Kumunot ang noo ni Frank pero hindi siya nakipagtalo kay Mandy, sa halip ay kumuha siya ng pitsel ng tubig at nagsalin sa baso niya. Suminghal si Mandy. “Di man lang niya kayang bumili ng sarili niyang inumin, tapos sinubukan pa niyang makalibre kay Soren. Kadiri.”Ginamit ni Frank ang madilim na ilaw at nakakabinging ritmo para magpanggap na di niya narinig si Mandy at hindi man lang lumingon sa kanya. Natagalan hanggang sa natapos ang Dragondawn at nagpalakpakan ang lahat sa bar kabilang na si Tilda. Lumingon siya kay Frank nang namumula ang mga pisngi niya habang ngumiti siya at nagtanong, “Ano sa tingin mo? Hindi ba ang astig nila?”“Wala akong masyadong alam sa musika,” pag-amin ni Frank. “Pero naisip ko medyo maingay sila.”“Hah! Probinsyano ka talaga.” Kaagad na sumingit si Mandy para kutyain siya. “Hindi mo man lang maintindihan ang new age rock. Sa totoo lang, ano bang ginagawa mo rito?”Sa puntong iyon, napansin ni Frank na kinakampihan ni Mandy si Soren. Nakikita
Nagulat si Frank—sa umpisa, simple lang ang tono ni Lily, pero para bang tinaas ng tugtugin ang boses niya na hinayaang bumalot ang kanta niya sa tao.Nanahimik din ang basement bar sa perfomance niya. Naiwang nakatulala ang mga lalaki at babae sa dalagang nakasuot ng disenteng damit, na ang boses ay hindi magpapatalo sa mga sikat na mang-aawit. Kahit ang isang taong walang alam sa musika na kagaya ni Frank ay nalamang magaling siyang kumanta. Pagkatapos, nang sinabayan siya ni Kat sa chorus, para bang umalingawngaw ang boss nila sa buong bar. Nanahimik at nasabik ang mga manonood mula rito. Bumuntong-hininga si Tilda, ang dalaga sa tabi ni Frank. Tumango si Frank nang hindi niya namamalayan. Sa kabilang banda, nakatitig si Mandy sa mga dalaga nang puno ng inggit. -Nang natapos si Lily sa huling kanya, natulala ang manonood nang isang segundo bago pumalakpak nang malakas. Maging si Willy ay napatayo sa front row at walang humpay na nagbigay ng papuri, “Ang galing! Tala
Ramdam na ramdam ni Kat na siya ang habol ni Soren sa request niya para sa isang love ballad at talagang nainis siya rito. Sumama ang mukha ni Eder, ang may-ari ng bar. “Ano, tatanggihan mo ba ang request ng customer? Sinusubukan mo bang sirain ang reputasyon ng bar ko?”“Hindi, hindi, syempre hindi.” Mabilis na mapagpaumanhing ngumiti si Lily. “Kakanta kami.”Habang nagsalita siya, lumingon siya kay Kat nang may nagmamakaawang tingin. “Pakiusap…”Kumunot ang noo ni Kat sa inis ngunit bumuntong-hininga siya. “Sige. Bahala na.”“Sandali!” sumigaw ang matabang lalaki habang tumayo siya. “Dalawandaang libo para sa My Heart Will Go On!”“Dalawandaang libo?!” Nagulat ang lahat ng tao sa bar. Hindi makatotohanan ang ganitong halaga ng pera para sa isang request!“Hah!” Mayabang na tumingin sa paligid ang matabang lalaki na hawak pa rin ang magandang kasama niya. “Sino pang gustong mag-bid?”“Limandaang libo,” tumayo ulit si Soren habang nagtaas siya, sabay tinignan ang matabang la
Kinakabahan rin si Tilda, ang babaeng nakaupo sa tabi ni Frank. Pagkatapos ay lumingon siya kay Soren nang nagmamakaawa, “Wala ka bang pwedeng gawin, Soren?! Kailangan nating tulungan si Kat!”Gayunpaman, napakamot lang ng ulo si Soren. Sinundan niya ang titig ni Frank at napansin niyang ang lalaki sa front row ay ang pangalawang anak na lalaki ni Emilio Sorano na si Willy Sorano. Isa sila sa Four Families ng Morhen, at tiyak na hindi sila kayang banggain ni Soren. Kahit na isa siyang Lionheart, malayong kamag-anak lang siya—malayong-malayo kay Willy, na nagmula sa direktang lahi nila. Higit pa roon, ginastos na niya ang lahat ng pocket money niyang limang daang libo. Dahil dito, sumimangot si Soren at nagpaliwanag nang pabulong, “Di niya ba nakikita? Si Willy Sorano yan! Kapag nagalit siya…”Hindi niya tinapos ang sinabi niya, pero naintindihan ito ng iba—hindi kayang kalabanin ni Soren si Willy. “Hahayaan na lang ba natin siyang pahiyain sila Kat?!” Kontra ni Tilda n
Natural na karamihan sa The Spades ay takot sa impluwensya ng mga Sorano.Karamihan sa mga pamilya nila ay pangkaraniwan lang—o mahihirap—at wala silang kalaban-laban sa mga Sorano. Wala silang magawa kundi sumuko sa nakangising si Willy. “Kat…” Naiilang na tumingin kay Kat si Rosa, ang keyboardist nila. “Ano…” Nagulat si Kat nang napagtanto niyang nakatingin sa kanya ang mga miyembro ng banda niya nang hindi natutuwa. “Hindi lahat ay nabubuhay ng komportable kagaya mo.”“Oo. Gusto rin naming magkaroon ng pamumuhay para sa pamilya namin at matupad ang mga pangaral namin…”Nanahimik si Kat nang nakita niya ang mga nagsisising ekspresyon sa mga mukha nila, at sa huli ay ngumiti siya at umiling. “Heh… Kung ganun, rerespetuhin ko ang desisyon niyo.”Nagsimula siyang umalis, ngunit hinablot siya ng nanggagalaiting si Eder. “Saan ka naman pupunta?”“Maghihiwalay na ang banda, at uuwi na ako,” malamig na sagot ni Kat. Suminghal naman si Eder. “Sa tingin mo pwede mong gawin ang
Gayunpaman, sa sandaling nagsimulang magmakaawa si Lily kay Eder, sumagot si Kat, “Tigilan mo na yan, Lily. Hindi ako kakanta para sa mga basurang kagaya nila.”“Pero…” Kinakabahang nanood si Lily habang pinalibutan ng mga bodyguard si Kat. “Hahaha! Magaling, magaling!” Tumawa si Willy. “Talagang nagustuhan kita ngayon, iha—matapang ka! Kunin niyo siya at dalhin sa kama ko. Babasagin ko ang mabangis na kuting na'to mamaya.”Nang makitang napakawalanghiya ni Willy at hindi man lang siya nagtangkang magpanggap, napuno na sa wakas si Frank at tumayo kahit na napalingon si Soren sa pagtataka. “Magtitip ako ng sampung milyon,” kalmado niyang sabi, na nagpagulat sa buong bar. “S-Sampung milyon?!”“Yan ang tunay na mayaman! Sampung milyon… Kahit ang isang A-list ay hindi nakakakuha ng ganitong karangalan!”Lahat sila, kabilang na si Willy, ay napalingon kay Frank. Tiyak na nagalit si Willy at nilingon niya ang mukha ng taong bumastos sa kanya… pero napansin niya ring masyadong pam
Kung talagang pinakanta ni Eder ang The Spades ng Bitch kay Willy at nagalit siya, sisisihin rin siya ni Willy…“Ano? Ikaw ang nagsabing palaging tama ang customer, di ba?” Bahagyang ngumiti si Frank, na bumalik sa upuan niya at dumekwatro nang may maliit na ngiti. “Ano, masyado bang mababa ang tip na'to para sa'yo?”“Oh—hindi, syempre hindi, sir.” Pinunasan ni Eder ang pawis sa noo niya nang medyo naiilang. Kahit na ganun, pinagngitngit niya ang ngipin niya at tinibayan ang sarili niya habang tinitigan ang gintong card sa pagitan ng mga daliri ni Frank. Sampung milyon, at lahat ng tip sa banda ay hahatiin sa dalawa sa pagitan ng bar at ng banda! Ibig sabihin nito ay makakakuha siya ng limang milyong—madadanyosan ang bar sa kahit anong ikalulugi nito!Ang mangangahas ang mananalo… Higit pa roon, wala siyang karapatang mangialam sa away ng mayayamang tao. Ang kailangan niya lang gawin ay maging kagamitan.“Narinig mo siya. Gusto niya ng isa pang kanta—kakanta ka ba o hindi?!”
Nagwala ang lahat sa alok ni Frank. “Isandaang milyon?!”“Puta, saan siya nanggaling? Nagtip siya ng isandaang milyon para lang paglaruan si Willy Sorano?!”“Ano?” Napanganga rin si Kat kay Frank mula sa stage at nagtanong nang may pagdududa, “Saan ka kukuha ng isandaang milyon, Master Lawrence?”“Wag kang mag-alala. Kumanta ka na lang,” sagot ni Frank. Umiral si Kat, pero nag-aalala pa rin siya. “Tumigil ka na lang. Sumosobra ka na.”“Ayaw ko.” Bahagyang ngumiti si Frank. “Hoy!” Sigaw ni Kat. “Kat… Sa tingin ko dapat umalis na lang tayo,” sabi ni Lily sa malapit nang sumasakit ang ulo. Gusto niya lang kumanta at sumikat, pagkatapos ay tulungan ang pamilya niya. Ang naramdaman niya lang ang ay sakit, pagkatapos masangkot sa away ng mamamayan. “Sa tingin ko wala tayong matatakasan, Lily,” sabi ni Rosa na tumuro sa isa sa 1.9 metro kataas na bodyguards na nakatayo sa malapit. Pagkatapos ay napansin ni Lily na hindi talaga pakakawalan ni Eder ang isang gintong gansang
Pinanatili ni Frank at Lanecorp ang mababang profile habang hinihintay nila ang bagyo.Habang lumipas ang dalawang buwan, unti-unting kumalma si Zamri nang umalis ang spiritron vein sa lungsod, na makikita sa kawalan ng mga martial elites na tinatanggap sa Zamri Hospital.Gayunpaman, hindi ang spiritron vein ang alalahanin ni Frank—sa halip, ito ay si Silverbell.Siya ang pinuno ng Martial Alliance, may sariling lakas at maraming mga martial artist sa ilalim ng kanyang pamumuno.At gayunpaman, nag-aalala si Frank nang marinig niyang hindi na pag-aari ng Martial Alliance ang spiritron vein.Kahit na nakakainis ang isip na iyon, nakatanggap si Frank ng tawag mula kay Fenton—ama ni Silverbell—isang hapon."Master Frank." Kalma si Fenton na parang dati, pero sapat ang talas ni Frank para mapansin ang bahid ng pag-aalala."Magsalita ka," sagot ni Frank, mas kalmado at hindi gaanong nag-aalala.Pagkatapos ng lahat, tunay na natutunan niya na may mga tao na mas malakas kaysa sa kanya
Ang mga babae ay nakaramdam ng paghamak kay Winter habang hindi nila alam kung saan sila dapat mag-intern.Nang marinig ni Frank ang kanilang pag-uusap, nakita siya ni Jessica at nag-double take. "Hey, hindi ba't kapatid ni Winter 'yan?"Gayunpaman, hindi nagtagal ay siya'y nagbiro. "Talagang ginawa mo ang lahat para lang makakuha ng trabaho ang kapatid mo!""Oo nga, ipinadala mo siya na parang regalo sa kama ng isang matandang lalaki… Wala nang hihigit pa sa iyong tiyaga."Ang pang-aasar ay nag-iwan kay Frank na nalilito, bagaman agad niyang napagtanto na nagkamali sila ng pagkakaintindi habang patuloy silang nagkukwentuhan.Si Winter ay talagang may kakayahang maging pinuno ng Zamri Hospital—sa katunayan, sapat na sapat ang kanyang kasanayan sa medisina, at hindi niya kailangang gumamit ng anumang hindi kanais-nais na paraan.Habang nanatiling nagdududa ang mga babae sa kabila ng mga sinabi ni Frank, hinila lang sila ni Frank para makita si Winter upang siya na mismo ang magsab
May isa lamang porsyentong tsansa si Gus na mabuhay, pero may isang bagong graduate na inakalang kasintahan ni Gene na nagtagumpay sa tsansang iyon?!Grabe, kaya na ngang makipag-usap ng lalaki ngayon!Pakiramdam ni Paco na parang gumuho ang kanyang mundo, na parang ang mga dekadang kaalaman niya sa medisina ay walang halaga sa ilang mga bata.Sa paligid niya, ang kanyang mga katulong ay nakatitig sa gulat.Hindi nagawa ni Paco! Ano ang nagbigay sa kanilang dalawa ng karapatan na magtagumpay?Posible bang mas magaling pa ang kanilang mga kasanayan sa medisina kaysa kay Paco kahit na mas kulang sila sa karanasan?"Alam mo ba ang pangalan na Frank Lawrence?"Si Gus ay sumagot kay Winter at Jean Zims, kahit na nakapikit pa rin ang kanyang mga mata."Frank Lawrence?"Nagpalitan ng tingin sina Winter at Jean."Siya ang kapatid ko," sagot ni Winter."Siya ang aking mentor," sabay na sinabi ni Jean.Tumango si Gus at huminga ng malalim. "Kung ganun siya nga talaga ‘yun… Muli niya
"Oh! Dumating sila para kay Winter." Ngumiti ang katulong."Siguro balak nilang hingin sa kanya ang internship, dahil bagong talagang siyang pinuno ng ospital natin at lahat."Pumihit si Paco kay Winter noon din, ang kanyang titig malamig habang malamig na sumagot, "Ano bang akala mo sa ospital namin?! Hindi ito lugar para sa mga batang nagmamadaling umakyat sa ranggo. Lumayas ka dito!""Ano? Humihingi ba kami ng pahintulot na manatili?" Tina ay nagmaktol sa paghamak at lumingon muli upang umalis matapos magbigay ng malamig na titig kay Winter."Sandali…"Sinubukan ni Winter na magsalita, pero sobrang pagod niya mula sa operasyon na halos hindi siya makapagbigkas ng isang pantig.Patuloy na nagalit si Paco sa kanya noon, "Sabi ko, chief, sapat na ang binigay mong gulo sa akin para sa isang araw, kaya ipaalam mo sa utak mo—ospital ito, hindi lugar para kay Gene Pearce na magtago ng mga kalaguyo!"Pagkatapos, itinuturo si Gus Zeller sa trolley bed, sumigaw si Paco, "Tingnan mo ang
"Phew…"Matapos ang mahigit apat na oras na operasyon, bumagsak si Winter sa isang upuan, ang kanyang mga kamay ay puno ng dugo."Okay ka lang ba, Winter?" tanong ni Jean habang pinupunasan ang pawis sa noo ni Winter.Umiling si Winter. "Ang laki ng pagkadismaya ko…""Oo nga…" buntong-hininga ni Jean, nilingon ang lalaki sa surgical table na kakatatapos lang operahan, habang nilingon siya at si Winter. "Okay lang—ginawa mo ang lahat ng makakaya mo.""Alam ko." Nagsalita si Winter nang may lungkot.Di nagtagal, si Gus Zeller ay inilipat sa isang wheel bed at itinulak palabas ng silid ng operasyon."Hahaha! Ang sakit na nito… Tingnan mo lang ang mukha niya, parang nabigo siya.""Hehe. Mga batang mayabang, sabi ko sa'yo. Ayos lang, isang tagapaglingkod ng Soranos ang namatay sa kanilang surgical table… talagang magagalit ang mga Sorano.""Eh, hindi naman kasalanan natin 'yan. Abangan na lang natin kung paano ito magiging."Nagkunot-noo si Winter nang marinig niya ang mga tao, pe
At kapag nalaman ng mga Sorano na babae ni Gene Pearce ang nag-opera sa kanilang retainer, mas mabilis na babagsak si Winter.Ito ang patibong na inihanda ni Paco para kay Winter—katapusan na niya, gawin man niya ito o hindi.Ngumisi siya, dahil naniniwala siya na imposible para kay Winter na mailigtas ang buhay ni Gus Zeller.Bago dumating si Winter, sinuri na niya si Gus—bali-bali ang mga buto sa buong katawan niya at naputol ang isang braso niya, habang dumudugo naman ang mga organs niya.Maging ang pagtibok ng puso niya ay lubhang napakahina.Para kay Paco, kahit na marami na siyang karanasan, dinaig pa ni Gus yung nasagasaan ng tren.Isa siyang patay na naglalakad, at hindi magiging maganda ang mga bagay para sa sinumang tatanggap sa kaso niya.At nagkataon namang magagamit ito ni Paco laban sa bago niyang chief, na kasisimula pa lang ng kanyang unang araw sa trabaho.“Gaano man kakakaiba ang sitwasyon, ang pagliligtas sa buhay ng pasyente ang prayoridad natin,” sabi ni Wi
Bagaman nangangahulugan iyon na hindi kayang hawakan ni Winter ang mga komplikadong kaso at hindi niya kayang linangin ang mga pill, ang kanyang kaalaman sa mga acupoint, masahe, at kasanayan sa acupuncture ay kayang hawakan ang karamihan sa lahat, kahit na hindi ito kasing epektibo ng kay Frank.Pagkatapos ng lahat, ang mga tao tulad ni Frank na nagmaster sa parehong martial arts at medisina ay isang pambihira.Sa kabilang banda, nagulat si Paco na kinuha ni Winter ang scalpel nang walang kaalam-alam, ngunit hindi nagtagal ay tumatawa na siya kasama ang kanyang mga katulong.Ang surgical wing ay isang lugar ng kaseryosohan, at sinisira nila ito."Sandali, chief." Ngumisi si Paco habang lumalapit kay Winter."Hindi ko naman sinasadyang maliitin ka, pero kakagraduate mo lang sa unibersidad at hindi ka pa nakapag-internship. Ito ang unang beses mong humawak ng scalpel, tama ba?"Tumango si Winter nang mahinahon at hindi nagalit."Pfft…"Pinigilan ni Paco ang pagtawa, habang ang kany
Pareho nang higit-kumulang na napagtanto nina Vicky at Helen na ang pagpapanatili ng spiritron vein ay hindi naman talaga mabuti para sa kanila, lalo na't nagdudulot ito ng walang katapusang mga problema.Ang pagkaligaw sa oras ay, mula sa isang pananaw, ang matalinong hakbang.Naiintindihan ni Frank kung ano ang iniisip ni Silverbell.Tanging isang malaking organisasyon tulad ng Martial Alliance at ang kanilang mga tagasuporta ang may lakas na mapanatili ito—ang pagbibigay kay Frank sa kanyang kasalukuyang estado ay makakasama sa kanya sa halip."Ano ang gagawin natin ngayon, Frank?" tanong ni Vicky nang may pag-aalala."Umupo at huwag gumawa ng kahit ano," sabi ni Frank matapos mag-isip ng matagal tungkol dito, lumingon sa pagitan nina Vicky at Helen."Kung may makakahanap ng eksaktong lokasyon ng spiritron vein, problema na nila iyon at hindi natin. Ang lungsod ng Zamri ay gulo na dahil sa spiritron vein, kaya hindi pa panahon para tayo ang magpakita. Sa puntong ito, ang pinakama
Samantala, sa isang conference room sa tuktok ng Lanecorp Tower, nakasimangot sina Vicky at Helen.Pagkatapos ng lahat, pareho silang may mga espada na nakatutok sa kanilang mga makikinis na leeg."Ano'ng ginagawa mo, Silverbell?!" sigaw ni Helen."Heh. Nagulat ako... may isang malapit na tao na nakapagpalusot sa akin." Tumatawa si Vicky, pero ang kanyang mga mata ay kumikislap ng malamig."Pasensya na, ladies," si Silverbell ay nakadamit ng puti tulad ng dati, hawak ang kanyang espada sa isang kamay at isang nagniningning na alahas na kahawig ng isang anting-anting sa kanyang kabila.Iyon ang spiritron vein na binanggit ni Helen sa phone.Nang bumalik sila, Vicky, at Silverbell sa Lanecorp Tower, isang grupo ng mga lalaking nakasuot ng itim na nag-aabang ang sumugod sa kanila.At nang kinuha ng mga lalaking nakasuot ng itim ang spiritron vein at ibinigay ito kay Silverbell, napagtanto nina Vicky at Helen na sila ay niloko.Kahit na siya ang kaibigan ni Frank mula pagkabata at l