Si Yed, na itinapon sa lupa, ay nakakakita sa unahan gamit ang kanyang isang magandang mata, na hindi nagtagal ay nagliwanag sa pananabik at tuwa."Hahaha!" Tumawa siya ng marahan at matinis. "Yan ang nararapat sayo... Hahaha!!!"Hindi lang siya—nakikita rin ito ng lahat, ang sandaling sasabog ang ulo ni Frank na parang pakwan.Nakakuyom ang mga daliri ni Ned sa pinto ng kotse at napapikit sa hapdi!"Hmm."Sa kabilang banda, pasimpleng nakatingin si Frank habang dumadagundong ang kamao ni Ciril sa kanya.Sa sandaling ito, tunay niyang naunawaan na ang mga Janko ay tunay na may disposisyon na palitan ang mga Lawrence bilang isa sa Apat na Pamilya ng Morhen.Kahit na sa pagkatulala, si Ciril ay maaaring magdulot ng labis na pagkawasak sa kanyang paligid. Sa lahat ng katiyakan, mapapatunayan niyang kapareha niya si Fenton, ang valet ng ama ni Frank!Gayunpaman, walang paraan na mahulog si Frank dito."Death Eater," siya murmured, at isang pagsabog ng pulang purong sigla unfurled
"Sige, itigil mo na ang spacing out ngayon." Ang mahinahong tawag ni Frank ay nagpamulat sa bawat Janko. "Pinatahimik ko na si Mr. Janko ngayon—bali ang kaliwang braso niya, pero kailangan lang niya ng bed rest for a period and he'll be fine."Naglalakad palapit kay Ned, pinalakpakan niya ito sa balikat, na iniwang nakatulala at nalilito. "Huh? Ano...?""Go," nakasimangot si Frank, malinaw na nagpapahiwatig na dapat niyang linisin ang kalat at kunin ang kanyang panatilihin bilang susunod na pinuno ng pamilya Janko.Nang sa wakas ay naintindihan na ni Ned, pinilit niyang ngumiti kay Frank at tumango ng paulit-ulit.Sa paghakbang pasulong, inutusan niya ang takot na takot na mga katulong na dalhin si Ciril sa ibang mansyon upang magpahinga.Pagkatapos noon, sumenyas siya sa mga bodyguard.Si Yed na nakatitig pa rin sa bangkay ng anak ay hinila papunta sa gitna ng natitira sa main mansion."Magsalita ka!" sigaw ni Lothar sa kanya. "Nalason mo ba o hindi mo ang iyong ama?!"Kasam
Nabigla si Lothar bago tumawa nang malakas sa napagtanto niya. “Tama ka, bata… Kung ganun, sige pala!”At nang makitang walang mga reklamo ang mga retainer, nagbigay ng utos si Ned. “Ikulong niyo sila. Sa paggaling ng tatay ko, ipapaalam natin sa kanya ang lahat at paparusahan niya sila sa paraang naisip niyang nararapat para sa kanila.”Pagkatapos, lumapit siya kay Frank at nagsabing, “Siya nga pala, hindi ba sinabi ni Yed na kasabwat niya si—”Isang malamig na boses ng isang babae ang sumingit bago siya nakatapos. “Hmm? Mukhang masigla ang sitwasyon rito, ah… Naabutan ko ba?”Lumingon sina Lothar at ang mga retainer ng Janko sa boses at kumunot ang noo nang nakita nila kung sino iyon. Naglakad si Ned at sumama ang mukha habang nagtanong siya, “Sinong nagpapasok sa'yo rito, Sif Lionheart?!”Ang babaeng nabanggit ay nakasuot ng leather na palda, isang military jacket, at itim na Draconian berey, na sinamahan ng higit isang dosenang bodyguard pagbaba niya ng kotse. Namumuhi siy
Samantala, hinabol ng Janko family bodyguards si Yed at hinawakan siya ulit. Kahit habang hinila nila siya papunta sa basement, sumigaw siya, “Iligtas mo ako, Ms. Lionheart! Papatayin nila ako!”“Ned Janko, sinasabihan kitang pakawalan si Yed ngayon din!” Mayabang na sigaw ni Sif kay Ned sa sandaling iyon. “Hindi.” Umiling si Ned nang may kalmadong tono. “Hindi ako papayag. At ano namang magagawa mo? Aatakihin mo ko sa teritoryo ng pamilya ko?”“Pag-isipan mong mabuti ang ginagawa mo,” naiinip na sumbat ni Sif sa kanya. Si Ned ay isang talunang kayang kutyain ng kahit na sino—paanong lumakas nang ganito ang loob niya sa loob lang ng ilang araw, at nangahas pa ngang lumaban sa kanya?!“Hindi ko na kailangang mag-isip pa, Ms. Lionheart.” Sinalubong naman ni Ned ang titig niya. “Sinasabihan kita ngayong umalis sa pamamahay ko. Hindi kami tumatanggap ng bisita sa ngayon.”“Paano kung tumanggi ako?” Tahimik na tanong ni Sif. “Palalayasin kita nang sapilitan!” Sigaw ni Ned. “Tito
Kaagad na napansin ni Sif kung anong sinabi niya pagkatapos niya itong sabihin. Para na rin niyang inaming tinulungan niya si Yed na patayin si Ciril!Hindi lang ito magdadala ng diplomatic crisis sa pagitan ng mga Lionheart at mga Janko, pero mabilis na hindi sasang-ayunan ang mga ginawa niya kapag kumalat ang balita. At saka walang dudang napakatindi ng lakas at impluwensiya ng mga Lionheart para hindi sila matakot sa mga Janko. Pero kung talagang itulak nila ang mga Janko, tiyak na lalaban sila at baka magtagumpay pa nga silang pingasan nang kaunti ang mga Lionheart bago sila bumagsak. Sa ibang salita, isa itong hindi kinakailangang away. Habang nasa isip iyon, mabilis na nagbago ng isip si Sif. Malamig ang tono niya nang sinabi niyang, “Malapit akong kaibigan ni Yed, at hindi ako uupo na lang ngayong inaabuso siya. Wala akong pakialam sa kahit na anong away-pamilya na nangyari rito.”“Ang mangyari sa pamilya namin ay mananatili sa pamilya namin,” diretsong sabi ni Ned. “A
Kapag kumalat ang balitang nakipagsabwatan ang mga Lionheart para patayin ang head ng isa sa Four Families ng Morhen, malaki ang magiging pinsala nito sa reputasyon nila. Masasabing mas malala ito nang malubha kumpara sa problema ni Sif sa Norsedam!Dahil dito, takot na ngayong huminga si Sif. Kapag nadulas siya ngayon, hindi lang si Ciril—kahit ang sariling elders ng pamilya niya ay babalatan siya nang buhay sa tindi ng kasamaan ng binabalak niya!Hindi nagtagal, magkakagulo ang Morhen dahil kanya-kanya na sila, habang maging ang mga Lionheart mismo ay magiging desperado. “H-Hindi, sir,” mabilis na sabi ni Sif nang may pagpapakumbaba. “Nagpunta ako rito para magpadala ng imbitasyon—ikakasal ang kapatid kong si Titus kay Vicky Turnbull sa susunod na ilang araw, at iniimbitahan ang pamilya niyo para dumalo.”“Hmph. Isa na namang arranged marriage?” Tumawa si Ciril at kinawayan siya. “Naiintindihan ko. Pwede ka nang umalis.”“Ah… oo, syempre. Mauuna na ako, Mr. Janko.” Bahagyang
“Ano?” “Bakit?”Nagkatinginan ang karamihan sa retainers at bodyguards ng Janko family sa pagtataka sa biglaang anunsyo ni Ciril. Ang malalakas na retainers lang ang nakakunot ang noo habang pinag-isipan nila ang pangalan ni Frank Lawrence, at parang nakuha nila ang ibig niyang sabihin. “Hindi kaya isa siyang miyembro ng Lawrence family, ang dating isa sa Four Families ng Morhen?!”“Siya ba ang tagapagmana ng Lord of the Southern Woods?!”Habang hindi sigurado ang lahat, dalawang beses na umubo nang malakas si Ciril at tumawa, “Wag kang mag-alala, Mr. Lawrence. Matagal na akong nabubuhay—at ayaw na ayaw ko sa mga ingrato. Kung may hiling ka, magsabi ka lang! Naiintindihan kong wala lang ang pera para sa'yo… Basta't kaya namin itong tuparin, gagawin namin ang makakaya namin!”“Oo, Mr. Lawrence! Wag kang mahiya sa'min!”“Magtanong ka lang, Mr. Lawrence!”Nang makita kung gaano kasigla ang mga Janko, napaisip sandali si Frank bago lumingon sa imbitasyon a hawak ni Ned. “Kung
Walang kaalam-alam si Kat sa dramatikong pangyayari sa loob.Ito ang unang beses na bumisita siya sa engrandeng tirahan ng isa sa pinakamayamang pamilya ng Morhen, at sabik siyang naglakad-lakad sa kung saan-saan sa ilalim ng pagbabantay ng family butler. Hindi siya nalingat sa kabila ng kidlat o ang shockwave na nangyari nang nagbanggaan ang kamao nina Frank at Ciril. Masaya pa rin siya habang pauwi sila ni Frank. “Pag yumaman ako, tiyak na mabubuhay ako nang ganyan!”Sa kabaliktaran, masakit sa mata ang bahay niya kahit gaano niya pa ito tignan ngayon!Hanggang sa malapit na sila sa cottage ay doon lang naalala ni Kat na bumisita si Frank sa Janko Gardens para kumita ng pera. “Siya nga pala, hindi ba gagamitin mo ang sakit ni Ciril Janko? Gumana ba?”Para hindi siya magtanong pa ng detalye, umiling na lang si Frank. “Ah, di gumana?” Umiling si Kat sa dismaya. “Ibig kong sabihin, 800 million dollars… Tsk, tsk! Sayang at di mo nakuha, ano?”Natural na wala siyang ideya na na
Ang mga babae ay nakaramdam ng paghamak kay Winter habang hindi nila alam kung saan sila dapat mag-intern.Nang marinig ni Frank ang kanilang pag-uusap, nakita siya ni Jessica at nag-double take. "Hey, hindi ba't kapatid ni Winter 'yan?"Gayunpaman, hindi nagtagal ay siya'y nagbiro. "Talagang ginawa mo ang lahat para lang makakuha ng trabaho ang kapatid mo!""Oo nga, ipinadala mo siya na parang regalo sa kama ng isang matandang lalaki… Wala nang hihigit pa sa iyong tiyaga."Ang pang-aasar ay nag-iwan kay Frank na nalilito, bagaman agad niyang napagtanto na nagkamali sila ng pagkakaintindi habang patuloy silang nagkukwentuhan.Si Winter ay talagang may kakayahang maging pinuno ng Zamri Hospital—sa katunayan, sapat na sapat ang kanyang kasanayan sa medisina, at hindi niya kailangang gumamit ng anumang hindi kanais-nais na paraan.Habang nanatiling nagdududa ang mga babae sa kabila ng mga sinabi ni Frank, hinila lang sila ni Frank para makita si Winter upang siya na mismo ang magsab
May isa lamang porsyentong tsansa si Gus na mabuhay, pero may isang bagong graduate na inakalang kasintahan ni Gene na nagtagumpay sa tsansang iyon?!Grabe, kaya na ngang makipag-usap ng lalaki ngayon!Pakiramdam ni Paco na parang gumuho ang kanyang mundo, na parang ang mga dekadang kaalaman niya sa medisina ay walang halaga sa ilang mga bata.Sa paligid niya, ang kanyang mga katulong ay nakatitig sa gulat.Hindi nagawa ni Paco! Ano ang nagbigay sa kanilang dalawa ng karapatan na magtagumpay?Posible bang mas magaling pa ang kanilang mga kasanayan sa medisina kaysa kay Paco kahit na mas kulang sila sa karanasan?"Alam mo ba ang pangalan na Frank Lawrence?"Si Gus ay sumagot kay Winter at Jean Zims, kahit na nakapikit pa rin ang kanyang mga mata."Frank Lawrence?"Nagpalitan ng tingin sina Winter at Jean."Siya ang kapatid ko," sagot ni Winter."Siya ang aking mentor," sabay na sinabi ni Jean.Tumango si Gus at huminga ng malalim. "Kung ganun siya nga talaga ‘yun… Muli niya
"Oh! Dumating sila para kay Winter." Ngumiti ang katulong."Siguro balak nilang hingin sa kanya ang internship, dahil bagong talagang siyang pinuno ng ospital natin at lahat."Pumihit si Paco kay Winter noon din, ang kanyang titig malamig habang malamig na sumagot, "Ano bang akala mo sa ospital namin?! Hindi ito lugar para sa mga batang nagmamadaling umakyat sa ranggo. Lumayas ka dito!""Ano? Humihingi ba kami ng pahintulot na manatili?" Tina ay nagmaktol sa paghamak at lumingon muli upang umalis matapos magbigay ng malamig na titig kay Winter."Sandali…"Sinubukan ni Winter na magsalita, pero sobrang pagod niya mula sa operasyon na halos hindi siya makapagbigkas ng isang pantig.Patuloy na nagalit si Paco sa kanya noon, "Sabi ko, chief, sapat na ang binigay mong gulo sa akin para sa isang araw, kaya ipaalam mo sa utak mo—ospital ito, hindi lugar para kay Gene Pearce na magtago ng mga kalaguyo!"Pagkatapos, itinuturo si Gus Zeller sa trolley bed, sumigaw si Paco, "Tingnan mo ang
"Phew…"Matapos ang mahigit apat na oras na operasyon, bumagsak si Winter sa isang upuan, ang kanyang mga kamay ay puno ng dugo."Okay ka lang ba, Winter?" tanong ni Jean habang pinupunasan ang pawis sa noo ni Winter.Umiling si Winter. "Ang laki ng pagkadismaya ko…""Oo nga…" buntong-hininga ni Jean, nilingon ang lalaki sa surgical table na kakatatapos lang operahan, habang nilingon siya at si Winter. "Okay lang—ginawa mo ang lahat ng makakaya mo.""Alam ko." Nagsalita si Winter nang may lungkot.Di nagtagal, si Gus Zeller ay inilipat sa isang wheel bed at itinulak palabas ng silid ng operasyon."Hahaha! Ang sakit na nito… Tingnan mo lang ang mukha niya, parang nabigo siya.""Hehe. Mga batang mayabang, sabi ko sa'yo. Ayos lang, isang tagapaglingkod ng Soranos ang namatay sa kanilang surgical table… talagang magagalit ang mga Sorano.""Eh, hindi naman kasalanan natin 'yan. Abangan na lang natin kung paano ito magiging."Nagkunot-noo si Winter nang marinig niya ang mga tao, pe
At kapag nalaman ng mga Sorano na babae ni Gene Pearce ang nag-opera sa kanilang retainer, mas mabilis na babagsak si Winter.Ito ang patibong na inihanda ni Paco para kay Winter—katapusan na niya, gawin man niya ito o hindi.Ngumisi siya, dahil naniniwala siya na imposible para kay Winter na mailigtas ang buhay ni Gus Zeller.Bago dumating si Winter, sinuri na niya si Gus—bali-bali ang mga buto sa buong katawan niya at naputol ang isang braso niya, habang dumudugo naman ang mga organs niya.Maging ang pagtibok ng puso niya ay lubhang napakahina.Para kay Paco, kahit na marami na siyang karanasan, dinaig pa ni Gus yung nasagasaan ng tren.Isa siyang patay na naglalakad, at hindi magiging maganda ang mga bagay para sa sinumang tatanggap sa kaso niya.At nagkataon namang magagamit ito ni Paco laban sa bago niyang chief, na kasisimula pa lang ng kanyang unang araw sa trabaho.“Gaano man kakakaiba ang sitwasyon, ang pagliligtas sa buhay ng pasyente ang prayoridad natin,” sabi ni Wi
Bagaman nangangahulugan iyon na hindi kayang hawakan ni Winter ang mga komplikadong kaso at hindi niya kayang linangin ang mga pill, ang kanyang kaalaman sa mga acupoint, masahe, at kasanayan sa acupuncture ay kayang hawakan ang karamihan sa lahat, kahit na hindi ito kasing epektibo ng kay Frank.Pagkatapos ng lahat, ang mga tao tulad ni Frank na nagmaster sa parehong martial arts at medisina ay isang pambihira.Sa kabilang banda, nagulat si Paco na kinuha ni Winter ang scalpel nang walang kaalam-alam, ngunit hindi nagtagal ay tumatawa na siya kasama ang kanyang mga katulong.Ang surgical wing ay isang lugar ng kaseryosohan, at sinisira nila ito."Sandali, chief." Ngumisi si Paco habang lumalapit kay Winter."Hindi ko naman sinasadyang maliitin ka, pero kakagraduate mo lang sa unibersidad at hindi ka pa nakapag-internship. Ito ang unang beses mong humawak ng scalpel, tama ba?"Tumango si Winter nang mahinahon at hindi nagalit."Pfft…"Pinigilan ni Paco ang pagtawa, habang ang kany
Pareho nang higit-kumulang na napagtanto nina Vicky at Helen na ang pagpapanatili ng spiritron vein ay hindi naman talaga mabuti para sa kanila, lalo na't nagdudulot ito ng walang katapusang mga problema.Ang pagkaligaw sa oras ay, mula sa isang pananaw, ang matalinong hakbang.Naiintindihan ni Frank kung ano ang iniisip ni Silverbell.Tanging isang malaking organisasyon tulad ng Martial Alliance at ang kanilang mga tagasuporta ang may lakas na mapanatili ito—ang pagbibigay kay Frank sa kanyang kasalukuyang estado ay makakasama sa kanya sa halip."Ano ang gagawin natin ngayon, Frank?" tanong ni Vicky nang may pag-aalala."Umupo at huwag gumawa ng kahit ano," sabi ni Frank matapos mag-isip ng matagal tungkol dito, lumingon sa pagitan nina Vicky at Helen."Kung may makakahanap ng eksaktong lokasyon ng spiritron vein, problema na nila iyon at hindi natin. Ang lungsod ng Zamri ay gulo na dahil sa spiritron vein, kaya hindi pa panahon para tayo ang magpakita. Sa puntong ito, ang pinakama
Samantala, sa isang conference room sa tuktok ng Lanecorp Tower, nakasimangot sina Vicky at Helen.Pagkatapos ng lahat, pareho silang may mga espada na nakatutok sa kanilang mga makikinis na leeg."Ano'ng ginagawa mo, Silverbell?!" sigaw ni Helen."Heh. Nagulat ako... may isang malapit na tao na nakapagpalusot sa akin." Tumatawa si Vicky, pero ang kanyang mga mata ay kumikislap ng malamig."Pasensya na, ladies," si Silverbell ay nakadamit ng puti tulad ng dati, hawak ang kanyang espada sa isang kamay at isang nagniningning na alahas na kahawig ng isang anting-anting sa kanyang kabila.Iyon ang spiritron vein na binanggit ni Helen sa phone.Nang bumalik sila, Vicky, at Silverbell sa Lanecorp Tower, isang grupo ng mga lalaking nakasuot ng itim na nag-aabang ang sumugod sa kanila.At nang kinuha ng mga lalaking nakasuot ng itim ang spiritron vein at ibinigay ito kay Silverbell, napagtanto nina Vicky at Helen na sila ay niloko.Kahit na siya ang kaibigan ni Frank mula pagkabata at l
Sa isip na iyon, tumingin si Frank pataas at sumigaw, "Sir, wala sa akin ang spiritron vein, pero alam ko kung nasaan ito. Hinihiling ko ang iyong pag-unawa bilang aking senior na bigyan ako ng pabor na palayain ang aking pamilya, at dadalhin kita kung nasaan ito!"Tumahimik ang paligid ng sirang templo sa mga salita ni Frank, habang nag-iisip ang taong nagkukubli sa mga anino.Di nagtagal, muling nagsalita ang kanyang matandang boses."Sige. Dahil isa kang tao ng mga prinsipyo, may tiwala ako sa iyo."Lumabas siya mula sa mga anino, isang matandang lalaki na may kulay-abong buhok at may bakal na maskara na tumatakip sa kalahati ng kanyang mukha ang naglakad palabas.Ang kanyang ekspresyon ay malamig, at may dala siyang kwintas ng mga butil ng dasal sa isang kamay.Tumigil ang tibok ng puso ni Frank nang makita niya siya—ang nakakatakot na presyon na ipinapakita ng lalaking iyon ay malinaw na nagpapakita na siya ay Transcendentrank!Hindi niya maiwasang maalala ang sinabi sa kanya ni