"Sige, itigil mo na ang spacing out ngayon." Ang mahinahong tawag ni Frank ay nagpamulat sa bawat Janko. "Pinatahimik ko na si Mr. Janko ngayon—bali ang kaliwang braso niya, pero kailangan lang niya ng bed rest for a period and he'll be fine."Naglalakad palapit kay Ned, pinalakpakan niya ito sa balikat, na iniwang nakatulala at nalilito. "Huh? Ano...?""Go," nakasimangot si Frank, malinaw na nagpapahiwatig na dapat niyang linisin ang kalat at kunin ang kanyang panatilihin bilang susunod na pinuno ng pamilya Janko.Nang sa wakas ay naintindihan na ni Ned, pinilit niyang ngumiti kay Frank at tumango ng paulit-ulit.Sa paghakbang pasulong, inutusan niya ang takot na takot na mga katulong na dalhin si Ciril sa ibang mansyon upang magpahinga.Pagkatapos noon, sumenyas siya sa mga bodyguard.Si Yed na nakatitig pa rin sa bangkay ng anak ay hinila papunta sa gitna ng natitira sa main mansion."Magsalita ka!" sigaw ni Lothar sa kanya. "Nalason mo ba o hindi mo ang iyong ama?!"Kasam
Nabigla si Lothar bago tumawa nang malakas sa napagtanto niya. “Tama ka, bata… Kung ganun, sige pala!”At nang makitang walang mga reklamo ang mga retainer, nagbigay ng utos si Ned. “Ikulong niyo sila. Sa paggaling ng tatay ko, ipapaalam natin sa kanya ang lahat at paparusahan niya sila sa paraang naisip niyang nararapat para sa kanila.”Pagkatapos, lumapit siya kay Frank at nagsabing, “Siya nga pala, hindi ba sinabi ni Yed na kasabwat niya si—”Isang malamig na boses ng isang babae ang sumingit bago siya nakatapos. “Hmm? Mukhang masigla ang sitwasyon rito, ah… Naabutan ko ba?”Lumingon sina Lothar at ang mga retainer ng Janko sa boses at kumunot ang noo nang nakita nila kung sino iyon. Naglakad si Ned at sumama ang mukha habang nagtanong siya, “Sinong nagpapasok sa'yo rito, Sif Lionheart?!”Ang babaeng nabanggit ay nakasuot ng leather na palda, isang military jacket, at itim na Draconian berey, na sinamahan ng higit isang dosenang bodyguard pagbaba niya ng kotse. Namumuhi siy
Samantala, hinabol ng Janko family bodyguards si Yed at hinawakan siya ulit. Kahit habang hinila nila siya papunta sa basement, sumigaw siya, “Iligtas mo ako, Ms. Lionheart! Papatayin nila ako!”“Ned Janko, sinasabihan kitang pakawalan si Yed ngayon din!” Mayabang na sigaw ni Sif kay Ned sa sandaling iyon. “Hindi.” Umiling si Ned nang may kalmadong tono. “Hindi ako papayag. At ano namang magagawa mo? Aatakihin mo ko sa teritoryo ng pamilya ko?”“Pag-isipan mong mabuti ang ginagawa mo,” naiinip na sumbat ni Sif sa kanya. Si Ned ay isang talunang kayang kutyain ng kahit na sino—paanong lumakas nang ganito ang loob niya sa loob lang ng ilang araw, at nangahas pa ngang lumaban sa kanya?!“Hindi ko na kailangang mag-isip pa, Ms. Lionheart.” Sinalubong naman ni Ned ang titig niya. “Sinasabihan kita ngayong umalis sa pamamahay ko. Hindi kami tumatanggap ng bisita sa ngayon.”“Paano kung tumanggi ako?” Tahimik na tanong ni Sif. “Palalayasin kita nang sapilitan!” Sigaw ni Ned. “Tito
Kaagad na napansin ni Sif kung anong sinabi niya pagkatapos niya itong sabihin. Para na rin niyang inaming tinulungan niya si Yed na patayin si Ciril!Hindi lang ito magdadala ng diplomatic crisis sa pagitan ng mga Lionheart at mga Janko, pero mabilis na hindi sasang-ayunan ang mga ginawa niya kapag kumalat ang balita. At saka walang dudang napakatindi ng lakas at impluwensiya ng mga Lionheart para hindi sila matakot sa mga Janko. Pero kung talagang itulak nila ang mga Janko, tiyak na lalaban sila at baka magtagumpay pa nga silang pingasan nang kaunti ang mga Lionheart bago sila bumagsak. Sa ibang salita, isa itong hindi kinakailangang away. Habang nasa isip iyon, mabilis na nagbago ng isip si Sif. Malamig ang tono niya nang sinabi niyang, “Malapit akong kaibigan ni Yed, at hindi ako uupo na lang ngayong inaabuso siya. Wala akong pakialam sa kahit na anong away-pamilya na nangyari rito.”“Ang mangyari sa pamilya namin ay mananatili sa pamilya namin,” diretsong sabi ni Ned. “A
Kapag kumalat ang balitang nakipagsabwatan ang mga Lionheart para patayin ang head ng isa sa Four Families ng Morhen, malaki ang magiging pinsala nito sa reputasyon nila. Masasabing mas malala ito nang malubha kumpara sa problema ni Sif sa Norsedam!Dahil dito, takot na ngayong huminga si Sif. Kapag nadulas siya ngayon, hindi lang si Ciril—kahit ang sariling elders ng pamilya niya ay babalatan siya nang buhay sa tindi ng kasamaan ng binabalak niya!Hindi nagtagal, magkakagulo ang Morhen dahil kanya-kanya na sila, habang maging ang mga Lionheart mismo ay magiging desperado. “H-Hindi, sir,” mabilis na sabi ni Sif nang may pagpapakumbaba. “Nagpunta ako rito para magpadala ng imbitasyon—ikakasal ang kapatid kong si Titus kay Vicky Turnbull sa susunod na ilang araw, at iniimbitahan ang pamilya niyo para dumalo.”“Hmph. Isa na namang arranged marriage?” Tumawa si Ciril at kinawayan siya. “Naiintindihan ko. Pwede ka nang umalis.”“Ah… oo, syempre. Mauuna na ako, Mr. Janko.” Bahagyang
“Ano?” “Bakit?”Nagkatinginan ang karamihan sa retainers at bodyguards ng Janko family sa pagtataka sa biglaang anunsyo ni Ciril. Ang malalakas na retainers lang ang nakakunot ang noo habang pinag-isipan nila ang pangalan ni Frank Lawrence, at parang nakuha nila ang ibig niyang sabihin. “Hindi kaya isa siyang miyembro ng Lawrence family, ang dating isa sa Four Families ng Morhen?!”“Siya ba ang tagapagmana ng Lord of the Southern Woods?!”Habang hindi sigurado ang lahat, dalawang beses na umubo nang malakas si Ciril at tumawa, “Wag kang mag-alala, Mr. Lawrence. Matagal na akong nabubuhay—at ayaw na ayaw ko sa mga ingrato. Kung may hiling ka, magsabi ka lang! Naiintindihan kong wala lang ang pera para sa'yo… Basta't kaya namin itong tuparin, gagawin namin ang makakaya namin!”“Oo, Mr. Lawrence! Wag kang mahiya sa'min!”“Magtanong ka lang, Mr. Lawrence!”Nang makita kung gaano kasigla ang mga Janko, napaisip sandali si Frank bago lumingon sa imbitasyon a hawak ni Ned. “Kung
Walang kaalam-alam si Kat sa dramatikong pangyayari sa loob.Ito ang unang beses na bumisita siya sa engrandeng tirahan ng isa sa pinakamayamang pamilya ng Morhen, at sabik siyang naglakad-lakad sa kung saan-saan sa ilalim ng pagbabantay ng family butler. Hindi siya nalingat sa kabila ng kidlat o ang shockwave na nangyari nang nagbanggaan ang kamao nina Frank at Ciril. Masaya pa rin siya habang pauwi sila ni Frank. “Pag yumaman ako, tiyak na mabubuhay ako nang ganyan!”Sa kabaliktaran, masakit sa mata ang bahay niya kahit gaano niya pa ito tignan ngayon!Hanggang sa malapit na sila sa cottage ay doon lang naalala ni Kat na bumisita si Frank sa Janko Gardens para kumita ng pera. “Siya nga pala, hindi ba gagamitin mo ang sakit ni Ciril Janko? Gumana ba?”Para hindi siya magtanong pa ng detalye, umiling na lang si Frank. “Ah, di gumana?” Umiling si Kat sa dismaya. “Ibig kong sabihin, 800 million dollars… Tsk, tsk! Sayang at di mo nakuha, ano?”Natural na wala siyang ideya na na
Mukhang nagulat si Kat, ngunit hindi nagtagal ay dinutdot niya ang isang daliri niya sa pisngi ni Frank, sabay mahinang bumulong, “Master Lawrence?”Nagpatuloy na magpanggap na natutulog si Frank. “Nagpapanggap kang natutulog, ano?” Naiinip na sabi ni Kat habang tumayo siya sa tabi ng kama niya. Hindi pa rin kumilos si Frank. “Heh. Kung ganun, di ko na'to kasalanan…”Tahimik niyang hinubad ang sapatos niya at tinapat ito sa harapan ng ilong ni Frank. Nagsalubong ang kilay ni Frank doon, pagkatapos ay umupo siya at naiinis na sumigaw, “Tama na!”Nakita niya sa ilalim ng ilaw ng buwan na nilagyan na naman niya nang makapal na makeup ang pisngi niya at nagsuot din ng puting wig. “Babae ka,” naiinis na sabi ni Frank. “Bakit kailangan mong pumuslit sa kwarto ko nang para bang may binabalak tayo? Paano kung makita tayo ng tatay mo? Anong iisipin niya tungkol sa'kin?!”“Hehe… Alam kong nagpapanggap ka lang,” malokong tumawa si Kat bago misteryosong nagsabi, “May pabor akong hihi