Tinuro ni Frank ang plaque ng Flora Hall. “Oo naman. Ito ang pinakasikat na apothecary ng Riverton.”Tumingin-tingin si Kim sa paligid at nagpasya na hindi nakahiga si Frank kasama ang lahat ng mga istante at aparador kung saan nakalagay ang mga gamot.Bukod dito, tiyak na natamaan siya sa pagpunta rito. Pakiramdam niya ay magulo ang kanyang katawan at nahihirapang huminga.At sa pagsasaalang-alang na ang lalaki ay isang manggagamot, agad niyang iniabot ang kanyang pulso.Sa isang tapik, natukoy ni Frank kung nasaan ang kanyang mga pinsala.Kasing bilis ng kidlat ang paggalaw ng kanyang mga daliri, hinawakan niya si Kim sa dibdib nito, at agad itong nakaramdam ng kirot doon."Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?! How dare you molest Ms. White!" Galit na galit na nanlilisik si Liv nang hawakan ni Frank ang dibdib ni Kim at agad na hinila si Kim patungo sa kanyang sarili habang pumikit, "To think I believed you were a proper doctor, when you're just taking advantage of women!"Kumuno
”Anong problema, Ms. White?!” Sumigaw si Liv habang sinusubukan niyang alalayan si Kim, nang dumating ang mga tauhan ng White family.Nakita ng nangunguna na bodyguard na walang malay si Kim at mabilis na nagtanong, "Anong nangyari kay Ms. White?""Natamaan siya nang umatake ang ilang hitmen," mabilis na sabi ni Liv."Bilisan mo, dalhin mo siya sa ospital." Mabilis na isinakay ng bodyguard si Kim sa kotse, na dumiretso sa Riverton City Hospital.Matapos ang isang operasyon na tumagal ng isang buong gabi, sa wakas ay naiwasan si Kim sa panganib.Si Eron White, ang pinuno ng pamilyang Puti, ay dumating pagdating ng madaling araw at tinanong ang mga bodyguard, "Kumusta siya?"Nanatili silang nakayuko sa katahimikan habang ang isa ay sumagot, "Inatake siya ng isang gang ng mga hitmen, at nagtamo siya ng mga pinsala sa loob. Ngunit ligtas na siya ngayon.""Anong ibabayad ko sayo?!" Galit na galit na sigaw ni Eron. "Ang dami niyo, tapos nasaktan pa siya?!"Ipinaliwanag ni Liv, "Talag
Ang sabi ni Eron kay Kim, “Ayos lang ‘yan. Huwag ka nang kumilos—humiga ka na lang muna at magpahinga.”Tumango si Kim. “Malubha ba ang kondisyon ko?”“Huwag kang mag-alala,” ang sabi sa kanya ni Eron. “Nagpatawag ng isang espesyalista ang chief ng ospital. Siguradong mapapagaling ka nila.”“Talaga?” Ngumiti si Kim."Syempre." Paulit-ulit na tumango si Eron. "Magiging maayos ka hangga't nandiyan ako."Hindi na nagsalita si Kim pagkatapos noon.Sa katotohanan, wala siyang pakialam sa kanyang pinsala.Nasa Riverton siya dahil sa arranged marriage niya. Hindi niya gusto ang kanyang kasintahan, gayunpaman, at umalis sa kanyang hotel sa kalagitnaan ng gabi upang tumakas sa Riverton at sa nakaayos na matrimonya.Naturally, that went south, though she actually thought since last night na mabuti kung mamatay siya ng ganito.Hindi nagtagal, bumukas muli ang mga pinto sa kanyang ward, at pumasok ang dalawang lalaki.Ito ay si Kuno Yaffe, ang nasa katanghaliang-gulang na pinuno ng Flyin
”Hmm?” Inangat ni Frank ang kanyang tingin at agad na nakilala ni Frank ang dalawang babae—hindi ba sila hinabol ng mga masasamang tao papunta sa Flora Hall kagabi?Parang malabong nagkataon lang ‘to…“Kilala mo siya, Liv?” Nagtatakang nagtanong si Eron.“Oo. Kagabi, siya…”Sasabihin sana ni Liv na minolestiya ni Frank si Kim ngunit agad niyang pinigilan ang kanyang sarili dahil kasama nila ang mga Yaffe, at siguradong sasama ang loob nila…“Anong nangyari kahapon?” Nagtanong si Eron sa pagtataka.Mabuti na lang at mabilis na nag-react si Kim at sinabing, "Siya ang taong nagligtas sa atin kagabi nang hinabol tayo ng Skyhawk Sect.""Oh talaga?" Nagulat si Eron at tumingin kay Frank na may kaunting pang-aalipusta dahil nagulat siya na ang isang taong nasa twenties ay ganoon kahanga-hanga.Napangiti si Hali. "Eksaktong kung ano ang sinasabi ko-Mr. Lawrence ay kahanga-hanga sa medisina bilang siya ay sa martial arts."Kumunot ang noo ni Jan at umakbay. "Kung ganoon, tratuhin mo an
Higit sa lahat, napakabata pa ni Frank!Ayos lang sana kung isa siyang matandang manggagamot.Habang nagkakamot siya ng kanyang ulo, nagtanong si Eron, “Wala bang ibang paraan?”Umiling si Frank. “Isa lang ang paraan para magamot siya. Natural, may karapatan kayong tumanggi.”Suminghal sa galit si Jan noong sandaling iyon. "Hmph! Sa nakikita ko, gusto mo lang pagsamantalahan ang fiancee ko! Kailangan niyang hubarin ang damit niya? Ngayon ko lang narinig ang ganitong klaseng kalokohan!"Sinulyapan ni Frank ang piggish na mukha ni Jan at ang mapungay na mga mata, habang ang huli ay nakatingin kay Kim nang masama hangga't maaari.Kung iisipin na ang isang magandang dalaga na tulad ni Kim ay kailangang magdusa ng isang kasintahang tulad niya...Gayunpaman, hindi siya hilig na makialam sa pakikipag-ugnayan ng sinuman at nagkibit-balikat. "Kung hindi ka naniniwala sa akin, pagkatapos ay kalimutan na ito.""Balak akong gamutin ni Mr. Lawrence," sabi ni Kim. "Hindi mahalaga ang kasaria
Hindi alam ni Hali ang gagawin niya—ang White family ang humiling na tawagin niya ang pinakamahusay na manggagamot sa Riverton, ngunit pinapaalis nila ngayon si Frank.Gayunpaman, ipinagwalang bahala ni Frank ang sinabi niya. “Wala kang kasalanan, chief. Huwag kang humingi ng tawad para sa kanila—may iba pa akong kailangang gawin, kaya mauuna na akong umalis.”“Ihahatid na kita.” Personal na inihatid ni Hali si Frank palabas.Samantala, dinala ng mga tauhan ng mga Yaffe si Dan sa Riverton City Hospital pagkaraan ng ilang sandali.Nang makita ang maputing buhok at balbas ni Dan, lahat ng tao sa silid ay tumango bilang pagsang-ayon dahil iyon ang kanilang perpektong imahe ng isang manggagamot.Ipinakilala siya ni Kuno. "Ito si Dan Zimmer, ang pinuno ng Flora Hall ng Riverton.""Nauuna ang iyong reputasyon, Mr. Zimmer."Nagmamadaling tinungo ni Eron si Dan, nakipagkamay sa magkabilang kamay—naligtas ang kanyang anak!Magalang na ngumiti si Dan. "You're exaggerating, Mr. White. Ipi
Lumiwanag ang mga mata ni Dan habang nagtatanong siya, “Seryoso ka ba, Mr. White?”“Oo naman,” sagot ni Eron.Ngumiti si Dan. “Well, hindi ko kayang gamutin ang anak mo, pero may isang tao sa Riverton na kaya siyang gamutin. Isa siyang henyo sa parehong martial arts at medisina—siguradong matutulungan niya ang anak mo.”“Gaano kahusay ang kaalaman niya sa medisina kung ikukumpara sayo?” Nagtatakang nagtanong si Eron.Kinawayan siya ni Dan at napabuntong-hininga nang masama ang loob. "Hindi kalabisan na sabihin na malayo ako sa kanya—sa isang daang beses, kahit na.""Mayroon talagang isang tao na napakaganda sa Riverton?" Excited na bulalas ni Eron.Kung tutuusin, masasabi ni Dan na may nasaktan sa kanyang anak na babae sa pamamagitan lamang ng pagkuha ng kanyang pulso—isang taong magiging malaking bagay sa Riverton.Gayunpaman, hinihimas-himas ni Kuno ang kanyang baba habang nagtatanong, "I've been here in Riverton for years, but I've never heard of any such person."Tiyak na n
Bukod kay Dan, tumigil sa pagngiti ang lahat nang makita nila si Frank—hindi ba siya yung lalaking itinaboy nila kanina?!Gayunpaman, hindi napansin ni Dan ang reaksyon ng magkabilang panig, at nagmadali siyang lumapit kay Frank. “Hayaan mong ipakilala kita kay Eron White ng Southdam. Nandito ang pamilya at mga kaibigan niya upang makiusap na gamutin mo ang anak niya—kapag ginawa mo ‘yun, sayo na ang Earthen Dragonheart.”Tumawa si Frank. “Hindi mo sila kailangang ipakilala. Magkakilala na kami.”“Ah, ganun ba?” Nagulat si Dan. “Maganda ‘yun!”Lumapit si Kuno noong sandaling iyon, at nagtanong, “Sigurado ka ba dito, Mr. Zimmer? Sinasabi mo na matutulungan ng batang ‘to si Kim?”Tumango si Dan. “Oo naman. Walang kapantay ang kaalaman ni Mr. Lawrence sa medisina—hangang-hanga ako sa kakayahan niya.”Nabigla ang lahat—walang pinagkaiba ang mga sinabi ni Dan tungkol kay Frank sa mga sinabi ni Hali! Ang isa ay ang chief ng Riverton City Hospital, habang ang isa naman ay ang may-ari
“Ano…”Naiilang na bumulong si Frank, sabay lumingon kay Rory na nakatayo sa malayo. "Hmm…?"Mabilis na naintindihan ni Gene ang ibig niyang sabihin at kinawayan si Rory para umalis. May bakas ng inis na lumitaw sa mukha ni Rory sa isang iglap, at tinitigan niyang maigi si Frank habang nagpunta siya sa kwarto niya. Ngayong wala na siya, nagtanong si Gene, “Sige, malaya ka nang makakapagsalita ngayon, Mr. Lawrence. May kinalaman ba kay Rory ang sakit ko?”Bahagyang tumango si Frank. “Ang totoo, kailangan mong kumalma at makinig sa sasabihin ko sa'yo ngayon, Mr. Pearce.”“Sabihin mo sa'kin.” Sumama ang timpla ni Gene kahit nang nakita niya ang masamang ekspresyon sa mukha ni Frank. “May nagtanim ng Chestbusters sa loob mo… Ang totoo, may tatlo nito sa loob mo, nasa kalahating metro ang haba ng bawat isa nito. Kapag naging magulang ito, bubutasin nito ang dibdib mo.”Bumagsak ang ekspresyon sa mukha ni Gene kahit na binalaan siya ni Frank na kumalma. Nagsimula siyang matara
“Nagkataon lang talaga ito.” Matapat na sabi ni Frank. “Bumalik tayo sa kung saan tayo huminto, Mr. Lawrence. Ano ang gusto mong gantimpala?” Tanong ni Gene. Hindi siya nag-aalalang baka subukan siyang lokohin ni Frank—nag-aalala siya sa mga mas pambihirang hiling. Kilala ang mga espesyalista sa pagiging kakaiba at nanghihingi ng mga bagay na hindi kayang bilhin ng pera. At kung pera lang ito, marami nito si Gene, kundi ay hindi niya magiging kasintahan ang top songstress ng Draconia. “Sige pala, didiretsuhin kita.” Ngumiti si Frank. “Kanina, gumawa kami ng asawa ko ng bid para sa ilang lote sa South Zamri, ngunit may nauna sa'min.”“Hmm?” Bulong ni Gene, at mabilis niyang napagtantong gusto ni Frank ang mga loteng iyon at tumawa siya, “Oh, maliit na bagay lang yun. Sasabihan ko si Zorn Woss ngayon din at tignan kung nakaalis na siya sa bid. Kung oo, sasabihan ko siyang gawin ang paperwork—sa’yo na ang lahat ng lote, Mr. Lawrence.”“Ano?!” Sumigaw si Rory Thames sa sandalin
Nagulat din si Frank. Lalo na't hindi niya inasahang makita rito si Rory Thames, ang top singer ng Draconia na nakaaway niya noon sa opening ceremony ng farm resort niya. Naaalala ni Frank ang okasyong iyon nang parang kahapon lang ito nangyari, kaya hindi siya magkakamali. Halatang nakilala rin siya ni Rory at kaagad niya siyang sinigawan, “Sinong nagsabi sa’yong pumunta ka rito? Layas!” Sinubukan niyang isara ang pinto sa mukha niya, ngunit nasalo ito ni Frank gamit ng isang kamay. Hindi siya interesado kay Rory, pero hindi niya rin hahayaang mawala sa kanya ang pagkakataong ito. Nang nakangiti, sabi niya, “Ms. Thames, nandito ako para gamutin ang sakit ni Mr. Pearce. Hindi ba nakakabastos kung palalayasin mo ako kaagad ngayon?”“Gagamutin mo si Mr. Pearce? Talaga?” Suminghal si Rory, pero sumuko siya sa pagsara ng pinto nang makitang hawak itong maigi ni Frank. Umatras siya nang ilang hakbang, sabay pinagpatong ang mga braso niya sa dibdib niya habang suminghal siya,
Pagkatapos ng isang sandali ng katahimikan, sabi ni Frank, “Medyo kulang sa sinseridad kung pag-uusapan natin to sa telepono. Bakit di tayo mag-usap nang harapan?”“Sige,” mabilis na sagot ni Gene kahit na hihintayin pa niya ang sagot niya. Napaisip siya pagkatapos ibaba ang telepono—para bang bata pa ang lalaki, pero napakakampante niya. “Heh…” Tinawanan niya ang sarili niya. Isang taon na siyang nagkasakit, kahit na pinanatili niya itong isang lihim. Sa umpisa, napagod lang siya at naisip niyang lumamig lang ang kasintahan niya, pero hindi nagtagal ay nalanta ang katawan niya. Pagkatapos, nahirapan na rin siyang maglakad—at ngayon, hindi na niya kayang maglakad nang walang tulong, dahil iikot ang paningin niya at sasakit nang matindi ang kalamnan niya. Sinubukan na ni Gene ang lahat ng magagawa niya, bumisita siya sa bawat isang ospital at kumonsulta sa bawat isang kilalang doktor sa buong Draconia. Sinubukan niya rin ang lahat ng klase ng medical equipment at gamot, n
Kumunot ang noo ni Helen at bumuntong-hininga. “Kung ganun… sumusuko na ba tayo?”Sa totoo lang, ayaw niyang manalo si Kallum, pero isa itong imposibleng layunin at hindi niya dapat ipilit ang sarili niya. “Syempre hindi tayo susuko.” Ngumiti si Frank at tumango kay Helen. “May naisip akong ideya. Bumalik ka na lang muna sa Lanecorp at maghintay.”“Talaga?” Nagduda si Helen, pero dahil ito ang sabi ni Frank, tumango na lang siya at sinabihan si Frank na huwag masyadong magpadalos-dalos. Pagkatapos niyang umalis, nag-inat ng likod si Frank. “Sige, puntahan natin ngayon ang pinakamayamang lalaki ng East Coast.”Umalis siya ng mansyon at sumakay ng taksi sa main street at sinabihan ang tsuper, “Sa Grand Coast Hotel.”Ito rin ang hotel na tinutuluyan nila ni Helen.-"Hello?" Sinagot ng nakakalbong si Gene Pearce ang telepono sa sala. Nakasuot siya ng bathrobe, at sa kabila ng pagiging pinakamayamang lalaki sa East Coast, halatang masama ang kalusugan niya mula sa nangingitim n
Mabilis na sabi ni Will, “Kumalma lang kayong lahat. Ang mga nasa taas ang nagdesisyon nito. Head lang ako ng department at hindi ako pwedeng gumawa ng desisyon rito—sa kasamaang palad, walang mangyayari kung sa'kin kayo magrereklamo.”Doon lumingon si Will kay Frank, at naintindihan ito kaagad ni Frank. Gusto silang tulungan ni Will, pero may nakatataas na mangialam. “Drenam Limited? Narinig mo na ba sila noon?” Tanong ni Frank kay Helen habang tumingin sa nasa apatnapung taong gulang na si Mr. Woss na hindi mukhang may-ari ng isang negosyo. “Hindi. Baka hindi pa nga sila totoo… Kahit na totoo sila, imposibleng maging napakalaking kumpanya nila,” kampanteng sabi ni Helen. Lalo na't nagsaliksik na siya—kaya niyang ilista ang bawat isang kumpanya sa Zamri na may impluwensiya, at hindi pa niya talaga naririnig ang Drenam Limited.At ngayong gumagana pa rin ang kasunduan nina Helen at Kallum, hindi nila hahayaang mapunta sa kamay ng iba ang mga lote. Kinuha ni Frank ang phone
Nahuli ni Helen si Frank at nagseselos na nagtanong, “Anong sinasabi mo sa babaeng yun?”“Ano?” Nabigla si Frank—ganito ba talaga siya kaselosa noon?Kahit na ganun, tumawa siya pagkatapos mag-isip. “Inimbitahan niya ako sa isang masquerade ball.”“Isang masquerade ball?!” Sumama ang mukha ni Helen, halatang alam na alam niya ang ibig sabihin nito. “Ano? Pumayag ka ba?”“Bakit di ka manghula?” Tumawa si Frank at mabilis na tumakbo papasok ng manor. “Hoy!” Sigaw ni Helen sa inis. Kahit na ganun, kumalma siya kaagad—kilala niya si Frank, at hindi siya mangangahas na pumunta sa ganung klaseng lugar. Lalo na't hindi niya siya pinagsamantalahan kahit noong…Namula si Helen at uminit ang pisngi niya nang naalala niya ang gabing iyon. “Hmph!” Suminghal siya bago nagmadali ring pumasok sa manor. Puno ng tao ang manor, at lahat ng tao roon ay nakatitig nang maigisa iisang tao.Natural na ito ay wala nang iba kundi si Will Zeller.Nakatayo siya sa hagdan suot ng itim na suit niy
Si Frank ang nagmamaneho, at nang dumating sila ni Helen, nakita nilang isa pala itong pribadong hardin. Pinalamutian ang lugar na para bang para ito sa isang social ball, kasama ang buffet, wine, at classical music. Naglabas-masok ang mga waiter sa gitna ng mga tao at nagsilbi para sa mga bisita. Natural na ang lahat ng naroon ay mga representante ng malalaking negosyo sa Zamri—kahit na hindi mahina ang Lanecorp kumpara sa kanila, wala rin silang maipagmamayabang. Ang bawat isang bisita ay may tag na nagpapakita ng grupong kinakatawan nila, at napansin pa nga ni Frank si Victor Sorano mula sa malayo. “Hmm…? Hindi na si Kallum ang kumakatawan sa Lanecorp ngayon?” tanong ng isang matandang lalaking may hawak na red wine habang nilapitan niya si Helen kasama ng isang babaeng nasa dalawampung taong gulang na nakakapit sa braso niya. Isa itong malinaw na kaso ng pagiging sugar daddy—nasa animnapung taong gulang na ang lalaki. Magalang naman siyang binati ni Helen. “Ikaw si Mr.
Kapag naulit ito, baka talagang hindi makapagpigil si Frank—matinding hamon ito para sa kanya!Nagising din nang maaga si Helen at naglakad papunta sa bintana. Iniunat niya ang buhok niya habang pinanood niyang tumakbo si Frank sa baba. Kaagad na naging malambing, natatawa, at dismayado ang titig niya. -Sa sumunod na linggo, nanatili si Frank sa tabi ni Helen sa lahat ng oras, handa siyang harapin ang kahit na anong posibleng pag-atake sa kanya. Kahit na ganun, mas madaling hawakan ang Lanecorp kumpara sa inaasahan niya—para bang nalinis ang kurapsyong nagkalat sa kumpanya sa loob ng isang linggo, at sari-saring operasyon ang nagaganap at tumatakbo. Bilang pinuno, natural na nakakuha si Helen ng paghanga mula sa lahat ng board members at shareholders. Natural na pasalamat din ito sa makapangyarihang sumusuporta sa kanya—paano pa nila siya malalabanan ngayong kaya niyang maningil ng utang mula sa Victorget?Samantala, nakakulong pa rin si Kallum sa sarili niyang opisina n