Pagkatapos niyang mag-isip ng sandali, huminga ng malalim si Frank at sinabing, "Ang harangin ang pagkita ng isang tao ay walang pinagkaiba sa pagpatay—kung napag-isipan mo nang ibigay sa kanila ang proyekto, Ms. Turnbull, wala akong dahilan para sabihin sa’yo na huwag ‘yun gawin."Ngumiti si Vicky kay Frank habang pinagmamasdan siya. "Sa tingin ko ayaw mo lang silang pahirapan ng husto. Marahil may nararamdaman ka pa para kay Ms. Lane?""Kung ‘yan ang tingin mo sa’kin..." Tiningnan siya ni Frank. "Wala akong masasabi tungkol diyan.""Hindi mo ba naisipang tumanggap ng panibagong kasintahan ngayong single ka na Mr. Lawrence?"Umiling si Frank. "Hindi ako interesado."Sumimangot si Vicky—medyo hindi nakakatuwa ang sagot niya.Gayunpaman, hindi niya ipinilit ang tungkol dito.Tiyak na hindi niya mamadaliin ang mga bagay dahil kakahiwalay lang ni Frank kay Helen ilang araw pa lang ang nakakaraan."Well, sigurado ako na mas interesado ka sa mga herbal treasure," ang sabi niya, binu
Doon lamang napansin ni Helen ang camera sa taas niya, na may pulang ilaw na kumukurap nang paulit-ulit. Samantala, nagpatuloy si Vicky, “Sa totoo lang, ayaw ko talagang ibigay sa'yo ang Western Project. Kaya nakakapanghinayang na mayroong tao na ayaw bumagsak ang Lane Holdings, at wala akong magagawa tungkol dun—kaya pumunta ka sa Turnbull Tower pagkaraan ng ilang araw para pirmahan ang kontrata.”Gayunpaman, hindi kayang magsaya ni Helen kahit na sinabi sa kanya ni Vicky na nakuha niya ang kontrata. Sinungitan niya si Vicky nang sabihin niya na, “Hindi magandang mag-espiya sa iba, Ms. Turnbull.”Sa loob ng security room, humagikhik lamang si Vicky. “Kaya kong alamin kung gaano karaming beses ka gumamit ng banyo sa loob ng isang araw kung gusto ko. Palalampasin ko ito sa pagkakataong ito, kaya mag-iingat ka kapag nagsalita ka ulit ng hindi maganda tungkol sa’kin.”Beep, beep, beep—Noong tahimik na ibinaba ni Helen ang kanyang phone, nagtanong si Gina ng may pagtataka, “Sino ‘
Sinabi ni Sean na, “Hayaan mo na yung inutil na ‘yan, Helen—gabi na, at malamang pagod ka. Nag-book ako ng isang VIP room sa hotel para sa’tin, kaya bakit hindi kayo magpahinga ng mom mo?”“Oo, syempre—pagod na pagod ako.” Agad na sumang-ayon si Gina at sinimulan niyang akayin si Helen. “Tara na, dear.”Gayunpaman, nanatili si Helen sa kanyang kinatatayuan. “Mom, hindi.”Alam na alam niya kung ano ang gusto ni Sean, ngunit hindi pa siya handang magsimula ng panibagong relasyon sa ngayon. Tiningnan ni Gina si Helen. “Anong ibig mong sabihing, hindi? Wala ka nang asawa na naghihintay sa'yo sa bahay. Bakit nag-aabala ka pa?”Nang makita ni Sean na pagkakataon na niya ito, agad itong sinamantala ni Sean. “Tama ‘yun, Helen. Pwede rin nating pag-usapan ang tungkol sa kontrata ngayong gabi.”Bagama't mukhang walang pakialam si Frank habang nakatayo siya sa malapit, puno ng galit ang kanyang mga salita. “Payo ko lang sa'yo, Helen—umuwi ka na.”Ilang araw pa lang ang nakakaraan mula noo
Mayroong isang mesa sa bulwagan, kung saan marami nang tao ang nakaupo sa paligid nito. Ngumiti si Vicky. “Ipapakilala kita sa kanila, Frank. Ito si Gerald Simmons, ang Chief of General Affairs ng Riverton.”Tumango ang lalaking may kwadradong panga kay Frank, at tumango siya bilang tugon. “Mr. Simmons.”Kasabay nito, lumibot si Vicky sa mesa, isa-isa niyang ipinakilala ang mga panauhin, ang bawat isa sa kanila ay mayaman at mahalagang indibidwal sa Riverton. “Ang Chief ng commerce guild ng Riverton.”“Ang Head ng Skyblade Dojo ng Riverton.”“Ang may-ari ng Flora Hall.”Pagkatapos batiin ni Frank ang bawat isa sa kanila, sa wakas ay ipinakilala na siya ni Vicky. “Ito si Frank Lawrence, ang taong nabanggit ko kanina.”Ang sabi ng Head ng Skyblade Dojo ng Riverton, “Nakikita ko na isa kang mahusay na martial artist.”“Hindi naman,” ang sagot ni Frank. “Kaunti lang ang alam niya.”Hindi pinaalam ni Vicky ang tungkol sa pinalakas na bersyon ng Boltsmacker habang sinabihan naman
Puno ng kumpiyansa ang mukha ni Frank. “Hindi lang ‘yun, Mr. Simmons. Nagigising ka tuwing umaga na masakit ang mga kalamnan mo at namamanhid ang mga braso't binti mo.”Huminga ng malalim si Gerald at seryoso siyang tumingin kay Frank. “Paano mo nalaman?”Hindi pa siya nasusuri ng batang ito—sinabi ba sa kanya ni Vicky ang tungkol sa mga sintomas na nararamdaman niya? “Kitang-kita ito sa mukha mo, Mr. Simmons,” ang sabi ni Frank. Suminghal si Gerald. “Sa mukha ko? Kung ganun sabihin mo sa'kin, anong sakit ko?”“Isang coronary artery disease,” ang sabi ni Frank. “Kung malubha ito, tantya ko lalala ang kondisyon mo sa loob ng tatlong araw, kaya dapat kang magpagamot sa lalong madaling panahon.”Natahimik ang bulwagan dahil sa mga salitang iyon bago nagsimulang tumawa ng malakas ang lahat. Naningkit ang mga mata ni Vicky dahil dito—nagkamali ba si Frank? Imposible ‘yun! Sa mga sandaling iyon, kinausap ng pinuno ng Skyblade Dojo ng Riverton si Frank at natawa. “Sinabi sa'yo ni
Kasabay nito, umuungol at namimilipit si Peter sa may kama sa Riverton General. Hindi siya makagalaw dahil naka-plaster ang buong braso niya, habang humahagulgol si Gina, nadurog ang kanyang puso. “Anong nangyari, Peter? Sinong nanakit sa’yo?”Galit na sinabi ni Sean, “Sabihin mo sa'kin kung sino ang may gawa nito sa'yo. Gagantihan ko sila para sa'yo.”“Sino pa ba?!” Sumigaw si Peter. “Yung hayop na Frank Lawrence na ‘yun ang may gawa nito sa’kin!”Nagulat si Helen. “Pero nasa Verdant Hotel si Frank mula pa kanina…”“Inutusan niya ang mga tausan niya para saktan ako!” Nagalit si Peter. Yung totoo, binugbog siya ni Barney noong nakahanda na siyang pumunta sa Verdant Hotel. Habang sinabi mismo ni Barney kay Peter na si Frank ang nag-utos sa kanya, hindi binanggit ni Peter ang katotohanan na siya ang naunang nag-utos kay Barney na saktan si Frank.Gayunpaman, pinaghinalaan ni Helen ang kwento niya. “Bakit naman magpapadala ng mga tauhan si Frank para saktan ka?”Alam ni Helen na
Umiling si Frank. “Hindi.”Nakahinga ng maluwag si Helen, at huminahon ang kanyang mga kamao. Napuno ng pagsisisi ang mukha ni Helen, at sinabi niya na, “Frank, humihingi ako ng tawad sa'yo para sa ginawa ng kapatid ko. Hindi makatwiran ang ginawa ni Peter—huwag ka sanang bumaba sa lebel niya.”Para sa kanila, tapos na ang lahat pagkatapos ng kanilang divorce. Iyon ang dahilan kung bakit ayaw niyang guluhin ng pamilya niya si Frank. “Hindi ko gagawin ‘yun. Dapat tantanan niya ako kung alam niya ang makakabuti sa kanya,” ang sabi ni Frank. “Babalaan ko siya,” sumang-ayon si Helen.Pagkakuha niya sa gamot ni Peter at umalis, hindi siya pinigilan ni Frank habang mabagal siyang naglalakad palayo. Bigla siyang hinarang ng isang blonde na lalaki, na nakangisi. “Sandali kang, Ms. Lane.”Tinitigan ni Helen ang lalaki ng may pag-aalinlangan. “Sino ka?”“Hindi na mahalaga kung sino ako,” ang nakangiting sinabi ni Blonde. “Matagal ka nang gusto ng boss ko at gusto ka niyang makausap.
Hindi mapigilan ni Sean na ngumiti habang tuwang-tuwa siya sa loob-loob niya. ‘Isang perpektong damsel-in-distress plot! Mukhang gustong-gusto talaga ako ng nasa taas… Siguradong makukuha ko na ang loob ni Helen!’Samantala, nakahawak si Blondie sa kanyang dibdib.Dahil alam niyang hindi niya kayang talunin si Sean, dinuro niya siya at sumigaw siya, “Siraulo ka! Huwag kang magtatangkang umalis ng bayan! Pupunta dito ang boss ko at bubugbugin ka niya!”Inilagay lamang ni Sean ang kanyang mga kamay sa kanyang baywang. “Sige lang, maghihintay ako dito. Siguraduhin mo lang na babalik ka.”Nagulat si Blondie na malakas pa rin ang loob ni Sean na magsalita at nagmadali siyang humingi ng tulong.“Hmph.” Suminghal si Sean bago siya humarap kay Helen ng may pag-aalala. “Ayos ka lang ba?”Tumango si Helen, nakapako ang kanyang mga mata kay Frank.Inisip niya na ililigtas siya ni Frank kapag kailangan niya siya, ngunit sa huli, tumayo lamang si Frank doon, at hindi kumilos.Sumama ang kan
Mapagbantang sumagot si Helen, “Wag mo kong hawakan, Mr. Zeller, kundi ay baka hindi mo malaman ang mangyayari sa'yo.”“Talaga? Kilala mo ba kung sino ang mga kaibigan ko? Hehe… Aatakihin ka sa puso kapag sinabi ko sa'yo, pero iibahin ko ang usapan.”Madilim na ngumiti si Will, dinilaan niya ang mga labi niya habang hinarangan niya si Helen. “Samahan mo ko ngayong gabi, Ms. Lane, at nangangako ako sa karangalan ko na makukuha mo ang larawan at lahat ng files na kinopya ko… Kundi baka bukas, lumitaw sa mesa ng CEO ng karibal mong kumpanya ang lahat ng nasa larawan. Kaya ano ang pipiliin mo?”Pumikit si Helen sa kabila ng banta niya, at nanahimik sandali bago nagsabing, “Kung ganun, pwede ko bang isiping pinagbabantaan mo ko?”“Tama.” Nanatiling nakangiti si Will, na tuwang-tuwa dahil kumbinsido siyang sa kanya na si Helen. Nagsimula pa nga siyang magpantasya kung anong kayamanan ang nasa ilalim ng suit niya at tumindi ang init sa pagitan ng binti niya. Walang makakapigil dito, a
“Sige.” Tumango si Cindy at mabilis na bumalik sa mga dessert na nasa mesa. Sa kabilang banda, pinagpatong ni Frank ang mga braso niya sa dibdib niya habang pinanood niya si Will na pumunta sa banyo. Dumilim ang titig niya. “Hoy, anong tinitingin-tingin mo? Naiinggit ka lang, ano?”Nagmayabang si Cindy nang makitang nakatitig si Frank kay Will. “Iba ang boyfriend ko sa'yo—isa siyang tunay na department head na nagrereview ng bawat isang tender ng korporasyon. Alam mo ba kung gaano karaming tao sa Zamri ang kailangang sumunod sa kanya? Ang alam mo lang gawin ay masali sa away at kumapit kay Helen, para magmakaawang bigyan ka ng trabaho.”Hinampas niya nang paulit-ulit ang mesa habang tinawanan niya si Frank. “Walanghiya ka talaga—wala kang alam sa pagkakaroon ng trabaho, ano? At tinakda ka ni Helen bilang head ng health and safety department… Di ba ibig sabihin nun ay security guard ka lang? Oh, pinapatay mo ko sa kakatawa! Umaabot ba sa sampung libo ang buwanang sahod mo?!” Tum
Malamig na tumingala si Frank sa kanya. “Ano? Di ba ako pwedeng umupo rito?”Kaagad na nagalit si Will—matapang siya para sa isang hamak na bodyguard!“Hinanda kong maupo rito si Ms. Lane, dahil mayroon kaming malaking business deal na pag-uusapan.” Malamig na sabi ni Will. “Kaya bang akuin ng isang pinabangong security guard na kagaya mo ang mangyayari kapag sinira mo to para sa kanya?!”“Syempre naman.” Tinaas ni Frank ang mukha niya nang mukhang sinasadyang nagtataka. “Ano…” Nanggalaiti si Will. “Tama na yan.” Tinaas ni Helen ang isang kamay niya at pinigilan ang dalawang lalaki habang umupo siya sa tabi ni Frank. Habang nakatingin nang seryoso kay Will, sabi niya, “Kinuha ng pinsan kong si Cindy ang laptop ko. Pakibalik ito sa'kin kung nasa’yo pa rin ito.”Ito ang prayoridad niya dahil maraming sensitibong dokumento at papeles ng Lanecorp na naka-save sa laptop na iyon. Hindi ito dapat makita ng iba at masasaktan ang kumpanya kapag nalaman ito ni Will at ibenta niya ang
Namutla si Kallum habang nilamon siya ng kawalan ng pag-asa. Dumulas ang phone niya sa mga daliri niya at bumagsak ang malakas sa lapag. Talagang nakakatakot ang pagkamatay ni Cid, kagaya kung paanong hindi inasahan ni Kallum na aatakihin ni Victor ang anak niya nang hindi man lang siya binigyan ng tyansang manlaban.“Frank Lawrence… ang bodyguard ni Helen Lane? Ang head ng health and safety department?! S-Sino ba siya?!”Nakatulala niyang bulong bago nanahimik. -Samantala, nagmadaling bumalik sina Helen at Frank sa Lanecorp. Mananatili sila dapat sa labas, ngunit nakatanggap ng tawag si Helen mula kay Cindy, sinabi niyang dumating na ang bagong nobyo niya kasama ng laptop ni Helen. Gayunpaman, sa sandaling nakabalik sina Helen at Frank, lumapit sa kanila ang kalilipat lang na sekretaryang naghihintay sa pintuan at naiilang na nagsabi, “Ms. Lane, umalis ang pinsan mo kalahating oras ang nakaraan. Nag-iwan sila ng address at pinapapunta kayo sa kanila.”Kinuha ni Helen ang
"Hehe…"Nakangiti si Victor habang nilapitan niya si Frank, inabutan siya ng tasa ng tsaa, at nagtanong, “Mr. Lawrence, nakausap ko mismo si Tito Emilio at pinapasabi niya ang pagbati niya.”“Ganun ba.”Tumango si Frank—hindi talaga siya takot kay Victor, ininom pa niya kaagad ang tsaa at tumango. “Masarap ang tsaang to.”“Hehe… Kung gusto mo, pwede ko tong ipadala sa'yo, Mr. Lawrence.”“Hindi kailangan yan.” Tumanggi si Frank, iniunat ang likod niya, at lumingon kay Helen. “Pag-usapan natin ang utang mo sa Lanecorp. Kung tama ang pagkakaalala ko, 200 milyong investment funds ito, at tungkol naman sa interes…”“Oh, wag mong alalahanin yun.” Ngumiti si Victor at pinigilan si Frank sa pagbibilang—matalino siya para maintindihan ito. “Kumuha na lang kayo ng 300 milyon mula sa'kin, nang may interes na 100 milyon. Isipin niyo na lang itong regalo para sa Lanecorp. Pwede na ba yun?”“Oo.” Tumango si Frank. Gayunpaman, kumunot ang noo ni Helen. “Hindi tama yun. Tumagal na ang utang,
Sumugod sa Sorano Estate at pinilit silang humingi ng tawad? Kahit mga bata ay di maniniwala sa ganitong pantasya!“Titignan natin!” Madilim na ngumiti si Cid kay Frank. Suminghal naman si Frank—hindi niya pipigilan si Cid kung talagang gusto niyang mamatay, at hindi rin naman siya obligadong pigilan siya. Hindi nagtagal, bumalik si Victor nang may dalang isang tray ng tsaa at magalang itong nilapag sa mesa niya. Gayunpaman, bago niya ito maisalin, tumakbo si Cid papunta sa kanya at tinuro si Frank. “V-Victor, ininsulto ng batang yan ang pamilya mo! Kailangan mo siyang turuan ng leksiyon!”“Talaga?”Tumingala si Victor at mahinang nagtanong, “At ano namang sinabi niya?”“Sabi niya…”Mukhang tuwang-tuwa si Cid habang lumunok siya. “Sabi niya nakaaway niya ang mga Sorano, pagkatapos, sumugod siya sa Sorano Estate sa Morhen, sinaktan si Willy Sorano, at pinilit ang main family na humingi ng tawad.”"Hah!" Dumura si Cid nang may huwad na galit. “Hindi man lang niya tinignan a
Habang aligaga si Victor na kumpirmahin ang pagkatao ni Frank sa labas ng pinto, nakangiwi si Cid sa isang sulok sa loob ng opisina ni Victor. Nakatitig pa rin siya kay Helen sa gulat. “M-Magkasabwat kayo ni Victor, ano?”“Ni Victor?” Nagtaka si Helen—ito ang unang beses niyang makita ang may-ari ng Victorget, kaya paano siya makikipagsabwatan sa kanya?Lumingon siya kay Frank na natatawang nakangiti kay Cid. “Kung talaga isang siyang Sorano, malamang ay narinig na niya ako… At kung talagang totoo iyon, katapusan mo na.”“Ano?! Imposible!” Sigaw ni Cid nang nakaturo kay Helen habang nagreklamo siya, “Head ka lang ng Lane family, isang pamilyang may katamtamang kayamanan mula sa Southstream!”Pagkatapos, tinuro niya si Frank. “At isa ka lang pinabangong security guard! Paano ka nagkaroon ng koneksyon sa mga Sorano ng Morhen?!”Nagtataka ring lumingon si Helen kay Frank at bumuntong-hininga siya habang nagpaliwanag siya, “Nakaaway ko ang mga Sorano. Nang pinadala ni Nash Yego ang
"F-Frank Lawrence?!"Naalala na ni Victor. Nagsagawa ng online conference ang pamilya niya at nilinaw ni Emilio ang lahat habang pinakita niya kay Victor ang isang larawan. “Ang pangalan ng binatang ito ay Frank Lawrence,” paliwanag ni Emilio, “at nakatira siya sa Riverton, hindi malayo sa Zamri. Kaya naisip kong baka makasalubong mo siya… pero tandaan mo, hindi siya pwedeng guluhin ng buong pamilya natin! Kapag ginawa mo yun, paparusahan ka ayon sa patakaran ng pamilya!”Napangiwi si Victor nang natauhan siya at tinitigan niya si Frank habang inaalala ang larawang nakita niya. Hindi nga siya nagkakamali—siya si Frank Lawrence! Pinagpawisan ang likod ni Victor doon. Kahit na wala siyang ideya kung bakit nag-aalala si Emilio kay Frank, ang alam niya lang ay kapag binangga niya si Frank, nangangahulugan ito ng paglabag sa patakaran ng pamilya niya!At kapag nangyari iyon…Napangiwi si Victor, pagkatapos ay nakita niyang nakangiti pa rin si Cid sa kanya habang patuloy na ini
Umiling si Cid, pagkatapos ay tumawa. “Hindi ka mula sa Zamri, ano? Hindi mo ba alam kung sino ang hindi mo dapat banggain sa lungsod na'to? O baka… Alam mo ba kung sino ang sumusuporta kay Victor?”“Hindi, hindi ko kilala,” prangkang sagot ni Frank. Natulala si Cid sa pagiging prangka ni Frank pero pinakalma niya ang sarili niya at ngumisi. “Ang mga Sorano ng Morhen! Ayos lang din sa'king sabihin sa'yo ito—ang buong pangalan niya ay Victor Sorano!”“Ang mga Sorano?!” Bumagsak ang ekspresyon ni Helen. Lalo na't ang mga Sorano ang pinakamalakas na pamilya sa Morhen kasunod ng mga Lionheart. Kung talagang sinusuportahan ng mga Sorano ang Victorget, hindi na talaga nila mababawi ang pera ng Lanecorp. “Hehe…” Nakangiti rin si Victor nang makita ang pagkataranta sa mukha ni Helen. Pinilit ni Cid ang pagkalamang niya, sabay nagyabang kina Helen at Frank gamit ng impluwensiya ni Victor. “Ngayon, magbayad kayo ng limampung milyon bilang danyos dahil nagulo nito si Victor dito… at b