“A-Asa…”Bago pa masabi ni Hux na ‘asa ka’, nagsimula siyang nakakita ng bituin at para bang umikot ang mundo niya, nang parang lasing siya. “Mukhang gumagana na ang lason…” Mapagmataas na tumawa si Pax habang pinanood niyang bumagsak ang lahat. Doon siya lumingon kay Frank at napahinto siya sa paghinga. Nakatayo roon si Frank, diretsong-diretso na para bang hindi siya naapektuhan. Nakatitig pa nga siya kay Pax nang mukhang interesado. “I-Imposible!” Sigaw ni Pax sa pagkataranta. “Pinanood itang inumin ang wine na yun… Paanong nakatayo ka pa rin?!”Talagang nag-iwan sa kanya ng impresyon ang lakas ni Frank habang mabilis niyang tinalo ang Four Kings. Kung hindi naapektuhan si Frank ng nervebreaker, mawawalan ng saysay ang lahat ng ginawa niya ngayon!“Malakas na droga ang nervebreaker, pero isa akong master sa medisina at nakita ko na ang mga patibong mo.” Umiling si Frank at bumunot ng isang pilak na karayom mula sa pulso niya. Initsa niya ang karayom, na lumapag sa kal
Pak!Nang may nakaikot na hawak, hinablot ni Frank si Gigi sa bukong-bukong at hinila siya. Kahit na nawalan siya ng balanse, dumiretso siya sa mga bisig ni Frank at bigla siyang namula sa hiya. Kumunot ang noo ni Frank, ngunit pagpapanggap lang ang pamumula niya mula sa umpisa pa lang. Sa isang iglap, bumagsak ang ekspresyon niya habang bumuka ang mga labi niya. Pagkatapos, isang patalim ang lumipad mula rito na pinalakas ng pure vigor habang dumiretso ito papunta sa leeg ni Frank. “Hah!” Naningkit ang mga mata ni Frank at pinakawalan ang pure vigor niya para patalbugin ang patalim. “Mukhang hindi talaga ako pwedeng mag-alinlangan…”Nang may masamang ekspresyon, hinablot niya si Gigi sa leeg at hinampas siya sa pader. Bang!“Ahhh…” umungol siya sa sakit, ngunit may dala itong bakas ng kahalayan.Ang kahit na sinong lalaking makakarinig sa kanya ay tiyak na matutulala, ngunit hindi muling mahuhulog si Frank sa mga patibong niya. Nang humigpit ang mga daliri niya, may na
“Asa ka! Ikaw lang ang mamamatay dito!”Dinampot ni Frank ang bag gamit ng isang kamay at ibinato ito palabas ng bintana bago lumitaw sa tabi ni Pax sa isang kurap. “Eh?” Huminto sa pagtawa si Pax habang napanganga siya sa gulat. Para siyang isang bibeng hinablot sa leeg. Imposible! Sa ganitong bilis… tao pa ba siya?!“Lumayas ka rito!” Sigaw ni Frank habang pinalipad niya si Pax sa isang sipa."Oof!"Sa sobrang lakas ng sipa ay tumalsik si Pax sa ere nang parang bala ng kanyon. Bumangga siya sa bintana ng hotel at lumipad sa malayo. Muntik mawalan ng malay si Pax doon, pero tiniis niya ang sakit para magkamalay at napansin niyang nasa ere siya pagkatapos siyang sipain ni Frank palabas ng bintana. “Hahaha!” Nahihibang siyang tumawa habang mabilis na nagkalkula ang isipan niya. “Maraming salamat, Vicky Lawrence—iniligtas mo ako!”Lalo na't sasabog na ang buong hotel maya-maya lang!Kahit na mabalian ng buto o kaya'y maparalisa si Pax pagkatapos masipa mula sa ganitong taas
At iyon ang huling ekspresyon sa mukha ni Pax bago siya namatay. Boom!Isang malakas na pagsabog ang nangyari sa ere sa taas ng hotel sa South Morhen. Sumigaw ang mga nagulat na sibilyan habang bumusina naman nang malakas ang mga kotse dahil matindi ang bombang ito.Kahit na sumabog ito ilang distansya mula sa hotel, tinamaan pa rin ng shockwave ang gusali at yumanig ito nang malakas. Hindi maiiwasang napatumba sa lapag ang lahat ng mga sibilyan sa ibaba. Arf! Arf! Arf!Isang taong pinapalakad ang itim na aso niya ang nahagip sa shockwave, ngunit kaagad na tumayo ang aso at mabangis na sumigaw sa langit. Hindi nagtagal, isang sunog na bagay ang bumagsak mula sa langit papunta sa harapan nila. Lumapit ang itim na aso at inamoy ito… pagkatapos ay nagsimulang kumain. Nang lumapit ang may-ari para tignan ito, kaagad siyang bumagsak sa lapag at sumigaw. Iyon ay dahil isa itong sunog na braso ng isang lalaki!-Naalerto ang Morgen kasunod ng pagsabog at nalaman sa DNA test
Bumuntong-hininga ulit si Ned, sabay umiling. Para naman kay Frank, pinili niyang manatili roon—mas komportableng manatili sa iisang kwarto kasama nila nang wala ang mga magagandang lalaking umaaligid sa kanya. Kung hindi, aalis siya kaagad. Pagkatapos ay kinawayan ni Ned si Hux paalis bago seryosong tumingin kay Frank, isang bagay na hindi pa niya pinakita noon.“May pabor akong hihilingin, Mr. Lawrence…”Kumunot ang noo ni Frank. Inasahan niyang ipapahayag ni Ned ang pag-ibig niya sa kanya sa sandaling iyon, ngunit tumango siya sa pagod pagkatapos makita ang seryosong ekspresyon sa mukha ni Ned. “Magsabi ka.”“Ayos lang, Mr. Lawrence,” huminto si Ned sandali habang tahimik siyang nagsabi, “Hindi talaga ako bakla, at hindi rin ako interesado sa'yo sa paraang iniisip mo.”"Huh?"Nabigla si Frank sa katapatan ni Ned.Pero kung hindi siya bakla…“Tama ang pagkakarinig mo, Mr. Lawrence. Kinailangan kong magpanggap.” Tumango si Ned, sabay huminto nang may mapait na tawa. “Hindi
Huminto si Ned, pagkatapos ay mahinang nagtanong, “Kung ganun, pwede ko bang malaman ang tunay mong pangalan?”Malalaman kaagad ng kahit na sino na hindi Vicky ang tunay na pangalan ni Frank. Bahagyang kumunot ang noo ni Frank nang nakita niya ang matapat na mga mata ni Ned, at sa huli ay bumuntong-hininga siya. “Frank Lawrence.”“Frank Lawrence?” Seryosong tumango si Ned. “Ikinararangal kong makausap ka nang tapat, at gusto ko talagang maging magkaibigan tayo. At salamat sa pagligtas mo sa'kin kahapon, kundi talagang mapapatay ako ni Pax doon.”Pagkatapos ay pagod na ngumiti si Ned. “Hindi ko inakalang ang gang na personal kong pinalaki ay kakagatin ako pabalik.”“Pinalaki mo sila?” Tinaas ni Frank ang isang kilay niya. “Oo.” Tumango si Ned at tumingin sa paligid para tiyaking walang nakikinig sa kanila bago nagsalita, “Ang totoo, may away sa loob ng pamilya ko na lalo lang lumaki sa paglipas ng panahong. Humaling na humaling ang lahat na maging susunod na head ng pamilya. Ang
Tumingin si Frank kay Ned mula sa galit, kahit na may ideya na siya kung ano ang binabalak ni Ned. “Gusto kong mag-alok ng isang partnership, Mr. Lawrence. Tulungan mo kong pabagsakin ang kapatid ko at makuha ang pamumuno sa pamilya ko, at pwede mong makuha ang kahit na anong sabihin mo, mapa-pera, kasikatan, o babae.”Sa hindi ikinagulat ng kahit na sino, sinusubukang kunin ni Ned si Frank, at naiwan naman si Frank sa isang nakakailang na sitwasyon. Sa tapat na opinyon niya, hindi mukhang walang kwentang basagulero si Ned. Makikinabang si Frank sa pagkakaibigan nila, pero ang problema ay hindi pumunta si Frank sa Morhen para sunod-sunod na makipag-away. Nagpunta siya rito para malaman kung anong nangyari kay Vicky Turnbull… ngunit sumigla ang mga mata ni Frank sa naisip niya. “Mr. Janko, gusto kong magtanong… Sa tingin mo may pagkakataon ang pamilya mo laban sa mga Turnbull o mga Lionheart?”“Sa mga Turnbull o mga Lionheart?” Nabigla si Ned at yumuko para mag-isip bago kumun
Huminto si Ned nang marinig na nagtanong si Frank tungkol sa kondisyon ng tatay niya at naparoon ang puso niya nang naalala niya kung paano nilabanan ni Frank ang nervebreaker na ginamit ni Pax sa kanila noon. “Sabi ng kapatid ko, naging kulay lila ang labi ng tatay ko,” paliwanag niya. “Kumikibot din ang mga braso’t binti niya at kasing lamig ng yelo, at nawalan na siya ng malay. Tumango si Frank at nakikita na niya kaagad na isang ice-type na lason ang ginamit sa tatay ni Ned. Habang tahimik na nag-iisip, nagsalita siya, “Pwede nating pag-usapan ang partnership sa susunod, pero mas magandang itabi mo ang pill na'to kung gusto mo pang mabuhay para magawa yun.”“Huh? Ano?” Mukhang nagtaka si Ned nang kinuha niya ang dilaw na pill.“Isa itong pill na lumalaban sa ice-type poison. Kung tama ang paglalarawan ng kapatid mo, iyon ang lumason sa tatay mo. Gagamutin ito ng pills nang ilang araw.”Hindi rin kawalan para kay Frank ang pill dahil hindi naman ito mahalaga—isa lang itong
Ang mga babae ay nakaramdam ng paghamak kay Winter habang hindi nila alam kung saan sila dapat mag-intern.Nang marinig ni Frank ang kanilang pag-uusap, nakita siya ni Jessica at nag-double take. "Hey, hindi ba't kapatid ni Winter 'yan?"Gayunpaman, hindi nagtagal ay siya'y nagbiro. "Talagang ginawa mo ang lahat para lang makakuha ng trabaho ang kapatid mo!""Oo nga, ipinadala mo siya na parang regalo sa kama ng isang matandang lalaki… Wala nang hihigit pa sa iyong tiyaga."Ang pang-aasar ay nag-iwan kay Frank na nalilito, bagaman agad niyang napagtanto na nagkamali sila ng pagkakaintindi habang patuloy silang nagkukwentuhan.Si Winter ay talagang may kakayahang maging pinuno ng Zamri Hospital—sa katunayan, sapat na sapat ang kanyang kasanayan sa medisina, at hindi niya kailangang gumamit ng anumang hindi kanais-nais na paraan.Habang nanatiling nagdududa ang mga babae sa kabila ng mga sinabi ni Frank, hinila lang sila ni Frank para makita si Winter upang siya na mismo ang magsab
May isa lamang porsyentong tsansa si Gus na mabuhay, pero may isang bagong graduate na inakalang kasintahan ni Gene na nagtagumpay sa tsansang iyon?!Grabe, kaya na ngang makipag-usap ng lalaki ngayon!Pakiramdam ni Paco na parang gumuho ang kanyang mundo, na parang ang mga dekadang kaalaman niya sa medisina ay walang halaga sa ilang mga bata.Sa paligid niya, ang kanyang mga katulong ay nakatitig sa gulat.Hindi nagawa ni Paco! Ano ang nagbigay sa kanilang dalawa ng karapatan na magtagumpay?Posible bang mas magaling pa ang kanilang mga kasanayan sa medisina kaysa kay Paco kahit na mas kulang sila sa karanasan?"Alam mo ba ang pangalan na Frank Lawrence?"Si Gus ay sumagot kay Winter at Jean Zims, kahit na nakapikit pa rin ang kanyang mga mata."Frank Lawrence?"Nagpalitan ng tingin sina Winter at Jean."Siya ang kapatid ko," sagot ni Winter."Siya ang aking mentor," sabay na sinabi ni Jean.Tumango si Gus at huminga ng malalim. "Kung ganun siya nga talaga ‘yun… Muli niya
"Oh! Dumating sila para kay Winter." Ngumiti ang katulong."Siguro balak nilang hingin sa kanya ang internship, dahil bagong talagang siyang pinuno ng ospital natin at lahat."Pumihit si Paco kay Winter noon din, ang kanyang titig malamig habang malamig na sumagot, "Ano bang akala mo sa ospital namin?! Hindi ito lugar para sa mga batang nagmamadaling umakyat sa ranggo. Lumayas ka dito!""Ano? Humihingi ba kami ng pahintulot na manatili?" Tina ay nagmaktol sa paghamak at lumingon muli upang umalis matapos magbigay ng malamig na titig kay Winter."Sandali…"Sinubukan ni Winter na magsalita, pero sobrang pagod niya mula sa operasyon na halos hindi siya makapagbigkas ng isang pantig.Patuloy na nagalit si Paco sa kanya noon, "Sabi ko, chief, sapat na ang binigay mong gulo sa akin para sa isang araw, kaya ipaalam mo sa utak mo—ospital ito, hindi lugar para kay Gene Pearce na magtago ng mga kalaguyo!"Pagkatapos, itinuturo si Gus Zeller sa trolley bed, sumigaw si Paco, "Tingnan mo ang
"Phew…"Matapos ang mahigit apat na oras na operasyon, bumagsak si Winter sa isang upuan, ang kanyang mga kamay ay puno ng dugo."Okay ka lang ba, Winter?" tanong ni Jean habang pinupunasan ang pawis sa noo ni Winter.Umiling si Winter. "Ang laki ng pagkadismaya ko…""Oo nga…" buntong-hininga ni Jean, nilingon ang lalaki sa surgical table na kakatatapos lang operahan, habang nilingon siya at si Winter. "Okay lang—ginawa mo ang lahat ng makakaya mo.""Alam ko." Nagsalita si Winter nang may lungkot.Di nagtagal, si Gus Zeller ay inilipat sa isang wheel bed at itinulak palabas ng silid ng operasyon."Hahaha! Ang sakit na nito… Tingnan mo lang ang mukha niya, parang nabigo siya.""Hehe. Mga batang mayabang, sabi ko sa'yo. Ayos lang, isang tagapaglingkod ng Soranos ang namatay sa kanilang surgical table… talagang magagalit ang mga Sorano.""Eh, hindi naman kasalanan natin 'yan. Abangan na lang natin kung paano ito magiging."Nagkunot-noo si Winter nang marinig niya ang mga tao, pe
At kapag nalaman ng mga Sorano na babae ni Gene Pearce ang nag-opera sa kanilang retainer, mas mabilis na babagsak si Winter.Ito ang patibong na inihanda ni Paco para kay Winter—katapusan na niya, gawin man niya ito o hindi.Ngumisi siya, dahil naniniwala siya na imposible para kay Winter na mailigtas ang buhay ni Gus Zeller.Bago dumating si Winter, sinuri na niya si Gus—bali-bali ang mga buto sa buong katawan niya at naputol ang isang braso niya, habang dumudugo naman ang mga organs niya.Maging ang pagtibok ng puso niya ay lubhang napakahina.Para kay Paco, kahit na marami na siyang karanasan, dinaig pa ni Gus yung nasagasaan ng tren.Isa siyang patay na naglalakad, at hindi magiging maganda ang mga bagay para sa sinumang tatanggap sa kaso niya.At nagkataon namang magagamit ito ni Paco laban sa bago niyang chief, na kasisimula pa lang ng kanyang unang araw sa trabaho.“Gaano man kakakaiba ang sitwasyon, ang pagliligtas sa buhay ng pasyente ang prayoridad natin,” sabi ni Wi
Bagaman nangangahulugan iyon na hindi kayang hawakan ni Winter ang mga komplikadong kaso at hindi niya kayang linangin ang mga pill, ang kanyang kaalaman sa mga acupoint, masahe, at kasanayan sa acupuncture ay kayang hawakan ang karamihan sa lahat, kahit na hindi ito kasing epektibo ng kay Frank.Pagkatapos ng lahat, ang mga tao tulad ni Frank na nagmaster sa parehong martial arts at medisina ay isang pambihira.Sa kabilang banda, nagulat si Paco na kinuha ni Winter ang scalpel nang walang kaalam-alam, ngunit hindi nagtagal ay tumatawa na siya kasama ang kanyang mga katulong.Ang surgical wing ay isang lugar ng kaseryosohan, at sinisira nila ito."Sandali, chief." Ngumisi si Paco habang lumalapit kay Winter."Hindi ko naman sinasadyang maliitin ka, pero kakagraduate mo lang sa unibersidad at hindi ka pa nakapag-internship. Ito ang unang beses mong humawak ng scalpel, tama ba?"Tumango si Winter nang mahinahon at hindi nagalit."Pfft…"Pinigilan ni Paco ang pagtawa, habang ang kany
Pareho nang higit-kumulang na napagtanto nina Vicky at Helen na ang pagpapanatili ng spiritron vein ay hindi naman talaga mabuti para sa kanila, lalo na't nagdudulot ito ng walang katapusang mga problema.Ang pagkaligaw sa oras ay, mula sa isang pananaw, ang matalinong hakbang.Naiintindihan ni Frank kung ano ang iniisip ni Silverbell.Tanging isang malaking organisasyon tulad ng Martial Alliance at ang kanilang mga tagasuporta ang may lakas na mapanatili ito—ang pagbibigay kay Frank sa kanyang kasalukuyang estado ay makakasama sa kanya sa halip."Ano ang gagawin natin ngayon, Frank?" tanong ni Vicky nang may pag-aalala."Umupo at huwag gumawa ng kahit ano," sabi ni Frank matapos mag-isip ng matagal tungkol dito, lumingon sa pagitan nina Vicky at Helen."Kung may makakahanap ng eksaktong lokasyon ng spiritron vein, problema na nila iyon at hindi natin. Ang lungsod ng Zamri ay gulo na dahil sa spiritron vein, kaya hindi pa panahon para tayo ang magpakita. Sa puntong ito, ang pinakama
Samantala, sa isang conference room sa tuktok ng Lanecorp Tower, nakasimangot sina Vicky at Helen.Pagkatapos ng lahat, pareho silang may mga espada na nakatutok sa kanilang mga makikinis na leeg."Ano'ng ginagawa mo, Silverbell?!" sigaw ni Helen."Heh. Nagulat ako... may isang malapit na tao na nakapagpalusot sa akin." Tumatawa si Vicky, pero ang kanyang mga mata ay kumikislap ng malamig."Pasensya na, ladies," si Silverbell ay nakadamit ng puti tulad ng dati, hawak ang kanyang espada sa isang kamay at isang nagniningning na alahas na kahawig ng isang anting-anting sa kanyang kabila.Iyon ang spiritron vein na binanggit ni Helen sa phone.Nang bumalik sila, Vicky, at Silverbell sa Lanecorp Tower, isang grupo ng mga lalaking nakasuot ng itim na nag-aabang ang sumugod sa kanila.At nang kinuha ng mga lalaking nakasuot ng itim ang spiritron vein at ibinigay ito kay Silverbell, napagtanto nina Vicky at Helen na sila ay niloko.Kahit na siya ang kaibigan ni Frank mula pagkabata at l
Sa isip na iyon, tumingin si Frank pataas at sumigaw, "Sir, wala sa akin ang spiritron vein, pero alam ko kung nasaan ito. Hinihiling ko ang iyong pag-unawa bilang aking senior na bigyan ako ng pabor na palayain ang aking pamilya, at dadalhin kita kung nasaan ito!"Tumahimik ang paligid ng sirang templo sa mga salita ni Frank, habang nag-iisip ang taong nagkukubli sa mga anino.Di nagtagal, muling nagsalita ang kanyang matandang boses."Sige. Dahil isa kang tao ng mga prinsipyo, may tiwala ako sa iyo."Lumabas siya mula sa mga anino, isang matandang lalaki na may kulay-abong buhok at may bakal na maskara na tumatakip sa kalahati ng kanyang mukha ang naglakad palabas.Ang kanyang ekspresyon ay malamig, at may dala siyang kwintas ng mga butil ng dasal sa isang kamay.Tumigil ang tibok ng puso ni Frank nang makita niya siya—ang nakakatakot na presyon na ipinapakita ng lalaking iyon ay malinaw na nagpapakita na siya ay Transcendentrank!Hindi niya maiwasang maalala ang sinabi sa kanya ni