Mabilis na nagmaneho si Frank papuntang Riverton University, at nakarating sa loob ng labinlimang minuto na kadalasan ay inaabot ng kalahating oras. Naningkit ang kanyang mga mata at kaagad na nakita ang ambulansya sa may tarangkahan, at nakaramdam ng masamang pangitain. Tumakbo siya papunta dito at nahanap niya ang mga paramediko na ginagamot ang ilang mga estudyante, bawat isa sa mga ito ay duguan ang mga mukha. Mabuti na lang, wala siyang kilala sa mga ito. Pagkatapos, ng naglalakad na siya papunta sa gusali, isang babae ang biglang lumitaw at humarang sa kanyang daanan. “Hoy, tigil! Hinarangan na ng mga pulis ang lugar—walang pwedeng pumasok sa loob!”Pareho silang nabigla nang makita nila ang isa-t isa, dahil ang babae ay walang ibha kungt hindi ang matalik na kaibigan ni Winter, si Jean Zims. “Frank?!” Mukhang nabigla ito. “Anong nangyari dito, Jean?!” Tanong ni Frank, pinipigilan ang nararamdaman nitong taranta hangga’t makakaya niya. “Hindi ko rin alam—may isang
Isang binata na nakasuot ng puting amerikana at malinaw na mayaman habang tumatawa sa harapan ng gusali. “Hahaha! Lumabas ka na, maganda, kung hindi ay masusunog ka ng buhay!”Hawak pa rin nito ang tanglaw na ginamit na pansindi sa gasolina na binuhos sa paligid ng gusali. Makikita sa mga mata nito ang mabangis na kasabikan habang pinapanood ang ang lumalagablab na apoy, at nagsimula pang bumukol ang lugar sa pagitan ng kanyang mga binti!-Samantala, hila-hila ni Mona si Winter habang tumatakbo sila papunta ng ika-limang palapag, saka nagtago sa isang abandonadong classroom at umuubo ng malakas dahil sa usok sa paligid nila. “Iwan mo na ako, Mona! Tumakbo ka na!” Tinulak ni Winter si Mona, sinusubukan na patakasin ito ng mag-isa. Walang duda na magagawang makatakas ni Mona mula sa mga lalaking nakaitim kapag mag-isa lang ito. Alam ni Winter na nanatili lang si Mona sa loob ng gusali ng dahil sa kanya. Sa kabilang banda naman, nanggagalaiti naman si Mona habang naghahabol ng h
Bumagsak na ang hagdan sa loob ng building at walang pwedeng maakyat doon. Tinawid ni Frank ang handrail na naiwan roon nang may liksi ng isang unggoy at tumalon sa fifth floor sa loob lang ng kalahating minuto. “Mona! Winter!” sigaw niya habang nagpakawala ng purong vigor para hawiin ang makapal na usok. “Frank! Nandito kami!” Isang mahinang sigaw mula kay Mona ang narinig mula sa lecture hall sa dulo ng hallway. Sumugod si Frank papunta roon at tumakbo sa pader para talunan ang pader ng apoy, sabay mabilis na hinila sina Mona at Winter sa mga bisig niya. Habang walang malay si Winter, kinakabahang tumingala si Mona sa kanya.” Hindi kami makalabas. Nasusunog ang hagdan!”“Kumapit ka lang nang mahigpit!” Sigaw ni Frank. Nang naipon nag vigor sa meridian nexus niya, nagpakawala siya ng malakas na bugso ng purong vigor mula sa palad niya, na humiwa sa dagat ng apoy sa harapan niya at pinadilim ang pader sa likod nito. Bang!Sa labas ng campus gates, tumingala si Jean at n
Nagtaka lang si Frank sa akusasyon ni Maron. “Pinatay sina Bocek at Quinn?”“Ano, di mo alam?” Huminto si Maron bago tumawa. “Hindi ba masyado nang huli para magpanggap lang inosente?”Kumunot ang noo ni Frank. “Hindi ko sila pinatay.”“Oh, so sinasabi mong aksidente silang nadulas habang naglalakad, tapos bam—namatay sila.” Gumawa ng tunog si Maron habang sumenyas siya sa leeg niya at natawa. “Hindi ko alam kung anong binabalak ng sect nito. Kahit na ganun, inosente ako at may testigo rito,” sabi ni Frank, sabay lumingon kay Mona. Tumango si Mona—naroon siya nang nilabanan ni Frank si Bocek. “Hindi niya pinatay si Bocek Ocean o ang anak niyang si Quinn. Pinakawalan niya sila at nakita ko yun gamit ng sarili kong mga mata.”“Ganun ba. Nagkamali lang pala ako ng akala.” Seryosong tumango si Maron bago ngumisi kay Frank. “O iniisip mo talagang maniniwala ako sa kalokohang yan?”Habang kinawayan sila, suminghal siya. “Hindi na mahalaga yun sa ngayon—kalaban ka ng Sage Lake Sect a
Nanlaki ang mga mata ni Maron. “Ano?! Masyadong puro ang vigor ng hayop na'to!”Bago pa siya nakakibo, sumayaw si Frank nang parang isang dragon at kumilos nang sobrang bilis na nag-iwan siya ng mga anino sa likod niya. Tumalon siya papunta sa mga lalaking naka-itim at hindi nagtagal ay narinig ang mga sigaw at sampal habang lumipad ang mga sandata at mga bahagi ng katawan sa ere. At habang lalong lumaban si Frank, mas lalo naman siyang gumaling. Bumagsak ang lahat ng mga lalaking naka-itim sa loob ng limang minuto at tumayo si Frank sa gitna nila. Nang sinuntok ni Frank ang mukha ng huling lalaki, pinalipad niya ito at pinagulong sa paanan ni Maron. Mula rito, sila Maron at Frank na lang ang naiwang nakatayo habang tinitigan nang masama ni Frank si Maron. “Yun lang ang dala mo? Mga mahihinang gumagamit ng vigor?”“Oh, hindi ako umaasang may magagawa sila sa'yo…” ngumiti si Maron. “Binigyan nila ako ng sapat na oras. Tignan mo kasi, tinuturuan kita ng leksyon dito, Frank La
Sabi ni Carol, “Oh, kung ganun mabuti naman… Siya nga pala, alam mo ba kung uuwi sina Winter at Mona para maghapunan?”“Hindi,” sagot ni Frank habang ginagawa ang lahat para manatiling kalmado sa kabila ng takot niya. “Ang totoo, wala sa'min ang uuwi ngayong gabi, pero uuwi kami bukas ng gabi.”“Oh, sige. Mag-ingat ka kasama ng mga dalaga, Frank.”“Sige, wag kang mag-alala.”Binaba ni Frank ang tawag pagkatapos pagaanin ang loob ni Carol, ngunit isa na namang tawag ang dumating. Ngayon naman ay si Bravo. “Mr. Lawrence… Dumating ang mga Salazar at kinuha sina Ms. Lane at Ms. Turnbull! Ginawa namin ang makakaya namin para lumaban, pero nakatakas sila! Patawad, ako—”“Hindi, ayos lang. Hindi mo to kasalanan,” pinagaan ni Frank ang loob ni Bravo kahit lumubog ang puso niya sa sandaling iyon. Nang binaba niya ang tawag, hindi na maitatago ang mga galit na galit na mata niya. “Donald Salazar!” sumigaw siya nang nagngingitngit ang ngipin. “Binigyan kita ng pagakakataon! Talagang su
Nag-utos ang boses sa headset niya sa wikang Talnamese. “Sundan mo siya, at alamin mo kung saan niya nakuha ang ruby na yun.”“Opo, sir,” sumagot ang lalaki habang tumayo siya. Wala siyang emosyon nang sinundan niya si Cindy na masayang-masaya. -Sa gabing iyon, nagpaalam si Janet sa mga kasamahan niya sa Flora Hall, pinatay ang mga ilaw, at handa nang umuwi. Nang dinampot niya ang bag niya, napansin niya ang isang mapayat na anyong tumumba sa madilim na pader. “Ano?” Lumapit si Janet at nakita niyang nababalot ng sugat ang babae. Nagpatong-patong ang mga sugat niya habang nagkapunit-punit ang mga damit niya. “Hello? Hoy!” Lumapit si Janet at marahang tinapik ang pisngi niya. “Frank… Frank Lawrence…” biglang bumulong ang babae. “Frank Lawrence?” Bulalas ni Janet sa gulat at lumapit para makinig sa mahinang bulong ng babae. Pero walang duda—sinabi niya ang pangalang Frank Lawrence. “Hindi kaya siya ang girlfriend ni Frank?!” mabilis na kumilos si Janet at tinawag ang
Ang babae ay si Quinn Ocean. Kahit na ganun, nagtaka si Frank kahit na nakahinga siya nang maluwag—malinaw niyang naaalalang hinayaan niyang mabuhay sina Quinn at ang ama niyang si Bocek. Kahit wala ang vigor at meridian nexus niya, meron pa rin siyang martial arts. Kung ganun, anong nagdala sa kanya sa bingit ng kantahan? Ang Sage Lake Sect?Patuloy na gumawa ng teorya si Frank, ngunit walang magagawa ang panghuhula. Sa halip, lumingon siya sa mga aligagang manggagamot sa paligid ni Quinn at kumunot ang noo nang nagsabing, “Padaan. Iwan niyo siya sa'kin.”Lumapit si Janet at nagtanong, “Kilala mo ba siya, Frank?”“Oo,” pinadaloy ni Frank ang vigor niya papunta sa mga daliri niya at mabilis tinapik ang iba't ibang acupoints niya nang walang hinto.Hindi nagtagal, umubo siya ng namuong dugo. “Karayom!” Sigaw ni Frank habang nakaunat ang kamay kay Janet. “Oh… Sige!” Mabilis na tumakbo si Janet para kumuha ng isang kahon ng sterilisadong karayom. Whoosh.Kumuha si Frank
Kahit na ganun, nagdalawang-isip sandali si Frank bago tinapik si Susan sa balikat. “Pasensya na, Mrs. Turnbull—hindi ngayon ang oras para diyan. Kailangan nating malaman kung anong nangyari.”“Anong nangyari…?” Bulong ni Walter. Takang-taka siya habang tumingin siya sa mga miyembro ng pamilya niyang nakapalibot sa kanya. Pagkatapos ay sinampal niya ang noo niya at kumunot ang noo nang naalala niya, “Teka lang, hindi ba dapat dadalo ako sa coming-of-age ceremony ni Denise Laine? Paano ako nakarating dito?”“Iniuwi ka ni Jet.” Lumingon si Glen sa matangkad na lalaking may seryosong mukha na mukhang nasa tatlompung taong gulang. “Jet…?” Nabigla si Walter, dahil si Jet ang lider ng mga blackguard ng mga Turnbull at ang ampon ni George Turnbull. Kung kinailangang ipadala ng pamilya ni Walter ang mga blackguard para iuwi siya, ibig sabihin ay nagkaroon ng malaking problema. “Naaalala mo ba kung anong nangyari sa ceremony kahapon?”“Kahapon?”Napangiwi si Walter habang nagsikap s
"Phew…"Nakahinga nang maluwag si Silverbell nang nakita niya ang tango ni Frank, at lumuwag ang pagkakahawak niya sa espada niya. “Lady Silverbell, ang lalaking iyon…”“Kapatid ko siya,” sabi niya at hindi na nagpaliwanag. “Kapatid, ha… At Lawrence ang apelyido niya… Sa tingin ko naiintindihan ko na,” bulong ng isa sa mga elder sa tabi ni Silverbell. Lumingon si Silverbell sa kanya, ngunit nanatiling tahimik. -Bang!Sinipa ni Frank ang pinto ng Turnbull Hall at halatang naiinis ang lahat ng tao sa loob. Ang iba ay handa pang sigawan siya, ngunit mabilis na tinitigan nang masama ni Glen Turnbull silang lahat kahit na nagulat din siya. Sa sobrang seryoso ng insidente ay nakabitin ang kapalaran ng pamilya niya—hindi ito oras para sa wastong pag-uugali. Lumapit si Glen kay Frank nang nakatango at nagsabing, “Nagkita tayong muli, Mr. Lawrence. Nabanggit na ba sa'yo ng hipag ko ang sitwasyon?”“Oo.” Tumango si Frank. “Nasaan si Mr. Walter? Titignan ko siya ngayon din.”
Sa wakas, sumuko na si Kallum kay Helen. Kahit na malaking dahilan ang investment ni Gene sa tagumpay niya, naintindihan ni Helen na si Frank ang dahilan kung bakit kaya niyang maging chairwoman ng Lanecorp nang ganito kadali at ayusin ang lahat ng problemang kinaharap nila. Gayunpaman, hindi nagtagal si Frank sa Lanecorp. Nang makahinga nang maluwag matapos marinig na sumuko na si Kallum, kaagad siyang umalis. Sumakay siya sa kotse niya at nagmaneho diretso sa Morhen. Halos maluha na si Susan Redford, ang nanay ni Vicky. “Frank… Hindi ako hinayaan ni Vicky na magsabi sa'yo kasi… kumplikado ito. Nilason si Walter at wala pa rin siyang malay, at hindi namin siya matanong kahit na gustuhin namin. At patuloy kaming ginagambala ng Martial Alliance na ibigay siya… Malapit nang sumuko ang mga Turnbull…”“Kalma ka lang, Mrs. Turnbull,” kalmadong sabi ni Frank habang hawak ang manibela sa isang kamay at ang phone niya sa kabila. “Nasaan si Vicky? Nasa Morhen siya ngayon, di ba?”“S
Tumango si Frank kay Will nang binigay niya sa kanya ang pill. “Magaling ang nagawa mo—kagaya ng pinangako ko, heto ang antidote. Aalisin nito ang lason sa katawan mo.”“Salamat, Mr. Lawrence,” sabi ni Will habang marespeto niya itong kinuha.Pagkatapos ay nagtanong si Frank, “Nakikita kong nagsanay ka rin sa martial arts, tama?”“Oh, uh…” Kinamot ni Will ang ulo niya sa hiya at naiilang na ngumiti. “Oo, pero isang basic na style lang kaya…”“Mabuti.” Binigyan siya ni Frank ng isa pang pill. “Isa tong Ichor Pill na magpapalakas sa vigor mo. Hindi ito milagroso, pero maganda rin ito. Inumin mo ito kapag nagsimula kang magsanay ulit, at magiging vigor wielder ka.”“Salamat, Mr. Lawrence!” Sabi ni Will habang masaya niyang tinanggap ang pill, nang may pasasalamat sa mga mata niya. Natural na natuto siya ng martial arts mula kay Sif, na walang pakialam dahil napatunayang mabagal siyang matuto. Para mas lalo pa siyang insultuhin, sinabi niya sa kanyang wala siyang ibang masisisi sa
Pagkatapos, biglang naningkit ang mga mata niya sa pagbabanta. “Kapag nalaman kong binastos mo uli si Mr. Lawrence o sumobra ka, kahit si Ms. Lane ay hindi ka mapoprotektahan mula sa'kin!”Pagkatapos nito, suminghal siya at umalis Nakahinga nang maluwag si Cindy pagkatapos niyang umalis at lumingon naman siya kay Frank. Handa na siyang tumingin nang masama kay Frank, ngunit mabilis siyang yumuko nang naalala niya ang babala ni Gene. “Umalis ka na. Walang lugar ang kumpanya para sa'yo, at wala nang makakapagligtas sa'yo kapag nangyari to ulit!”Pagkatapos ng malalamig na salitang iyon, hinabol ni Helen si Gene at naiwan si Frank kasama ni Will. Mukhang kabado si Will dahil kanina pa siya naghihintay na magsalita. “May mahalagang bagay kang dapat malaman, Mr. Lawrence.”“Mahalagang bagay?” Napahinto ang puso ni Frank dahil alam na niyang kumilos na si Sif Lionheart base lang sa ekspresyon ni Will. Pinasunod niya si Will sa opisina niya, at sa sandaling naupo sila, nagpaliwan
Kahit na paparusahan nang matindi ni Gene si Cindy kung naibang okasyon lang ito, nasa presensya siya ni Frank at nirespeto niya siya. Dahil dito, nagtanong siya, “Ano sa tingin mo ang dapat nating gawin rito, Mr. Lawrence?”“Ako—”Bago pa nakapagsalita si Frank, bumukas ang pinto ni Helen, at nagmadaling lumabas si Helen matapos marinig ang kaguluhan sa hallway. Muntik na siyang mahimatay sa inis nang nakita niya si Cindy—paanong naroon pa siya at nagdala ng mas marami pang gulo para a kanya?Kahit na ganun, hindi niya hahayaang magkamali siya sa presensya ng iba, at tumango siya kay Frank. “Nakabalik ka na.”Pagkatapos, lumingon siya kay Gene at nagtanong, “At sino naman ang ginoong ito?”Ngumiti naman si Gene. “Isang lalaking binayaran ni Frank para magpanggap na si Gene Pearce, ang pinakamayamang tao sa east coast.”Natulala si Helen sa kakaibang pagpapakilala, ngunit may talino siya para maintindihan ito pagkatapos tumingin kay Cindy. “Urgh, malas ka talaga…”Nakahilo
Pasensyoso at seryosong lalaki si Gene pasalamat sa mga taon niya bilang isang negosyante, at hindi talaga siya bababa sa lebel ni Cindy. Gayunpaman, ang mga salita niya ay halatang isang insulto para kay Frank at sa posisyon niya.“Ayos lang, Mr. Lawrence. Hayaan mong patunayan ko ang sarili ko.”Tinaas niya ang isang kamay niya para pigilan si Frank bago siya kumilos at bumunot siya ng isang makintab na gintong cars mula sa bulsa niya. Sa katotohanan, sa sobrang kintab nito ay nasilaw sandali ang mga empleyado ng Lanecorp. “Ano yan?” Kumunot naman ang noo ni Cindy at hindi niya ito nakilala. “Isa itong custom gold card na gawa mismo para sa executives ng Pearce Group. Ang kahit na sinong may dala nito ay kayang bumili nang hindi kailangang magbayad sa kahit na anong establisimyento sa ilalim ng tatak namin.”Nang nakangiti, tinuro ni Gene ang mukhang nakatatak sa gold card. “Ms. Zonda, hindi ba kamukha ko ang tao sa larawang ito?”“Kamukha?” Kinuha ni Cindy ang gold card na
Kahit na ganun, habang nakatulala si Gene, mukhang sanay na rito si Frank habang nakatayo siya sa tabi ni Gene. “Wag mo siyang isipin. Payaso lang siya.”Hindi pinansin ni Frank si Cindy. Handa siyang lampasan siya at pumunta sa opisina ni Helen kasama ni Gene. “Hoy, hoy, hoy. Teka.”Biglang lumapit si Cindy at humarang sa daraanan ni Gene. “May problema ba?” Tanong ni Gene, na nailang sa pagkamuhi sa mga mata ni Cindy. Siya ang pinakamayamang tao sa east coast—wala pang trumato sa kanya nang ganito noon!“Huhulaan ko. Dahil inimbitahan ka ni Frank, ibig sabihin nito ay ikaw si Gene Pearce, ang pinakamayamang tao sa east coast?”“Oo, ako nga.” Kalmadong tumango si Gene. Kumunot ang noo ni Frank at sinigawan si Cindy, “Umayos ka, Cindy! Wag ka nang gumawa ng gulo!”“Imposible! Ako, gumagawa ng gulo?”Ngumisi si Cindy, at tinitigan niya si Gene habang pinapatunog ang dila niya. “Sa totoo lang, hindi mo ba kayang kumuha ng propesyonal? Napakaputla ng bayarang aktor mo na p
Napangiti si Gene nang nahimasmasan siya. “Ang isang talentong kagaya mo… Ang head ng health and safety department? Sobra namang…”Kung iisipin, sa kakayahan ni Frank, dapat ay isa siyang board member na personal na may parte sa polisiya ng kumpanya. Pero head lang siya ng health and safety department? Sa madaling salita, isang pinabangong security guard? Nabigla talaga rito si Gene!“Hehe…” Tumawa lang si Frank, nang hindi galit at hindi nagpaliwanag. Habang medyo emosyonal, lumingon si Gene kay Frank at binigyan siya ang matapat na alok. “Mr. Lawrence, bakit di ka na lang sumali sa Pearce Group a halip na maging security guard dito? Maghahanda ako ng posisyong nababagay sa'yo, kasama ng isang lugar sa board bilang policy makers sa Pearce Group. Magtiwala ka sa'kin—mas magiging maliwanag ang kinabukasang aasahan mo kasama ko.”Umiling si Frank. “Masyado kong mahal ang kalayaan ko at ayaw na ayaw kong madamay sa masalimuot na usapan ng malalaking kumpanya.”“Higit pa roon…” H