Agad na nagtanong si Kenny, “Sino ang may gawa nito sayo?”“Sino pa ba?” Naluluhang nagsalita si Rolf. “Si Frank Lawrence! Ibinigay ko lang sa kanya ang Myriad Hued Snow Lotus, pero ininsulto niya ang pamilya natin at sinabi niya na hanapin natin ang iba pang Elemental Wonders para sa kanya. Nakipagtalo ako sa kanya, at binali niya ang braso ko!”Sa tabi nila, nakinig lamang si Phineas habang nagsisinungaling si Rolf, hindi siya nangahas na magsalita.Sa kabilang banda, nagulat si Kenny at nagduda.Kahit na mahirap kausap si Frank, base sa pagkakakilala niya sa kanya, hindi siya yung tipo ng tao na basta na lang mang-iinsulto ng ibang tao.“Imposible, hindi ganun klaseng tao si Mr. Lawrence…”“Hindi mo siya totoong kilala, Kenny!” Sumigaw si Rolf, at hinawakan niya ang braso ni Kenny. “Tulungan mo ako! Ikaw lang ang tanging pag-asa ko!”Habang nagulat din si Dan na si Frank ang bumali sa braso ni Rolf, humakbang siya paharap at sinabing, “Mr. Sparks, naniniwala ako na kailangan
”Kapag dinukot natin si Helen at ginamit natin siya laban kay Frank, siguradong makukuha natin ang Ichor Pill,” ang sabi ni Phineas.Tumalim ang mga mata ni Rolf—posibleng gumana ang ideya ni Phineas!Gayunpaman, nagtanong siya, “Bakit sigurado ka na ililigtas siya ni Frank?”Agad na sinabi ni Phineas kay Rolf ang lahat ng nangyari bago siya dumating sa Delightpub at nagkaroon siya ng konklusyon, “Tawagan natin si Helen at lokohin natin siya. Kapag dumating siya, patunay ito na may nararamdaman pa sila para sa isa’t isa. Siguradong pupunta si Frank.”Tumango si Rolf at sumang-ayon. “May punto ka. Gawin mo ‘yun—kapag nagtagumpay tayo, babayaran kita ng isang daang milyon.”Tuwang-tuwa si Phineas. “Siguradong magtatagumpay ako, Mr. Sparks. Wala kang dapat ipag-alala.”-Samantala, hinabol ni Dan Zimmer si Kenny Sparks. “Kailan ka makikipagkita kay Frank, Mr. Sparks?”Pinag-isipan ni Kenny ang tungkol dito at sinabing, “Bukas ng umaga.”“Gusto mo bang samahan kita?” Ang sabi ni D
Hindi nagdalawang-isip si Helen na pumunta sa Delightpub, kung saan agad siyang hinawakan ng dalawang bouncer.Nagpumiglas si Helen habang sumisigaw siya, “Anong ginagawa niyo?! Bitawan niyo ako!”Biglang sumulpot si Phineas noong sandaling iyon, at nagtanong si Helen, “Nasaan si Frank?! Gusto ko siyang makita!”Nagkibit-balikat si Phineas at tumawa. “Maghintay ka lang, Ms. Lane. Makikita mo rin siya maya-maya.”“Anong ibig mong sabihin?”“Kayong mga lovebirds…” Ngumisi si Phineas. “Sigurado na susugod dito si Frank para iligtas ka sa oras na malaman niya na hawak ka namin.”“Ano…?” Nagulat si Helen, at nadurog ang puso niya nang mapagtanto niya na naloko siya.Pinapunta nila siya dito para mapapunta din nila dito si Frank!“Pakawalan niyo ako!” Sumigaw siya at nagpumiglas, ngunit hindi siya binitawan ng dalawang bouncer.Inunat ni Phineas ang kanyang mga braso habang tumatawa siya. “Dalhin niyo siya sa taas.”Pagkatapos nito, kinaladkad ng dalawang bodyguard si Helen paakyat
Nangako din si Kenny, “Kapag nilapastangan ka niya ulit, Mr. Lawrence, ako mismo ang lulumpo sa mga binti niya.”Habang nagtutulungan sila Kenny at Dan upang kumbinsihin si Frank, alam ni Frank na pumunta ang dalawang lalaking ito upang magsalita para sa kapakanan ni Rolf.Natural, nagdesisyon siya na pwede niya silang pagbigyan, dahil sa impluwensya nila Dan at Kenny sa Riverton.Nginitian niya si Kenny. “Paanong hindi ko gagawin ang kahilingan niyo ngayong personal kayong nagpunta dito ni Mr. Zimmer para dito?”Parehong nakahinga ng maluwag ang dalawa—tila patatawarin ni Frank si Rolf.Pagkatapos ay inilabas ni Frank ang isang pill at hinagis niya ito kay Kenny. “Isa ‘yang Ichor Pill. Ipahid niyo ito sa braso ni Rolf, at gagaling siya sa loob ng kalahating buwan.”"Oh…"Nagulat si Kenny, hindi niya inasahan na bibigyan talaga siya ni Frank ng isang Ichor Pill!Talagang hindi nasayang ang pagpunta nila dito!“Salamat, Mr. Lawrence!” Ang sabi ni Kenny.Hinaplos ni Dan ang kan
Bumaba si Frank mula sa kotse at tumingin siya sa mga hudlum sa paligid niya.Napapaligiran nila siya, ngunit natatakot din silang lumapit—sariwa pa sa kanilang mga alaala ang pagkawasak na iniwan niya kahapon.Maging si Phineas ay nakaramdam ng pangingilabot noong nakita niya ang nanlilisik na mga mata ni Frank.“Nasaan si Helen?” Galit na nagtanong si Frank.“Nandito!” Sumigaw si Rolf mula sa ikalawang palapag, hawak niya si Helen sa leeg gamit ng maayos niyang braso.Tumingala si Frank at nagulat siya nang makita niya si Rolf.“Takbo na, Frank!” Sumigaw ng ubod ng lakas si Helen. “Patibong ‘to!”Alam niya na malakas si Frank at hindi siya kayang talunin ng mga simpleng hudlum lang, ngunit napakarami nila dito at armado silang lahat.At mag-isa lang si Frank—kumbinsido siya na mamamatay si Frank.Yung totoo, walang pakialam si Frank sa mga tauhan ni Phineas, dahil ang matalim niyang tingin ay nakapako lamang kay Rolf. “Wala siyang kinalaman dito. Pakawalan mo siya, at mag-us
Tumalim ang mga mata ni Frank, at bigla niyang sinipa si Phineas, at tumalsik siya palayo!Bang!Sumalpok si Phineas sa pader at bumaon siya dito.Nagsimulang bumugso ang dugo palabas ng kanyang bibig, walang nakakaalam kung buhay pa siya.Namutla sa gulat ang lahat ng mga tauhan niya ngunit masyado silang takot upang atakihin si Frank.Nang makita niya iyon, agad na naglabas ng patalim si Rolf at itinutok niya ito sa leeg ni Helen. “Ang lakas ng loob mo! Ibigay mo sa’kin ang dugo mo ngayon, o papatayin ko siya!”Hindi matatanggap ni Frank ang pang-iinsultong ito, ngunit wala siyang magawa kundi tanggapin ito para sa kapakanan ni Helen.Habang dahan-dahan niyang dinadampot ang patalim, sumigaw si Helen, “Pakiusap, tumigil ka! Huwag mo ‘tong gawin, Frank! Hindi sila titigil kahit na gawin mo ang sinasabi niya…”Tiningnan siya ng masama ni Frank. “Kasalanan mo ‘yun dahil masyado kang madaling magtiwala.”Nasaktan si Helen sa mga sinabi niya, at paulit-ulit siyang humingi ng tawa
Nagtago si Helen sa likod ni Frank, pakiramdam niya ay ligtas siya noong sandaling iyon.Hindi siya nakaramdam ng ganito maging sa kanyang ina o kay Sean!\Kasabay nito, tinuro ni Rolf si Frank at natataranta siyang sumigaw, “Patayin niyo siya! Isang kamay na lang ang mayroon siya ngayon—gamitin niyo ang bilang niyo laban sa kanya! Babayaran ko ng limang milyong dolyar ang taong makakapatay sa kanya!”Tumawa ng malamig si Frank. “Ganun ba ako kahina sa paningin mo?”Yung totoo, ang pabuya na nakapatong sa uli ni Frank sa ibang bansa ay nasa higit sa dalawang bilyon.Gayunpaman, kapag may pera, may paraan.Habang alam ng mga tauhan ni Phineas na wala silang laban kay Frank kapag nagagamit niya ang parehong kamay niya, kumbinsido sila na may pag-asa na sila ngayong isang kamay lang ang magagamit ni Frank."Rawgh!!!"Biglang mayroong sumigaw, at pinalakas nito ang loob nilang lahat, at sumugod ang lahat ng mga tauhan ni Phineas.Ipinitik lamang ni Frank ang kanyang balikat, at na
Nilinaw ng mga salita ni Frank kay Kenny na katapusan na ni Rolf.Humarap siya kay Rolf, at sinabi niya na, “Gawin mo na. Huwag mong hintayin na ako ang pumatay sayo.”Napanganga si Rolf at nadurog ang kanyang puso—tuluyan na siyang sinukuan ni Kenny.“Hindi…”Nagsimula siyang humagulgol, kailanman ay hindi niya inakala na sa ganitong paraan siya mamamatay.Napagtanto niya na hindi niya maiiwasan ang kamatayan dahil mali siya ng taong binangga, kahit na gaano pa kalakas ang mga kakampi niya!At kapag hindi niya pinatay ang sarili niya, ang Skyblade Dojo ang mapaparusahan!“Patawad,” ang sabi ni Rolf habang inihahanda niya ang kanyang sarili at ginamit niya ang maayos niyang braso upang saksakin ang kanyang sarili sa dibdib.Umubo siya ng dugo at agad siyang namatay, nadurog ang kanyang puso.Tahimik na umalis si Frank sa eskinita pagkatapos niyang masiguro na patay na si Rolf, habang bumuntong hininga naman si Kenny at tinawag niya ang mga tauhan niya upang bitbitin ang bangka
Nahuli ni Helen si Frank at nagseselos na nagtanong, “Anong sinasabi mo sa babaeng yun?”“Ano?” Nabigla si Frank—ganito ba talaga siya kaselosa noon?Kahit na ganun, tumawa siya pagkatapos mag-isip. “Inimbitahan niya ako sa isang masquerade ball.”“Isang masquerade ball?!” Sumama ang mukha ni Helen, halatang alam na alam niya ang ibig sabihin nito. “Ano? Pumayag ka ba?”“Bakit di ka manghula?” Tumawa si Frank at mabilis na tumakbo papasok ng manor. “Hoy!” Sigaw ni Helen sa inis. Kahit na ganun, kumalma siya kaagad—kilala niya si Frank, at hindi siya mangangahas na pumunta sa ganung klaseng lugar. Lalo na't hindi niya siya pinagsamantalahan kahit noong…Namula si Helen at uminit ang pisngi niya nang naalala niya ang gabing iyon. “Hmph!” Suminghal siya bago nagmadali ring pumasok sa manor. Puno ng tao ang manor, at lahat ng tao roon ay nakatitig nang maigisa iisang tao.Natural na ito ay wala nang iba kundi si Will Zeller.Nakatayo siya sa hagdan suot ng itim na suit niy
Si Frank ang nagmamaneho, at nang dumating sila ni Helen, nakita nilang isa pala itong pribadong hardin. Pinalamutian ang lugar na para bang para ito sa isang social ball, kasama ang buffet, wine, at classical music. Naglabas-masok ang mga waiter sa gitna ng mga tao at nagsilbi para sa mga bisita. Natural na ang lahat ng naroon ay mga representante ng malalaking negosyo sa Zamri—kahit na hindi mahina ang Lanecorp kumpara sa kanila, wala rin silang maipagmamayabang. Ang bawat isang bisita ay may tag na nagpapakita ng grupong kinakatawan nila, at napansin pa nga ni Frank si Victor Sorano mula sa malayo. “Hmm…? Hindi na si Kallum ang kumakatawan sa Lanecorp ngayon?” tanong ng isang matandang lalaking may hawak na red wine habang nilapitan niya si Helen kasama ng isang babaeng nasa dalawampung taong gulang na nakakapit sa braso niya. Isa itong malinaw na kaso ng pagiging sugar daddy—nasa animnapung taong gulang na ang lalaki. Magalang naman siyang binati ni Helen. “Ikaw si Mr.
Kapag naulit ito, baka talagang hindi makapagpigil si Frank—matinding hamon ito para sa kanya!Nagising din nang maaga si Helen at naglakad papunta sa bintana. Iniunat niya ang buhok niya habang pinanood niyang tumakbo si Frank sa baba. Kaagad na naging malambing, natatawa, at dismayado ang titig niya. -Sa sumunod na linggo, nanatili si Frank sa tabi ni Helen sa lahat ng oras, handa siyang harapin ang kahit na anong posibleng pag-atake sa kanya. Kahit na ganun, mas madaling hawakan ang Lanecorp kumpara sa inaasahan niya—para bang nalinis ang kurapsyong nagkalat sa kumpanya sa loob ng isang linggo, at sari-saring operasyon ang nagaganap at tumatakbo. Bilang pinuno, natural na nakakuha si Helen ng paghanga mula sa lahat ng board members at shareholders. Natural na pasalamat din ito sa makapangyarihang sumusuporta sa kanya—paano pa nila siya malalabanan ngayong kaya niyang maningil ng utang mula sa Victorget?Samantala, nakakulong pa rin si Kallum sa sarili niyang opisina n
Malokong ngumiti si Frank. “Magsimula tayo sa ‘Oh, darling, takot ako sa dilim… pwedeng wag kang umalis?’” Bumuka ang labinni Helen at sinubukang ipaliwanag ang sarili niya sa pagkataranta. “Hindi, naisip ko lang na di tayo dapat mag-book ng magkahiwalay na kwarto. Mahal ito at maraming posibleng mangyari…”“Hahaha…” Tumawa nang malakas si Frank nang makita ang nahihiya at mala-dalagang reaksyon niya. At nang makitang tinatawanan niya siya, ayaw nang ipaliwanag ni Helen ang sarili niya at sumimangot habang tumalikod siya.”“Sige, hindi na kita aasarin.” Umupo si Frank sa tabi niya at hinila siya sa mga bisig niya nang nakangiti. “Pwede tayong matulog sa isang kwarto, pero isa akong lalaking may integridad—papakasalan kita nang maayos kapag talagang maayos na ako. Hindi natin kailangang magmadali, di ba?”Naantig ang damdamin ni Helen sa katapatan sa mga mata niya habang nakasimangot siya nang parang isang inosenteng dalaga. “At kailan naman yun?”“Kailan nga ba…”Habang yakap
Pagkatapos pinadaan ni Frank ang room card at binuksan ang pinto, natulala siya nang makitang isa itong kwartong may deluxe bed. Naiilang siyang lumingon kay Helen, na umiling habang pumasok siya. “May nag-book ng presidential suite, kaya kailangan kong magtiyaga sa deluxe twin. Wag kang mag-alala, ang kondisyon ng hotel ay…”Natulala rin siya nang nakita niyang isang kama lang ang nasa loob ng malaking kwarto. “Heh. Kung ganun…” Kinamot ni Frank ang ulo niya at naiilang na tumawa. May nakita si Helen sa ngiti niya na nagpamula sa kanya at nagreklamo siya. “Hindi maaari to… Naalala kong sinabi ko kay Cindy na kukuha ng twin bed room…”Lumabas siya at nagtanong sa isa sa mga attendant sa labas, na humingi naman ng tawad. “Pasensya na, Ms. Lane, pero wala kaming oras para ipaalam ito sa'yo kanina. Dati kang nilagay sa Room 506, isang deluxe twin room. Gayunpaman, biglang nagkaroon ng biglaan government inspection, at kinailangan ka naming ilipat. Pumayag dito ang sekretarya mo ka
Nang bumalik sila sa mga mesa nila, gumawa ng palusot si Will na natumba siya at tumaga ang kamay niya sa tinidor na nasa lapag, na nagsanhi ng kahulugan kanina. Hindi nakayanan ni Cindy na manood na lang at maupo, at sinimulan niya siyang hilahin. “Halika na. Dadalhin kita sa doktor para linisin yan.”“Ayos lang,” naiilang na sabi ni Will habang sumilip kay Frank at umubo. “Tinulungan na ako ni Mr. Lawrence at hindi na'to masakit kaya…”Natural na hindi nagtiwala sa kanya si Cindy at suminghal sa ideyang kayang tumulong ni Frank. “Imposible! Sanggano lang siya—sinong mas papaniwalaan mo, siya o ang doktor?! Tara na, kundi baka maimpeksyon ka dahil sa kanya. Masama ito kapag nag-iwan yan ng peklat.”Sa huli, walang nagawa si Will kundi umalis dahil hinila siya ni Cindy paalis. Nang naiinis, tumango siya kay Frank bago umalis, ngunit umiinom si Frank ng kape at parang hindi siya sumagot. Nanood si Helen habang umalis sina Will at Cindy, pagkatapos ay kinakabahan siyang lumingon
“Ano?!” Nabigla si Frank. Nagpasya ang mga Lionheart na makipaggiyera laban sa mga Turnbull?!Pero sabi ni Glen Turnbull, ang plano laban sa mga Turnbull ay plinano at sinagawa ni Titus Lionheart nang mag-isa. Kung nasa paligid ang head ng mga Lionheart, hindi sila susugal nang ganito ka-delikado. Ngunit sa kung anong dahilan, nagbago ang isip ng mga Lionheart pagkatapos ng isang buwan at handa na silang umatake?!Metikuloso pa nga sila at binalak nilang sirain ang Lane family… Mukhang habol din siya ng mga Lionheart!“Ganun pala… Iyon pala ang nangyayari…” Tumawa nang malamig si Frank pagkatapos isipin ang mga pagpipilian niya at kumuha ng isang mabahong itim na pill at sinaksak ito sa bibig ni Will. “Dahil kilala ako ako, alam mo dapat kung gaano ako kagaling sa medisina. Ang pill na pinainom ko sa'yo ngayon ay tinatawag na Veinbreaker, at kailangan mo ng antidote bawat linggo, kundi ay mamamatay ka nang nagdurusa habang pumuputok ang bawat isang ugat na mayroon ka.”Habang
“Sir, anong—”“Tabi.” Tinulak ni Frank ang mga attendant na nakaharang sa daan niya at naglakad papunta kay Will. Hinablot niya ang lalaki sa kwelyo, pagkatapos ay tinulak ito sa men's room at sinara nang malakas ang pinto para i-lock ito. “Ano bang gusto mo?!” Sumigaw si Will habang nagngitngit ang ngipin. Nagsimulang mag-apoy ang mga mata niya sa galit kay Frank habang pinanood niyang dumugo nang matindi ang palad niya. “Anong gusto ko? Ikaw ang dapat kong tanungin niyan.”Tinulak ni Frank si Will sa lapag nang nakangisi habang inapakan niya ang butas na kamay ni Will. Napasigaw siya ulit. Habang malamig na naningkit ang mga mata, sumigaw si Frank, “Unang-una, magsimula tayo sa kung sino ka ba talaga… Lumapit ka sa Lanecorp mula kay Cindy, para saan? Para may manatiling aligaga?! Sino yun?! Magsalita ka!”“A-Anong sinasabi mo?! Wala akong alam!”Nataranta si Will sa mga tanong ni Frank. Hindi niya alam kung paano ito nalaman ni Frank. “Hindi ka magsasalita, ha? Kung gan
Mapagbantang sumagot si Helen, “Wag mo kong hawakan, Mr. Zeller, kundi ay baka hindi mo malaman ang mangyayari sa'yo.”“Talaga? Kilala mo ba kung sino ang mga kaibigan ko? Hehe… Aatakihin ka sa puso kapag sinabi ko sa'yo, pero iibahin ko ang usapan.”Madilim na ngumiti si Will, dinilaan niya ang mga labi niya habang hinarangan niya si Helen. “Samahan mo ko ngayong gabi, Ms. Lane, at nangangako ako sa karangalan ko na makukuha mo ang larawan at lahat ng files na kinopya ko… Kundi baka bukas, lumitaw sa mesa ng CEO ng karibal mong kumpanya ang lahat ng nasa larawan. Kaya ano ang pipiliin mo?”Pumikit si Helen sa kabila ng banta niya, at nanahimik sandali bago nagsabing, “Kung ganun, pwede ko bang isiping pinagbabantaan mo ko?”“Tama.” Nanatiling nakangiti si Will, na tuwang-tuwa dahil kumbinsido siyang sa kanya na si Helen. Nagsimula pa nga siyang magpantasya kung anong kayamanan ang nasa ilalim ng suit niya at tumindi ang init sa pagitan ng binti niya. Walang makakapigil dito, a