Gus ay sumagot kay Winter at Jean Zims, kahit na nakapikit pa rin ang kanyang mga mata."Frank Lawrence?"Nagpalitan ng tingin sina Winter at Jean."Siya ang kapatid ko," sagot ni Winter."Siya ang aking mentor," sabay na sinabi ni Jean.Tumango si Gus at huminga ng malalim. "Kung ganun siya nga talaga ‘yun… Muli niya
"Oh! Dumating sila para kay Winter." Ngumiti ang katulong."Siguro balak nilang hingin sa kanya ang internship, dahil bagong talagang siyang pinuno ng ospital natin at lahat."Pumihit si Paco kay Winter noon din, ang kanyang titig malamig habang malamig na sumagot, "Ano bang akala mo sa ospital namin?! Hindi ito lugar para sa mga batang nagmamadaling umakyat sa ranggo. Lumayas ka dito!""Ano? Humihingi ba kami ng pahintulot na manatili?" Tina ay nagmaktol sa paghamak at lumingon muli upang umalis matapos magbigay ng malamig na titig kay Winter."Sandali…"Sinubukan ni Winter na magsalita, pero sobrang pagod niya mula sa operasyon na halos hindi siya makapagbigkas ng isang pantig.Patuloy na nagalit si Paco sa kanya noon, "Sabi ko, chief, sapat na ang binigay mong gulo sa akin para sa isang araw, kaya ipaalam mo sa utak mo—ospital ito, hindi lugar para kay Gene Pearce na magtago ng mga kalaguyo!"Pagkatapos, itinuturo si Gus Zeller sa trolley bed, sumigaw si Paco, "Tingnan mo ang
"Phew…"Matapos ang mahigit apat na oras na operasyon, bumagsak si Winter sa isang upuan, ang kanyang mga kamay ay puno ng dugo."Okay ka lang ba, Winter?" tanong ni Jean habang pinupunasan ang pawis sa noo ni Winter.Umiling si Winter. "Ang laki ng pagkadismaya ko…""Oo nga…" buntong-hininga ni Jean, nilingon ang lalaki sa surgical table na kakatatapos lang operahan, habang nilingon siya at si Winter. "Okay lang—ginawa mo ang lahat ng makakaya mo.""Alam ko." Nagsalita si Winter nang may lungkot.Di nagtagal, si Gus Zeller ay inilipat sa isang wheel bed at itinulak palabas ng silid ng operasyon."Hahaha! Ang sakit na nito… Tingnan mo lang ang mukha niya, parang nabigo siya.""Hehe. Mga batang mayabang, sabi ko sa'yo. Ayos lang, isang tagapaglingkod ng Soranos ang namatay sa kanilang surgical table… talagang magagalit ang mga Sorano.""Eh, hindi naman kasalanan natin 'yan. Abangan na lang natin kung paano ito magiging."Nagkunot-noo si Winter nang marinig niya ang mga tao, pe
At kapag nalaman ng mga Sorano na babae ni Gene Pearce ang nag-opera sa kanilang retainer, mas mabilis na babagsak si Winter.Ito ang patibong na inihanda ni Paco para kay Winter—katapusan na niya, gawin man niya ito o hindi.Ngumisi siya, dahil naniniwala siya na imposible para kay Winter na mailigtas ang buhay ni Gus Zeller.Bago dumating si Winter, sinuri na niya si Gus—bali-bali ang mga buto sa buong katawan niya at naputol ang isang braso niya, habang dumudugo naman ang mga organs niya.Maging ang pagtibok ng puso niya ay lubhang napakahina.Para kay Paco, kahit na marami na siyang karanasan, dinaig pa ni Gus yung nasagasaan ng tren.Isa siyang patay na naglalakad, at hindi magiging maganda ang mga bagay para sa sinumang tatanggap sa kaso niya.At nagkataon namang magagamit ito ni Paco laban sa bago niyang chief, na kasisimula pa lang ng kanyang unang araw sa trabaho.“Gaano man kakakaiba ang sitwasyon, ang pagliligtas sa buhay ng pasyente ang prayoridad natin,” sabi ni Wi
Bagaman nangangahulugan iyon na hindi kayang hawakan ni Winter ang mga komplikadong kaso at hindi niya kayang linangin ang mga pill, ang kanyang kaalaman sa mga acupoint, masahe, at kasanayan sa acupuncture ay kayang hawakan ang karamihan sa lahat, kahit na hindi ito kasing epektibo ng kay Frank.Pagkatapos ng lahat, ang mga tao tulad ni Frank na nagmaster sa parehong martial arts at medisina ay isang pambihira.Sa kabilang banda, nagulat si Paco na kinuha ni Winter ang scalpel nang walang kaalam-alam, ngunit hindi nagtagal ay tumatawa na siya kasama ang kanyang mga katulong.Ang surgical wing ay isang lugar ng kaseryosohan, at sinisira nila ito."Sandali, chief." Ngumisi si Paco habang lumalapit kay Winter."Hindi ko naman sinasadyang maliitin ka, pero kakagraduate mo lang sa unibersidad at hindi ka pa nakapag-internship. Ito ang unang beses mong humawak ng scalpel, tama ba?"Tumango si Winter nang mahinahon at hindi nagalit."Pfft…"Pinigilan ni Paco ang pagtawa, habang ang kany
Pareho nang higit-kumulang na napagtanto nina Vicky at Helen na ang pagpapanatili ng spiritron vein ay hindi naman talaga mabuti para sa kanila, lalo na't nagdudulot ito ng walang katapusang mga problema.Ang pagkaligaw sa oras ay, mula sa isang pananaw, ang matalinong hakbang.Naiintindihan ni Frank kung ano ang iniisip ni Silverbell.Tanging isang malaking organisasyon tulad ng Martial Alliance at ang kanilang mga tagasuporta ang may lakas na mapanatili ito—ang pagbibigay kay Frank sa kanyang kasalukuyang estado ay makakasama sa kanya sa halip."Ano ang gagawin natin ngayon, Frank?" tanong ni Vicky nang may pag-aalala."Umupo at huwag gumawa ng kahit ano," sabi ni Frank matapos mag-isip ng matagal tungkol dito, lumingon sa pagitan nina Vicky at Helen."Kung may makakahanap ng eksaktong lokasyon ng spiritron vein, problema na nila iyon at hindi natin. Ang lungsod ng Zamri ay gulo na dahil sa spiritron vein, kaya hindi pa panahon para tayo ang magpakita. Sa puntong ito, ang pinakama
Samantala, sa isang conference room sa tuktok ng Lanecorp Tower, nakasimangot sina Vicky at Helen.Pagkatapos ng lahat, pareho silang may mga espada na nakatutok sa kanilang mga makikinis na leeg."Ano'ng ginagawa mo, Silverbell?!" sigaw ni Helen."Heh. Nagulat ako... may isang malapit na tao na nakapagpalusot sa akin." Tumatawa si Vicky, pero ang kanyang mga mata ay kumikislap ng malamig."Pasensya na, ladies," si Silverbell ay nakadamit ng puti tulad ng dati, hawak ang kanyang espada sa isang kamay at isang nagniningning na alahas na kahawig ng isang anting-anting sa kanyang kabila.Iyon ang spiritron vein na binanggit ni Helen sa phone.Nang bumalik sila, Vicky, at Silverbell sa Lanecorp Tower, isang grupo ng mga lalaking nakasuot ng itim na nag-aabang ang sumugod sa kanila.At nang kinuha ng mga lalaking nakasuot ng itim ang spiritron vein at ibinigay ito kay Silverbell, napagtanto nina Vicky at Helen na sila ay niloko.Kahit na siya ang kaibigan ni Frank mula pagkabata at l
Sa isip na iyon, tumingin si Frank pataas at sumigaw, "Sir, wala sa akin ang spiritron vein, pero alam ko kung nasaan ito. Hinihiling ko ang iyong pag-unawa bilang aking senior na bigyan ako ng pabor na palayain ang aking pamilya, at dadalhin kita kung nasaan ito!"Tumahimik ang paligid ng sirang templo sa mga salita ni Frank, habang nag-iisip ang taong nagkukubli sa mga anino.Di nagtagal, muling nagsalita ang kanyang matandang boses."Sige. Dahil isa kang tao ng mga prinsipyo, may tiwala ako sa iyo."Lumabas siya mula sa mga anino, isang matandang lalaki na may kulay-abong buhok at may bakal na maskara na tumatakip sa kalahati ng kanyang mukha ang naglakad palabas.Ang kanyang ekspresyon ay malamig, at may dala siyang kwintas ng mga butil ng dasal sa isang kamay.Tumigil ang tibok ng puso ni Frank nang makita niya siya—ang nakakatakot na presyon na ipinapakita ng lalaking iyon ay malinaw na nagpapakita na siya ay Transcendentrank!Hindi niya maiwasang maalala ang sinabi sa kanya ni