Napahiya ng husto si Zeb—alam na alam niya na hindi niya talaga kilala si Gerald, lalo na ang makilala siya ng sekretarya ni Gerald!"Huwag po kayong sumigaw, Mrs. Lane!" Hinila niya si Gina para mapaupo.Gayunpaman, sinamaan siya ni Gina. "Oh bakit ang humble mo Zeb?"Lumingon si Aron kay Zeb noon at nalilitong bumulong, "Pero hindi ko pa siya narinig.""Ano?"Natulala sina Gina, Cindy, Helen, at Peter, habang mabilis na pinindot ni Gina, "Hindi ba ni-reserve ni Mr. Simmons itong hall para kay Mr. Larkin?""Nagbibiro ka." Ngumuso si Aron bago bumaling kay Frank, "Mr. Simmons only decided to make the reservation for Mr. Lawrence. Why else would Mr. Lawrence possess Mr. Simmons' privately owned painting?"Nalaman mismo ni Aron ang tungkol dito kaninang umaga, kahit na hindi siya nagtanong sa kabila ng kanyang pagdududa."Ano?!"Naiwan na namang tulala ang lahat, gulat na gulat na nakatingin kay Frank habang si Zeb naman ay napahiya."Pupunta ako ngayon kung wala nang iba," sab
Babatiin sana ni Zeb ang mga bigatin, ngunit hindi siya nagkaroon ng pagkakataon na batiin sila dahil humarap silang lahat kay Frank."Mr. Lawrence, imbitahan ka ng aming hepe na makipagpalitan sa Flora Hall. Dapat kang pumunta kung may oras ka.""Mr. Lawrence, malugod kang iniimbitahan ng aming hepe na...""Mr. Lawrence, ang anak ko ay..."Ang lahat ay nagsalita nang sabay-sabay, pinalibutan at binibigyang-puri si Frank na dumating ang kaharian.Sa inis niya, tumango na lamang si Frank at pumayag sa kanilang mga kahilingan.Natural, nakanganga lahat sina Zeb, Gina, Cindy, at Peter, halos malaglag ang panga ni Gina sa sahig noon. "B-Bakit ang bait-bait nila sa kanya?"Sa tabi niya, mukhang kumain ng dumi sina Cindy at Peter.Ang mga taong nakapaligid sa kanila na nanonood ay abala rin sa pagtsitsismisan sa kanilang mga sarili."Diyos ko, sino siya? Lahat ng mga kinatawan ng malalaking grupo ay umaaligid sa kanya!""Hindi ko alam... Pero hindi ba siya ang dating asawa ni Helen
Pinagsisihan ni Helen ang sinabi niya at sinubukan niyang magpakita ng pag-aalala para kay Frank. “Ang ibig kong sabihin, nag-aalala lang ako sayo…”"Nag-aalala? Para saan?" tanong ni Frank."That those people would trick you," sabi ni Helen, kumbinsido pa rin na masyadong inosente si Frank para sa mundo.Pagkatapos ng lahat, naniniwala siya na hindi niya nakita ang mundo sa labas sa tatlong taon na sila ay kasal, hindi alam na si Frank ay maaaring mas karanasan kaysa sa kanya.Kumpiyansa namang tumawa si Frank. "Salamat sa iyong pag-aalala, ngunit hindi iyon mangyayari sa ngayon."-Nang sa wakas ay ibalik ni Helen si Frank sa mansion sa tuktok ng burol sa Skywater Bay, naghihintay na si Winter sa pintuan.Nagmamadali siyang lumapit sa kanya, lumukso sa kanyang mga bisig nang makita siyang bumalik. "Maligayang pagbabalik, Frank."Nang makita ang reaksyon niya, mabilis na nagtanong si Frank, "Ano ang nangyari?""Wala lang. Naiinip lang ako sa bahay..." Umiling si Winter.Buma
Ang sabi ni Frank, “Sa ganoong paraan, nasa malapit lang ako habang nakakapaghanapbuhay ka para sa sarili mo. Ano sa tingin mo?”"Oo naman, mabuti iyon." Paulit-ulit na tumango si Carol ngunit hindi nagtagal ay huminto. "Ngunit hindi ba't ang pagbili ng isang buong tindahan ay napakamahal? Hindi ko naman talaga kailangan iyon..."Napangiti si Frank. "Huwag kang mag-alala—kaya ko naman.""Kung gayon... Maraming salamat. Hindi ko alam kung ano pa ang masasabi ko," bulalas ni Carold. "Pwede bang kasama ko rin si Winter? Huwag kang mag-alala—hindi tayo tatakas.""Nag-iingat ka pa rin ba sa akin, Madam Zims?" Nagtatakang tanong ni Frank.Hindi niya masabi na hindi siya nasaktan sa pagiging maingat nito sa paligid, lalo na't sincere siya.Umiling si Carol at siniguradong wala si Winter bago sinabing, "Hindi... Sa tingin ko alam mo rin ang sitwasyon ni Winter, na hindi ko siya anak...?""I am aware. I don't mind telling you that I show up at your snackbar the first time to look for her
Maghahatinggabi na noong nakauwi si Zeb at nagtungo siya sa study room ng tatay niya.Nang makita niya ang anak niya, inilapag ni Cram ang librong binabasa niya at nagtanong siya, “Ang dinig ko kaarawan daw ngayon ni Henry Lane. Kamusta?”“Hindi maganda. Napahiya ako.” Bumuntong hininga si Zeb. “Inagaw ni Frank Lawrence ang spotlight ko—bukod sa pinuntahan siya ng secretary ng Chief of General Affairs, nandoon din ang lahat ng mga associate ng mga Turnbull, at inimbitahan nila si Frank na bisitahin niya sila!”“Sige na, kalimutan mo na ang lahat ng ‘yun,” sabi ni Cram. “Sa ngayon, dapat subukan mong kunin ang recipe ng Rejuvenation Pill.”“Gagawin ko ‘yun, pero walang tiwala sa'kin si Helen.” Napabuntong-hininga si Zeb sa inis. Nag-isip sandali si Cram at sinabing, “Kung ganun oras na para kumilos ako.”Agad siyang binalaan ni Zeb, “Dad, hindi mo dapat maliitin si Frank Lawrence. Hindi siya madaling kalaban.”“Haha!” Tumawa si Cram. “Kung talagang ganun siya kagaling, hindi siy
Agad na sinabi ni Cram, “Huwag mo muna akong tanggihan, Mr. Lawrence. Bibilhin ko ang recipe, hindi ko ito hinihingi—higit pa rito, pwede tayong patuloy na magtulungan sa hinaharap. O gusto mo bang maging sugar mommy si Vicky Turnbull habangbuhay? Talaga ba? Ang isang lalaki na maraming talento na gaya mo?”Natawa si Frank sa sinabi niya.Gayunpaman, inisip ni Cram na makukumbinsi niya si Frank dahil hindi nakipagtalo si Frank at agad niyang dinagdag, “Hindi isang dinastiya ang pamilya ko, pero kapag nagtulungan tayo, makakagawa tayo ng isang empire kung saan tayo ang magiging pinakamakapangyarihan!”“Tama na.” Itiniaas ni Frank ang isa niyang kamay upang patahimikin siya. “Sasabihin ko ito sa huling pagkakataon—hindi ko ibibigay sayo ang Rejuvenation Pill at hindi ako makikipagtulungan sayo. Makakaalis ka na.”Alam kaya ni Cram kung gaano kalawak ang impluwensya ng mga Turnbull? Ganun ba siya katanga para maniwala na ipagpapalit ni Frank ang mga Turnbull para sa kanya?!Kumunot a
Ayaw ni Winter na maging pabigat kay Frank habang nagmemeditate siya ng mag-isa.Gaya ng dati, pumapasok siya sa klase sa umaga at tumutulong siya sa nanay niya sa bago niyang snackbar sa tuwing may oras siya.Pagkatapos muling buksan ni Carol ang kanyang snackbar, muli siyang naging abala sa tuwing darating ang rush hour.-Pagkaraan ng ilang araw, tumutulong din si Winter sa gabi.Pagkatapos niyang tulungan ang kanyang ina na isara ang mga pinto, sinabi ni Carol na, “Dito ka na magpalipas ng gabi, Winter.”Umiling si Winter. “Hindi na muna, kailangan ko nang bumalik sa Skywater Bay. Nakakulong pa sa kwarto si Frank, at hindi ko sigurado kung kailan siya lalabas. Kailangan kong bumalik para silipin siya.”Ngumiti si Carol. “Talagang nag-aalala ka para sa kanya.”Namula si Winter. “Tumigil ka na, Mom. Malaki ang utang na loob ng pamilya natin sa kanya—dapat lang na magpakita ako ng pag-aalala sa kanya bilang kapalit.”“Sige. Magmadali ka nang umuwi,” ang sabi sa kanya ni Carol
Gayunpaman, masyadong maliit si Winter para makapalag, at ngumiti ang lalaking naka-itim. "Huminahon ka, isa lang itong maliit na marka sa mukha mo! Matatapos din ‘to… Pero habang nagpupumiglas ka, lalo itong sasakit!”Naluluha ang mga mata ni Winter habang pinagmamasdan niya ang patalim na unti-unting lumalapit sa mukha niya.Biglang kumidlat ng malakas, at naliwanagan ang buong silid.Bang!Kasabay nito, mayroong malakas na kalabog mula sa baba, nagulat si Winter at ang lalaking naka-itim dahil dito!" Frank! Tulong!” Sumigaw ng malakas si Winter.Pagkatapos ay naramdaman ng lalaking naka-itim ang isang nakakatakot na presensya sa likod niya at lumingon siya at nakita niya ang isang lalaki na nakatayo doon.Napakadilim ng paligid, ngunit kumislap ng malamig ang mga mata ng lalalki.Sa takot niya at dahil alam niya na hindi na maganda ang sitwasyon para sa kanya, sinubukang atakihin ng lalaking naka-itim si Frank!Thud.Narinig ang isang mahinang kalabog, at nanigas ang lala