Sinabi ni Frank, "Ah, libre naman ako."Ngumiti si Kenny. "Sa ganun, gusto mo bang bisitahin ang aking dojo? Gusto ko talagang ipa-check ang kondisyon ng aking ama…"Naalala ni Frank na pangako niyang gawin iyon, at hindi siya ang tipo ng tao na magbabale-wala sa pangako. "Oo naman! Iniisip ko rin ang pagbisita sa kanya."-Matapos bumili ng kailangan, dinala ni Kenny si Frank sa kanyang dojo sa pamamagitan ng kotse patungo sa silanganing gilid ng lungsod.Ang dojo ay may sukat na katumbas ng apat na soccer field at may maraming mga estudyanteng nag-aaral ng blade techniques, kaya isa sila sa apat na pinakamalalaking dojo sa Riverton.Pagdating nila, inihatid sila ni Kenny, dumaan sa lugar ng pagsasanay kung saan maraming mga estudyante ang nag-prapractice ng kanilang mga teknik sa blade at papasok sa inner hall.Nakarating sila sa kwarto ni Jenson Sparks, at nakita ni Frank ang lalaki na nakahiga sa kama pagpasok pa lamang niya.Mukhang masigla pa rin ang lalaki, ngunit parang
”Hindi mo kailangang gawin ‘yun,” ang mabagal na sinabi ni Frank. “Titingnan ko muna ang pulso ng tatay mo.”“Sige…” Ang sagot ni Kenny, at lumapit si Frank kay Jenson, inilagay niya ang kanyang mga daliri sa pulso ng matanda at pinakiramdaman niya ito.Di nagtagal, nagsalubong ang kanyang mga kilay, ngunit agad din siyang huminahon bago muling nagsalubong ang kanyang mga kilay.Matagal na nagpaulit-ulit ang prosesong ito, hanggang sa hindi na nakatiis si Rolf. “Talaga bang tinitingnan mo ang pulso ni Tito Jenson?!”Pagkatapos ay siniguro sa kanya ni Jenson na, “Wala kang dapat ipag-alala, Mr. Lawrence. Malaya kang magsalita.”Dahan-dahang minulat ni Frank ang kanyang mga mata noong sandaling iyon, at agad niyang tinanong si Kenny, “Kamusta ang tatay ko, Mr. Lawrence?”“Malubha ang kondisyon,” sagot ni Frank. “Nagtamo siya ng mga internal injury mula noong kabataan niya, at lulong siya sa mga bisyo gaya ng pag-inom ng alak at paninigarilyo sa halip na alagaan niya ang kanyang kal
Kung saan-saan bumaling ang mga mata ni Frank. Talagang napakaraming kayamanan ang naipon ng Sparks family, mula sa mga antigong sandata at mga esoteric text hanggang sa walang katapusang mga sangkap sa medisina. Gayunpaman, karamihan sa mga ito ay walang gaanong silbi para kay Frank, at di kalaunan ay nagtanong siya, “Mayroon ba kayong 100-year-old na panacea polypore?”“Isang panacea polypore?” Napaisip si Kenny. “Pwede na ba ang nasa 30-year-old?”“Hindi, dapat nasa isang daang taon ang tanda nito.” Umiling si Frank—ang panacea polypore ay isa sa pangunahing sangkap para sa Rejuvenation Pill, ngunit sapat ba ang 600 grams upang makagawa ng isang daang pill. Kaya naman, kahit ang isang maliit na panacea polypore ay sapat na. Agad na sinabi ni Kenny, “Huwag kang mag-alala, Mr. Lawrence. Nagkalat sa lahat ng dako ang mga apprentice ng dojo namin—magsabi ka lang kung talagang kailangan mo ito, at siguradong hahanapin nila ito para sayo.”Tumango si Frank. “Kung ganun, umaasa
”Mr. Sparks!” Sumigaw si Rolf, halos tumalon palabas ng lalamunan niya ang puso niya.Namutla din sa takot ang kanyang mga tagapagsilbi, habang nanatili namang kalmado si Frank.Biglang bumaling ang atensyon ni Rolf kay Frank noong sandaling iyon, puno ng galit ang kanyang ekspresyon habang nagtatanong siya, “Ikaw! Anong pinainom mo sa tito ko?! Bakit bigla siyang sumuka ng dugo?!”“Normal lang ‘yun.” kalmadong sumagot si Frank. “Matanda na si Mr. Jenson, at gagamutin siya ng Ichor Pill sa pamamagitan ng pagsira sa kanyang cultivation at muling pagbuo dito. Magiging maayos din ang kondisyon niya maya-maya lang.”Pagkatapos nun, nagsimula siyang maglakad papunta sa pinto. “Aalis na ako kung wala na kayong kailangan.”“Sinusubukan mo bang tumakas?! Pigilan niyo siya!” Sumigaw si Rolf, hindi niya pinaniwalaan si Frank.Agad na sumunod sa utos niya ang marami sa mga apprentice ng dojo, hinarangan nila ang daanan ni Frank.Kumunot ang noo ni Frank habang mabagal siyang humarap kay Ro
”Hindi lang ako basta gumaling. Napalakas din ng pakiramdam ko!” Sumigaw si Jenson, nag-flex siya ng kanyang mga braso habang tumatango siya. “Talagang kamangha-mangha ang Ichor Pill ni Mr. Lawrence.”“Haha! Gaya ng sinabi ko, si Mr. Lawrence ang pinakamahusay na miracle worker ng Riverton.” Tumawa si Kenny at humarap siya kay Rolf. “At talagang inutusan mo ang mga apprentice natin para saktan siya. Isa kang hangal.”“Ano?!” Sinigawan ni Jenson si Rolf noong sandaling iyon. “Inatake mo si Mr. Lawrence?!”“Hindi, ang ibig kong sabihin…” Bumulong si Rolf, napakamot siya ng kanyang ulo sa hiya. “Sumuka ka ng dugo pagkatapos mong inumin yung gamot, at akala ko nalason ka…”“Kalokohan!” Sumigaw si Jenson at nagmadaling lumabas.Buti na lang, hindi pa nakakaalis si Frank, at agad siyang tinawag ni Jenson. “Pasensya na talaga sa ginawa ni Rolf, Mr. Lawrence. Pakiusap huwag mo itong personalin…”Kahit na hindi nila magawang kaibiganin si Frank, hindi nila siya dapat maging kaaway.Hindi
Ang isang gamot na kasing husay ng Ichor Pill ay siguradong sisikat ng husto sa oras na lumabas ito sa merkado, at nakahanda ang pamilya ni Kenny na mag-invest dito.Kahit na sampung porsyento lang ng shares ay sapat na!“Kung ganun, ‘yun pala ang dahilan kung bakit ka nandito.” Ngumiti si Frank. “Kung ganun, tatapatin kita—imposibleng makagawa ng Ichor Pill ng maramihan, dahil ang bawat kaldero ng mga pill ay nangangailangan ng isang patak ng essence ng isang martial elite.”“Talaga?!” Ang sabi ni Kenny, at may napagtanto siya. “Oh, ‘yun pala ang dahilan kung bakit hindi mo ito ipinagbibili para sa pera… Hindi ko alam na ganun pala kalaki ang kapalit ng paggawa ng isang pill.”Yung totoo, hindi ganun kahalaga ang tingin ni Frank sa kanyang essence.Subalit, para sa mga martial artist na hindi pa naperpekto ang kanilang vigor, ito ay isang kayamanan—at saan naman sila kukuha ng essence ng mga martial elite kahit na nasa kanila ang recipe?Pagkatapos nilang mag-usap tungkol sa mar
Ilang sandali ang lumipas bago nagising ang diwa ni Helen. “Cindy? Kailan ka bumalik sa bansa?”Dapat ay nag-aaral sa ibang bansa si Cindy at sa susunod na taon pa dapat ang balik niya.Gayunpaman, ngumiti ng matamis si Cindy noong sandaling iyon, “Yung totoo, nagsimula ako ng isang kumpanya kasama ang isang partner, at balak naming pasukin ang Riverton market. Kailangan mo akong tulungan, Helen—maganda ang takbo ng Lane Holdings, kaya hindi mo kami pwedeng kalimutan.”“Oh, anong sinasabi mo?” Ang sabi ni Gina. “Kung gusto mong magsimula ng business, pwedeng ibigay sayo ni Helen ang isa sa mga subsidiary namin. Bakit ka pa makikipag-partner sa iba?”“Mom.” Agad siyang pinatahimik ni Helen. “Malamang may sariling mga plano si Cindy kaya nakipag-partner siya sa mga kaibigan niya.”Maging ang Lane Holdings ay nangangailangan ng pera ngayon, at ang ipamigay ang isa sa kanilang mga subsidiary ngayon ay walang pinagkaiba sa pagputol ng isang piraso ng katawan nila. Higit pa rito, alam n
Nagulat si Kenny na ganun kasikat ang panacea polypore. At dahil nangako siya kay Frank na kukunin niya ito para sa kanya, nakakahiya kapag may ibang taong nakabili nito. Gayunpaman, lumapit si Frank sa empleyado at sinabing, “Pwede ba naming makita ang may-ari ng store? Nakahanda akong bilhin ito sa mataas na halaga.”“Oo… Oo!” Tumango si Kenny bilang tugon, naglabas siya ng tumpok ng pera at iniabot niya ito sa empleyado. “Sayo na ‘to—dalhin mo kami sa may-ari ng store ngayon din.”Tinitigan ng empleyado ang tumpok ng pera sa harap niya, agad na napalitan ng ngiti ang pag-aalinlangan sa kanyang mukha. “Sumunod kayo sa'kin, mga ginoo.”-Sa likod ng Vintagers, nagsalita si Cindy ng may pananabik, “Mr. Wicker, ipakita mo sa'min ang panacea polypore!”Si Johnny Wicker, ang medyo may kaliitang may-ari ng Vintagers, ay nakangiti habang kinukuha niya ang isang kahon na gawa sa kahoy. “Huminahon ka, miss—ito na ‘yun, ang panacea polypore. Limang milyong dolyar, wala nang tawad.”A