“Sige, Mr. Lawrence.” Sumang-ayon si Trevor dito kaagad nang walang tanung-tanong. Pagkatapos ay bumalik si Frank sa Maybach niya ngunit para bang masikip ito habang nagtatalo ang mga babae sa kung sino ang uupo sa harapan. Sa huli, nanalo si Winter, hindi dahil natalo si Vicky o si Helen, ngunit dahil hindi nila kayang isiping mauupo sa harap ang isa sa kanila. “Hmph. Maraming beses naman na akong umupo sa harapan kasama ng darling ko,” singhal ni Vicky habang pinagpatong ang mga braso niya sa dibdib niya. “Sino ang darling mo? Ang kapal ng mukha mo,” sagot ni Helen na naglaho ang parang reyna ng yelong pag-uugali niya. “Hay, tigilan niyo na nga yan…” Hinimas no Frank ang kilay niya—katapusan na ng mapayapang buhay niya. “Hindi ako babalik sa Skywater Bay,” sabi ni Kiki na nakatayo sa labas ng kotse at kumakaway. “Sinukuan na ako ng mga Sorano pagkatapos mamatay ni Hubert Sorano, at pwede na akong mabuhay sa paraang gusto ko ngayon.”“Magiging ayos ka lang ba?” Kumunot an
Kinawayan siya ni Helen at bahagyang ngumiti. “Tama na yan—may dala akong magandang balita, dahil kaming Northstream Lanes ay parte nang muli ng Lane family.”“Uh huh, tapos?” Nanatiling hindi apektado si Frank. Hindi nagulat si Helen at nagpatuloy na ngumiti. “Well, hindi lang yun. Sinabi rin sa'kin ni Tito Gavin na isa na ako ngayong kandidato para sa head ng pamilya!” “Kandidato lang?” suminghal si Frank sa pagkamuhi. “Hoy, wag kang masyadong sakim!” Binatukan siya nang mahina ni Helen habang tumatawa. “Yung iba kailangan pa nilang kalkalin ang utak nila para magplano para lang makakuha ng pagkakataon. Nakakamangha nang ang isang taong kagaya ko, na kakabalik lang sa pamilya, ay pinili nila!”Ang totoo, walang pakialam si Helen sa pagbalik niya sa main family kagaya ni Frank. Magiging sangay lang sila ng kamaganak, na may mababaw na relasyon sa Southstream Lanes nang walang makahulugang usapan. Dahil dito, iba ang pagiging isang kandidato para sa susunod na head ng pamilya
Sa huli, si Vicky ay ang heiress ng isang importanteng pamilya. Talagang hindi maikukumpara si Helen sa kanya at hindi ito matanggap ng pride niya. Kung kaya't ngayong may pagkakataon siyang maging head ng Lane family at maging kapantay ni Vicky, kukunin niya ito. Para naman sa kung sino ang mangingibabaw, nakadepende ito sa kani-kanilang kakayahan!Ring…Nagsimulang tumunog ang phone ni Helen at sinagot niya ito. “Hello?”Kaagad na nagsalita si Gina, “Nasaan ka? Bumalik ka sa manor ngayon din! Natatandaan mo si Madam Lang, ang second wife ni Mark? Nandito siya, at ikaw mismo ang gusto niyang makita!”“Gusto niya kong makita? Bakit?” Tanong ni Helen habang tumingin siya kay Frank. Si Mark ay kapatid ni Henry Lane—ang lolo ni Helen—at ikinasal sa tatlong babae sa kabataan niya. Nagkataon ring ito ang dahilan kung bakit naghiwalay ng landas sina Henry at Mark noon. Kahit na ganun, naging masigla na naman si Gina, “Oh, di mo ba naiintindihan? Dahil ito siguro sa sinabihan ka
Mas lalong nainis si Gina sa paglipas ng pinto. “Hah! Sinusubukan mo pa rin akong lokohin? Personal itong pinasuri ni Cindy kay Randall Young ng Square Street. Espesyalista ang lalaking iyon, at sabi niya, isa itong glass orb na nagkakahalaga nang hindi hihigit sa dalawampung dolyar—o sinasabi mo bang mali siya? Wag mong isiping pwede mong makuha ang anak ko gamit lang ng isang hamak na laruan. Bayaran mo ko ng limampung milyong dolyar na dote kung gusto mo siyang pakasalan!”Kahit nang hinila ni Gina si Helen at tinitigan nang masama si Frank, sinubukan ni Helen na pakalmahin ang sitwasyon. “Nagkakamali ka ba, Mom? Hindi magkakamali si Frank.”“Nagkakamali?! Nandito ang ebidensya! Sinungaling si Frank!” Galit na sigaw ni Gina. “Baka nga nagsisinungaling pa siya na napasuko niya raw si Titus Lionheart! Wag kang magpapaloko sa kanya, Helen!”“Tama na!” Malamig na sumbat ni Frank pero pinanatili niyang mahina ang boses niya dahil nakikita niyang masaya silang pinapanood ng Southstream
Napaupo si Gina sa lapag. Hindi siya nakaiyak kahit gustong-gusto niya at nakaramdam siya ng kawalan sa loob niya. Paano niya malalaman na ang isang ruby na initsa sa kanya ni Frank ay ganoon kamahal?!“Anong. Ginagawa niyo diyan?! Hindi niyo ba nakikita na kanina pa naghihintay si Madam Lang?! Nasaan ang manners at tamang pagpapalaki sa inyo?!”Sa kabilang banda, sa wakas ay nainip na si Jade at sumigaw mula sa malayo sabay binagsak ang tasa niya sa salaming mesa nang may malakas na kalabog. Iyon ay espesyal na tumama ang Gina nakaupo sa lapag nang parang isang palengkera. “Kalimutan mo na yan—mamaya na lang natin pag-usapan to. Bumalik tayo sa pinunta natin rito,” kalmadong sabi ni Frank. Alam niya kung gaano kahalaga ang araw na ito para kay Helen. Natauhan si Helen sa mga sinabi niya. Totoo iyon—iniisip niya pa rin ang ruby, pero ang sitwasyon ngayon ang mas mahalaga. Pagkatapos ay iniunat ni Jade ang kamay niya habang nagpakilala, “Helen, pinapakilala ko sa'yo si Madam
Suminghal nang malamig si Jade sa sandaling iyon. “Pwede mo naman yang gawin kanina, pero pinatagal mo pa. Napakawalanghiya.”Sa tabi niya, kuminang ang mga mata ni Luna nang may malinaw na saya na para bang nakaluhod si Helen sa kanya at hindi kay Fleur. Malinaw na hindi siya natuwang napili si Helen bilang kandidato para maging susunod na head ng Lane family, pero ano naman kung ganun? Sa huli, kailangan pa ring lumuhod ni Helen sa harapan ng lola niya. Sa kabilang banda, nakakunot ang noo ni Frank habang pinanood niyang lumuhod si Helen. Diring-diri siya sa ganito kasagwang tradisyon na ito, at maging si Godwin Lawrence—ang pinakasakim na taong nakilala ni Frank—ay walang ganitong klase ng tradisyon. Kung ikukumpara, nilinaw ng katotohanang may ganitong tradisyon ang ilang hamak na pamilya na sanay sila sa pang-aapi sa nakababatang henerasyon. Kahit ganun, tiniis ito ni Frank. Nanatili siyang tahimik dahil ang pagiging kandidato para sa susunod na head ng Lane family ay n
“S-Sige, gagawin ko ito kaagad,” bulalas ni Gina at kaagad na nagsalin ng isa pang tasa ng tsaa, iniabot ito kay Helen at dinaan siya sa tingin. Sinara ni Helen ang mga kamao niya. Handa na siyang tumangging pagsilbihan muli si Fleur nang naalala niya si Vicky. Kahit ngayon, malaki ang agwat nila—ang pagiging head ng Lane family ay ang nag-iisang paraan ni Helen para baliktarin ang sitwasyon kay Vicky. Habang naghanda si Helen na abutin ang tasa, inagaw ng napuno nang si Frank ang baso mula sa mga kamay niya. Nabigla si Gina pero hindi nagtagal ay nagalit siya. “Anong ginagawa mo, Frank?!”Sisirain na naman ba niya ang isa pang malaking pagkakataon para sa kanya?!Kapag ginalit niya si Fleur, hindi lang hindi magiging susunod na head ng Lane family si Helen—mapapalayas na naman sila!“Frank…” Bulong ni Helen. Alam niyang napuno na si Frank at iniligtas siya nito sa mas matinding pagpapahirap. Kahit na ganun, habang nag-alinlangan ang lahat, suminghal si Frank nang itinap
Hindi nila kayang palampasin ang ganito kalaking pagkakataon—ano ba ang maliit na hindi pagkakaunawaan kumpara sa isang billion-dollar company?!Gayunpaman, umiling si Helen sa nasasabik na ekspresyon ni Gina. Kahit ganun, dinampot niya ang tasa at umiling pa kay Frank para hindi siya mangialam. Nanatiling walang emosyon si Frank habang umatras siya. Nakatitig pa rin ang mga mata niya kay Fleur na nagpainis dito. Nang ibibigay na ni Helen sa kanya ang tasa, pinagpatong ni Fleur ang mga braso niya sa dibdib niya at tinanggihan ito. Hinampas niya ang kasunduan sa mesa sabay tinuro si Frank at malamig na nagsabing, “Kung gusto mo to, basain mo siya ng tsaa sa mukha!”Nanigas si Helen sa mga salita ni Fleur at lumingon kay Frank, na magkapatong ang mga braso sa dibdib niya at nanatiling tahimik. Malinaw na pagbawi at pang-iinsulto rin ito kay Helen!“Ano pang hinihintay mo, Helen?!” Sigaw ni Gina sa inis—pwede niyang kunin ang tasa at basain si Frank nang personal! “Nararapat