Kung talagang pinakanta ni Eder ang The Spades ng Bitch kay Willy at nagalit siya, sisisihin rin siya ni Willy…“Ano? Ikaw ang nagsabing palaging tama ang customer, di ba?” Bahagyang ngumiti si Frank, na bumalik sa upuan niya at dumekwatro nang may maliit na ngiti. “Ano, masyado bang mababa ang tip na'to para sa'yo?”“Oh—hindi, syempre hindi, sir.” Pinunasan ni Eder ang pawis sa noo niya nang medyo naiilang. Kahit na ganun, pinagngitngit niya ang ngipin niya at tinibayan ang sarili niya habang tinitigan ang gintong card sa pagitan ng mga daliri ni Frank. Sampung milyon, at lahat ng tip sa banda ay hahatiin sa dalawa sa pagitan ng bar at ng banda! Ibig sabihin nito ay makakakuha siya ng limang milyong—madadanyosan ang bar sa kahit anong ikalulugi nito!Ang mangangahas ang mananalo… Higit pa roon, wala siyang karapatang mangialam sa away ng mayayamang tao. Ang kailangan niya lang gawin ay maging kagamitan.“Narinig mo siya. Gusto niya ng isa pang kanta—kakanta ka ba o hindi?!”
Nagwala ang lahat sa alok ni Frank. “Isandaang milyon?!”“Puta, saan siya nanggaling? Nagtip siya ng isandaang milyon para lang paglaruan si Willy Sorano?!”“Ano?” Napanganga rin si Kat kay Frank mula sa stage at nagtanong nang may pagdududa, “Saan ka kukuha ng isandaang milyon, Master Lawrence?”“Wag kang mag-alala. Kumanta ka na lang,” sagot ni Frank. Umiral si Kat, pero nag-aalala pa rin siya. “Tumigil ka na lang. Sumosobra ka na.”“Ayaw ko.” Bahagyang ngumiti si Frank. “Hoy!” Sigaw ni Kat. “Kat… Sa tingin ko dapat umalis na lang tayo,” sabi ni Lily sa malapit nang sumasakit ang ulo. Gusto niya lang kumanta at sumikat, pagkatapos ay tulungan ang pamilya niya. Ang naramdaman niya lang ang ay sakit, pagkatapos masangkot sa away ng mamamayan. “Sa tingin ko wala tayong matatakasan, Lily,” sabi ni Rosa na tumuro sa isa sa 1.9 metro kataas na bodyguards na nakatayo sa malapit. Pagkatapos ay napansin ni Lily na hindi talaga pakakawalan ni Eder ang isang gintong gansang
“Hahaha…” Pumalakpak at nakaturo si Willy kay Frank habang tumawa siya nang walang katapusan. “Oh, akala ko pa naman talagang may ibubuga ka… Bobo at sinungaling ka lang!”“Oh, papatayin niya ko sa kakatawa… Limang sentimo sa account niya…”“Pero talagang ang tapang niya…”“Ibig kong sabihin, hindi ako magsisinungaling na meron akong isandaang milyon kung limang sentimo kang ang meron ako, at sa harapan pa nga ni Mr. Sorano!”Bagong mukha si Frank kaya hindi siya kilala ng mga panauhin at tumawa sila nang mabangis sa mukha niya. Gayunpaman, nakakunot ang noo ni Frank pagkatapos makita ang card na ibinato ni Eder sa kanya. Ibinato niya ito sa lapag habang kalmadong umiling. “Hindi ito ang card ko.”“Ano?” Nagtaka si Eder.Nagpatuloy lang si Soren sa pagtawa at tinapik si Frank sa balikat. “Haha! Alam kong ayaw mong mapahiya, pero wag mong isiping makakatakas ka sa ginawa mo. Kung ako sa'yo, tatakbo na ako!”“Nakalimutan mo na ba, Soren?” Suminghal si Mandy. “Sinubukan niya ri
Sumigla na naman ang bar pagkaalis ni Willy. “Puta, talagang napauwi ng kuyang yun si Willy Soriano! Wag na nating maliitin si Frank Lawrence ngayon!”“Baka may relasyon siya sa mga Lawrence, ang isa sa Four Families ng Morhen?”“Baka nga!”“Bwisit, tapos ang lakas pa ng tawa ko… Hindi naman siguro siya magtatanim ng galit, ano?!”Habang sabay-sabay na nag-usap ang lahat, magalang na lumapit si Eder kay Frank at naiilang at nambobolang ngumiti. “Sir, natanggap na namin ang bayad niyo… Ipapaalam ko sa bangko na ibalik ang natitirang 900 million sa account niyo.” “Mabuti.” Tumango si Frank at wala nang sinabi.Sa tabi nila, walang masabi si Soren habang nagpakumbaba si Eder kay Frank. Pinagpawisan ang noo niya habang kumabog ang dibdib niya. Bigla niyang naalala ang nabasa niya sa internet noon…‘Yan lang ang perang meron ka, pero barya lang yan para sa'kin.’Sa huli, si Soren ang payaso—ang lahat ng kayamanan ng ama niya ay walang binatbat sa barya ni Frank!Lalo na't isan
“Wag mo nang tanggihan ang pera—Wala namang pakialam si Master Lawrence sa pera na yun, di ba?” Sabi ni Kat, sabay taas ng kilay kay Frank. Sa gulat niya, umiling si Frank sa kanya. “Hindi, may pakialam ako.”“Ano?!” Nanlaki ang mga mata ni Kat. “Bakit ang damot mo! May isang bilyon ka sa account mo, tapos babawiin mo ang pera namin?!”“Hindi, hindi sila,” sabi ni Frank, sabay lumingon sa iba pang miyembro ng The Spaces bago bumalik kay Kat. “Yung sa'yo lang ang gusto ko.”“Ano?!” Galit na sigaw ni Kat. “Hindi patas yun! Pangit ba ang pagkakakanta ko? Hindi ko ba ginalingan?”"Urgh…"Hinimas ni Frank ang sentido niya at umiling. “Pag-isipan mo. Anong iisipin ng tatay mo kung bigla siyang nakahanap ng sampung milyon sa account mo?”Bago sila umalis sa cottage ni Kat, nakikita na ni Frank na nag-aalala si Nash Yego na baka kumilos si Frank sa anak niya. Wala talagang ganitong intensyon si Frank, pero magiging tanong pa rin kung bakit biglang lumitaw ang sampung milyon sa accoun
Natulala ang The Spades na hindi makapaniwala nang sinabi sa kanila ni Frank na nagmamay-ari siya ng isang showbiz company—at ang Lycoris Entertainment pa nga!Kahit ang mga estudyanteng kagaya nila ay narinig na ang tungkol dito dahil sikat ito sa buong East Coast, at hindi nila inasahang makakasali sila sa ganito kalaking kumpanya!Kahit na ganun, napalitan ng pagdududa ang tuwa nila. Si Kat, na madalas na pranka, ay direktang sumigaw, “Teka lang, Master Lawrence! Hindi ba masyado namang malabo yun?! Narinig kong si Noel York mismo ay nagtatrabaho sa Lycoris!”“Hmm, tama ka tungkol diyan.” Tumango si Frank. Tatawagan ko siya at irerekomenda ko kayo sa kanya.”Pagkatapos nito, kinuha niya ang phone niya at ginawa nga ang sinabi niya, habang magkapatong ang mga braso ni Kat sa dibdib niya at nagdududang nakasinghal. “Sige, magsalita ka lang. Ikaw, magiging kaibigan ka ni Noel York?”Hindi nagtagal, isang malinaw na boses ang nagsalita mula sa kabilang linya. “Hello, Mr. Lawrence
Tumango si Frank. “Kung ganun, kasado na ang lahat.”“Sandali…” Biglang nag-aalangang sabi ni Noel. “Ano yun? May mga isyu ba kagaya ng mga Sorano?” Tinaas ni Frank ang isang kilay niya at kampanteng nagsalita, “Wag kang mag-alala. Hindi sila banta.”“Hindi, syempre hindi ako nag-aalala hangga't nasa paligid ka, Mr. Lawrence.” Tumawa si Noel. “Ang pinag-aalala ko ay malapit na silang kumuha ng entrance exams, tama?”"Oh…"Habang hindi apektado ang iba sa The Spades, nakangiwi naman si Kat—malinaw na siya ang pinakamahina pagdating sa klase sa grupo nila. -Pagkatapos pumayag ng The Spades sa isang deal sa Lycoris Entertainment, umuwi silang lahat. At nang nakabalik sina Frank at Kat sa cottage, kaagad na bumalik si Kat sa kwarto niya. Hindi niya binulabog si Frank buong gabi. Pagkatapos ng isang gabi ng kapayapaan, nagsasanay si Frank kinaumagahan nang natanggap niya ang isang tawag mula kay Ned Janko.“Abel Loggins? Bakit niya ako hinahanap?”Lumalabas na hinahanap ni
“Ano?!”Naguluhan ang mga Turnbull pagkatapos ipasa ni Abel ang mensahe ni Frank. Mukhang natulala ang pangatlong kapatid ni Glen na si Zac Turnbull. “Sabi mo Lawrence ang apelyido ng mentor mo? Pero wala akong kilalang kahit na sinong manggagamot na may ganitong apelyido, lalo na ang nakatira sa Morhen…”“Kahit na ganun, kailangan nating mag-isip. Seryoso ang sakit ni Papa,” seryosong sabi ni Glen. “Magtanong-tanong ka. Alamin mo kung meron sa pamilya nating nakakakilala sa isang manggagamot na nagngangalang Lawrence… Siya nga pala, Mr. Loggins, alam mo ba kung anong buong pangalan ng mentor mo?”“Frank Lawrence,” matapat na sagot ni Abel.“Sige, magtanong-tanong ka tungkol kay Frank Lawrence—teka, Frank Lawrence?!” May napagtanto si Glen at hindi makapaniwalang tumingin kay Abel. “Isa ba siyang binatang nagmula sa Riverton?”Tumango si Abel. “Hindi ko alam kung mula siya sa Riverton… pero bata pa nga siya.”“Ano?! Si Frank Lawrence ba ang tinutukoy mo?!” Napatayo si Yonca Wel
Pagkatapos mag-isip sandali, sabi n Frank, “Kung ganun, may iaalok ako kung gusto niyo kong pakinggan.”“May iaalok ka?” Nabigla si Ted, ngunit lumitaw ang pag-asa sa mga mata niya habang tumingin siya kay Frank. Hindi talaga sila aalis ng Zamri kung hindi kailangan!Tumango si Frank. “Tutulungan kitang pabagsakin ang dalawa pang gang para makabalik ka sa Zamri. Ang kondisyon naman para roon ay pagsisilbihan niyo ang Lanecorp. Sa ibang salita…”Pagkatapos, nakangiti niyang tinuro si Helen at tinapos ang pangungusap niya, “Susundin niyo siya, ang board chairwoman ng Lanecorp.”“Ano?!” Napanganga si Helen. Sa kabilang banda, sinadya rin ni Frank na sumimangot nang nakita niyang nakanganga rin sina Ted at ang mga tauhan niya. “Ano, umaayaw ba kayo?”“Syempre hindi!” Sagot ni Ted. “Hindi kami aalis ng Zamri maliban na lang kung kailangan dahil nandito ang mga kaibigan at pamilya namin. Pero…”Habang naiilang na huminto si Ted, nagpatuloy si Frank, “Pero ano?”“Pero…”Napatitig
Nang makitang handa nang tumakbo ang Blood Wolves, pinigilan ni Frank ang lider nilang si Terry ‘Ted’ Cotton na sumunod sa kanila. Aaminin niyang napabilib siya sa lalaking ito, lalo na't napakadramatiko niya sa suntok niya kanina. Kahit na ganun, napansin ni Ted mula sa isang suntok na iyon na hindi nila kayang manalo laban kay Frank, at sumuko siya. Dito pa lang ay isa na siyang desididong tao. “Sinusubukan niyo bang tumakas? Pwes, huli na ang lahat.” Ibinalik ni Frank ang banta ni Terry, pero di nagtagal ay ngumiti. “Siya nga pala, hindi ito ang buong gang mo, hindi ba?”“Ano…?” Nagbutil-butil ang pawis ni Terry sa tanong ni Frank—atatakihin niya ba ngayon ang Blood Wolves?!Kahit na ganun, lumunok siya at hinanda ang sarili para sumagot. “Tama ka, sir. Maliit na grupo lang kami ng Blood Wolves… merong hindi pagkakasundo sa loob ng gang, at wala akong nagawa kundi lumipat dito kasama ng mga bata ko…”“Hindi pagkakasundo? Talaga?” Lumapit si Frank habang hinihimas ang baba
Sa mga utos ni Terry ‘Ted’ Cotton, susugod ang mga siga kay Frank at pagpipira-pirasuhin siya!Kahit na ganun, naningkit ang mata ni Ted sa napakaaroganteng lalaki at nakaramdam ng kaunting pag-iingat. Hindi kaya isa siyang miyembro ng mahalagang pamilya o apprentice ng isa sa South Sea Sects?“Matapang ka, bata,” sabi niya. “Saan ka nagmula?”“Wala. Ako lang si Frank Lawrence, ang head ng health and security department ng Lanecorp,” kampanteng sagot ni Frank. Nasamid si Ted. Lanecorp? Yung kumpanya?At ang head ng health and security department ng Lanecorp… Natagalan si Ted bago ito mapagtanto, ngunit napahiya siya nang naintindihan niya kung anong sinasabi ni Frank. Head ng health and security department ng Lanecorp?! Ibig sabihin lang nito ay isa siyang pinagandang security guard! At may lakas ng loob ang isang security guard na pagbantaan siya?!Sa galit, sumigaw si Ted habang tinuro niya si Frank sa sandaling iyon, “Sugod! Baliin niyo ang bawat isang buto sa kataw
Malinaw na armado ang lahat ng mga siga dala ang mga baseball bat at machete nila at hinarangan ang daan paalis ni Helen. Sa isang iglap, biglang sumigla ang tahimik na sira-sirang gusali. Vroom!Umingay ang mga makina ng motor at sumunod ang mga sipol habang humarurot ang isang dosenang mga sangganong nakamotor. Kumaskas ang mga huling nila habang huminto sila sa tabi nina Frank at Helen. Ngayon, talagang napalibutan na sila. “Huli na para umalis pa kayo!” Pagmamayabang ni Terry at tumawa nang malakas. Nagsimula ring tumawa ang iba pang mga siga—dahil sabay-sabay na tumawa ang higit isang daan sa kanila, halos maramdamang yumanig ang gusali. “Ano bang gusto niyo?!” Sigaw ni Helen, habang dismayado niyang napagtantong nakapasok sila sa literal na lungga ng mga lobo. Kahit na kampante siya sa kakayahan ni Frank, nag-aalala pa rin siya dahil napakarami nila sa Blood Wolves. “Ano bang gusto ko?!”Biglang dumura si Ted sa lapag at tinitigan nang mapangbanta si Frank haban
"Hahaha…"Biglang tumawa nang malakas si Frank pagkatapos tumingin sa paligid, na nagpatulala sa mga papalapit na mga siga. “Anong problema?” Nag-aalalang lumingon si Helen kay Frank—nabaliw ba siya dahil gumastos siya ng limandaang milyon sa isang walang kwentang lote ng lupa?Habang lumitaw ang iba't-ibang posibilidad sa isipan niya, nakatitig na lang si Helen kay Frank habang ngumiti siya sa kanya at kindat. “Kung tama ang kutob ko, mukhang sinayang to ng nanay mo.”“Ano?”Nanlaki ang mga mata ni Helen sa pagtataka, at lalo siyang nag-alala na baka talagang nabaliw na si Frank. Gayunpaman, tumingin si Frank sa paligid niya sa loob ng lote. “Gigibain ang lahat ng nakatayo sa lupa na'to sa susunod na dalawang linggo. Handa ang Zamri City Hall na magtayo ng highway sa lupang to.”“Alam mo ba kung anong ibig sabihin nun?” Ngumisi siya kay Helen, at tinapos ang sasabihin niya bago siya nakasagot. “Tataas ng sampung beses ang halaga ng loteng to! Hahaha… Talagang swinerte tayo, H
Napuno ng malamig na dismaya ang puso ni Helen nang tumayo siya sa dulo ng lote at inobserbahan ito. Hindi lang mga opisina—maging mga pabrika ay hindi praktikal na itayo rito sa layo ng lote mula sa main road!Kahit na may mga proyekto sa loob ng lugar, nagsimula nang tumabingi ang bawat isang block nito. May mga kamay din sa pader—malinaw na senyales ito ng pagguho “Frank… Limandaang milyon… Para sa lupang to! Talagang nalugi tayo rito.” Malungkot na bumuntong-hininga si Helen—sa pananaw niya, walang kwenta ang lupang ito!Wala ring laman ang mga proyekto, at karamihan ng mga unit ay bakante. “Pero malay mo lang.” Ngumiti si Frank at nagpunta sa mga proyekto bago nakakilos si Helen. Hindi sila masyadong nakalayo nang nakita nila ang isang grupo ng mga sigang nagtitipon nang sama-sama habang naglalaro ng poker sa sira-sirang lobby. Mukhang mga bata pa sila ngunit kakaiba ang pananamit nila. Ang isa sa kanila, na nakaharap sa pintuan, ay nakita sina Helen at Frank na puma
Nag-aalala talaga si Gina na baka magbago ang isip ni Frank at mauwi sa wala ang pambobola niya sa nagdaang kalahating oras. Gayunpaman, halatang wala siyang dapat ipag-alala dahil wala talagang anjalam si Frank sa limandaang milyon. Ang totoo, tinawagan niya kaagad si Trevor Zurich para sabihan siyang ipadala ang pera sa account ni Gina at pirmahan ang pangalan niya sa kasunduan. Nakasimangot si Helen nang natapos siya habang nakangiti naman si Gina. “Oh, Frank,” sabi niya. “Bakit di ka manatili rito ngayong gabi? Ililibre ko kayo ni Helen ng hapunan.”“Di na kailangan,” mahinang sagot ni Frank habang umiiling. “Bibisitahin ko ang lupa at titignan ko kung meron akong mapaggagamitan rito, para hindi ako mawalan masyado ng pera.”Sinsero ang sagot ni Frank, kasabay ng pagdating ng notification kay Gina mula sa bangko. Nakahinga nang maluwag si Gina nang makita iyon at kaagad na nabawasan ang sigla niya. As ng totoo, nakahiga na siya sa kama at pumikit. “Sige, hindi na kita
“Hindi interesado si Frank.”Tumayo kaagad si Helen sa pagitan nila Gina at Frank habang nakatitig nang maigi sa nanay niya nang sumigaw siya, “Alam ko kung anong binabalak mo g gawin, pero ikaw ang nagdala sa sarili mo sa sitwasyong ito, kaya akuin mo yan. Wag mong isiping idamay si Frank sa problema mo!”“Bakit ba palagi kang kumakampi sa iba?!” Sigaw ni Gina sa kanya sa inis. “Mamamatay ako kung hindi ko maibebenta ang lupang iyon! Hindi ba dapat may gagawin si Frank kung gusto niyang pakasalan ang anak ko?!”“Binigyan ka ni Frank ng ruby, pero nawala mo yun!” Sagot ni Helen na nagbanggit ng dating hinanakit dahil ayaw niyang guluhin ng pamilya niya si Frank. “Yun… Iba yun!” Sagot ni Gina, na halatang walang kumpyansa, ngumiti di nagtagal ay nagmatigas at sumigaw, “Nawala namin ang ruby, pero nakaraan na yun! Anak kita, at iba na ang posisyon mo ngayong kontrolado mo na ang Lane Holdings at ang Lanecorp. Hindi lang yun, meron ka lang magarang farm resort na kumikita ng milyones
“Tama!”Hinampas ni Gina ang noo niya pagkatapos marinig ang suhestyon ni Cindy at napasigaw sa realisasyon, “Bakit di ko naisip yan? Ang talino mo talaga, Cindy!”“Sigurado yan, pero…”Suminghal si Candy, sabay sandaling lumingon kay Helen habang nakasimangot. “May hindi nakakakita roon.”Alam ni Helen na siya ang ibig sabihin ni Cindy pero hindi siya bumaba sa lebel nila, at seryosong nagsabi, “Hindi gagana yan. Magiging matalino ang kahit na sinong may ganito kalaking halaga ng pera—hindi magiging kaakit-akit ang lupang iyon kahit bilang pain.”Malamig na tumawa si Cindy, hindi siya nabahala na gumagawa siya ng gulo. “Oh, sinasabi mo bang hindi matalino si Tita Gina? Palihim ang pang-iinsulto mo!”Sumama ang mukha ni Gina—kahit na nagkamali siyang paniwalaan si Peter, nainis pa rin siya na iinsultuhin siya ng anak niya nang ganito. “Hindi iyon ng ibig kong sabihin, Ma…”Bumuntong-hininga si Helen at umiling dahil wala na siyang lakas para ipaliwanag pa ang sarili niya. “Bah