Agad na sinabi ni Cram, “Huwag mo muna akong tanggihan, Mr. Lawrence. Bibilhin ko ang recipe, hindi ko ito hinihingi—higit pa rito, pwede tayong patuloy na magtulungan sa hinaharap. O gusto mo bang maging sugar mommy si Vicky Turnbull habangbuhay? Talaga ba? Ang isang lalaki na maraming talento na gaya mo?”Natawa si Frank sa sinabi niya.Gayunpaman, inisip ni Cram na makukumbinsi niya si Frank dahil hindi nakipagtalo si Frank at agad niyang dinagdag, “Hindi isang dinastiya ang pamilya ko, pero kapag nagtulungan tayo, makakagawa tayo ng isang empire kung saan tayo ang magiging pinakamakapangyarihan!”“Tama na.” Itiniaas ni Frank ang isa niyang kamay upang patahimikin siya. “Sasabihin ko ito sa huling pagkakataon—hindi ko ibibigay sayo ang Rejuvenation Pill at hindi ako makikipagtulungan sayo. Makakaalis ka na.”Alam kaya ni Cram kung gaano kalawak ang impluwensya ng mga Turnbull? Ganun ba siya katanga para maniwala na ipagpapalit ni Frank ang mga Turnbull para sa kanya?!Kumunot a
Ayaw ni Winter na maging pabigat kay Frank habang nagmemeditate siya ng mag-isa.Gaya ng dati, pumapasok siya sa klase sa umaga at tumutulong siya sa nanay niya sa bago niyang snackbar sa tuwing may oras siya.Pagkatapos muling buksan ni Carol ang kanyang snackbar, muli siyang naging abala sa tuwing darating ang rush hour.-Pagkaraan ng ilang araw, tumutulong din si Winter sa gabi.Pagkatapos niyang tulungan ang kanyang ina na isara ang mga pinto, sinabi ni Carol na, “Dito ka na magpalipas ng gabi, Winter.”Umiling si Winter. “Hindi na muna, kailangan ko nang bumalik sa Skywater Bay. Nakakulong pa sa kwarto si Frank, at hindi ko sigurado kung kailan siya lalabas. Kailangan kong bumalik para silipin siya.”Ngumiti si Carol. “Talagang nag-aalala ka para sa kanya.”Namula si Winter. “Tumigil ka na, Mom. Malaki ang utang na loob ng pamilya natin sa kanya—dapat lang na magpakita ako ng pag-aalala sa kanya bilang kapalit.”“Sige. Magmadali ka nang umuwi,” ang sabi sa kanya ni Carol
Gayunpaman, masyadong maliit si Winter para makapalag, at ngumiti ang lalaking naka-itim. "Huminahon ka, isa lang itong maliit na marka sa mukha mo! Matatapos din ‘to… Pero habang nagpupumiglas ka, lalo itong sasakit!”Naluluha ang mga mata ni Winter habang pinagmamasdan niya ang patalim na unti-unting lumalapit sa mukha niya.Biglang kumidlat ng malakas, at naliwanagan ang buong silid.Bang!Kasabay nito, mayroong malakas na kalabog mula sa baba, nagulat si Winter at ang lalaking naka-itim dahil dito!" Frank! Tulong!” Sumigaw ng malakas si Winter.Pagkatapos ay naramdaman ng lalaking naka-itim ang isang nakakatakot na presensya sa likod niya at lumingon siya at nakita niya ang isang lalaki na nakatayo doon.Napakadilim ng paligid, ngunit kumislap ng malamig ang mga mata ng lalalki.Sa takot niya at dahil alam niya na hindi na maganda ang sitwasyon para sa kanya, sinubukang atakihin ng lalaking naka-itim si Frank!Thud.Narinig ang isang mahinang kalabog, at nanigas ang lala
”Birthright?”Nagtatakang tumingin ang asawa ni Kenny sa kanya.Kaunti lang ang alam niya tungkol sa martial arts, ang tanging alam lang niya ay naabot na ng asawa niya ang pinnacle ng paggamit ng vigor.Ang bagay na iyon ang dahilan kaya siya ang naging chief ng isang buong martial sect.Gaano kalakas ang taong tinutukoy ni Kenny kung naabot na nila ang Birthright rank?Tumango si Kenny. “Tumingin ka sa langit. Mukhang magbabago ang ihip ng hangin sa Riverton dahil sa bagong Birthright rank.”-Narinig din ni Kim White ang kulog sa labas ng bahay niya.Lumabas siya ng kanyang kwarto ng nakasuot ng pajamas at nakita niya ang tatay niya na nakatingala sa langit mula sa likod ng pinto.Nang makita niya si Kim, ngumiti siya. “Bakit gising ka pa ng ganitong oras, Kim?”“Nakarinig ako ng kulog… Nagising ako dahil dun,” sumagot ng tahimik si Kim.Tumango si Eron. “Hindi iyon isang ordinaryong kulog. Mayroong tao na nakaabot sa Birthright rank.”“Birthright rank? Malakas ba talaga
Ang sabi ni Frank, “Ibigay mo ang utos na i-boycott ang mga Larkin.”“Yes, Mr. Lawrence,” sumagot si Trevor ng walang pag-aalinlangan.-Samantala, pumasok si Zeb sa kwarto ng tatay niya at nagtanong, “Kamusta, Dad? Ibibigay na ba ni Frank ang recipe ng Rejuvenation Pill?”Hinampas ni Cram ang palad niya sa mesa habang galit na galit niyang sinabi na, “Sinabi niya sa’kin na lumuhod ako at humingi ng tawad! Napakataas ng tingin niya sa sarili niya!”Naningkit ang mga mata ni Zeb. “Kung ganun, dukutin na lang natin si Helen. Nakikita ko na may nararamdaman pa rin si Frank para sa kanya, at magbubunga ang lahat ng pagod natin kapag ibinigay niya sa’tin ang recipe kapag pinagbantaan natin si Helen.”Pinag-isipan ni Cram ang tungkol dito at tumango siya. “Mukhang ‘yun na lang ang magagawa natin. Sarili lang niya ang pwede niyang sisihin dahil sa kayabangan niya.”Tumango si Zeb at magsisimula pa lang sana siya noong biglang tumunog ang phone sa may study room.Sinagot ito ni Cram at
Umalis si Zeb sa bahay nila, at nagmaneho siya papunta sa opisina ni Helen at binati niya si Helen noong lumabas siya ng gusali.“Uy, Helen.” Ngumiti si Zeb.“Anong ginagawa mo dito, Mr. Larkin?” Napatingin si Helen sa kanya.“Na-miss lang kita. Hindi ka pa nagtanghalian, hindi ba? May bagong restaurant sa malapit—bakit hindi natin tikman ang pagkain dun?” Ang alok ni Zeb kay Helen.Pinag-isipan ni Helen ang tungkol dito at tumango siya—kakain lang naman siya, at walang dahilan para tumanggi siya.Hindi nagtagal ay nakarating sila sa restaurant, masayang umorder si Zeb bago siya ngumiti, “Ano sa tingin mo ang magandang inumin natin?”Umiling si Helen. “Pass muna ako sa alcohol—may kailangan pa akong gawin na trabaho.”Hindi na nagpumilit sdi Zeb, at pagkatapos nilang kumain, nagsalita siya. “Maraming taon na ang lumipas, Helen. Sigurado ako na alam mo kung ano ang nararamdaman ko para sayo. Bumalik ako sa bansa noong malaman ko ang tungkol sa divorce mo, at hindi ako nagpakasal
Inakala ni Helen na masyadong mabilis ang pagtayo niya at aabutin sana niya ang pader, ngunit bumagsak siya sa sahig.“Anong…”Sinubukang humingi ng tulong ni Helen ngunit napagtanto niya na hindi siya makapagsalita!Lumapit si Zeb sa kanya at ngumiti siya. “Oh, Helen—hindi ka dapat umiinom kung madali kang malasing. Tara, ihahatid kita pauwi.”Nanlaki ang mga mata ni Helen at tiningnan niya ng masama si Zeb, alam niya na drinoga siya ni Zeb.Malinaw ang isipan niya, ngunit ayaw kumilos ng katawan niya!Kasabay nito, binitbit ni Zeb si Helen palabas ng restaurant, habang nakatingin sa kanila ang mga waitress ng nakangiti, at inilagay niya siya sa may backseat.Inilibot ni Helen ang mga mata niya sa paligid at sinubukan niyang sumigaw, ngunit wala siyang magawa.Doon niya nakita ang sarili niyang phone sa loob ng kanyang pitaka at sinubukan niyang itulak ang kamay niya sa abot ng makakaya niya!Kasing bigat ito ng lead, ngunit hindi siya sumuko. Lalo na’t wala siyang ideya kung
Sinagot ni Frank ang tawag ni Helen, ngunit ang tanging narinig niya ay ang boses ni Zeb na abala sa pagmamaneho at hindi nakikita kung ano ang ginawa ni helen.Tumawa siya at nagyabang, “Huwag ka nang pumalag, Helen. Malaki ang ginastos ko para sa gamot na ‘yun—gising ka, pero hindi ka makakagalaw. Kung sabagay, ipapakita ko sayo kung ano ang ibig sabihin ng mag-good time bilang isang babae. Ang ibig kong sabihin, ang dinig ko wala pang nangyari sa inyo ni Frank… baog ba siya? Hahaha!”Nagalit si Frank sa kanyang narinig at sumigaw siya habang tumatayo siya, “Papatayin kita, Zeb Larkin!”Hindi siya narinig ni Zeb, bagaman nagtaka si Cram habang nakaupo siya sa harap ni Frank.“Anong nangyari, Mr. Lawrence?” Tanong niya, hindi siya sigurado kung bakit nagalit si Frank.Tumingin ng masama si Frank kay Cram at sinipa niya siya sa dibdib, dahilan upang tumalsik si Cram!“Oof… Bleurgh!” Sumigaw si Cram at umubo siya ng maraming dugo habang sumasakit ang kanyang dibdib!Lumabas din n
Pagkatapos, biglang naningkit ang mga mata niya sa pagbabanta. “Kapag nalaman kong binastos mo uli si Mr. Lawrence o sumobra ka, kahit si Ms. Lane ay hindi ka mapoprotektahan mula sa'kin!”Pagkatapos nito, suminghal siya at umalis Nakahinga nang maluwag si Cindy pagkatapos niyang umalis at lumingon naman siya kay Frank. Handa na siyang tumingin nang masama kay Frank, ngunit mabilis siyang yumuko nang naalala niya ang babala ni Gene. “Umalis ka na. Walang lugar ang kumpanya para sa'yo, at wala nang makakapagligtas sa'yo kapag nangyari to ulit!”Pagkatapos ng malalamig na salitang iyon, hinabol ni Helen si Gene at naiwan si Frank kasama ni Will. Mukhang kabado si Will dahil kanina pa siya naghihintay na magsalita. “May mahalagang bagay kang dapat malaman, Mr. Lawrence.”“Mahalagang bagay?” Napahinto ang puso ni Frank dahil alam na niyang kumilos na si Sif Lionheart base lang sa ekspresyon ni Will. Pinasunod niya si Will sa opisina niya, at sa sandaling naupo sila, nagpaliwan
Kahit na paparusahan nang matindi ni Gene si Cindy kung naibang okasyon lang ito, nasa presensya siya ni Frank at nirespeto niya siya. Dahil dito, nagtanong siya, “Ano sa tingin mo ang dapat nating gawin rito, Mr. Lawrence?”“Ako—”Bago pa nakapagsalita si Frank, bumukas ang pinto ni Helen, at nagmadaling lumabas si Helen matapos marinig ang kaguluhan sa hallway. Muntik na siyang mahimatay sa inis nang nakita niya si Cindy—paanong naroon pa siya at nagdala ng mas marami pang gulo para a kanya?Kahit na ganun, hindi niya hahayaang magkamali siya sa presensya ng iba, at tumango siya kay Frank. “Nakabalik ka na.”Pagkatapos, lumingon siya kay Gene at nagtanong, “At sino naman ang ginoong ito?”Ngumiti naman si Gene. “Isang lalaking binayaran ni Frank para magpanggap na si Gene Pearce, ang pinakamayamang tao sa east coast.”Natulala si Helen sa kakaibang pagpapakilala, ngunit may talino siya para maintindihan ito pagkatapos tumingin kay Cindy. “Urgh, malas ka talaga…”Nakahilo
Pasensyoso at seryosong lalaki si Gene pasalamat sa mga taon niya bilang isang negosyante, at hindi talaga siya bababa sa lebel ni Cindy. Gayunpaman, ang mga salita niya ay halatang isang insulto para kay Frank at sa posisyon niya.“Ayos lang, Mr. Lawrence. Hayaan mong patunayan ko ang sarili ko.”Tinaas niya ang isang kamay niya para pigilan si Frank bago siya kumilos at bumunot siya ng isang makintab na gintong cars mula sa bulsa niya. Sa katotohanan, sa sobrang kintab nito ay nasilaw sandali ang mga empleyado ng Lanecorp. “Ano yan?” Kumunot naman ang noo ni Cindy at hindi niya ito nakilala. “Isa itong custom gold card na gawa mismo para sa executives ng Pearce Group. Ang kahit na sinong may dala nito ay kayang bumili nang hindi kailangang magbayad sa kahit na anong establisimyento sa ilalim ng tatak namin.”Nang nakangiti, tinuro ni Gene ang mukhang nakatatak sa gold card. “Ms. Zonda, hindi ba kamukha ko ang tao sa larawang ito?”“Kamukha?” Kinuha ni Cindy ang gold card na
Kahit na ganun, habang nakatulala si Gene, mukhang sanay na rito si Frank habang nakatayo siya sa tabi ni Gene. “Wag mo siyang isipin. Payaso lang siya.”Hindi pinansin ni Frank si Cindy. Handa siyang lampasan siya at pumunta sa opisina ni Helen kasama ni Gene. “Hoy, hoy, hoy. Teka.”Biglang lumapit si Cindy at humarang sa daraanan ni Gene. “May problema ba?” Tanong ni Gene, na nailang sa pagkamuhi sa mga mata ni Cindy. Siya ang pinakamayamang tao sa east coast—wala pang trumato sa kanya nang ganito noon!“Huhulaan ko. Dahil inimbitahan ka ni Frank, ibig sabihin nito ay ikaw si Gene Pearce, ang pinakamayamang tao sa east coast?”“Oo, ako nga.” Kalmadong tumango si Gene. Kumunot ang noo ni Frank at sinigawan si Cindy, “Umayos ka, Cindy! Wag ka nang gumawa ng gulo!”“Imposible! Ako, gumagawa ng gulo?”Ngumisi si Cindy, at tinitigan niya si Gene habang pinapatunog ang dila niya. “Sa totoo lang, hindi mo ba kayang kumuha ng propesyonal? Napakaputla ng bayarang aktor mo na p
Napangiti si Gene nang nahimasmasan siya. “Ang isang talentong kagaya mo… Ang head ng health and safety department? Sobra namang…”Kung iisipin, sa kakayahan ni Frank, dapat ay isa siyang board member na personal na may parte sa polisiya ng kumpanya. Pero head lang siya ng health and safety department? Sa madaling salita, isang pinabangong security guard? Nabigla talaga rito si Gene!“Hehe…” Tumawa lang si Frank, nang hindi galit at hindi nagpaliwanag. Habang medyo emosyonal, lumingon si Gene kay Frank at binigyan siya ang matapat na alok. “Mr. Lawrence, bakit di ka na lang sumali sa Pearce Group a halip na maging security guard dito? Maghahanda ako ng posisyong nababagay sa'yo, kasama ng isang lugar sa board bilang policy makers sa Pearce Group. Magtiwala ka sa'kin—mas magiging maliwanag ang kinabukasang aasahan mo kasama ko.”Umiling si Frank. “Masyado kong mahal ang kalayaan ko at ayaw na ayaw kong madamay sa masalimuot na usapan ng malalaking kumpanya.”“Higit pa roon…” H
Bubuksan pa lang ni Helen ang pinto ng opisina niya at papasok nang sumigaw si Cindy, “Hah! Wag kang masyadong mayabang, Helen! Distraksyon lang ang lahat ng ginawa mo kanina—tama ako, ano? Hindi niyo kayang kunin ni Frank ang mga loteng iyon mula kay Gene Pearce, ano?” Huminto si Helen sa paglalakad at lumingon para titigan nang namumuhi si Cindy. “Mali ka. Naniniwala akong makukuha talga ni Frank ang lupang kailangan ng Lanecorp. Nangako siya sa'kin, at hindi niya ako ipapahiya.”“Hah! Ikaw na nagsabi! Kung ganun, mananatili ako rito!” Nagmamatigas na sigaw ni Cindy. “Tingnan natin kung anong magagawa ni Frank… At ano namang gagawin mo kapag di niya nagawa?”“Bababa ako bilang boses chairwoman ng Lanecorp.” Suminghal si Helen at pumasok sa opisina niya. “Hahaha! Sige… sabi mo, eh!” Tumawa si Cindy at naramdaman niyang umakyat ang dugo sa utak niya. Dahil iniwan siya ni Will, naniwala siyang dinidiin ni Helen ang sugat niya sa pagpapalayas sa kanya pabalik ng Riverton, at wala
Nang bumalik si Helen sa Lanecorp, nakita niyang nag-iimpake si Cindy at handa nang umalis, ngunit dumada muna siya sa bawat isang empleyado sa malapit. “Bakit di niyo hulaan kung anong nangyari pagkatapos makinig ng pinsan ko sa mahal niyang asawa at pumunta sa Drenam Limited? Sabi niya ibibigay ni Gene Pearce ang limang loteng nakuha niya sa bid, pero anong nangyari? Hindi man lang iyon alam ng valet niya! Oh, para silang sinampal sa mukha bang dumating kami roon!“Tsk, tsk… Nakita niyo sana ang mukha nina Helen at Frank… Napakalungkot ng mukha nila! Oh, ang sakit ng tiyan ko kakatawa! Isipin niyo yun—si Gene Pearce ang pinakamayamang tao sa east coast! Bakit siya makikinig kay Frank? Sino ba siya sa tingin niya?”“Oh siya, aalis na ako.” Tumawa siya habang inimpake niya ang lahat ng gamit niya at nagsimulang umalis. “Pwede kayong manatili rito habang pinapabagsak nina Helen at ng ex-husband niya ang kumpanya niyo!”Kahit na ganun, nakasalubong niya si Helen, na narinig ang laha
Hindi alam ni Zorn kung paanong nagawa ni Frank na iwasan ang obserbasyon niya kanina, ngayon kit nakahinga pa rin siya nang maluwag pagkatapos maramdaman ang tunay na hangganan ng lakas ni Frank. Kahit na malakas ang isang tunay na Birthright rank, wala pa ring laban si Frank sa kanya!“Mamatay ka na!!!” Sigaw ni Zorn habang binuhos niya ang lahat ng lakas niya sa pinakamalakas na atake niya at ayaw niya ng karagdagang problema. Nakasalalay dito kung mapapatay niya si Frank. Natural na ginagawa niya lang ito dahil nakita niyang mamamatay talaga si Frank para ipagtanggol si Gene. Kapag nagpasya si Frank na umiwas, tatama naman kay Gene ang atake ni Zorn at tiyak na mamamatay siya. Dahil dito, kung gustong mabuhay ni Frank si Gene, kailangan niyang saluhin ang atake niya!Lumabas ang itim at puting pure vigor mula sa palad ni Zorn, naghalo sa isang kulay abo na gumawa ng bagyo. Yumanig ang buong building—ganito ang pinakamalakas na atake ng isang Ascendant rank. "Hmph…"
Kalmadong binasa ni Gene ang sitwasyon. Dahil bata pa si Frank at magaling sa panggagamot, tiyak na wala siyang oras para magsanay ng martial arts nang maigi. Baka nga ang pagsalag niya sa atake ni Zorn kanina ay umubos sa lakas niya—kapag nagtagal siya rito, magiging masaklap ang kamatayan niya kagaya ng nangyari sa mga martial artist na dinala ni Gene. At dahil iniligtas na ni Frank ang buhay niya, ayaw makita ni Gene na ibuwis ni Frank ang buhay niya nang ganito. Dahil dito, sabi niya, “Mr. Lawrence, sa pagitan naming dalawa ito ni Mr. Lawrence. Wag kang mangialam—umalis ka na habang pwede pa.”“Hehe…” Tumawa si Frank sa halip na umalis, na lumingon pa nga kay Gene para magtanong, “Sigurado ka bang di ako mananalo, Mr. Pearce?”“Oh…” Napatunganga si Gene sa tanong niya. Hindi niya masasabing naniniwala siya kay Frank dahil ayaw niyang ibuwis ni Frank ang buhay niya. At pagkatapos mag-isip nang matagal, umiling si Gene sa pagsuko. “Mr. Lawrence, magkaibigan kami ni Zorn